Jump to content

Περί μίσους και άλλων δεινών


Nienor

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Κιάρα
Είδος: απ' αυτό με ξόρκια
Βία; Όχι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: κάπου 3.000, ίσως λίγο παραπάνω
Αυτοτελής; Είναι αυτοτελής, όμως δεν είμαι σίγουρη πς διαβάζεται αυτόνομα.
Σχόλια: Εδώ παραδόξως έχω πολλά: 1. Την έγραψα για τον 40ο ΔΣΣΙ Φάντασυ αλλά δεν πρόλαβα να την τελειώσω ώστε να συμμετάσχει. Υπήρχε όμως κάπου στο μυαλό μου χρόνια. 2. Είναι εξαιρετικά αφιερωμένη στον Μορφέα και την Elgalla (στο αγόρι για το θέμα του που με έκανε να τη γράψω, στη δεσποινίδα για τις συνταγές μαγειρικής - ξέρει εκείνη :p) και τους ευχαριστώ 3. Αφού δεν έπαιξε στο διαγωνισμό, κι αφού είχα διάθεση, σας την έκανα χαριτωμένη. Βαράτε την ελευθέρως :focus:

 

 

Περί μίσους.pdf

 

 

 

  • Like 6
Link to comment
Share on other sites

Πολύ μου άρεσε, Κιάρα!

Καταρχήν, ένα ευχαριστώ για την αφιέρωση κι ένα δεύτερο επειδή απέδειξες πως είχα δίκιο... για τις συνταγές :p

Μου είχαν λείψει οι Λουάνες σου κι αυτό εδώ ήταν μια μπουκίτσα μούρλια. Πολύ τη συμπάθησα τη μάγισσά σου, οι ανατροπές σου λειτούργησαν απόλυτα σε μένα και με ξάφνιασαν - πράγμα που συμβαίνει σπάνια γιατί, όπως έχουμε πει, έχω το κληρονομικό χάρισμα κι αυτό, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι εκπλήσσομαι δύσκολα. Και το βασιλιά σου τον συμπάθησα και τον μπαρμπα-Ροκέ. Μόνο το συκοφάντη αντιπάθησα, αλλά αυτό ήταν και το επιθυμητό μάλλον. Ξέρεις τι μου θύμισε η αρχή σου, στο δικαστήριο; Τη συλλογή του Δημήτρη Ψαθά "Η Θέμις Έχει Κέφια". Κι αυτό δούλεψε επίσης, γιατί νοστάλγησα τα νιάτα μου. Εμ... δεν έχω κάτι αρνητικό να πω γιατί πραγματικά μου άρεσε πολύ. Το μόνο αρνητικό ήταν ότι τη διάβασα μονορούφι και τώρα μου τέλειωσε και δεν έχω άλλο.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Κιάρα, καταρχάς, σ' ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση! :)

Είχα σκοπό να το διαβάσω κάποια άλλη στιγμή, αλλά έκανα το λάθος κι άνοιξα το αρχείο. Δεν έπρεπε. :p

 

Λοιπόν, ακολουθεί η αυστηρή μου κριτική (ελπίζω να μην σε στενοχωρήσει τίποτα απ' όσα γράφω, καλοπροαίρετα στα λέω, ειλικρινά):

 

 

:man_in_love:

[τέλος_κριτικής]

Το θες και με λόγια;

 

Τώρα, σοβαρά, πώς το κατάφερες να με κάνεις να γελάω υστερικά επί 5 λεπτά στην 1η σελίδα (πάλι καλά που δεν ήταν κανείς άλλος στο σπίτι, γιατί θα τρόμαζε - για τους γείτονες δεν ξέρω) και στο τέλος να με αφήνεις όπως με άφησες; Και μάλιστα σε θέμα που δεν με αγγίζει καθόλου, μην σου πω ότι συνήθως με εκνευρίζει κιόλας (βλ. καλοί βασιλιάδες και "κακοί" επαναστάτες).

Πώς; (Περιμένω απάντηση, να ξέρεις :p)

 

Είπα ότι θα είμαι αυστηρός, ε;

Χμμ, το μόνο αρνητικό(;) που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι ορισμένες σκηνές τις καταλάβαινα αφότου τελείωναν. Ήταν ηθελημένο, λογικά, λειτούργησε, αφού στο τέλος δεν έμεινα με απορίες, αλλά κάπως πρέπει να δικαιολογήσω κι εγώ την αυστηρότητα της εισαγωγής μου, γιατί πραγματικά δεν μου άφησε τίποτα άσχημο.

 

Γενικά ήταν ένα όμορφο παραμύθι που σίγουρα θα ξαναδιαβάσω και που δεν θα μπορούσε να το έχει γράψει κανείς άλλος με αυτόν τον τρόπο (και δεν αναφέρομαι στις λουάνες).

 

Σ' ευχαριστώ πολύ για το δωράκι σου! :air_kiss:

(Από τα ομορφότερα που μου έχουν κάνει)

 

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, εγώ αυτή τη Θέμις με τα κέφια δεν την έχω διαβάσει και μάλλον αυτό πρέπει να διορθωθεί, ε? (μόλις είδα τι είναι το βιβλίο χαχαχα)

 

Πολύ χαίρομαι που σας άρεσε, ήτανε χρωστούμενο εξάλλου, οπότε αυτή ακριβώς τη δουλειά έπρεπε να κάνει. Αλλά νομίζω πως σας θάμπωσα με την αφιέρωση και τα γραφικάκια, χαχα. Δεν πειράζει, θα το διορθωσουμε άλλη ώρα. :friends:(x2 από μία για τον καθένα)

 

 

edit: Α!Ναι, μπαρδόν:
 

(βλ. καλοί βασιλιάδες και "κακοί" επαναστάτες).

Πώς; (Περιμένω απάντηση, να ξέρεις :p)

 

Είμαστε από την οπτική της Κήρας. Τώρα, αν εννοείς πώς σε έπεισα, είναι επειδή εγώ ξέρω σε τι θα εξελιχθεί η επανάσταση :p

Edited by Nienor
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, εγώ αυτή τη Θέμις με τα κέφια δεν την έχω διαβάσει και μάλλον αυτό πρέπει να διορθωθεί, ε? (μόλις είδα τι είναι το βιβλίο χαχαχα)

 

Η φράση "ανοίγει τη μεγάλη τσάντα, βγάζει το μικρό τσαντάκι, κλείνει τη μεγάλη τσάντα, ανοίγει το μικρό τσαντάκι" δεν σου λέει τίποτα, δηλαδή; :shock:

Link to comment
Share on other sites

Τη φράση την ξέρω, το βιβλίο δεν ήξερα. Αλλά χαίρομαι πάρα πολύ που με έβαλες να το μάθω, στα τρία πρώτα που διάβασα παίζει να άκουσε τα γέλια μου η γειτονιά :) Παρεπιπτόντως, αν ψάξει κανείς κυκλοφορεί ελέυθερο. Δε βάζω λινκ γιατί δεν είμαι σίγουρη για τον τρόπο με τον οποίο κυκλοφορεί, αλλά είναι πολύ εύκολο να το βρει κανείς.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Νάτηνα και η άλλη καλή μαθήτρια που προσπαθεί να βάλει τρικλοποδιές στους άλλους για να μην προλάβουν να διαβάσουν για την εξεταστική του Νοεμβρίου…

Στα σοβαρά τώρα (μην απορείς, που και που μιλάω και σοβαρά), ήταν ένα καλό  διάλειμμα από κάτι καταθλιπτικά, μαύρα κι άραχνα που πρέπει να διαβάσω. Ευχάριστο, με μεγάλη αβάντα για τα την αξιοποίηση του ταλέντου σου και στην γραφή και στην γραφιστική, την χρήση του pdf. Εύχομαι να μπορέσω κάποτε να το κρατήσω στα χέρια μου και να το βάλω στην βιβλιοθήκη μου.

Υ.Γ. Όσοι δεν έχουν διαβάσει Ψαθά (και Τσιφόρο θα προσέθετα) δεν πρέπει να κατηγορούν όσους δεν ξέρουν απ` έξω κλασσικές ατάκες από Ελληνικές ταινίες!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Πολύ όμορφη ιστορία και με πανέμορφο περιτύλιγμα :)

Την είχα κατεβάσει από τότε που είχε γραφτεί και έμενε στην επιφάνεια εργασίας μου με την υπενθύμιση ότι πρέπει να την διαβάσω, αλλά δεν είχα πρσέξει καθόλου τη σελίδα με το ξόρκι. Ακόμα κι αν δεν ήταν γραμμένο έτσι με όλα τα οπτικά εφέ, ήταν πολύ ωραίο και το ξόρκι και ο τρόπος που λειτούργησε.

Αν έχω κάτι αρνητικό να πω, είναι ότι μερικές φορές δεν καταλάβαινα τι γινόταν και γιατί γινόταν έτσι, αλλά μάλλον αυτό ήταν το ζητούμενο από τη μεριά σου, να γίνουν οι ανατροπές στην ώρα τους και να μην έχουμε καταλάβει νωρίτερα.

 

 

Στην αρχή φαντάστηκα ότι ο βασιλιάς ήταν ευνοϊκά διατεθειμένος αλλά ότι κάτι θα γινόταν και θα άλλαζε γνώμη. Μετά, φτάνοντας το τέλος, αναρωτήθηκα αν η παρουσία του ήταν τόσο διακοσμητική και οι εξουσίες τους τόσο λίγες που δεν μπορούσε να την σώσει. Στο τέλος μού μπήκε ότι αυτή τράβηξε το "κακό" πάνω της και το πήρε να καεί μαζί της. Κι εκείνος φυσικά το ήξερε από την αρχή. Γι' αυτό και ήταν τόσο πολλά τα δάκρυα και από τις δυο πλευρές.

Είναι έτσι ή το έχασα τελείως και διάβασα άλλη ιστορία; :)

 

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Τώνης :give_rose:

 

Βάσω :give_rose:

Και για το σπόιλερ:

 

Η Κήρα το πήρε το μίσος πάνω της, αλλά δεν το ήξερε όταν το έκανε. Ο Έτορε δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να τη σώσει γιατί αν έκανε θα σκότωνε μέχρι και τα παιδιά του που δεν τα είχε φυγαδεύσει ακόμα. Και η Κήρα, όταν θα μπούκαραν στο παλάτι, θα πέθαινε έτσι κι αλλιώς, απλώς θα έπαιρνε μαζί της κι άλλους. Κάπως έτσι είναι η συνθήκη. Υπάρχει μια πληροφορία, που μάλλον την έχω κρύψει δαιμονισμένα καλά για να την ξετρυπώσει κανείς :p Όταν η Κήρα είναι στη φυλακή ζητάει από τον μπαμπα-Ροκέ να της φέρει τη σελίδα από το ξόρκι. Αυτό είναι όταν έχει καταλάβει τι ακριβώς έκανε με το ξόρκι. Μετά του τη δίνει πίσω μαζί με ένα κόκκινο μολύβι. Η φάση είναι ότι οι σημειώσεις πάνω στο ξόρκι είναι από διάφορα χέρια και μελάνια, και μόνο μία από αυτές είναι κόκκινη: η αλλαγή στον τίτλο. Το ξόρκι το λέγανε "Περί της εξάληψης του μίσους και λοιπών δεινών" και η Κήρα σβήνει το "εξάληψης" και το κάνει "μεταφοράς". Κι αυτό της είναι σημαντικό να γίνει γιατί εκείνη θα πεθάνει έτσι κι αλλιώς, όμως το βιβλίο θα συνεχίσει να υπάρχει και θέλει να αφήσει πίσω της την πληροφορία για τις άλλες μάγισσες που θα έρθουν μετά από αυτήν.

 

 

Αυτή η ιστορία είναι ουσιαστικά το πρίκουελ ενός μικρού μυθιστορήματος (που είναι πολύ πιθανό πως δε θα δει το φως της μέρας ποτέ :p) και αφορά την ιστορία των διδύμων (που έχουν νονά το θάνατο - γιατί εκτός που θυσιάζεται εκείνη και αυτά ζουν, είναι και νονά τους) η οποία είναι μάλλον μια εφηβική περιπέτεια. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο γράφω επάνω πως δεν είμαι σίγουρη πως διαβάζεται αυτόνομα, αν και μάλλον κάνω λάθος από ό,τι μου λέτε μέχρι στιγμής.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Ωραίο παραμυθάκι...

Διαβάζεται άνετα και δεν κουράζει τον αναγνώστη. Δημιουργεί βεβαίως αρκετές απορίες σχετικές με το background του κόσμου, αλλά σαν ιστορία στέκει αρκετά σταθερά και μόνη της.

Ανάλαφρη αρχή, αρκετά μελαγχολικό όμως το φινάλε· αυτά τα δύο στοιχεία ταίριαξαν καλά και η μεταξύ τους αντίθεση έδωσε ένα όμορφο αποτέλεσμα.

Δεν ξέρω αν είναι το στυλ της ιστορίας τέτοιο, αλλά μέσα στο κείμενο υπήρχαν σκόρπια σημεία με ελλιπή στίξη· αυτό δημιούργησε μερικές εκφραστικές/νοηματικές ασάφειες.

Ωραίοι και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, αλλά μου έμεινε μια απορία: Ο βασιλιάς ενδιαφερόταν για εκείνη μόνο επειδή η Κήρα ήταν καλή του φίλη ή αποτελούσε και γι' αυτόν έναν κρυφό/απαγορευμένο έρωτα;

 

Πέρασα ωραία με αυτήν την ιστοριούλα· να σαι καλά.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Σε ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και τα σχόλια, χαίρομαι που πέρασες όμορφα :)

 

Για τους έρωτες:

 

Μπα, ο βασιλιάς δεν ήτανε ερωτευμένος μαζί της, μόνο εκείνη μαζί του. Αυτή είναι μία άλλη ιστορία γραμμένη κάπου το 2005 μου φαίνεται, στην οποία η Κήρα μόλις έχει γίνει βασιλική μάγισσα βοηθάει τον νεαρό βασιλιά να κερδίσει τη γυναίκα του, ενώ είναι ήδη ερωτευμένη μαζί του.

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..