Ατύχημα

[month]

Ελπίζω να σας αρέσει αυτή η ιστορία.

 

 

 

 

 

Μου λείπεις. Χωρίς εσένα είναι όλα άδεια. Προσπαθώ να αντέξω το βάσανο του να είμαι χωρίς εσένα για τόσον καιρό. Σκέφτομαι όλες τις στιγμές, όλα όσα περάσαμε μαζί και νιώθω ένα βάρος στην καρδιά. Κάτι, κάτι που δεν μπορώ να καθορίσω, με κάνει ανίκανο να γελάσω, να διασκεδάσω. Όλα είναι γκρίζα και σκούρα. Μια νότα χρώματος υπάρχει μόνο, και αυτή είναι η φωτογραφία σου. Ξέρεις για ποια μιλάω. Την βγάλαμε μαζί όταν πήγαμε στο λούνα παρκ. Δεν ήθελες να πάμε, είναι παιδιάστικο μου έλεγες. Όμως γέλαγες με την καρδιά σου μετά από κάθε παιχνίδι. Ήταν τόσο όμορφα, τόσο ωραία. Μου λείπει εκείνη η μέρα. Μακάρι να μπορούσαμε να ζήσουμε μόνο εκείνη την μέρα, για όλη μας την ζωή. Αλλά αυτές είναι ευχές που συμβαίνουν μόνο στα όνειρα…

 

 

Ήταν μια ηλιόλουστη, κυριακάτικη μέρα. Η ρύπανση στον αέρα είχε υποχωρήσει, και αυτό ήταν κάτι το σπάνιο. Δεκάδες ζευγαράκια και ακόμα περισσότερες οικογένειες, έδρατταν της ευκαιρίας για να πάνε βόλτα. Όπου και να γύρναγες το κεφάλι σου στο πάρκο, θα έβλεπες ή παιδιά να τρέχουν συνέχεια κάνοντας δυσανάλογο για το μέγεθός τους θόρυβο, ή ζευγάρια να περπατάνε χέρι με χέρι. Ναι, ήταν μια ωραία ημέρα για όλους. Τίποτα δεν μπορούσε να την επισκιάσει. Σύννεφα δεν υπήρχαν στον ουρανό, ήταν Κυριακή, και η επόμενη ήταν αργία. Κανείς δεν είχε κάτι το βιαστικό να κάνει για αλλαγή, και απολαμβάνανε αυτό το είδος ρέμβης που οι περισσότεροι είχαν ξεχάσει. Ναι ήταν μια όμορφη μέρα. Και όσο προχωρούσε θα γινότανε ομορφότερη. Μεσημεριανό έξω, όχι πάλι μέσα στο σπίτι, με τέσσερα ντουβάρια να σε κλείνουνε, να σε πιέζουνε. Τι κι αν το γεύμα δεν ήταν παρά λίγα τοστ, ή κάτι το έτοιμο, αγορασμένο σε μια καντίνα; Έτρωγες με κάποιον που αγαπούσες, σε ένα καινούργιο περιβάλλον, σε ένα περιβάλλον που σε γέμιζε με αισιοδοξία και χαρά, και σε γέμιζε τόσο με χαρά. Σε έκανε να θες να τραγουδήσεις, να φωνάξεις, να δείξεις στους γύρω σου ότι υπάρχεις, ότι δεν είσαι άλλο ένα άγνωστο ανθρωπάκι. Σε έκανε να θες να αλλάξεις. Να πεις σε αυτόν που αγαπάς τα αισθήματά σου, και να μην ντρέπεσαι, να φωνάξεις να τραγουδήσεις, να ζήσεις. Πόσο διαφορετικά φαίνονται όλα αυτή την μέρα σκέφτεσαι. Τα πάντα, ακόμα και τα άτομα που δεν συμπαθείς φαίνονται ομορφότερα. Κατσούφηδες, γκρίζοι άνθρωποι διώχνουν αυτό το ξινισμένο ύφος, το ύφος που δηλώνει ότι ο κόσμος τους χρωστάει. Χαμογελάνε και είναι όμορφοι. Χαμογελάνε και αλλάζουνε τον κόσμο γύρω τους, γιατί λένε, να ακόμα και εγώ δεν είμαι τόσο κακός. Ακόμα και εγώ νιώθω την χαρά και την ζεστασιά της μέρας. Τι κι αν με βλέπετε κάθε μέρα κατσούφη. Αυτός είναι ο πραγματικός μου εαυτός. Τα πάντα είναι ωραία, τα πάντα είναι όμορφα χαρείτε! Χαρείτε και εσείς, σήμερα δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα, σήμερα όλα είναι όμορφα και ωραία, και υπάρχει ειρήνη μέσα μας και γύρω μας. Και η μέρα προχωράει, το ίδιο όμορφα το ίδιο ωραία. Έρχεται το απόγευμα, με τις χρυσές του ακτίνες. Τα παιδιά πια κουρασμένα πάνε στους γονείς τους και αυτοί τα οδηγούνε πίσω στα σπίτια τους. Οι μόνοι που μένουν είναι οι νέοι. Και κοιτάνε το ηλιοβασίλεμα και χαίρονται που ζούνε και που αναπνέουν, και που έχουν κάποιον δίπλα τους να τα μοιραστεί όλα αυτά. Τι να την κάνουν την χαρά αν είναι μόνοι τους. Και δεν είναι μόνο ζευγάρια, αλλά και φίλοι, πραγματικοί φίλοι, που θα κάνανε τα πάντα για τον δίπλα τους γιατί τον νιώθουν σαν αδερφό ή αδερφή τους. Δεν χρειάζεται να μιλήσουν γιατί αυτήν την ώρα μιλάνε οι καρδιές, και όταν μιλάνε οι καρδιές, ποια γλώσσα μπορεί να τις ξεπεράσει σε γλαφυρότητα και ομορφιά; Ποια περιγραφή και ποια διήγηση μπορούν να χωρέσουν σε τόσες λίγες λέξεις, αυτό που μπορεί να πει ένα βλέμμα, ένα χάδι, ένα γέρσιμο πάνω στον ώμο του άλλου; Τέτοιες ώρες ακόμα και οι ποιητές σιωπούν, και η πένα παύει. Γιατί τα λόγια πάνε χαμένα και είναι περιττά και άδεια. Ακόμα όμως και τώρα ο χρόνος δεν σταματάει δεν παύει. Η μέρα πεθαίνει και δίνει την θέση της στην νύχτα. Δεν είναι όμως νύχτα κρύα και σκληρή όπως συνήθως. Όχι. Γιατί αυτήν την νύχτα, οι νέοι, οι νέοι που περάσανε ειρηνικά και όμορφα όλη την μέρα, δίνουν το φως τους στους γύρω τους. Όλα έχουν νέα χρώματα. Δες, ακόμα και ο ληστής σταματάει και δεν επιτίθεται, ακόμα και οι πεταλούδες δεν πουλάνε το σώμα τους φτηνά. Γιατί και αυτοί νιώθουνε την φωτιά, την φλόγα που άναψε αυτή η μέρα, φλόγα που δεν μπορεί ποτέ κανένας να σβήσει. Η φλόγα της ελπίδας που καίει πάντα μέσα σε όλες τις καρδιές, όσο και να έχουν πέσει μέσα στο σκοτάδι, αυτή η φλόγα τώρα από μια μικρή σπίθα έχει ανάψει, έχει φουντώσει, έχει γίνει πυρκαγιά και βάζει φωτιές σε όλες τις καρδιές που απαντά στο διάβα της. Και οι νέοι, οι πρωτεργάτες και χτίστες και τηρητές αυτής φλόγας, οι φύλακες της, τώρα την δίνουν σε όλους άπλετα. Γιατί η ελπίδα ζεσταίνει κάθε καρδιά, όσο κρύα και κακιά και αν είναι, όσο καχύποπτα και αν την δεχτεί αυτήν την φλόγα στο τέλος θα τον ζεστάνει. Και όλοι είναι χαρούμενοι. Δεν χρειάζεται πια να εκμεταλλεύεται ο ένας τον άλλο. Γιατί αυτή την μέρα και νύχτα, όλα είναι τέλεια, όλα είναι αρμονικά. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Όλα είναι τα τέλεια.

 

 

Το όραμα αυτό άρχισε να θολώνει. Δεν ήξερε τι γίνεται. Το όραμα χάθηκε τελείως, ο κόσμος αυτός ο τέλειος. Άνοιξε τα μάτια και ο ήχος ενός γκρίζου και κουρασμένου κόσμου επανήρθε. Ο ρυθμικός χτύπος και βόμβος των μηχανημάτων. Οι σιωπηλές, χαμηλόφωνες, κρυφές ομιλίες. Δυο γνωστές μορφές στην πόρτα να μουρμουρίζουν μεταξύ τους.

-Δεν ξέρουμε πότε θα ξυπνήσει το παιδί σας από το κώμα κυρία … Σαν γιατρός μπορώ να σας πω ότι ήταν τυχερό που την γλίτωσε. Το άλλο παιδί πέθανε σχεδόν ακαριαία…

Κλείνει τα μάτια. Δεν χρειάζεται να ακούσει τίποτα άλλο. Ο κόσμος αυτός πια είναι ψεύτικος. Αφού δεν υπάρχει πια, πιο το νόημα να προσπαθείς; Αν αυτό που σου δίνει ζωή και δύναμη και αγάπη και χαρά, χαθεί, γιατί να προσπαθήσεις άλλο; Όλα τελείωσαν σε αυτόν τον κόσμο…

 

Όλα είναι τέλεια. Τα δυο παιδιά πιάνονται χέρι με χέρι και ατενίζουν το μέλλον τους μαζί. Δεν θα χωριστούν ποτέ ξανά, από εδώ και πέρα θα είναι πάντα μαζί…

[month]

Με χαροποιεί το γεγονός, ότι δεν έχω reviews. Αυτό συμαίνει δύο πράγματα. Ή ότι είμαι τόσο καλός που δεν χρειάζεται να αλλάξω τίποτα, ή ότι είμαι τόσο μάπας που δεν πρέπει να καταστρέφω τα νεοελληνικά γράμματα με το να γράφω. Ότι και να είναι ευχαριστώ πάρα πολλή για την θερμή υποστήριξη.

[drowvarius]

Φίλε μου, η ιστορία σου μου άρεσε πολύ. Το πρώτο μέρος ήταν πράγματικά πολύ ουτοπικό για να είναι αληθινό. Μόλις ο νεαρός καταλαβαίνει την κατάστασή του σου βγάζει μία δόση...απελπισίας θα μπορούσα να πω. Το μόνο αρνητικό που βρίσκω είναι το ότι θα έπρεπε να το σπάσεις με παραγράφους. Είναι κουραστικό να διαβάζει κάποιος κείμενα τύπου σεντόνι. Κατά τα άλλα ήταν μία πολύ ωραία ιστορία.

[month]

Δεν είμουν και στις καλύερες μου εκείνη την μέρα, και ήθελα να το βγάλω όπως μου βγήκε. Άμα το ψάξω, ίσως του αλλάξω πολλά πράγματα, αλλα πιστεύω ότι η μαγεία του είναι σε αυτην την, ίσως λάθος, μορφή του.

[Throgos]

Με χαροποιεί το γεγονός, ότι δεν έχω reviews. Αυτό συμαίνει δύο πράγματα. Ή ότι είμαι τόσο καλός που δεν χρειάζεται να αλλάξω τίποτα, ή ότι είμαι τόσο μάπας που δεν πρέπει να καταστρέφω τα νεοελληνικά γράμματα με το να γράφω. Ότι και να είναι ευχαριστώ πάρα πολλή για την θερμή υποστήριξη.

 

Θα έλεγα το πρώτο αν και με κάποια επιφύλαξη. Και η επιφύλαξη μόνο για το πως μπαίνεις απότομα στην ΔΕΥΤΕΡΗ παράγραφο και πώς βγαίνεις απότομα από την ΔΕΥΤΕΡΗ παράγραφο. Και η ΔΕΥΤΕΡΗ αυτή παράγραφος με ξετρέλανε. Μου άρεσε πάρα πολύ. Συγχαρητήρια και συνέχισε έτσι.

 

 

(Γράφοντας τόσο όμορφες ΔΕΥΤΕΡΕΣ παραγράφους)

[Isis]

Στην πρώτη παράγραφο νόμιζα πως μιλούσες για ερωτική απογοήτευση!

 

Στη δεύτερη παράγραφο ενθουσιάστηκα από τις εικόνες και τα συναισθήματα!

Τόσο τέλεια όσο δε θα μπορέσουν ποτέ να γίνουν! Γιατί ο άνθρωπος που βιώνει την απογοήτευση της απώλειας ή του πένθους συνηθίζει να δίνει έμφαση στα θετικά στοιχεία του ατόμου που λείπει και να εκμηδενίζει τα αρνητικά του! Καθαρός υποκειμενισμός δηλαδή! Με είχες πείσει σχεδόν απόλυτα πως πρόκειται για θάνατο της κοπέλας του κεντρικού ήρωα!

 

Μπαίνοντας στην τρίτη παράγραφο εντυπωσιάστηκα από την έκπληξη! Πώς δεν το είχα καταλάβει εξ' αρχής πως μια τέτοια περιγραφή μπορεί να την κάνει και μια μητέρα που χάνει το παιδί της;

 

Εξαιρετικό, δυνατός συναισθηματισμός! Απόγνωση! Απογοήτευση μέσα από την απώλεια!!

Μ'αρέσει!!!

[month]

Να κάνω τότε μια διευκρίνηση. Προσπάθησα, όσο το δυνατόν, να το κρατήσω λίγο απρόσωπο. Δεν ήθελα να δηλώσω αν αυτός που τα βλέπει όλα αυτά, είναι άντρας ή γυναίκα. Ήθελα να εφαρμόζει και στις δύο καταστάσεις.