Ballerond Posted March 6, 2017 Share Posted March 6, 2017 Δεν τρελάθηκα με τον επιζών, σε μερικά σημεία με κούρασε αρκετά.Το νανούρισμα να διαβάσεις τα σπάει όπως και το Choke. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted March 7, 2017 Share Posted March 7, 2017 Λίγο σε παρωδία του 50 shades of grey μου κανει ετσι οπως τα λες. To αγορασα στα αγγλικα αλλα δεν το ξεκινησα Το goodreads, δεν το εμπιστευομαι απόλυτα στις κριτικές, πολλά βιβλία με χαμηλές σχετικά αξιολογήσεις μου άρεσαν και το αντιθετο Επισης, πολύ που διαβάζουν κάποιον συγγραφεα δεν ειναι εξοικειωμενοι με αυτόν, αλλά από αυτα που βλέπω δεν εχουν ανοιχτο μυαλό σε αυτα που περιμένουν να διαβασουν και θα σου πω κατι, φαντασου μια κοπέλα ή εναν τυπακο να αγοράζει το εισαι όμορφη και να περιμενει ενα 2ο fight club ή μια ιστορια αγάπης τύπου 50 shades of grey. Ε μετά δε θα το τσεκουρώσει στο goodreads; Aν θες αντικειμενικές κριτικές ψάξε σε blogs άλλων ξενων συγγραφέων, που τουλαχιστον εχουν διαβάσει και 5 πράγματα πέρα από τα καθιερωμενα και ο λόγος τους έχει μια κάποια βαρύτητα Αυτό δεν πολυισχύει για έναν καταξιωμένο συγγραφέα. Προσωπικά μου αρέσει πολύ το στυλ του Πόλανικ αλλά μόνο το fight club και το snuff (και το guts ofc). Αλλά λέω να εμπιστευτώ τον blade και να ξαναδοκιμάσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted March 7, 2017 Share Posted March 7, 2017 Λίγο σε παρωδία του 50 shades of grey μου κανει ετσι οπως τα λες. To αγορασα στα αγγλικα αλλα δεν το ξεκινησα Το goodreads, δεν το εμπιστευομαι απόλυτα στις κριτικές, πολλά βιβλία με χαμηλές σχετικά αξιολογήσεις μου άρεσαν και το αντιθετο Επισης, πολύ που διαβάζουν κάποιον συγγραφεα δεν ειναι εξοικειωμενοι με αυτόν, αλλά από αυτα που βλέπω δεν εχουν ανοιχτο μυαλό σε αυτα που περιμένουν να διαβασουν και θα σου πω κατι, φαντασου μια κοπέλα ή εναν τυπακο να αγοράζει το εισαι όμορφη και να περιμενει ενα 2ο fight club ή μια ιστορια αγάπης τύπου 50 shades of grey. Ε μετά δε θα το τσεκουρώσει στο goodreads; Aν θες αντικειμενικές κριτικές ψάξε σε blogs άλλων ξενων συγγραφέων, που τουλαχιστον εχουν διαβάσει και 5 πράγματα πέρα από τα καθιερωμενα και ο λόγος τους έχει μια κάποια βαρύτητα Αυτό δεν πολυισχύει για έναν καταξιωμένο συγγραφέα. Προσωπικά μου αρέσει πολύ το στυλ του Πόλανικ αλλά μόνο το fight club και το snuff (και το guts ofc). Αλλά λέω να εμπιστευτώ τον blade και να ξαναδοκιμάσω. Μην δοκιμάσεις όμως το Είσαι Όμορφη! Μακράν το χειρότερο του βιβλίο. Καταλαβαίνω ότι είναι sci-fi παρωδία του 50 shades of Gray. Όντως σατιρίζει τη σύγχρονη αμερικάνικη κοινωνία (αν και επικεντρώνεται μόνο σε συγκεκριμένο μέρος της κοινωνίας), αλλά μου φάνηκε ότι το έγραψε περισσότερο για να δει πόσο μπορεί να το κάψει, παρά να είναι κάτι που να στέκει ως βιβλίο. Κάποιες σκηνές είναι πολύ cringy... Να μιλήσουμε όμως περισσότερο για τον Συγγραφέα; Ο Τσακ Πολάνικ είναι της σχολής της "Επικίνδυνης γραφής" που ίδρυσε ο πολύ καλός συγγραφέας Tom Spanbauer (να διαβάσετε το διήγημα του "Sea Animals" είναι καταπληκτικό). Τα χαρακτηριστικά της Επικίνδυνης Γραφής είναι το μινιμαλιστικό στυλ και ότι η γραφή "προέρχεται από το σώμα". Είναι η ίδια η διαδικασία κατά την οποία ξεπερνάει κάποιος το φόβο του να γράψει για προσωπικές αλήθειες που τον πονούν ή ντρέπεται για αυτές. Ο Τσακ ξεκινώντας να γράφει κατάλαβε ότι για να γράφει με αυτό τον τρόπο θα έπρεπε οι χαρακτήρες του να ανήκουν στη "transgressional" μυθοπλασία. Δηλαδή οι ήρωες του συνήθως βρίσκονται στο περιθώριο, άρρωστοι, ψυχικά ή σωματικά, κτλ. Αφού διάβασα 3 βιβλία του κατάλαβα ότι επαναλαμβάνει ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Ξεκινάει κάπως από τη μέση της ιστορίας, ή προς το τέλος στο πρώτο κεφάλαιο και μετά αρχίζει την ιστορία στο δεύτερο κεφάλαιο. Οι χαρακτήρες του εκφράζουν κάποιες σκέψεις που ομολογουμένως και εμείς μπορεί να έχουμε σκεφτεί σε κάποιες στιγμές και ντρεπόμαστε για αυτές και μετά βάζει τους ήρωες να τις κάνουν πράξη σε ακραίο τρόπο. Για μένα το Fight Club όντως είναι το πιο άρτιο σε αυτό το μοτίβο. Αν διαβάσετε μάλιστα τον Πνιγμό και το Επιζών θα δείτε κάποιες σκέψεις αυτού του ήρωα και σε αυτά τα βιβλία. Σαν να υπήρχε η εξέλιξη του βιβλίου μέσα από τα προηγούμενα. Κατά τα άλλα δεν σταματάει να με εκπλήσσει με κάθε καινούριο έργο του. Επίσης έχει γράψει για ένα τρομερό συγγραφικό workshop (με 36 σεμινάρια) που σε βάζει μέσα στον τρόπο που σκέφτεται και σε όλα αυτά που έχει μάθει για να γράψει μια καλή ιστορία. Πάρα πολύ ενδιαφέρον! Είχα γράψει στο sff blog μου για τα πρώτα μαθήματα εδώ: Εργασία 1η: Establishing Your Authority και Εργασία 2η: Ανάπυξη ενός θέματος Συνεχίζει να γράφει άρθρα στο πολύ καλό site litreactor: https://litreactor.com/team/chuck-palahniuk Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted March 30, 2017 Share Posted March 30, 2017 Νανούρισμα Είναι το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα που διαβάζω. Δεν ξέρω αν θα ακολουθήσει και δεύτερο. Εκτός από μία άνεση έκφρασης και ένα καλούτσικο χιούμορ, δεν βρήκα τίποτε άλλο. Στην αρχή, επειδή γενικά δείχνω εμπιστοσύνη στους συγγραφείς, με κέρδισε, είπα, κάπου το πάει και συνέχισα με κέφι το διάβασμα. Αλλά από ένα σημείο κι έπειτα είδα ότι δεν ήξερε κι ο ίδιος πώς να συνεχίσει και έκανε ό,τι του κατέβαινε, τελείως αστήριχτα πράγματα, εξωφρενικά, που μου τα πέταξε άτσαλα, αδούλευτα, και περίμενε να τα καταπιώ. Έφτασα ως το τέλος με το ζόρι, νιώθοντας κάπως σαν να με κορόιδεψε. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted March 31, 2017 Author Share Posted March 31, 2017 Νανούρισμα Είναι το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα που διαβάζω. Δεν ξέρω αν θα ακολουθήσει και δεύτερο. Εκτός από μία άνεση έκφρασης και ένα καλούτσικο χιούμορ, δεν βρήκα τίποτε άλλο. Στην αρχή, επειδή γενικά δείχνω εμπιστοσύνη στους συγγραφείς, με κέρδισε, είπα, κάπου το πάει και συνέχισα με κέφι το διάβασμα. Αλλά από ένα σημείο κι έπειτα είδα ότι δεν ήξερε κι ο ίδιος πώς να συνεχίσει και έκανε ό,τι του κατέβαινε, τελείως αστήριχτα πράγματα, εξωφρενικά, που μου τα πέταξε άτσαλα, αδούλευτα, και περίμενε να τα καταπιώ. Έφτασα ως το τέλος με το ζόρι, νιώθοντας κάπως σαν να με κορόιδεψε. Και λίγα λες. Από τα χειρότερα βιβλία που έχω διαβάσει ως το τέλος. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Johnnieb Posted July 3, 2017 Share Posted July 3, 2017 Απο εκδοσεις αιολος επανεκδοθηκε το fight club και σε λιγες μερες θα επανεκδοθει και ο πνιγμος. Επισης το φθινοπωρο θα κυκλοφορησει το βιβλιο "Make Something Up: Stories You Can't Unread". 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
watcher Posted July 28, 2017 Share Posted July 28, 2017 Ο πνιγμός αξίζει να διαβαστεί; Είδα τώρα ότι κι αυτό έχει γυριστεί ταινιία κάποια γνώμη; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted July 28, 2017 Share Posted July 28, 2017 Ο πνιγμός αξίζει να διαβαστεί; Είδα τώρα ότι κι αυτό έχει γυριστεί ταινιία κάποια γνώμη; Το διάβασα όταν πήγαινα Λύκειο ακόμα (κάπου μέσα στο 2009) και θυμάμαι ότι μου άρεσε πολύ και μου είχε φανεί εντελώς διαφορετικό από τα βιβλία που συνήθιζα να διαβάζω τότε. Σίγουρα κάποια στιγμή θα το ξαναδιαβάσω (και πρέπει να δω και την ταινία επιτέλους!). Από κει και πέρα τι να σου πω: Διάβασε την περίληψη της ιστορίας, διάβασε κριτικές σε Goodreads και Amazon, και θα καταλάβεις αν είναι του γούστου σου ή, έστω, αν σε ενδιαφέρει να το διαβάσεις. Εγώ γενικά θα το πρότεινα, αλλά ο Πόλανικ είναι ιδιαίτερος συγγραφέας και δεν αρέσει σε όλους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted February 24, 2018 Share Posted February 24, 2018 (edited) Σκαρφίσου κάτι! Ιστορίες που δεν γίνεται να ξεχάσεις Ο Τσακ Πόλανικ είναι ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, αν και δεν έχω διαβάσει όσα βιβλία του θα ήθελα, γιατί πολλά δεν έχουν μεταφραστεί ακόμα. Αυτό είναι το έκτο του που διαβάζω και δηλώνω για ακόμη μια φορά ξετρελαμένος από τον κυνισμό, το αλλόκοτο χιούμορ, την τρέλα και την παράνοια που χαρακτηρίζουν ως επί το πλείστον τα μυθιστορήματα και τα διηγήματα που έχει σκαρφιστεί ο συγκεκριμένος τύπος. Τα πέντε προηγούμενα βιβλία του ήταν μυθιστορήματα, οπότε αυτή είναι και η πρώτη συλλογή διηγημάτων του που διαβάζω. Και, τολμώ να πω, ότι και στη μικρή φόρμα ο τρελάρας δεν τα πάει καθόλου άσχημα! Η συλλογή αυτή περιέχει είκοσι και πλέον διηγήματα, αλλά μικρότερα και άλλα μεγαλύτερα, το ένα πιο τρελό και παρανοϊκό από το άλλο. Εδώ θα γνωρίσετε μαϊμούδες που διαπρέπουν (ή τουλάχιστον προσπαθούν να διαπρέψουν) στο χώρο του μάρκετινγκ, φλαμίνγκο που κάνουν πεζοδρόμιο, στρίπερς με ειδικές ανάγκες, έναν χοντρό που βρίσκει τον έρωτα στο πρόσωπο μιας πανέμορφης αλλά καθυστερημένης γκόμενας, εφήβους που ξεφεύγουν από τα προβλήματα της καθημερινότητας "καίγοντας" τον εγκέφαλο τους με καρδιακούς απινιδωτές, καθημερινούς τύπους που μεταμορφώνονται σε φρικιά για λίγες εβδομάδες στα πλαίσια μιας διοργάνωσης αλά Φεστιβάλ του Φλεγόμενου Ανθρώπου στην έρημο της Νεβάδα, και ο Θεός βοηθός. Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα θα βρείτε έστω και έναν φυσιολογικό τύπο σ'αυτά τα διηγήματα. Όπως και η κουτσή Μαρία το γνωρίζει, ο Τσακ Πόλανικ δεν είναι για όλα τα γούστα. Ή θα τον αγαπήσεις ή θα τον μισήσεις. Σπάνια υπάρχει μέση κατάσταση. Γενικά, ο Πόλανικ είναι ένας συγγραφέας που γουστάρει να προκαλεί, να ανάβει τα αίματα, να βγάζει τους αναγνώστες έξω από τα ρούχα τους, να θίγει διάφορα σημαντικά ζητήματα της ανθρώπινης κοινωνίας με εξεζητημένους τρόπους, να φέρνει στην επιφάνεια ενοχλητικά θέματα που οι περισσότεροι έχουμε αναρωτηθεί αλλά ντρεπόμαστε γι'αυτό, και πάει λέγοντας. Και όλα αυτά τα κάνει με μια κατάμαυρη και συχνά πυκνά αλλόκοτη αίσθηση του χιούμορ, με έντονο κυνισμό, με πλήρη αδιαφορία για την πολιτική ορθότητα. Και, φυσικά, ξεφεύγοντας πέρα για πέρα από τα όρια της λογικής. Όπως κάθε βιβλίο του ιδιαίτερου αυτού συγγραφέα, έτσι και αυτό δεν είναι καθόλου συνηθισμένο. Αν θέλετε να διαβάσετε διηγήματα με αρχή, μέση και τέλος, με συνηθισμένη φόρμα και κλασικά αφηγηματικά μοτίβα, καλύτερα να διαβάσετε κάποια άλλη συλλογή διηγημάτων, ενός άλλου συγγραφέα. Ο Πόλανικ εδώ κάνει στην άκρη την λογική και παρουσιάζει κάποιους τρελούς χαρακτήρες, μπόλικες ακραίες καταστάσεις και πολλές κουλές ιδέες. Φυσικά, σαν συλλογή έχει τα προβλήματά της, και το λέω εγώ που λατρεύω το συγγραφικό ύφος και στιλ του Πόλανικ. Όμως, σε γενικές γραμμές, πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων που πραγματικά απόλαυσα. Τέλος πάντων, έστω και για λίγες ώρες, ξέφυγα από τα συνηθισμένα. Όμως προειδοποιώ: Πιθανότατα δεν είναι η ιδανική επιλογή για πρώτη γνωριμία με τον συγγραφέα. Υ.Γ. Άψογη η έκδοση του Αίολου, με εξαιρετική μετάφραση και τρομερό εξώφυλλο. 8/10 Edited February 24, 2018 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
the last wave Posted March 5, 2020 Share Posted March 5, 2020 Διάβασα το διάσημο Fight Club, ένα βιβλίο που είχα πάρει φθηνά από κάποιο παλιότερο παζάρι βιβλίου. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με τον συγκεκριμένο συγγραφέα και ήξερα πάνω-κάτω τι να περιμένω καθώς είχα δει την ομώνυμη ταινία πριν είκοσι χρόνια περίπου. Αρκετοί είναι αυτοί που όταν έχουν δει μια ταινία αποφεύγουν να διαβάζουν το βιβλίο, ίσως γιατί δεν υπάρχει πλέον το στοιχείο της έκπληξης, αλλά εμένα δεν με ενοχλεί αυτό. Η αλήθεια είναι ότι όταν έχεις δει μια ταινία πρώτα και μετά πας στο βιβλίο είναι δεδομένο ότι έχεις ως ένα βαθμό ένα έτοιμο setting στο μυαλό σου. Π.χ. όταν αναφέρονται οι χαρακτήρες στο βιβλίο είναι δύσκολο να μην τους ταυτίσεις με τους ηθοποιούς της ταινίας. Βέβαια εξαρτάται και από το κατά πόσο πιστή είναι η μεταφορά του βιβλίου στην ταινία κλπ. Προσωπικά διαβάζοντας το βιβλίο, μού ήρθαν στο μυαλό πολλές σκηνές από την ταινία που προφανώς μετά από τόσο καιρό είχαν χαθεί στα βάθη της μνήμης μου. Πρόκειται λοιπόν για ένα βιβλίο με πολύ ιδιαίτερη γραφή, αναρχικό, ανατρεπτικό στις ιδέες, με έντονη κοινωνική κριτική στο σύγχρονο lifestyle, με την άποψη ότι πτυχές αυτοκαταστροφής και καταστροφής του υλικού πολιτισμού γενικά αποτελούν το δρόμο για την πνευματική ανάταση του ατόμου και το ξύπνημα από την αδράνεια του νου. Υπάρχουν στιγμές που πραγματικά σε "ταρακουνάει". Ένα αμφιλεγόμενο βιβλίο, έχω τα ίδια ανάμεικτα συναισθήματα όπως και με την ταινία. Ίσως τα αμφιλεγόμενα να είναι και τα καλύτερα τελικά... 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted February 14, 2022 Share Posted February 14, 2022 (edited) Νανούρισμα Η υπόθεση του βιβλίου περίεργη, ένα νανούρισμα που όποιος το ακούει πεθαίνει, έτσι απλά χωρίς να αντιληφθεί κανείς το παραμικρό. Η γραφή του Chuck είναι τόσο καλή που ξεχνάς την όλη γελοιότητα της κατάστασης και γενικά δεν σταματάς να γελάς. Η ιστορία σέρνεται λιγάκι αλλά οι χαρακτήρες σε καλύπτουν. Η ιδέα ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα αλλά δεν μου έκανε το κλικ. Edited February 14, 2022 by Ghost Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.