Η θυσία

[ToOt-]

Γεια σας, ονομάζομαι Γιώργος και πρόσφατα ξεκίνησα να γράφω κάποια διηγήματα. Διαβάζω το φόρουμ κατά καιρούς και μου αρέσουν αρκετές από τις ιστορίες σας. Θα ήθελα πολύ να διαβάσετε ετούτο το διήγημά μου και να εκφράσετε την ειλικρινή σας άποψη, διότι θέλω πολύ να μάθω "που βρίσκομαι" (γνωστοί και φίλοι δεν βοηθάνε δυστυχώς γιατί όλα τα βρίσκουν εξαιρετικά )  Φυσικά ελπίζω να σας αρέσει και να το ευχαριστηθείτε.

 

Όνομα Συγγραφέα: Γιώργος
Είδος: φαντασία
Βία; Μπα
Σεξ; Μπα
Αριθμός Λέξεων: 2700
Αυτοτελής; Είναι ας πούμε ένα κομμάτι από κάποια συλλογή διηγημάτων, όπου το κοινό τους στοιχείο είναι ότι στο τέλος όλα καταλήγουν στον ίδιο προορισμό (θα καταλάβετε ποιον προορισμό στο τέλος ) και κάπως συνδέονται όλα με τον αριθμό 21 (αυτό δεν θα το καταλάβετε). Υπάρχουν διάφορα ονόματα τα οποία δεν έχετε ιδέα τι είναι, όμως η κύρια ιδιότητά τους εξηγείται, οπότε δεν χρειάζονται περαιτέρω λεπτομέρειες, έτσι νομίζω δλδ.
Σχόλια: Τι άλλο, αυτά. 
Αρχείο 

 

 

Η θυσία.pdf

[Ballerond]

Φίλε μου καλημέρα. Είχα διαβάσει πριν καιρό το διήγημα σου κι ήθελα να απαντήσω αλλά για x,y λόγους το αμέλησα.

Η ιστορία σου σε γενικό σύνολο μου αρέσει. Έχει ενδιαφέρουσα πλοκή, σε ιντριγκάρει να μάθεις παραπάνω πράγματα όπως και το ποιοι είναι αυτοί οι χαρακτήρες.

 

Το κακό με τα ανολοκλήρωτα διηγήματα είναι ότι σε αφήνουν αρκετά μετέωρο με την μισή μπουκιά στο στόμα.

 

Σε επιμέρους πράγματα θα σου αναφέρω τα εξής:

 

1) Ο γρίφος είναι αρκετά γενικός κι αόριστος οπότε θα μπορούσε να έχει όντως δεκάδες ερμηνείες. Η επεξήγηση του ιερέα ήταν καλή αλλά στόχευε στο να βάλει ενοχές στον Έτγκαρ. Κάποιος άλλος θα έβγαζε κάτι διαφορετικό. Δεν ξέρω αν αυτό ήταν ο σκοπός σου, αλλά κανείς δε θα είχε ποτέ την σωστή απάντηση σε κάτι τόσο γενικό.

 

2) Παρατήρησα 1-2 ανακρίβειες. Γράφεις ότι η Λίθιν ήταν φτωχογειτονιά και δεν είχε σχεδόν καθόλου φρουρούς και μετά γράφεις ότι υπήρχε φρούρηση παντού. Ήταν φρουροί του μοναχού αυτοί; Πως τους έφερε; Δεν πήρε κανείς χαμπάρι; Δεν μου κόλλησε αυτό. Επίσης η σκηνή με τον τυπά που τον έπιασε από πίσω τελείωσε πολύ απότομα και εύκολα. Σαν να μπήκε σφήνα για να μας δείξει απλά ότι ο Ετγκαρ αφοπλίζει εύκολα.

 

3) Οι διάλογοι, εκτός ίσως από τους τελευταίους, είναι λίγο ξύλινοι και άτσαλα τοποθετημένοι. Ειδικά ο διάλογος των δύο φρουρών που κρυφακούει ο Ετγκαρ. Μου θύμισε npc σε κάποιο rpg game που σου δίνει quest χωρίς να λέει τπτ άλλο.

 

4) Θα ήθελα περισσότερο inner fight μεταξύ του Ετγκαρ και της φωνής που του μιλάει. Θα το έκανες πιο προσωποκεντρικό έτσι και με εντονότερη σημασία στο έγκλημα που έκανε

 

5) Μικρά typos και ορθογραφικά τα οποία φτιάχνουν. Απλά πρόσεξε τα.

 

Θα ήθελα να δω και την συνέχεια. Να δω τον κόσμο, το lore που σκέφτηκες κτλ. Αν έχεις την συνέχεια ή το σκηνικό με το πετράδι ανέβασε το

[Cassandra Gotha]

Το διήγημα έχει ένα μεγάλο πρόβλημα: την ανάπτυξή του. Θα μπορούσε να είναι πολύ ωραίο, έχει καλά στοιχεία, αλλά ο τρόπος που αναπτύσσεται δεν τα επιδεικνύει. Ξεκινάς με μια ασάφεια που το κάνει σχεδόν αδιάφορο, δηλαδή, δεν καταλαβαίνουμε τίποτα ούτε για την πλοκή ούτε για τον κεντρικό χαρακτήρα. Δεν καταλαβαίνουμε αν έχει παραισθήσεις ή κάποιο μαγικό σε λειτουργία πάνω από το κεφάλι του, να τον ψάχνει και να τον βασανίζει. Δεν κατάλαβα το επάγγελμά του αμέσως, αλλά με το που μπήκε στην πόλη. Δώσε κάτι, μην τα κρύβεις όλα, έστω μια πληροφορία, γιατί η τόση ασάφεια στην αρχή, δυσκολεύει τα πράγματα σε απροχώρητο βαθμό (και γιατί να το διαβάσω; σε τέτοιο βαθμό).

 

Παρακάτω, υπάρχει το πρόβλημα του ποιος τον κυνηγάει. Πραγματικά, δεν κατάλαβα ποιος του έβαλε το μαχαίρι στον λαιμό και είχε δώσει την εντολή να τον πιάσουν. Πηγαίνει στο τέλος και μιλάει σε κάποιον, υποτίθεται, μάγο, αλλά και ο προηγούμενος που τον κυνηγούσε μάγος ήταν; Εκεί μπερδεύτηκα, μπορώ να πω.

 

Οι εξηγήσεις του μάγου/μοναχού στο τέλος πέφτουν βρχή. Αυτά που μαθαίνουμε είναι πολύ ωραία, αλλά θα προτιμούσα να τα παρακολουθούσα ζωντανά, σε μία χορταστική περιπέτεια των 5.000 λέξεων, όπου θα τα καταλαβαίναμε μόνοι μας, θα βλέπαμε τον Έντγκαρ να αλλάζει λίγο-λίγο, θα παρακολουθούσαμε τις σκέψεις του παράλληλα με τις πράξεις του (που θα αντικρούονταν, πολλές φορές) και ας παίρναμε και λίγη βοήθεια/ανάλυση στο τέλος από τον μοναχό. Θα ήταν ένα ενδιαφέρον, διασκεδαστικό ανάγνωσμα. Ενώ τώρα, δεν είναι. Το διάβασα μόνο επειδή ζητούσες βοήθεια, ειλικρινή γνώμη, αλλιώς, αν το διάβαζα μόνο για 'μένα, θα το είχα αφήσει.

 

 

Σημειώσεις:

«Στάθηκε σ' έναν τοίχο μέχρι να κοπάσει ο ψίθυρος. Για πόσο ακόμα θα τον ταλαιπωρούσε αυτή η κατάσταση;»

Έχω καταλάβει ότι αυτές οι φράσεις δεν βοηθούν στο χτίσιμο ατμόσφαιρας, αγωνίας, ενδιαφέροντος για τον χαρακτήρα. Ακούγονται πολύ ψεύτικες για να πείθουν, σαν διάλογοι σε παιδικό θεατρικό.

 

«Η θέση του βρίσκοταν, ο δρόμος φωτίζοταν» είναι λάθος. Το σωστό είναι «η θέση του βρισκόταν - οι θέσεις τους βρίσκονταν», και «ο δρόμος φωτιζόταν - οι δρόμοι φωτίζονταν».

 

«Θα κάνεις ότι σου πω» είναι λάθος. Το σωστό είναι «θα κάνεις ό,τι σου πω». ( Ένα παράδειγμα του ότι: «θα κάνεις ότι όλα είναι εντάξει». )

 

Η φωνή του φίλου του που λέει «Είσαι αυτό που επιλέγεις» καλό είναι να εξηγηθεί πια, σ' αυτό το σημείο. Να πεις κάτι σαν «η φωνή, η ίδια φωνή που άκουγε από την προηγούμενη μέρα, και που ήταν η φωνή του φίλου του...» γιατί έτσι, σκέφτηκα "ποιος φίλος του;". Η αποκάλυψη ήρθε χωρίς προετοιμασία, και γι' αυτό δεν λειτουργεί καλά.

 

«Αυτή ήταν πάντα η φράση του: "Φά' τους, για να μη σε φάνε". » Καλύτερα: «αυτή ήταν πάντα η πεποίθησή του», «η στάση ζωής του» ή κάτι παρόμοιο, πάντως όχι «η φράση του».

 

Ομοίως με τα ότι και ό,τι, ψάξε τα πως και πώς. Έχεις μερικά πώς που έπρεπε να είναι πως (ή ότι).

 

Ο διάλογος των φρουρών δεν είναι καθόλου πειστικός. Δεν έχει την ισορροπία που χρειάζεται, από τη μια να δίνει πληροφορίες κι από την άλλη να είναι φυσικός.

Edited September 3, 2016 by Cassandra Gotha

[ToOt-]

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις και τα σχόλιά σας!!

 

θα τις εξετάσω αναλυτικά και θα επανέλθω

[ToOt-]

Καταρχάς σας ευχαριστώ για τις υποδείξεις γραμματικής, εννοείται πως τα διόρθωσα όλα άμεσα.

 

1) Ο γρίφος είναι αρκετά γενικός κι αόριστος οπότε θα μπορούσε να έχει όντως δεκάδες ερμηνείες. Η επεξήγηση του ιερέα ήταν καλή αλλά στόχευε στο να βάλει ενοχές στον Έτγκαρ. Κάποιος άλλος θα έβγαζε κάτι διαφορετικό. Δεν ξέρω αν αυτό ήταν ο σκοπός σου, αλλά κανείς δε θα είχε ποτέ την σωστή απάντηση σε κάτι τόσο γενικό.

 

Ο γρίφος είναι σκόπιμα γενικός. Μπορεί ο καθένας να τον ερμηνεύει διαφορετικά, όμως στην τελική πιστεύουμε αυτά που λέει ο μάγος, κάπως έτσι. Εξάλλου όπως εξηγεί κι εκείνος,ο γρίφος έχει ας πούμε μια ιδιότητα να καθρεφτίζει τί έχει μέσα του ο καθένας. Ίσως θα πρέπει να το συζητήσει ο Έτγκαρ το θέμα περισσότερο με το μάγο, έτσι ώστε το συμπέρασμα να μην βγαίνει τόσο εύκολα.

 

 

2) Παρατήρησα 1-2 ανακρίβειες. Γράφεις ότι η Λίθιν ήταν φτωχογειτονιά και δεν είχε σχεδόν καθόλου φρουρούς και μετά γράφεις ότι υπήρχε φρούρηση παντού. Ήταν φρουροί του μοναχού αυτοί; Πως τους έφερε; Δεν πήρε κανείς χαμπάρι; Δεν μου κόλλησε αυτό. Επίσης η σκηνή με τον τυπά που τον έπιασε από πίσω τελείωσε πολύ απότομα και εύκολα. Σαν να μπήκε σφήνα για να μας δείξει απλά ότι ο Ετγκαρ αφοπλίζει εύκολα.

 

Λοιπόν, γράφω ότι ο Έτγκαρ γνωρίζει την πόλη πολύ καλά και άρα ξέρει ότι δεν υπάρχει φρούρηση. Οι φρουροί επομένως είναι του μοναχού και φαίνεται στον διάλογο του Έτγκαρ με τον τύπο που επιτίθεται από πίσω. Δηλαδή όλο αυτό δεν είναι κάτι φυσιολογικό για την πόλη είναι κάτι που κινεί υποψίες. Κάτι παράξενο. Τους φρουρούς τους έφερε από το πλοίο που είναι αραγμένο στο λιμάνι. Ίσως κι εδώ να πρέπει να δώσω περισσότερες λεπτομέρειες στο διάλογο του φρουρού με τον Έτγκαρ.

 

3) Οι διάλογοι, εκτός ίσως από τους τελευταίους, είναι λίγο ξύλινοι και άτσαλα τοποθετημένοι. Ειδικά ο διάλογος των δύο φρουρών που κρυφακούει ο Ετγκαρ. Μου θύμισε npc σε κάποιο rpg game που σου δίνει quest χωρίς να λέει τπτ άλλο.

 

Για αυτό τον διάλογο μιλάει και η Cassandra Gotha παρακάτω. Το θέμα είναι ότι, επειδή βλέπουμε τον κόσμο από τα μάτια του Έτγκαρ, σ' εκείνη την σκηνή βρισκόμαστε κρυμμένοι και δεν βλέπουμε τους φρουρούς, παρά τους ακούμε μόνο και περιμένουμε να φύγουν. Δηλαδή δεν μπορώ να περιγράψω κινήσεις των φρουρών ή κάτι άλλο γιατί δεν τους βλέπω. Παρ' όλα αυτά θα μπορούσαν να μιλήσουν περισσότερο; αν και υποτίθεται βρίσκονται εν ώρα υπηρεσίας... θα το κοιτάξω.

 

 

4) Θα ήθελα περισσότερο inner fight μεταξύ του Ετγκαρ και της φωνής που του μιλάει. Θα το έκανες πιο προσωποκεντρικό έτσι και με εντονότερη σημασία στο έγκλημα που έκανε

 

Αυτό δεν το πολυκαταλαβαίνω. Γενικά δεν θέλω να κουράσω πολύ με τη φωνή, θέλω απλά να καταλάβει κάποιος ότι κάτι έχει συμβεί στον ήρωα, κάτι άλλαξε στο κεφάλι του.

 

Θα ήθελα να δω και την συνέχεια. Να δω τον κόσμο, το lore που σκέφτηκες κτλ. Αν έχεις την συνέχεια ή το σκηνικό με το πετράδι ανέβασε το

 

Δυστυχώς δεν έχω τη συνέχεια, ούτε το σκηνικό με το πετράδι. Όπως είπα και πρώτα, γράφω μικρά διηγήματα με διαφορετικούς ήρωες το καθένα, οι οποίοι όμως καταλήγουν στον ίδιο προορισμό. Δηλαδή το ζητούμενο για εμένα είναι να δώσω μια απλή και γρήγορη περιγραφή του τι είναι ο κάθε ήρωας, ποιες είναι οι ικανότητές του, ένα σύντομο βιογραφικό (όχι σε όλους), και πώς και γιατί βρέθηκε στο Σέρρος.

Πολύ με χαροποιεί πάντως που θέλεις να διαβάσεις κι άλλο.

 

 

Το διήγημα έχει ένα μεγάλο πρόβλημα: την ανάπτυξή του. Θα μπορούσε να είναι πολύ ωραίο, έχει καλά στοιχεία, αλλά ο τρόπος που αναπτύσσεται δεν τα επιδεικνύει. Ξεκινάς με μια ασάφεια που το κάνει σχεδόν αδιάφορο, δηλαδή, δεν καταλαβαίνουμε τίποτα ούτε για την πλοκή ούτε για τον κεντρικό χαρακτήρα. Δεν καταλαβαίνουμε αν έχει παραισθήσεις ή κάποιο μαγικό σε λειτουργία πάνω από το κεφάλι του, να τον ψάχνει και να τον βασανίζει. Δεν κατάλαβα το επάγγελμά του αμέσως, αλλά με το που μπήκε στην πόλη. Δώσε κάτι, μην τα κρύβεις όλα, έστω μια πληροφορία, γιατί η τόση ασάφεια στην αρχή, δυσκολεύει τα πράγματα σε απροχώρητο βαθμό (και γιατί να το διαβάσω; σε τέτοιο βαθμό).

 

Παρακάτω, υπάρχει το πρόβλημα του ποιος τον κυνηγάει. Πραγματικά, δεν κατάλαβα ποιος του έβαλε το μαχαίρι στον λαιμό και είχε δώσει την εντολή να τον πιάσουν. Πηγαίνει στο τέλος και μιλάει σε κάποιον, υποτίθεται, μάγο, αλλά και ο προηγούμενος που τον κυνηγούσε μάγος ήταν; Εκεί μπερδεύτηκα, μπορώ να πω.

 

Οι εξηγήσεις του μάγου/μοναχού στο τέλος πέφτουν βρχή. Αυτά που μαθαίνουμε είναι πολύ ωραία, αλλά θα προτιμούσα να τα παρακολουθούσα ζωντανά, σε μία χορταστική περιπέτεια των 5.000 λέξεων, όπου θα τα καταλαβαίναμε μόνοι μας, θα βλέπαμε τον Έντγκαρ να αλλάζει λίγο-λίγο, θα παρακολουθούσαμε τις σκέψεις του παράλληλα με τις πράξεις του (που θα αντικρούονταν, πολλές φορές) και ας παίρναμε και λίγη βοήθεια/ανάλυση στο τέλος από τον μοναχό. Θα ήταν ένα ενδιαφέρον, διασκεδαστικό ανάγνωσμα. Ενώ τώρα, δεν είναι. Το διάβασα μόνο επειδή ζητούσες βοήθεια, ειλικρινή γνώμη, αλλιώς, αν το διάβαζα μόνο για 'μένα, θα το είχα αφήσει.

 

Γενικά δεν θέλω να κουράζω με αναλύσεις και πληροφορίες του "κόσμου", τις θεωρώ σκέψεις που ο ήρωας δεν θα τις έκανε. Επειδή η "οπτική" είναι αυτή του ήρωα και όχι ενός αφηγητή / παραμυθά, δεν μπορεί να σκεφτεί ας πούμε ο ήρωας για το επάγγελμά του, αφού το ξέρει πολύ καλά. Θα φανεί όταν είναι να φανεί.

Μου αρέσει αυτό το "χαμένο" όπου μπαίνω σε έναν κόσμο, και λίγο λίγο μαθαίνω τι παίζει από τα μάτια του ήρωα και τις σκέψεις του.

Βέβαια αυτό μπορεί να είναι μέγα λάθος και να πρέπει να το αλλάξω  

 

Τώρα για μικρές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να ρίξουν λίγο φως, όπως για παράδειγμα Δεν καταλαβαίνουμε αν έχει παραισθήσεις ή κάποιο μαγικό σε λειτουργία πάνω από το κεφάλι του, να τον ψάχνει και να τον βασανίζει  αυτές σίγουρα πρέπει να τις διορθώσω. 

 

Λοιπόν αυτά, σας ευχαριστώ και πάλι, οι παρατηρήσεις σας ήταν πάρα πολύ εύστοχες και χρήσιμες και με βοηθούν να καταλάβω τι συμβαίνει στο μυαλό κάποιου που διαβάζει την ιστορία, τι τον κουράζει, τι τον αφήνει αδιάφορο ενώ θα έπρεπε να δώσει προσοχή, και όλες αυτές τις αγωνίες που έχει κάποιος όταν γράφει κάτι.  

 

ΥΓ: Γιατί σε αυτό το φόρουμ δεν βρίσκω το κουμπί "Edit", τι κάνω λάθος;;;

[Cassandra Gotha]

ΥΓ: Γιατί σε αυτό το φόρουμ δεν βρίσκω το κουμπί "Edit", τι κάνω λάθος;;;

 

Τίποτα δεν κάνεις λάθος, απλά έχει ρυθμιστεί να απενεργοποιείται αυτή η λειτουργία 24 ώρες μετά το ποστ.

 

Χαίρομαι που σου φάνηκαν χρήσιμα τα σχόλια.