Δάφνη Ντι Μωριέ (Daphne du Maurier)

[BladeRunner]

Η Δάφνη Ντι Μοριέ γεννήθηκε στις 13 Μαΐου του 1907 στο Λονδίνο της Μεγάλης Βρετανίας και πέθανε στις 19 Απριλίου του 1989. Πρόκειται για μια από τις καλύτερες γυναίκες συγγραφείς που έβγαλε η Αγγλία, με το πιο πολυδιαβασμένο έργο της να είναι το κλασικό και αξεπέραστο Rebecca. Ιστορικά μυθιστορήματα, λογοτεχνικά θρίλερ, ιστορίες ψυχολογικού τρόμου, αυτά είναι τα κύρια είδη στα οποία κινούνταν σαν συγγραφέας.

Πολλά βιβλία της μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, στο IMDb μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα πάντα. Επιγραμματικά, ταινίες όπως οι The Birds (1963), Rebecca (1940) και Don't Look Now (1973) βασίζονται σε ιστορίες της.

Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί πολλά από τα βιβλία της (μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα), τόσο σε ιδιαίτερα παλιές εκδόσεις, όσο και σε πιο σύγχρονες. 

---------------------------------------------------

 

Το 2012 διάβασα δυο βιβλιαράκια της, και τα δυο από εκδόσεις Αιγόκερως. Οι Μπλε φακοί, Τα πουλιά.

Μετά τα μεσάνυχτα (Don't Look Now)

Μόλις τελείωσα σε λιγότερες από δυο ωρίτσες την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη αυτή νουβέλα, που κυκλοφόρησε ξεχωριστά στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μελάνι, με τον τίτλο "Μετά τα μεσάνυχτα". Την Δάφνη Ντι Μοριέ την "γνώρισα" το 2012, διαβάζοντας τρεις ιστορίες της: "Οι μπλε φακοί", "Τα πουλιά" και "Φίλησέ με πάλι, άγνωστε". Οι δυο πρώτες είναι κλασικές στο είδος τους και εξαιρετικά ιντριγκαδόρικες και συναρπαστικές, η τρίτη λίγο πιο αδύναμη αλλά αρκετά καλή.

 

Όσον αφορά την ιστορία "Don't look now", που έγινε και ταινία το 1973 με πρωταγωνιστή τον Ντόναλντ Σάδερλαντ, είναι μια ιδιαίτερα μυστηριώδης νουβέλα, όπου βλέπουμε ένα ζευγάρι, τον Τζον και την Λόρα, να κάνει τις διακοπές του στην μαγευτική Βενετία, με σκοπό να ξεχάσουν και οι δυο τους τον πρόσφατο θάνατο της μικρής τους κόρης. Εκεί, λοιπόν, θα γνωρίσουν δυο ηλικιωμένες γυναίκες, δίδυμες, με την μια εξ'αυτών να είναι τυφλή και συνάμα μέντιουμ. Η αδελφή με τις μεταφυσικές ικανότητες θα "δει" την μικρή τους κόρη, η Λόρα θα χαρεί γι'αυτό, ο Τζον θα την αντιμετωπίσει με σκεπτικισμό. Διάφορα περίεργα γεγονότα θα συμβούν στην συνέχεια, με το τέλος να είναι αρκετά δυνατό. 

 

Μιλάμε η Ντι Μωριέ το κατέχει πολύ το άθλημα. Η γραφή της είναι πάρα πολύ καλή, άκρως ευκολοδιάβαστη και προσεκτική, με ωραίες περιγραφές και αληθοφανείς διαλόγους, ενώ ξέρει και πως να φτιάχνει ατμόσφαιρα και να κρατάει σε αγωνία τον αναγνώστη με το μυστήριο της πλοκής. Φυσικά μην περιμένετε ιδιαίτερη δράση ή ένταση, να περιμένετε όμως λίγη αγωνία, μυστηριώδη ατμόσφαιρα και πάρα πολύ καλή γραφή. Κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον θα δω σίγουρα και την κλασική ταινία.

 

8.5/10

Edited October 21, 2017 by BladeRunner

[giorgos lagonas]

Η ταινία Don't Look Now του Νίκολας Ρεγκ (Nicholas Roeg) είναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.

 

Τώρα διαβάζω τη Ρεβέκκα από μια παμπάλαια έκδοση σε πολυτονικό (Εκδόσεις Κ.Μ.) και δηλώνω τουλάχιστον εντυπωσιασμένος. 

 

Έχω κατεβάσει, αλλά ακόμα δεν ευκαίρησα να δω και τη μεταφορά της σε ταινία (από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ)

[BladeRunner]

Η Ταβέρνα της Τζαμάικα

Μετά από αρκετά χρόνια επιτέλους διαβάζω ξανά κάτι γραμμένο δια χειρός Δάφνης ντι Μοριέ, και μάλιστα αυτή τη φορά ένα κανονικό και χορταστικό μυθιστόρημα, και όχι μια ιστορία μεγέθους διηγήματος ή νουβέλας. Λοιπόν, το βιβλίο το κατευχαριστήθηκα. Πρόκειται για ένα άκρως ατμοσφαιρικό, καλογραμμένο και καθηλωτικό μυθιστόρημα, που προσφέρει μυστήριο, δράση, εκπλήξεις, ένταση, αγωνία και όλα αυτά τα καλούδια που πρέπει να έχει μια ιστορία μυστηρίου και περιπέτειας της προκοπής, ενώ συν τοις άλλοις χάρη στα απίθανα σκηνικά της Κορνουάλης και φυσικά την υπέροχη γραφή της Μοριέ, προσφέρει επίσης πανέμορφες εικόνες. Και βέβαια δεν είναι απλά μια ιστορία μυστηρίου, η συγγραφέας έκανε καλή δουλειά και με τη σκιαγράφηση των πρωταγωνιστικών χαρακτήρων, και ιδιαίτερα με αυτόν της νεαρής Μαίρης Γέλαν, την οποία συμπάθησα και με την οποία δέθηκα από την αρχή μέχρι το τέλος. Το βιβλίο έχει ρομαντισμό, έχει τρόμο, έχει ψυχολογικές εμβαθύνσεις, αναδεικνύει μια εποχή και μια περιοχή, γενικά έχει μπόλικα στοιχεία που θα ικανοποιήσουν τους αναγνώστες, ακόμα κι αν μιλάμε για ένα αρκετά παλιό βιβλίο, που σε λίγο θα κλείσει τα ενενήντα χρόνια παρουσίας. Και μπορεί να έχουμε κατακλυστεί από χιλιάδες θρίλερ με γρήγορες και τρελές πλοκές, αλλά τέτοιου είδους βιβλία σαν αυτό της Μοριέ έχουν τη δύναμη να αντέχουν στο πέρασμα του χρόνου και να συγκινούν και να ψυχαγωγούν διαχρονικά τους αναγνώστες. Μπορεί να μην του βάζω πέντε αστεράκια (ίσως τα φυλάω για το "Ρεβέκκα"), αλλά πραγματικά μου άρεσε πολύ, και θα το πρότεινα σε όσους θέλουν να διαβάσουν μια κλασική ιστορία μυστηρίου και δράσης, με στοιχεία ιστορικού μυθιστορήματος, φοβερά σκηνικά και τρομερή ατμόσφαιρα.

8.5/10