Jump to content

Η Κενή Διαθήκη - Ηφαιστίων Χριστόπουλος


Recommended Posts

  • 2 weeks later...

Αυτό είναι ένα ντεμπούτο που όσοι έχουμε διαβάσει τον Ηφαιστίωνα περιμέναμε πώς και πώς. Μάλιστα, η τελειομανία και η σεμνότητα του συγγραφέα καθυστέρησε αρκετά την έλευση του πρώτου του βιβλίου. Έχετε σίγουρα ακούσει το περίφημο "Δεν είσαι/είναι έτοιμος" που λέγεται για κάποιες περιπτώσεις πρώτων βιβλίων; Ε, απολύτως καμιά σχέση. Το ακριβώς αντίθετο. Ο συγκεκριμένος συγγραφέας είναι έτοιμος από καιρό, και η "Κενή Διαθήκη" το αποδεικνύει περίτρανα.

 

Συμβαίνει να έχω διαβάσει το σύνολο των έργων αυτού του βιβλίου. Τα διηγήματά του έχουν περάσει όλα (αν δεν κάνω λάθος) από τα Λογοτεχνικά Εργαστήρια της ΑΛΕΦ και όλα ανεξαιρέτως μας εντυπωσίασαν με την ομαλή γραφή και τη χαρακτηριστική τους ατμόσφαιρα. Θα πω μόνο ότι υπάρχουν αναγνώστες που ενώ δεν έλκονται από τη θεματολογία του Ηφαιστίωνα, δηλώνουν φαν του, σχεδόν χωρίς να ξέρουν γιατί. :-)

Λοιπόν, είναι η γραφή και η ατμόσφαιρα και το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τη νουβέλα "Βίοι Σφαγίων" (ουσιαστικά μυθιστόρημα είναι, απλώς δεν πρόκειται για τούβλο). Πόσες φορές αντέχεις να διαβάσεις για θάνατο, παρακμή, φθορά και απώλεια σε μια σελίδα, σε ένα διήγημα ή σε ένα βιβλίο; Πολύ περισσότερες απ' όσες νομίζεις, όταν η γραφή και η ατμόσφαιρα είναι του επιπέδου της "Κενής Διαθήκης".

Βρίσκεται στην κορυφή της στοίβας των αδιάβαστων του κομοδίνου μου και ανυπομονώ να διαβάσω τα έργα του βελτιωμένα, γυαλισμένα, έτοιμα.

 

Καλοτάξιδο!

 

Υ.Γ.: Εξαιρετικό εξώφυλλο. Πολύ ταιριαστό. 

  • Like 6
Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάλι, δεν τολμάω να προσπαθήσω καν να γράψω κάτι γι αυτό το βιβλίο. Φοβάμαι πως η φτωχή μου πέννα όσα (και όσο) καλά λόγια και να βρει να πει δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος του…

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Ξέρει κανείς αν μπορώ να το βρω Πρωτοπορία; Πήγα να το ζητήσω με το ISBN (πάντα έτσι παραγγέλνω, πολύ σπάνια με τον τίτλο) και δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη. Μάλλον παίζει να μην το έχουν παραλάβει ακόμη. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Έψαχνα και εγώ το ISBN, αλλά η ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου είναι λίγο ανενημέρωτη. Θα μας τον γράψει ο Ηφαιστίων...

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω ότι κάπου άκουσα ότι μπορείτε να το παραγγείλετε μόνο online, υποθέτω από τον εκδοτικό οίκο. Αλλά δεν είμαι σίγουρη.

Link to comment
Share on other sites

Το βρήκα και εγώ το ISBN από την Πολιτεία. Το κάνω όμως copy- paste στη σελίδα της Πρωτοπορίας και δεν μου βγάζει τίποτα. Τες πάντων, δεν πειράζει. Θα μιλήσω κάποια στιγμή με τον ίδιο από βδομάδα για πιο σίγουρα  :)

Link to comment
Share on other sites

Σε κάθε συνοικιακό βιβλιοπωλείο μπορείς κανείς να παραγγείλει ένα βιβλίο με ISBN ή με συγγραφέα-τίτλο-εκδοτικό. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι στην Πρωτοπορία δεν δέχονται τηλεφωνικές παραγγελίες μ' αυτό τον τρόπο. Αν όχι, φάουλ.

 

Έχω τελειώσει τα διηγήματα και είμαι στη νουβέλα (μυθιστόρημα είναι ουσιαστικά). Πάρα πολύ καλά μέχρι εδώ. Το βιβλίο είναι πολύ ιδιαίτερο, σχεδόν one of a kind στην ελληνική φανταστική λογοτεχνία. 

Θα επιστρέψω με φουλ γνώμη και online παιχνιδάκι που θα καταδείξει το κυριότερο χαρακτηριστικό του.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Δημήτρη, δεν μπορείς να τους πεις να σου το παραγγείλουν στην Πρωτοπορία; Αν θέλουν κι άλλες λεπτομέρειες, να σου πω σε ποιον χονδρέμπορο είναι κτλ. Αν έχεις πρόβλημα πες μου να ρωτήσω στον εκδοτικό.

Link to comment
Share on other sites

Σε κάθε συνοικιακό βιβλιοπωλείο μπορείς κανείς να παραγγείλει ένα βιβλίο με ISBN ή με συγγραφέα-τίτλο-εκδοτικό. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι στην Πρωτοπορία δεν δέχονται τηλεφωνικές παραγγελίες μ' αυτό τον τρόπο. Αν όχι, φάουλ.

 

Ναι, εννοείται ότι η Πρωτοπορία δέχεται παραγγελίες με ISBN, το είπα και πιο πάνω. Απλά το πρόβλημα είναι ότι μόνο έτσι θέλω να παραγγέλνω, όχι με τα άλλα τρία που ανέφερες. Το έκανα μία- δύο φορές και είδα και έπαθα μέχρι να βγάλω άκρη. Πόσο μάλλον τώρα με αυτόν τον όχι και τόσο ασυνήθιστο τίτλο :) Μπορεί στο search που θα κάνουν να βγάλει ένα σωρό επιλογές εκτός από τη σωστή. 

 

Δημήτρη, δεν μπορείς να τους πεις να σου το παραγγείλουν στην Πρωτοπορία; Αν θέλουν κι άλλες λεπτομέρειες, να σου πω σε ποιον χονδρέμπορο είναι κτλ. Αν έχεις πρόβλημα πες μου να ρωτήσω στον εκδοτικό.

 

Θα ξανακατέβω κέντρο Παρασκευή απόγευμα και αν είναι θα σε πω. 

Edited by Δημήτρης
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Οκέυ, είμαι στη μέση του "Βίοι Σφαγίων" και ενώ γενικά δεν μ' αρέσουν τα τόσο μαύρα βιβλία, τούτο εδώ είναι εξαιρετικά καλογραμμένο και έχει μια πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Για να σας δώσω να το καταλάβετε, μπορούμε να παίξουμε το εξής παιχνίδι: Πείτε μου εσείς (για να μη διαλέξω εγώ) μια οποιαδήποτε σελίδα του βιβλίου με νούμερο ανάμεσα στο 9 και στο 272, κι εγώ θα σας γράψω τις πιο χαρακτηριστικές λέξεις που περιέχονται σ' αυτήν. Νεκύδαλλο και ιδιόφαιο, φίλε! Δώσε πράμα!

Link to comment
Share on other sites

Οκέυ, είμαι στη μέση του "Βίοι Σφαγίων" και ενώ γενικά δεν μ' αρέσουν τα τόσο μαύρα βιβλία, τούτο εδώ είναι εξαιρετικά καλογραμμένο και έχει μια πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Για να σας δώσω να το καταλάβετε, μπορούμε να παίξουμε το εξής παιχνίδι: Πείτε μου εσείς (για να μη διαλέξω εγώ) μια οποιαδήποτε σελίδα του βιβλίου με νούμερο ανάμεσα στο 9 και στο 272, κι εγώ θα σας γράψω τις πιο χαρακτηριστικές λέξεις που περιέχονται σ' αυτήν. Νεκύδαλλο και ιδιόφαιο, φίλε! Δώσε πράμα!

 

145

Link to comment
Share on other sites

σελ. 145:

 

αμφιβολία

μαλακίες

ζόρι

μπράβος

νεκροθάφτης

εκφοβισμοί

ξυλοδαρμοί

νταηλίκια

νεκροθάφτη

 

Μπα, μάλλον πέτυχες light σελίδα. :-)

Link to comment
Share on other sites

σελ. 145:

 

αμφιβολία

μαλακίες

ζόρι

μπράβος

νεκροθάφτης

εκφοβισμοί

ξυλοδαρμοί

νταηλίκια

νεκροθάφτη

 

Μπα, μάλλον πέτυχες light σελίδα. :-)

 

Ναι αλλά πέτυχα πολύ ζόρικη σελίδα όμως. Ας είναι, με αρέσει.

Edited by Eugenia Rose
Link to comment
Share on other sites

Οκέυ, νομίζω ότι έφτασα σε μια από τις πιο ζουμερές:

 

σελ. 205

 

τυμπανιαίο

ψοφίμι

μετάνιωνε

ζαρώνοντας

σκόνη

κουρασμένος

εφιάλτες

ολόλυζαν

στρίγκλιζαν

φριχτές

διάβολο

βάσανα

ραγισμένα

απομεινάρια

μαύρα

γκρίζα

νυχτερινό

χαθεί

ράγισε

κατουράμε

φτύνουμε

στάζουμε

αίμα

άγγελοι

γκρίζα

μαμούνια

Θεός

λέπρα

φθίση

θρηνεί

πυορροεί

 

Όλ' αυτά (31 λέξεις) είναι γραμμένα στην ίδια σελίδα, η οποία δεν έχει περισσότερες από 280 λέξεις.

 

Πραγματικά, θεωρώ συγγραφικό κατόρθωμα ότι σχεδόν όλο το βιβλίο πάει γενικά κάπως έτσι και εξακολουθεί να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μου.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Με δουλεύεις; Εγώ περιμένω να περάσει ο χειμώνας, να το διαβάσω άνοιξη, που είμαι και λίγο επιρρεπής στη μαυρίλα.

 

:death2:

Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα και τους Βίου Σφαγίων (φοβερός τίτλος, όπως και ο γενικός).

 

Εξαιρετικό και πολύ ιδιαίτερο βιβλίο.

Όποιος απολαμβάνει άψογη επιμέλεια, εύστοχο και πλούσιο λεξιλόγιο, φαινομενικά απλό αλλά μαεστρικό χειρισμό γλώσσας και παντελή έλλειψη επίδειξης ύφους, αυτό είναι το βιβλίο του.

Όποιος φτιάχνεται αναγνωστικά όταν βυθίζεται σε μια επιτυχημένη και ταιριαστή με την κοσμοπλασία λογοτεχνική ατμόσφαιρα, ναι, αυτό είναι σίγουρα το βιβλίο του.

Τέσσερα διηγήματα και μια νουβέλα (στην ουσία είναι μικρό μυθιστόρημα) στα οποία πρωταγωνιστούν τρισδιάστατοι και γκρίζοι, με τη λογοτεχνική αλλά και την πραγματική έννοια, χαρακτήρες που παλεύουν να σταθούν όρθιοι σε έναν κόσμο χτυπημένο από κάποια απροσδιόριστη περιβαλλοντική καταστροφή.

Ο Ηφαιστίωνας Χριστόπουλος, παίζοντας αέναα και συνειδητά με την πληροφορία και την ασάφεια,  παραδίδει ένα σπάνιο (για να μην πω μοναδικό στο είδος του) ψυχογράφημα της θλίψης, της απώλειας και της φθοράς, και το κάνει αυτό όσο πιο ήσυχα και ύπουλα γίνεται, έτσι που, όταν φτάνει κανείς στο τέλος των σελίδων, νιώθει στο στόμα του μια γλυκόπικρη γεύση –πικρή γι’ αυτά που έγιναν και γι’ αυτά που δεν έγιναν, γλυκιά για τον τρόπο που βγήκαν από το  χαρτί και έφτασαν στον αναγνώστη.

Μπόνους το υπέροχο και ταιριαστό εξώφυλλο. Όσο για το πέμπτο αστεράκι, αυτό το αφαίρεσα για το διήγημα «Αγαθοδαίμων» που, αν και επίσης πολύ καλογραμμένο, ξεπέρασε τα προσωπικά μου γούστα ασάφειας.

 

Και κάτι τελευταίο, αλλά ίσως και πιο σημαντικό από τα παραπάνω: Σε μια εποχή που τόσοι πολλοί είμαστε «ταλαντούχοι» «συγγραφείς» και πολλοί από μας είμαστε «βραβευμένοι» ή «διακριθέντες», έχω δει αρκετές φορές ψήγματα έπαρσης με τη μορφή φουσκωμένων βιογραφικών, υπερβολικών οπισθόφυλλων, προλόγων του ίδιου του «συγγραφέα»(!) ή υπερφίαλων ευχαριστιών στα όρια της ύβρεως. Πιάστε, λοιπόν, αυτό το βιβλίο στα χέρια σας και θαυμάστε τη συστολή, την ειλικρινή μετριοφροσύνη και το γνώθι σαυτόν στις ευχαριστίες στο τέλος του. Διαβάστε το μόνο και μόνο γι’ αυτά, και θα το θυμάστε για όλα τα υπόλοιπα.

Edited by mman
  • Like 5
Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω ακόμα το βιβλίο στα χέρια μου Μιχάλη, αλλά το θέτεις τόσο ωραία που ήθελα να σου πω "μπράβο"! (και στον Η.)

 

Και κάτι τελευταίο, αλλά ίσως και πιο σημαντικό από τα παραπάνω (...) και θαυμάστε τη συστολή, την ειλικρινή μετριοφροσύνη και το γνώθι σαυτόν στις ευχαριστίες στο τέλος του. Διαβάστε το μόνο και μόνο γι’ αυτά, και θα το θυμάστε για όλα τα υπόλοιπα.

Link to comment
Share on other sites

Επίσης, να αναφέρω τις τόσες ήρεμες αλλά κοφτερές σκέψεις που παρεισφρέουν στο κείμενο σχεδόν χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι, ίσως επειδή ο συγγραφέας δεν τις "δηλώνει" ως αποφθέγματα. Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι, χωρίς να κάνουν κάποιο επιδεικτικό μπούγιο, είναι όσες ακριβώς πρέπει. Τις σημείωνα με μολύβι, μέχρι που παρασύρθηκα τελείως. Να μερικές:

 

"Νομίζω ότι αυτό που μας κάνει ανθρώπους είναι το ότι ξέρουμε ότι θα πεθάνουμε. Αυτό που μας κάνει τόσο εύθραυστους. Τόσο σοφούς. Τόσο ανελέητους. Κι εγώ το ξέρω καλύτερα απ' όλους."

 

"Ο μόνος τρόπος να αντέξεις τη γνώση ότι πεθαίνεις είναι να θυμίζεις όσο πιο συχνά μπορείς στον εαυτό σου ότι δεν είσαι ο μόνος."

 

"Δίνεις υποσχέσεις για να κρατήσεις τα λογικά σου. Τις σπας για να μείνεις στη ζωή."

 

"Είμαστε παράξενα πλάσματα εμείς οι άνθρωποι. Τα νήματά μας μπλέκονται σε τυχαίους κόμπους, έτσι που η παραμικρή μας κίνηση να μεταφέρεται, να παραμορφώνεται και να ενισχύεται μέχρι εκεί που δεν μπορούμε και δεν θα μπορέσουμε να δούμε ποτέ. Κι όμως, επιμένουμε να πιστεύουμε ότι ο καθένας μας κρατά στα χέρια του τη μοίρα όλου του κόσμου. Την αλήθεια δεν τολμάμε να την ομολογήσουμε: Τα νήματα δεν τα κρατά κανείς. Τα ξέφτια τους παραδέρνουν κουβαριασμένα στον άνεμο και αρκεί μια απότομη αλλαγή στην κατεύθυνσή του, ή ακόμα και μια ξαφνική άπνοια, για να τυλιχτούν γύρω απ' τον λαιμό μας. Και σ' αυτή τη θηλιά, μπλεγμένη μέσα σ' αυτόν τον πελώριο κόμπο, που δένεται και στρίβει και σφίγγει τόσους αιώνες τώρα, κανείς δεν μπορεί να βρει την άκρη για να την ξετυλίξει."

 

Δηλαδή, ναι.  :good:

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Σ' ευχαριστώ, Μιχάλη, για την προσεκτική ανάγνωση και για την πολύ όμορφη κριτική.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...
  • 2 months later...

Μάλιστα. Λοιπόν, ομολογώ πως δεν ήμουν προετοιμασμένος γι’ αυτό που με βρήκε. Δυστοπική Ε.Φ./Φ με έμφαση στο Δ. Και με κιλά προσωπικότητας. Είναι από τα βιβλία που δεν τα αναλύεις εύκολα σε χαρακτήρες πλοκή, κοσμοπλασία, οπτικές γωνίες κ.λ.π. κι αυτό γιατί έχει τόση έντονο στίγμα κι είναι τόσο στιβαρό που δεν στο επιτρέπει. Όχι πως έχει κενά, κάθε άλλο. Έχει χαρακτήρες (μαύρους), έχει φοβερή πρόζα (μαύρη), ατμόσφαιρα (μαύρη κι άραχνη), σχεδόν μια χούφτα διηγήματα νάρκες και μια ιστορία βόμβα.
Το κατάπια σαν ένα, γιατί η ατμόσφαιρα (πίσσα) που κυριαρχεί είναι μία. Θα προτιμούσα να είχε εκδοθεί σαν νουβέλα, χαίρομαι όμως που τελικά μπήκαν και τα διηγήματα γιατί πολύ απλά τα ευχαριστήθηκα. Επίσης χαίρομαι που το βιβλίο έτυχε τέτοιου εξωφύλλου, τίτλου και προσοχής, βρήκα ελάχιστα λάθη. 
Αν θα άλλαζα κάτι; Όχι. Δεν θα άλλαζα. Είναι από εκείνα τα κείμενα που ακόμα κι αν γράφεις σε κάνουν να βυθιστείς χωρίς περισπασμούς από λάθη, αστοχίες κι επιδείξεις. Προσωπικά έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να ξαναδιαβάζει την ίδια πρόταση, όχι επειδή δεν την κατανοούσα, αλλά για την απόλαυση (πώς κάνεις replay σε τσοντοσκηνή ένα πράγμα).
Τώρα, νομίζω πως έχει δημιουργηθεί η λανθασμένη άποψη πως το βιβλίο είναι για λίγους. 
Δεν είναι.
Ναι, είναι δυστοπία. Αλλά είναι κι από τα πιο ιδιαίτερα έργα του Ελληνικού Φανταστικού και για μένα από τα καλύτερα. Αν τον συγγραφέα τον έλεγαν Καφκάκη, θα παραμιλούσαν όλοι τι αριστούργημα είναι. Τώρα που έχει τόσο συνηθισμένο όνομα, ε, ας το φωνάξουμε τουλάχιστον εμείς του χώρου μπας και μας ακούσει κανένας. 
Προσωπικά δηλώνω φαν και περιμένω το επόμενο.

  • Like 7
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Το ξεκίνησα και μπορώ να πω ότι όσο κι αν με προετοίμασαν διάφοροι φίλοι, it wasnt enough.

Είμαι ακόμα στην μέση οπότε θα αρκεστώ σε λίγα, προς το παρόν, σχόλια.

 

Αγαπάω επιμέλεια, γραφή, σύνταξη γενικά ΓΛΩΣΣΑ.

Με απομακρύνει λίγο η ασάφεια, ειδικά στο Αγαθοδαίμων που είναι το μοναδικό που δεν μου αρέσει ως τώρα.

Λάτρεψα μέχρι θανάτου(pun intended) τους Ηρόστρατους.

 

Και συνεχίζω με τα υπόλοιπα. Περισσότερα όταν το τελειώσω :)

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..