Morfeas Posted October 16, 2016 Share Posted October 16, 2016 Είδος: Δεν ξέρω, ας το πούμε ανάλαφρο.Βία/Σεξ; γενικά αν και κάπως ενήλικο, είναι κατάλληλο για άνω των 13Αριθμός Λέξεων: 1549Αυτοτελής; ΝαιΣχόλια: Γράφτηκε με αφορμή status update του jjohn, με δοθέντα τίτλο. Είναι βιαστικό (μέσα σε ένα δίωρο εμπνεύστηκα και γράφτηκε), αλλά νομίζω ότι γι' αυτό που είναι, είναι οκ (το οποίο δεν σημαίνει ότι δεν περιμένω σχόλια αν κανείς διαφωνεί). Καλά πάντως πέρασα. @γγιάννη, ελπίζω να σε ικανοποιεί και να μπορέσω να συνεχίσω κανονικά -μετά από αυτό το ευχάριστο διάλειμμα- να γράφω τα συνήθη μαύρα απαισιόδοξα κείμενά μου. Και τώρα πάω να δω λίγο Λάνθιμο να στανιάρω Αρχείο:Ο κουμπάρος μου είναι νίντζα.doc 8 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted October 16, 2016 Share Posted October 16, 2016 Απλώς..γέλασα με την ψυχή μου. Φρέσκο, άμεσο, με το δάχτυλο στο στόμα προφανώς εννοείς και όχι με το δάχτυλο στο σώμα και γενικά μιλώντας εύχομαι να μην σου τύχει τέτοιος κουμπάρος.... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted October 16, 2016 Share Posted October 16, 2016 Αχαχαχαχαχα! Τι καλο που ηταν, βρε συζυγε! Εγω, να ξερεις, δεν θα εφευγα ποτε απο κοντα σου για εναν νιντζα! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ballerond Posted October 16, 2016 Share Posted October 16, 2016 Χααχαχαχαχαχαχ Μορφ αδερφέ πολύ καλό! Πραγματικά τον λυπήθηκα τον κακόμοιρο! Αλλά τα θελε κι αυτουνού ο κώλος του, βάζεις την μέλλουσα γυναίκα σου να κοιμηθεί στο ίδιο κρεβάτι με τον κουμπάρο;; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted October 16, 2016 Share Posted October 16, 2016 (edited) Ιστορία που διάβασα με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο όλη την ώρα στα χείλη μου. Ευχαριστώ πολύ ρε συ! Πω,πω, κατάκαρδα το πήρες το σχόλιο μου για τον διαγωνισμό Edited October 16, 2016 by jjohn 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted October 16, 2016 Share Posted October 16, 2016 ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ και βεβαίως είχαμε πεσιμιστικότατο τελείωμα -κλασικά- 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted October 16, 2016 Author Share Posted October 16, 2016 @Γγιάννη, για τον νίντζα μια χαρά αισιόδοξο δεν είναι σαν τελείωμα; (Σκέψου, κιόλας, ότι ο αφηγητής-μπετόβλακας δεν θα μεταφέρει τα γονίδιά του άμεσα στην επόμενη γενιά, αν δεν είναι αυτό αισιόδοξο, τότε τι είναι;) Χαίρομαι που σου άρεσε, πάντως, κι όχι, μην ανησυχείς, δεν θα ξεχάσω αυτόν που έθιξε τη μαυρίλα των ιστοριών μου @Αγαπημένη, δεν ανησυχώ, γι' αυτό διάλεξα γυναίκες άσχετες με νιντζιές για κουμπάρες. με το δάχτυλο στο στόμα προφανώς εννοείς και όχι με το δάχτυλο στο σώμα Όντως τυπογραφικό αυτό που επισημαίνεις, Ιρμάντα, αν και σε συνδυασμό με το παρακάτω σχόλιο του Γιάννη μπορεί να χαρακτηριστεί και "γλώσσα λανθάνουσα..." Αλλά τα θελε κι αυτουνού ο κώλος του, βάζεις την μέλλουσα γυναίκα σου να κοιμηθεί στο ίδιο κρεβάτι με τον κουμπάρο;; Ευχαριστώ για την ανάγνωση και για τα σχόλια. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tzaspy Posted February 4, 2017 Share Posted February 4, 2017 Νικόλα, μα γιαπωνέζο ρε συ; Άλλη φυλή δε βρήκες; Καζάκο, Ουζμπέκο, Μαορί; Σε κάθε περίσταση οι υποψήφιοι γαμπροί θα πρέπει να μελετήσουν το παρακάτω ποίημα και να το δώσουν και στις αραβωνιαστικές τους για να το εμπεδώσουν. Έτσι βέβαια που δόμησες την ιστορία, ήταν σα να περιέγραφες το χρονικό ενός προαναγγελθέντος κεράτου. Αυτοπεπήθηση μηδέν. Η αγωνία ήτα μόνο πότε θα συμβεί. Τελικά συνέβει στο τέλος. Σαγιονάρα! Οι Δέκα Εντολές για Γυναίκες (Απ’ το «Σκολειό για γυναίκες» του Μολιέρου). Πρώτη Όποια μπαίνει με στεφάνιστο κρεβάτι τ’ αλλουνού σ’ ό,τι κάνει και δεν κάνει πάντα να κοιτάει ομπρός της, να μη βγάνει από το νου,πως δεν είναι κανενού παρά μοναχά τ’ αντρός της. Δεύτερη Για φορέματα και λούσα η φτωχιά καθώς κι η πλούσα τον αφέντη θα ρωτά. Αυτός δίνει το ταΐνι κι ό,τι θέλει αυτός θα γίνει.Τηνε θέλει κάτου κάτου για τα μάτια τα δικά του. Τρίτη Άκου κι άλλη μιαν ορμήνεια: σκόνες, αλοιφές, καρμίνια, όλ’ αυτά να μην τα ιδώ,σύνεργα του Οξαποδώ! Όποια βάφεται και σειέται, γέρασε και δε μασιέται ή ζητάει με το κερί όσο πιότερους μπορεί. Τέταρτη Όντας βγαίνει, το φακιόλι χαμηλά να το τραβά, για να μην κοιτάει στραβά και να τη ματιάζουν όλοι. Θα πηγαίνει σαν κοκόνα κι όλο θα ’χει την εικόνα του καλού της μες στα βάθη του μυαλού της. Πέμπτη Δε θα μπαίνει,δε θα βγαίνει μες στο σπίτι σου κανείς άλλος από συγγενής κι όποιος θέλει τον αφέντη. Αν ζητάνε την κυρά του, είναι μήνυμα κεράτου! Έχτη Δε θα παίρνει δώρα, δώρα και ρεγάλα, ή μικρά ή μεγάλα. Ο καθένας τώρα γέρος, παλικάρι, δίνει για να πάρει! Έβδομη Στην κάμαρα δε θα ’χει χαρτί και καλαμάρι. Κι άμα ποτέ τής λάχει καμιά γραφή να πάρει, στον άντρα της θα τρέχει χωρίς να χολοσκάνει κι αυτός καθήκον έχει απόκριση να κάνει. Όγδοη Τις ανοστοπαρέες περιδιαγραμμάτου που κάνουν οι ωραίες, σαχλές μέχρι θανάτου, τις μισούν οι γνωστικοί, γιατί στα σαλόνια εκεί όλες τούτες οι γαλιάντρες δώστου βρίζουνε τους άντρες! Ένατη Στο πράσινο τραπέζι χαρτάκια δε θα παίζει η καλοκυρά. Αν παρατραβήξ’ η φέστα, συφορά! Χάνει τον παρά, χάνει και τα ρέστα! Δέκατη Εκδρομές και φαγοπότι με τον ένα κι άλλο ιππότη πότ’ εδώ και πότ’ εκεί δεν το εγκρίν’ η λογική. Πάντα, με μούτρα λερωμένα, ο άντρας πλερώνει τα σπασμένα. [Molière] 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted May 10, 2018 Share Posted May 10, 2018 Δεν ξέρω αν θες να επενδύσεις στην ιστορία και να τη διορθώσεις (εμένα μου δίνει την αίσθηση πως την έγραψες για την πλάκα σου χωρίς να την πολυδιορθώσεις) αλλά, ανάθεμα τις τρεις κριτικές του διαγωνισμού, εγώ θα τα πω: Ωραίο ξεκίνημα, σε βάζει κατευθείαν στο κλίμα. Επίσης έχει μερικές καλές στιγμές χιούμορ, πχ εκεί με τις λέξεις. Θέλει λίγη δουλειά νομίζω, κυρίως στους χαρακτήρες και τη σχέση τους, του πρωταγωνιστή δηλαδή και της γυναίκας. Ειδικά στη γυναίκα, να την έκανες λίγο πιο bitch, ίσως. Πρώτον θα έβγαζε κι άλλο γέλιο, δεύτερον δε θα κλωτσούσε στην επική στιγμή που κοιμάται με τον άλλον και τρίτον θα προοικονομούσες το τέλος. Επίσης, το σπαθί, έτσι όπως το έβαλες, περίμενα να το δω κάπως, κάπου στο τέλος. Και εκεί στην τουαλέτα, θα ήθελα ένα είδος σύγκρουσης, έστω κ μικρής, να υπάρχει μια διακύμανση. Αυτά, μάλλον το ψειρίζω, χωρίς λόγο, διότι το κείμενο είναι ωραίο κι έτσι. Ευχάριστη ιστορία, διαφορετική απ’ όσες έχεις γράψει. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.