Τζέιμς Χάντλεϋ Τσέις (James Hadley Chase)

[BladeRunner]

 

Ο Άγγλος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων και θρίλερ Τζέιμς Τσέιζ γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου του 1906 στο Λονδίνο και πέθανε στις 6 Φεβρουαρίου του 1985 στην Ελβετία, σε ηλικία 78 ετών. Πρόκειται για έναν από τους πλέον πολυγραφότατους και πολυδιαβασμένους συγγραφείς θρίλερ που έβγαλε η Αγγλία. Το πιο γνωστό του μυθιστόρημα είναι το "No Orchids For Miss Blandish".

 

Κάμποσα βιβλία του έγιναν ταινίες για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, σε Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ κλπ, με τις πλέον γνωστές να είναι αυτές οι δυο: Rough Magic (1995) και Palmetto (1998).

 

Στο ελληνικό κοινό έγινε κυρίως γνωστός κατά τις δεκαετίες του '70 και του '80, όταν δεκάδες βιβλία του κυκλοφόρησαν στα ελληνικά από τις εκδόσεις ΒΙΠΕΡ. Οι εκδόσεις Λιβάνη και Λυχνάρι κυκλοφόρησαν επίσης ορισμένα βιβλία του.

 

(Ίσως κάποια στιγμή κάτσω και γράψω ποια βιβλία του έχουν μεταφραστεί σίγουρα στα ελληνικά. Θα μου πάρει λίγο χρόνο όμως)

 

Μέχρι στιγμής έχω διαβάσει τρία βιβλία του: Φέρετρο από το Χονγκ Κονγκ, Όχι ορχιδέες για τη Μις Μπλάντις, Σαφάρι για τυχοδιώκτες. Στην βιβλιοθήκη μου έχω πάνω από 15 βιβλία του και σκοπεύω να προμηθευτώ και άλλα.

Edited January 1, 2016 by BladeRunner

[BladeRunner]

Άλλη μια φορά κορόιδο (Just Another Sucker)

 

Τέταρτο βιβλίο του Τζέιμς Τσέιζ που διαβάζω, με την σειρά του μου φάνηκε και αυτό καλογραμμένο, πολύ ενδιαφέρον και άκρως ψυχαγωγικό. Ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό την κλασική και, κατά την γνώμη μου, πετυχημένη συνταγή μαύρων αστυνομικών θρίλερ της Αμερικάνικης σχολής του είδους (αν και ο συγγραφέας είναι Βρετανός). 

 

Πρωταγωνιστής και αφηγητής της ιστορίας είναι ο Χάρι Μπάρμπερ, πρώην δημοσιογράφος, ο οποίος αποφυλακίστηκε μετά από τρία χρόνια για ένα έγκλημα που δεν έκανε. Όντας γενικά απένταρος και σύζυγος μιας γυναίκας που αγαπάει και θέλει το καλύτερο γι'αυτήν, θα δεχτεί να συμμετάσχει σε μια απαγωγή ενός πλουσιοκόριτσου, που θα είναι σκηνοθετημένη από το ίδιο το κορίτσι και την μητριά της. Δεν μπορεί να πει όχι σε πενήντα χιλιάρικα. Όμως ο καθένας έχει τα δικά του σχέδια και ο καημένος ο Χάρι θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια πολύ βρόμικη ιστορία. Θα γλιτώσει τον θάλαμο αερίων; Η ιστορία είναι ό,τι πρέπει για τους λάτρεις του είδους, μιας και περιέχει αρκετή ένταση, αγωνία για την συνέχεια, ανατροπές στην πλοκή, ενδιαφέροντες χαρακτήρες και σούπερ ατμόσφαιρα. Η γραφή είναι καλή και άκρως ευκολοδιάβαστη, και ας μην αξίζει κάποιο βραβείο.

 

Γενικά πρόκειται για ένα παλπ αστυνομικό μυθιστόρημα, που σαν φανατικό του είδους με άφησε απόλυτα ευχαριστημένο. Απόλαυσα έγκλημα, ανατροπές και νουάρ ατμόσφαιρα, ενώ συμπάθησα αρκετά και τον πρωταγωνιστή. Η ταινία Palmetto του 1998, με πρωταγωνιστή τον Woody Harrelson, βασίζεται στο βιβλίο αυτό και σίγουρα κάποια στιγμή θα την δω.

 

8/10

[kirki]

 

Σκοτεινός συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας που βγάζει το glamour απο τις ιστορίες του είδους. Με εμμονή σε losers που ούτε καν μπορεί να θεωρηθούν αντιήρωες αλλά είναι συνηθισμένοι άνθρωποι που μπλέκουν με τον υπόκοσμο (ο υπόκοσμος δεν αναφέρεται πάντα στο οικονομικό ή στην κοινωνική τάξη) με τραγικά συνήθως αποτελέσματα. Αν ψάχνετε ένα σύμπαν όπου όλοι σχεδόν είναι αντιπαθείς, βρώμικοι (κυριολεκτικά και μεταφορικά), κυριαρχεί η μιζέρια και η παρακμή και ο πρωταγωνιστής μας απλώς είναι λίγο καλύτερος ή λίγο χειρότερος από όλους τους άλλους με σκοτεινό παρελθόν, μπερδεμένο παρόν και μάλλον ανύπαρκτο μέλλον διαλέξατε σωστά. Οι ήρωες του Chase παλεύουν για την επιβίωση απλώς. Μάλιστα μου είχε κάνει εντύπωση πως συνήθως μπλέκουν για μικρό όφελος διότι βρίσκονται σε πολύ κακή κατάσταση οικονομικά και ψυχολογικά.

 Στην Ελλάδα κυκλοφορούν σε pulp  (αλλά αγαπημένες) εκδόσεις τα έργα του. Πάντως στην βιβλιοθήκη ελληνικού  παν/μιου  βρήκα βιβλίο που μελετά το έργο του γραμμένο από αξιοσέβαστους ακαδημαϊκούς. Προσωπικά ενοχλούμαι από τέτοιες ταμπέλες. Νομίζω πως αξίζει πολλά βραβεία η δουλειά του. Το βιβλίο που λες το θυμάμαι ελάχιστα μου έχει μείνει η αίσθηση αγωνίας όμως. Είναι μήπως το (ελληνικός τίτλος) ''Δεν είμαι εγώ ο δολοφόνος'';

 Είχα διαβάσει τα άπαντα Chase όταν σε ένα σπίτι που νοίκιαζα ο ιδιοκτήτης είχε αφήσει την βιβλιοθήκη του μέσα με όλα του τα βιβλία. Δεν κράτησα τίποτα βέβαια απλώς τα διάβασα. Μετά που έφυγα τον ξαναείδα για κατι λογαριασμούς και με ρώτησε γιατί δεν κρατησα όσα ήθελα καθώς ο ίδιος πήγε όλα τα pulp στην ανακύκλωση. Και εγώ δεν ρώτησα καν γιατί δεν ήθελα να του στερήσω αυτά τα υπέροχα βιβλία. 

Edited March 13, 2021 by kirki

[BladeRunner]

Το κοροϊδάκι της κοκκινομάλλας (He Won't Need It Now)

Τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του Τζέιμς Τσέιζ ήταν τον Ιανουάριο του 2016, δηλαδή οχτώ και πλέον χρόνια πριν! Έχω πολλά βιβλία του στη συλλογή μου, αλλά δεν ξέρω γιατί δεν τον διαβάζω συχνότερα. Αυτό είναι το πέμπτο βιβλίο του που διαβάζω, δεν μπορώ να πω ότι με ξετρέλανε, σίγουρα έχω διαβάσει καλύτερα από τον συγκεκριμένο, αλλά και πάλι πέρασα αρκετά ευχάριστα και ψυχαγωγικά την ώρα μου. Ο φωτορεπόρτερ πρωταγωνιστής μας χάνει τη δουλειά του στην εφημερίδα που εργαζόταν, αλλά αμέσως τον πλησιάζει ένας περίεργος τύπος και του αναθέτει μια ύποπτη νυχτερινή αποστολή, να βγάλει κάτι φωτογραφίες από μια συνάντηση σε ένα διαμέρισμα. Ο πρωταγωνιστής μας κάνει το λάθος να αναλάβει τη δουλειά και μπλέκει σε μια ιστορία γεμάτη μπλεξίματα, προδοσίες και φόνους. Μέτρια έως ανύπαρκτη σκιαγράφηση χαρακτήρων, πλοκή που κινείται με γρήγορους ρυθμούς που σε μερικά σημεία κουράζουν τον αναγνώστη, ατμόσφαιρα πολύ καλή, γραφή ευκολοδιάβαστη και "μάγκικη", χωρίς φιοριτούρες. Καλό για να περάσει η ώρα, αλλά τίποτα το αξιομνημόνευτο.

7/10