Η Στύγα και άλλες ιστορίες λαογραφίας και φαντασίας των Καλαβρύτων - Κωνσταντίνος Π. Τσουρέκης

[Nargathrod]

Κυκλοφορεί από χθες το βιβλίο μου " η Στύγα και άλλες ιστορίες λαογραφίας και φαντασίας των Καλαβρύτων" και θα αδράξω την ευκαιρία να φτιάξω αυτή τη φορά το τόπικ για αυτό παρά να το αφήσω στα σίγουρα χέρια των υπόλοιπων moderators και κυρίως για τον λόγο ότι θέλω να πω δυο λόγια, κατατοπιστικά γι'αυτό. 

 

 

Πριν αναφερθώ στο περιεχόμενο να πω ότι το βιβλίο αυτό προσωπικά δεν το κατατάσσω στην ηρωική φαντασία (την οποία μου αρέσει να γράφω όσο τίποτε άλλο) ούτε το fantasy όπως το λένε οι περισσότεροι. Θα βρείτε στοιχεία τέτοια αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι του είδους. Αν μου επέτρεπαν τον όρο οι αφηγηματολόγοι θα το έλεγα Folk Fantasy. Ωστόσο να μην διαδίδουμε τέτοιους όρους γιατί είναι αντιεπιστημονικοί.  Με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για τον κάθε αναγνώστη. Το λέω αυτό λόγω των διαφορετικών εμπειριών και της διαφορετικής λαογραφίας την οποία έχει παρατηρήσει κάθε ένας ξεχωριστά.

Επίσης θα έλεγα ότι είναι ένας καλός ταξιδιωτικός οδηγός για αυτόν ο οποίος δεν έχει ιδέα για τον τόπο των Καλών Βρυσών, όχι σαν αυτούς που γράφονται για διάφορα μέρη του πλανήτη μας, αλλά ταξιδιωτικός οδηγός ποτισμένος από τα λόγια των κατοίκων των περιοχών. Τι δηλαδή θα απαντούσε ένας Καλαβρυτινός ή κάτοικος των χωριών στις ερωτήσεις, ποιοι είναι οι μύθοι, ποια είναι η φαντασία, ποια τα αλλόκοτα στοιχεία τα μη πραγματικά, ποιοι οι θρύλοι, ποιες οι ιστορίες που λέγονται στα καφενεία;

 

Ας περάσουμε όμως στο περιεχόμενο του βιβλίου : 

 

Αποτελείται όπως γράφει και το οπισθόφυλλο από έξι ιστορίες για τον οδοντωτό σιδηρόδρομο, το θρυλικό Μουτζούρη, που κλείνει φέτος 120 χρόνια λειτουργίας...

 

Εννέα για τον τόπο... την ιστορία... τους θρύλους... τις παραδόσεις... την ιστορική μνήμη... τους ανθρώπους... την Κατοχή... την κωμόπολη... τα Καλαβρυτοχώρια.

 

Ιστορίες Λαογραφίας για τη ζωή των κατοίκων, τις αφηγήσεις και τους μύθους του παρελθόντος, αλλά και σημαντικά ιστορικά γεγονότα που συντάραξαν την περιοχή...

 

Ιστορίες Φαντασίας, όπου το φανταστικό στοιχείο ενώνεται με το ρεαλιστικό, για να μας ταξιδέψει και να μας φέρει πιο κοντά σε ένα μαγικό τόπο, γεμάτο καλά νερά από βρύσες πολλές. 

 

Ένα ξεχωριστό ταξίδι στις καλές βρύσες, τα Καλάβρυτα.

 

Φέτος το 2016 λαμβάνουν χώρα οι εκδηλώσεις ΕΝ ΣΥΡΜΩ στην πόλη των Καλαβρύτων προς τιμήν του οδοντωτού σιδηρόδρομου που έκλεισε τα 120 γεννέθλια του. (1896- 2016) Ο Μουτζούρης που βρίσκεται πια στο μουσείο ξεκίνησε το 1896 και διάβηκε τις δεκαετίες στο φαράγγι του Βουραϊκού, πότε αγκομαχώντας και πότε σφυρίζοντας, περνώντας γέφυρες και αντικατολισθητικές σήραγγες σε μια σιδηροδρομική διαδρομή μοναδική παγκοσμίως.

 

Τα εννέα αυτοτελή διηγήματα με τίτλους είναι τα

 

Βούρα , Τσιβλός , Άραχλος , Η Στύγα , Χίλια Καντήλια , Calovrate , Φουρνόλακας , Καρυδιά , οι Τρεις Αδελφοί.

 

Τα Βούρα, Τσιβλός, Η Στύγα βασίζονται στην ελληνική μυθολογία, και το λαογραφικό στοιχείο. 

 

Τα Άραχλος, Χίλια Καντήλια, Calovrate , Φουρνόλακας , οι Τρεις Αδελφοί βασίζονται σε ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία.

 

Το διήγημα Καρυδιά βασίζεται στη φύση και τη ζωή στα Καλαβρυτοχώρια. 

 

Περισσότερη ανάλυση στις παρουσιάσεις του βιβλίου που θα ακολουθήσουν πρώτα στα Καλάβρυτα και ύστερα σε Αθήνα. 

 

Σήμερα υπάρχει και το signing day εδώ για όσους θέλουν να προμηθευτούν το βιβλίο πριν τις αυγουστιάτικες διακοπές. 

 

[Ιρμάντα]

Καλή επιτυχία Κωνσταντίνε! Θα είμαστε.

[Nargathrod]

Καλή επιτυχία Κωνσταντίνε! Θα είμαστε.

Ευχαριστώ πολύ Ειρήνη μου! Να σαι καλά! 

[Ιρμάντα]

Μόλις σήμερα τελείωσα το βιβλίο του Κωνσταντίνου Τσουρέκη Η Στύγα (και πληροφορήθηκα ότι ο συγγραφέας έχει σήμερα και γενέθλια) οπότε τι καλύτερο δώρο από μία κριτική;

 

Το βιβλίο περιέχει ιστορίες κυρίως λαογραφικού ενδιαφέροντος, κατά την άποψή μου. Δεν το λες fantasy, αν και το φανταστικό στοιχείο αφθονεί στις περισσότερες από τις ιστορίες της Στύγας. Στην πραγματικότητα ο όρος που χρησιμοποιεί ο ίδιος ο συγγραφέας, folk fantasy –δόκιμος ή αδόκιμος, μου φαίνεται ότι ταιριάζει γάντι στην περίπτωση. Έχω ιδιαίτερη αγάπη στη διαδρομή του Οδοντωτού (hell yeah) και έτσι ξεκίνησα να διαβάζω με καλή προδιάθεση. Ο συγγραφέας ακολουθεί τη θρυλική διαδρομή σταθμό το σταθμό και έχει συλλέξει από κάθε χωριό μια ιστορία. Ένας ταξιδιωτικός οδηγός, πράγματι, μα στο θρύλο. Ή στο παρελθόν. Στο λαϊκό μύθο.

Η γραφή του Τσουρέκη είναι απλή εδώ όσο χρειάζεται, χωρίς πλατειασμούς (είναι μεγάλο κατόρθωμα η απλή γραφή και μην το γελάτε) και αποδίδει τους θρύλους με τρόπο κατά τη γνώμη μου πολύ ταιριαστό. Από τις ιστορίες κάποιες ξεχωρίζουν –και κάποιες με συγκίνησαν.

 Στύγα (το νερό της στην οπλή του αλόγου. Όπως φημολογείται ότι πέθανε ο Αλέξανδρος, από τέτοιο νερό που είχε στείλει με τον Κάσσανδρο ο Αριστοτέλης στη Βαβυλώνα.) Πόσο μου άρεσε, και το πλέξιμο με τη Βία και τη Νίκη (ήταν οι κόρες της Στυγός μυθολογικά, αν θυμάμαι).

 Φουρνόλακας. Εδώ έκλαψα.

Καρυδιά. Ναι, και εδώ. Την Καρυδιά θα τη διαβάσω στο παιδάκι μου δηλαδή. Χωρίς πλάκα.

 

Την ιστορία των Καλαβρύτων τη γνωρίζουμε όλοι. Από τα μάτια ενός παιδιού που σώζεται θαυματουργικά αποκτά άλλη βαρύτητα (αν και θα ήθελα να μάθω ποιος ήταν ο άντρας με την πανοπλία).

Γενικά, το βιβλίο του Κωνσταντίνου διαβάζεται νεράκι και είναι από τα πιο τίμια αναγνώσματα που έχουν πέσει στα χέρια μου τελευταία. Πράγμα που σημαίνει ότι χωρίς φανφάρες, χωρίς «περάστε να δείτε το αριστούργημα που γέννησε η ευφάνταστη πένα μου» ο συγγραφέας μας παραδίδει ό,τι υποσχέθηκε: λαογραφία, ένα οδοιπορικό στους θρύλους της περιοχής, ένα ταξίδι στο παρελθόν. Θα ήθελα να υπήρχαν εκεί περισσότερες ιστορίες σαν την Καρυδιά, αλλά χάρηκα γιατί ακόμη και αυτές που δεν ήταν σαν την Καρυδιά με μάθανε πράγματα που δεν ήξερα. Για τη Βούρα και για τον Ηρακλή για παράδειγμα που δεν είχα ιδέα ότι εμπλεκόταν στους τοπικούς θρύλους. Είναι ένα όμορφο βιβλίο, μία όμορφη έκδοση, και μας κάνει να περιμένουμε πολλά και ακόμη πιο καλά από τον συγγραφέα του.

 

 

(Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον συγγραφέα για την αφιέρωσή του -ακόμη μια φορά.) Εύχομαι καλή συνέχεια.

Edited August 2, 2016 by Ιρμάντα

[Nargathrod]

Μόλις σήμερα τελείωσα το βιβλίο του Κωνσταντίνου Τσουρέκη Η Στύγα (και πληροφορήθηκα ότι ο συγγραφέας έχει σήμερα και γενέθλια) οπότε τι καλύτερο δώρο από μία κριτική;

 

Το βιβλίο περιέχει ιστορίες κυρίως λαογραφικού ενδιαφέροντος, κατά την άποψή μου. Δεν το λες fantasy, αν και το φανταστικό στοιχείο αφθονεί στις περισσότερες από τις ιστορίες της Στύγας. Στην πραγματικότητα ο όρος που χρησιμοποιεί ο ίδιος ο συγγραφέας, folk fantasy –δόκιμος ή αδόκιμος, μου φαίνεται ότι ταιριάζει γάντι στην περίπτωση. Έχω ιδιαίτερη αγάπη στη διαδρομή του Οδοντωτού (hell yeah) και έτσι ξεκίνησα να διαβάζω με καλή προδιάθεση. Ο συγγραφέας ακολουθεί τη θρυλική διαδρομή σταθμό το σταθμό και έχει συλλέξει από κάθε χωριό μια ιστορία. Ένας ταξιδιωτικός οδηγός, πράγματι, μα στο θρύλο. Ή στο παρελθόν. Στο λαϊκό μύθο.

Η γραφή του Τσουρέκη είναι απλή εδώ όσο χρειάζεται, χωρίς πλατειασμούς (είναι μεγάλο κατόρθωμα η απλή γραφή και μην το γελάτε) και αποδίδει τους θρύλους με τρόπο κατά τη γνώμη μου πολύ ταιριαστό. Από τις ιστορίες κάποιες ξεχωρίζουν –και κάποιες με συγκίνησαν.

 Στύγα (το νερό της στην οπλή του αλόγου. Όπως φημολογείται ότι πέθανε ο Αλέξανδρος, από τέτοιο νερό που είχε στείλει με τον Κάσσανδρο ο Αριστοτέλης στη Βαβυλώνα.) Πόσο μου άρεσε, και το πλέξιμο με τη Βία και τη Νίκη (ήταν οι κόρες της Στυγός μυθολογικά, αν θυμάμαι).

 Φουρνόλακας. Εδώ έκλαψα.

Καρυδιά. Ναι, και εδώ. Την Καρυδιά θα τη διαβάσω στο παιδάκι μου δηλαδή. Χωρίς πλάκα.

 

Την ιστορία των Καλαβρύτων τη γνωρίζουμε όλοι. Από τα μάτια ενός παιδιού που σώζεται θαυματουργικά αποκτά άλλη βαρύτητα (αν και θα ήθελα να μάθω ποιος ήταν ο άντρας με την πανοπλία).

Γενικά, το βιβλίο του Κωνσταντίνου διαβάζεται νεράκι και είναι από τα πιο τίμια αναγνώσματα που έχουν πέσει στα χέρια μου τελευταία. Πράγμα που σημαίνει ότι χωρίς φανφάρες, χωρίς «περάστε να δείτε το αριστούργημα που γέννησε η ευφάνταστη πένα μου» ο συγγραφέας μας παραδίδει ό,τι υποσχέθηκε: λαογραφία, ένα οδοιπορικό στους θρύλους της περιοχής, ένα ταξίδι στο παρελθόν. Θα ήθελα να υπήρχαν εκεί περισσότερες ιστορίες σαν την Καρυδιά, αλλά χάρηκα γιατί ακόμη και αυτές που δεν ήταν σαν την Καρυδιά με μάθανε πράγματα που δεν ήξερα. Για τη Βούρα και για τον Ηρακλή για παράδειγμα που δεν είχα ιδέα ότι εμπλεκόταν στους τοπικούς θρύλους. Είναι ένα όμορφο βιβλίο, μία όμορφη έκδοση, και μας κάνει να περιμένουμε πολλά και ακόμη πιο καλά από τον συγγραφέα του.

 

 

(Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον συγγραφέα για την αφιέρωσή του -ακόμη μια φορά.) Εύχομαι καλή συνέχεια.

 

Χαίρομαι που σου αρέσει Ειρήνη.

 

 

Ο άνδρας με την πανοπλία, άλλοι τον είπαν κάποιον άγιο. Συγκεκριμένα αναγνώστρια τρίτης ηλικίας ήταν σίγουρη ότι ήταν ο άγιος Δημήτριος. Άλλοι είπαν ότι ήταν κάποιος άγγελος. Εγώ δεν έδωσα ξεκάθαρα όνομα. Αυτό γιατί δεν ήθελα να δώσω την αιτία με την οποία σώθηκε ο Αργύρης ένας από τους 13 που σώθηκαν. Αλλά να αφήσω τον αναγνώστη να το φανταστεί ανάλογα με τις εμπειρίες του και τα πιστεύω του. Χαίρομαι που ήδη άκουσα πολλές ερμηνείες για την ταυτότητα του άνδρα. Αν με ρωτούσε τι ταυτότητα θα του έδινε ο Κωνσταντίνος ως αναγνώστης και όχι ως συγγραφέας θα έλεγε ότι είναι ένας από αυτούς του ιππότες του μεσαίωνα με τις φανταχτερές πανοπλίες που βοηθούσαν του φτωχούς συνανθρώπους τους.

 

 

Όντως η Βία και η Νίκη είναι τα παιδιά της Στύγας και ήθελα να βάλω οικεία ονόματα στο συγκεκριμένο διήγημα. 

 

Χαίρομαι που σου άρεσε η Καρυδιά. Είναι το αγαπημένο μου διήγημα από τη συλλογή.

 

Ο Ηρακλής ζούσε στην περιοχή. Εκεί υπάρχει και το σπήλαιο στο οποίο κατοικούσε. Το επισκέπτονται οι τουρίστες οι πιο ψαγμένοι γιατί είναι ακόμα άγνωστο στο ευρύ κοινό. Γενικά η περιοχή είναι γεμάτη σπήλαια. Όχι μόνο τα γνωστά (Σπήλαια Λιμνών που είναι μοναδικά) αλλά και άλλα με μικρότερη φήμη. 

[MountainRoot]

Επειδή είμαι ήδη σε διακοπές και σε λίγες μέρες θα πάω απο τον Πύργο Ηλείας είπα να παραγγείλω απο το εκεί Public (μιας και ειναι το μεγαλύτερο βιβλιοπωλείο εκεί περα) να μου φέρουν το συγκεκριμένο βιβλίο ώστε να είναι έτοιμο με το που πάω να το τσιμπήσω.

Ειπαν οτι δεν μπορούν να το παραγγείλουν γιατί δεν συνεργάζονται με τον συγκεκριμένο εκδοτικό οίκο και πως η διαδικασία για να το φέρουν τελικά θα κάνει περι τις 15 μέρες.

 

Δεν θα κάτσω τόσο πολύ εκεί οπότε δεν ξέρω πως μπορώ να το προμηθευτώ πιο γρήγορα....κρίμα για όσους είναι εκτός Αθηνών αυτή την στιγμή. Μάλλον θα πρέπει να περιμένω να επιστρέψω Αθήνα για να το πάρω. (εκτός και αν ρωτήσω κανα μικρό βιβλιοπωλείο μπας και το φέρει αλλά πολύ φοβάμαι οτι μεσα στο 15υγουστο όλα υπολειτουργούν).

 

Αναμονή λοιπόν.

[Nargathrod]

Επειδή είμαι ήδη σε διακοπές και σε λίγες μέρες θα πάω απο τον Πύργο Ηλείας είπα να παραγγείλω απο το εκεί Public (μιας και ειναι το μεγαλύτερο βιβλιοπωλείο εκεί περα) να μου φέρουν το συγκεκριμένο βιβλίο ώστε να είναι έτοιμο με το που πάω να το τσιμπήσω.

Ειπαν οτι δεν μπορούν να το παραγγείλουν γιατί δεν συνεργάζονται με τον συγκεκριμένο εκδοτικό οίκο και πως η διαδικασία για να το φέρουν τελικά θα κάνει περι τις 15 μέρες.

 

Δεν θα κάτσω τόσο πολύ εκεί οπότε δεν ξέρω πως μπορώ να το προμηθευτώ πιο γρήγορα....κρίμα για όσους είναι εκτός Αθηνών αυτή την στιγμή. Μάλλον θα πρέπει να περιμένω να επιστρέψω Αθήνα για να το πάρω. (εκτός και αν ρωτήσω κανα μικρό βιβλιοπωλείο μπας και το φέρει αλλά πολύ φοβάμαι οτι μεσα στο 15υγουστο όλα υπολειτουργούν).

 

Αναμονή λοιπόν.

 

 

 

Οι εκδόσεις θα κλείσουν για λίγο τώρα τον Αύγουστο αφενός γιατί θα έχει παρουσίαση στα Καλάβρυτα τις επόμενες μέρες όποτε θα ταξιδέψουν εκεί αφετέρου πρέπει να πάνε και αυτοί λίγες μέρες διακοπές. Οπότε όντως αναμονή λίγες μέρες.  

 

Στον Πύργο που κάνεις μπάνια;

Αν δεν έχεις πάει, να πας στο μουσείο του Κατάκολου με τις αρχαίες εφευρέσεις αν πετύχεις και καλό ξεναγό θα πάθεις πλάκα! Και στη Νέδα τον ποταμό!  

[Nargathrod]

Μια κριτική του βιβλίου εδώ.

[Nargathrod]

Μια ακόμη παρουσίαση του βιβλίου εδώ. Ευχαριστώ πολύ την κοινότητα frapress.gr/

[BladeRunner]

Χθες έτυχε να βρω το βιβλίο μισοτιμής σε παλαιοβιβλιοπωλείο και το αγόρασα δίχως να το σκεφτώ και πολύ. Σήμερα το άρχισα και πριν από λίγο το τελείωσα. Λοιπόν, δηλώνω πολύ ευχαριστημένος. Πρώτα-πρώτα η έκδοση είναι πολύ ωραία, με προσεγμένη επιμέλεια. Το σημαντικότερο όμως, είναι φυσικά το περιεχόμενο.

 

Τι έχουμε εδώ ακριβώς; Έξι μικρούλες ιστορίες για τον Οδοντωτό, που πέρυσι έκλεισε εκατόν είκοσι χρόνια λειτουργίας. Δυστυχώς δεν είχα την τύχη μέχρι σήμερα να μπω στον Οδοντωτό και να ακολουθήσω την -σίγουρα- μαγευτική του διαδρομή (κάποια στιγμή θα το κάνω!), όμως ο συγγραφέας με τις όμορφες περιγραφές του και την όλη νοσταλγική διάθεση, κατάφερε να με μεταφέρει στον Οδοντωτό, τα Καλάβρυτα και τις γύρω περιοχές. Τον ευχαριστώ γι'αυτό.
Επίσης, υπάρχουν εννιά αυτοτελείς ιστορίες, λίγο πιο μεγάλες σε μέγεθος, που έχουν να κάνουν με τον τόπο, τους ανθρώπους, την ιστορία, τους θρύλους και τις παραδόσεις της περιοχής. Θα έλεγε κανείς ότι είναι λαογραφικές ιστορίες, με έντονα και ενδιαφέροντα στοιχεία μυθολογίας και φαντασίας. Πιστεύω ότι τέτοιου είδους ιστορίες είναι που αναδεικνύουν καλύτερα έναν τόπο. Όσον αφορά την γραφή, είναι πολύ καλή και ευκολοδιάβαστη, με όμορφες περιγραφές των ανθρώπων και των τοπίων και με νοσταλγική διάθεση.

 

Τα αρνητικά; Χμ, θα ήθελα περισσότερες ιστορίες (τόσο για τον Οδοντωτό τον ίδιο και την διαδρομή που ακολουθεί, όσο και για την ιστορία, τους θρύλους και τις παραδόσεις της περιοχής) και λίγες φωτογραφίες στο τέλος της έκδοσης. Βέβαια δεν μπορεί να πει κανείς ότι αυτά είναι αρνητικά, ε; Σημαίνει ότι το βιβλίο με άφησε τόσο ικανοποιημένο, που ήθελα κι άλλο!

 

8/10

[Nargathrod]

Χθες έτυχε να βρω το βιβλίο μισοτιμής σε παλαιοβιβλιοπωλείο και το αγόρασα δίχως να το σκεφτώ και πολύ. Σήμερα το άρχισα και πριν από λίγο το τελείωσα. Λοιπόν, δηλώνω πολύ ευχαριστημένος. Πρώτα-πρώτα η έκδοση είναι πολύ ωραία, με προσεγμένη επιμέλεια. Το σημαντικότερο όμως, είναι φυσικά το περιεχόμενο.

 

Τι έχουμε εδώ ακριβώς; Έξι μικρούλες ιστορίες για τον Οδοντωτό, που πέρυσι έκλεισε εκατόν είκοσι χρόνια λειτουργίας. Δυστυχώς δεν είχα την τύχη μέχρι σήμερα να μπω στον Οδοντωτό και να ακολουθήσω την -σίγουρα- μαγευτική του διαδρομή (κάποια στιγμή θα το κάνω!), όμως ο συγγραφέας με τις όμορφες περιγραφές του και την όλη νοσταλγική διάθεση, κατάφερε να με μεταφέρει στον Οδοντωτό, τα Καλάβρυτα και τις γύρω περιοχές. Τον ευχαριστώ γι'αυτό.

Επίσης, υπάρχουν εννιά αυτοτελείς ιστορίες, λίγο πιο μεγάλες σε μέγεθος, που έχουν να κάνουν με τον τόπο, τους ανθρώπους, την ιστορία, τους θρύλους και τις παραδόσεις της περιοχής. Θα έλεγε κανείς ότι είναι λαογραφικές ιστορίες, με έντονα και ενδιαφέροντα στοιχεία μυθολογίας και φαντασίας. Πιστεύω ότι τέτοιου είδους ιστορίες είναι που αναδεικνύουν καλύτερα έναν τόπο. Όσον αφορά την γραφή, είναι πολύ καλή και ευκολοδιάβαστη, με όμορφες περιγραφές των ανθρώπων και των τοπίων και με νοσταλγική διάθεση.

 

Τα αρνητικά; Χμ, θα ήθελα περισσότερες ιστορίες (τόσο για τον Οδοντωτό τον ίδιο και την διαδρομή που ακολουθεί, όσο και για την ιστορία, τους θρύλους και τις παραδόσεις της περιοχής) και λίγες φωτογραφίες στο τέλος της έκδοσης. Βέβαια δεν μπορεί να πει κανείς ότι αυτά είναι αρνητικά, ε; Σημαίνει ότι το βιβλίο με άφησε τόσο ικανοποιημένο, που ήθελα κι άλλο!

 

8/10

Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε το βιβλίο. Με κάνεις να σκέφτομαι να ψάξω και άλλο για να βρω και άλλες ιστορίες!

[Baldwin the Victorius]

''Έξι ιστορίες για τον οδοντωτό σιδηρόδρομο, το θρυλικό Μουντζούρη, που κλείνει φέτος 120 χρόνια λειτουργίας...

Εννέα για τον τόπο... την ιστορία... τους θρύλους... τις παραδόσεις... την ιστορική μνήμη... τους ανθρώπους...την Κατοχή… την κωμόπολη... τα Καλαβρυτοχώρια.

Ιστορίες Λαογραφίας για τη ζωή των κατοίκων, τις παραδοσιακές αφηγήσεις και τους μύθους του παρελθόντος αλλά και σημαντικά ιστορικά γεγονότα που συντάραξαν την περιοχή...

Ιστορίες Φαντασίας, όπου το φανταστικό στοιχείο ενώνεται με το ρεαλιστικό, για να μας ταξιδέψει και να μας φέρει πιο κοντά σε ένα μαγικό τόπο, γεμάτο καλά νερά από βρύσες πολλές.

Ένα ξεχωριστό ταξίδι στις καλές βρύσες, τα Καλάβρυτα.''

 Το βιβλίο αποτελεί μία συλλογή μικρών ιστοριών, κάποιες για τον Οδοντωτό, κάποιες για το παρελθόν της Καλαβρύτων, γεγονότα του 20ου αιωνα που σημάδεψαν την περιοχή και τους κατοίκους της και το παρόν του τόπου και κάποιες που ανήκουν που ανήκουν στο φανταστικό με ντόπιους μύθους και παραδόσεις ( προσωπικά θα τους θεωρούσα μέρος της ντόπιας λαογραφίας). Οι ιστορίες που μιλάνε για τα ιστορικά γεγονότα - αυτές που ανήκουν καθαρά σε αυτό που θα λέγαμε fiction- είναι πολύ καλά δουλεμένες. Τα κύρια πρόσωπα τους είναι πολύ καλά δομημένα και παρουσιασμένα, έχουν διακριτά μεταξύ τους με το καθένα να έχει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που του προσδίδουν μία ξεχωριστή ταυτότητα κάνοντας τα ενδιαφέροντα. Οι πλοκή της κάθε ιστορίας είναι προσεκτικά σχεδιασμένη ώστε να δένει όπως πρέπει τα γεγονότα της σε ένα συνεκτικό σύνολο χωρίς να δημιουργούνται απορίες. Η κάθε ιστορία έχει τον δικό της θεματικό άξονα που δεν επαναλαμβάνεται σε άλλη. Την ίδια στιγμή οι ιστορίες του τυπου fiction αφηγούνται όλες μαζί μία ιστορία που καταλαμβάνει ένα μεγάλο χρονικό εύρος σε διακριτά τμήματα. Οι ιστορίες είναι τοποθετημένες έτσι που η ενότητα του συνόλου να αποκαλύπτεται μόνο στο τέλος, λειτουργόντας και ως ανατροπή. Είναι πολύ δυσκολο μία τέτοια ενότητα να δημιουργηθεί και να αφηγηθεί μέσω μικρών ιστορίων - που η κάθε μία αποτελεί κατά ένα μεγάλο μέρος και αυτοτελής διήγηση ενός ξεχωριστού περιστατικού και ταυτόχρονα οι ιστορίες να τοποθετηθούν έτσι μεταξύ τους που η ενότητα να αποκαλύπτεται στο τέλος αποκτώντας το απαραίτητο συναισθηματικό βάρος. Είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να γίνει μία σπονδυλωτή αφήγηση και αυτό το είδος απαιτεί πολύ προσοχή και ικανότητες. Το γεγονός ότι καταφέρνει μία τέτοια ιστορία να αφηγηθεί με τέτοιο τρόπο και στο τέλος να δώσει μία λυτρωτική για τον αναγνώστη κατάληξη - κάτι που ισχύει και για την κάθε ιστορία ξεχωριστά - αποτελεί ένδειξη για τις ικανότητες του συγγραφέα.

Ο τρόπος γραφής θεωρώ πως έχει πετύχει εκείνη την χρυσή τομή που κάθε διήγηση πρέπει να επιτυγχάνει. Στα σημεία που πρέπει είναι περιγραφικός και σε άλλα σημεία είναι τόσο λιτός, με το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται είναι αυτό που χρειάζεται για την κάθε περίσταση. Οι εικόνες δίνονται με τον τρόπο που πρέπει χωρίς να κουράζουν και τα γεγονότα διαδραματίζονται με την απαιτουμενη ταχύτητα χωρίς να δημιουργούνται ασάφειες ως προς την δράση τους, χτίζοντας και προκαλώντας τα απαιτούμενα συναισθηματα

Αν υπάρχει ένα πρόβλημα, αυτό είναι στις ιστορίες του φανταστικού. Όλες τους, θεωρητικά, αποτελούν μέρη της προφορικής παράδοσης των Καλαβρύτων. Κάποιες όμως είναι δημιουργήματα του συγγραφέα γραμμένες έτσι που να θεωρούνται ως μέρος των προφορικών ιστορίων του τόπου. Αυτό από μόνο του δεν αποτέλεί πρόβλημα, όμως οι ''τεχνητές'' παραδόσεις δεν φαίνεται να έχουν το βάθος και την πολυπλοκότητα που οι πραγματικές προφορικές παραδόσεις έχουν με το πέρασμα των αιώνων και χιλιετιών.

Σε γενικές γραμμές όμως είναι ένα βιβλίο που αξίζει να το έχει ο καθένας. Είναι ευκολοδιάβαστο - εν μέρει λόγω του μικρού μεγέθους του -, ότι πρέπει για διακοπές ή την παραλία, με ενδιαφέρουσες ιστορίες που προκαλούν το ενδιαφέρον και μία από τις λίγες καλές εκτελέσεις σπονδυλωτής αφήγησης από σύγχρονο έλληνα συγγραφέα των τελυταίων δεκαετιών.

[Ἀπόστολος Βρανᾶς]

Θὰ μ'ἐνδιέφερε εἰλικρινά!  Τσιβλό, Στύγα καὶ Καλάβρυτα τὰ ἔχω γυρίσει μὲ τὰ πόδια πολύ!  Καί, βέβαια, τὸν Ὀδοντωτὸ τὸν ἔχω τιμήσει ...