Tην τελευταία φορά που απένειμα

[Morfeas]

Ρε Σπύρο, δεν μου αρέσει να μπαίνω στο τριπάκι να σχολιάζω τους τρόπους του καθενός, αλλά δεν ωφελούν οι χαρακτηρισμοί, κι ιδίως όταν γίνονται σε άτομα που αφιερώνουν πόσο χρόνο για να σου εξηγήσουν την οπτική τους (και για να σου κάνουν αναλυτική επιμέλεια!) χωρίς να σε προσβάλλουν (εκτός αν με την Νίενορ είστε φιλαράκια κι έτσι την αποκαλείς: πάνσοφο Yoda. Σ' αυτή την περίπτωση αγνόησε όλα τα παρακάτω)

Δεν υπάρχει λόγος να γίνεσαι προσβλητικός και τώρα γίνεσαι.

 

Κι όσον αφορά τον σεβασμό, γράφεις στο πρώτο σου σχόλιο:

Θεωρώ οτι τα παραπάνω έχουν απαντηθεί στο κείμενο. Έχω αφιερώσει παραγράφους σε σχετικές εξηγήσεις. Tότε γιατί ρωτάτε; Ίσως λόγω ανάγνωσης στα πεταχτά. Απο τη μία δικαιολογείται λόγω του πλήθους των ιστοριών. Από την άλλη, αν έκανε κάποιους από εσάς να βαρεθείτε και να μην το διαβάσετε προσεκτικά, δεν είσασταν υποχρεωμένοι να σχολιάσετε. Η σχολιάστε απλά το ότι βαρεθήκατε. Να, όπως πολύ 'κομψά' κάνει η lizbeth:

Δηλαδή, αν εγώ απαντούσα στο τελευταίο σου ποστ ως εξής:

Ίσως o Man_from_Earth επειδή φαντάστηκε τις εξηγήσεις στον ύπνο του, νομίζει ότι υπάρχουν και στο κείμενο. Δικαιολογείται, τόσο καιρό αφιέρωσε στο γράψιμο, λογικό να έχει δεθεί με το έργο του και να μην παραδέχεται το λάθος του. Από την άλλη, τόσοι άλλοι παραδέχθηκαν οτι κάποια σημεία στα δικά τους διηγήματα, θέλουν ξαναπέρασμα σε ορισμένες εξηγήσεις/κομμάτια της κοσμοπλασίας. Δεν ήταν υποχρεωμένος άλλωστε να σχολιάσει τα σχόλιά μας. Μπορούσε απλώς να πει οτι δεν ασχολήθηκε όπως έπρεπε κατά τη συγγραφή, όπως κάνει "κομψά" ο τάδε.

Θα ήταν όλα καλά, θα έλεγες "πόσο ευγενικός αυτός ο Μορφέας και πόσο καθόλου αυθαίρετα δεν είναι τα συμπεράσματά του και πόσο δεν φτύνει τον κόπο μου στα μούτρα μου";

(btw, είναι ακριβώς αντίστοιχο παράδειγμα, με εξίσου αυθαίρετα συμπεράσματα με τα δικά σου. Κι επειδή μπορεί να το παρεξηγήσεις, δεν με εκφράζει το παραπάνω σχόλιο, απλό παράδειγμα είναι)

 

(Άχαρο αυτό που κάνω, αλλά επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που μπλέκεις σε "καυγά" στα σχόλια ιστορίας (μάλιστα σήμερα ανέβηκε το τόπικ στην επιφάνεια του φόρουμ, τυχαία), γενικώς θα σου πρότεινα να είσαι λίγο πιο προσεκτικός στους χαρακτηρισμούς σου. Δεν νομίζω ότι ούτε εγώ, ούτε η Κιάρα σε προσβάλαμε με κάποιον τρόπο στα δικά μας ποστ. Στο τελευταίο σου ποστ δεν προσβάλλεις εμένα, αλλά την Κιάρα (κατά τη γνώμη μου, πάντα), και δεν νομίζω ότι στην τελική έχει κάποια διαφορά)

 

Εν πάσει περιπτώσει, για να μην βγαίνω οφ τόπικ:

όχι, πιο show προφανώς και δεν παθαίνεις τίποτα, πόσο μάλλον να πεθάνεις (οι συνέπειες μιας σκηνής δεν αντικαθιστούν τη σκηνή, όσα σου έγραψα παραπάνω είναι για τα αστροδαχτύλιδα, τα οποία δεν μας έδειξες (κατά τη γνώμη μου, ό,τι λέω είναι κατά τη γώμη μου, ε;) πώς λειτουργούν). Τα άλλα δύο που λες παραμένουν θολά για μένα (με τις εξηγήσεις σου), αλλά αυτό είναι υποκειμενικό πλέον και δεν έχει να κάνει με την αρτιότητα ή μη του κειμένου. Οπότε μείνε στο ότι κάποιον αναγνώστη δεν τον κάλυψαν οι εξηγήσεις σου.

 

Και για να κλείνω, η ιστορία σου μου άρεσε παρ' όλα τα αρνητικά (και το γεγονός ότι από όλη μου την κριτική μου 300+ λέξεις συγκράτησες μόνο μία λέξη, που ήταν και σε παρένθεση μου δείχνει ξεκάθαρα πόσο πολύ εκτιμάς τα σχόλια που σου γίνονται, επικριτικά και μη)

 

(δεν νομίζω ότι έχω κάτι άλλο να πω, ελπίζω να μην συνεχιστεί αυτός ο "διάλογος", γιατί δεν έχει άλλο νόημα, από την πλευρά μου τουλάχιστον)

 

Καλή συνέχεια και εξίσου τολμηρά μελλοντικά διηγήματα!

Edited October 16, 2015 by Morfeas

[Man_from_Earth]

Έχεις ένα χάρισμα: να μετατρέπεις ακόμα και τα καλά σχόλια σε αρνητικά Τόνισα το ότι διαφωνώ μαζί σου (ή με την οπτική των χαρακτήρων σου τέσπα), ενώ σου γράφω ξεκάθαρα πως αυτό το πράγμα δουλεύει στο κείμενό σου, για να καταλάβεις ότι πραγματικά μου ήταν χρήσιμο για την ιστορία σου και λειτούργησε θετικά. Αν συμφωνώ ή διαφωνώ με κάτι είναι επειδή του έδωσα χρόνο να το σκεφτώ, άρα μου είπες κάποια πράγματα που τα σκέφτηκα, άρα το μυαλό μου δούλεψε όπως θα ήθελες στα σημεία που θα ήθελες. Τώρα σε τι διαφωνώ... Δεν ξέρω πόση σημασία έχει, αλλά ορίστε:

Δεν θεωρώ πως η επιστήμη είναι επίτευγμα του λόγου (ούτε και μεταφορικά), ούτε πως η επιστήμη είναι υπεύθυνη για τα όπλα μαζικής καταστροφής. Η φάση με τα κείμενα που πατάνε σε κοσμοπλασία και προσωποιήσεις ιδεών γενικά είναι ότι οι λέξεις που χρησιμοποιείς για να τα εκφράσεις πρέπει να είναι εντυπωσιακά μετρημένες και η παγίδα τους είναι το ότι υπάρχουν εκεί πράγματα που ήδη γνωρίζουμε ή τα έχουμε σκεφτεί και πας να μας τα πεις αλλιώς. Άρα πρέπει να είσαι πάρα πολύ πειστικός για να με κερδίσεις. Κατά τη δική μου άποψη λοιπόν, η επιστήμη δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη για τίποτα. Ο ίδιος ο λόγος δεν μπορεί να τιμωρείται επειδή κάνει τη δουλειά του. Αλλά το κυριότερο: η Νέμεσις κατά βάση εκδικείται εκ μέρους των θεών (είναι η προσωποίηση της οργής τους, που ακολουθεί την άτη (δηλαδή τη λήθη την οποία χρησιμοποιείς κάπου) για να υποπέσουν ξανά σε ύβρη και να επισύρουν τη νέμεσι για υπάρξει η τίσις (?) - η καταστροφή αυτού που διέπραξε την ύβρι(?) γουέλ, κάπως έτσι). Αυτά είναι κάποια από τα λίγα πράγματα που το μυαλό μου τα γνωρίζει (γιατί δεν είμαι λευκό χαρτί, βέβαια, όπως και κανένας μας) κι εσύ πρέπει να μου τα αλλάξεις, εντυπωσιακά γρήγορα κιόλας για να μη χάσω την υπόλοιπη ιστορία προσπαθώντας απλά να τα δεχτώ. Τώρα, το ότι κατάφερες μέσα σε μια σελίδα το πολύ να με πείσεις για τους λόγους της ιστορίας πως βασικά η Νέμεσις ΔΕΝ εκδικείται κατά παράδοση, αλλά επισύρει μια τιμωρία που εκείνη πρώτα πρέπει να τη θεωρεί δίκαιη, εγώ το θεωρώ επίτευγμα. Το ότι έφτασα αργότερα στο κείμενο να διαβάσω πως ο Λόγος είναι υπεύθυνος για την επιστήμη κι άρα για τα όπλα μαζικής καταστροφής και σκέφτηκα μόνο "οκ, σε αυτό το σύμπαν, αυτό μπορεί και να δουλεύει" είναι διπλό επίτευγμα για το διήγημά σου. 

Ελπίζω αυτή τη φορά να με καταλαβαίνεις γιατί δεν παίζει να στα εξηγήσω καλύτερα.

 

Για τα λαθάκια στο κείμενο, σου επισυνάπτω αρχείο. Σου έχω σημειώσει πράγματα στις πέντε πρώτες σελίδες (και όχι όλα) αλλά νομίζω πως ό,τι θα ήθελες όντως να προσπαθήσεις να το φτιάξεις ή να το μάθεις από αυτά, μπορείς και στο υπόλοιπο. Ένα πράγμα που δε σου το έχω σημειωσει μέσα: έχεις επιλέξει να χρησιμοποιείς κόμμα έξω απο το εισαγωγικό όταν μέσα δεν έχεις στίξη. Από τη σελίδα 8 και μετά το ξεχνάς.

 

Τώρα, για τα αστροδαχτυλίδια, λες μέσα στο κείμενο τα εξής και με τη σειρά:

 

 

«Δεν πιστεύω, ξέρω. Είναι η δουλειά μου να ξέρω. Ένα απο τα πρώτα πράγματα που έκανα όταν μου δόθηκε η άμμος ήταν να ταξιδέψω όσο πιο πίσω γίνεται στο παρελθόν. Είδα οτι τα αστροδαχτύλιδα έχουν τη δύναμη να καταστρέψουν θεούς. Υπάρχουν ως μια δεικλείδα ασφαλείας απέναντί τους, δώρο του αρχέγονου πνεύματος της θείας πρόνοιας. Εμφανίζονται όταν πρέπει και διαλέγουν τον κουβαλητή τους με απώτερο σκοπό να τερματίσουν τη θεική φαυλότητα.»

 

«Δε λέω, ο παππάς βοήθησε αλλά δεν θα φθάναμε ποτέ εδώ χωρίς αυτό το λαμπερό δαχτυλίδι που της φόρεσα στο χέρι. Νομίζει η ανόητη οτι είναι διαφορετική απο τα άλλα αερικά. Νομίζει οτι φορά πραγματικό αστροδαχτύλιδο! Έλα λοιπόν Νέμεσις, σήκωσέ το. Διέταξέ το να μας ρίξει μια δέσμη ενέργειας που θα μας εξαφανίσει!»

 

 Στην αρχή με έπεισαν οτι δεν είχα ελπίδα. Μου είπαν πως ο Αράνσιο και το αστροδαχτύλιδο ήταν απάτη. Πως ήταν όλα στημένα και κατασκευασμένα με σκοπό τη διασκέδασή τους. Η Θήλυ προσπάθησε να με καταστρέψει. Έκλεισε τα μάτια της κι ένιωσα να κόβομαι σε χίλια κομμάτια. Ένιωσα όπως τη στιγμή που ο ιππότης με κάρφωσε με το σπαθί του.

Tο μωρό μου ήλθε στο νού μου. Έπρεπε όπως είχα σώσει το δικό μου να σώσω όλα τα μωρά απο τον όλεθρο και το θανατικό που θα σπείρουν στο μέλλον αυτοί οι παρανοικοί θεοί. Ένιωσα τα κομματια μου να ενώνονται ενώ κάποιος ή κάτι μου ψυθίριζε στο αυτί πως είμαι ισχυρότερη. Στο χέρι μου εμφανίσθηκε μια λάμψη που όμοιά της δεν έχω ξαναδεί και κατάλαβα οτι με διάλεξε το πραγματικό αστροδαχτύλιδο. Έκλεισα τα μάτια μου και φαντάσθηκα την αρμόζουσα γι’αυτούς τιμωρία. Όταν τα ξανάνοιξα είχαν εξαφανισθεί και η φωνή μου είπε οτι πρέπει να αποδώσω δικαιοσύνη για μία τελευταία φορά. Έκλεισα τα μάτια μου. Για πάντα. Για τη γενναιότητά μου, λίγο πριν χαθώ, μου δόθηκε η χάρη να στείλω μια τελευταία σκέψη απο την κοσμοπύλη.

Υστερόγραφο για το Χρόνο: 1278, Λομβαρδία, Ράμα σέρβους φόρι.

 

 

 

Επίσης, ξέρουμε πως τα αερικά μάλλον τα διάλεξε η θεία πρόνοια (?) και όχι οι θεοί (?), το θυληκό όμως λέει καθαρά πως το δαχτυλίδι το έβαλε εκείνη στο χέρι της για να την μπερδέψει. Μετά, εκεί στην αρχή όπου βρίσκεται, η θεία πρόνοια της δίνει το δαχτυλίδι στ' αλήθεια και τους εξαφανίζει. Αυτό λοιπόν που εγώ καταλαβαίνω εδώ είναι ότι πλέον η Νέμεσις είναι θεά και αφού το δαχτυλίδι τερματίζει τη θεϊκή φαυλότητα, αυτό που της μένει τώρα να κάνει είναι να καταστρέψει και τον εαυτό της για τα όσα έκανε όταν είχε χάσει το δρόμο της. Όμως, αυτό που σου λέω εδώ (και σε περίπτωση προφανώς που ισχύει) είναι απλά το συμπέρασμά μου, δεν το γράφεις εσύ καθαρά κάπου. Εγώ, αν το κειμενο ήτανε δικό μου, ρε παιδί μου, κι έπρεπε να το φτιάξω αυτό, μάλλον θα έκανα ξεκάθαρο το τι ακριβώς είναι η θεία πρόνοια, ποιος σήκωσε τα αερικά, σε ποιανού το όνομα τιμωρεί η Νέμεσις και μετά από όλα αυτά μάλλον θα άφηνα το ίδιο μετέωρο αυτό το τελευταίο σημείο, γιατί (για μένα, το τονίζω μπας και το ξεχνάς) πλέον θα έβγαζε νόημα.

 

Τώρα για το τέλος, δεν ξέρω τι να σου πω. Συγνώμη κιόλας, έτσι? Δεν κατάλαβα, είναι τόσο απλό, δεν καταλαβαίνω ούτε πώς βρέθηκαν στο παζάρι, ούτε γιατί, ούτε γιατί στο συγκεκριμένο παζάρι, ούτε και πότε, ούτε και τι νόημα έχει αυτό για την υπόλοιπη ιστορία σου. Τι σχέση έχει το ότι δεν κατάλαβα με το αν βαριέμαι ή όχι και πού ακριβώς είναι οι παράγραφοι όπου επεξηγείς οτιδήποτε?

 

Τέλος, κι επειδή η επανάληψη δεν είναι απαραίτητα κακό πράγμα αν κάποια στιγμή καταλάβεις: τα σχόλια που σου γίνονται εδώ μέσα είναι σχόλια από αναγνώστες, οι περισσότεροι από τους οποίους προσπαθούνε να γράψουνε και οι ίδιοι, ούτε από ειδικούς, ούτε από αυθεντίες, ούτε από το θεό τον ίδιο. Δεν οφείλεις να αλλάζεις τις ιστορίες σου ανάλογα με τα σχόλια που γίνονται. Δεν οφείλεις να μάθεις πέντε βασικά πράγματα και να τα διορθώσεις αν δεν το θέλεις. Δεν οφείλεις επίσης να συμφωνείς, με τίποτα και με κανέναν. Για να βοηθηθείς (αν το θέλεις πάντα) είναι αναγκαίο να μάθεις να ξεδιαλέγεις τι σου κάνει και τι όχι από αυτά που σου λέμε, τι καταλαβαίνεις και τι όχι, με τι συμφωνεις και με τι όχι και ύστερα να ψάξεις πώς και τι να διορθώσεις. Αυτό που οφείλεις όμως είναι να σέβεσαι το χρόνο μας, γιατί είναι το πολυτιμότερο πράγμα που έχουμε όλοι μας. Κι αυτό σημαίνει να μην μας προσβάλεις κάθε φορά που δε συμφωνείς με κάτι από αυτά που σου λέμε.

 

Ευχαριστώ για το σχόλιο. Εντάξει εξηγείς πολλά. Αισθάνομαι πολύ καλύτερα τώρα, καταλαβαίνω πολλά περισσότερα απο το αρχικό σου σχόλιο. Tώρα στο τέλος με ξένισε λίγο το οτι ένιωσες προσβεβλημένη και το οτι θα έπρεπε να είμαι ευγνώμων που ξόδεψες χρόνο για να ασχοληθείς - για μένα δεν σου οφείλω κάτι. Είσαι καλοδεχούμενη για οποιοδήποτε σχόλιο αλλά δεν συμφωνώ με το να είναι ο σχολιαστής στο απυρόβλητο. Απο τη στιγμή που πράγματα με παραξένεψαν ήταν ειλικρινές απο την πλευρά μου να στο πω και οχι να πω γράψω ένα ευχαριστώ ενώ πίσω απο το πληκτρολόγιο να βγάζω ατμούς απο αυτιά.

 

Έχοντας πει τα παραπάνω ελπίζω να μη θίχτικες απο το πάνσοφος Γιοόντα που είπα νωρίτερα. Δεν ήταν προσωπικό - ήταν μόνο δυο λέξεις για να πω οτι κανείς δεν πρέπει να είναι υπεράνω κριτικής σαν..γιόντα.

[Man_from_Earth]

Μορφέα,

 

Και πάλι δε χωράς στις λέξεις (αν και καλύτερα από άλλες φορές, αλλά ακόμη ασφυκτιά η ιστορία), τα ορθογραφικά-συντακτικά-γραμματολογικά δεν καλυτερεύουνε, η σύνδεση της πλοκής είνα χαλαρή, οι χαρακτήρες όχι καλά χτισμένοι, το δράμα το κόβεις σχεδόν στα καλύτερα και δεν το αφήνεις να ανασάνει.

 

Αυτή η εισαγωγή δεν θα κερδίσει ακριβώς και σε διαγωνισμό καλού τρόπου κριτικής. Εντάξει ήταν μόνο η εισαγωγή και παρακάτω ειπώθηκαν πολλά θετικά. Δεν έχει σημασία οτι παρακάτω ειπώθηκαν θετικά. εδώ με πείραξε οτι βγήκε η ιστορία μου ορθογραφικό-συντακτικό-γραμματολογικό..σκουπίδι χωρίς μια εξήγηση. Άλλωστε ζήτησα εξηγήσεις και τις πήρα. Πιστεύω ήταν δίκαιο αίτημα καθώς παρά τον χρόνο που σπατάλησε η Νίενορ για να διαβάσει, ξόδεψα πολλαπλάσιο για να το γράψω. Μπορεί λοιπόν να έχω 'καυγαδίσει' στο παρελθόν αλλά εκεί χρησιμοποίησα άστοχη έκφραση και απολογήθηκα. Εδώ δεν θεωρώ οτι είπα κάτι τρομερό για να δέχομαι τέτοια παρατήρηση αλλά είσαι απολύτως ελεύθερος σαν mod εάν είσαι - δεν το ξέρω, να πάρεις τις αποφάσεις σου.

 

Tι να πω.

[Nienor]

Πάνσοφος Γιόντα όβερ εντ άουτ. Σου υπόσχομαι να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσεις ξανά τα σχόλια του πάνσοφου Γιόντα.

 

Μια λεπτομέρια μόνο: το σκουπίδι ήτανε δική σου λέξη, εγώ δεν την έγραψα πουθενά.

 

Κατά τα άλλα, κι επειδή δε με ξέρεις κιόλας, αν αυτό που θες είναι καυγά πρέπει να προσπαθήσεις πάρα πολύ περισσότερο για να καταφέρεις να τσακωθείς μαζί μου

[Solonor]

Διάβασα πρόχειρα και πεταχτά τα σχόλια -όχι τη συγκεκριμένη ιστορία και θα ήθελα να κάνω λίγες παρατηρήσεις.

1. Οι απαντήσεις κι οι εξηγήσεις ενός συγγραφέα τελειώνουν με την τελευταία τελεία της ιστορίας του. 

2. Όταν ο αναγνώστης διαβάζει πεταχτά ή πρόχειρα -όπως προσωπικά έχω κάνει σε πολλά κείμενα από το sff ως και τυπωμένα- φταίει ο συγγραφέας. Είτε τον λένε XXXTREL@MENO@S69, είτε Ντοστογιέφσκι.

3. Αν αυτό που έγραψε η Κιάρα στο τελευταίο post απευθυνόταν σε μένα θα προβληματιζόμουν. Ειδικά από την Κιάρα. 

Edited October 16, 2015 by Solonor

[Man_from_Earth]

Προς την Κιάρα, τον Μορφέα, τον Solonor και κάθε ενδιαφερόμενο:

 

Στο πολύ πρόσφατο παρελθόν σχολίασα κάπως υπερβολικά μια ιστορία. Μου επισημάνθηκε λοιπόν απο ένα μέλος (δεν ξέρω αν ήταν mod ή απλό, δεν είχε σημασια εξάλλου) οτι ίσως έθιξα τα αισθήματα του συγγραφέα. Πραγματικά λοιπόν διαβάζοντας το σχόλιό μου με το χέρι στην καρδιά παραδέχθηκα στον εαυτό μου οτι αν μου το είχαν κάνει εμένα θα είχα πειραχτεί. Απάντησα λοιπόν με ένα πολύ λιτό μήνυμα οτι απολογούμαι και οτι όντως παραήταν δηκτικό το εν λόγω σχόλιο. Αυτό το απλό γεγονός στάθηκε αφορμή να αναθεωρήσω όχι μόνο ένα σχόλιο αλλά γενικά τον τρόπο που σχολίαζα εώς τότε.

 

Προκαλώ λοιπόν οποιονδήποτε να κάνει ένα μπράουζ στους σχολιασμούς που έκανα σε αυτο το διαγωνισμό και να μου πει τη γνώμη του.

 

Έχοντας πει τα παραπάνω θα ήθελα να σταματήσω να σπαταλώ γραμμές για ίντριγκες και πάθη, και να λήξω το θέμα που ανέκυψε εδώ το συντομότερο. Με το χέρι λοιπόν στη καρδιά, Κιάρα, η εισαγωγή στο σχόλιό σου για κάτι δικό σου θα σε πείραζε ή όχι;

 

Εγώ πιστεύω ναι. Αν λοιπόν αποφάσισες να με 'τιμωρήσεις' με τη σιωπή σου, είναι φυσικά δικαίωμά σου και εγώ δεν έχω παρά να το χωνέψω. Αλλά αν κρατήσεις κάτι από όλο αυτό, κράτα οτι ακόμη και αν έχεις δίκιο στην ουσία του σχολίου σου, υπάρχουν τρόποι να μη θίξεις τον άλλο βασικά ως αγράμματο γιατί ένα ανορθόγραφο, ασύντακτο και γραμματικά λανθασμένο κείμενο μου φέρνει στο νου ορνιθοσκαλίσματα στους τοίχους κάποιου σπηλαίου. Κάτι που με οδήγησε να σε αποκαλέσω πάνσοφο γιόντα.

 

Από ότι βλέπω Κιάρα τυγχάνεις της εκτίμησης ή και προστασίας του Μορφέα και του Solonor. Ίσως είσαι χρόνια εδώ, ίσως να γνωρίζεσαι με κάποια παιδιά ή/και ίσως είσαι πολύ καλή συγγραφέας - ένα δυο ιστορίες που έχω διαβάσει από σένα θα έβρισκα δύσκολα κάτι κακό να πω. Θα ήθελα να τονίσω όμως οτι η αυστηρότητα με την οποία θα κρίνεις κάποιον δεν πρέπει να αυξάνεται με τον αριθμό των πόστ σου ή το συγγραφικό σου ταλέντο. Και φυσικά μην ξεχνάς οτι όπως πολύ εύστοχα επισήμανες οτι δεν σε ξέρω, αυτό συνήθως είναι αμφίδρομο: Δεν με ξέρεις ούτε κι εσύ. Όσο δικαιούμαι να σε θίξω (καθόλου δηλαδή) άλλο τόσο κι εσύ.

 

Ευχές για υπέροχες ιστορίες.

[Nienor]

Έχοντας πει τα παραπάνω θα ήθελα να σταματήσω να σπαταλώ γραμμές για ίντριγκες και πάθη, και να λήξω το θέμα που ανέκυψε εδώ το συντομότερο. Με το χέρι λοιπόν στη καρδιά, Κιάρα, η εισαγωγή στο σχόλιό σου για κάτι δικό σου θα σε πείραζε ή όχι; (1)

 

Εγώ πιστεύω ναι. Αν λοιπόν αποφάσισες να με 'τιμωρήσεις' (2) με τη σιωπή σου, είναι φυσικά δικαίωμά σου και εγώ δεν έχω παρά να το χωνέψω. Αλλά αν κρατήσεις κάτι από όλο αυτό, κράτα οτι ακόμη και αν έχεις δίκιο στην ουσία του σχολίου σου, υπάρχουν τρόποι να μη θίξεις τον άλλο βασικά (3) ως αγράμματο γιατί ένα ανορθόγραφο, ασύντακτο και γραμματικά λανθασμένο κείμενο μου φέρνει στο νου ορνιθοσκαλίσματα στους τοίχους κάποιου σπηλαίου. Κάτι που με οδήγησε να σε αποκαλέσω πάνσοφο γιόντα.

 

Από ότι βλέπω Κιάρα τυγχάνεις της εκτίμησης ή και προστασίας του Μορφέα και του Solonor. Ίσως είσαι χρόνια εδώ, ίσως να γνωρίζεσαι με κάποια παιδιά ή/και ίσως είσαι πολύ καλή συγγραφέας - ένα δυο ιστορίες που έχω διαβάσει από σένα θα έβρισκα δύσκολα κάτι κακό να πω (4). Θα ήθελα να τονίσω όμως οτι η αυστηρότητα με την οποία θα κρίνεις κάποιον δεν πρέπει να αυξάνεται με τον αριθμό των πόστ σου ή το συγγραφικό σου ταλέντο. Και φυσικά μην ξεχνάς οτι όπως πολύ εύστοχα επισήμανες οτι δεν σε ξέρω, αυτό συνήθως είναι αμφίδρομο: Δεν με ξέρεις ούτε κι εσύ. Όσο δικαιούμαι να σε θίξω (καθόλου δηλαδή) άλλο τόσο κι εσύ (5)

 

 

1. Κάτι που θα με πείραζε εμένα, σαφέστατα δε θα το έκανα σε εσένα.

 

2. Ο χρόνος μου μου είναι πολύτιμος. Αν τον διαθέτω για να σου κάνω σχόλια είναι επειδή θεωρώ πως θα πάρεις κάτι καλό από αυτό, όχι επειδή σου χρωστάω κάτι, ούτε επειδή αποφάσισα να σε προσβάλω. Από τη στιγμή που εσύ το μόνο που παίρνεις από αυτό είναι νεύρα, ενόχληση, εκνευρισμό, δυσπιστία, ή οτιδήποτε που δεν έχει να κάνει με ό,τι βοήθεια μπορώ εγώ να σου δώσω, για μένα είναι ανούσιο να σου διαθέτω χρόνο απλά για να σου χαλάω τη μέρα. Είναι τόσο απλό. Καμία τιμωρία.

 

3. Το σχόλιο είναι εκεί, ξαναδιάβασέ το. Ούτε αγράμματο σε είπα εγώ, ούτε άνθρωπο των σπηλαίων. Δικές σου λέξεις, όπως και το σκουπίδι παραπάνω.

 

4. Το ποιος αισθάνεται την ανάγκη να με προστατέψει, το με πόσους γνωρίζομαι, το πόσο παλιά είμαι, το πώς και τι γράφω και η ποιότητά τους είναι παντελώς άσχετα με αυτό που συμβαίνει εδώ.

 

5. Φυσικά και δε δικαιούμαι να σε θίγω με κανέναν τρόπο. Κι αν είχες πει εξαρχής "αυτό που έγραψες με ενόχλησε προσωπικά για αυτούς και για αυτούς τους λόγους" θα σου είχα ζητήσει συγνώμη, θα σου είχα πει ότι δεν ήτανε στις προθέσεις μου και ίσως να είχε λήξει εκεί. Όμως δες πώς το χειρίστηκες. Εδώ είναι όλα γραπτώς για να ανατρέξεις και να θυμηθείς ό,τι μπορεί να ξεχνάς. Για την ακρίβεια, δες πότε ανέφερες για πρώτη φορά ότι σε πείραξαν οι δύο πρώτες γραμμές του σχόλιού μου. Δεν είμαι η Πυθία, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό (είπαμε είμαι ο Γιόντα ) κι όταν έχεις φτάσει να με ταλαιπωρήσεις μέχρι να μου πεις τι σου φταίει πραγματικά, από εμένα το έχεις χάσει το δίκιο σου.

 

Και θα σου πω ένα τελευταίο πράγμα, για την αυστηρότητα: δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει αυστηρά σχόλια. Πραγματικά όμως (και βασικά προσπάθησε να ξεθυμώσεις, σταμάτα να με βρίζεις από μέσα σου και άκου το αυτό γιατί για μένα είναι πραγματικά σημαντικό) εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σου κάνουν πραγματικά αυστηρά σχόλια, από αυτά με τα οποία χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο, κοκκινίζεις, πρασινίζεις, αλλάζεις άλλα πέντε χρώματα και θες λεξοτανίλ για να συνέλθεις την πρώτη φορά που τα βρίσκεις μπροστά σου. Εμένα, ό,τι ξέρω σχεδόν, τέτοιοι αυστηροί σχολιαστές μού το μάθανε ή με βάλανε να το μάθω, και τους ευγνωμονώ γι' αυτό.

 

Αυτή τη φορά ο Γιόντα θα παραμείνει έξω από το τόπικ για τα καλά, έχουμε βρωμίσει αρκετά το τόπικ με το διήγημά σου.

[Man_from_Earth]

Κιάρα, όλοι κρύβουμε έναν ξερόλα Γιόντα μέσα μας - αυτή τη φορά το λέω αυτοκριτικά. Υποθέτω οτι και ο δικός μου έβαλε το χεράκι του στις αντιδράσεις μου.

Αυτή τη στιγμή που απουσιάζει μπορώ να πω το εξής:

Tα σχόλια οφείλουν να επισημαίνουν αρνητικά στοιχεία - είναι απολύτως ξεκάθαρο. Σίγουρα όμως βοηθάει να συνοδεύονται απο κάποιες εξηγήσεις ειδικά όταν είναι δηκτικά. Αυτές μου έλειψαν από τα αρχικά σχόλια κυρίως της Κιάρας και της lizbeth. Όμως το σχόλιο που έκανες, Κιάρα, σε δεύτερο χρόνο, μου δίνει να καταλάβω οτι δεν σου είχε 'ξεφύγει κάτι' και ότι υπάρχουν ουσιαστικές πρατηρήσεις (το ίδιο πιθανότατα ισχύει και για τη lizbeth). Καταλαβαίνεις οτι αυτό δύσκολα μπορεί να το ξέρει α-πριόρι κάποιος που δεν σε ξέρει. Μην ξεχνάς οτι είμαστε avatars ο ένας για τον άλλον και αυτό δυσκολεύει λίγο να καταλάβεις πως σου λέει κάποιος κάτι.

Σε προσκαλώ λοιπόν να αναθεωρήσεις και να σχολιάσεις την επόμενη προσπάθειά μου όταν αυτή υπάρξει. Κι εγώ τότε θα φροντίσω ο δικός μου Γιόντα να έχει πάει τη βόλτα του.

[lizbeth_covenant]

Αναφέρθηκε πολλές φορές το όνομά μου σ'αυτό το τόπικ και δεν καταλαβαίνω και ιδιαίτερα πως μπλέχτηκα έτσι. Ασχολήθηκα με αυτή την ιστορία όσο και με τις υπόλοιπες. Μπορεί κάποιες να με τράβηξαν περισσότερο από κάποιες άλλες, αλλά σε όλες αφιέρωσα τον ίδιο χρόνο θεωρώ. Σου έκανα ένα σχόλιο των 10-15 σειρών, ενώ, ξέρεις, δεν ήμουν και υποχρεωμένη και το έγραψα με κάθε καλή πρόθεση. Κι απ'αυτό το σχόλιο μπορείς να μην κρατήσεις και τίποτα αν θεωρείς ότι δεν σου προσφέρει κάτι. Ό,τι νομίζεις εσύ κάνεις. Αν χρειαζόσουν παραπάνω εξηγήσεις σ'αυτά που σου έγραψα, θα μπορούσες να το έχεις ζητήσει εξαρχής (με διαφορετικό τρόπο απ'αυτόν που το έκανες τελικά) κι εγώ εννοείται θα στις έδινα.

Γενικά, πιστεύω είμαι ευγενική στα σχόλιά μου. Προφανώς και διαφωνείς. Θεωρώ ότι ήμουν απλά ειλικρινής πάντως. Μιλούσα για ένα συγκεκριμένο κομμάτι της ιστορίας σου άλλωστε, που ήταν και πολύ ιδιαίτερο μάλιστα. Σ'εμένα, κοντινός μου άνθρωπος μου έχει πει πως βαρέθηκε ένα κομμάτι του μυθιστορήματός μου - για το οποίο ξόδεψα χρόνια ολόκληρα για να το γράψω, δεν είναι ένα διήγημα του ενός μήνα. Μπορεί να στεναχωρέθηκα, αλλά τον χιλιοευχαρίστησα που μου το είπε τόσο ειλικρινά, γιατί το αγαπώ πολύ το βιβλίο μου για να το αφήσω να είναι βαρετό. 

Με αυτή τη λογική έκανα και το σχόλιο στην ιστορία σου και πάνω κάτω έτσι σχολιάζω κάθε ιστορία εδώ μέσα. Κοιτάω και την ηλικία που και που (γιατί διαφορετικά δεχόμαστε σχόλια στα 18, στα 25, στα 30 κτλ) και αναλόγως προσαρμόζομαι. Σ'εσένα έπεσα έξω. Λυπάμαι για το θέμα που προέκυψε, ελπίζω όμως να γίνεις πιο σκληρόπετσος στο μέλλον ως προς τις κριτικές. Γιατί αυτές δεν ήταν καν σκληρές. Θα σου κάνει καλό στο μέλλον, σ' εμένα τουλάχιστον έκανε καλό.

Καλή συνέχεια! (στις συγγραφικές σου εμπνεύσεις και περιπέτειες και όχι σε αυτή τη συζήτηση ελπίζω     )