Oberon Posted September 27, 2015 Share Posted September 27, 2015 (edited) Mια ερωτησούλα σε φιλόλογους ή άλλους/ες που γνωρίζουν. Θέλω να ανεβάσω μια ιστορία μου, στην οποία ο νεαρός πρωταγωνιστής έχει το παρατσούκλι "Ηλιανθέμων" (Είναι κάτι σαν prequel σε μια άλλη ιστορία που είχε αρέσει, τον "Αργαλειό της κοκόν'Αθηναής" με τη μάγισσα Ρουμπαστή). Με μπερδεύει όμως η ορθογραφία του ονόματος κάπως. Πώς είναι το σωστό; Hλιανθέμωνας ή Ηλιανθέμονας; Kαι η γενική θα ήταν Ηλιανθέμονα ή Ηλιανθέμωνα; Με άλλα λόγια, ταιριάζει περισσότερο με το Αίμων-Αίμονας ή με το Πλαταμών-Πλαταμώνας; Edited September 27, 2015 by Oberon Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 27, 2015 Share Posted September 27, 2015 Mια ερωτησούλα σε φιλόλογους ή άλλους/ες που γνωρίζουν. Θέλω να ανεβάσω μια ιστορία μου, στην οποία ο νεαρός πρωταγωνιστής έχει το παρατσούκλι "Ηλιανθέμων" (Είναι κάτι σαν prequel σε μια άλλη ιστορία που είχε αρέσει, τον "Αργαλειό της κοκόν'Αθηναής" με τη μάγισσα Ρουμπαστή). Με μπερδεύει όμως η ορθογραφία του ονόματος κάπως. Πώς είναι το σωστό; Hλιανθέμωνας ή Ηλιανθέμονας; Kαι η γενική θα ήταν Ηλιανθέμονα ή Ηλιανθέμωνα; Με άλλα λόγια, ταιριάζει περισσότερο με το Αίμων-Αίμονας ή με το Πλαταμών-Πλαταμώνας; Εγώ θα το έγραφα με όμικρον, δηλαδή "Ηλιανθέμονας". Το με ωμέγα μού θυμίζει καθαρεύουσα ή παλιά ορθογραφία. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted September 27, 2015 Author Share Posted September 27, 2015 Mια ερωτησούλα σε φιλόλογους ή άλλους/ες που γνωρίζουν. Θέλω να ανεβάσω μια ιστορία μου, στην οποία ο νεαρός πρωταγωνιστής έχει το παρατσούκλι "Ηλιανθέμων" (Είναι κάτι σαν prequel σε μια άλλη ιστορία που είχε αρέσει, τον "Αργαλειό της κοκόν'Αθηναής" με τη μάγισσα Ρουμπαστή). Με μπερδεύει όμως η ορθογραφία του ονόματος κάπως. Πώς είναι το σωστό; Hλιανθέμωνας ή Ηλιανθέμονας; Kαι η γενική θα ήταν Ηλιανθέμονα ή Ηλιανθέμωνα; Με άλλα λόγια, ταιριάζει περισσότερο με το Αίμων-Αίμονας ή με το Πλαταμών-Πλαταμώνας; Εγώ θα το έγραφα με όμικρον, δηλαδή "Ηλιανθέμονας". Το με ωμέγα μού θυμίζει καθαρεύουσα ή παλιά ορθογραφία. Ευχαριστώ. Και γω αυτό σκεφτόμουν σαν σωστό αλλά με μπέρδεψε και το Πλαταμώνας που γράφεται με ωμέγα γενικώς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted September 27, 2015 Share Posted September 27, 2015 Αν προσέξεις, Όμπερον, ο Πλαταμών τονίζεται στο ω, ενώ ο Αίμων όχι. Ηλιανθέμων όπως Αγαμέμνων (του Αγαμέμνονος). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted September 27, 2015 Author Share Posted September 27, 2015 Αν προσέξεις, Όμπερον, ο Πλαταμών τονίζεται στο ω, ενώ ο Αίμων όχι. Ηλιανθέμων όπως Αγαμέμνων (του Αγαμέμνονος). Σωστά. Οπότε τελικά σωστά το είχα γράψει στην ιστορία μου και δεν χρειάζεται να διορθώνω το όνομα. Ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted September 27, 2015 Share Posted September 27, 2015 (edited) Αν προσέξεις, Όμπερον, ο Πλαταμών τονίζεται στο ω, ενώ ο Αίμων όχι. Ηλιανθέμων όπως Αγαμέμνων (του Αγαμέμνονος). Φαίνεται να μην ισχύει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα έχουν τον Στρυμών (Στρυμόνας), κι αν το επεκτείνουμε γενικά στα ουσιαστικά: ηγεμών (ηγεμόνας), κανών (κανόνας), κηδεμών (κηδεμόνας). Αλλά: Πλαταμών (Πλαταμώνας), κυκεών (κυκεώνας). Το λεξικό της κοινής νεοελληνικής τούς αναφέρει σαν μεταπλασμούς της αρχαιοελληνικής για να ταιριάζουν στη νεοελληνική. Γενικότερα, πάντως, αν και φαίνεται να επικρατεί το -όνας, μάλλον δεν υπάρχει ξεκάθαρος κανόνας, και ίσως, Oberon, να μπορείς να επιλέξεις εσύ το τρόπο που θα το γράψεις, ανάλογα το ύφος που θέλεις να δώσεις, χωρίς να υπάρχει λάθος. Edited September 27, 2015 by Mesmer ξεχασμένο τόνος 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted September 27, 2015 Author Share Posted September 27, 2015 Αν προσέξεις, Όμπερον, ο Πλαταμών τονίζεται στο ω, ενώ ο Αίμων όχι. Ηλιανθέμων όπως Αγαμέμνων (του Αγαμέμνονος). Φαίνεται να μην ισχύει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα έχουν τον Στρυμών (Στρυμόνας), κι αν το επεκτείνουμε γενικά στα ουσιαστικά: ηγεμών (ηγεμόνας), κανών (κανόνας), κηδεμών (κηδεμόνας). Αλλά: Πλαταμών (Πλαταμώνας), κυκεών (κυκεώνας). Το λεξικό της κοινής νεοελληνικής τούς αναφέρει σαν μεταπλασμούς της αρχαιοελληνικής για να ταιριάζουν στη νεοελληνική. Γενικότερα, πάντως, αν και φαίνεται να επικρατεί το -όνας, μάλλον δεν υπάρχει ξεκάθαρος κανόνας, και ίσως, Oberon, να μπορείς να επιλέξεις εσύ το τρόπο που θα το γράψεις, ανάλογα το ύφος που θέλεις να δώσεις, χωρίς να υπάρχει λάθος. Ευχαριστώ Άγγελε. Θα κρατήσω το -όνας μάλλον αφού έτσι το είχα γράψει αρχικά, εκτός σε κάποιες περιπτώσεις που χρησιμοποιώ την ονομαστική στην καθαρεύουσα, κυρίως για έμφαση, οπότε εκεί το έχω γράψει "Ηλιανθέμων". 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μάρβιν ΑΑΠ Posted October 2, 2015 Share Posted October 2, 2015 (edited) Αν προσέξεις, Όμπερον, ο Πλαταμών τονίζεται στο ω, ενώ ο Αίμων όχι. Ηλιανθέμων όπως Αγαμέμνων (του Αγαμέμνονος). Φαίνεται να μην ισχύει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα έχουν τον Στρυμών (Στρυμόνας), κι αν το επεκτείνουμε γενικά στα ουσιαστικά: ηγεμών (ηγεμόνας), κανών (κανόνας), κηδεμών (κηδεμόνας). Αλλά: Πλαταμών (Πλαταμώνας), κυκεών (κυκεώνας). Το λεξικό της κοινής νεοελληνικής τούς αναφέρει σαν μεταπλασμούς της αρχαιοελληνικής για να ταιριάζουν στη νεοελληνική. Γενικότερα, πάντως, αν και φαίνεται να επικρατεί το -όνας, μάλλον δεν υπάρχει ξεκάθαρος κανόνας, και ίσως, Oberon, να μπορείς να επιλέξεις εσύ το τρόπο που θα το γράψεις, ανάλογα το ύφος που θέλεις να δώσεις, χωρίς να υπάρχει λάθος. Ευχαριστώ Άγγελε. Θα κρατήσω το -όνας μάλλον αφού έτσι το είχα γράψει αρχικά, εκτός σε κάποιες περιπτώσεις που χρησιμοποιώ την ονομαστική στην καθαρεύουσα, κυρίως για έμφαση, οπότε εκεί το έχω γράψει "Ηλιανθέμων". Συμφωνώ 'κατό τα εκατό με τον Άγγελο. Μπορείς να το γράψεις όπως θες, αφού έπλασες εσύ το όνομα. Αν όμως θες να το προσαρμόσεις στα γραμματικά, χρειάζεται προσοχή. Κατά βάση, η κατάληξή του μας θυμίζει τα τριτόκλιτα ουσιαστικά των αρχαίων ελληνικών· και μία ομάδα από αυτά, με την ίδια κατάληξη στην ονομαστική (-ων) γραφόταν με δύο διαφορετικούς τρόπους στη γενική, την αιτιατική και τη δοτική, που υπήρχε τότε. Χρειάζεται λοιπόν να αποφασίσεις σε ποια από τις δύο υποομάδες ανήκει. Αν λέω, ααααανννν θες να ανήκει στην ομάδα που κλίνεται σαν το «Πλάτων», χρειάζεται να ακολουθήσεις τις δικές του καταλήξεις. Δηλαδή, χμμμ, για να θυμηθώ... ο Πλάτ-ων (και Πλάτ-ωνας), του Πλάτ-ων-ος και του Πλάτ-ωνα, τον Πλάτ-ωνα. Άρα έχουμε: Ηλιανθέμ-ων και Ηλιανθέμ-ων-ας, του Ηλιανθέμ-ων-ος και του Ηλιανθέμ-ων-α, τον Ηλιανθέμ-ων-α, και βέβαια, στην κλητική προσφώνηση, κάνει Ηλιανθέμ-ων και Ηλιανθέμ-ωνα. Πάμε παρακάτω, χμμμ. Αν όμως θες να ανήκει στην ομάδα που κλίνεται σαν το «Αίμων», ή και το «δαίμων», ή και, χμμμμ, και το «Κρέων», χμμμ, [έχει από ώρα ανοίξει λεξικό και γραμματική και πέντ' έξι σελίδες στο γκουγκλ :D] χμμμ, χμμμμ, χμμμμ για δες!, και σαν το «Ιάσων», τότε έχουμε τους εξής τύπους: ο Ηλιανθέμ-ων και ο Ηλιανθέμ-ον-ας, του Ηλιανθέμ-ονος και του Ηλιανθέμ-ονα, τον Ηλιανθέμ-ονα και τον Ηλιανθέμ-ονα, και στην κλητική προσφώνηση, σαρπράιζζζζζζζζ! κάνει Ηλιάνθεμ-ον, ωωωωω Ηλιάνθεμ-ον και Ηλιανθέεεεεμ-οονααααααα. και χμχμχμχμχμχμχμχμμμμμμ, καλά, υποθέτω ότι ήδη χμμμμ, ήδη προσέξατε πως προσπέρασα τεχνηέντως την καθαρεύουσα, και πήγα κατευθείαν στα αρχαία ελληνικά, αν έχει κάποια σημασία αυτό... και επίσης, εντάξει, εγώ κάθομαι και το ψάχνω όλο αυτό από επαγγελματική διαστροφή, για να φρεσκάρω τη μνήμη μου και επειδή έχω υδραυλικό στην κουζίνα :D όμως δεν μπορώ παρά να έχω την εξής ειλικρινή απορία: :D εσάς, που είστε συγγραφείς, σας είναι πραγματικά χρήσιμο κάτι τέτοιο; Θέλω να πω, υπάρχει κάτι σχετικό με το μύθο της ιστορίας και με τον τρόπο που γράφετε ή και με αυτό που θέλετε πραγματικά να πείτε, υπάρχει κάτι απ' όλα αυτά που να ωφελείται πραγματικά με αυτήν τη λεπτομέρεια; :D : ))) έντιτ: προσθήκη, «κάτι», τρεις αράδες απ' το τέλος :D Edited October 2, 2015 by Μάρβιν ΑΑΠ 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 2, 2015 Share Posted October 2, 2015 όμως δεν μπορώ παρά να έχω την εξής ειλικρινή απορία: :D εσάς, που είστε συγγραφείς, σας είναι πραγματικά χρήσιμο κάτι τέτοιο; Θέλω να πω, υπάρχει κάτι σχετικό με το μύθο της ιστορίας και με τον τρόπο που γράφετε ή και με αυτό που θέλετε πραγματικά να πείτε, υπάρχει κάτι απ' όλα αυτά που να ωφελείται πραγματικά με αυτήν τη λεπτομέρεια; :D Εγώ πάντως το έψαξα λίγο από καθαρή περιέργεια. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted October 2, 2015 Author Share Posted October 2, 2015 (edited) Αν προσέξεις, Όμπερον, ο Πλαταμών τονίζεται στο ω, ενώ ο Αίμων όχι. Ηλιανθέμων όπως Αγαμέμνων (του Αγαμέμνονος). Φαίνεται να μην ισχύει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα έχουν τον Στρυμών (Στρυμόνας), κι αν το επεκτείνουμε γενικά στα ουσιαστικά: ηγεμών (ηγεμόνας), κανών (κανόνας), κηδεμών (κηδεμόνας). Αλλά: Πλαταμών (Πλαταμώνας), κυκεών (κυκεώνας). Το λεξικό της κοινής νεοελληνικής τούς αναφέρει σαν μεταπλασμούς της αρχαιοελληνικής για να ταιριάζουν στη νεοελληνική. Γενικότερα, πάντως, αν και φαίνεται να επικρατεί το -όνας, μάλλον δεν υπάρχει ξεκάθαρος κανόνας, και ίσως, Oberon, να μπορείς να επιλέξεις εσύ το τρόπο που θα το γράψεις, ανάλογα το ύφος που θέλεις να δώσεις, χωρίς να υπάρχει λάθος. Ευχαριστώ Άγγελε. Θα κρατήσω το -όνας μάλλον αφού έτσι το είχα γράψει αρχικά, εκτός σε κάποιες περιπτώσεις που χρησιμοποιώ την ονομαστική στην καθαρεύουσα, κυρίως για έμφαση, οπότε εκεί το έχω γράψει "Ηλιανθέμων". Συμφωνώ 'κατό τα εκατό με τον Άγγελο. Μπορείς να το γράψεις όπως θες, αφού έπλασες εσύ το όνομα. Αν όμως θες να το προσαρμόσεις στα γραμματικά, χρειάζεται προσοχή. Κατά βάση, η κατάληξή του μας θυμίζει τα τριτόκλιτα ουσιαστικά των αρχαίων ελληνικών· και μία ομάδα από αυτά, με την ίδια κατάληξη στην ονομαστική (-ων) γραφόταν με δύο διαφορετικούς τρόπους στη γενική, την αιτιατική και τη δοτική, που υπήρχε τότε. Χρειάζεται λοιπόν να αποφασίσεις σε ποια από τις δύο υποομάδες ανήκει. Αν λέω, ααααανννν θες να ανήκει στην ομάδα που κλίνεται σαν το «Πλάτων», χρειάζεται να ακολουθήσεις τις δικές του καταλήξεις. Δηλαδή, χμμμ, για να θυμηθώ... ο Πλάτ-ων (και Πλάτ-ωνας), του Πλάτ-ων-ος και του Πλάτ-ωνα, τον Πλάτ-ωνα. Άρα έχουμε: Ηλιανθέμ-ων και Ηλιανθέμ-ων-ας, του Ηλιανθέμ-ων-ος και του Ηλιανθέμ-ων-α, τον Ηλιανθέμ-ων-α, και βέβαια, στην κλητική προσφώνηση, κάνει Ηλιανθέμ-ων και Ηλιανθέμ-ωνα. Πάμε παρακάτω, χμμμ. Αν όμως θες να ανήκει στην ομάδα που κλίνεται σαν το «Αίμων», ή και το «δαίμων», ή και, χμμμμ, και το «Κρέων», χμμμ, [έχει από ώρα ανοίξει λεξικό και γραμματική και πέντ' έξι σελίδες στο γκουγκλ :D] χμμμ, χμμμμ, χμμμμ για δες!, και σαν το «Ιάσων», τότε έχουμε τους εξής τύπους: ο Ηλιανθέμ-ων και ο Ηλιανθέμ-ον-ας, του Ηλιανθέμ-ονος και του Ηλιανθέμ-ονα, τον Ηλιανθέμ-ονα και τον Ηλιανθέμ-ονα, και στην κλητική προσφώνηση, σαρπράιζζζζζζζζ! κάνει Ηλιάνθεμ-ον, ωωωωω Ηλιάνθεμ-ον και Ηλιανθέεεεεμ-οονααααααα. και χμχμχμχμχμχμχμχμμμμμμ, καλά, υποθέτω ότι ήδη χμμμμ, ήδη προσέξατε πως προσπέρασα τεχνηέντως την καθαρεύουσα, και πήγα κατευθείαν στα αρχαία ελληνικά, αν έχει κάποια σημασία αυτό... και επίσης, εντάξει, εγώ κάθομαι και το ψάχνω όλο αυτό από επαγγελματική διαστροφή, για να φρεσκάρω τη μνήμη μου και επειδή έχω υδραυλικό στην κουζίνα :D όμως δεν μπορώ παρά να έχω την εξής ειλικρινή απορία: :D εσάς, που είστε συγγραφείς, σας είναι πραγματικά χρήσιμο κάτι τέτοιο; Θέλω να πω, υπάρχει κάτι σχετικό με το μύθο της ιστορίας και με τον τρόπο που γράφετε ή και με αυτό που θέλετε πραγματικά να πείτε, υπάρχει κάτι απ' όλα αυτά που να ωφελείται πραγματικά με αυτήν τη λεπτομέρεια; :D : ))) έντιτ: προσθήκη, «κάτι», τρεις αράδες απ' το τέλος :D Kατ'αρχήν σ'ευχαριστώ πάρα πολύ που ασχολήθηκες, και έγραψες και ένα τέτοιο ποστ, Μάρβιν!! Για να απαντήσω στην ερώτησή σου ωστόσο. Γενικά, και λόγω δουλειάς (μεταφραστικής, στο παρελθόν) και λόγω συγγραφής, και λόγω ενδιαφέροντος για τις γλώσσες και τη γλωσσολογία, θέλω να είμαι όσο πιο ορθογράφος γίνεται. Μου ξεφεύγουν ωστόσο μερικά λαθάκια πού και πού. Στη συγκεκριμένη ιστορία πάντως, Ο Λιάνθος και η Μάγισσα όπως και στην προηγούμενή της που πήγε πολύ καλά σε παλιό διαγωνισμό, την Ο Αργαλειός της κοκόν'Αθηναής έκανα αρκετή έρευνα και λαογραφική και γλωσσική. Αν και είχα διδαχτεί το πολυτονικό σύστημα, και εκεί χρειάστηκε κάποια έρευνα. Έτσι, μου ήταν σημαντικό να γράψω σωστά το όνομα Ηλιανθέμων/Ηλιανθέμονας ώστε να μη "χτυπήσει" άσχημα αν ήταν γραμμένο λανθασμένα, ενώ το κείμενο περιέχει τόσες άλλες ιστορικές φράσεις, λέξεις της "ντοπιολαλιάς" κ.λπ. Απλά δεν θυμόμουν κανένα κανόνα που να βοηθούσε να επιλέξω το σωστό, αν και ενστικτωδώς το έγραψα με "ο". Και πάλι ευχαριστώ για το όμορφο ποστ! Edited October 2, 2015 by Oberon 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μάρβιν ΑΑΠ Posted October 5, 2015 Share Posted October 5, 2015 ευχαριστώ για τις απαντήσεις, παιδιά! : )) όντως μου λύνουν μια παλιά απορία :D 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.