Jump to content

Το πνεύμα του συγγραφέα


Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Old man
Είδος: Fun Fiction
Βία; Όχι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: 3.029
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Τυπικά είναι fantasy, αλλά μόνο αυτοί που έχουν διαβάσει κλασσικά έργα ΕΦ θα καταλάβουν την σάτιρα. Ήταν η συμμετοχή μου στο 27ο εργαστήριο της ΑΛΕΦ. Εδώ, η διορθωμένη (μετά τις παρατηρήσεις στο εργαστήριο) έκδοση με διαφορετικό τέλος. Το καινούργιο (πιο αισιόδοξο) τέλος είναι πολύ κλισέ αλλά δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι καλύτερο. Ελπίζω να σας διασκεδάσει…

Το πνεύμα του συγγραφέα_Revised.doc

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Ω, ναι, το διασκέδασα και με το παραπάνω! :lol:

 

Έξυπνη η ιδέα σου φίλε Τώνη, και οι αναφορές σου αρκετά απολαυστικές. Πολύ λίγο όμως (πάντα όταν κάτι μου αρέσει μου φαίνεται πολύ λίγο), μια τέτοια ιδέα θα ήθελα να έχει περισσότερες σπιρτόζικες πληροφορίες δια στόματος "Φρεντ", περισσότερες αναφορές σε όλους αυτούς που θαυμάσαμε και θαυμάζουμε για το έργο τους. Αναρωτιέμαι, ο Ντάγκλας Άνταμς τι να περνάει άραγε; :lol: Η αναφορά στον "Θόδωρο" με έκανε να γελάσω τρανταχτά! Το δε τέλος, όσο κλισέ κι αν το θεωρείς, για μένα λειτούργησε μια χαρά, δεν νομίζω να ήθελα να τελειώνει κάπως αλλιώς. Γενικά για τα κλισέ δεν έχω την άποψη των περισσοτέρων που προσπαθούν να τα αποφύγουν με κάθε τρόπο μόνο για να καταλήξουν -συνήθως- σε κάτι αδύναμο που αδικεί την ιδέα τους. Ακόμα και το πιο κλισέ πράγμα στη γη, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, μπορεί όχι μόνο να λειτουργήσει μια χαρά και να μην ενοχλήσει τον αναγνώστη, αλλά και να εξυπηρετήσει τον συγγραφέα διευκολύνοντάς τον στο να κάνει πιο εύπεπτο αυτό που έχει στο μυαλό του. Εξάλλου όλα έχουν περαστεί ένα χεράκι, δεν υπάρχει παρθενογένεση πια.

 

Να 'σαι καλά φίλε Τώνη, μου έφτιαξες το κέφι. Καλή συνέχεια! :)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Αρκετά διασκεδαστική και έξυπνη ιδέα, από την αρχή ως το τέλος της. Στρωτή γραφή, απλή αλλά με αρκετή σάτιρα και απολαυστικοί διάλογοι. Εγώ δεν ξέρω αν θα ήθελα άλλο, καθώς ίσως να κουραζόμουν μετά από ένα σημείο. Το τέλος έδεσε μια χαρά και γενικά ήταν αυτό ακριβώς που ανέφερες. Μία έξυπνη, διασκεδαστική ΕΦ ιστορία με τον τρόπο της ;)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ που μπήκατε στο κόπο να το διαβάσετε και να το σχολιάσετε και χαίρομαι που σας διασκέδασε.


Να 'σαι καλά φίλε Τώνη, μου έφτιαξες το κέφι. Καλή συνέχεια! :)

 

Φίλε Σπύρο, σου χρωστάω πολλή διασκέδαση και (μεταξύ μας) δεν νομίζω ότι θα καταφέρω κάποτε να σε ξεχρεώσω. Εύχομαι να δείξεις λίγη κατανόηση και να μην με βάλεις σε μνημόνιο σαν κάτι άλλους. ;-)

Edited by Old man & SiFi
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Βέεεεεβαια, με το "Γεια σου, Θόδωρε" είχε πέσει πολύ γέλιο όταν διαβάζαμε για το εργαστήριο :lol: .

 

Δε θυμάμαι αν σου το είχα γράψει τότε στα σχόλια, αλλά τώρα που το ξαναδιαβάζω μου φαίνεται ότι έχεις κάπως υπερβολικά πολλά επίθετα. Σε κάποια σημεία τα ένιωθα σαν φουντωμένα αναρριχητικά που μου κλείνουν το δρόμο.

 

Επίσης πρέπει να είχα ξεχάσει να σου πω/γράψω ότι από πού κι ως πού "γερομπισμπίκης" ο Όργουελ, αφού πέθανε πριν τα 50 του; :p

 

Αλλά γενικά πολύ καλό. Πρέπει να υπάρχει κι αυτό το είδος, σατιρικό-αυτοαναφορικό κλπ. Μπράβο, και εις άλλα (τέτοια) με υγεία.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Όπως ειπώθηκε και από πολλές και πολλούς στο Εργαστήριο, ο Θόδωρος είναι όλα τα λεφτά. Λιώσαμε! :-)

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν φίλε μου δεν στο είχα αυτό το χιούμορ, είναι καλογραμμένο και πετυχημένο. Με έκανες να γελάσω αρκετά ενώ η εισαγωγή ήταν κάτι με το οποίο ταυτίστηκα (αλλά αντίθετα με τον πρωταγωνιστή σου εγώ τις αποφεύγω τις σκάλες). Μου άρεσε όπως το εξέλιξες και ήταν μια διασκεδαστική ιστορία, φοβερή η σύλληψη για το τι παθαίνουν οι συγγραφείς στην άλλη ζωή όταν βασανίζουν τους χαρακτήρες τους. Η αναφορά στον Αγγελόπουλο επίσης πολύ πετυχημένη, εκείνη που έχασα ήταν με την κατσαρίδα και όχι δε θέλω να μάθω τι παθαίνουν οι συγγραφείς πορνό. Μια ιστορία που διαβάστηκε άνετα και με έκανε να γελάσω εν κατακλείδι.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Πολλά ευχαριστώ σε όλους για τα σχόλιά σας και για τις αναμνήσεις από το εργαστήριο που μου έφεραν.

 

Λοιπόν φίλε μου δεν στο είχα αυτό το χιούμορ

εκείνη που έχασα ήταν με την κατσαρίδα

 

Μάλλον επειδή δεν γνωριζόμαστε…(Δεν γράφω και συχνά...)

Αν όντως δεν το κατάλαβες (και για όποιον άλλο το έχασε) είναι για την “Μεταμόρφωση” του Κάφκα. Αν και ο Κάφκα δεν εννοούσε ακριβώς “κατσαρίδα”, πολλοί μεταφραστές χρησιμοποίησαν αυτή την λέξη για να αποδώσουν το ανύπαρκτο έντομο Ungeziefer.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..