Jump to content

Συσσωρεύοντας


Nienna

Recommended Posts

Συσσωρεύοντας

 

Τ'ομολογώ πως φοβάμαι πια.

Φοβάμαι τα γέλια, εκείνα τα θρυψαλιασμένα...

Φοβάμαι τα μάτια σου όταν πλημμυρίζουν αγάπη.

Η θάλασσα μοιάζει βάραθρο - με τρομάζει.

Η γη μπορεί να σπάσει ξαφνικά - φοβάμαι.

Λείπει αέρας απ' τον ουρανό.

Τ' ομολογώ - τρέμω πια.

Τρέμω στην ιδέα πως ο έρωτας κρύβει πάντα

μέσα στα φτερά του ένα θάνατο.

 

[Το τέλος αγκαλιά με το θάνατο.

Ποιος θα το λέγε πως είναι ο δρόμος για το

θάνατο η αλήθεια κι η ομορφάδα μας;]

 

Κράτα κλειστά τα μάτια σου...

Γαληνεύω.

Έλα μαζί μου να πετάξουμε στα μέρη τ' άγνωστα

τ' ουράνιου θόλου...

Ίσως να πάψω να φοβάμαι κάποτε.

 

Ίσως να μην πεθάνω ποτέ.

Ίσως να γίνω άγαλμα από πάγο

να στολίζω τον απέραντο κήπο του κόσμου.

Ίσως να ξαπλώσω στην κοιλιά του φεγγαριού.

 

Φθίνει...

Φθίνει ο πόνος.

Φθίνει κι η αίσθηση

του προαιώνιου χρόνου.

 

-----

 

Δεκέμβρης 2000 - Μάης 2001, κάπου εκεί.

Είναι τελειωμένα ποιήματα εδώ και χρόνια, φτάσαν εκεί που ήθελαν να φτάσουν, δεν θέλω προτάσεις για βελτιώσεις και αλλαγές, όχι πάνω σε αυτά καθεαυτά.

Edited by Nienna
Link to comment
Share on other sites

Πολύ όμορφο... Ξέρεις τι μου λένε αυτά τα "ποτέ", έτσι δεν είναι; Αυτές οι γαλήνιες αιωνιότητες...

 

Ίσως να μην πεθάνω ποτέ.

Ίσως να γίνω άγαλμα από πάγο

να στολίζω τον απέραντο κήπο του κόσμου.

Ίσως να ξαπλώσω στην κοιλιά του φεγγαριού.

 

'Απαίσιο... Μπλιαχ! Πώς μπορείς και γράφεις τέτοιους στίχους;'

(^ η αγαπημένη μου στροφή... λιώνω . . . )

 

Είναι τόσο όμορφη!!! κάντε κάτι! :p

 

Long live fragmented reviews!

 

 

Οι Μούσες μαζί σου,

όπως πάντα,

-Ορφέας

Link to comment
Share on other sites

Sumfwnw PARA polu me ton orfea !!!

kai 2on

"Το τέλος αγκαλιά με το θάνατο.

Ποιος θα το λέγε πως είναι ο δρόμος για το

θάνατο η αλήθεια κι η ομορφάδα μας;"

 

 

INDEED.... poios to elege? Pote mou den to eixa suniditopoiisei !!! :)

 

DAMN !!!

 

Polu Omorfo .... !!!

Link to comment
Share on other sites

Πω πω ρε νιέννα...δεν έχω τίποτα να πω... τα είπες όλα...

 

Τ'ομολογώ πως φοβάμαι πια

 

Τ' ομολογώ - τρέμω πια.

Τρέμω στην ιδέα πως ο έρωτας κρύβει πάντα

μέσα στα φτερά του ένα θάνατο.

 

Ίσως να πάψω να φοβάμαι κάποτε

 

Ίσως να μην πεθάνω ποτέ.

Ίσως να γίνω άγαλμα από πάγο

να στολίζω τον απέραντο κήπο του κόσμου.

Ίσως να ξαπλώσω στην κοιλιά του φεγγαριού.

 

Φθίνει...

Φθίνει ο πόνος.

Φθίνει κι η αίσθηση

του προαιώνιου χρόνου.

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ και τους δύο θερμά. Αυτο είναι ένα από τα βραβευμένα by the way. Αυτό, η Μετάβαση και ένα αλλο που δεν έβαλα ακόμα.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Οι δύο τελευταίες στροφές είναι πραγματικά καταπληκτικές. Οι υπόλοιπες στροφές είναι καλές, αλλά δε με αγγιζουν, σε αντίθεση με τις δύο τελευταίες που ήταν καταπληκτικές.

Link to comment
Share on other sites

Τι ψέμμα! Δε φοβάσαι! Κατά βάθος σε ηρεμεί και σε γεμίζει το πέρας του χρόνου και η μετάβαση από τη θύμιση στη λήθη! Κατά βάθος γελάς ειρωνικά απέναντι σε όσους φοβούνται!

 

Είσαι πιο δυνατός από τους δυνατότερους γιατί έχεις αντιμετωπίσει κι έχεις νικήσει τους φόβους σου! Αυτός είναι ο λόγος που είσαι αυτός που είσαι και που κέρδισες επάξια την πολυπόθητη γαλήνη σου!

 

Χάσιμο χωρίς απώλεια...

Link to comment
Share on other sites

Εντυπωσιακό reading between the lines αγαπητή μου. :)

Link to comment
Share on other sites

Nothing more beautiful than simple action/reaction. If it is genuine, true, without the complications and norms that surround people...

Link to comment
Share on other sites

Impresst. If impression can ever trigger envy (and why could it not?).

 

Still, I bow to you both.

 

 

The Muses with you,

-Orpheus

Link to comment
Share on other sites

(Τι σας έπιασε με τις ατάκες στα αγγλικά; :p )

 

 

 

Λοιπόν, είναι πολύ όμορφο! Πάρα πολύ! Πάρα πάρα πολύ!

Ίσως να μην πεθάνω ποτέ.

Ίσως να γίνω άγαλμα από πάγο

να στολίζω τον απέραντο κήπο του κόσμου.

Ίσως να ξαπλώσω στην κοιλιά του φεγγαριού.

:blush:

 

Μου έδωσες όμως και μια ιδέα! Thank ye!

 

 

 

 

["Πέτα μακριά, φίλε μου... πέτα μακριά"]

 

 

 

 

 

Νομίζω [ελπίζω(?)] πως αρχίζω να μιλάω σαν τον Ορφέα... :unsure: :hmm:

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω πως πρέπει να σε ευχαριστήσω King Volsung, να κάνω αγκαλίτσα τον Ορφέα και να χαρώ που υπάρχουν ψυχές κοντά στη δική μου...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..