MadnJim Posted March 4, 2016 Share Posted March 4, 2016 Όνομα Συγγραφέα: MadnJim Είδος ποιήματος: "MadnJim's poetry" Αριθμός Στίχων: Τριάντα Σχόλια: Ακόμη ένα από το θέμα του 7ου διαγωνισμού ποίησης, που επίσης δεν είναι η συμμετοχή μου. Από γνωστό ανέκδοτο, ελπίζω να διασκεδάσετε. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ο Στράτος, ο Μένιος, και η Ντόλυ Σε μία φάρμα αγροτική έξω μακριά απ' την πόλη ζούσανε τρία άλογα που τα θαυμάζαν όλοι, ο Μένιος ο κατάμαυρος που 'χε μακριά τη χαίτη, ο Στράτος ο πιτσιλωτός που λέγαν όλοι παίχτη, κι η Ντόλυ η ολόλευκη η όμορφη φοράδα που παιχνιδιάρα ήτανε η παλιοσουσουράδα. Ο Στράτος φίλος καρδιακός ήτανε με τον Μένιο και με την Ντόλυ σοβαρό είχαν δεσμό στρωμένο, μα και τον Μένιο γούσταρε εκείνη να τον πάρει γιατί 'χε δει που διέθετε πολύ μακρύ ...ποδάρι. Συχνά πυκνά τον στρίμωχνε, του τρίβονταν με νάζι όμως αυτός το φίλο του πιο παραπάνω βάζει, έφτασε όμως μια στιγμή που άλλο δεν αντέχει και με τη Ντόλυ στ' άχυρα τα ιδρωμένα πέφτει. Μ' αργότερα μετάνιωσε, τον έτρωγαν οι τύψεις πως πρόδωσε τον φίλο του σκεφτότανε με θλίψη, πήγε και τι έκανε φανέρωσε στον Στράτο κι έπειτ' αυτοκτόνησε σ' ενός γκρεμού τον πάτο. Ο Στράτος χάνει το μυαλό στα δυο μεγάλα πάθη που η Ντόλυ τον κεράτωσε, κι ο φίλος του εχάθη, τρέχει κι εκείνος στο γκρεμό και κλαίγοντας πηδάει και το κορμί το αγέρωχο στα βράχια κάτω σπάει. Έμειν' η Ντόλυ μοναχή τη μοίρα της να κλαίει που ήξερε η κάψα της για όλα τούτα φταίει, κοιτάει κάτω στο γκρεμό τα δύο αρσενικά της και μ' ένα σάλτο ακολουθεί τρελή στα δάκρυά της. Τρίτωσε τώρα το κακό κι απλώθη ησυχία η φύση όλη πάγωσε σ' αυτή την τραγωδία. Τότε άγρια μια φωνή απ' το γκρεμό ακούστη «Ποιος πετάει άλογα; Μίλα ρε παλιοπ@$στη!»..- By MadnJim 6 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted March 4, 2016 Share Posted March 4, 2016 To "γνωστό" ανέκδοτο ήταν παντελώς άγνωστο για μένα και καλύτερα, γιατί έριξα τρελό γέλιο! Τώρα για τεχνικά θέματα, μην περιμένεις τίποτα τέτοιο από εμένα, καθώς το ποιήμα σου το απόλαυσα και αυτό μετράει. Μόνο στον τελευταίο στίχο, ναμίζω θα ταίριαζε πολύ ένα "Μα" στην αρχή του... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Old man & SiFi Posted March 5, 2016 Share Posted March 5, 2016 Αγαπημένο σουρεαλιστικό ανέκδοτο σε μια απίθανη, άκρως διασκεδαστική και έμμετρη απόδοση. Τέλειο! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted March 5, 2016 Author Share Posted March 5, 2016 (edited) Πολύ χαίρομαι που σας διασκέδασε φίλοι μου, να είστε καλά! Edited March 5, 2016 by MadnJim Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted March 6, 2016 Share Posted March 6, 2016 Ανυπέρβλητο χιούμορ αλλά MadnJim! Με έλιωσες στο γέλιο ως συνήθως και δεν ξέρω και το ανέκδοτο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted March 10, 2016 Share Posted March 10, 2016 (edited) Διασκεδαστικό και σουρεάλ μέχρι δακρύων. Βρε την άθλια την Ντόλυ....(με του Λούκι Λουκ καμία σχέση;) Αχ ρε Σπυρέτο. Αχ. Εσύ έπρεπε να ζεις εκείνες τις ωραίες εποχές, των τροβαδούρων. Θα 'χες κονέψει σε κανενός αφέντη την αυλή με το λαγούτο σου και θα περνούσες βασιλικά. Να πλάθεις στιχάκια κατά παραγγελία, μην το γελάς. το έχεις. Συμφωνώ ότι υπάρχουν αρρυθμίες, ο τελευταίος στίχος θέλει ακόμη μία συλλαβή, το τύψεις εγώ θα το άφηνα ενικό (τον έφαγεν η τύψη, γιατί όχι;) και στο πήγε και τι έκανε φανέρωσε στον Στράτο θα προσέθετα ένα το (πήγε και το τι έκανε) για λόγους ρυθμικούς. Πταίσματα αυτά, ή ούτε καν. Είσαι άπαιχτος και το εννοώ. Ρε την @@@@ την Ντόλυ.... edit: Ούτε εγώ ήξερα το ανέκδοτο. Edited March 10, 2016 by Ιρμάντα 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted March 11, 2016 Author Share Posted March 11, 2016 Διασκεδαστικό και σουρεάλ μέχρι δακρύων. Βρε την άθλια την Ντόλυ....(με του Λούκι Λουκ καμία σχέση;) Αχ ρε Σπυρέτο. Αχ. Εσύ έπρεπε να ζεις εκείνες τις ωραίες εποχές, των τροβαδούρων. Θα 'χες κονέψει σε κανενός αφέντη την αυλή με το λαγούτο σου και θα περνούσες βασιλικά. Να πλάθεις στιχάκια κατά παραγγελία, μην το γελάς. το έχεις. Συμφωνώ ότι υπάρχουν αρρυθμίες, ο τελευταίος στίχος θέλει ακόμη μία συλλαβή, το τύψεις εγώ θα το άφηνα ενικό (τον έφαγεν η τύψη, γιατί όχι;) και στο πήγε και τι έκανε φανέρωσε στον Στράτο θα προσέθετα ένα το (πήγε και το τι έκανε) για λόγους ρυθμικούς. Πταίσματα αυτά, ή ούτε καν. Είσαι άπαιχτος και το εννοώ. Ρε την @@@@ την Ντόλυ.... edit: Ούτε εγώ ήξερα το ανέκδοτο. Τις ίδιες εκείνες ωραίες εποχές που μπορούσε κανείς να πει ελεύθερα τη γνώμη του με ένα τσεκούρι; Να 'σαι καλά Ειρήνη, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.