Συνέντευξη με τον Χρήστο Κασκαβέλη

[Naroualis]

Ο Χρήστος Κασκαβέλης, συγγραφέας του δίτομου μυθιστορήματος "Δράκων" ήρθε από το πουθενά στη φανταστική σκηνή για να ταράξει τα νερά. Υπό τη σκέπη του νέου εκδοτικού οίκου mamaya, και με πολύ ενδιαφέρον βιογραφικό, έρχεται να απαντήσει σε μερικές προβοκατόρικες ή μη ερωτήσεις, σχετικά με τον Ντα-Ρεν, τις Ουνα-Μας και τους Ρυκάαλ.

 

 

 

 

 

1. Στο βιογραφικό σου κυριαρχεί ο αριθμός 4: 4 εταιρείες, 4 παιδιά, 4 (στο μέλλον) βιβλία. Μπορείς να μας πεις λίγους ακόμα αριθμούς που να σε αφορούν;

"The Nine, the Seven, and the Three,” Gandalf said. “Not so the One.” Αυτοί οι αριθμοί είναι και στο βιβλίο πολύ σημαντικοί αλλά και στις περισσότερες αρχαίες μυθολογίες. Εννιά κακό, επτά μαγικό, τρία… πουλάκια κάθονταν.

Το 4 έτυχε στο βιογραφικό, δεν το επέλεξα. Σημαντικός αριθμός το 4 και το «Δράκων» είναι χωρισμένο σε 4 μέρη και ο ορίζοντας έχει 4 σημεία για να κλείσει ο κύκλος. Είναι σημαντικές οι 4 δυνατές επιρροές. Ας πούμε πχ. ότι έχεις ζήσει σε μια χώρα (ή πόλη). Έχεις ένα σημείο. Αν έχεις ζήσει σε δύο πόλεις έχεις μια ευθεία. Σε τρεις ένα επίπεδο. Στις τέσσερις έχεις σφαιρική άποψη για τον κόσμο.  

 

Το 22 επίσης μου προκαλεί πάντα μια έλξη, έχει μια αρμονία μοναδική, αλλά τι είναι το 22 παρά κι αυτό ένα τεσσάρι χωρισμένο στα δύο.

 

2. Ο δίτομος Δράκων απέσπασε διθυραμβικές κριτικές απ’ όσους τον διάβασαν, ωστόσο παραμένει ένα μυστήριο: είναι τελικά φάντασι ή όχι;

Ευχαριστώ! Αυτό το «απ’ όσους» έχουμε να το κάνουμε «από χιλιάδες αναγνώστες» μέχρι του χρόνου. 

Στο μέλλον θα είναι περισσότερο fantasy τα βιβλία μου, έχω τα outlines στο μυαλό μου, οπότε δεν έχω κανένα πρόβλημα να θεωρείται fantasy. Με την ορολογία του fantasy βέβαια είναι hard fantasy, να μην πω really really hard fantasy, καθώς δεν πληρείται η βασικότερη προϋπόθεση: δεν υπάρχει μεταφυσικό, υπερφυσικό στοιχείο. Υπάρχουν βέβαια διάφοροι μύθοι, μια ολόκληρη κοσμογονία της Φυλής και παρά τις ιστορικές επιρροές, δεν είναι ιστορικό βιβλίο. 

 

Γενικά οι ταμπέλες είναι χρήσιμες για να επιλέξει ο αναγνώστης, αλλά προτιμώ να είναι καλή ιστορία κι ας το πει ο καθένας ό,τι θέλει. Όταν έγραφα, δεν είχα ιδέα ότι θα θεωρηθεί fantasy. Αυτό έχει λυθεί μάλλον στην ελληνική γλώσσα: μυθ-ιστόρ-ημα. 

 

3. Μιλώντας για καλή λογοτεχνία, πώς την ορίζεις εσύ; Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας μερικούς τίτλους που τους θεωρείς καλή λογοτεχνία;

Διαβάζω πια λογοτεχνία με ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο σαν έρευνα για το δικό μου έργο. Πολύ σπάνια ασχολούμαι με την ιστορία, την πλοκή πια ή τα fantasy ή όχι στοιχεία της ιστορίας ή ακόμα και το είδος. Με απασχολεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η χρήση της γλώσσας και η τεχνική. Σαν συγγραφέας πια αυτό εκτιμώ, μια ωραία ιστορία μπορεί κάποιος να τη ζωγραφίσει, να την κάνει ταινία οτιδήποτε. Αν είναι μυθιστόρημα, πρέπει η χρήση της γλώσσας και ο ρυθμός να είναι εξαιρετικά. Βέβαια βιβλία που μου έχουν μείνει είχαν πολύ καλές ιστορίες: ο Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας, τα δύο πρώτα Dune, το Αmerican Gods του Γκέιμαν. Τα τελευταία χρόνια μου άρεσαν το All the light we cannot see και το Βook Thief. Kαι θα ‘λεγα πως ο Rothfuss έχει δίκιο, το The Last Unicorn είναι θαυμάσιο βιβλίο.

 

Τα δύο άκρα -δηλαδή είτε πολύ ποιοτική, δυσνόητη γραφή, είτε fantasy παράγωγα χωρίς φαντασία μιας χιλιοειπωμένης ιστορίας- με κουράζουν. Ειδικά αυτά τα young adult, που τρέχουν σε ενεστώτα χρόνο σαν τινέιτζερς πάνω σε πίστα ματωμένου παγωτού, με εξοντώνουν στη νύστα.

 

4. Ποια είναι η επαφή σου με την ελληνική λογοτεχνία του φανταστικού;

Μέχρι πρόσφατα πολύ μικρή, αλλά δεν ήταν επιλογή. Ήμουν αλλού, να το πω απλά. Υπάρχουν κάποιοι/ες που μπορούν να γράψουν μεγάλα βιβλία, διεθνούς επιπέδου, αλλά έχουν ένα άγχος το οποίο βγαίνει στη γραφή και τα κάνει πολύ εξεζητημένα λες κι ο συγγραφέας παίζει 4D chess με τον αναγνώστη. Έχουν ταλέντο, φαντασία, μια γλώσσα διαφορετική, δεν βλέπω το λόγο να υπάρχει και χαώδης δομή για να είναι το κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Έχουμε μάθει να καταναλώνουμε ιστορίες σε τρεις πράξεις, είναι wired ο εγκέφαλος έτσι. Θα πρότεινα να μελετήσουν τις βασικές αρχές «πώς γράφω ένα κλισέ μυθιστόρημα». πχ. “Structuring your novel” μια χαρά βιβλίο τα λέει όλα και συμφέρει, δέκα δολάρια στο amazon, best value for money. Sorry που λέω τα αρνητικά, με ενδιαφέρει να δω να βγαίνει fantasy απ’ αυτή τη χώρα και μόνο εστιάζοντας στα αρνητικά κάνω κάτι χρήσιμο.

 

5. Mamaya. Ξέρω ότι δε θα μας πεις τι πραγματικά σημαίνει, αλλά για σένα προσωπικά, τι είναι;

Ο εκδοτικός οίκος μας. Δέκα βιβλία πέρυσι, δεκαπέντε φέτος. Προσοχή, υπομονή, εμπιστοσύνη, επενδύουμε σε λίγους συγγραφείς και θέλουμε ουσιαστική σχέση μαζί τους. Κυρίως παιδικό και μυθιστόρημα, λίγο fantasy. Το όνομα δεν είναι κάτι πολύ προσωπικό. Ήθελα κάτι σαν papaya αλλά πιο θηλυκό! Γενικά μου πρότειναν ονόματα πολύ βαρύγδουπα και βαριά αλλά ήθελα κάτι πιο θαρραλέο, διαφορετικό, χρωματιστό. Να μην φοβάται. Να φαίνεται από το όνομα ότι δεν φοβάται. “Fear is the mind killer” κλπ. κλπ.

 

6. Ως συγγραφέας αλλά και ως επιχειρηματίας, πώς βλέπεις τα πράγματα στην Ελλάδα του 2016;

“It's a dangerous business, Frodo, going out your door.”

 

Είναι λογοτεχνικό το πρόβλημα της Ελλάδας!

 

Έχουμε περισσότερα χρήματα και ανέσεις απ’ όλους τους παππούδες μας, αλλά έχουμε ξεμείνει από ιστορίες πια. Μας διχάζουν. Δεν πείθουν. Αποδεικνύονται ψεύτικες. Θέλουμε νέες ιστορίες. Αυτές που θα μας σηκώσουν χαμογελαστούς το πρωί και θα σταθούν μαζί μας στο σκοτάδι.

 

Χωρίς ιστορία και όραμα, η οποιαδήποτε δέσμη νέων μέτρων θα πάει άπατη.

 

Και οι ιστορίες που θα μείνουν, δεν θα είναι για την επικαιρότητα, θα είναι fantasy. Για την επικαιρότητα, ό,τι και να γράψεις, οι μισοί θα ξενερώσουν και οι άλλοι μισοί θα σε χρησιμοποιήσουν για να την πουν στους άλλους μισούς.

 

7. Ο ήρωάς σου, ο Ντα-Ρεν, έχει –κι ας μην το ‘χει καλοκαταλάβει- μια κοσμοθεωρία πραγματιστική. Συμμερίζεσαι την κοσμοθεωρία του αυτή;

Δεν πιστεύει στα mumbo jumbo των μαγισσών, στους λυκάνθρωπους και στους (β)Ρυκάαλ. Αλλά καταλαβαίνει ότι από τη στιγμή που πιστεύουν όλοι, τότε τα τέρατα και οι προφητείες ζωντανεύουν αλήθειες. Ναι, αυτή είναι πραγματιστική άποψη.  

 

8. Και μια κοινοτυπία: πώς βλέπεις το συγγραφικό σου μέλλον;

Μεταφράζω το «Δράκων» και στους επόμενους μήνες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα κάνω απόβαση στις αγγλοσαξωνικές χώρες.  Θα χτυπάμε τον τοίχο με γροθιές μέχρι να πέσει. Άψυχος είναι ο τοίχος, αν έχουμε ψυχή και καλά reviews στο goodreads, θα πέσει. Στα εγκαίνια της mamaya είπα ότι θέλω αυτός ο εκδοτικός οίκος να βγάλει δύο συγγραφείς στις επτά ηπείρους. Και στους πιγκουίνους. Είμαι πολύ ευχαριστημένος με την αγγλική μετάφραση. 

Έχω άλλες δύο σίγουρα, αλλά πιθανότατα τέσσερις, ιστορίες (ανάλογου μεγέθους) στο μυαλό μου. Σε διαφορετικές εποχές. 

 

300 xιλιάδες λέξεις το Δράκων στα αγγλικά. Ελπίζω να τις κάνω 1,5 εκατομμύρια με τις άλλες 4 ιστορίες. Μετά βλέπουμε, υγεία να’ χουμε. 

 

9. Γενικά μιλώντας, πόσο ταυτίζεσαι με τους ήρωές σου;

Με όλους. Όλοι οι ήρωες του βιβλίου είναι ο συγγραφέας. Όχι μόνο ο «ήρωας». Και οι «κακοί» και όλες. Ταυτίζομαι ακόμα περισσότερο με τον αναγνώστη όμως. Έχω διαβάσει και ξαναγράψει πάνω από τριάντα φορές το κάθε κεφάλαιο και άλλες τόσες στα αγγλικά. Αν υποφέρει ο αναγνώστης σε μια σελίδα, σε μια πρόταση θέλω να το βρω, να το ανακαλύψω και να τον σώσω από το μαρτύριο. Τόσα βιβλία αριστουργήματα υπάρχουν στον κόσμο, γιατί να διαβάσει μια τσαπατσουλιά της πλάκας;

 

10. Η ιστορία του Ντα-Ρεν βασίζεται στους χαρακτήρες, στην αλληλεπίδρασή τους. Πιστεύεις ότι μπορεί να γραφτεί –ή να ειπωθεί- μια ιστορία που δε θα βασίζεται στον άνθρωπο;

Μπορεί, αλλά δεν θα τη γράψω εγώ. 

 

Edited May 3, 2020 by Spark
Μειώθηκε η απόσταση μεταξύ των ερωτήσεων και των απαντήσεων.

[Nargathrod]

Τι να εννοεί με τον όρο Hard fantasy;

[Naroualis]

Hard fantasy

[Ιρμάντα]

Μία άλλη συνέντευξη του Χρήστου Κασκαβέλη εδώ: http://nyctophilia.gr/de-profundis-%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B1%CE%B2%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%BE%CE%B7/

[4of7]

ευχαριστώ πολύ, ήταν πολύ ωραία και τα 2 σετ ερωτήσεων