mman Posted July 9, 2010 Share Posted July 9, 2010 1) Φυσικά έχουμε και ΜΜέλη των οποίων το παραπάνω chart πάει έτσι: - - - - - + 2) Ρώτα τον Μανωλιό που χώνει δίχως έλεος πόσες φορές τον έχω ευχαριστήσει για την αυστηρότητα του. 1) ΟΚ. Τού 'πιασα του υπουνουούμενου. Η δική μου οπτική. Γενικά: α) Η τεχνική πρέπει γενικά να κρίνεται το ίδιο αυστηρά με την ιδέα. Μάλιστα, τα καλά νέα είναι ότι η έλλειψη τεχνικής διορθώνεται πολύ πιο εύκολα από την έλλειψη ιδεών (trust me on this). β) Η σκληρή αλλά καλοπροαίρετη κριτική δεν προϋποθέτει ότι ο κριτικός είναι "καλύτερος" ή εμπειρότερος από τον συγγραφέα. Ο κριτικός μπορεί να είναι και ένας απλός αναγνώστης. Αλλά: γ) Η κριτική πρέπει πάντα να λαμβάνει υπόψη της ποιος είναι ο συγγραφέας και οι δυνατότητές του. Μου έχει τύχει σε εργαστήριο συγγραφέας που αντιστοιχούσε σε κουλό βιολιστή. Του είπα ότι η ιστορία του ήταν μια χαρά (με κανά-δυο παρατηρήσεις για ξεκάρφωμα). Δεν είχε νόημα να πω τιποτ' άλλο. Γι' αυτό ακριβώς, στην αντίθετη περίπτωση όταν ο/η συγγραφέας αποδεικνύει με το γράψιμό και τον χαρακτήρα του/της ότι αντέχουν τα νεφρά του/της, βαράμε στο ψαχνό για να κερδίσει όσο γίνεται περισσότερα (οι παθόντες/ούσες πονάνε και μόνο που το διαβάζουν αυτό). Έτσι... 2) Πολλές. Μερικές σχεδόν "κλαίγοντας". Ήταν τότε που κέρδιζε τα περισσότερα. Έχω κι άλλα παραδείγματα, χωρίς εισαγωγικά, αλλά νομίζω ότι το γενικότερο νόημα είναι σαφές: Όποιος είναι σοβαρός απέναντι στο γράψιμο, πρέπει να μάθει να εκτιμάει το καλό ξύλο. Είναι σαν το αλάτι της θάλασσας στις πληγές: Τσούζει αλλά επουλώνει πολύ γρήγορα το άτιμο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted July 9, 2010 Share Posted July 9, 2010 Κριτική.. Εξαρτάται σε ποιό στάδιο βρίσκεται ο συγγραφεάς. Πιθανώς στα ξεκινήματά ενός μέσου συγγραφέα, η οποιαδήποτε κριτική, μέχρι και του γείτονα, να είναι γόνιμη. Απο 'κει και πέρα όμως, τα πράματα αλλάζουν. Μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να δεχτούν κριτική, γιατί πολύ απλά αυτό που έχουν στο μυαλό τους ως επιθυμητό αποτέλεσμα κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει παρά μόνο οι ίδιοι. Τι κριτικη να δεχτεί ένας τέτοιος άνθρωπος; Από ποιόν; Από τον οποιοδήποτε; Μπορεί κάποιος να τους βοηθήσει να πλησιάσουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους; Ποιός μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο να φτιάξει το δημιούργημα των ονείρων του; Γνώμη μου είναι πως ο δάσκαλος υπάρχει και είναι αυτός που βοηθάει να αναπτυχθεί η λογοτεχνική κρίση: Τα ίδια τα βιβλία. Μέσα από τα βιβλία παιδεύεσαι, κατανοείς τι είναι λογοτεχνία και ωριμάζεις, μέχρι που πια, γράφοντας παράλληλα, έχεις φτιάξει το λογοτεχνικό σου ποιόν και κανείς δεν μπορεί να σε αλλάξει. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος όταν έχεις ενηλικιωθεί, παρά κουσούρια και ατέλειες που διαμορφώνουν ανεπιστρεπτί τον χαρακτήρα σου. Εκεί έξω είναι όλα και περιμένουν να διαβαστούν και να μεταδώσουν γνώση και εμπειρία. Η γνώμη του καθενός δεν είναι τίποτα μπροστά σε μια συνειδητή, αναγνωστική πορεία. Γνώμη μου είναι πως αυτό που απομένει στο τέλος και μετράει είναι: Εσύ, ως συγγραφέας, έγραψες κάτι που θα ήθελες να διαβάσεις; Αυτός ο κριτής μέσα μας, που είναι δύσκολο να αποκτήσει μορφή και να δώσει το παρόν, είναι αυτός που έχει αξία. Οι τυχεροί που τον βρίσκουν, αυτόν ας ακολουθήσουν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted July 9, 2010 Share Posted July 9, 2010 (edited) Οι Βρετανοί εδώ μου έχουν κολλήσει στο μυαλό την άποψη ότι όλα τελικά είναι θέμα κοσμοθεωρίας (ίσως ότι σημαντικότερο έμαθα στο μάστερ) και πιστεύω ότι εκεί είναι το θέμα. Κάθε ένας σηκώνει ιστορία/κριτική για δικούς του λόγους. Μερικοί παίρνουμε το θέμα πιο σοβαρά και θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι. Κοιτάμε πολύ την τεχνική, τις ιδέες, είμαστε πιο ψείρες και θέλουμε να κάνουμε/να μας κάνουν να κλαίμε. Συνήθως είμαστε και οι πιο ενεργοί στις κριτικές, με ότι αυτό συνεπάγεται. Υπάρχουν όμως και άτομα που σηκώνουν κείμενα για να πάρουν θετικά σχόλια που θα τους βοηθήσουν να συνεχίσουν να γράφουν, θα τους φτιάξουν την ημέρα, θα τους ανακουφήσουν από την κούραση της δουλειάς κτλ. Συνήθως τα α΄τομα αυτά θα κάνουν παρόμοια σχόλια με αυτά που περιμένουν, πόσο τους άρεσε η ιστορία. Κάποιοι άλλοι είναι ερασιτέχνες με όλη την έννοια του όρου: αγαπούν να γράφουν και σηκώνουν τις ιστορίες τους για να τις μοιραστούν με άλλους. Η κριτική δεν τους ενδιαφέρει. Αντίστοιχα κάποιοι είναι ερασιτέχνες της ανάγνωσης και θα σχολιάσουν όπως και για μια ιστορία που θα διάβαζαν σε κάποιο βιβλίο. Μια άλλη κατηγορία είναι ατόμων που γράφουν για την παρέα. Και τα σχόλιά τους συχνά αντικατοπτρίζουν τον παρεϊστικο χαρακτήρα που θέλουν να δημιουργήσουν. Όταν όμως ο κάφρος πρωταθλητής συγγραφέας σχολιάσει κείμενο του ανασφαλή emo έφηβου που ψάχνει επιβεβαίωση, ή όταν η ερασιτέχνης δεχτεί το σχόλιο: "ήταν υπέροχη. Έχεις ένα πανέμορφο μυαλό. Πότε θα πάμε για καφέ" του πέφτουλα μέλους του φόρουμ, ε, εκεί οι διαφορετικές κοσμοθεωρίες συγκρούονται. Οπότε θεωρώ βασικό σε ένα φόρουμ όπου πάνω κάτω γνωριζόμαστε μεταξύ μας οι κριτικές και οι αναγνώσεις τους να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες αυτές του κάθε μέλους. ΥΓ: Το τρολλ και τον κομπλεξικό δεν τους συμπεριλαμβάνω καν. Υπάρχουν μεν, αλλά πρέπει να αγνοούνται οι τύποι τους. Edited July 9, 2010 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted July 10, 2010 Share Posted July 10, 2010 Όταν όμως ο κάφρος πρωταθλητής συγγραφέας σχολιάσει κείμενο του ανασφαλή emo έφηβου που ψάχνει επιβεβαίωση, ή όταν η ερασιτέχνης δεχτεί το σχόλιο: "ήταν υπέροχη. Έχεις ένα πανέμορφο μυαλό. Πότε θα πάμε για καφέ" του πέφτουλα μέλους του φόρουμ, ε, εκεί οι διαφορετικές κοσμοθεωρίες συγκρούονται. Οπότε θεωρώ βασικό σε ένα φόρουμ όπου πάνω κάτω γνωριζόμαστε μεταξύ μας οι κριτικές και οι αναγνώσεις τους να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες αυτές του κάθε μέλους. Συμφωνώ. Γι' αυτό ίσως είναι καλύτερα για τον ανασφαλή emo, την "ερασιτέχνη" ή όποια άλλη τέτοια κατηγορία συγγραφέα να δώσει τα κατάλληλα hints στα σχόλια της ιστορίας ώστε όποιος (νομίζει ότι είναι) κάφρος πρωταθλητής συγγραφέας να φερθεί ανάλογα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted July 10, 2010 Share Posted July 10, 2010 Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να πει κανείς για την κριτική και τα σχόλια και για το πώς την κάνει και σε ποιον και με ποιο τρόπο, αλλά μπορώ να τα συνοψίσω στα εξής: α) Θα συμφωνήσω σε πολύ μεγάλο βαθμό με όσα έγραψε μερικά ποστ πιο πάνω η Sonya. Παρόλο που δεν με χαλάει ούτε και θα σχολιάσω ένα-δυο ορθογραφικά λάθη, η ορθογραφία, η σύνταξη και η εμφάνιση είναι σημαντικά στοιχεία για το κείμενο, επειδή αποτελούν την πρόσοψη της ιστορίας. Κάτι σαν την πρόσοψη του σπιτιού, ας πούμε. Αν δεις ένα σπίτι γεμάτο ρωγμές και υγρασία και ξεφτισμένη μπογιά στην πρόσοψη μπορεί και να μη θελήσεις να περάσεις παραμέσα να δεις αν έχει ωραία διαρύθμιση. Από την άλλη, αν το εσωτερικό είναι καλό, κρίμα δεν είναι να μην μπει στον κόπο κάποιος να ρετουσάρει λίγο το απέξω; Άσε που το να διορθώσεις μερικές λέξεις και εκφράσεις είναι και πολύ πιο εύκολο από το να προσδώσεις π.χ. ένα αληθοφανές κίνητρο στον κεντρικό χαρακτήρα ή να προσδώσεις ατμόσφαιρα. β) Ενώ συμφωνώ ότι υπάρχουν πολλές κατηγορίες ατόμων που γράφουν, ως αναγνώστης δεν μπορώ να ξέρω τι περιμένει ο άλλος από μένα εκτός εάν τον γνωρίζω ή μου το έχει πει. Κάνω συνήθως πολύ περισσότερα σχόλια όταν ξέρω το άτομο (και όχι, δεν έννοώ να έχουμε πιει μπύρες , εννοώ να ξέρω τι περιμένει ανεβάζοντας μια ιστορία). Επίσης νομίζω ότι όλοι μας δεν έχουμε πάντα τις ίδιες απαιτήσεις ούτε καν από τις ιστορίες μας και τον εαυτό μας, πόσο μάλλον από τους άλλους. Άλλα περιμένεις από ένα φλασάκι της μιας ώρας, άλλα από ένα κείμενο που μπορεί να έχει πάρει εβδομάδες να το γράψεις. Άλλο από ένα κείμενο που έχει γραφτεί πριν 15 χρόνια και αποφάσισε κάποιος να το ανεβάσει, άλλο από κάτι ήδη δημοσιευμένο, άλλο από μια πρόσφατη δουλειά. γ) Δεν θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει απαραιτήτως αμοιβαιότητα στο σχολιασμό: μου είπες κάτι καλό, θα σου πω κι εγώ και το αντίστροφο. Δεν θέλω να πιστεύω ότι κάποιοι την έχουν στημένοι σε κάποιους. Προσωπικά δεν μου συμβαίνει. Δεν λέω ότι δεν επηρεάζομαι ποτέ ή ότι κάποιου τα καλά ή κακά λόγια δεν με επηρεάζουν, αλλά δεν περιμένω την ανάλογη στιγμή να ανταποδώσω σε είδος. Τελος, δεν σχολιάζω όλες τις ιστορίες, σε μεγάλο βαθμό επειδή δεν προλαβαίνω. Υπάρχουν φάσεις που έχω περισσότερο χρόνο γενικά, είμαι πιο ενεργή στο φόρουμ γενικά και άρα είναι πιθανότερο να διαβάσω και να γράψω κάτι για μια ιστορία τότε. Αν κάποιος δηλώσει ότι χρειάζεται ένα σχόλιο -και το δω εγκαίρως- θα προσπαθήσω να το κάνω. Αυτό δεν σημαίνει κάτι για τον συγγραφέα ή την ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted July 10, 2010 Share Posted July 10, 2010 α) Η τεχνική πρέπει γενικά να κρίνεται το ίδιο αυστηρά με την ιδέα. Μάλιστα, τα καλά νέα είναι ότι η έλλειψη τεχνικής διορθώνεται πολύ πιο εύκολα από την έλλειψη ιδεών (trust me on this). Συμφωνώ. Η καλή τεχνική μπορεί να δώσει πολύ σε μια μέτρια ιδέα κάνοντας ένα κείμενο ελκυστικό. Μια πολύ καλή ιδέα όμως δεν μπορεί να δώσει σε ένα κείμενο που είναι κακογραμμένο. Μάλιστα πολλές φορές στην δεύτερη περίπτωση λειτουργεί και αρνητικά, γιατί ο αναγνώστης σκέφτεται "Κοίτα πως πήγε και κατέστρεψε μια τόσο καλή ιδέα" και προδιατίθεται αρνητικά προς το κείμενο. Όπως λέει και ο Μιχάλης όμως η έλλειψη τεχνική διορθώνεται σχετικά εύκολα. Δεν απαιτεί τίποτα παραπάνω από συνεχή προσπάθεια και ανοικτά αυτιά και μάτια. Για την έλλειψη ιδεών δεν υπάρχει συνταγή για βελτίωση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted July 10, 2010 Share Posted July 10, 2010 Tο παραπάνω παίζει να είναι το μοναδικό ποστ του Απόστολου-Drake Ramore χωρίς emoticon! (και μάλιστα αυτό= :lol:) :lol: Μόνο να μην του γίνει συνήθεια... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted July 10, 2010 Share Posted July 10, 2010 Ποστ χωρίς emoticon, σπίτι χωρίς μπαλκόνι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted July 10, 2010 Share Posted July 10, 2010 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elpeni Posted July 10, 2010 Share Posted July 10, 2010 (edited) Έχετε μόλις ολοκληρώσει ένα κείμενο, στο οποίο έχετε βάλει ειλικρίνια, ψυχή, δουλειά, χρόνο, κλπ, και νιώθετε ότι θέλετε να το διαβάσει κάποιος, οπότε το μοιράζετε αποδώ κιαποκει. 1) Τι είδους κριτική περιμένετε; Συγκεκριμένα, υπάρχουν ερωτήσεις τις οποίες θα θέλετε να σας απαντήσει ο αναγνώστης; Ποιες; 2) Τη δουλειά σας τη διαβάζει ένας που γράφει κι ο ίδιος, ένας που δεν γράφει, αλλά διαβάζει λογοτεχνία και ένας ο οποίος δεν διαβάζει γενικότερα. Σε τι μετρά η γνώμη του ενός έναντι των άλλων; Προτιμάτε κάποια από τις παραπάνω περιπτώσεις όταν πρόκειται για το δικό σας κοινό; 3) Ο Σ.Κινγκ στο "Περι Συγγραφής" θέτει ότι κάθε συγγραφέας έχει στο μυαλό του τον ιδανικό αναγνώστη (ideal reader), ένα πρόσωπο στο οποίο απευθύνεται όταν γράφει. Συμφωνείτε με τη θέση αυτή; Αν ναι, ποιός είναι ο δικός σας ιδανικός αναγνωστης; Πιστεύω πως από την στιγμή που κάποιος αποφασίζει να γράψει επειδή γουστάρει να γράψει και να μοιραστεί με άλλους τις σκέψεις του - την ιστορία του δηλαδή τότε μόνο μπορούμε να μιλάμε για ειλικρίνεια, ψυχή, δουλειά και χρόνο. Γιατί υπάρχουν πολλοί στο χώρο αυτόν (σαν αναγνώστρια και μόνο κρίνω) που γράφουν για να γράφουν, "πατώντας" συνήθως σε προηγούμενη επιτυχία που είχαν με κάποιο βιβλίο τους, σίγουροι πως θα προκύψει καινούρια επιτυχία ή ο,τι το αναγνωστικό κοινό θα τους διαβάσει επειδή είναι αυτοί που είναι. Το βιβλίο όμως δεν είναι σαν την τηλεόραση, το "εγκαταλείπεις" εύκολα. Απο την άλλη πλευρά θα αναφερθώ και σε πολλούς νέους συγγραφείς που συνήθως προβάλλουν τη δουλεία τους στηριζόμενοι σε γνωριμίες και όχι στο συγγραφικό τους ταλέντο. Όπως και να έχει αυτοί θα πουλήσουν. Σαν αναγνώστρια ποτέ δεν μπήκα στη διαδικασία να κρίνω τη δουλειά κάποιου συγγραφέα γραμμή προς γραμμή - παράγραφο προς παράγραφο. Τι σύνταξη χρησιμοποιεί, πως δουλεύει τον γραπτό λόγο, πως αποτυπώνει τις σκέψεις του σε μια κόλλα χαρτί κοκ το συγγραφικό πρωτόκολλο πάντα με κούραζε. Οπότε 1.) Ο συγγραφέας, για εμένα, θα πρέπει να είναι σίγουρος για αυτό που γράφει και τελειώνοντας το θα πρέπει όχι μόνο να το έχει αγαπήσει αλλά να το θεωρεί και ως προέκταση του εγώ του. Δεν μπορείς να έχεις επιτυχία αν δεν γνωρίζεις πολύ καλά - αν δεν έχεις ζήσει με τους ήρωές σου- αν και εσύ δεν έχεις πάρει μέρος στην ιστορίας τους ακόμη και σαν παρατηρητής. Οπότε σύμφωνα με τα παραπάνω ακόμη και αν δεν δεχτείς τις καλύτερες κριτικές για το έργο σου εσύ θα συνεχίζεις να είσαι ικανοποιημένος γιατί έχεις ζήσει ένα, δυο, τρία χρόνια με την λχ Καν, Μαίρη κοκ έχεις ζήσει με τους πρωταγωνιστές και έχεις περάσει καλά. Αν ο αναγνώστης έχει "ζήσει" την ιστορία σου, τότε οι ερωτήσεις του θα έχουν να κάνουν όχι με εσένα αλλά με τους ήρωές σου. Εξαίρεση οι βαρετές συνεντεύξεις τύπου "Πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε"- "Αναφέρεστε σε πραγματικά πρόσωπα" μπλα, μπλα, μπλα. 2.)Όλες οι γνώμες θα πρέπει να γίνονται δεχτές και να ακούγονται. Ακόμη και αν κάποιος δεν είναι φαν του βιβλίου και τύχει να διαβάσει το βιβλίο σου δεν θα τον ρωτήσεις πως του φάνηκε; Από εκεί και πέρα έγκειται και στην προσωπική κρίση του καθενός. Θυμάμαι όταν είχε βγει το "The Secret" ξεπούλησε αμέσως αυτό δείχνει ότι άρεσε στον κόσμο αλλά οι "ειδικοι" τα των μεταφυσικών και υπερφυσικών έσπευσαν να κατακρίνουν την συγγραφέα για αντιγραφή στοιχειών φιλοσοφίας όπου τις μάζεψε και τις έκανε βιβλίο. Και έτσι να είναι το βιβλίο της άρεσε στον κόσμο. Οι μεν "ειδικοί" είχαν διαφορετική γνώμη από αυτή του αναγνωστικού κοινού. 3.) Ιδανικός αναγνώστης πιστεύω πως πρώτα πρέπει να είναι ο συγγραφέας όπου θα κρίνει το γραπτό του σαν αναγνώστης και όχι σαν δημιουργός. Είναι δύσκολο να μπει στη θέση αυτή η αλήθεια είναι αλλά θα πρέπει να προσπαθήσει να κάνει όσο μπορεί μια αντικειμενική κριτική τους έργο του. Φυσικά πολλές φορές οι ήρωες τους "αντιδρούν" σε αυτά που τους καλεί να κάνουν οπότε καλό θα ήταν να αφήνει λίγο χώρο ώστε να εκφράζονται και οι απόψεις των πρωταγωνιστών του βιβλίου του. Edited July 10, 2010 by elpeni Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
darkplanet Posted July 10, 2010 Share Posted July 10, 2010 1) Τι είδους κριτική περιμένετε; Συγκεκριμένα, υπάρχουν ερωτήσεις τις οποίες θα θέλετε να σας απαντήσει ο αναγνώστης; Ποιες; Αν η ιδέα έχει ενδιαφέρον Αν το κείμενο επικοινωνεί την ιδέα ξεκάθαρα Αν έχει κοιλιές - φλυαρία - άχρηστες σκηνές Αν οι χαρακτήρες είναι ρεαλιστικοί και αν περιγράφονται/αναπτύσσονται επαρκώς Αν η πλοκή έχει συνοχή. Με ενδιαφέρει αρκετά λίγο το τι θα ήθελε να δει ο αναγνώστης στο κείμενο - εννοόντας ότι δεν με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα προτάσεις του τύπου "Γιατί δεν βάζεις τον τάδε να κάνει αυτό, ή να πηγαίνει εκεί ή να συναντάει τον άλλον". Ωστόσο, κάποιες φορές μία τέτοιου είδους πρόταση μπορεί να μου κινήσει το ενδιαφέρον και να την εφαρμόσω. 2) Τη δουλειά σας τη διαβάζει ένας που γράφει κι ο ίδιος, ένας που δεν γράφει, αλλά διαβάζει λογοτεχνία και ένας ο οποίος δεν διαβάζει γενικότερα. Σε τι μετρά η γνώμη του ενός έναντι των άλλων; Προτιμάτε κάποια από τις παραπάνω περιπτώσεις όταν πρόκειται για το δικό σας κοινό; Δε με απασχολεί ιδιαίτερα. Όλες οι γνώμες είναι καλοδεχούμενες και θα τις λάβω υπ'όψη (ή όχι) ανάλογα με το περιεχόμενο, και όχι τις συγγραφικές/αναγνωστικές συνήθειες αυτού που τις εκφράζει. 3) Ο Σ.Κινγκ στο "Περι Συγγραφής" θέτει ότι κάθε συγγραφέας έχει στο μυαλό του τον ιδανικό αναγνώστη (ideal reader), ένα πρόσωπο στο οποίο απευθύνεται όταν γράφει. Συμφωνείτε με τη θέση αυτή; Αν ναι, ποιός είναι ο δικός σας ιδανικός αναγνωστης; Κάποιος ο οποίος βρίσκει ενδιαφέρον στην κεντρική ιδέα του κειμένου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LeoCrow Posted July 23, 2010 Share Posted July 23, 2010 (edited) Πονεμένο θέμα η κριτική. Πιστεύω οτι ο κριτικός θα πρέπει να βοηθά τον κρινόμενο να γίνει καλύτερος σε αυτό που κάνει. Δεν αρκεί να σχολιάζει μόνο τα αρνητικά αλλά και τα θετικά, που θα πρέπει να κρατήσει κάποιος. Ούτε να αφοσιώνεται μόνο σε ένα απο τα στοιχεία του έργου. Αλλοιώς φαίνεται σαν να κάνει προσωπική επίθεση η οποία μόνο κακό θα κάνει. Πάνω απ'όλα όμως πιστεύω οτι ο κριτικός θα πρέπει να είναι ειλικρινής για να βοηθήσει και τον κρινόμενο να καταλάβει πως βγαίνει το έργο του προς τα έξω. (Και γιατί όχι, θα πρέπει και ο κριτικός να αντέχει να δεχτεί κριτική για την κριτική του απο τον κρινόμενο :-P ) Edited July 23, 2010 by LeoCrow Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted July 23, 2010 Share Posted July 23, 2010 (Και γιατί όχι, θα πρέπει και ο κριτικός να αντέχει να δεχτεί κριτική για την κριτική του απο τον κρινόμενο :-P ) Διαφωνώ καθέτως! Κριτική πάνω στην κριτική; Για ποιόν λόγο; Τι εξυπηρετεί κάτι τέτοιο; Το μόνο θεμιτό (και σωστό κατα την γνώμη μου) είναι ο κρινόμενος να κάνει μερικές διευκρινήσεις σε ερωτήματα που γεννήθηκαν στον κριτικό ή να φωτίσει σημεία που μπορεί να μην φαινόταν στο κείμενο. Απο εκεί και πέρα μπορεί να συμφωνήσει με την κριτική (και να πει αν θέλει τους λόγους), ή να διαφωνήσει με την κριτική (και να πει οπωσδήποτε τους λόγους) Δεν μπορεί όμως να κρίνει την κριτική. Υ.Γ Απο παραδείγματα εδω μέσα, διαπίστωσα οτι όσα μέλη έκριναν τις κριτικές ή τα σχόλια που έλαβαν, δεν ξαναέλαβαν κριτικές ή σχόλια για τις ιστορίες τους. Τυχαίο; Δεν νομίζω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LeoCrow Posted July 23, 2010 Share Posted July 23, 2010 Το τελευταίο το είπα μεταξύ αστείου και σοβαρού. Απλά κάποιες φορές, όταν η κριτική είναι κακοπροαίρετη, φυσικό είναι να ενοχλήσει και να τονιστεί. Δεν έχω προλάβει να δώ κριτικές σε αυτό το φόρουμ οπότε δεν αναφέρωμαι σε αυτές. Τουλάχιστο απ'όσο έχω δεί εδώ, όλοι είναι εξαιρετικά φιλόξενοι. Σε φόρουμς του εξωτερικού όμως, έχω δεί κριτικές που ουσιαστικά λένε "άσε το γράψιμο σε εμάς τους επαγγελματίες παιδάκι και άντε στη γωνίτσα σου". Κανείς όμως δεν γεννήθηκε μαθημένος και τέτοιου τύπου σχόλια δεν βοηθούν κανένα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted July 23, 2010 Share Posted July 23, 2010 Δεν μπορείς να αποφύγεις την κακοπροαίρετη κριτική. Μπορείς όμως να μάθεις να την αναγνωρίζεις και να την αγνοείς! Εδω μέσα τα ποσοστά κακοπροαίρετης κριτικής είναι μηδαμινά σχεδόν, και σε όσες (χρονικές) περιόδους υπήρξαν, απο συγκεκριμένα άτομα, έγιναν άμεσα αντιληπτά και απομονώθηκαν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted August 19, 2011 Share Posted August 19, 2011 (edited) Είδα μια ταινία μικρού μηκους σήμερα και έγραψα έναν σχολιασμό (κριτική περισσότερο) πάνω σε αυτά που είδα. Διαβάζοντας μετά αυτά που εγραψα, διαπίστωσα οτι ηταν εξαιρετικά σκληρά, αλλά δεν μπήκα στον κόπο να τα "στρογγυλέψω" . Έκατσα και αναλογίστηκα μετά αν έχω διαβασει παρόμοιας ποιότητας κείμενα εδω στο σφφ. Η απάντηση ήταν οτι ναι, έχω διαβασει παρόμοιας ποιότητας κείμενα. Μετά αναρωτήθηκα αν έχω κάνει παρόμοια κριτική σε κάποιο τέτοιο κείμενο εδω. Η απάντηση ήταν πως όχι, δεν έχω κάνει παρόμοια κριτική. Συνηθως βρίσκω ένα πολύ χτυπητό αρνητικό σημείο, άντε δύο, αλλά γράφω και τα θετικά. Οταν τα θετικα θέλουν πολύ σκάψιμο για να βγουν, σκάβω. Συνήθως κάτι βρίσκω.Αν δεν βρω, δεν σχολιάζω καθόλου. Θυμήθηκα και τον ανώνυμο διαγωνισμό που είχα διαπιστώσει οτι ο σχολιασμός ήταν πιο ζόρικος απο ότι συνήθως και ξαναναρωτήθηκα. Οπως επίσης και σχολιασμούς μέλους που πλέον δεν σχολιάζει και πολύ γιατί απλά τα λέει πολύ χύμα. Τελικά πόσο νερό ρίχνουμε στο κρασί μας όταν σχολιάζουμε φίλους και συνομιλητές του φόρουμ; Υποθέτω πολύ... Υ.Γ Δεν μιλάω για κακοπροαίρετη κριτική, απλά για σκληρή κριτική. Edited August 19, 2011 by Drake Ramore 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αιθεροβάμων Posted August 19, 2011 Share Posted August 19, 2011 (edited) Εγώ θεωρώ ότι άπαξ και διαβάσεις ένα κείμενο είναι σωστό να καταθέσεις το σχόλιο σου. Αρκετοί το παρεξηγούν αυτό και θεωρούν ότι αν έχω μια καλή κριτική τότε και μόνο είναι σωστό να την πω. Όχι! Δεν πρέπει να είναι έτσι. Γιατί για να ζητάω την άποψή σου σημαίνει ότι εμπιστεύομαι την κρίση σου και θέλω με ειλικρίνεια να μου πεις αν σου αρέσει αυτό που διάβασες και φυσικά να με συμβουλέψεις! Είναι πολύ χειρότερο ενα τοπικ να έχει 300 views και 0 replies πχ, από ένα άλλο που έχει 300 views και 2 αρνητικά μα συμβουλευτικά συνάμα replies. Είμαι 32 χρονών και έκανα μια μεγάλη στροφή στη ζωή μου! Κάνω ορθογραφικά λάθη και βιβλίο άνοιξα πριν από 3 μήνες. Έχω διαβάσει από τότε 9 βιβλία. Ναι... 9 βιβλία έχω διαβάσει σε όλη μου τη ζωή μόνο! Όταν λοιπόν έκανα ποστ το διηγηματακι μου πίστεψέ με ότι δεν περίμενα θετικά σχόλια και ούτε έχω το μυαλό πάνω από το κεφάλι μου για να θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα. Και για να είμαι και πιο ειλικρινείς να πω οτι ο λόγος που έκανα εγγραφή ήταν για να αναρτήσω το κείμενο μου και να ακούσω κριτικές-αποψεις. Όπως και είχα μερικές και σας ευχαριστώ πολύ για αυτό. Από την άλλη μεριά θέλησα με μεγάλη χαρά να συμμετέχω σαν κριτής στο διαγωνισμό γιατί θέλω σιγά σιγά να ενσωματωθώ με τα παιδιά του φορουμ. Διάβασα καταπληκτικά κείμενα που πραγματικά δεν ξέρω αν είμαι και ικανός η άξιος να τα αξιολογήσω. Και για να ολοκληρώσω. Σωστή κριτική είναι αυτή που έχει να σου δώσει πράματα. Και αυτό το καταφέρνει και η θετική άλλα και η αρνητική κριτική Edited August 19, 2011 by Αιθεροβάμων Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted August 19, 2011 Share Posted August 19, 2011 Φίλε μου εκανα εγγραφή λίγο πριν από σένα, οπότε είμαι εξισου νέος κι εγώ εδώ. Βέβεια με το που μπήκα, πήρα μέρος σε τρεις διαγωνισμούς και ανέβασα και κάποια διηγήματά μου, όπως κι ένα βιβλίο που εγραψα φέτος. Δεν περιμένω καλές κριτικές. Αντίθετα από τις σκληρές μαθαίνω. Μάλιστα τις κρατάω αρχείο σε έγγραφο του word, ώστε συχνά να μου υπενθυμίζουν τα λάθη μου για να τα αποφεύγω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted August 29, 2011 Share Posted August 29, 2011 Είναι πολύ χειρότερο ενα τοπικ να έχει 300 views και 0 replies πχ, από ένα άλλο που έχει 300 views και 2 αρνητικά μα συμβουλευτικά συνάμα replies. Αυτή είναι μια πολύ σωστή κουβέντα που πρέπει να την έχουμε όλοι υπ' όψιν μας όταν κοιτάζουμε κάποιο κείμενο εδώ. Και θα τολμήσω να σε διορθώσω: Είναι πολύ χειρότερο ενα τοπικ να έχει 300 views και 0 replies πχ, από ένα άλλο που έχει 20 views και 2 αρνητικά μα συμβουλευτικά συνάμα replies. Συνήθως, αυτός που γράφει, το κάνει με σκοπό να το εκθέσει. Έτσι λειτουργεί η τέχνη σε όλες της τις μορφές. Στη βιβλιοθήκη δίνεται αυτή η ευκαιρία σε πολλούς από εμάς. Και μια γνώμη είναι η καλύτερη ανταμοιβή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted August 29, 2011 Share Posted August 29, 2011 [ Είναι πολύ χειρότερο ενα τοπικ να έχει 300 views και 0 replies πχ, από ένα άλλο που έχει 20 views και 2 αρνητικά μα συμβουλευτικά συνάμα replies. Αυτό ξαναπές το... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted August 29, 2011 Share Posted August 29, 2011 Αυτο ακριβως ηθελα και εγω να πω. Με στενοχωρει πολυ που βλεπω στην βιβλιοθηκη τοσες λιγες κριτικες. Ισως να φταιει που ειναι και καλοκαιρι και εχουν παει πολλοι διακοπες. Αλλα απο οτι καταλαβαινω ειναι και γενικο το προβλημα απο τα λεγομενα σας. Εγω ειχα χρονια να μπω, ειμαι παλια, αλλα οταν ειχα πρωτομπει γι αυτο ειχα ποσταρει. Για να ακουσω κριτικες και γνωμες. Και γι αυτο θεωρω πως πρεπει να κανουμε κριτικες, οσο ειναι δυνατον. Προσπαθω να γραφω ακομα και σε παλια τοπικ. Και θα ηθελα να δω μεγαλυτερη κινητικοτητα στην βιβλιοθηκη ποιησης ειδικοτερα (που ειναι και η αγαπημενη μου) και οχι μονο λογια. Καλα ειναι τα λογια δεν λεω αλλα θελει και πραξεις. Ασε που αν προσπαθεις προσπαθεις και δεν βλεπεις ανταποκριση ε καπου σε ριχνει. Ειναι κριμα. Ολοι μας χαζοχαιρομαστε να μας κανουν κριτικες (ακομα και κακες ειναι καλυτερες απο το τιποτα) γιατι λοιπον να μην κανουμε και εμεις στους αλλους? 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted August 29, 2011 Share Posted August 29, 2011 Πρόταση: Όταν λέμε τη γνώμη μας για ένα έργο άλλου μέλους, να προσπαθούμε να ξεχάσουμε ότι το γνωρίζουμε (προσωπικά ή διαδικτυακά). Ας προσποιηθούμε, μόνο για όσο διαρκεί η συγγραφή ενός ποστ, ότι γράφουμε την κριτική μας σε κάποιον άγνωστο (τον οποίο φυσικά σεβόμαστε ως άνθρωπο) ή ότι λέμε τη γνώμη μας σε φίλους και γνωστούς για μια ιστορία τρίτου που διαβάσαμε. Αν το καταφέρουμε αυτό, νομίζω ότι η κριτική μας θα γίνει πολύ πιο αντικειμενική. (Αυτό φαίνεται όταν σχολιάζουμε βιβλία τρίτων, Ελλήνων ή μη, που δεν είναι μέλη. Εκεί, συνήθως δεν έχουμε κανένα δισταγμό να τα σφάξουμε στο γόνατο, αν τους αξίζει.) Αν πάλι παραμείνουμε στα "Άλφα μου" και "Βήτα μου, πώς με μάγεψες!", η κριτική μας δεν πρόκειται να πάει μακριά -και φυσικά ούτε και να ωφελήσει τον άλλον. [Εννοείται ότι δεν λέω πως πρέπει ντε και καλά να κοπεί μαχαίρι το οποιοδήποτε προσωπικό ύφος προς ανθρώπους που γνωρίζουμε ή να μην εκφράσουμε τον θαυμασμό μας για κάτι που πραγματικά μας καθήλωσε. Αυτό που θα ήταν καλό να περιοριστεί είναι η κακώς εννοούμενη φορουμική επιείκια.] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted August 29, 2011 Share Posted August 29, 2011 Γενικά είμαι της άποψης ότι δεν πρέπει να διστάσουμε να πούμε οτιδήποτε. Αρκεί να είναι με τρόπο αξιοπρεπή που να μην προσβάλλει κανέναν. Και τα θετικά και τα αρνητικά σημεία πρέπει να τονίζονται και να αναλύονται. Από τη μία συμφωνώ με αυτό που λες, να ξεχάσουμε ότι έχουμε απέναντί μας κάποιον ίσως και φίλο μας, από την άλλη, μια σύγκριση με άλλα γραπτά του ίδιου που ίσως να γνωρίζουμε, πολλές φορές μπορεί να κατευθύνει αποτελεσματικά την κριτική μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted August 29, 2011 Share Posted August 29, 2011 Από τη μία συμφωνώ με αυτό που λες, να ξεχάσουμε ότι έχουμε απέναντί μας κάποιον ίσως και φίλο μας, από την άλλη, μια σύγκριση με άλλα γραπτά του ίδιου που ίσως να γνωρίζουμε, πολλές φορές μπορεί να κατευθύνει αποτελεσματικά την κριτική μας. Μα, το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Διαβάζουμε έναν "άγνωστο" σ' εμας (άνθρωπο) τον οποίο έχουμε συναντήσει ξανά μόνο σαν συγγραφέα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 7, 2012 Share Posted January 7, 2012 (edited) (μεταφέρθηκε από το τόπικ: Blackbird lullaby) Μπα, ήταν αναμενόμενες οι αντιδράσεις στο συγκεκριμένο πείραμα. :Ρ Τ' αποτελέσματα ερευνώνται απ' την ειδική επιστημονική ομάδα, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι, παρά τα διαφορετικά αποτελέσματα από εκείνα που περιμέναμε, το πειραμα θεωρείται επιτυχές (αν και δε νομίζω να επαναληφθεί εκτός εργαστηρίου ΑΛΕΦ :Ρ) Θα σταθώ σε αυτό για να το έχουν υπόψιν τους όσοι κάποια στιγμή στο μέλλον παραπονεθούν για σχολιασμούς στις ιστορίες. Δεν γινεται απο την μια να γκρινιάζουμε για το οτι δεν υπάρχουν σχολιασμοί (σοβαροί) στους διαγωνισμούς και οτι η σωστή εργαστηριακη δουλεια γίνεται μεταξύ των ατόμων που βρίσκονται σε κάποια εξωτερική λέσχη ή κλειστό γκρούπ, και απο την άλλη να την πέφτουμε σε κάποιον που έκατσε και έκανε σε όλες τις ιστορίες εκτενη σχολιασμό με επισύναψη διορθωμένου αρχείου (εστω, κατα την δική του άποψη). Ακόμη και αν δεν συμφωνούμε 100% με αυτα που λέει, ακόμη και αν η δική μας γνώμη είναι εκ διαμέτρου αντίθετη, οφείλουμε να σεβαστούμε τις απόψεις του.Ακόμη και αν κάποιες είναι λάθος. Στο φινάλε την δική του οπτική μας δίνει, την δική του αλήθεια. Είναι πολύ κρίμα για τόσο κόπο. Μονο αυτό μπορώ να πω. Υ.Γ Νόρθε δεν το λέω για εσένα σε καμία περίπτωση. Η παρατηρηση μου έχει να κάνει με σχόλια πάνω στις κριτικές της Χριστίνας σε άλλα νηματα κυρίως, αλλά απλώς σε αυτό το νημα βρήκα το πάτημα για να γραψω. Είναι μια γενική διαπίστωση απο αυτόν τον διαγωνισμο. Edited January 7, 2012 by Nihilio 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.