FFL #13 (Cassandra Gotha vs Eugenia Rose vs Elli Sketo vs elgalla vs Lady Nina vs MadnJim vs Mesmer vs Morfeas vs Nihilio vs Nienor vs Sonya vs jjohn)

[Nienor]

Τσέκαρα κι εγώ κουτάκια, τρεις κυρίες (Sonya, Άννα, Νεραϊδούλι) κι ένας κύριος (γΓιάννης), όλα τους μικρές διαφορές από τα διπλανά τους και είναι εξαιρετικά δύσκολο σε αυτά να μην αδικήσεις κανέναν. Γουέλ, έτσι είναι το παιχνίδι, όπως και να χει ήτανε πολύ ωραίο

 

Εντωμεταξύ, το τόπικ άνοιξε ακριβώς στις 13 του Δεκέμβρη και τα διηγήματα είναι 12, φοβερό? Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε γράψει τα εξής:

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/14/XRF_12days.jpg

[jjohn]

Τελείωσα εξετάσεις. Σήμερα ξεκινάω προς πατρίδα μεριά. Κυριακή & Δευτερά θα σας σχολιάσω όλους. Ήδη τα σχόλια πουωέχω διαβάσει με κάνουν να ξερογλύφομαι...

[Ιρμάντα]

...και τα υπόλοιπα έξι.

 

Η Κυρά του Χιονιού

Τι έκανες βρε παιδάκι μου.
Τι.
Λοιπόν, αρχίζω με τα αρνητικά για να τα ξεπετάξω, πρώτον έχεις δύο φράσεις που με πετάξανε έξω, αυτό που λεει ο ένας και δη εξαιτίας μας, το και δη δεν είναι φράση νέων παιδιών, και το άλλο με τον παππού, που κάπνιζε την πίπα του σαν να ήταν το σωληνάριο που τον κρατούσε στη ζωή. Φίλε μου, δεν είναι καλή φράση.

Και πάμε στα υπόλοιπα.....το πόσο μου άρεσε που ήταν λαϊκός μύθος δεν λέγεται. Πολύ μα πολύ μα πολύ. Όμορφο, τρυφερό, και με ελληνικό χρώμα.....στην αρχή δεν είχα καταλάβει γιατί στην ευχή τάξανε τη γυναίκα σε Τούρκο –αυτή δεν ήταν η Άννα; Άρα Χριστιανή; Αυτό δεν συνέβαινε τότε, από όσο ξέρω. Αλλιώς ποια είναι αυτή η Άννα της οποίας τα δάκρυα φέρνουν πίσω μονάχα γυναίκες; Θα ήθελα ίσως και λίγο παραπάνω εξήγηση ως προς την Άννα, μία φορά μόνο αναφέρεις το όνομά της.
Κατά τα άλλα συγκινήθηκα και τα ‘μπηξα κανονικά και ανερυθρίαστα.
Καλή επιτυχία!

Ο Χιονιάς

Καλό. Μου άρεσε το μαύρο χέρι με τη βέρα και τα κανονικά μάτια και το φωτεινό χαμόγελο, το οπτικοποίησα πολύ έντονα. Η τελευταία φράση, ενώ προφανώς είναι η εξήγηση της ιστορίας, εμένα τελικά με μπέρδεψε.
Εκείνη είχε επιλέξει το χιόνι. Εκείνη το είχε μισήσει. Αλλά κι εκείνον δεν τον ένοιαζε.
Η μάνα είχε επιλέξει το χιόνι. Και το είχε μισήσει, γιατί; Και μεταξύ ποιών καταστάσεων το είχε επιλέξει, και γιατί; Και ποιος ήταν ο εκείνος που δεν τον ένοιαζε; Ο πατέρας, ο γιος; Ο Χιονιάς ο ίδιος;
Καλή επιτυχία!


Κόκκινο Χιόνι

Ω, η θυσία της μάνας! Μου άρεσε η περιγραφή του κόσμου αυτού αλλά νομίζω έφαγε πολύ ζωτικό χώρο από την ίδια την ιστορία. Στο κομμάτι που φεύγει από το καλύβι δεν τη βλέπω να παίρνει μαζί της καμία προμήθεια ωστόσο. Πιθανώς θεωρείς ότι εννοείται εφόσον ετοιμάζονταν για να φύγουν αλλά σε συνδυασμό με το δεκαήμερο παραδαρμό της μέσα στο χιόνι, η (πιθανή) απουσία προμηθειών με χάλασε.
Άσχετο: μου άρεσε που πάντα μα πάντα χιονίζει, όμως αν αυτό είναι κομμάτι μεγαλύτερου σύμπαντος, υποθέτω ότι θα έχεις λύσει τα πρακτικά θέματα, αν τα σπαρτά φυτρώνουν στο χιόνι, για παράδειγμα, για τι θερμοκρασίες μιλάμε εφόσον το φαινόμενο αυτό το ονομάζεις χιόνι, και αν υποστηρίζεται η ζωή και τι είδους ζωή....Δεν έχει να κάνει με το διήγημα, απλώς κάποιες σκέψεις είναι.
Καλή σου επιτυχία!





Καμώματα από Χιόνι.
Άλλη μία γλυκύτατη ιστορία που θα ήταν ακόμη πιο γλυκιά αν δεν παγώνανε οι γατούλες....τις οποίες πάντα λατρεύω. (Μα γιατί; Πληγώθηκα!)
Καλή επιτυχία!

Για μια χούφτα χιόνι

Εντάξει, καλά το ξεκινάς, αλλά δεν κατάλαβα μετά πώς και τι παίχτηκε με την Κατερίνα. Παγωμένη; Νεκρή; Όχι ακόμη προφανώς επειδή αναπνέει; Και πώς νιώθει αυτός εντελώς στο τσακ μπαμ σε σπίτι αγνώστων; Επειδή δεν υπάρχει ρεύμα και όλες οι ανέσεις που ήξερε;

Α μάλιστα, η αφήγηση κάνει μπρος πίσω. Όπως το έλεγες νόμιζα πως η Κατερίνα ήταν στο σπίτι που έμενε ως κανονικός άνθρωπος.

Κάποια τέτοια αφηγηματικά θεματάκια, κάποιες φράσεις που επαναλαμβάνονται, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, καθώς και η (αναμενόμενη μεν αλλά κάπως ενοχλητική) αδιαφορία του ήρωα για τον συνάνθρωπο (αυτό με τους άστεγους με χάλασε το πιο πολύ) με εμπόδισαν να ταυτιστώ με την ιστορία.
Τι να πω, είναι απλώς μία προσωπική άποψη.
Καλή σου επιτυχία!



Λευκά Χριστούγεννα
(Άκουγες το ομώνυμο άσμα για έμπνευση όταν σοφίστηκες τον τίτλο;)
Μεσενικόλας; Υπάρχει όντως αυτό; Πού ζω η γυναίκα;
Όχι, όταν σου κλείνουν το τηλέφωνο στα μούτρα δίνεις σημασία. Λίγο περίεργο να μην το σχολιάσει έστω με τους λοιπούς. Ρε σεις μου ‘κλεισε το τηλέφωνο το βαρεμένο. Λες να τσακίστηκε να ‘ρθει να μας βρει; Π.χ.
(Μα μπορεί ένας καφές να έχει γεύση διάρροιας ιπποπόταμου; Που σκατά ξέρουν πως είναι η διάρροια ιπποπόταμου in the first place?
Χμ, η κιθαρίτσα λείπει από τη σύναξή τους.
Χα –χα ωραία φράση στο τέλος!

Γενικά πολύ ωραία ιστορία που η αρχική πάρλα των ηρώων, ρεαλιστική μεν αλλά τι να προφτάσεις σε φλασάκι μάνα μου, έφαγε χρόνο από την καθαυτό ιστορία.
Επίσης με ανατρίχιασαν οι σταυροί στις κουρτίνες, μπρρρ....
Καλή σου επιτυχία!

 

 

Πολύ ωραίες ιστορίες, δεν θα πω πως θα είναι δύσκολο να ψηφίσω γιατί έχει καταντήσει κλισέ, αλλά θα ξαναδιαβάσω κάποιες πριν τη ρίξω. Ζηλεύω τρελά που δεν πήρα μέρος, σνιφ, σνιφ....

[elgalla]

Ναι, ο Μεσενικόλας υπάρχει στ' αλήθεια, όντως είναι στην Καρδίτσα και είναι το χωριό μου - και κανείς δεν ξέρει γιατί ακριβώς λέγεται έτσι αν και υπάρχουν διάφορες θεωρίες. Επίσης, το "όρνια κακά να σε μαδήσουν" ως απάντηση στο "ορίστε" ήταν φράση της γιαγιάς μου. Σύμφωνα με τη μαμά μου, όταν ήταν μικρή και έβγαινε να παίξει, φώναζε η γιαγιά μου:

 

-Αγγελ'κούλααααα (φώναζε η γιαγιά)

-Ορίστεεεε (φώναζε η μαμά από εκεί όπου έπαιζε)

-Όρνια κακά να σε μαδήσουν, τσακίδια έλα 'δω! (η απάντηση της γιαγιάς)

[alkinem]

Και κάπου το 'χε πάρει το μάτι μου το όνομα του χωριού... μάλλον σε κάνα ταξίδι στο χωριό μου στα Τρίκαλα.

Αλλά για τη διάρροια ιπποπόταμου ακόμα δεν απάντησες. :p

[Ιρμάντα]

Α ωραία. Δηλαδή και η δική σου μαμά λεγόταν Αγγελική.

[Mesmer]

Τέλειωσα κι εγώ με το διάβασμα. Τα σχόλια στο σπόιλερ, επίσης σε μορφή φλασακίων. Η ψήφος αργότερα, για να το σκεφτώ και λίγο, αν και για τις 3 είμαι σχεδόν σίγουρος.

 

 

 

Ο Αδάμ – Eugenia Rose

Όμορφο και μελαγχολικό. Μ' αρέσει η ιδέα της μαγείας που δουλεύει μόνο μια συγκεκριμένη μέρα, αλλά και ο τρόπος που παρουσιάζεις τον ήρωά σου με κάνει να θέλω να μάθω περισσότερα γι' αυτόν.

 

Η τελευταία ελπίδα της ανθρωπότητας – MadnJim

Μια μεγαλεπίβολη αποστολή σε ένα τόσο μικρό φλασάκι. Καλά μας τα είπες, όσο χρειαζόταν για να κινήσεις το ενδιαφέρον.

 

Γκρίζο χιόνι – Nihilio

Ωραίες εικόνες. Ωραία η αλλαγή στο τέλος. Πάνω που το έψηνα για πυρηνικό χειμώνα, μου το γύρισες. Καλό.

 

Κοινωνική εργασία – Elli Sketo

Έξυπνο, κεφάτο και απολαυστικό. Θα μπορούσε να έχει πολλές περισσότερες ποικάντικες λεπτομέρειες, αλλά μου άρεσε πολύ κι έτσι.

 

Η αιώνια πόλη – Cassandra Gotha

Πολύ όμορφο και πολύ καλογραμμένο. Αλλά δεν μας έχει πει το καλύτερο κομμάτι της ιστορίας, αυτό του πλάσματος.

 

Το δώρο του χιονιού – Nienor

Πάρα πολύ όμορφο και φανταστικό. Απόλαυσα το γέρικο ζευγάρι, και τη ζωντάνια που τους έδωσε το πλασματάκι.

 

Κυρά του χιονιού – jjohn

Ένας λαϊκός θρύλος με τα όλα του, τη μαγεία και την τραγικότητα που χρειάζεται.

 

Κόκκινο χιόνι – Sonya

Ενδιαφέρων κόσμος, αξίζει να δούμε περισσότερα για τα έθιμα και τις παράξενες τελετουργείες τους. Η ίδια ιστορία είναι καλογραμμένη και καλοειπωμένη, και παρά τη συντομία της βγάζει τα συναισθήματα που θέλει.

 

Καμώματα από χιόνη – Lady Nina

Κι εκεί που ήταν όμορφο και παραμυθάτο, ξαφνικά, τσακ, το γύρισες στο τραγικό. Πετυχημένη αλλαγή. Επίσης, περίμενα από εσένα να το γυρίσεις προς το χάπι-εντ, και μου άρεσε αυτό (αν κι εγώ δεν θα το έκανα, επειδή είμαι πιο κακός  )

 

Για μια χούφτα χιόνι – Morfeas

Μου άρεσε πολύ. Απλή η υπόθεση και χωρίς πολές λεπτομέρειες για τα πώς και τα γιατί, μπαίνεις στο ψητό του ήρωά σου και μας το δίνεις πάρα πολύ πετυχημένα. Πολύ ζωντανές οι εικόνες της παγωμένης Αθήνας.

 

Λευκά Χριστούγεννα – elgalla

Πάρα πολύ ωραίο και ατμοσφαιρικό και τρομακτικό. Και το 'γραψες σε μιάμιση ώρα, δηλαδή; Τι να πω. Μπράβο. Το καταευχαριστήθηκα και δεν βρίσκω να του λείπει κάτι.

 

 

 

Συγχαρητήρια σε όλους που κατάφεραν να τα βάλουν με το χρόνο και να ανεβάζουν την ιστορία τους. Πέρασα όμορφα με όλες.

[alkinem]

Έριξα και την δικιά μου ψήφο.

Και πάλι συγχαρητήρια σε όλους.

[Ιρμάντα]

Άιντε μπρε! Σας την έριξα και εγώ! Καλή επιτυχία σε όλους!

[Myyst]

Α, μα, αυτό το πράγμα που παθαίνετε συλλήβδην στα ffl και καταφέρνετε να βγάζετε τα 'σώψυχά σας μέσα σε μιάμιση ώρα είναι απίστευτο κάθε φόρα. Καταχάρηκα με τα διηγήματα που διάβασα. Αλλά τώρα που έφτασε η ώρα να ψηφίσω με δυσκολεύετε... 

 

 

 Ο Αδάμ

 

Μπρρρ... Κρύο και ατμοσφαιρικό. Με κέρδισε απόλυτα. Μόνο του πρόβλημα -που δεν ακριβώς πρόβλημα, αλλά μάλλον θετικό, απλώς δυσκολεύεται να σταθεί μόνη της τόση αφαιρετικότητα- πως είναι μικρούλι. Ως φλασάκι είναι εξαιρετικό και θα μ' άρεσε πολύ σε μια συλλογή με ιδιαίτερα μικρές ιστορίες. (Κάτι σαν το ιαπωνικό διηγηματικό ύφος ιστορίες της παλάμης.) Δεν παίρνει την ψήφο μου για παρόμοιους λόγους που δεν θα έπαιρνε εύκολα ψήφο ένα εξαιρετικό χαϊκού μόνο του σε έναν διαγωνισμό ποίησης. Κράτησε το οπωσδήποτε.

 

 Η Τελευταία Ελπίδα της Ανθρωπότητας

 

Ενδιαφέρον σκηνικό επιστημονικής φαντασίας. Από 'κει και πέρα, έχει ένα πραγματικά μεγάλο πρόβλημα ζωντάνιας και αναπαραστατικότητας μέσα από το οποίο ξεχωρίζει μόνο η κεντρική εικόνα της ιστορίας. Κύρια απόρροια αυτής της έλλειψης κίνησης που μοιάζει να υπάρχει παρά την τεράστια χωροχρονική κλίμακα της ιστορίας, είναι οι σχεδόν μηχανιστικοί διαλόγοι από τους οποίους δεν απομένουν πολλά στο τέλος του διηγήματος.

 

 Γκρίζο χιόνι

 

Όμορφο και πολύ ενδιαφέρον. Με τράβηξε η παράξενη γκριζόλευκη αισθητική από την οποία διαπνέεται η κοσμοπλασία σου. Κάποια πράγματα δεν νοπμίζω ότι τα κατάλαβα και η ιστορία είχε ανάγκη λίγη παραπάνω ανάπτυξη για να αναδειχτεί όπως της πρέπει, αλλά ό,τι διάβασα μ' άρεσε.

 

 Κοινωνική εργασία

 

...πρόλογος; Ε, ε, ε; Κωμικό και ευφάνταστο με στοιχεία urban fantasy που χρωματίζουν όμορφα την ιστορία. Επίσης ιδιαίτερα καθαρό ως ιστορία και αισθητική. Νομίζω πως θα χρειαζόταν λίγη περισσότερη ανάπτυξη για να αναδειχτεί πλήρως η ομορφιά του. ψήφος

 

 Η Αιώνια Πόλη

 

Αμάν! Ταυτίστηκα... Όμορφο, χιόνινο, ζεστό... Βρε Άννα, από που ήρθε αυτό το αριστουργηματάκι; ψήφος

 

 Το δώρο του χιονιού

 

Μα, τι εξαιρετικά ατμοσφαιρικό παραμυθάκι. Αισθάνομαι όμως ότι μου αφηγήθηκες δύο ιστορίες και όχι μία, οι οποίες μπλέκονται λίγο άτσαλα μεταξύ τους. Για να εξηγηθώ: αισθάνομαι όπως θα αισθανόμουν αν διάβαζα το a Christmas Carol του Dickens, αν απ' την εξήγηση της μεταστροφής του Σκρουτζ έλειπαν τα δύο από τα τρία φαντάσματα. Η ιστορία εξελίχθηκε περισσότερο απότομα από ότι της επέτρεπε η ροή της. (Λογικό σε μιάμιση ώρα.) Το βασικό υλικό όμως είναι πολύ όμορφο. ψήφος

 

 Κυρά του Χιονιού

 

Καλογραμμένη και ατμοσφαιρική ιστορία που μεταδίδει μια παγωμένη ζεστασιά καθώς μπερδεύονται οι οι σφαίρες του πραγματικού και του φανταστικού. Δεν μου προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον όμως. 

 

 Ο Χιονιάς

 

Όμορφο και ατμοσφαιρικό διήγημα. Μ' άρεσε η ιστορία, αλλά ήταν λίγο αδύναμη ως σύνολο.

 

 Κόκκινο Χιόνι

 

Πολύ ενδιαφέρουσα κοσμοπλασία που με κέρδισε με την ιδιαίτερη ατμόσφαιρά της. Μάλλον χρειάζεται λίγο περισσότερο άπλωμα, αλλά μου άφησε μια αίσθηση σπουδαίας αφήγησης που άκουσα μια χειμωνιάτικη νύχτα γύρω από ένα τζάκι -σε σημεία υπήρχε μια κάποια σύγχυση, αλλά ως ιστορία με τύλιξε στον μαγευτικό ιστό της και μου είπε ό,τι είχε να μου πει. ψήφος

 

 Καμώματα από Χιόνι

 

Τι όμορφο παραμυθάκι! Το 'φχαριστήθηκα πάρα πολύ. Κάπου νομίζω ότι σου ξέφυγε η αναλογία του αλατοπίπερου στη συνταγή όμως και δεν είχε τη συνηθισμένη του μαγευτική επίδραση. Ίσως φταίνε οι γάτες που πεθαίνουν σε μια ιστορία όπου μάλλον δεν χρειαζόταν να πεθάνουν. Ή, ίσως, αντίθετα που δεν έμεινες λίγο -όχι πολύ μιας και ο καλικάντζαρός σου δεν είναι κακός- παραπάνω σε αυτόν τον δρόμο ως το τέλος.

 

 Για μια χούφτα χιόνι

 

Όμορφο και καλογραμμένο διηγηματάκι. Παγωμένο και ατμοσφαιρικό. Χρειαζόταν κάτι παραπάνω όμως. Ακόμα και τον πάγο που μάλλον έφτανε για να με στοιχειώσει αν η ιστορία βάθαινε, δεν τον αισθάνθηκα στο πετσί μου. Νομίζω πως έχει αρκετές προοπτικές αν το πας πέρα από την πρώτη του γραφή.

 

 Λευκά Χριστούγεννα

 

Εξαιρετικό και όμορφα ανεπτυγμένο το τρομακτικό διηγηματάκι σου. Δεν μου δέθηκαν αρκετά πειστικά η αστική αντίληψη της παρέας με το παγανιστικό στοιχείο της μαγείας όμως. Νομίζω πως είχε μια παραπάνω δόση συνηθισμένης ταινίας τρόμου από ότι χρειαζόταν για να δείξει όλη την μαγευτική ομορφια που κρύβει. Ίσως αν με ενδιέφερε λίγο παραπάνω η φοιτητοπαρέα να το πετύχαινε.

[Natasha]

Είπα κι εγώ να αυτώσω τα αυτά, γιατί έχω να παίξω απ' την πρώτη πλειστόκαινο. Βέβαια, ούτε να την κοιτάξω έχω προλάβει και δεν ξέρω τι έχει βγει, αλλά ας πάει και το παλιάμπελο...

 

Κόκκινο Χιόνι.docx

 

Ρε παιδιά, εμένα δεν μου το ανοίγει το αρχείο. Μπορεί να το μετατρέψει κάποιος / κάποια για να το διαβάσω; Ή επικόλληση σε σπόιλερ αν είναι οκέι. Ευχαριστώ!

[Sonya]

Done.

 

 

Κόκκινο Χιόνι.doc

 

Edited December 20, 2015 by Sonya

[Natasha]

Ψηφισα! Η αιώνια πόλη, τα λευκά Χριστούγεννα, το κόκκινο χιόνι και το για μια χούφτα χιόνι. Πραγματικά έμεινα έκπληκτη απο την ποιότητα των ιστοριών σε τοσο μικρό χρονο! Επανέρχομαι με σχόλια.

[jjohn]

Ξεκίνησα να διαβάζω.  

Θα τα πάω σετ τρία σετ  με (4,4,3) ιστορίες αντίστοιχα.

Το πρώτο  σετάκι ήδη το ταχτοποίησα. Το δεύτερο σε καμιά ώρα

 

Λογικά μέχρι τις 4-5 θα έχετε και τα σχόλια!

[jjohn]

Αδάμ
Καλή γραφή, αλλά δεν υπάρχει υπόνοια ιστορίας. Θέλει χώρο...

Η Τελευταία Ελπίδα της Ανθρωπότητας
Ενδιαφέρουσα ιστοριούλα
Χωράει καλά μέσα στις περίπου 700 λέξεις του.
++++Ωραία προοικονομία σε συνδυασμό με το θέμα του διαγωνισμού.

Γκρίζο χιόνι
Μου άρεσε πάρα πολύ η αφήγηση της Ευούλας,  αλλά πραγματικά
κάπου στο τέλος σε έχασα.

Κοινωνική εργασία
Καταρχάς, μου άρεσε πάρα πολύ το concept. Μέσα σε τόσες
λίγες λέξεις χτίζεις έναν ωραίο συνδυασμό παραμυθιών με σύγχρονο
κόσμο. To Τελευταίο κομμάτι βέβαια μετά το flashback λίγο υπερβολικό
(πόσο ψυχοπαθής μπορεί να είναι κανείς )

Αιώνια Πόλη
Πολύ καλή γραφή. Μου άρεσαν πραγματικά οι διάλογοι που είχαν μεταξύ τους
τα αδέρφια, άλλοτε αστείοι, άλλοτε πιο συγκινητικοί, γενικά ωραίοι. Το μόνο αρνητικό
όπου μπορώ να πω είναι ότι το τέλος έρχεται λίγο βιαστικά! Ψήφος!

Το δώρο του χιονιού
Ε μια Κυρά του Χιονιού! Τελικά Κιάρα τα μεγάλα μυαλά συναντιόνται
Εντάξει τι να πω.  Πολύ όμορφη ιστορία. Ένα Χριστουγεννιάτικο παραμύθι
όπως αυτά πρέπει να είναι! Ψήφος με συνοπτικές διαδικασίες!

Ο Χιονάς
Ωραίο ατμοσφαιρικό διήγημα με τέλος που κατάφερε να με ξαφνιάσει. Χρειάζεται
λίγο περαιτέρω εξήγηση στο σημείο 'επιλέξει το χιόνι'.

Κόκκινο Χιόνι
Πολύ καλή γραφή και ενδιαφέρουσα ιστορία. Εγώ θεωρώ πάντως ότι κι έτσι στέκει μια χαρά.

Καμώματα από Χιόνι
Πάρα πολύ ωραίο Χριστουγεννιάτικο παραμυθάκι! Ψήφος!

Για μια Χούφτα χιόνι.
Εντάξει. Αφηγησάρα...
Δεν έχεις  (πολύ) πλοκή, αλλά  δεν με χάλασε καθόλου. Ψήφος!

Λεύκα Χριστούγεννα
Τυπική, κλασική ιστορία, ενδιαφέρον να διαβάζω κάτι τόσο αποϊκά γραμμένο
από σένα(όχι ότι είναι κακό, αλλά δεν μας έχεις συνηθίσεις έτσι )

 

Ωραίες ιστορίες, ωραίος διαγωνισμός.

Καλή επιτυχία σε όλους!
 

[Tiessa]

Ψήφισα κι εγώ, με κάποια δυσκολία είναι η αλήθεια. Άνετα εκτός από τις τέσσερις που πήραν την ψήφο θα ψήφιζα και άλλες τρεις.

Πολύ καλές οι ιστορίες για το χρόνο που δόθηκε στους συγγραφείς. Μπράβο, παιδιά!

Στα γρήγορα, από μια γραμμούλα στην καθεμία -φλασάκια (λέμε τώρα) οι ιστορίες, φλασάκια και τα σχόλια.

 

 

 

 

Ο Αδάμ: Δυνατή ατμόσφαιρα, πολλά τα ερωτηματικά. Θα ήθελα λίγο περισσότερες εξηγήσεις. Δεν κατάλαβα αν αυτό ήταν ένα περιστατικό που επαναλαμβανόταν ή αν τώρα συνέβαινε για πρώτη φορά να λιώνουν.

 

Η Τελευταία Ελπίδα της Ανθρωπότητας:  Καλό και γνήσιο φλασάκι χωρίς πολλά λόγια, και με μια γεύση από ε.φ. παλιότερης εποχής. Αχ, αυτές οι λάθος ρυθμίσεις πού μπορεί να καταλήξουν!

 

Γκρίζο Χιόνι: Σκληρό μέσα στον ελάχιστο χώρο που του έδωσες κι ας μην ήταν εντελώς σαφές τι τους συμβαίνει στην εποχή που βλέπουμε. Διαβάζοντάς το πενθεί κανείς για όλα όσα έχουν χαθεί 

 

Σημείωση: πιο πάνω ένας Αδάμ, εδώ μια Εύα! Θα έλεγε κανείς ότι το χιόνι έχει να κάνει με τον παράδεισο.

 

Κοινωνική Εργασία: Διασκεδαστικό και μάλλον σουρεάλ. Πέρασα καλά διαβάζοντάς το.

 

Η Αιώνια Πόλη: Παραπλανητική η ιστορία αυτή. Ξεκίνησε πιο αστεία και κατέληξε πολύ πιο σοβαρά. Μου άρεσε ο τρόπος που πέρασαν από τον έναν κόσμο στον άλλον χωρίς να το καταλάβουμε.

Ψήφος #1

 

Το Δώρο του Χιονιού: Ωωω, τι γλυκούλι που ήταν αυτό! Κόντεψα να δακρύσω κι εγώ εκεί που τους λυπήθηκα όταν εξαφανίστηκε το γαλαζογουνάκι.

Ψήφος #2

 

Η Κυρά του Χιονιού: Ενδιαφέρων ο τρόπος που παντρεύεις έναν θρύλο με ένα κακό που τους είχε συμβεί στην πραγματικότητα.

 

Ο Χιονιάς: Το πιο τρομακτικό της δωδεκάδας, κι ας ήταν και τόσο σύντομο. Δεν θα ήθελα καθόλου να βρεθώ εκεί κοντά. Αλήθεια το λέω.

 

Κόκκινο Χιόνι: Όμορφο και ατμοσφαιρικό. Μ’ αρέσουν οι οιωνοί και οι προφητείες. Μ’ αρέσει που δεν είναι ποτέ αυτό που νομίζει ότι προβλέπει.

Γεμάτο με δυνατές εικόνες και με συναίσθημα.

Ψήφος #3.

 

Τα Καμώματα του Χιονιού: Γλυκόπικρο, γεμάτο αρχικά αταξίες και μετά με στοργή και ματαιότητα και πάλι αισιοδοξία, σαν και τη ζωή.

Ψήφος #4

 

Για μια χούφτα χιόνι: Πολύ παράξενη ιστορία –ίσως η πιο θλιβερή του διαγωνισμού. Στα όρια ε.φ. και σουρεάλ. Ή ίσως η κόλαση όπως την φοβόντουσαν οι λαοί του βορρά, μέσα στον πάγο.

Θα μπορούσα και να την ψηφίσω, αλλά είχαν παγώσει τα δάχτυλά μου και δεν κατάφερναν να φτάσουν στα πλήκτρα.

 

Λευκά Χριστούγεννα: Αργεί λίγο να μπει στο θέμα αλλά το εκμεταλλεύεται ικανοποιητικά. Θα πρότεινα να το κάνεις ένα κανονικό διήγημα, προσθέτοντας μερικές παραγράφους από τη μέση και μετά και φτάνοντας λίγο πιο ομαλά στο τέλος.

 

 

 

 

 

[Lady Nina]

Μόλις ψήφισα κι εγώ: Ο Αδάμ, Το δώρο του χιονιού, Κόκκινο Χιόνι και Λευκά Χριστούγεννα!

 

Συγχαρητήρια σε όλους όσους συμμετείχαν στο flash fiction live, αλλά και σε όσους εμπνεύστηκαν από αυτό ακόμα κι αν δε συμμετείχαν. Και φυσικά, ένα τεράστιο μπράβο στην διοργανώτριά μας, χωρίς την οποία δεν θα υπήρχαν τόσες εμπνεύσεις.

 

Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους διάβασαν, σχολίασαν (κυρίως αυτό) και ψήφισαν!

 

Μόλις τελειώσει ο διαγωνισμός θα επιστρέψω και με σχόλια επί της ιστορίας μου!

[Silvertooth]

Διάβασα όσες μου είχαν απομείνει σήμερα, μπορώ να πω ότι ήταν καλογραμμένες και υπήρχαν παντού ενδιαφέρουσες ιδέες.

 

Δεν μπόρεσα να σας κάνω παρέα σ' αυτό, κάποια άλλη φορά.

 

Ακολουθούν σχόλια για την κάθε ιστορία μέσα στο σπόιλερ.

 

 

 

Αδάμ

 

Ήταν ωραία η σταδιακή αποκάλυψη του ότι στο σπίτι ήταν όλοι καμωμένοι από μαγεία και χιόνι, και μάλιστα οι δυνάμεις του Αδάμ προοικονομούνται από την αρχή. Αφήνει μια γλυκόπικρη αίσθηση.

 

Η Τελευταία Ελπίδα της Ανθρωπότητας

 

Πραγματεύεται ένα τρομαχτικό θέμα, την καταστροφή του πλανήτη και την επίλυση του προβλήματος, αλλά δεν προλαβαίνεις να αντιληφθείς ιδιαίτερα ούτε την κατάσταση ούτε τους χαρακτήρες, αν και είναι λογικό λόγω του περιορισμένου χρόνου και έκτασης. Γίνεται μια προσπάθεια φανούν οι προσδοκίες των ταξιδιώτων αλλά μοιάζει περισσότερο με exposition παρά σαν πόθος των ανθρώπων αυτών, οπότε εφόσον δεν νιώθεις την αγωνία τους αυτή, η τελική αποκάλυψη, αν και τραγική δε σε κάνει να σοκάρεσαι το ίδιο. Έχει πάντως προοπτικές.

Γκρίζο χιόνι

 

Ενδιαφέρον που από post-apocalyptic καταλήγει στο υπερφυσικό. Κυλάει ομαλά η αφήγηση του παιδιού. Καλύτερη φράση για μένα ήταν η ατάκα της γιαγιάς "Και ρεύμα από που παίρνουμε μωρή;".

 

Να υποθέσω ότι το κουτί ήταν τηλεόραση και τα μεταλλικά αυτιά η κεραία; Γιατί είναι γαλάζια; Φαντάζομαι από αυτό το σημείο ότι το χρώμα του ουρανού είναι γκρι... Αν και σε ένα post-apocalyptic δεν περιμένεις οι τηλεοράσεις να έχουν εξωτερική κεραία.

 

Επίσης, ο Εκείνος (που φαντάζομαι ότι είναι ο διάβολος; ) γιατί την πάει στο σπίτι του κυρ-Θωμά;

 

Κοινωνική εργασία

 

Ωραίοι ο Ανδρέας και ο Κορνήλιος αν και δεν καταλαβαίνω γιατί θέλανε την καταστροφή του κόσμου. Κατά τα άλλα κύλησε γρήγορα και ευχάριστα έχοντας στα σωστά σημεία διάλογο και πληροφορίες για τους ήρωες.

 

Αιώνια Πόλη

 

Μου άρεσε πολύ η σχέση που είχαν τα δύο αδέρφια και αυτή η ασυνήθιστη ιδιοσυγκρασία του Τιμολέοντα. Απολαυστικοί οι διάλογοι και το πως η Νιόβη προσπαθούσε να τον γειώσει χωρίς όμως να τον στεναχωρήσει. Στο τέλος θα ήθελα λίγη περισσότερη εξήγηση ή ίσως λίγη περισσότερη προοικονομία, δεν κολλούσε ιδιαίτερα με το κλίμα του υπόλοιπου κειμένου το υπερφυσικό στοιχείο. Το υπόλοιπο πάντως το βρήκα αψεγάδιαστο.

 

Το δώρο του χιονιού

 

Πολύ γλυκιά και όμορφη ιστορία, και βασικά το περίμενα. Νομίζω πως ό,τι άλλο και να πω περιττεύει.

 

Κυρά του Χιονιού

 

Μου άρεσε πολύ η παρουσίαση και η δυναμική της οικογένειας. Γενικά όμορφη ιστορία. Μόνο η Άννα δε διευκρινίστηκε ποια είναι.

 

Ο Χιονάς

 

Χρειαζόταν λίγο περισσότερο άπλωμα, είχε ιδέα και εικόνες που σε κάνουν να θες να δεις περισσότερα. Πετυχημένη και η οπτική γωνία του παιδιού.

 

Κόκκινο Χιόνι

 

 

Αυτή η ιστορία πρόλαβε να χτίσει και κόσμο, και χαρακτήρες και πλοκή και μάλιστα σε αρμονία μεταξύ τους. Ίσως η αγαπημένη μου του διαγωνισμού.

 

Καμώματα από Χιόνι

 

Πολύ χαριτωμένο το ξωτικό και παραμυθένια η ατμόσφαιρα. Αν και μπορούσε να είχε προβλέψει τα αποτελέσματα του χιονένιου φαγητού... Αλλά επανόρθωσε στη συνέχεια. Έφερε πολλά χρώματα και εικόνες στο νου.

Για μια Χούφτα χιόνι.

 

Παρότι τα διηγήματα με τέτοια θέματα συνήθως κινδυνεύουν με το να μη γίνουν αρκετά πειστικά και πιστευτά, στο συγκεκριμένο συνέβησε το αντίθετο. Η μοναδική παρατήρηση που θα μπορούσα να κάνω, είναι ότι σε περίπτωση μιας τόσο τραγικής κατάστασης, είναι λίγο πιο φυσικό οι άνθρωποι να δένονται αυτόματα. Οπότε είναι λίγο παράξενο που έμεινε τόσο αποξενωμένος από την Κατερίνα. Όχι επειδή δε τα φτιάξανε, αλλά επειδή ήταν το μόνο άτομο που έβλεπε στο χρονικό διάστημα που δεν ήξερε αν θα κατάφερνε να ζήσει.

Λεύκα Χριστούγεννα
 

Όπως και ό,τι έχω διαβάσει από σένα, οι χαρακτήρες και οι διάλογοι κυλάνε φυσικότατα. Από πλοκή περίμενα η Νεφέλη να παίξει λίγο μεγαλύτερο ρόλο και να περιστρέφεται γύρω από αυτή το κεντρικό μυστήριο μιας και αναλύεται ιδιαίτερα στην αρχή, ενώ τελικά είναι κάτι που αφορά όλο το χωριό. Απλά δε χτίστηκε τόσο προς αυτή την κατεύθυνση και το τέλος δεν πρόλαβε να το καλύψει. Αλλά λογικό, ο χρόνος ήταν περιορισμένος. Στο σύνολο ήταν αξιοπρεπές πάντως.

 

 

 

 

Συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες και στη Natasha που έβαλε το θέμα.

Edited December 22, 2015 by Silvertooth

[Cassandra Gotha]

Με μια ματιά στους κανόνες όπως τους έχει γράψει ο αγαπητός Mesmer πιστεύω ότι κάθε μέλος θα έχει 4 ψήφους να ρίξει όταν φτιαχτεί το πολ (από έναν φανταστικό μοντεράτορα, τον οποίο ευχαριστούμε προκαταβολικά).

 

Και αν ισχύει και η μία εβδομάδα ψηφοφορίας, λογικά έχουμε μέχρι την επόμενη Τρίτη μέχρι τις έντεκα και μισή το βράδυ για να αποφασίσουμε

Απόψε λήγει η ψηφοφορία, το υπενθυμίζω για όσους θέλουν ακόμα να ψηφίσουν, γιατί η πληροφορία θάφτηκε κάτω απ' το χιόνι.

[Nihilio]

Την έριξα κι εγώ. Σχόλια αργότερα, γιατί τώρα τρεεεχω

[Morfeas]

Μέχρι σήμερα χθες δεν ήταν η ψηφοφορία;

Πού είναι η κοσμοσυρροή συγχαρητηρίων;

 

Συγχαρητήρια στη Σόνυα , που κατάφερε να κερδίσει, σημάδι ότι αυτή η Σακεμέκ θέλει κι άλλη εξερεύνηση. Μπράβο και στις 2 παραμυθούδες που συμπλήρωσαν το βάθρο (@elgalla, εμείς να κρατιόμαστε σε φόρμα, γιατί με τόσο χιόνι όλο και κάποια εκ των κυριών μπορεί να γλιστρήσει και να σπάσει το ποδάρι της - κι επειδή δεν θέλω να μου βγει το όνομα του γκαντέμη χρονιάρες μέρες, εσείς οι 3 να προσέχετε ιδιαιτέρως όταν περπατάτε, και δη στο χιόνι).

Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά, νομίζω ότι η διασπορά των ψήφων, αλλά και τα σχόλια, δίνουν μια γενικότερα θετική εικόνα για το συγκεκριμένο FFL.

 

Ευχαριστώ πολύ τη Νατάσα για τη διοργάνωση και το όμορφο και τελείως στο κλίμα των ημερών θέμα (κι ας έχει ηλιοφάνεια πόσες βδομάδες τώρα συνεχόμενα εις τας Αθήνας, εμείς το νιώσαμε το χιονάκι μας) και στους μοντς που βοήθησαν (Μέσμερ μυρίζομαι στα φώτα του poll)

Ευχαριστώ επίσης πολύ για την ανάγνωση και για τα σχόλια που αφήσατε! (οκ, ευχαριστώ και για τις ψήφους).

 

Στα της δικής μου ιστορίας, χαίρομαι που γράφτηκε η συγκεκριμένη (δίχως το θέμα δεν νομίζω να την είχα σκεφτεί, κάτι που από μόνο του θα έκανε πετυχημένο το θέμα) και χαίρομαι που (πρώτη φορά σε ffl) βγήκε και όπως την ήθελα (έλεγε όσα ήθελα να λέει, και με τον τρόπο που ήθελα). Το παραπάνω δεν σημαίνει ότι δεν παίρνει διορθώσεις, απεναντίας ό,τι σχόλιο έγινε αφορούσε τη βάση πάνω στην οποία θα (μπορώ να) δουλέψω. Άλλωστε, μία σκέψη μου, σε συνδυασμό με την ιδέα την Ευγενίας Rose (όχι τη βαμπίρικη, την άλλη - α, ναι, πάρε κι άλλο ένα "ευχαριστώ" εσύ) μπορούν να βελτιώσουν αρκετά την ιστορία. Έχει μπει στην ουρά των "προς διόρθωση" κειμένων.

 

Άντε, πάντα τέτοια και σύντομα στον επόμενο!

Edited December 23, 2015 by Morfeas

[Nienor]

Συγχαρητήρια, Λουθάκι Ήτανε και η δική μου προτίμηση ο κόκκινος χιόνις και νομίζω πραγματικά πως είναι αυτή που αξίζει το βάθρο

 

Ευχαριστούμε πολύ, Νατάσσα, για το θέμα, τη διοργάνωση και τη διάθεση, όπως και τον Μορφέα και το Στεφ που τη βοήθησαν

Και όλους όσους διάβασαν, σχολίασαν και ψήφισαν στο χριστουγεννιάτικο παιχνιδάκι. Ήτανε πολύ όμορφο

[MadnJim]

Συγχαρητήρια Sonya, η ιστοριούλα σου ήταν πολύ καλή για τα μέτρα του FFL, μπράβο! Μπράβο και σε όλους όσους τρέξαμε στον αγώνα δρόμου, ελπίζω να το ξανακάνουμε κάπου κοντά. Ωραίο το θέμα, αν και ομολογώ πως με δυσκόλεψε πολύ, δεν ξέρω γιατί. Ευχαριστήρια όπως πάντα και σε όσους διάβασαν, σχολίασαν, και ψήφισαν, και σε φυσικά στον mod που ανέλαβε το poll. Great job everybody! 

 

Όσο για τη δική μου ιστοριούλα, φυσικά και ήταν χιουμοριστική. Ο Μορφέας, αν θυμάμαι καλά, την χαρακτήρισε όπως ακριβώς της έπρεπε, ανέκδοτο. Ένα μικρό glitch του υπολογιστή που τα έκανε όλα μαντάρα.

[elgalla]

Πολλά συγχαρητήρια Σόνυα για την άξια νίκη, η ιστορία σου ήταν πραγματικό διαμαντάκι κι ας μας έλεγες αρχικά ότι είσαι εκτός φόρμας και τέτχοια. Να μας γράφεις πιο συχνά.

Συγχατητήρια και σε όλους όσους συμμετείχαν, το συγκεκριμένο ffl έδωσε πραγματικά καλές και ενδιαφέρουσες ιστορίες.

Συγχρητήρια στη Νατάσα για το θέμα και τη διοργάνωση αλλά και στους βοηθούς μοντεράτορες.

Ούτε εγώ έχω πολλά να πω για την ιστοριούλα μου πέρα από το ότι η συγγραφή της μου ήταν τρομερά ευχάριστη και ότι όταν είδα τον καταμετρητή να σημειώνει 1900 λέξεις γούρλωσα τα μάτια μου σαν άνιμε.

Άντε και στον επόμενο. Καλές γιορτές να έχουμε!

[Sonya]

 

Χα, να κάτι που δεν περίμενα να συμβεί, κυρίως δεν το περίμενα όταν ανέβασα την ιστορία, μιας και το μόνο που υπήρχε στο κεφάλι μου όταν άρχισα να την γράφω, ήταν το πολύχρωμο χιόνι. Μετά την πρώτη παράγραφο, κοιταζόμασταν με το word κι ανταλλάζαμε μπινελίκια, μέχρι που πέταξε την ιδέα "μωρή, ψόφα πάνω στα κόκκινα χιόνια σου" (εντάξει, εγώ το πήρα σαν ιδέα τουλάχιστον) κι είπα να το πάω προς τα κει μέσα σε μια κρίση ο,τινανισμού, οπουνανισμού. Σίγουρα, σίγουρα δεν περίμενα ότι θα ήταν αναγνώσιμο, πόσο μάλλον νικητήριο.

 

Πολλές ευχαριστίες και συχαρήκια στη διοργανώτρια (που νομίζω ότι αυτή τη στιγμή τρώει well deserved χιονάτους κουραμπιέδες στα πάτρια εδάφη), στους συμμετέχοντες, στους αναγνώστες και στους υπεύθυνους μοντεράτορες που ματσακονίσανε το πολλ.

 

Αγαπητέ Μορφέα, α) το πιάσαμε το υποννοούμενο με τη Σακεμέκ και β) δεν έχει ρίξει ούτε νιφάδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η υποφαινόμενη δεν μπορεί να φάει τα μούτρα της στο ίσωμα. Για την ακρίβεια, έχει το ταλέντο να κάνει ακριβώς αυτό. Οπότε μείνετε να φυλάτε τα μπόσικα με την Αταλάντη, γιατί μπορεί να βρεθείτε πάνω λείαν συντόμως.

 

(Εμένα το αγαπημένο μου ήταν αυτό το γουτσούνι με τα γούνινα αυτάκια, που ήθελα να το χαρχαλέψω σαν να μην υπάρχει αύριο)