alkinem Posted May 8, 2016 Share Posted May 8, 2016 (edited) Συγγραφέας: Γιάννης Σδράλης Είδος: Τρόμου Βία: Ναι Σεξ: Όχι Λέξεις: 3835 Σχόλια: Για τον 42ο Δ.Σ.Ι Τρόμου με θέμα Φοβίες Δυο κομμάτια νύχτας.doc Δυο κομμάτια νύχτας.pdf Edited May 8, 2016 by alkinem 9 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted May 11, 2016 Share Posted May 11, 2016 Κάθε καινούριο σου κείμενο που διαβάζω με χαροποιεί, γιατί βλέπω πως έχεις κάνει όχι βήματα, αλλά άλματα σε σχέση με τη γραφή σου. Η κεντρική σου ιδέα μου άρεσε και τη βρήκα και πρωτότυπη - ίσως την πιο πρωτότυπη του διαγωνισμού. Ωστόσο, η εκτέλεση έχει μερικά (εύκολα διαχειρίσιμα) προβληματάκια. Το γεγονός ότι οι φοβίες φαίνονται να έχουν υπερφυσική προέλευση, είναι το ένα. Θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι υπεύθυνη είναι η οντότητα για την οποία η Λένα καταλήγει να σκοτώνει - ότι της δημιούργησε τις φοβίες μόνο και μόνο για να τη σπρώξει σε μία συμφωνία. Αν αυτό είναι που είχες στο μυαλό σου, τότε καλό θα ήταν να αφήσεις κάποιο στοιχείο που να οδηγεί τον αναγνώστη στο να το σκεφτεί. Αν δεν το είχες στο μυαλό σου, πάλι, είναι ένας καλός τρόπος να δέσεις τις αγιάτρευτες φοβίες της Λένας με το υπερφυσικό πλάσμα που τελικά τη θεραπεύει. Το δεύτερο είναι πως η ζωγραφιά είναι, πραγματικά, αχρείαστη. Αν δεν υπήρχε και η Κάτια απλώς πέθαινε, δεν θα άλλαζε κάτι φοβερό. Σε συνδυασμό με αυτό, ούτε ο τίτλος λειτουργεί πολύ καλά. Είναι όμορφος τίτλος, απλά δεν λέει πολλά για την ιστορία που αντιπροσωπεύει. Και ένα ακόμη: η Λένα ζει σε αυτήν την ονειρική κατάσταση για μία ολόκληρη εβδομάδα και δεν το έχει παρατηρήσει κανένας; Δεν ξέρω, το suspension of desbelief μου κλώτσησε άσχημα εκείνη τη στιγμή. Στα θετικά, επίσης, αν και η Κάτια είναι φρικτή επαγγελματίας, βρήκα τα αισθήματά της για τη Λένα αυθεντικά στην περιγραφή τους (ακόμη και το ότι χαζεύει το στήθος της είναι πολύ ρεαλιστικό). Θετικό πρόσημο, γενικά, νομίζω πως με ένα πέρασμα μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερο. Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted May 11, 2016 Share Posted May 11, 2016 Aπολαυστική, καλογραμμένη ιστορία που μου άρεσε πολύ. Όμορφη γραφή, ολοζώντανοι χαρακτήρες και περιγραφές, ωραίος ρυθμός που δεν με κούρασε πουθενά σε μια ιστορία που για να πω την αλήθεια, ενώ δεν με τρόμαξε κάπου, καθώς πιο πολύ μου φάνηκε σαν σκοτεινή φαντασία, παρά τρόμος, με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό. Το μόνο που θα ήθελα ήταν παραπάνω εξηγήσεις για το τι ήταν τελικά ο άνδρας καθώς έμεινα με την απορία, αφού δεν το ξεδιαλύνεις κάπου. Φυσικά το γεγονός αυτό ενισχύει το μυστήριο και την ατμόσφαιρα, αλλά εγώ προσωπικά θα ήθελα περαιτέρω επεξηγήσεις. Καλή επιτυχία... 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted May 12, 2016 Share Posted May 12, 2016 Φίλε Γιάννη, η ιστορία σου είναι μία από τις favorite μου στον διαγωνισμό. Οι χαρακτήρες σου ήταν πολύ ωραία δοσμένοι, ζωντανοί, ο καθένας με τα δικά του θέματα και προβλήματα να αντιμετωπίσει. Μου άρεσε η σχέση μεταξύ τους, το απωθημένο που είχαν. Οι φοβίες της νεαρής πρωταγωνίστριας ήταν ξεκάθαρες, και δυνατές. Αυτό που με χάλασε όμως, πολύ δυστυχώς, ήταν το τέλος. Δεν χρειαζόταν, καλύτερα να τελείωνε με τον θάνατο και της γιατρού, όλο αυτό με τη ζωγραφιά μου φάνηκε εντελώς αποκομμένο και ξένο από την υπόλοιπη ιστορία. Δεν κατάλαβα τι εξυπηρετούσε η ζωγραφιά, ή πως και γιατί βρέθηκε μέσα της η γιατρός. Επίσης στα αρνητικά, η έλλειψη της αίσθησης του τρόμου -για μένα τουλάχιστον-, και η πολύ διφορούμενη εμφάνιση του υπερφυσικού. Εννοώ πως θα μπορούσε άνετα ο μυστηριώδης τύπος να ήταν αποκύημα του ταραγμένου της μυαλού, αλλά μπορείς να μου πεις κι ότι πράγματι υπήρχε και ήταν κάτι το υπερφυσικό που επενέβη για να την κάνει ότι έγινε τελικά. Όπως και να 'χει, ήταν καλογραμμένη, και εξαιρουμένου του τέλους, έτρεχε όμορφα και ομαλά. Καλή επιτυχία συμπαίκτη! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blacksword Posted May 14, 2016 Share Posted May 14, 2016 Πολύ ωραία η ιστορία σου Γιάννη. Θα συμφωνήσω λίγο με τον Σπύρο γιατί ένιωσα κι εγώ ότι το φινάλε ήταν κάπως περίεργο με την ιστορία συνολικά, όμως γενικά κυλάει πολύ καλά, όπως επίσης μου άρεσαν πολύ και οι χαρακτήρες. Καλή επιτυχία! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariosdimitriadis Posted May 15, 2016 Share Posted May 15, 2016 Καλησπέρα Γιάννη! Μου άρεσε αρκετά η ιστορία σου! Πολύ καλή ιδέα και ωραία ανεπτυγμένη. Ο λόγος σου στρωτός, κατανοητός και η πλοκή ξετυλίχθηκε κλιμακωτά και έτσι όπως πρέπει, ώστε ο αναγνώστης να μην μπορεί να το αφήσει. Δεν είχε κάποια έκπληξη γενικά και το τέλος ήταν αναμενόμενο από ένα σημείο και μετά αλλά αυτό δεν επιδρά αρνητικά στην ιστορία σου. Οι μόνες παρατηρήσεις μου είναι μερικά λάθη απροσεξίας εδώ κι εκεί, τα οποία είναι αμελητέα και επίσης το μοναδικό που δε μου άρεσε ήταν η προσπάθεια να ενώσεις τα επίθετα με τις φοβίες. Το «ποντικόπουλος» και το «Μελλισαίου» μου φάνηκε αρκετά αστείο και σαν να χάλασε λίγο την ωραία ατμόσφαιρα που είχες χτίσει.Γενικά μια πολύ ωραία ιστορία! Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted May 15, 2016 Share Posted May 15, 2016 Γιάννη, είχα καιρό να διαβάσω ιστορία σου και χαίρομαι, γιατί ειλικρινά έχεις βελτιωθεί πολύ από το προηγούμενό σου κείμενο που είχα διαβάσει, τόσο στη γραφή (δεν είναι τόσο βαρυφορτωμένος ο λόγος, χωρίς να υπολείπεται ατμόσφαιρας), όσο και συνολικά. Το διήγημά σου μου άρεσε, είχε ενδιαφέρουσα ιδέα, καλογραμμένους χαρακτήρες, ήταν εντός είδους και θέματος (μου φάνηκε πρωτότυπη η φοβία, πόσο μάλλον ο συνδυασμός τους), και διαβάστηκε με αμείωτο ενδιαφέρον. Παρακάτω ορισμένες παρατηρήσεις, επειδή θεωρώ ότι έχει potential η συγκεκριμένη ιστορία και μπορεί να βελτιωθεί. ~Ο τίτλος δεν μπορώ να πω ότι με κέρδισε εξαρχής, με παρέπεμπε σε λαϊκό άσμα Κι όταν το διάβασα, δεν μπορώ να πω ότι μου φάνηκε πολύ ταιριαστό (γιατί το συγκεκριμένο θέμα για το κύκνειο άσμα της;) ~Στα ονόματα γέλασα, μου φάνηκε πολύ αστεία ως σκηνή και γενικά μου φάνηκε πολύ αστείο και χωρίς ουσιαστικό νόημα το να σκοτώνει ανθρώπους με ονόματα που θυμίζουν ποντίκια και μέλισσες. Τη θεωρώ ακατέργαστη ως ιδέα, θα ήθελα κάποια πιο έξυπνη σύνδεση. Ακόμη και το επώνυμο της Κάτιας με έκανε να γελάσω κι ειδικά εκεί δεν θα έπρεπε. ~Σχετικό με το παραπάνω, δεν κατάλαβα εκείνος γιατί έκανε όλα τα παραπάνω. Τι θα κέρδιζε; Γιατί να παίξει αυτό το παιχνίδι με τα ονόματα; Η εξέλιξη με τη ζωγραφιά μοιάζει όντως αταίριαστη, αν δεν μας μιλήσεις περισσότερο για εκείνον (ήθελε απλώς να χυθεί αίμα, ήθελε το ενθύμιο;) ~Αν και καλογραμμένος, ο χαρακτήρας της Κάτιας δεν είναι και πολύ συμπαθής. Είναι μια ψυχολόγος που α) ερωτεύεται την ασθενή της και β) αυτή η ασθενής είναι ανήλικη, αν και ο νόμος θα την κάλυπτε. Αυτό ήδη μου δίνει μια απόσταση (η οποία θα χανόταν, αν π.χ. γινόσουν πιο περιγραφικός στη σκηνή της γνωριμίας τους, αν με έκανες να ερωτευτώ κι εγώ τη Λένα), και στο τέλος δεν μένω με το συναίσθημα με το οποίο θα έπρεπε να με αφήνει. Και μετά την γκρίνια, ας πούμε και μία πρόταση που μάλλον θα έλυνε τα περισσότερα (ή πώς εγώ ίσως το χειριζόμουν, το οποίο δεν σημαίνει ότι θα ήταν καλύτερο): ~Θεωρώ ότι θα ήταν πιο ενδιαφέρον αν ο βρικόλακας των ονείρων της ήταν εκείνος που τη μύησε στη ζωγραφική εξαρχής, ή έστω η ονειρική εκδοχή του. Εκείνος τη βοήθησε να καταπολεμά τον φόβο της, σκοτώνοντας μέλισσες και ποντίκια στον ύπνο της, κι έπειτα αποτύπωνε με το αίμα τους τις ζωγραφιές της. Κι έβλεπε ότι αυτό έδιωχνε τις φοβίες της. Μέχρι που μια στιγμή δεν ήταν αρκετό και οι φοβίες επανέρχονταν εντονότερες κι η μόνη λύση ήταν περισσότερο αίμα, που θα διέλυε οριστικά τις φοβίες της. Με άλλους συμβολισμούς όμως κι όχι τα ονόματα. Κι εδώ μπορείς να σκεφτείς ποιους σκότωνε και γιατί, τι κέρδιζε (τρεφόταν μέσα από τις ζωγραφιές). Γενικά θεωρώ ότι η ιδέα σε παίρνει για πολλές αλλαγές ή βελτιώσεις. Συνολικά μου άφησε καλή γεύση. Συνέχισε την καλή δουλειά. Καλή σου επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ballerond Posted May 19, 2016 Share Posted May 19, 2016 Γεια σου συνονώματε! Μου άρεσε πολύ ο τίτλος σου και μου έβγαλε κάτι αρκετά αλληγορικό και ποιητικό (πριν το πάρει ο Ρέμος και το κάνει λαικατζούρα ). Πολύ ωραία σκιαγράφηση χαρακτήρων όπως και ο παραλληλισμός ψυχισμού με την τέχνη. Λίγα πράγματα στην συνέχεια. Η γιατρός μου άρεσε πολύ, μου θύμισε ηρωίδες που έχω δει αλλού. Που συμπάσχεις, που τις θεωρείς αληθινές, άτομα της διπλανής πόρτας.Πιστεύω ότι αν είχες παραπάνω λέξεις στην διάθεση σου θα έκανες πολύ καλύτερη και μεγαλύτερη ανάπτυξη.Η ιδέα με την φοβία λίγο με παραξένεψε όπως και το πως δικαιολογείς το κομμάτι των δολοφονιών. Θα ήθελα λίγο μεγαλύτερη αληθοφάνεια εκεί όπως και γιατί επέλεξες αυτές τις 2 φοβίες να την επηρρεάσουν.Ενώ όλη η σκηνή μεταξύ των γυναικών είναι αρκετά έντονη, αισθησιακή και ατμοσφαιρική, στο τέλος μας χαώνεις. Η ιδέα δεν είναι καθόλου κακή αλλά η υλοποίηση...απότομη. Ήθελε τουλάχιστον άλλες 1000 λέξεις για να φτάσεις στην τελευταία πρόταση. Εκεί πιστεύω μόνο ότι έχασες.Γενικά όμως πολύ ωραία ιστορία και μπράβο για τις έξυπνες ιδέες που είχες ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted May 21, 2016 Share Posted May 21, 2016 Γεια σου Γιάννη! Η ιστορία μου φάνηκε αρκετά καλή και τελείως μέσα στο είδος και το θέμα του διαγωνισμού! Στα θετικά είναι σίγουρα ο χαρακτήρας της γιατρού, λόγω της αληθοφάνειας που είχε, ο ρυθμός της ιστορίας και η ιδέα του να παγιδεύσει κόσμο μέσα στη ζωγραφιά της. Στα αρνητικά θα έβαζα κι εγώ τη σύνδεση με τα επίθετα, όπως και την ασάφεια στο υπερφυσικό στοιχείο, στο ποιος είναι αυτός ο άντρας, τι έχει να κερδίσει κλπ. Με λίγα λόγια την πλοκή πρέπει να δουλέψεις, γιατί οι χαρακτήρες, η γραφή και ο ρυθμός είναι μια χαρά Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Björne Posted May 23, 2016 Share Posted May 23, 2016 Καλησπέρα κι από μένα Γιάννη. Μου αρέσει που ξεκινάς την ιστορία σου in media res και η πλοκή "σκάει" κατ' ευθείαν από το σημαντικότερο σημείο. Η ιδέα είναι αρκετά ενδιαφέρουσα -αν και θα προτιμούσα να μην ήταν μόνο ένα όνειρο, but anyway! Κάτι που χρήζει αρκετής συζήτησης στο θέμα των διαλόγων -γενικώς- είναι το εξής: Αν χρησιμοποιούμε πολλά ρήματα που εξηγούν τον τόνο και τον τρόπο (πχ μίλησε με θαυμασμό, αποκρίθηκε, μίλησε πρώτη κλπ), λένε ότι ο αναγνώστης αποσπάται από την πλοκή και το διάλογο. Εγώ συνηθίζω να βάζω μόνο "είπε", αλλά δεν ξέρω αν είναι και σωστό. Προσωπικά με βοηθάει στο να κρατήσω μια ροή στο κεφάλι μου, σχετικά με το ποιος μιλάει και τι λέει, με λίγες αναφορές στη γλώσσα του σώματος. Η χρήση των ονομάτων είναι επίσης μια μελέτη από μόνη της. Το λογοπαίγνιο με την Ιατράκη μου φάνηκε κάπως, αλλά ΟΚ. Κάπου λες "Τα χάπια είχαν φανεί να τη βοηθάνε" θα πρότεινα "Τα χάπια φάνηκαν να τη βοηθούν" ή "Τα χάπια φαίνονταν να βοηθούν για λίγο" Μετά κάποια ψιλοπράγματα και "χαζοί προβληματισμοί" μεταξύ του "show&tell" που στρώνουν με την εμπειρία και το τί "περνάει", δεν με ενόχλησαν καθόλου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
GeorgeDamtsios Posted May 23, 2016 Share Posted May 23, 2016 Γιάννη καλησπέρα. Εσύ νομίζω κέρδισες ήδη ένα τρόπαιο εδώ, αυτό του καλύτερου τίτλου. Αν πάλι έχεις και ένα βραβείο μικρής αποτυχίας, αυτό πάει στον ποντικόπουλο! Αμάν επίθετο. Ακόμη κ για την ανάγκες τις ιστορίας, ήταν too much. Μικρό το κακό φυσικά. Θα έλεγα ότι η ιστορία σου είναι πολύ ισορροπημένη. Μάλλον για σκοτεινή φαντασία μού κάνει πιο πολύ παρά για τρόμο, αλλά αυτό στο αναφέρω μόνο στα πλαίσια του διαγωνισμού. Κατά τα άλλα λειτουργεί μια χαρά. Η μοναδική ένσταση που έχω, είναι σχετικά με το τέλος. Μη φανταστείς κάτι το τρομερό, απλά το γύρισμα εκεί μού κάθισε λιγάκι απότομο. Κάπως είπα, “τι έγινε ρε παιδιά, πώς φτάσαμε στη ζωγραφιά με τη γιατρό”;. Θαρρώ όμως ότι αν είχες περιθώριο λέξεων θα την ολοκλήρωνες ακόμα καλύτερα την ιστορία. Και αν το κάνεις, εγώ ενδιαφέρομαι να τη διαβάσω διότι μου άρεσε πολύ. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted May 27, 2016 Share Posted May 27, 2016 (edited) Καλησπέρα συνονόματε, Δεν θα πρωτοτυπήσω. Κι εμένα μου άρεσε αρκετά η ιστορία σου. Είναι με διαφορά ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει από την πένα σου. Η γραφή σου -πως να το πω- έμοιαζε απελευθερωμένη σε σχέση με άλλες φορές. Την προτιμάω έτσι Η 'βαριά' γραφή (όπως π.χ αυτή στο κείμενο του φάντασι διαγωνισμού) είναι δίκοπο μαχαίρι. Ωραίο και το τελείωμα, αν και από την στιγμή που: εμφανίζεται η ζωγραφιά. Λίγο ή πολύ το περιμένεις . Δεν έχω κάτι το αρνητικό να προσθέσω. Ίσως λίγο η σύνδεση των των θυμάτων με τις φοβίες της Λένας θα μπορούσε να'ναι δοσμένη με κάποιον άλλον τρόπο. Αυτό με τα επίθετα μου φαίνεται λίγο πρόχειρο, απλά και μόνο για να λειτουργήσει. Εν πάση περιπτώσει, ωραίοι οι τρόποι με τους οποίους τους σκοτώνει ωστόσο! Αυτά. Συνολικά, μπράβο. Πέρα για πέρα θετική εντύπωση Καλή συνέχεια! Edited May 27, 2016 by jjohn Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted May 29, 2016 Share Posted May 29, 2016 Καλησπέρα Γιάννη,Επειδή βρίσκω ότι συμφωνώ με τους παραπάνω στο ζήτημα του τέλους, και βρίσκω ότι δεν έχω κάτι που να θέλω να συμπληρώσω, θα ήθελα να επικεντρώσω την προσοχή σου σε ένα κομμάτι το οποίο θέλει πάντα μεγάλη προσοχή όταν εμφανίζεται.Η αφήγηση που κάνει η Λένα στην Κάτια για το κλαμπ και την εμφάνιση Εκείνου. Πρέπει να ισορροπείς πάντα ανάμεσα στη δική σου αφηγηματική ικανότητα (που βλέπω ότι κλίνει ελαφρώς προς το λυρικό και περιγραφικό) και στην υπάρχουσα κατάσταση της σκηνής, στη συγκεκριμένη, δηλαδή, ένας χαρακτήρας αφηγείται κάτι σε έναν άλλο. Δημιουργείται αναληθοφάνεια στον διάλογο, γιατί κανείς δεν μιλάει ρεαλιστικά με αυτό τον τρόπο. Αν διαβάσεις το κομμάτι φωναχτά και προσπαθήσεις να το ακούσεις σαν λόγια κάποιου, θα καταλάβεις αυτό που θέλω να σου πω.Πέρα από αυτό, το ίδιο το γράψιμο είναι σε υψηλά επίπεδα και η γιατρός λειτούργησε μια χαρά σαν χαρακτήρας. Το να δίνεις πάθη στους χαρακτήρες και να προσπαθούν να τα ξεπεράσουν, όπως συμβαίνει εδώ, είναι ένας ωραίος τρόπος να τους δίνεις βάθος.Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted May 31, 2016 Share Posted May 31, 2016 Να ξεκινήσω από τον πολύ ωραίο τίτλο. Σε τραβάει από την αρχή, για να ανακαλύψεις τι θέλει να πει. Γενικά, αρκετά καλογραμμένη ιστορία. Μόνο κάποιες περιγραφές και μεταφορές ήταν λίγο πιο υπερβολικές απ’ όσο χρειαζόταν. Η ατμόσφαιρα ήταν αυτή που ταίριαζε στο διήγημα και ειδικότερα στα όνειρα με εκείνον δημιουργούσε την απαραίτητη υποβολή. Η πλοκή ήταν ενδιαφέρουσα. Η αρχική γνωριμία, η εξέλιξη και η αντιμετώπιση της ασθένειας, η επανασύνδεση και η αποκάλυψη, όλα έρχονται με τη σειρά που πρέπει. Πολύ ωραία ήταν και η ιδέα της ζωγραφιάς και το πώς λειτουργούσε απ’ τη μία για τη Λένα κι απ’ την άλλη για εκείνον. Ένα σημείο που θα πρέπει να σκεφτείς και να το δώσεις καλύτερα είναι ο τρόπος με τον οποίο ξαλαφρώνεται η Λένα από τις φοβίες της. Όπως έχει ξανααναφερθεί, αυτό με τα επίθετα δεν λειτουργεί και τόσο καλά, ίσα-ίσα, έχει και αντίθετα αποτελέσματα. Οπότε, ξαναδές το αυτό, πώς αλλιώς μπορείς να το γράψεις, ίσως να πρέπει να αλλάξεις το είδος των φοβιών, και δίνοντάς της την προσοχή που της αξίζει, η ιστορία σου θα αναδειχτεί πολύ περισσότερο. Η τελευταία σκηνή, μέσα στη ζωγραφιά, είναι εξαιρετική Τέλος, να σημειώσω και το πόσο δυνατή είναι η τραγική ειρωνεία που η Λένα πιστεύει ότι σκοτώνει την Κάτια στο όνειρό της, ενώ στην πραγματικότητα θέλει να είναι μαζί της. Φοβίες: Musophobia, apiphobia, iatrophobia. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Silvertooth Posted May 31, 2016 Share Posted May 31, 2016 Είναι ωραίο το πως ο χαρακτήρας με τη φοβία παρουσιάζεται μέσα από τα μάτια κάποιου άλλου. Προσωπικά στη σκηνή που μπήκε η Κάτια στη ζωγραφιά με γοήτευσε η ατμόσφαιρα που έφτιαξε. Αν έχω κάποια ένσταση είναι η εξήγηση του όλου θέματος από τη Λένα. Ο τρόπος που μιλάει δε θυμίζει προφορικό λόγο. Επίσης, τα σημάδια φαίνονται νωρίς για το ότι η Λένα δεν είναι καλά στα μυαλά της, και η Κάτια όφειλε να προσπαθήσει να αμυνθεί ή να το σκάσει, έστω και ανεπιτυχώς. Γενικώς, ήταν ωραίο το φλερτ μεταξύ των γυναικών και η Κάτια έβγαλε μια πειστικότητα σα χαρακτήρας. Η Λένα δεν μοιάζει τόσο τρισδιάστατη, κυρίως λόγω του τρόπου που μιλάει και εξηγεί. Η ιδέα έχει ενδιαφέρον, αν και μάλλον χρειάζεται λίγο πιο πολλή ανάπτυξη. Καλή συνέχεια λοιπόν! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Γιώργος77 Posted May 31, 2016 Share Posted May 31, 2016 Στα θετικά: η όλη ονειρική ατμόσφαιρα. Το θόλωμα των ορίων μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου με γοητεύει πάντοτε. Αγαπημένη φράση : Και οι φωνές έμοιαζαν απόμακρες, συγκεχυμένες, αποσπασματικές· σαν ένα κομμάτι ονείρου που είχε τρυπώσει απρόσκλητο σε κάποιο άλλο όνειρο. Στα αρνητικά: Το ότι σκοτώνει τους ανθρώπους βάσει του επωνύμου. Μου φαίνεται λίγο επιφανειακό, λίγο χωρίς λογική. Ο Εκείνος. Λίγο περιγραφή παραπάνω, κάποια εξήγηση των κινήτρων του θα βοηθούσε να σκιαγραφηθεί καλύτερα το πιο ενδιαφέρον πρόσωπο της ιστορίας. Ήταν ο Σατανάς, ήταν κάποιο είδος βρυκόλακα; Καλή επιτυχία Γιάννη!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted June 1, 2016 Share Posted June 1, 2016 Φίλε Γιάννη, τι να πω. Έξοχη ιστορία. Θα συμφωνήσω ίσως ότι θα ήθελα μια δυο σειρές παραπάνω για να να ακταλάβω τι παίζει με τον Εκείνο. Αλλά κι έτσι, τι να πω. Πολύ ευχάριστη έκπληξη. Και φοβία, και τρόμος, και απ' όλα. Μπράβο. Μπράβο. Και καλή σου επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Disco_Volante Posted June 11, 2016 Share Posted June 11, 2016 Γιάννη καλησπέρα! Η ιστορία σου μου άρεσε αρκετά και προσωπικά θεωρώ ότι είναι μία από τις καλύτερες του διαγωνισμού. Καλογραμμένη, με σωστό ρυθμό και εξέλιξη που δεν κουράζει τον αναγνώστη ούτε του δημιουργεί απορίες. Στο σημείο που η Λένα εξηγεί στην Κάτια για τις τρεις φοβίες και αναφέρει τις δύο πρώτες με τους αντίστοιχους φόνους θα πρέπει να ομολογήσω ότι κατάλαβα, σχεδόν αμέσως, ότι η Κάτια ήταν η επόμενη. Και πάλι μπράβο για την ιστορία σου! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted August 23, 2017 Share Posted August 23, 2017 Νομίζω πως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μνημονεύσουμε τον Γιάννη, από το να διαβάσουμε τις ιστορίες του. Bump λοιπόν σε μια από τις αγαπημένες μου ιστορίες του. Στην μνήμη του... 8 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.