Ο κλέφτης χρωμάτων και ο γέρος φύλακας

[chrismad]

Όνομα Συγγραφέα: Chris Mad

Είδος: παραμύθι Ηλικίας 4 - 10 ετών

Βία; (Όχι)

Σεξ; (Όχι)

Αριθμός Λέξεων:  1235

Αυτοτελής; (Ναι)

Σχόλια:  Αυτοτελή παραμύθι. Για την μικρή Μαρία περιμένοντας να έρθει η ώρα για μάθημα.

 

Ο κλέφτης χρωμάτων και ο γέρος φύλακας

 

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας κακός άνθρωπος. Αυτός ζούσε σε ένα μεγάλο γκρίζο σπίτι στην εξοχή. Το σπίτι αυτό ήταν περιτριγυρισμένο με έναν μεγάλο γκρίζο τοίχο. Μέσα στην αυλή μόνο μαύρα δέντρα υπήρχαν που δεν έβγαζαν φύλλα και άνθη ποτέ.

Αυτός ο άνθρωπος είχε μια μαύρη γενειάδα, μαύρα μάτια και μαλλιά και το κυριότερο μισούσε τα χρώματα.

Όλη μέρα έψαχνε στα μαγικά βιβλία του πώς θα καταστρέψει όλα τα χρώματα από τον κόσμο, έτσι ώστε να μείνει μόνο το μαύρο και το γκρι.

Στην μεγάλη πόλη οι άνθρωποι είχαν ένα φυλάκιο, που μέσα σε αυτό φύλαγαν όλα τα βασικά χρώματα.. αυτά δηλαδή που δημιουργούσαν όλα τα άλλα χρώματα και τις αποχρώσεις τους.

Σε αυτό το φυλάκιο στα βαθειά υπόγεια ήταν η πηγή των βασικών χρωμάτων. Εκεί υπήρχαν τρείς μεγάλοι βράχοι, που από την κάθε μία έβγαινε και ένα βασικό χρώμα. Ο βράχος του κόκκινου, ο βράχος του κίτρινου και ο βράχος του μπλε. Από κάθε βράχο έτρεχε σαν νερό το κάθε χρώμα. Οι εργαζόμενοι στο φυλάκιο, έπαιρναν τα χρώματα αυτά και τα πήγαιναν στο εργαστήριο. Εκεί ο διευθυντής του φυλακίου, έλεγχε ποιο χρώμα χρειαζόταν να βγεί στον κόσμο και κανόνιζε να το ετοιμάσουν οι εργαζόμενοι. Αυτοί που ετοίμαζαν τις αποχρώσεις και τους έλεγαν ανακατευτές.

Όταν δηλαδή ήθελαν πορτοκαλί ανακάτευαν ένα δοχείο κόκκινο και ένα κίτρινο και έβγαζαν πορτοκαλί.

Αν ήθελαν πράσινο ανακάτευαν ένα δοχείο κίτρινο και ένα μπλε και έβγαζαν πράσινο.

Αν ήθελαν μοβ ανακάτευαν ένα δοχείο μπλε και ένα κόκκινο και έκαναν μοβ.

Μετά οι μεταφορείς, πήγαιναν το χρώμα στους μοιραστές, που ήταν αυτοί που έστελναν τα χρώματα όπου έπρεπε να πάνε. Αυτοί έβαζαν το χρώμα σε ένα μηχάνημα και το προγραμμάτιζαν να το στείλει ας πούμε σε κάποια λουλούδια. Πάταγαν τα κουμπιά και το μηχάνημα ψέκαζε το χρώμα στον ουρανό και πήγαινε στα λουλούδια και έτσι έπαιρναν το χρώμα τους.

Όταν ήθελαν να κάνουν μαύρο χρώμα, ανακάτευαν όλα τα χρώματα μαζί και έβγαινε το μαύρο.

Ο κακός άνθρωπος που δεν του άρεσαν τα χρώματα και ήθελε να είναι όλα μαύρα και γκρίζα, προσπαθούσε πολλά χρόνια να κλέψει τους βράχους, αλλά ήταν πολύ μεγάλοι και δεν μπορούσε να τους μεταφέρει. Άσε που τους φύλαγαν και οι φύλακες και δεν μπορούσε να τους πάρει. Έτσι αποφάσισε να κλέψει μόνο τα χρώματα ώστε να μην μπορούν οι άνθρωποι να φτιάξουν άλλα.

Πήγε λοιπόν και βρήκε την κακιά μάγισσα Σκοτείνο. Αυτή η μάγισσα ήταν μια γκρινιάρα γριά, που έμενε πάνω σε ένα ψηλό βουνό, μέσα σε μια σπηλιά. Η Σκοτείνο δεν χρειάζονταν τα χρώματα, μιας και όλα έξω από την σπηλιά, ήταν άσπρα από το χιόνι και μέσα η σπηλιά, ήταν μαύρη από την κακία της.

Ο κακός άνθρωπος, πήγε λοιπόν και της ζήτησε να του δώσει το ξόρκι, να κάνει τους βράχους, να σταματήσουν να βγάζουν χρώμα. Εκείνη όμως δεν θα του έδινε το ξόρκι χωρίς αντάλλαγμα. Έτσι του ζήτησε να της φέρει κάτι, ώστε να μπορέσει να κρύψει την είσοδο της σπηλιάς της, για να μην μπορούν οι άνθρωποι να την βρίσκουν και να την ενοχλούν. Ο κακός άνθρωπος πήγε στο σπίτι του, και πήρε μερικά από τα μαύρα δέντρα. Της τα έβαλε μπροστά από την είσοδο και έτσι όταν θα γέμιζαν Χιόνη δεν θα φαινόταν η είσοδος της σπηλιά.

Η Σκοτείνο του έδωσε το ξόρκι εκείνος το πήρε και γύρισε στο μαύρο σπίτι του ευχαριστημένος.

Κατέβηκε στο σκοτεινό υπόγειό του, να ετοιμάσει την συνταγή που έγραφε το ξόρκι. Έβαλε τα καζάνια του να βράζουν, πήρε τις κουτάλες του, ανακάτεψε τα υλικά και στο τέλος γέμισε ένα μπουκάλι χρωματοκαταστροφή.

Περίμενε να έρθει το βράδυ, για να μην τον δεί κανείς και πήγε έξω από το φυλάκιο των χρωμάτων, και έχυσε γύρω του χρωματοκαταστροφή.  Μετά περίμενε να δεί τα αποτελέσματα. Μέχρι το πρωί όλα τα χρώματα είχαν αρχίσει να εξασθενούν, να σβήνουν σιγά σιγά. Όλα τα φυτά, τα ζώα, τα κτίρια και οι άνθρωποι έγιναν μαύρο και γκρίζο.

Οι άνθρωποι στην πόλη όταν ξύπνησαν το πρωί και κατάλαβαν ότι χάθηκαν τα χρώματα, βγήκαν στους δρόμους κλαίγοντας για το κακό που τους βρήκε.

Δεν θα έβλεπαν ξανά τον γαλάζιο ουρανό, Θα ήταν όλων τα ρούχα ίδιο χρώμα, δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν τα φανάρια στους δρόμους, ούτε την διαφορά στις σημαίες από τις ομάδες τους.

Στο φυλάκιο των χρωμάτων έγινε πανικός. Όλοι έτρεχαν αριστερά και δεξιά χωρίς να μπορούν να καταλάβουν τι έγινε. Όταν πήγαν στους βράχους είδαν ότι δεν έβγαζαν πια χρώμα.

Ο διευθυντής του φυλακίου τρελάθηκε από την στενοχώρια του. Δεν μπορούμε να πούμε, ότι κοκκίνισε από το κακό του, γιατί και να το έπαθε δεν θα φαινόταν.

Αμέσως μαζεύτηκε το συμβούλιο των χρωμάτων και ετοίμασαν μια ομάδα αστυνομικών χρώματος. Αυτοί άρχισαν να ψάχνουν όλη την πόλη για να μάθουν ποιος ευθύνεται για την καταστροφή. Ένας γέρος φύλακας που έκανε περιπολία γύρο από το φυλάκιο, πάτησε το μπουκάλι, που είχε πετάξει ο κακός άνθρωπος φεύγοντας. Το πήρε και το πήγε στον διευθυντή. Αυτός το έδωσε στους ερευνητές, που μαζεύτηκαν από πάνω του και το έψαξαν. Μετά από ώρα έρευνας, αποφάσισαν ότι το μπουκάλι είχε μέσα χρωματοκαταστροφή. Όταν το είπαν στο συμβούλιο, όλοι κατάλαβαν ότι το κακό μπορούσε να το κάνει μόνο ένας. Ο κακός άνθρωπος που έμενε στο μαύρο σπίτι.

Μαζεύτηκαν όλοι για να αποφασίσουν ποιος θα πάει στον μαύρο σπίτι, για να ξαναφέρει τα χρώματα. Κανείς δεν ήθελε να πάει. Όλοι φοβόντουσαν τον κακό άντρα. Τελικά, ο γέρος φύλακας βγήκε μπροστά και είπε ότι εκείνος ήθελε να πάει. Στην αρχή όλοι γέλασαν. Ένας γέρος που περπατούσε με δυσκολία να τα βάλει με τον κακό; Όταν είδαν ότι κανείς άλλος δεν ήθελε να πάει, αποφάσισαν να τον στείλουν. Ο γέρος πήρε το μπαστούνι του και ένα μπουκάλι κρασί και ξεκίνησε για τον κακό. Κούτσα κούτσα πήρε τον δρόμο μέχρι την μεγάλη πόρτα του μαύρου σπιτιού. Χτύπησε το κουδούνι και περίμενε. Ο κακός άντρας όταν είδε τον γέρο από το σπίτι, παραξενεύτηκε για το τι ήθελε ένας γέρος στην πόρτα του. Βγήκε και τον ρώτησε «Τι θέλεις άνθρωπε;» Ο γέρος χωρίς να διστάσει του έδειξε το μπουκάλι και του είπε.

«Φτιάχνω κρασί και γυρνάω τα σπίτια να το δοκιμάσουν, να μου πουν αν είναι καλό.

Ο κακός άντρας άνοιξε την πόρτα και ο γέρος μπήκε μέσα. Άνοιξε το μπουκάλι και έβαλε στον κακό να δοκιμάσει.

«Καλό ξηρό» είπε. Ο γέρος διαφώνησε «γλυκό φρουτώδες είναι»

Και ξανάβαλε να δοκιμάσει πάλι.

Ο κακός επέμενε ότι ήταν ξηρό και ο γέρος γλυκό, μέχρι που το μπουκάλι τελείωσε και ο κακός ήταν μεθυσμένος. Ο γέρος τότε τον έβαλε σε έναν καναπέ να κοιμηθεί και εκείνος έψαξε να βρεί πώς θα έπαιρνε τα χρώματα πίσω. Μετά από λίγο κατέβηκε στο σκοτεινό υπόγειο και βρήκε το ξόρκι. Για καλή του τύχη, έγραφε το αντίδοτο. Έτσι το ετοίμασε και το έβαλε στο άδειο μπουκάλι. Μετά έκαψε το χαρτί που έγραφε το ξόρκι, για να μην μπορεί κανείς να το ξαναφτιάξει, πήρε το μπουκάλι και γύρισε κούτσα κούτσα στο φυλάκιο των χρωμάτων. Έχυσε γύρο από το φυλάκιο το υγρό, που είχε βάλει μέσα και σιγά σιγά οι βράχοι άρχισαν να ξαναβγάζουν χρώμα. Όλοι μέσα στο φυλάκιο άρχισαν να πανηγυρίζουν. Πήραν τον γέρο και τον σήκωσαν στα χέρια.

Ο διευθυντής, άρχισε να δίνει εντολές, για να ετοιμάσουν διάφορες αποχρώσεις, και να τις στείλουν σε όλο τον κόσμο, Οι πολίτες της πόλης πανηγύριζαν στους δρόμους χορεύοντας. Ο γέρος με την πονηριά του και την εξυπνάδα του νίκησε τον κακό, εκείνος όταν κατάλαβε ότι τα χρώματα ξαναήρθαν στον κόσμο, άλλαξε δέκα χρώματα. Αυτά τα χρώματα και τα δέκα τα είδαμε και ήταν ωραία.

 

                                                                                                                                                                        By Chris Mad

[Lady Nina]

χεχε Πολύ όμορφο παραμύθι! Ό,τι πρέπει για να μάθουν τα παιδιά τα χρώματα και τις αποχρώσεις τους. Το φαντάζομαι σε παιδικό εικονογραφημένο, με μεγάλα στρογγυλά γράμματα και πολύχρωμα, ζωντανά σχέδια! (Εκτός φυσικά από τις μαύρες και γκρι σελίδες όταν είχε περάσει το δικό του κακού άντρα - που, παρεμπιπτόντως, θα μου άρεσε να έχει κι ένα όνομα!)

[Cassandra Gotha]

Φανταστικό ήταν αυτό!

[chrismad]

Μαύροτσούκαλος κάνει; Για τον κακό λέω…