Naroualis Posted December 17, 2015 Share Posted December 17, 2015 Συμβόλαιο ψυχής Εφιάλτες, Βιβλίο Πρώτο Άρτεμις Βελούδου-Αποκότου Σελίδες 670 Εκδόσεις iWrite.gr, 2013 ISBN13 9786188057036 Από το Goodreads: Ο Ρέιμοντ ήταν επικίνδυνος. Τουλάχιστον ως τέτοιον τον αντιμετώπιζαν όλοι γύρω του. Ο ίδιος θεωρούσε τη ζωή του τέλεια έτσι όπως ζούσε στα άκρα, χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις. Όταν όμως έφτασε στο κατώφλι του θανάτου μια μοιραία νύχτα, ανέλαβε η οικογένεια του τα ηνία. Έπειτα από τον αγώνα της απεξάρτησης βρέθηκε εξορισμένος σ ένα ζοφερό χωριό, υπό την κηδεμονία των παππούδων του.Εγκλωβισμένος στο Ντάνγουϊτς, ξεκινάει πάλι από την αρχή. Αλλάζοντας τον τρόπο ζωής του, οδηγείται σταδιακά στο να αλλάξει τον ίδιο του τον εαυτό. Η Ονόρα, ένα μυστήριο κορίτσι, εισβάλλει στη ζωή και το μυαλό του. Για κάποιο λόγο νιώθει να τη μισεί, αλλά σύντομα του γίνεται εμμονή καθώς προσπαθεί να σηκώσει το πέπλο της μυστικοπάθειας της, και να ανακαλύψει την αλήθεια για τη ζωή της. Ανεξήγητα γεγονότα προηγούνται πάντα της παρουσίας της, και ο Ρέιμοντ ήθελε πάση θυσία να ικανοποιήσει την περιέργεια του. Πλησιάζοντας την όμως εμπλέκεται σε έναν συναισθηματικό πόλεμο, που αντιστρέφει τους όρους της γνωριμίας τους και τα κίνητρα της αναζήτησης του.Στη νέα αυτή διαδρομή, θρύλοι και μύθοι αποδεικνύονται αληθινοί, η ομίχλη δεν είναι πάντα τόσο αθώα, και τα φαινόμενα μονίμως απατούν την αντίληψη. Ο Ρέιμοντ έμπλεξε σε μια περιπέτεια η οποία τον ταξίδεψε σ έναν κόσμο που ποτέ δεν φανταζόταν ότι υπάρχει, και δεν χρειάστηκε να κάνει βήμα παραπέρα από τον δικό μας για να τον αντικρύσει. Έμαθε με τον χειρότερο τρόπο ότι δεν υπάρχουν όρια σ αυτά που μπορείς να κάνεις, για να σώσεις αυτόν που αγαπάς. Και ανακάλυψε πως ο καθρέφτης της ψυχής μας, είναι εκείνος που μας κάνει να δούμε τη ζωή με άλλο μάτι. --------------- Δεν είμαι πολύ σίγουρη γι' αυτό το βιβλίο. Από τη μία έχει ένα ενδιαφέρον υπόβαθρο, ξεκινάει από ένα σημείο που σίγουρα δεν το περιμένεις σε ένα λαβκραφτιανό κείμενο. Εξανθρωπίζει τον ήρωά του σε σημείο που ίσως καταντά υπερβολικό, αλλά το συγχωρείς εύκολα αυτό. Αυτό που με μπέρδεψε λίγο κι ίσως και να με άφησε ανικανοποίητη ήταν η αντιμετώπιση των προβλημάτων όπως αυτά εμφανίζονται από τη μέση και μετά. Μέτρησα τουλάχιστον τέσσερις για να μην πω περισσότερες σκηνές, κατά τις οποίες ο Ρέιμοντ παθαίνει μια κρίση θυμού ή κάτι τέτοιο, απαιτεί εξηγήσεις και κάθεται με κάποιον (τη μάνα, τον πατέρα, την Ονόρα, τον παππού και τη γιαγιά τον πατέρα της Ονόρα και πάει λέγοντας) και συζητάνε για τούτα και για κείνα. Σε αυτές τις συζητήσεις, ο Ρέιμοντ μαθαίνει ότι αυτό που νόμιζε κακία εκ μέρους του άλλου ήταν στην πραγματικότητα ένας τρόπος για να γίνει το χχχ ή το ψψψ. Αγκαλιές, φιλιά και γίνονται κολλητάρια με τον συγκεκριμένο συνομιλητή, μετά από καυγάδες ετών. Μου φάνηκε πολύ εύκολη -ου μην αλλά και επαναλαμβανόμενη λύση- σε διαφορετικά προβλήματα, που άξιζαν περαιτέρω διερεύνησης σαν δυναμικό μεταξύ των χαρακτήρων.Ένα δεύτερο που δε με άφησε να ευχαριστηθώ το βιβλίο όσο θα ήθελα ήταν ότι κάποια πράγματα είναι τραβηγμένα και εξηγούνταν κάπως επιφανειακά. Κατά τα άλλα ήταν μια ευχάριστη πνοή στην κοινοτυπία του είδους εν Ελλάδι. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted January 29, 2016 Share Posted January 29, 2016 (edited) Το τελείωσα κι εγώ πριν λίγο. Θα είμαι λίγο αυστηρός, γιατί το ξεκίνησα με υψηλές προσδοκίες(και έχω ακόμα για τα 2 επόμενα). Συμφωνώ σε αρκετά μαζί σου Ευθυμία. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο όμως είναι το ότι: Από την στιγμή που έγινε το κονέ Ρέιμοντ- Ονόρας έχουμε 10-15 σελίδες να εξομολογούνται με κάθε τρόπο τον έρωτα τους. Σελίδες επί σελίδων για το πόσο αγαπιούνται(τουλάχιστον εμένα μου φάνηκαν πάρα πολλές). Και με το που τελειώνει αυτό, λες οκ, παει τελείωσε. Αμ δε! Κάθε 2-3-4 σελίδες διαβάζουμε συνέχεια για το πόσο αγαπάνε ο ένας τον άλλον, πως δεν θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς τον άλλον κλπ κλπ. Τι κάνεις; Σ'αγαπάω. Τι θα φάμε σήμερα; Είσαι η ζωή μου. Καλή η ταινία; Λατγρεία μου μου έλειψες. Θα σκότωνα για σένα, θα πέθαινα για σένα, θα έβλεπα σερί όλα τα Twilight για σένα(δικής μου έμπνευσης αυτό), θα έτρωγα μπάμιες για σένα(το ίδιο)... Νισάφι!!! Κάτι το οποίο θα μπορούσε να είναι ένα ΠΟΛΥ ωραίο βιβλίο σκοτεινής φαντασίας, έχει μέσα και το Άρλεκίν του και το ρίχνει στο ωραίο απλά. Διαβάζοντας τα παραπάνω, μάλλον θα βγάζετε το συμπέρασμα ότι δεν μου άρεσε το βιβλίο. Αλλά δεν ισχύει. Το βρήκα ευκολοδιάβαστο, με ωραίες ιδέες(που άλλες φορές αποτυπώνονται σωστά, άλλες όχι και τόσο)... Λίγο μάζεμα θέλει στα επόμενα βιβλία και έχει όλα τα φόντα να γίνει σούπερ. Θα του βάλω ένα 7 στα 10 και αμφιταλαντεύομαι για το αν θα του βάλω 3 ή 4 αστεράκια στο Goodreads. Edited January 29, 2016 by Mictantecutli 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
ArtDark Posted February 5, 2016 Share Posted February 5, 2016 Naroualis, Mictantecutli σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σας, ακόμη περισσότερο για τις κριτικές σας, καθώς και για τη φιλοξενία στο sff.gr! Mictantecutli, επειδή ανέφερες κάτι για αυστηρότητα... Ελπίζω και υπολογίζω σ'αυτήν, ειδικά από αναγνώστες πεπαιδευμένους στο είδος! Ειλικρινά είναι τόσο ωφέλιμα τα σχόλια σας... Η αλήθεια είναι πως, το 2010 που γράφτηκε το πρώτο μέρος της τριλογίας, ήταν ασαφής ο προσανατολισμός του. Πλέον θα το κατέτασσα στο paranormal romance, με στοιχεία horror. Σε κάθε περίπτωση χαίρομαι πάρα πολύ που υπήρχαν ιδέες και στοιχεία που σας άρεσαν. Ελπίζω να συναντήσετε εφιαλτικά αναπάντεχες εκπλήξεις στη συνέχεια της ιστορίας... 7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted October 26, 2016 Share Posted October 26, 2016 (edited) Τελείωσα και το 2ο βιβλίο. Αλλά θα ξεκινήσω την κριτική από το 1ο. Όταν το έπιασα στα χέρια μου, νόμιζα ότι θα διάβαζα ένα βιβλίο τρόμου. Αν μου έλεγαν ότι είναι paranormal romance(με horror στοιχεία) δεν θα το ακούμπαγα καν. Αλλά χάρηκα πολύ που το διάβασα τελικά. Και αυτό είναι το καλύτερο κοπλιμπεντο που μπορώ να κάνω για το βιβλίο, γιατί σιχαίνομαι τα λαβ στόριζ και τις ροματζάδες.Το δεύτερο βιβλίο, ευτυχώς ξεφεύγει από το ρομάτζο του πρώτου και επικεντρώνεται περισσότερο στο paranormal με ολίγον τρόμο. Λίγο πιο σκοτεινό, πολύ λιγότερο ρομάτζο. Κάποια θεματάκια που είχε το πρώτο, έχουν ελαττωθεί ή εξαφανιστεί. Κάποια περίεργα ξεσπάσματα του Ρέημοντ υπάρχουν, αλλά σε μικρότερο βαθμό. Ωραία ανάπτυξη, δεν έκανε καθόλου κοιλιά. Στην 2η καθισιά, διάβασα 380 σελίδες μονορούφι! Βέβαια... μου φύλαγε το ρομάτζο(ναι, το ξέρω ότι το γράφω λάθος, αλλά μου αρέσει περισσότερο έτσι η λέξη! ) για το τέλος!!! ΠΟΛΥ πιο μαζεμένο βέβαια, άρα δεν "υπέφερα" πολύ Να ξεκαθαρίσω πως γράφω ότι γράφω για τα ρομάτζα, καθαρά λόγω προσωπικού κολλήματος. Αν κάποιος δεν έχει θέμα ή του αρέσουν, είναι πολύ πιθανό να μην έχει τις δικές μου ενστάσεις. Σκέφτομαι αν θα ξεκινήσω το 3ο στα καπάκια ή όχι... Δεν έχω αποφασίσει ακόμα από χθες το βράδυ που το τελείωσα. 8-8,5/10 Edited October 26, 2016 by Mictantecutli 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted October 29, 2016 Share Posted October 29, 2016 Θες ενα βιβλίο καλοδουλεμένο, με σκοτεινά στοιχεία φανταστικού, γραφή που να ρέει φυσικά και χιούμορ; Το πρώτο μέρος της τριλογίας "Εφιάλτες" είναι για εσένα. Το διάβασα μέσα σε δυο 24ωρα και περίμενα να καταλαγιάσει λίγο στο μυαλό μου πριν να γράψω την κριτική, αλλά παραμένω το ίδιο ευχαριστημένη. Αν είναι αυτό το πρώτο βιβλίο της τριλογίας, χαμογελάω αυθόρμητα όταν φαντάζομαι τι θα έκανε στο 3ο. Όντως έμεινα έκπληκτη με το πόσο γρήγορα διαβαζόταν. Είμαι σίγουρη ότι τα επόμενα δύο θα είναι ακόμη πιο ενδιαφέροντα 4/5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.