Συνέντευξη με την Ιλέην Ρήγα - Nyctophilia.gr

[Naroualis]

Η Ιλέην Ρήγα γεννήθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά, αλλά μεγάλωσε και ζει στην Σπάρτη. Είναι πτυχιούχος της Γαλλικής Φιλολογίας Αθηνών και, παράλληλα με τη διδασκαλία, ασχολείται και με την μετάφραση. Από το 2015 αρθρογραφεί και μεταφράζει κείμενα στο διεθνές site “Global Voices”, ενώ τον Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς δημιούργησε τον ιστότοπο Nyctophilia.gr, μαζί με μια ομάδα καλών φίλων, και, έκτοτε, η διαχείρισή του αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς της. Το 2015, διακρίθηκε με την 3^η θέση στα βραβεία φανταστικού “Larry Niven”, στην κατηγορία Τρόμου. Έχει συμμετάσχει με διηγήματά της στις ανθολογίες «Στα Σύνορα του Τρόμου» (εκδ. Άλλωστε) και «Κόκκινος Θάνατος: Ιστορίες εμπνευσμένες από το έργο του Ε.Α. Πόε» (εκδ. Συμπαντικές Διαδρομές). Αυτή την περίοδο γράφει την πρώτη της συλλογή διηγημάτων και αναμένει τα αποτελέσματα εισαχθέντων για το μεταπτυχιακό Δημιουργικής Γραφής του Ε.Α.Π.

 

 

1.    Τι μπορεί να κάνει μια απόφοιτο Γαλλικής Φιλολογίας να ανοίξει παρτίδες με τον τρόμο;

Μα ο εφιάλτης της εξεταστικής σαφώς! Πριν απαντήσω – σοβαρά – θα ήθελα πρώτ’ απ’ όλα να σε ευχαριστήσω για τη φιλοξενία στο ιστορικό sff.gr και την ευκαιρία να κουβεντιάσω μαζί σου.

Η αγάπη για τον τρόμο υπήρχε αρκετό καιρό πριν οι επιλογές μου με οδηγήσουν στον 4^ο όροφο της Φιλοσοφικής σχολής. Μυήθηκα σε αυτό το ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος κάπου στα 11 με 12, όταν και πρωτοδιάβασα E.A. Poe. Αν και δεν καταλάβαινα πλήρως το λεξιλόγιο, δεν μπορούσα να ξεφύγω από τις γοτθικές εικόνες και τις ιδέες που διαπραγματευόταν. Στη συνέχεια, ανακάλυψα συγγραφείς που καθόρισαν τη φαντασία μου, όπως τον H. P. Lovecraft και τον Stephen King, μέσα στην σχολή μελέτησα πιο διεξοδικά Charles Baudelaire και Guy de Maupassant και, πλέον, η προσοχή μου είναι στραμμένη και στην ελληνική λογοτεχνία τρόμου.

 

2.    Πες μας λίγα λόγια για τη Nyctophilia  και το team πίσω της.

H Nyctophilia ήταν μια ιδέα που υπήρχε από παλιά μυαλό μου, ένας τόπος συνάντησης και έκφρασης για ένα είδος που ακόμα θεωρείται "υποκουλτούρα". Οι συγκυρίες ευδοκίμησαν τον Νοέμβρη του 2015, όταν και αποφάσισα να εκμυστηρευτώ σε μερικούς φίλους την ιδέα μιας ιστοσελίδας, όπου η ελληνική λογοτεχνία και, κατά συνέπεια, κάθε μορφής τέχνη του τρόμου και του φανταστικού θα ήταν το επίκεντρο. Ενθουσιάστηκαν και ο καθένας βοήθησε με τον τρόπο του. Έτσι, σιγά σιγά όλα τα κομμάτια του παζλ μπήκαν στη θέση τους και ξεκινήσαμε με πειραματική εμφάνιση, αλλά καλοδουλεμένα άρθρα. Αν μου επιτρέπεις, θα ήθελα λοιπόν σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσω όλη την αρχική συντακτική ομάδα – με τα κείμενά τους έθεσαν τις βάσεις της θεματολογίας του site, τους νέους συντάκτες που ήρθαν στην πορεία και αφιερώνουν χρόνο και μεράκι, την Αργυρώ Χαρίτου που έκανε γνωστό το όνομα της Nyctophilia από όταν ακόμα ήμασταν «στα σκαριά», τον προγραμματιστή μας Θέμη Ράλλη για την υπομονή του μαζί μου, την artist Κατερίνα Αλαμπασίνη για το υπέροχο, γοτθικό λογότυπο της Nyctophilia και φυσικά τους εκδοτικούς οίκους και όλους τους συνεργάτες που μας εμπιστεύονται και μας στηρίζουν. Τέλος, όλους τους Nyctophiliacs που μας αποδέχτηκαν με όλη μας τη «σκοτεινή αύρα».

Περισσότερες πληροφορίες για όλο το team της Nyctophilia μπορείτε να βρείτε εδώ.

 

3.    Not your day job. Πώς καταφέρνεις να ζογκλάρεις δουλειά (και μάλιστα τόσο απαιτητική, όπως η διδασκαλία) με τις δράσεις της Nyctophilia;

Όταν αγαπάς πολύ όσα κάνεις, εύχεσαι να είχες περισσότερες ώρες στο 24ωρό σου, όμως απ’ την στιγμή που ακόμα δεν έχω βρει έναν chronomancer της προκοπής, το πάω με τον παραδοσιακό τρόπο: αυστηρός προγραμματισμός και οργάνωση. Έχω έναν έξτρα άσσο στο μανίκι όσον αφορά τη «Nycto», δικλίδες ασφαλείας αν θες, και δεν είναι άλλες από τρία πολύ δικά μου και έμπιστα άτομα, την Αργυρώ Χαρίτου, τον Γιάννη Σιδέρη και τον Θέμη Ράλλη, που με βοηθούν και συμμετέχουν ενεργά στη διαχείριση και λειτουργία του site.  

 

4.    Πώς είναι να αγαπάς το genre του τρόμου στην επαρχία; Πόσες περισσότερες προσευχές κατά της βασκανίας σου έχουν διαβάσει, όταν ακούν ότι αγαπάς τον Πόε;

Η αλήθεια είναι πως αρκετές φορές με κοιτάνε με βλέμμα «αυτό γιατί το ‘χουμε ‘ξαμολητό ακόμα;» αλλά είναι κάτι αναμενόμενο. Δεν φταίει ο τρόμος, φταίει ότι εν γένη δεν έχουμε μάθει απ’ το σχολείο ν’ αγαπάμε συνειδητά τη λογοτεχνία, η μετέπειτα ενασχόληση με αυτήν από πολλούς θεωρείται απλά χόμπι, ακόμα και λόξα αν θες, και σε κατακρίνουν με ύφος «έχεις λύσει όλα σου τα βιοποριστικά και χορταίνεις με λογοτεχνία;» Και αν τους ανταπαντήσεις «ναι, χορταίνει η ψυχή μου» θα σε απορρίψουν ως «ρομαντικό». Όταν καταφέρουμε να θεσπίσουμε θεμέλια για τα οφέλη της λογοτεχνίας στα παιδιά μας, τότε μόνο μπορούμε να εκτιμήσουμε σαν ενήλικες τι έχει να μας προσφέρει το κάθε είδος της ξεχωριστά.

 

5.    Φυλλομέτρησε μαζί μας τα αγαπημένα σου βιβλία, γράψε μας σ’ ένα dvd τις αγαπημένες σου ταινίες. Ποιο μέσο έκφρασης προτιμάς ως αποδέκτης της τέχνης και ποιο να χρησιμοποιείς ως δημιουργός;

Αχ, να σου ποστάρω μια φωτογραφία της βιβλιοθήκης και της dvdιέρας μου καλύτερα; Όχι ε; Οκ τότε, ένα top10 (με αλφαβητική σειρά) από τα βιβλία και τις ταινίες που ξύπνησαν ή ενίσχυσαν την αγάπη μου για τον τρόμο, το ψυχολογικό αδιέξοδο, και αποτελούν μέχρι και σήμερα μέτρο σύγκρισης για όσα διαβάζω και γράφω:

 

Βιβλία:

1. Dracula, Bram Stoker

2. Hamlet, του William Shakespeare

3. House of small shadows, Adam Nevill

4. Les Fleurs du Mal, Charles Baudelaire

5. Lilith, George MacDonald

6. Strange Case of Dr Jekyll and Mr Hyde, Robert Louis Balfour Stevenson

7. The Complete Works of E. A. Poe

8. The Dreams in the Witch House, H. P. Lovecraft

9. The Picture of Dorian Gray, Oscar Wilde

10. The Stand, Stephen King

 

Ταινίες:

1. American History X, Tony Kaye

2. Exorcist, William Friedkin

3. Monster, Patty Jenkins

4. Pi, Darren Aronofsky

5. Psycho, Alfred Hitchcock

6. Requiem for a dream, Darren Aronofsky

7. Rosemary’s baby, Roman Polanski

8. Seven, David Fincher

9. The Shining, Stanley Kubrick

10. Τhe Silence of the lambs, Jonathan Demme

 

Αγαπώ και απολαμβάνω κάθε μορφή τέχνης, μ’ αρέσουν οι έντονες εικόνες, οι δυνατοί ήχοι – εξ ου και αθεράπευτη rockού – και τα βιβλία που μου αποδεικνύουν πόσα πολλά έχω ακόμα να μάθω. Ως δημιουργός όμως δεν είμαι πολυτάλαντη, έχω επιλέξει σαν «όπλο» μου τις λέξεις, το κείμενο, την συγγραφή. Σε αυτά αφοσιώνομαι και αυτά καλλιεργώ.

 

6.    Πώς βλέπεις την ελληνική φανταστική σκηνή, τόσο από τη μεριά του συγγραφέα όσο και από εκείνη του παρόχου βήματος λόγου;

Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι μας ενώνει όλους μια μεγάλη «δίψα»: για να διαδώσουμε το είδος, για να γράψουμε γι’ αυτό, για να το εξελίξουμε. Η ελληνική φανταστική σκηνή είναι υπαρκτή και με εκπροσώπους που θέλουν να την αναδείξουν και να αποδείξουν ότι πρόκειται για ένα σημαντικό λογοτεχνικό κίνημα. Μέσα από τα κείμενα, την αλληλεπίδραση με τους δημιουργούς, τα διάφορα δρώμενα και σεμινάρια, η ελληνική λογοτεχνία του φανταστικού εξαπλώνεται και ακούγεται πλέον πολύ πιο εύκολα από ότι παλιότερα, καθώς έχει ένα επιπλέον όπλο: τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Και με τις δύο ιδιότητες λοιπόν, βλέπω ότι η ελληνική φανταστική σκηνή είναι ενεργή, έχει σπουδαία δείγματα γραφής και πρότυπα για να καθοδηγήσει τις νέες γενιές συγγραφέων και αναγνωστών.

 

7.    Τι να περιμένουμε στο μέλλον από τη Nyctophilia και τι από την Ιλέην;

Η «Νycto» είναι ένας ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται μέσα από τις ιδέες των δημιουργών της και τις επιθυμίες των αναγνωστών. Ήδη μελετάμε το επόμενο βήμα σε features, εμφάνιση και δυνατότητες και ελπίζω πως σύντομα θα πλησιάσει κατά πολύ την εικόνα που είχα στο μυαλό μου εξαρχής για τον ιστότοπο. Όσο για μένα, συνεχίζω να γράφω πολύ, να διαβάζω περισσότερο και, αν όλα πάνε καλά, θα ξεκινήσω μεταπτυχιακό Δημιουργικής Γραφής στο Ε.Α.Π., όχι μόνο για να εξελιχθώ και να βελτιωθώ η ίδια, αλλά και για να μπορέσω να μεταδώσω μέσω σωστής διδασκαλίας την αγάπη μου για την λογοτεχνία και την συγγραφή σε νεότερες γενιές. Όπως ανέφερα, το σχολείο φέρει μεγάλη ευθύνη για τον ψυχρό τρόπο που οι νέοι αντιμετωπίζουν τη λογοτεχνία. Σαν εκπαιδευτικός λοιπόν, θέλω να προσπαθήσω να το διορθώσω αυτό, τουλάχιστον για τα παιδιά της πόλης μου.

Σ’ ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο που μου αφιέρωσες και εύχομαι η κοινότητα του sff να συνεχίσει να γαλουχεί την αγάπη για το φανταστικό σε πολλές ακόμα γενιές αναγνωστών – και συγγραφέων. 

Edited May 3, 2020 by Spark
Προστέθηκε αρίθμηση στις ερωτήσεις και μειώθηκε λίγο η απόσταση μεταξύ των ερωτήσεων και των απαντήσεων.

[Daethania]

Σ'ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη και τον χρόνο που αφιέρωσες για να μου θέσεις τόσο ωραία ερωτήματα. Εύχομαι κάθε "φανταστική" επιτυχία σε σένα και στο forum!