Συνέντευξη με τον Κωνσταντίνο Κέλλη - "Η Σκιά στο σπίτι" (2016)

[RObiN-HoOD]

Καλημέρα, καλησπέρα, είμαστε άλλη μια φορά στο "Βελάκια με πένες"   .

 

Σήμερα έχουμε προσκεκλημένο τον συγγραφέα Κωνσταντίνο Κέλλη (DinMacXanthi) για το τελευταίο του βιβλίο "Η Σκια στο σπιτι" σε μια συνέντευξη με τον Μιχάλη Γεωργοστάθη (nihilio) στο ρόλο του και πάλι incognito δημοσιογράφου  για λογαριασμό του SFF.gr.

 

 

Ευχαριστούμε και τους δυο και without further ado περνάμε στο ζουμί!  

 

 

 

ΚΚ: Ξεκινάω με ένα ακόμη ευχαριστώ από καρδιάς σε όλο το SFF.gr και τα μέλη του, παλιά και νέα, που τα τελευταία 10 χρόνια με έπλασε συγγραφικά, μου χάρισε χώρο να αναπτύξω αυτή την πτυχή του εαυτού μου, και φυσικά μου προσέφερε τόσους φίλους και γνωστούς που δεν θέλω να απογοητεύσω συγγραφικά. Για περισσότερα, μπορείτε να ανατρέξετε στις ευχαριστίες του βιβλίου στην τελευταία σελίδα του. Οι συνεντεύξεις στο SFF.gr είναι πάντα ευκαιρία να απευθυνθώ σε κόσμο που ξέρει και καταλαβαίνει, οπότε μπορώ να γίνομαι και λίγο πιο αναλυτικός. Πάμε λοιπόν!

 

1.    Καλησπέρα Ντίνο. Συγχαρητήρια για το τρίτο σου βιβλίο. Πώς θα "πούλαγες" το βιβλίο σου σε κάποιον που θα σε ρωτούσε σε τρεις ή λιγότερες φράσεις;

Ένα μυθιστόρημα αγάπης και τρόμου που πάνω απ’ όλα σέβεται τον αναγνώστη και τη νοημοσύνη του. Δεν ξέρω πού θα σταθεί στη λογοτεχνία του είδους στην Ελλάδα, αλλά πιστεύω πως είναι η ως τώρα πιο ώριμη δουλειά μου και σίγουρα το αγαπημένο μου πόνημα. Το ίδιο πιστεύει και η μεγαλύτερη πλειοψηφία όσων το διάβασαν ως τώρα έχοντας ήδη διαβάσει τα προηγούμενα δυο βιβλία μου.

 

2.    Υπάρχει κάποια ενδιαφέρουσα ιστορία να μας διηγηθείς για το πώς εμπνεύστηκες για το βιβλίο;

Η πρώτη φορά που συζήτησα την ιδέα με την λογοτεχνική πράκτορά μου ήταν τον Δεκέμβριο του 2013, έξω από το βιβλιοπωλείο στην Πανόρμου. Ήταν λίγο πριν ξεκινήσει η παρουσίαση για το «Το φως μέσα μου», ενώ παράλληλα κανόνιζα τα τυπικά για την μετανάστευσή μου στη Σουηδία, λίγες βδομάδες αργότερα. Της είπα ότι θα είναι ένα βιβλίο για την απώλεια και πώς μπορούμε να τη διαχειριστούμε. Ήξερα ότι θα τη βίωνα κι εγώ μπροστά, η μετανάστευση είναι μια σειρά από αντίο που κάποια τα έχεις κατά νου, και κάποια δεν μπορείς ούτε να τα φανταστείς. Είχα αποφασίσει να δώσω την συγκεκριμένη ιστορία μέσα από ένα ξεκάθαρο συμβολισμό: Ένα στοιχειωμένο σπίτι. Το βιβλίο εκτυλίσσεται σε ένα στοιχειωμένο αρχοντικό της βορείου Ελλάδος, και δε με φόβισε καθόλου η όποια κοινοτυπία. Αντιθέτως, ήθελα ο όποιος αναγνώστης να κάνει έστω την παρακάτω σκέψη: «Εντάξει, Την ξέρω την ιδέα. Την ξέρω την ιστορία». Με αυτό τον τρόπο θα μπει στην πλοκή σε παρόμοιο σκεπτικό με το βασικό χαρακτήρα: ο Τάσος αγόρασε ένα καινούργιο σπίτι και πάνω-κάτω φαντάζεται τι τον περιμένει. Μαστορέματα, δουλειές, νέο περιβάλλον. Αυτό είναι το δόλωμά μου και νομίζω είναι κι από τους λόγους που δουλεύει το βιβλίο.

 

3.    Είχες κάνει προπαρουσίαση φέτος στο ΦantastiCon. Πώς σου φάνηκε η εμπειρία.

Είχα να κατέβω στην Ελλάδα από τα Χριστούγεννα του 2015 γι’ αυτό η γιορτή του Φανταστικού μας ήταν για εμένα μια βαθιά ανάσα πριν επιστρέψω στη δουλειά εδώ πάνω. Περίμενα να είναι υπέροχα και ήταν ακόμη καλύτερα, κυρίως αφού είχα την ευκαιρία να δω δεκάδες φίλους και γνωστούς από κοντά. Μακάρι να είχα περισσότερο χρόνο για να σας χορτάσω, και ανυπομονώ να το επαναλάβουμε και του χρόνου. Συγκεκριμένα για την εκδήλωση που ήταν υπό μια έννοια το έναυσμα για το Σαββατοκύριακο, ήταν η όγδοη παρουσίαση για δική μου δουλειά, και νομίζω ήταν μακράν η πιο ωραία και χαλαρή, με φοβερό πάνελ και πολύ χαβαλέ. Ανυπομονώ να κατέβω ξανά για το Σαββατοκύριακο 17 και 18 Δεκέμβρη, όπου θα προσπαθήσουμε να ξαναπιάσουμε εκείνο το χαλαρό κλίμα και να περάσουμε όλοι ωραία. Νομίζω βοηθάει και η απογευματινή ώρα της παρουσίασης, ό,τι πρέπει για καφεδάκι και κουβέντα. Νομίζω ότι ο Νίκος Ρούσσος έχει κάβα μερικές καυστικές ερωτήσεις για να συνεχίσουμε από εκεί που το αφήσαμε στο Φαντάστικον.  

 

4.    Στην παρουσίαση είχες πει ότι το βιβλίο είναι μπαλάντα, σε σχέση με το σκληρό ροκ της Νεκρής Γραμμής. Σε τι διαφέρει το βιβλίο από τη Νεκρή Γραμμή; Έκανες εσύ κάτι διαφορετικό;

Με μια κουβέντα: Λιγότερες καφρίλες, περισσότερες φρίκες. Όσοι έχουν διαβάσει τη Νεκρή Γραμμή, ας θυμηθούν την ιστορία που διηγείται ο Ιεροκλής στον Σταμάτη για την παιδική του φίλη, τη Χριστίνα. Εκεί, ο χωρατατζής ροκάς μας χάνει το υφάκι και το μειδίαμά του, και ξεθάβει ένα τραύμα από μέσα του. Εμφανίζεται ειλικρινής ίσως για πρώτη φορά. Αυτή την αίσθηση είχα στο νου μου για τη Σκιά στο σπίτι.

 

5.    Ποιες θα έλεγες ότι είναι οι επιρροές σου στη "Σκιά στο σπίτι";

Οι επιρροές μου για τη σκιά στο σπίτι είναι πολλές και διάφορες, αλλά δεν έχουν να κάνουν τόσο με βιβλία ή ταινίες που απεικονίζουν στοιχειωμένα σπίτια, περισσότερο έψαχνα το συναίσθημα ή την ατμόσφαιρα. Σίγουρα η αγαπημένη μου ταινία, «The Fountain», με βοήθησε πολύ όσον αφορά τον βασικό χαρακτήρα. Το «Σπίτι από Φύλλα» και το «Οι δαίμονες του Hill House» είναι τρανά παραδείγματα του πώς μπορεί να γίνει το σπίτι πρωταγωνιστής, και είχα αυτό το μάθημα κατά νου. Πάντως, μια από τις πρώτες δυνατές εικόνες για το βιβλίο που ήρθε και έδεσε με τις σκέψεις μου γύρω από την ιστορία του, ήταν μια εμπειρία μου λίγες ημέρες πριν φύγω για τη Σουηδία. Έπιασα τη γιαγιά μου να σιγοτραγουδάει ένα μοιρολόι, κάτι που είχα να ακούσω από εκείνη πάνω από είκοσι χρόνια. Μάλιστα είναι από τις πολύ πρώτες μνήμες μου, το 1989, να την ακούω να κλαίει τον παππού μου όπως ήξερε, με σαρακατσάνικα μοιρολόγια, ενώ έκανε δουλειές μέσα στο διαμέρισμά της. Πολύ Ελληνική αντίδραση, πολύ ειλικρινής, ταίριαξε ακριβώς με την ιστορία και σε διαφορετικά επίπεδα με αρκετούς χαρακτήρες της.

 

6.    Πώς είναι ως τώρα οι αντιδράσεις για το νέο σου βιβλίο;

Δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευχαριστημένος από την πορεία του. Μόλις 2 βδομάδες από την κυκλοφορία του, οι κριτικές στις διάφορες ιστοσελίδες είναι ως τώρα ενθουσιώδεις και μπορεί οποιοσδήποτε να τις βρει αναρτημένες στο διαδίκτυο. Χαίρομαι ιδιαίτερα για τα προσωπικά μηνύματα που δέχομαι και κινούνται σε παρόμοια επίπεδα. Υπόσχομαι να σας μεταφέρω κάποια στις παρουσιάσεις των βιβλίων, χωρίς spoilers. Κάποια είναι ξεκαρδιστικά. Ξέρω ότι για τους περισσότερους που διαβάσανε τη Νεκρή γραμμή ή το Φως μέσα μου, οι προσδοκίες θα είναι υψηλές, αλλά να γνωρίζετε ότι έπεσε πολλή δουλειά και πολλή αγάπη επάνω σε αυτό το βιβλίο. Ήθελα από καρδιάς να σας προσφέρω το καλύτερο που μπορούσα και είμαι αισιόδοξος ότι το φτάσαμε –εκδοτικός κι εγώ– ως το τέρμα του.

 

7.    Τρία βιβλία, τρεις εκδοτικοί. Πώς βρίσκεις ως τώρα την συνεργασία σου με τον Κέδρο;

Νιώθω τυχερός για τη συνεργασία μου με τους εκδοτικούς που έχω συνεργαστεί ως τώρα. Συγκεκριμένα για τις εκδόσεις Κέδρος, μου έδειξαν από την πρώτη στιγμή πόσο πολύ τους άρεσε και πίστεψαν το βιβλίο, και η συνεργασία μας μέχρι τώρα κυλάει εξαιρετικά. Μιλάω απευθείας με τους υπεύθυνους των διαφόρων τμημάτων, και βρίσκω εκπληκτικό ότι το έχουν ήδη διαβάσει σχεδόν όλοι, άτομα που δεν είναι η δουλειά τους να διαβάσουν ένα βιβλίο για να προχωρήσει η συνεργασία. Όσοι γνωρίζουν το πώς γράφω, ξέρουν πόσο σημαντική θεωρώ τη διαδικασία της επιμέλειας οπότε θα εστιάσω εκεί. Πραγματικά θαύμασα τον επαγγελματισμό τους και σε αυτό το επίπεδο. Όταν ρώτησα τον Σεπτέμβριο αν υπάρχει περίπτωση να έχουμε το βιβλίο έτοιμο για το ΦantastiCon, η ειλικρινά ξαφνιασμένη απόκριση της υπεύθυνης ήταν «Έτοιμο; Μα ακόμα είμαστε μόλις στη δεύτερη επιμέλεια!» και πάλι όμως το έτρεξαν ώστε να έχουμε ARC αντίτυπα. Πάντα θα ξεφεύγουν λάθη σε όλα τα βιβλία, όποιος κι αν είναι ο συγγραφέας ή ο εκδοτικός, αλλά σημασία έχει η προσπάθεια, κι εγώ εδώ είδα υπερπροσπάθεια.

 

8.    Ετοιμάζεις την επόμενη δουλειά σου; Αν ναι, θα μας αποκαλύψεις κάτι για αυτή;

Η επόμενη δουλειά είναι στο δρόμο, κι ευελπιστώ η πρώτη γραφή να ολοκληρωθεί μέχρι το καλοκαίρι του 2017. Κλείνει την (όπως τη σκέφτομαι εγώ) τριλογία περί απώλειας που άνοιξα με τη νεκρή γραμμή και συνέχισα με τη σκιά στο σπίτι. Κινείται στους ίδιους τόπους –βόρεια Ελλάδα του σήμερα– και στο είδος του υπερφυσικού τρόμου αλλά θα έχει τη δική του προσωπική ατμόσφαιρα, με τον ίδιο τρόπο που διαφέρει η γραμμή από τη σκιά. Το σχεδιάζω εδώ και χρόνια, και έχω βάλει αρκετές νύξεις για το συγκεκριμένο βιβλίο στα προηγούμενα δυο. Ας πούμε ότι μια παράλληλη ιστορία, που αναφέρεται πλαγίως και στα δυο προηγούμενα μυθιστορήματα, εμφανίζεται στο επόμενο. Προφανώς και τα τρία είναι εντελώς αυτοτελή μεταξύ τους. Είναι στις 40.000 λέξεις οπότε έχει πολλή δουλειά ακόμη. Συγχρόνως, μαζεύονται διηγήματα από το 2013 και μετά, κυρίως μέσα από τους διαγωνισμούς και τα συγγραφικά παιχνίδια του SFF.gr, αλλά και προσωπικές δουλειές που κρατάω για την ώρα στο συρτάρι μου. Κάποια στιγμή, όταν θα μαζευτούν αρκετά ώστε να μπορώ να επιλέξω τα καλύτερα και να είναι ένας σεβαστός αριθμός, θα δούμε τη μοίρα τους.

 

9.    Στη Νεκρη Γραμμη οι αναγνωστες λατρεψαν τον Ιεροκλη. Πιστευεις η σκια στο σπιτι θα εχει αντιστοιχο fan favourite χαρακτηρα;

Νομίζω πως στη Σκιά στο σπίτι οι κοπέλες κλέβουν την παράσταση. Θα εστιάσω στην Αντωνία που –όπως κι ο Γρίβας– δεν αναφέρεται καν στο οπισθόφυλλο. Η Αντωνία είναι για διάφορους λόγους ο πιο αγαπημένος χαρακτήρας που έχω γράψει. Είναι πάντα ευχάριστο όταν ο συγγραφέας νιώθει πως ένας χαρακτήρας τον πήρε από το χέρι και προχωρούν παρέα. Εδώ η Αντωνία –κομμώτρια γαρ– με άρπαξε από τα μαλλιά και μου έδειξε από πού θα πάμε. Όπως δεν είναι τυχαία η επιλογή ενός στοιχειωμένου σπιτιού για να τοποθετηθεί αυτή η ιστορία, έτσι και δεν είναι τυχαίο ότι η πρώτη εμφάνισή της Αντωνίας στο βιβλίο είναι μέσα σε ένα εντυπωσιακό βραδινό φόρεμα. Αυτό διαβάζω/βλέπω εδώ και χρόνια, ακόμη κι από συγγραφείς που λατρεύω, όμως άπαξ και το προσέξεις, αδυνατείς να το ξεχάσεις: Όμορφες γυναίκες με προσωπικότητα πορσελάνινης κούκλας (ή χαλασμένου πορτατίφ) που δεν έχουν καμία άλλη χρήση στην ιστορία πέρα από το να τις λιγουρεύονται οι ήρωες που θα τις σώσουν.

 

10.    Στις ως τωρα κριτικες ακουμε καλα λογια για τους χαρακτηρες. Υπάρχει κάποιο μυστικό για το πως να γραφεις πετυχημενους χαρακτηρες;

Προφανώς δεν υπάρχουν μυστικά, τα εργαλεία είναι ίδια για όλους. Βλέπω λοιπόν πώς έγραφα πριν από καμιά δεκαετία όταν συστήθηκα σαν νεοεισελθών τρομογράφος στο SFF.gr και στο ελληνικό Φανταστικό –με το Γέρο των Κοράκων ή το Lights Out πχ– και πού έχουν κινηθεί οι χαρακτήρες μου από τότε. Συγχρόνως, βλέπω ποιοι χαρακτήρες με ελκύουν και ποιοι με απωθούν στη γραφή άλλων, τεράστιο πλεονέκτημα το να έχουμε τόσα αναγνώσματα διαθέσιμα στα χέρια μας. Αν δεν διαβάσεις, δεν γράφεις, τα έχουμε ξαναπεί εκατό φορές, οπότε ας μην επαναλαμβάνομαι. Από κει και πέρα, το πώς γράφει ο καθένας έχει να κάνει και με το χαρακτήρα του. Σκέφτομαι πως μάλλον ταίριαξε η δική μου ψυχοσύνθεση με το είδος, άρα το στυλ των χαρακτήρων που αγαπώ να γράφω, ταιριάζει στον τρόμο. Δηλαδή χαρακτήρες που στην πλειοψηφία τους δεν θα κάνουν υπερβολές, που δεν είναι bigger than life στην καθημερινότητά τους, που είναι ειλικρινείς και δεν συμπεριφέρονται βλακωδώς (επειδή βολεύει την πλοκή), και πάνω απ’ όλα φοβούνται κι έχουν πράγματα να χάσουν. Το αναγνωστικό κοινό μπορεί να ταυτιστεί με τέτοιους χαρακτήρες. Η συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου εδραίωσε μέσα μου το εξής: αν η συμπεριφορά των χαρακτήρων σου βασίζεται στο ιστορικό τους, έχεις δώσει ξεκάθαρα τα θέλω τους και τους σκοπούς τους, μπορείς να πετάξεις τον πιο ρεαλιστικό καθημερινό άνθρωπο στην κόλαση και η ιστορία να παραμείνει αληθοφανής.

 

11.    Τι πιστεύεις οτι διαφοροποιει τη Σκια στο σπιτι απο αλλα βιβλια με στοιχειωμενα σπιτια;

Η διαφορά του βιβλίου είναι σίγουρα οι χαρακτήρες και το ελληνικό πλαίσιο με όλα όσα συνεπάγεται αυτό, αλλά δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί το γιατί χωρίς να μπω στα ενδότερα της ιστορίας και να αποκαλύψω μυστικά. Οπότε θα απαντήσω την ερώτηση και θα πιαστώ από κάτι άλλο, εξίσου σημαντικό: Σε αυτό το βιβλίο προσπάθησα να μην προσβάλλω σε κανένα σημείο τη νοημοσύνη σας. Δεν θέλω ποτέ στις ιστορίες μου οι αναγνώστες να λένε «Αν ήμουν στη θέση του τάδε χαρακτήρα, θα έπραττα αλλιώς και αυτή θα ήταν η φυσιολογική/ειλικρινής απόκριση». Αναφέρω την (δεν τη λες και spoiler) απόκριση του Σταμάτη στη Νεκρή γραμμή όταν πρωτοαντικρίζει κάτι «υπερφυσικό». Διαολοστέλνει τον Ιεροκλή, καβαλάει τη μηχανή του και εξαφανίζεται για ημέρες. Όταν για δικούς του λόγους, επιζητά να αντιληφθεί τι διάολο συνέβη, επιστρέφει για να μάθει.

Όταν μπαίνει λοιπόν σε μια ιστορία 550+ σελίδων ο παράγοντας «στοιχειωμένο σπίτι», ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει αφάνταστα. Και υπερφυσικός τρόμος και ρεαλιστική απεικόνιση σε τόσο στενά περιθώρια; Δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο. Το προσπάθησα στο μέγιστο βαθμό που μπορούσα, και ελπίζω το αποτέλεσμα να σας ανταμείψει. Η πολύ αρχική σκέψη μου ήταν η εξής: «Έστω ότι είμαι εγώ στη θέση των χαρακτήρων, έχουν όλοι τους σώας τας φρένας, δεν πάσχουν από βλακίτιδα, ούτε είναι δεμένοι στις ράγες της πλοκής. Είναι ελεύθεροι να μπούνε στο αμάξι ανά πάσα στιγμή και να την κάνουν για αλλού. Τι θα έκανα εγώ λοιπόν ΑΝ έβλεπα κάτι υπερφυσικό/τρομαχτικό να συμβαίνει; Το δεύτερο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να αλλάξω πόλη/χώρα/ήπειρο κλπ. Το τρίτο πράγμα θα ήταν να αλλάξω εσώρουχο». Έχω ακόμη το αρχικό Α4 χαρτί με τις πρώτες σημειώσεις για το βιβλίο και γράφω κάπου στη μέση την παρακάτω υπογραμμισμένη φράση «Γιατί διάολο θα παρέμεναν εκεί;» (παραφράζω κάποιες κακές λέξεις, φτου, πιπέρι)». Προφανώς δεν ανακάλυψα την Αμερική, απλά έχω βαρεθεί να βλέπω/διαβάζω υπερφυσικές φρίκες να συμβαίνουν στους δύσμοιρους που κατοικούν σε τέτοια σπίτια και να απλά σηκώνουν τους ώμους στο θέαμα ενός παιχνιδιού στο πάτωμα που ΞΑΦΝΙΚΑ αρχίζει να παίζει μόνο του μέσα στη νύχτα. Ή σε ένα μυθιστόρημα που διάβασα πριν κάπου δυο χρόνια από Ισλανδία μεριά, όπου ξεκάθαρα στοιχεία στοιχειώματος έχουν εμφανιστεί ήδη δυο φορές και η χαρακτήρας… παραπονιέται για τις κάλτσες της. Παρεμπιπτόντως, θεωρώ και τα dream sequences μη ρεαλιστικά, είναι πολύ φτηνές σκηνές όταν υπάρχουν μόνο για να τρομάξουν –θα τους φρικάρω και δεν θα έχει σημασία, ήταν στον ύπνο του χαρακτήρα– γι’ αυτό κι αυτά λείπουν παντελώς.  Αυτά λοιπόν το λέω για όσους αναρωτιούνται αν θα τους ενδιέφερε να διαβάσουν μια ΑΚΟΜΗ ιστορία στοιχειωμένου σπιτιού. Ευελπιστώ πως μετά τα πρώτα κεφάλαια, ο συγκεκριμένος ενδοιασμός θα έχει ξεπεραστεί. Δεν είναι απλά μια ΑΚΟΜΗ ιστορία στοιχειωμένου σπιτιού.

Ευχαριστώ για το χρόνο σας, και ελπίζω να τα πούμε από κοντά σε κάποια από τις παρουσιάσεις που έρχονται στις 17,18 και 20 Δεκεμβρίου!

 

 

Edited May 3, 2020 by Spark
Μειώθηκε λίγο η απόσταση μεταξύ των ερωτήσεων και των απαντήσεων.

[Natasha]

Πολύ πετυχημένες ερωτήσεις :-)

[Mournblade]

Ενδιαφέρουσα συνέντευξη! Καλή επιτυχία στο βιβλίο!

[Ballerond]

Πολύ ωραία πράγματα... τελείωσα και το βιβλίο.

Κωνσταντινε ξέρεις εσύ μην αρχίζω και βρίζω κι εδώ μέσα

[Starlord]

Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, θα αποτανθώ και στην ειδικό μου βέβαια για τα περαιτέρω καθώς με τον τρόμο, ομολογώ ταπεινά πως δεν έχω πολλές σχέσεις.