Ο Εθισμός του Κριστιάν Αμπρόζ: Η Αγάπη σου μου Fhtagn - Ανδρέας Μιχαηλίδης

[BladeRunner]

 

Παίζει να είναι η πρώτη φορά που δίνω τέσσερα ευρώ για να αγοράσω ένα τόσο μικρό βιβλιαράκι, σκάρτα εβδομήντα σελίδων, χωρίς, μάλιστα, να έχω διαβάσει έστω και μια πρόταση του συγγραφέα στο παρελθόν. Έχω διαβάσει δυο-τρία βιβλία που έχει μεταφράσει, αλλά αυτό φυσικά δεν μετράει. Ο Μιχάλης (aka Nihilio) με έπεισε με την κριτική του, έτσι το αγόρασα και το διάβασα με συνοπτικές διαδικασίες. Και έμεινα αρκετά ικανοποιημένος. 

 

Η occult detective ιστορία διαδραματίζεται στην Νέα Ορλεάνη το 2010 και πρωταγωνιστές είναι ένας θηριώδης μαύρος ντετέκτιβ της αστυνομίας, ονόματι Ζαν Μπατίστ, και ο ιδιόρρυθμος βοηθός του Κριστιάν Αμπρόζ. Οι δυο τους θα βρεθούν αντιμέτωποι μ'έναν άγριο φόνο. Δεν λέω κάτι παραπάνω, για να μην χαλάσω τις όποιες εκπλήξεις. Και υπάρχουν κάποιες λίγες και καλές στην πλοκή και τους χαρακτήρες.

 

Το βιβλίο συνδυάζει το αστυνομικό νουάρ με τον υπερφυσικό τρόμο, με το αποτέλεσμα να είναι σίγουρα ικανοποιητικό. Βασικό προσόν του βιβλίου, όμως, είναι η γραφή, έτσι ωραία και ευκολοδιάβαστη όπως είναι, με εξαιρετικές περιγραφές και φυσικούς διαλόγους. Το δεύτερον προσόν είναι οι δυο κεντρικοί χαρακτήρες, που μέσα σε λίγες σελίδες καταφέρνουν να γίνουν αρκετά ενδιαφέροντες, χάρη στην ιδιαιτερότητά τους και το μυστηριώδες παρελθόν τους. Πραγματικά θα ήθελα να μάθω πολλά περισσότερα πράγματα από αυτά που μας είπε ή υπονόησε ο συγγραφέας. Και τρίτο προσόν, είναι η κάπως σκοτεινή ατμόσφαιρα.

 

Γενικά πρόκειται για μια πολύ ωραία και ενδιαφέρουσα νουβέλα (ή μεγάλο διήγημα, όπως το βλέπει κανείς), που είχε αρκετό ψωμί για να γίνει ένα μυθιστόρημα με το τριπλάσιο ή και το τετραπλάσιο μέγεθος. Φυσικά και με το μέγεθος που έχει τώρα προσφέρει τρόμο, εκπλήξεις και λίγη μαυρίλα, αλλά θα ήθελα κάτι παραπάνω. Πάντως νομίζω ότι θα ακολουθήσουν και άλλες ιστορίες με τους δυο αυτούς ήρωες και δεν βλέπω την ώρα να τις διαβάσω και αυτές. Ίσως έτσι μάθω και περισσότερα γι'αυτούς!

 

Υ.Γ. Ένα σχόλιο αξίζουν και τα σκίτσα του Άρη Λάμπου, που ταίριαξαν με το κείμενο και οπτικοποίησαν την αίσθηση παρακμής που βγάζει η ιστορία. Επίσης η έκδοση είναι όμορφη και προσεγμένη.

 

8/10

Edited July 12, 2016 by BladeRunner

[Ιρμάντα]

Το τελείωσα σήμερα, και ομολογώ πως δεν έχω αποφασίσει αν μου άρεσε περισσότερο ή λιγότερο από την προφορική, αφηγηματική εκδοχή του. Υπάρχουν κομμάτια που σε μαγεύει η γνώση του συγγραφέα για τη Νέα Ορλεάνη, πιστεύεις ότι πήγε δηλαδή. Και κομμάτια που οι διάλογοι κάπως παρατραβάνε, έχεις την αίσθηση πως είναι ελαφρώς επιτηδευμένοι. Οπωσδήποτε είναι ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο σε γενικές γραμμές, προσεγμένη έκδοση, εικονογράφηση που ταιριάζει γάντι. Δεν λείπει από τον συγγραφέα το χιούμορ, ο ίδιος ο τίτλος Η Αγάπη σου μου Fhtagn που παραπέμπει από τη μία στην κθουλική γλώσσα κι από την άλλη σε επαρχιώτικη εκφορά της λέξης φτάνει. (Πώς σου ρθε βρε Αντρέα!) Η ατμόσφαιρα πνιγηρή, νιώθεις πως σε πνίγει ο βάλτος όσο διαβάζεις κι ο ήχος από τύμπανα, τύμπανα και οπλές...

Γενικώς ευχάριστο βιβλίο, θετικό το πρόσημο, καλή έκδοση και καλές σας αναγνώσεις!

Edited July 13, 2016 by Ιρμάντα

[Naroualis]

Η Αγάπη σου μου Fhtagn (Ο εθισμός του Κριστιάν Αμπρόζ #1)
 
Ομολογώ ότι ο Κριστιάν Αμπρόζ δε με γοήτευσε όσο περίμενα να με γοητεύει <spoiler> ένας βαμπίρος στη Νέα Ορλεάνη του 1930. Και με ψαθάκι Παναμά στο κεφάλι. </spoiler>
 
Από την άλλη, σε πάει μια σκοτεινή βόλτα εκεί που πρέπει να πας μόνο και μόνο για να δεις τι θα πει παρακμή. Όλα είναι προσεγμένα, σοφά τοποθετημένα, όλα υπαινικτικά, ως οφείλει να είναι ένα κείμενο με τη λέξη fhtagn στον τίτλο του...

 

Η στοργή του βάλτου (Ο εθισμός του Κριστιάν Αμπρόζ #2)

 

Για κάποιον σκοτεινό και άθλιο λόγο, ετούτο μου άρεσε περισσότερο από το πρώτο. Να έφταιγε το πτώμα κάτω από τα σανίδια; Να έφταιγε η απελευθερωμένη νέα; Να έφταιγαν οι τρεις πόρνες που παλεύουν να ζεστάνουν την παγωνιά του Κριστιάν ή μήπως η τσατσά τους;

 

Δεν ξέρω. Βυθίστηκα πιο εύκολα, ίδρωσα πιο εύκολα, σιχάθηκα πιο εύκολα. Περιμένω το τρίτο, για να δω αν όλο αυτό θα πάει κάπου τελικά, εκτός από το βάλτο.

[Nihilio]

 

Η Αγάπη σου μου Fhtagn (Ο εθισμός του Κριστιάν Αμπρόζ #1)

 

Ομολογώ ότι ο Κριστιάν Αμπρόζ δε με γοήτευσε όσο περίμενα να με γοητεύει <spoiler> ένας βαμπίρος στη Νέα Ορλεάνη του 1930. Και με ψαθάκι Παναμά στο κεφάλι. </spoiler>

 

Από την άλλη, σε πάει μια σκοτεινή βόλτα εκεί που πρέπει να πας μόνο και μόνο για να δεις τι θα πει παρακμή. Όλα είναι προσεγμένα, σοφά τοποθετημένα, όλα υπαινικτικά, ως οφείλει να είναι ένα κείμενο με τη λέξη fhtagn στον τίτλο του...

 

Η στοργή του βάλτου (Ο εθισμός του Κριστιάν Αμπρόζ #2)

 

Για κάποιον σκοτεινό και άθλιο λόγο, ετούτο μου άρεσε περισσότερο από το πρώτο. Να έφταιγε το πτώμα κάτω από τα σανίδια; Να έφταιγε η απελευθερωμένη νέα; Να έφταιγαν οι τρεις πόρνες που παλεύουν να ζεστάνουν την παγωνιά του Κριστιάν ή μήπως η τσατσά τους;

 

Δεν ξέρω. Βυθίστηκα πιο εύκολα, ίδρωσα πιο εύκολα, σιχάθηκα πιο εύκολα. Περιμένω το τρίτο, για να δω αν όλο αυτό θα πάει κάπου τελικά, εκτός από το βάλτο.

 

Το πρώτο ήταν ο Αντρέας να σηκώνεται και να μας αφηγείται την ιστορία, το δεύτερο ήταν ο Αντρέας να κάθεται και να τη γράφει ;)

[Alucard]

Διάβασα το πρώτο τεύχος και μου άρεσε πολύ. Φοβερή ατμόσφαιρα, ευφυείς διάλογοι, κθουλιές και Νέα Ορλεάνη. Δε με ξετρέλανε η γραφή, ιδιαίτερα στο πρώτο κομμάτι, τον πρόλογο, από όπου και απουσίαζαν οι διάλογοι. Ήταν κάπως βαριά για τα γούστα μου. Μ@λ@κί@ μου που δεν αγόρασα από το Comic Con και το δεύτερο!