mman Posted November 23, 2014 Share Posted November 23, 2014 Ναι, ακριβώς αυτό. Σεμνή, εύστοχη, θαρραλέα, δεν κόλωσε να τα χώσει δημόσια στους ίδιους τους εκδότες της. Ίσως το πιο εντυπωσιακό σημείο να ήταν αυτό: "The profit motive is often in conflict with the aims of art. We live in capitalism. Its power seems inescapable; so did the divine right of kings. … Power can be resisted and changed by human beings; resistance and change often begin in art, and very often in our art—the art of words." Πόσο μπροστά να είναι άραγε αυτή η ιδέα / ελπίδα; Μάλλον δεν θέλω να ξέρω. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μάρβιν ΑΑΠ Posted November 25, 2014 Share Posted November 25, 2014 (edited) ναι, αυτό το σημείο ξεχώρισα κι εγώ : )) ελπίζω πως είναι πάντα μπροστά μας και τώρα -και νομίζω πως έτσι ήταν πάντοτε :D Edited November 25, 2014 by Μάρβιν ΑΑΠ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted December 12, 2014 Share Posted December 12, 2014 Τα ταξίδια στους μαγευτικούς ανέμους της Γαιοθάλασσας έφτασαν στο τέλος τους με τον Άλλο Άνεμο, το έκτο βιβλίο του κόσμου της μεγάλης μάγισσας των λέξεων, Ursula Le Guin. Το ταξίδι ήταν κοπιαστικό και παραλίγο να με ρίξει πολλές φορές από το κατάστρωμα στις τρομερές του καταιγίδες. Ευτυχώς κρατήθηκα με επιμονή από τα σανίδια και είδα τη μαγεία του Ροκ, τις απόμερες γωνιές του Γκοντ, το σκοτάδι των τάφων του Ατουάν, την Τεχανού σαν άστρο στον μαύρο ουρανό και διέκρινα τη σκιά μου να απλώνεται πίσω από τις προσπάθειες μου. Δεν με ενδιαφέρει τι θα έρθει μετά. Έχω δει τους δράκους στον άνεμο του πρωινού και στον άλλο άνεμο και την Ίριαν να βγαίνει από το δάσος του κόσμου. 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Old man & SiFi Posted December 25, 2014 Share Posted December 25, 2014 (edited) Μιά και είμαι καινούργιος στο forum να γράψω κι εγώ την άποψή μου σαν απάντηση σε ολα τα posts. Πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα για όλους μας αν η Le Guin έγραφε με άλλο όνομα (συνηθίζεται άλωστε) τα fanstasy έργα της και με άλλλο τα SciFi. Τότε δεν θα κάναμε διάλογο γιά το ποιά είναι τα καλύτερα ! Μιά και δεν μου αρέσει η fantasy και βαρέθηκα διαβάζοντας το A Wizard of Earthsea σταμάτησα εκεί την σειρά και δεν μπορώ να την σχολιάσω. Όσον αφορά την σειρά Hainish διαφωνώ ότι είναι στό ίδιο μοτίβο. Υπάρχει η κεντρική ιδέα βέβαια, αλλά οι κόσμοι και οι κοινωνίες που περιγράφει σε κάθε έργο είναι απίστευτα πρωτότυπα, πολύ εμπεριστατωμένα και πολύ ενδιαφέροντα. Κάθε ένα (αν αφαιρούσαμε το κεντρικό μοτίβο) θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση γιά ένα αυτόνομο (εκτός σειράς δηλαδή) βιβλίο και κατά την γνώμη μου τα περισσότερα θα ήταν αριστουργήματα. Τέλος το Gifts (μαζί με το Voices και το Powers) αποτελούν μιά άλλη σειρά την The Annals of the Western Shore. Δυστυχώς δεν έχω (ακόμα) διαβάσει κανένα από αυτά γιά να σας πω την γνώμη μου... Edited December 25, 2014 by Old man & SiFi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted February 23, 2015 Share Posted February 23, 2015 The Lathe of Heaven Μία πολύ ενδιαφέρουσα (και αμετάφραστη στην ελληνική γλώσσα) ιστορία επιστημονικής φαντασίας, όπου η συγγραφέας μας αφηγείται την προσπάθεια δημιουργίας μίας ουτοπίας. Το βιβλίο είναι γραμμένο το 1971 και τοποθετείται στο Portland του 2002, όπου ο George Orr βλέπει όνειρα που αλλάζουν την πραγματικότητα, τρομαγμένος από τα αποτελέσματα των ονείρων του, στην προσπάθειά του να απαλλαγεί από αυτά καταφεύγει σε ναρκωτικά που τον οδηγούν στη (λεγόμενη) εθελοντική ψυχιατρική φροντίδα. Τη φροντίδα του Orr αναλαμβάνει ο ψυχίατρος William Haber που σταδιακά αντιλαμβάνεται ότι ο Orr πράγματι βλέπει όνειρα που αλλάζουν καταλυτικά την πραγματική ζωή και προσπαθεί να τα χρησιμοποιήσει για να βελτιώσει την ανθρώπινη ζωή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νίκη Posted September 25, 2015 Share Posted September 25, 2015 Ωραία, πολύ ωραία... Είχα διαβάσει πρόσφατα δύο βιβλία επιστημονικής φαντασίας από τη συγγραφέα(συγκεκκριμένα τον Αναρχικό και το Αριστερό χέρι του σκότους) και μου άρεσαν πάρα πολύ! Όποτε, είμαι έτοιμη να ξετρελλαθώ και με τα φαντασίας της! Ελπιζω να έχει όλη την εξαλογία η δανειστική βιβλιοθήκη, επειδή μου τη σπάει να μην μπορώ να τελειώσω μια ιστορία! Ευχαριστώ πολύ το μέλος που δημοσίευσε τη λίστα των βιβλίων της εξαλογίας, με τους τίτλους στα αγγλικά και στα ελληνικά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted October 5, 2015 Share Posted October 5, 2015 (edited) Διάβασα το ''Ο Μάγος του Αρχιπελάγους'' που συνιστά την δεύτερη μου Λε Γεν μετά από το μέτριο ''Το Αριστερό Χέρι του Σκοταδιού''. Το τελευταίο όμως οφείλω να πω ότι δεν το διάβασα με την μεγαλύτερη δυνατή συγκέντρωση οπότε θα του δώσω κάποια στιγμή μία ακόμη ευκαιρία. Ο Κίρκος είναι ένας νέος που ζει σε μία κοινωνία μάγων και προορίζεται για μεγάλα πράγματα. Για σπουδαία που τον θέλουν μία μέρα να γίνει Αρχιμάγιστρος, μόνο όμως αν καταφέρει να τιθασεύσει την οργή και την περηφάνια του. Να σταματήσει να πέφτει στις παγίδες που του στήνουν, και δεν φαίνεται δυστυχώς να τα καταφέρνει καλά. Πηγαίνοντας να μάθει τα κόλπα στη μαγική σχολή, θα βρει τον μπελά του στο πρόσωπο ενός παλαιότερου σπουδαστή που αρέσκεται να του κάνει την ζωή δύσκολη. Θα ενδώσει αποφασισμένος να αποδείξει την αξία του με τραγικά αποτελέσματα. Στο δύσκολο δρόμο που καλείται να διαβεί από εκεί και πέρα θα είναι μόνος, όχι όμως για πολύ. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα με το τέλος να με βρίσκει διχασμένο για το αν μου άρεσε ή όχι. Ωραία η ιδέα με την πραγματική φύση των ονομάτων και την δύναμη που κρύβουν για τον κάτοχο τους να πράξει το καλό ή το κακό ανάλογα με την βούληση του. Καλή και η όλη ιστορία αλλά δεν με ενθουσίασε η ανάπτυξη. Χωρίς να μπορώ να πω ότι δεν πέρασα καλά, υπήρχε ωστόσο κάτι που με χάλασε. Μάλλον το ύφος της που ενδέχεται να αποδειχθεί πολύ soft για τα γούστα μου. Δεν βγάζω ωστόσο ακόμη συμπεράσματα, είναι νωρίς για κάτι τέτοιο. Θα το κάνω με το τέλος της σειράς που δεν θα αργήσει να έρθει μιας και τα βιβλία είναι μικρά και θα φύγουν γρήγορα. Συνεχίζω αμέσως με το δεύτερο μέρος. Edited October 5, 2015 by Δημήτρης 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted October 7, 2015 Share Posted October 7, 2015 (edited) Πάνε και ''Οι Τάφοι του Ατουάν'' και μου άρεσε, ήταν ανώτερο από το πρώτο. Η Τενάρ είναι ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι που από τα πέντε της έχει επιλεγεί- χρηστεί ως η μεγάλη ιέρεια της επικρατείας της. Αποσπασμένη από την οικογένεια της, θα πάει να ζήσει στο Ναό που θα είναι το σπίτι της από εδώ και πέρα. Μέσω σκληρής εκπαίδευσης θα μάθει διαφόρων ειδών δουλειές και θα μυηθεί στα νέα της καθήκοντα. Και παράλληλα θα γνωρίσει την ίντριγκα, τις πισώπλατες μαχαιριές και την υποκρισία. Οι μέρες της κυλούν νωχελικά ώσπου η άφιξη ενός απρόσμενου επισκέπτη θα έρθει να σπάσει την ρουτίνα της. Η έλευση του και οι συζητήσεις που θα έχουν θα διευρύνουν τους ορίζοντες της και θα την κάνουν να αρχίσει να αμφιβάλλει για όλα όσα μέχρι τότε θεωρούσε δεδομένα. Για το κάτα πόσο αξίζει να κατέχει κανείς την εξουσία και την αλαζονία που απορέει από αυτή. Και θα αποφασίσει να κάνει το μεγάλο βήμα με ότι αυτό συνεπάγεται. Αν και είχα υποπτευθεί ποιος ήταν ο εισβολέας στους τάφους, δεν ήμουν ωστόσο και σίγουρος. Και δεν μπορούσα μέχρι τότε να καταλάβω αν τα δύο βιβλία συνδέονται μεταξύ τους. Ως μειονέκτημα θα βάλω τις μεγάλες περιγραφές και την σχεδόν παντελή έλλειψη δράσης, είναι κάτι που μπορεί να ξενίσει. Αν και θέλω να υπάρχει έστω και μία υποτυπώδη, ωστόσο δεν με χάλασε οπότε και έμεινα ικανοποιημένος. Συνεχίζω λοιπόν για να δω που θα με βγάλει το ταξίδι μου μέχρι την πιο μακρινή ακτή... Edited October 7, 2015 by Δημήτρης 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Witch King of Angmar Posted October 11, 2015 Share Posted October 11, 2015 Ursula Le Guin δεν έχω διαβάσει ποτέ μου, αν και έχω στη λίστα μου με τα βιβλία σε αναμονή το «Ο Αναρχικός των Δύο Κόσμων» και το «Αριστερό Χέρι του Σκότους». Δεν ήξερα πως είχε γράψει και καθαρά λογοτεχνία φαντασίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted October 12, 2015 Share Posted October 12, 2015 Ursula Le Guin δεν έχω διαβάσει ποτέ μου, αν και έχω στη λίστα μου με τα βιβλία σε αναμονή το «Ο Αναρχικός των Δύο Κόσμων» και το «Αριστερό Χέρι του Σκότους». Δεν ήξερα πως είχε γράψει και καθαρά λογοτεχνία φαντασίας. Προσωπικά, προτιμώ τα sci-fi της. Αριστουργήματα! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted October 24, 2015 Share Posted October 24, 2015 Νομίζω ότι είναι πολύ ενδιαφέρον: https://www.brainpickings.org/2014/11/21/ursula-k-le-guin-where-do-you-get-your-ideas/ 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted November 19, 2015 Share Posted November 19, 2015 (edited) Διάβασα τα ''Η πιο Μακρινή Ακτή'' και ''Τεχανού'', τρίτο και τέταρτο μέρος αντίστοιχα. Αμφότερα δεν μου άρεσαν. Στο πρώτο παρατηρούμε μία αποδυνάμωση και εξαφάνιση της μαγείας σε μεγάλο μέρος της Γαιοθάλασσας. Ο Κίρκος μαζί με τον επισκέπτη του πρίγκηπα Άρεν ξεκινάει αναζήτηση για να διαπιστώσει τον λόγο για τον οποίο συμβαίνει αυτό. Μία αναζήτηση που θα τους οδηγήσει στο λιμάνι του Χορτ και τους αποχαυνωμένους κατοίκους του. Και ακόμη παραπέρα όπου θα βρεθούν πρόσωπο με πρόσωπο με τον θάνατο. Στο επόμενο παρακολουθούμε την πεζή ζωή της Τενάρ ύστερα από τον θάνατο του συζύγου της. Την ρουτίνα της καθημερινότητας της θα σπάσει η απρόσμενη εμφάνιση ενός κακοποιημένου παιδιού του οποίου θα αναλάβει την φροντίδα. Νέες εμφανίσεις όμως θα λάβουν χώρα, του ετοιμοθάνατου Κίρκου αρχικά και παλιών γνώριμων του στη συνέχεια. Και το παιχνίδι θα αρχίσει να χοντραίνει. Αν και μικρά, μου πήρε ωστόσο αρκετές μέρες για να τα τελειώσω. Δεν μου κέντρισαν το ενδιαφέρον, ενώ κατά διαστήματα έπιασα τον εαυτό μου να διαβάζει με το ζόρι. Συνεχίζω με την συλλογή ελπίζοντας ότι τα πράγματα θα καλυτερέψουν. Edited November 19, 2015 by Δημήτρης 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted November 28, 2015 Share Posted November 28, 2015 (edited) Τέλος στη σειρά με τα δύο τελευταία βιβλία, ''Ιστορίες από την Γαιοθάλασσα'' και ''Ο Άλλος Άνεμος''. Στη συλλογή ξεχώρισα την ιστορία ''Ντάρκροουζ και Ντάιαμοντ''. Ένα παράξενο ειδύλλιο αναπτύσσεται μεταξύ του γιου ενός πλούσιου εμπόρου και της κόρης μίας μάγισσας. Ένα ειδύλλιο που θα περάσει από χίλια κύματα και όχι πάντοτε εξαιτίας τους. Άλλοτε θλιμμένη και άλλοτε κυνική, ήταν καλογραμμένη και με κράτησε ως το τέλος. Ωραία και η ''Λιβελλούλη'' με τις περιπέτειες και τις αναποδιές της, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει το παράρτημα ''Μία Περιγραφή της Γαιοθάλασσας''. Πρόκειται για ένα χρονικό στο οποίο παρακολουθούμε την εξέλιξη των λαών και των γλωσσών του Αρχιπελάγους, με τους δράκους του, τις γραφές, την λογοτεχνία και διάφορα άλλα στοιχεία. Το καλύτερο για το τέλος. Στο ''Ο Άλλος Άνεμος'' ο ύπνος του γητευτή Άλντερ διαταράσσεται από άσχημα όνειρα. Αδυνατώντας να τα βάλει με τους δαίμονες του στρέφεται για βοήθεια στον πρώην αρχιμάγιστρο Γκεντ. Ύστερα από υπόδειξη του θα βάλει πλώρη κατά Χάβνορ μεριά. Το πρόβλημα του όμως δεν είναι το μόνο που ταλανίζει το λιμάνι, ούτε καν το πιο σημαντικό, μιας και ένα μάτσο δράκοι μονίμως περιφέρονται με διαθέσεις απειλητικές. Και ο βασιλιάς του νησιού θα κληθεί μαζί με την παρέα του να τους βάλει χαλινάρι. Ωραία, με έξυπνη πλοκή και κατάληξη. Αν και για καιρό υποψιαζόμουν ότι η σειρά ίσως ενδείκνυται για πιο νεανικό κοινό, ωστόσο δεν την διάβαζα. Και όταν τελικά το έκανα ήταν αργά. Χωρίς να είναι κακή, κάθε άλλο, δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Πολύ soft για τα γούστα μου, μου πήρε κοντά δύο μήνες να την τελειώσω. Αν την είχα διαβάσει αρκετά χρόνια πριν όταν ίσως ανακάλυπτα το φάντασυ, σαφώς και θα μου είχε αρέσει περισσότερο. Τέλος, σε όποιον αρέσει να βλέπει ταινίες που βασίζονται σε βιβλία μην κάνει το τραγικό λάθος να την δει. Ανεκδιήγητη πραγματικά, έχει τόση σχέση με τα βιβλία όση και ο Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι με την Κάντυ Κάντυ. Ή τουλάχιστον αυτή την εντύπωση έχω γιατί δεν άντεξα παραπάνω από ένα εικοσάλεπτο. Κρατάει και κοντά τρεις ώρες τρομάρα της. Edited November 28, 2015 by Δημήτρης 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ballerond Posted January 18, 2016 Share Posted January 18, 2016 Προσωπικά έχω διαβάσει μόνο τα βιβλία της Γαιοθάλασσας της συγκεκριμένης αν και από ότι φαίνεται καλό θα είναι να ασχοληθώ και με τα υπόλοιπα είτε σε ΕΦ είτε σε φάντασυ.Η Γαιοθάλασσα μου άρεσε. Είχε το δικό της προσωπικό "τόνο". Διαφορετική και από Middle Earth και από Young Kingdoms και γενικά οτιδήποτε άλλο κόσμο έχω ασχοληθεί.Σίγουρα μπορεί να ξενίσει κάποιους ή να τους κάνει λίγο να βαρεθούν καθώς οι κεντρικοί χαρακτήρες λειτουργούν αρκετά διαφορετικά από ότι έχουμε συνηθίσει.Η ιδεά με τα "αληθινά" ονόματα μου άρεσε απίστευτα και η δύναμη που ασκούν πάνω στον κόσμο. Όπως και η σχολή μαγείας του Ροκ και τους Μάγιστρους αντίστοιχα. Θα διάβαζα άνετα ένα βιβλίο που να είχε σαν θέμα μόνο το Ροκ. Αγαπημένο από όλα της Γαιοθάλασσας είναι "Τάφοι του Ατουάν" και το "Πιο Μακρινή Ακτή".Το πρώτο για το έντονο συναίσθημα κλειστοφοβίας και αγωνίας για απόδραση και φυσικά για της γνωριμίας Γκεν με ΤενάρΤο δεύτερο για την ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ εικόνα της άλλης πλευράς. Εκεί χαώθηκα, τρελάθηκα και διάβαζα χωρίς τέλος. Ίσως με συνεπήρε η φάση ότι αυτό βρισκόταν στο μέρος των δράκων; Δεν ξέρω. Πάντως τα θεωρώ από τα πολύ καλά βιβλία φαντασίας και θα τα προτείνα στον καθένα 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
clayman Posted February 6, 2016 Share Posted February 6, 2016 Δεν έχω διαβάσει ποτέ τίποτα απο Le Guin. Απο τί προτείνετε να ξεκινήσω ? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted February 6, 2016 Share Posted February 6, 2016 Το Αριστερο Χέρι του Σκότους αν σου αρέσει η ΕΦ είναι must read. Η αλήθεια είναι πως το φάντασύ της είναι λίγο ιδιαίτερο αλλά αν θες πιάσε το Ο μαγος του αρχιπελάγους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted February 8, 2016 Share Posted February 8, 2016 Ο Αναρχικός των Δύο Κόσμων 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted October 15, 2016 Share Posted October 15, 2016 Συνέντευξη πολύ ενδιαφέρουσα. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RoboMagistra Posted January 3, 2018 Share Posted January 3, 2018 (edited) Le Guin, Ursula K: Ο Μάγος του Αρχιπελαγους Το βιβλιο σιγουρα εχει δυνατό υποβαθρο με την εννοια οτι εχει πολυ ομορφη πηγη μαγείας, ο κοσμος με τα νησιά ειναι πολυ ιδιαιτερος, οι ηρωες του ειναι συνθετοι και εχουν βαθος. Δεν εχω διαβασει τα υπολοιπα της σειρας. Ισως να εχω προβλημα με την ελληνικη μεταφραση και επιμελεια πχ οι προτασεις ειναι πολυ μικρες εμποδιζοντας τη ροή της ατμοσφαιρας και του κατατμούν υπερβολικά το νόημα και τη συνθεση ως ολοτητα. Το ιδιο προβλημα αντιμετωπισα και με τα βιβλια επιστημονικής φαντασιας της στα ελληνικά (τα οποια ειναι απο τα καλυτερα για επιστημονικη φαντασια ως περιεχομενο/ ιδεες). Ευχομαι οταν διαβασω βιβλιο της απο αλλο εκδοτικό οικο τα πραγματα να ειναι καλυτερα. Edited January 3, 2018 by Magistra 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted January 24, 2018 Share Posted January 24, 2018 Bump γι' αυτό. 2 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted September 16, 2018 Share Posted September 16, 2018 Καταρχάς, ευχαριστώ το Δημήτρη (διαβάστε λίγα ποστ πιο πάνω) που μου δάνεισε τα 6 βιβλία της Γαιοθάλασσας και αξιώθηκα να τα διαβάσω. Σε αυτά τα βιβλία η Λε Γκεν γράφει Φάνταζυ (ένα είδος που δε με ενθουσιάζει) με απλό, αργό τρόπο. Σε κάθε βιβλίο υπάρχει πλοκή αλλά αυτή είναι μία, απλή και βρίσκεται στο φόντο. Τις περισσότερες φορές το βιβλίο περιγράφει ένα ταξίδι, μια Οδύσσεια, όπου οι πρωταγωνιστές πηγαίνουν από μέρος σε μέρος για να βρουν την ασαφή λύση στο ασαφές πρόβλημα που τους απασχολεί. Αυτά τα χαρακτηριστικά έκαναν τα βιβλία δύσκολα και απωθητικά για το μυαλό μου, που έχει συνηθίσει plot-driven ιστορίες, με ταχείς ρυθμούς, δράση, συναισθηματικά ανεβοκατεβάσματα κλπ Εντούτοις, εκτίμησα αυτά τα 6 βιβλία και χαίρομαι που τα διάβασα. Η Λε Γκεν ασχολείται με βαθιά ζητήματα για τη ζωή και το θάνατο, για τη θρησκεία, για τη φύση της πραγματικότητας, για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση, για τη διαδικασία ενηλικίωσης, για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον άγνωστο Άλλο και για τη θέση της γυναίκας σε έναν πατριαρχικό κόσμο. Ένα συγγραφικό της χαρακτηριστικό που δε θα μπορούσα να εκτιμήσω, αν ήμουν μικρότερος, είναι ότι ανάμεσα στα "σημαντικά" γεγονότα που συμβαίνουν στους πρωταγωνιστές, η Λε Γκεν πλέκει και περιγραφές από μικρές, απλές, "ασήμαντες" λεπτομέρειες από την καθημερινή ζωή, υποδηλώνοντας ίσως ότι η ζωή βρίσκεται εξίσου στα μεγάλα γεγονότα αλλά και στις μικρές συνηθισμένες στιγμές της μέρας μας. Ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα το τελευταίο βιβλίο, όπου η Λε Γκεν ολοκληρώνει όλες τις εκκρεμότητες, εξηγεί τις απορίες και κλείνει με μια σημαντική αλλαγή, που όπως και στον Άρχοντα των Δακτυλιδιών, μας αφήνει με μια αίσθηση απώλειας αλλά και αισιοδοξίας. Δημήτρη, και πάλι σ'ευχαριστώ! 7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted February 26, 2020 Share Posted February 26, 2020 Ο μάγος του αρχιπελάγους Πρώτο βιβλίο που διαβάζω από την συγκεκριμένη συγγραφέα κι έμεινα αρκετά ικανοποιημένος. Μου άρεσε ο φανταστικός κόσμος της Γαιοθάλασσας και οι περιπέτειες που συνάντησε ο κεντρικός ήρωας. Η Le Guin είναι μαέστρος στην περιγραφή τοπίων. Οι γλαφυρές της περιγραφές σε συνδυασμό με τα μεταφορικά μέσα που χρησιμοποιεί ταξιδεύουν τον αναγνώστη σε άγνωστα και φανταστικά μονοπάτια. Η Le Guin είναι, λοιπόν, μία δεξιοτέχνης του λόγου και, καθώς διάβαζα το βιβλίο της, προσπαθούσα να απορροφήσω κάθε μία ξεχωριστή πρόταση. Αυτό που περίμενα στην αρχή, κάτι που ποτέ δεν ήρθε, ήταν ένα βιβλίο με βάθος στους χαρακτήρες, συγκρούσεις μεταξύ των χωρών της Γαιοθάλασσας και έντονη μαγεία. Το τελευταίο υπήρχε, τα δύο πρώτα όχι. Αντίθετα, ακολουθούμε απλά τις περιπέτειες του κεντρικού ήρωα. Επίσης, μερικές φορές με χάλασε λίγο η ευκολία με την οποία ξεπερνούσε ο ήρωας τα «εμπόδια». Θα επανέλθω σύντομα, έχοντας διαβάσει το δεύτερο βιβλίο της σειράς. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted March 5, 2020 Share Posted March 5, 2020 (edited) Οι τάφοι του Ατουάν Το δεύτερο βιβλίο της σειράς της Γαιοθάλασσας δεν μου άρεσε όσο το πρώτο. Μέχρι τη μέση της ιστορίας πρόκειται για ένα αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο με ξεχωριστά στοιχεία. Η ιστορία κυλάει ωραία και νέα στοιχεία έρχονται στο φως για τον κόσμο της Γαιοθάλασσας. Από τη μέση και μετά, όμως, η εξέλιξη της ιστορίας παίρνει μία τροπή που δεν με ικανοποίησε ιδιαίτερα. Ειδικά κατά τις τελευταίες σελίδες είχα χάσει το ενδιαφέρον μου να μάθω πώς θα τελειώσει το βιβλίο. Ακόμα και τα μεταφορικά μέσα που χρησιμοποιεί η Λε Γκεν στο συγκεκριμένο βιβλίο με «ξίνισαν» μερικές φορές. Edited October 8, 2022 by Ghost Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted October 8, 2022 Share Posted October 8, 2022 (edited) Gifts/Το Χάρισμα (Εκδόσεις Parsec) Αυτό είναι το τέταρτο βιβλίο της Le Guin που διαβάζω, αλλά μόλις το πρώτο fantasy. Είναι το πρώτο βιβλίο της τριλογίας Annals of the Western Shore. Όλα τα βιβλία έχουν κυκλοφορήσει και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Parsec, με τον γενικό τίτλο Χρονικά της Δυτικής Ακτής. Μπορώ να πω ότι αυτό το πρώτο βιβλίο μου άρεσε πολύ. Είναι αρκετά διαφορετικό από το περισσότερο άλλο fantasy που έχω διαβάσει και είναι όλα τα χαρακτηριστικά που εγώ συνδυάζω στο κεφάλι μου με την Le Guin. Πολύ όμορφη, αλλά καθόλου δύσκολη στην ανάγνωση γραφή, χαρακτήρες με προσωπικότητα, ένας ήρεμο και "ευγενικό" ύφος, ενδιαφέρουσες θεματικές και ιδέες, σχετικά αργός ρυθμός και λίγη δράση/εντάσεις, χωρίς όμως να γίνεται ποτέ βαρετό ή να χάνει το ενδιαφέρον του. Το βιβλίο υποτίθεται ότι απευθύνεται (και) σε πιο νεανικό κοινό, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι οι νεαροί αναγνώστες θα εκτιμούσαν τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Γενικά εμένα μου έδωσε την εντύπωση ότι είναι ένα βιβλίο με μια ιστορία ενηλικίωσης και νεαρούς χαρακτήρες, αλλά γραμμένη για ενήλικο κοινό και ας μην έχει τίποτα ακατάλληλο μέσα. Το μόνο έντονα αρνητικό που βρίσκω είναι ότι αργεί λίγο να πάρει μπρος. Τα πρώτα λίγα κεφάλαια δεν ήμουν και πολύ σίγουρος πως κολλάνε αυτά που διαβάζω, γιατί έχουν σημασία ή που και ποια είναι η υπόθεση του βιβλίου, αλλά μετά από λίγο όλα μπαίνουν στη σειρά και το βιβλίο κυλάει πολύ ομαλά. Άξιο αναφοράς είναι ότι αν και το βιβλίο είναι το πρώτο μιας τριλογίας δουλεύει πολύ καλά και μόνο του, έχοντας ένα τέλος που δεν αφήνει τρύπες, κενά ή απορίες και ολοκληρώνει πλήρως την ιστορία του. Κάτι άσχετο με το περιεχόμενο του βιβλίου, αλλά σχετικό με το βιβλίο ως αντικείμενο. Θεωρώ ότι η ελληνική έκδοση είναι πραγματικά καλή (και ας έχει ένα αρκετά αδιάφορο εξώφυλλο). Η μετάφραση είναι φανερά υψηλού επιπέδου και πραγματικά έχω καιρό να πιάσω στο χέρι μου βιβλίο που να μου κάνει εντύπωση η ποιότητα του χαρτιού και να χαίρομαι απλά να το κρατάω και να το ξεφυλλίζω. Edited October 8, 2022 by Ghost Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted November 27, 2022 Share Posted November 27, 2022 Θαλάσσιος δρόμος (Searoad, 1991) Από το οπισθόφυλλο της ελληνικής έκδοσης: "Σε ένα από τα πιο συναισθηματικά της πεζογραφήματα, η Le Guin εξερευνά τα όνειρα και τις στενοχώριες των κατοίκων τού Κλάτσαντ, της πολιτείας τού Όρεγκον, μιας παραλιακής κωμόπολης στην οποία κάποιοι άνθρωποι κουβαλούν τα όνειρα και τις στενοχώριες τους για ένα Σαββατοκύριακο ή για το υπόλοιπο της ζωής τους και, μερικές φορές, μαθαίνουν να διαβάζουν όσα η θάλασσα γράφει πάνω στην άμμο. Ο Θαλάσσιος Δρόμος είναι η ιστορία ενός συγκεκριμένου μέρους, που θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε μέρος, και ανθρώπων τόσο ξεκάθαρα σκιαγραφημένων ώστε θα μπορούσαν να είναι ο καθένας από εμάς." Χμ, στο τέλος, ούτε κρύο ούτε ζέστη. Πρόκειται ουσιαστικά για μια συλλογή μικρότερων και μεγαλύτερων ιστοριών (το βιβλίο περιέχει και μια νουβέλα άνω των εκατό σελίδων), χωρίς το παραμικρό ίχνος Φανταστικού, που όλες λίγο έως πολύ έχουν να κάνουν με το Κλάτσαντ του Όρεγκον (πολιτεία-δημιούργημα της φαντασίας της Λε Γκεν) και τους κατοίκους του, και ιδιαίτερα με τις γυναίκες. Η ποιότητα γραφής είναι σε αρκετά υψηλά επίπεδα, όπως μας έχει συνηθίσει η Ούρσουλα Λε Γκεν, ενώ η συγγραφέας αγγίζει άμεσα και έμμεσα διάφορα κοινωνικά ζητήματα που πάντα θα απασχολούν την κοινωνία μας, όμως δεν μπορώ να πω ότι δέθηκα ιδιαίτερα με τις ιστορίες ή τους χαρακτήρες. Για την ακρίβεια, με τη νουβέλα στο τέλος είχα το μεγαλύτερο πρόβλημα -η οποία αφορά τρεις ή τέσσερις διαφορετικές γενιές γυναικών της ίδιας οικογένειας-, μιας και δεν τη διάβασα με ιδιαίτερη όρεξη, γιατί πολύ απλά δεν κατάφερε να με κερδίσει σε σχεδόν κανένα σημείο: Ναι, ωραία η γραφή, ωραίο και το κόλπο με το μπρος-πίσω στον χρόνο και το πέρα-δώθε στους χαρακτήρες, αλλά δεν ένιωσα κάτι, δεν με τράβηξε η όλη ιστορία. Βέβαια, πριν τη νουβέλα υπήρξαν πολλά ωραία κομμάτια, ενδιαφέρουσες ιστοριούλες με ωραία ατμόσφαιρα και καλή σκιαγράφηση χαρακτήρων, αν και εκεί υπήρξαν στιγμές που έχανα το ενδιαφέρον μου. Γενικά, αυτό: Ούτε κρύο ούτε ζέστη. Νιώθω άσχημα που θα βάλω τρία αστεράκια σε βιβλίο της Λε Γκεν (τριάμισι για την ακρίβεια), αλλά δεν θέλω να αδικήσω άλλα βιβλία βάζοντάς του τέσσερα. Πάντως, μπορώ να κατανοήσω απόλυτα όσους του βάλουν και πέντε αστεράκια: Η ποιότητα είναι δεδομένη, απλά χρειάζεται η ανάλογη διάθεση, ίσως και ο ανάλογος τρόπος σκέψης και θεώρησης των πραγμάτων. 7/10 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.