Cassandra Gotha Posted April 22, 2016 Share Posted April 22, 2016 Σε αυτό το τόπικ, (επειδή έχει παρουσιαστεί η ανάγκη του πολλές φορές και δεν έχουμε ένα αντίστοιχο), θα ξεπερνάμε μαζί προβλήματα που προκύπτουν όταν γράφουμε και δεν είμαστε σίγουροι (ή δεν έχουμε ιδέα) για κάτι. Για παράδειγμα: Ερώτηση: Πώς τον λένε αυτόν που πεταλώνει τα άλογα, ρε παιδιά; Απάντηση: Πεταλωτή, ρε φίλε, έλεος. Ερώτηση: "Πεταλωτή" ή "έλεος;" Απάντηση: Το έλεος το λέω εγώ, πεταλωτή τον λένε αυτόν που λες εσύ. Το πιάσατε το νόημα, πιστεύω. Ωραία, γιατί έχω μια ερώτηση: Το περισκόπιο είναι μία κατασκευή που χρησιμοποιεί την οπτική, σωστά; Πώς λένε τον κατασκευαστή του; Δηλαδή, πώς θα λέγαμε τον επαγγελματία, αν ήταν ένας τεχνίτης και όχι ολόκληρο εργοστάσιο, που κατασκευάζει ένα περισκόπιο; Ο οπτικός φτιάχνει φακούς, αλλά περισκόπια; Χμ, φαντασυ-πανκ κάτι (πώς τα λένε αυτά τα διαόλια) φανταστείτε, για να καταλάβετε την ερώτησή μου. 6 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted April 22, 2016 Share Posted April 22, 2016 (edited) Πολύ ωραίο τόπικ Άννα! Με μία σύντομη έρευνα δεν είδα να έχει όνομα αυτός. Το περισκόπιο εφευρέθηκε, κάποτε λεγόταν ομνησκόπιο και σκαλομνησκόπιο και πάπαλα. Επειδή όμως μηχανικός το εφηύρε και βέβαια εμπλέκεται και η οπτική, αναρωτιέμαι αν μπορούμε να παντρέψουμε τις λέξεις οπτικός και μηχανικός κατά τρόπο σχετικά δόκιμο. Μηχανοπτική; Τεχνόραση; (αυτό το τελευταίο σαν προχώ είδος καλλιτεχνίας ακούγεται). Μηχανοσκόπιο επίσης θα είχε κάποια χρησιμότητα σε αυτό που έχεις στο νου σου; Μηχανοπτικός; Γίνομαι τόσο ελεύθερη και επινοητική επειδή είναι steam-punk ολοφάνερα αυτό, και θα έστεκε (ίσως) ένας μηχανοπτικός. (Ή περισκοποιός;) Το τραβολογήσαμε; Εδίτιον: Μετέφερα στο Συγγραφικό Στέκι το θεματάκι γιατί είναι πολύ γενικό και μπορεί κάποιες απορίες να μην έχουν απαραίτητα σχέση με τη γλώσσα. Edited April 22, 2016 by Ιρμάντα 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 22, 2016 Author Share Posted April 22, 2016 Τεχνίτης Περισκοποιός, χμ, μου κάνει. Το φαντάζομαι σε ταμπέλα στο εργαστήριό του. Ευχαριστώ πολύ, Ειρήνη! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted April 22, 2016 Share Posted April 22, 2016 (edited) Ό,τι είπε κι η Ειρήνη, με πρόλαβε. Τόσο ο Simon Lake που χρησιμοποιήσε πρώτος περισκόπιο όσο και ο De Villeroi που ήταν πρωτοπόρος στα υποβρύχια (λέγεται πως ήταν και έμπνευση για τον Ιούλιο Βερν, μάλιστα) ήταν μηχανικοί. Υποθέτω πως τον φακό, πάντως, θα τον κατασκεύαζε κάποιος οπτικός και μετά ο μηχανικός θα τον προσάρμοζε στο μεταλλικό τμήμα; Εγώ πάντως θα προτιμούσα δύο λέξεις: οπτικός μηχανικός, όπως λέμε μηχανολόγος μηχανικός. Edit: το Τεχνίτης Περισκοποιός πολύ ωραίο! Edited April 22, 2016 by elgalla 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted April 24, 2016 Share Posted April 24, 2016 Γράφεις για υποβρύχια Άννα; Πάντα με ενδιέφερε το αντικείμενο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted April 25, 2016 Share Posted April 25, 2016 Εγώ υπέθεσα κάτι σε υπόγεια πόλη! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 25, 2016 Author Share Posted April 25, 2016 Παιδιά, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, αλλά ας μην κάνουμε ψιλοκουβεντούλα και σε αυτό το τόπικ. Φανταστείτε κάποιον που έχει ρωτήσει κάτι και μετά από δυο μέρες πρέπει να περάσει δυο σελίδες άσχετες με το θέμα, για να δει αν του απάντησε κανείς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted April 25, 2016 Share Posted April 25, 2016 Έχω κι εγώ μία απορία. Γράφω μια ιστορία σε setting 1800λίγο και ψάχνοντας να δω πώς φωτίζονταν τότε οι άνθρωποι ανακάλυψα ότι τα σπίρτα αλλά και οι αναπτήρες δεν ήταν ευρέως διαδεδομένα εργαλεία. Χρησιμοποιούσαν ένα πράγμα που στα ελληνικά λέγεται σπινθηριστής, αλλά φοβάμαι ότι ο αναγνώστης δεν θα μπορεί να καταλάβει ούτε πώς μοιάζει ούτε τι είναι αν το πω έτσι. Έχετε καμία ιδέα ή ξέρετε καμία άλλη λέξη που θα ήταν καλύτερη ίσως; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 25, 2016 Author Share Posted April 25, 2016 Έτσι πρόχειρα, μου έρχεται το τσακμάκι. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νίκη Posted April 25, 2016 Share Posted April 25, 2016 (edited) Έχω κι εγώ μία απορία. Γράφω μια ιστορία σε setting 1800λίγο και ψάχνοντας να δω πώς φωτίζονταν τότε οι άνθρωποι ανακάλυψα ότι τα σπίρτα αλλά και οι αναπτήρες δεν ήταν ευρέως διαδεδομένα εργαλεία. Χρησιμοποιούσαν ένα πράγμα που στα ελληνικά λέγεται σπινθηριστής, αλλά φοβάμαι ότι ο αναγνώστης δεν θα μπορεί να καταλάβει ούτε πώς μοιάζει ούτε τι είναι αν το πω έτσι. Έχετε καμία ιδέα ή ξέρετε καμία άλλη λέξη που θα ήταν καλύτερη ίσως; Όπως λέει και η Cassandra στο προηγούμενο ποστ, έχω συναντήσει διαβάζοντας παλιότερα βιβλία, τη λέξη τσακμακόπετρα ή τσακμάκι, που ήταν κάτι αντίστοιχο των σημερινών αναπτήρων. Τι ακριβώς ήταν, δεν είμαι σίγουρη, πιθανότατα κάποιο εύφλεκτο πέτρωμα ή αποξεραμένη λειχήνα, που είναι πολύ εύφλεκτη! Είναι όμως γνωστή λέξη και ο αναγνώστης σίγουρα θα καταλάβει τι είναι, ακόμη κι αν δεν ξέρει την όψη. Edited April 25, 2016 by Νίκη 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted April 25, 2016 Share Posted April 25, 2016 Ευχαριστώ πολύ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted April 25, 2016 Share Posted April 25, 2016 Εναλλακτικά μπορείς να χρησιμοποιήσεις και την ίσκα, είναι ο μύκητας που είπε και η Νίκη πιο πάνω. ( η ονομασία προέρχεται από τα Ρώσσικα όπου ισκα η σπίθα ) 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted May 16, 2016 Share Posted May 16, 2016 Εναλλακτικά μπορείς να χρησιμοποιήσεις και την ίσκα, είναι ο μύκητας που είπε και η Νίκη πιο πάνω. ( η ονομασία προέρχεται από τα Ρώσσικα όπου ισκα η σπίθα ) Βασικά, τώρα που το πέτυχα αυτό, να δώσω την λεπτομέρεια: Κρατάς στα χέρια σου δύο πράγματα α) την ίσκα, που είναι ένας μύκητας που παίρνει εύκολα φωτιά β) το τσακμάκι. Το τσακμάκι είναι ένα μαραφέτι σαν τσιμπιδάκι των φρυδιών. Η μία του μύτη είναι μεταλλική και στην άλλη υπάρχει προσαρμοσμένο ένα κομματάκι πυριτόλιθου (flint, αγγλιστί). Για να βάλεις φωτιά, κρατάς στο χέρι σου την ίσκα κι από πάνω το τσακμάκι. Κάνεις μια στράκα με το τσακμάκι, ώστε το μέταλλο να κάνει τον πυριτόλιθο να βγάλει σπίθες. Η ίσκα πιάνει φωτιά από τις σπίθες κι έτσι έχεις φωτιά. Αυτά για να εκτιμάμε το διακόπτη του ηλεκτρικού... 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted May 16, 2016 Share Posted May 16, 2016 Κάθε καλός χόμπιτ ήξερε να ανάβει φωτιά με τσακμάκι και ίσκα. Ω ναι. Το λέει κι ο Σαμ Γκάμγκη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ballerond Posted May 19, 2016 Share Posted May 19, 2016 Να κάνω κι εγώ μία ερώτηση μιας και ανακάλυψα τώρα αυτό το topic. Ποια πιστέυετε ότι θα ήταν η πρώτη σας σκέψη αν πέφτατε θύμα απαγωγής και είσασταν γόνος υπερπλούσιας οικογένειας? Πρώτες σκέψεις, πρώτα συναισθήματα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted May 20, 2016 Author Share Posted May 20, 2016 Έχει να κάνει με πολλά πράγματα. Το φυσικό θα ήταν να απαντήσω "φόβος", αλλά αν έχει, για παράδειγμα, κακή σχέση με τους γονείς, θα έλεγα "θυμός". Ή και τα δύο, φόβος και θυμός γιατί ίσως να σκεφτεί ότι δεν θα δώσουν έτσι εύκολα τα λεφτά ή ό,τι άλλο θα ζητήσει ο απαγωγέας. Έχουμε ένα τόπικ για την ανάπτυξη της πλοκής, όπου ταιριάζουν τέτοιου είδους ερωτήματα: http://community.sff.gr/topic/16797-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%AE%CF%82/ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted June 23, 2016 Share Posted June 23, 2016 (edited) Ξεκινήσα, λοιπόν, τις διορθώσεις στο τελευταίο μου διήγημα και έχω μια απορία. Έχω μέσα στο διήγημα μου κάτι παπάδες και, όπως όλοι ξέρουμε, μία από τις αγαπημένες λέξεις των παπάδων είναι το τέκνον μου. Η ερώτηση μου έχει να κάνει με το κατά πόσο μπορώ να αναφερθώ σε κάποιον σε πρώτη φάση ως τέκνον μου και σε μεταγενέστερη πρόταση να αναφερθώ σε εκείνον στον πλυθηντικό. π.χ: “Καλησπέρα, τέκνον μου” “Καλησπέρα σας” του είπα “Ποιο είναι το όνομα σας;” Η δική μου αίσθηση είναι ότι μάλλον δεν γίνεται αφού υπάρχει μετάβαση από ενικό σε πληθυντικό, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Edited June 23, 2016 by jjohn Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted June 23, 2016 Share Posted June 23, 2016 Ξεκινήσα, λοιπόν, τις διορθώσεις στο τελευταίο μου διήγημα και έχω μια απορία. Έχω μέσα στο διήγημα μου κάτι παπάδες και, όπως όλοι ξέρουμε, μία από τις αγαπημένες λέξεις των παπάδων είναι το τέκνον μου. Η ερώτηση μου έχει να κάνει με το κατά πόσο μπορώ να αναφερθώ σε κάποιον σε πρώτη φάση ως τέκνον μου και σε μεταγενέστερη πρόταση να αναφερθώ σε εκείνον στον πλυθηντικό. π.χ: “Καλησπέρα, τέκνον μου” “Καλησπέρα σας” του είπα “Ποιο είναι το όνομα σας;” Η δική μου αίσθηση είναι ότι μάλλον δεν γίνεται αφού υπάρχει μετάβαση από ενικό σε πληθυντικό, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Δε νομίζω να χρησιμοποιούσε πληθυντικό ο παπάς μετά. Υποθέτω πως χρησιμοποιούν την προσφώνηση "τέκνον" για να δημιουργήσουν μια αίσθηση οικειότητας, κάτι που θα χαλούσε αμέσως με τη χρήση πληθυντικού στο καπάκι. Ο διάλογος του παραδείγματος μου έρχεται πιο φυσικός κάπως έτσι: «Καλησπέρα τέκνον μου» «Καλησπέρα πάτερ» του είπα. «Πώς σε λένε παιδί μου;» (Το "παιδί μου" λέγεται εδώ ασχέτως ηλικίας, θα μπορούσαν να είναι και συνομήλικοι, αλλά έτσι ενισχύεται η θέση του παπά ως "πάτερ" -πνευματικός πατέρας δηλαδή, ή κάτι τέτοιο τεσπά- προκειμένου να δημιουργηθεί το ανάλογο κλίμα της σχέσης παπά και πιστού.) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted June 23, 2016 Share Posted June 23, 2016 Το τέκνον είναι η σωστή προσφώνηση και θα είναι ενικός σε όλη τη συζήτηση λόγω σχέσεως ιερέως πνευματικού ποιμνίου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted June 23, 2016 Share Posted June 23, 2016 Danke! Πάνω κάτω αυτό που υποψιαζόμουνα δηλαδή. Φεύγει το τέκνον μου, μένει ο πληθυντικός ευγενείας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted June 23, 2016 Share Posted June 23, 2016 Καλησπέρα, παιδιά. Τα φώτα σας με ένα μεταφραστικό ζήτημα, αν θέλετε. Μιας και αποφάσισα να γράψω ιστορία με βουντού, ζόμπια και τέτχοια πράματα για το SummerWriMo μου, χρειάζομαι βοήθεια με την απόδοση κάποιων όρων: - quadroon: σημαίνει κάποιος ο οποίος είναι κατά ένα τέταρτο μαύρος και κατά τρία τέταρτα λευκός. Πρέπει να βρω τρόπο να το αποδώσω με μία λέξη, διότι χρησιμοποιείται και στη φράση quadroon ball, που ήταν χοροί όπου quadroon γυναίκες γνώριζαν λευκούς άντρες (ευκατάστατους, στρατιωτικούς ή ευγενείς, συνήθως) των οποίων γίνονταν ερωμένες. Τεταρταίος; Εκφράζει έναν πυρετό που έρχεται κάθε τέσσερις μέρες και σκέφτομαι ότι θα μπορούσε να αποδώσει σχετικά καλά και την προσβλητική χροιά του όρου. - octoroon: κάποιος που είναι κατά ένα όγδοο μαύρος και κατά επτά όγδοα λευκός. Πιο δύσκολη αυτή η απόδοση. Χρησιμοποιούσαν επίσης τις λέξεις mustee, mestee και métis, που σημαίνουν όλες "επιμειξία". Στη ζωωτεχνία, η λέξη σημαίνει "μέθοδος αναπαραγωγής ζώων από μιγάδες", οπότε θα μπορούσα, υποθέτω, να τους πω "επίμεικτους" - πάλι έχει αυτήν την προσβλητική χροιά λόγω συσχετισμού με ζώα. Το ερώτημα είναι το εξής: να του πω όλους μιγάδες ή όχι; Ιδανικά, θα ήθελα να το αποφύγω, καθώς αφαιρεί ρεαλισμό από την εποχή στην οποία διαδραματίζεται η ιστορία (1875). Τυπικά, μιγάδες τότε έλεγαν μόνο όσους είχαν έναν γονιό λευκό και έναν μαύρο. Αν κρατήσω τις ξεχωριστές ονομασίες, πώς σας φαίνονται οι άνωθεν προτεινόμενες; Έχετε κάποια καλύτερη πρόταση; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted June 23, 2016 Author Share Posted June 23, 2016 Πω ρε, πολύ δύσκολο πράγμα. Καταρχήν, ό,τι κι αν είναι, καλό να είναι το ίδιο (αντίστοιχο) και στις δύο περιπτώσεις, φυσικά. Εγώ έχω να προτείνω κάτι τελείως... πώς να το πω... Ας το πω κατευθείαν: "τεταρτάκι" και "οχταράκι", καθώς και "τεταρτάκης" και "οχταράκης". Μου ακούγεται μαγκίτικο-προσβλητικό, φέρνει λίγο και σε υπόκοσμο (αν πάει ο νους σου σε ναρκωτικά "θέλετε ολόκληρο τριπάκι;" "όχι, ένα τεταρτάκι, ευχαριστώ"... Κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω και το στυλ του κειμένου, αλλά το φαντάστηκα ταιριαστό. (Αυτά που είπες, όχι, δεν μου άρεσαν, το πήγα λίγο στο πιο χαλαρό, στην καθομιλουμένη). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted June 23, 2016 Share Posted June 23, 2016 Αταλάντη, έχω την αίσθηση πως η λέξη "μιγάς" είναι προτιμότερη σε κάθε περίπτωση, γιατί δίνει αμέσως την εικόνα κάποιου που είναι μίξη δύο φυλών. Στη χειρότερη, δώσε με τρόπο και την αναλογία αν παίζει ρόλο και πρέπει να το γνωρίζει επακριβώς ο αναγνώστης, μέσα από κάποια κουβέντα, ή ξέρω γω, κάπως στην αφήγηση. Φοβάμαι πως αν χρησιμοποιήσεις όρους όπως "τεταρταίος" και "επίμεικτος", και θα το βαρύνεις πολύ, και ελάχιστοι θα καταλαβαίνουν για τι ακριβώς μιλάς, εκτός κι αν τα εξηγείς με κάποιον τρόπο. Θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις και λέξεις φτιαχτές, όπως πχ "μισομιγάς". 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted June 23, 2016 Share Posted June 23, 2016 Αν φροντίσεις να δώσεις νωρίς και με σαφήνεια την έννοια των λέξεων με κανα δυο χωριστά περιστατικά ώστε να εντυπωθούν στον αναγνώστη θα είναι εντάξει. Εναλακτικές προτάσεις, το μουλάτο (μιγάς, εκ του πορτογαλικού mulato στα αγγλικά έγινε mulatto) και το Κρεολός, Κρεολή, ο μιγάς που έχει και Ευρωπαϊκό αίμα από τους παλιούς αποίκους). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted June 23, 2016 Share Posted June 23, 2016 (edited) Αν κατάλαβα καλά θες να αποδώσεις ακριβώς τις αναλογίες της πρόσμιξης στα ελληνικά χωρίς να ακούγεται πολύ άσχημο ή να μην μοιάζει με λέξη που έχει άλλο νόημα εντελώς. Ίσως να κάνεις establish κάποιους όρους όπως λέει ο william. Για το πρώτο ίσως να χρησιμοποιούσες το κουάρτο που το λέει και ο Καββαδίας και είναι μεν λατινογενές αλλά incorporated στα ελληνικά. Να πεις δηλαδή αυτός είναι κουάρτος http://greek_greek.enacademic.com/82543/%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%BF Τώρα για το δεύτερο γιατί δεν χρησιμοποιείς κάτι πιο vague αντί για επίμεικτος να πεις μεικτός σκέτο. Είναι πιο εύκολη λέξη να την θυμάσαι σαν αναγνώστης, μπορείς να εξηγήσεις τι σημαίνει στην αρχή στο δικό σου σύμπαν και εφόσον δεν είναι πολύ συγκεκριμένη σε εμάς να μείνει. Edited June 23, 2016 by Eugenia Rose 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.