Natasha Posted February 25, 2017 Share Posted February 25, 2017 Όνομα Συγγραφέα: Νατάσα Παυλίτσεβιτς Είδος: Τρόμος, Supernatural, Weird Βία; Ναι, αλλά καθόλου splatter, ποτέ splatter. Σεξ; Όχι, ούτε φιλάκι. Αριθμός Λέξεων: 3189. Διαβάζεται σε δέκα λεπτά, το πολύ ένα τέταρτο αν κάνετε και καφέ/τσάι. Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Το διήγημα γράφτηκε πρόσφατα. Τα σχόλιά σας είναι *πολύτιμα* για όποιες διορθώσεις. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων Αρχείο: Στο βουνό.doc 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ballerond Posted February 25, 2017 Share Posted February 25, 2017 Καλημέρα Νατάσα μου Ακολούθησα την συμβουλή σου επακριβώς, έφτιαξα καφέ και ξεκίνησα το διάβασμα. Έχω καιρό να δω κείμενο σου και σίγουρα η βελτίωση είναι εμφανής. Πολύ, πολύ, πολύ καλογραμμένο. Πραγματικά. Φράσεις και εικόνες που ζήλεψα απίστευτα. Και το α' προσωπο δούλεψε πολύ καλά, και το λεξιλόγιο για να θυμίζει την εικόνα πριν 70 χρόνια, όλα. Ίσως κάποιες, ελάχιστες, φράσεις να θέλουν μία δεύτερη σκέψη αλλά αυτό είναι λεπτομέρειες και καθαρά προσωπική γνώμη. Πολύ ωραία ατμόσφαιρα και είναι ένα κομμάτι, ο πόλεμος στην Ελλάδα, που έχω σκοπό να πιάσω κι εγώ σύντομα. Το τέλος μόνο δεν με ικανοποίησε απολύτως όσο θα ήθελα. Μου φάνηκε λίγο προβλέψιμο και θα περίμενα μία ανατροπή. Κάτι με προιδέαζε για αυτό το κομμάτι. Λειτουργεί κι έτσι, δεν ξέρω αν είχες παραπάνω χώρο από θέμα λέξεων, αλλά αν το προχωρούσες λίγο παραπάνω μπορεί να έδενε και καλύτερα. Πάντως στο σύνολο πολύ ωραία ιστορία και πολύ καλογραμμένη. Μπράβο! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted February 25, 2017 Share Posted February 25, 2017 Όπως πάντα, σε διαβάζω και σε χαίρομαι. Μου άρεσε ο κεντρικός σου χαρακτήρας, μου άρεσε που ο αγώνας των ανταρτών ήταν για κείνη προσωπικός και δεν τους βοηθούσε από κάποια σπουδαία ιδεολογία, αλλά μονάχα για να πάρει το σπίτι της πίσω. Καλογραμμένο πολύ και ατμοσφαιρικό, πειστικό σε όλα του, έχεις κάτι απροσεξίες (βραχνιά φωνή, π.χ. σου έχουν ξεφύγει κάπου τονάκια σε άλλες συλλαβές), αυτό το οποίο κι εμένα με άφησε ανικανοποίητη ήταν το τέλος. Όχι τόσο επειδή ήταν προβλεπέ, άλλωστε είμαι διαβόητη εδώ μέσα για το πόσο λίγο και πόσο σπάνια με εντυπωσιάζουν οι αντροπές (πραγματικά, η τελευταία φορά που με εντυπωσίασε ανατροπή ήταν στο Abre Los Ojos κι αυτό το είδα πολλά χρόνια πριν). Αυτό που μου έλειψε ήταν κάποιου τύπου κατανόηση του τέρατος και του πώς λειτουργούσε. Γιατί είδε το σπίτι της εκεί, τι ήταν το τέρας, ήταν όλα αυτά μια ψευδαίσθηση; Ήταν κάποιο πλάσμα του θρύλου το τέρας; Ήταν ένα φάντασμα γεννημένο από τον πόλεμο; Γενικά έμεινα με ερωτηματικά. Μπορεί να φταίει που δεν είμαι και πολύ του ανεξήγητου, μπορεί να έχασα και κάτι, τι να πω. Γενικά μου άρεσε πολύ, αλλά στο τέλος έμεινα λίγο σε φάση: "τι, πού είναι το υπόλοιπο;" 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Glokta Posted February 25, 2017 Share Posted February 25, 2017 (edited) Γεια σου Νατάσα! Έκανα καφεδάκι. Δυστυχώς (ή καλύτερα ευτυχώς) κατάφερα να πιω μια-δύο γουλιές. Αυτό οφείλετε στο απίστευτο build-up που έχεις δημιουργήσει Η γριά -> Το γεράκι -> Το θεριό που αντίστοιχα είναι το περίεργο ->η απειλή -> το Τέλος Η γραφή σου είναι εξαιρετική και στα γούστα μου (είμαι από του περίεργους που δεν τους αρέσουν οι μεγάλες προτάσεις ) σε βαθμό που την ζήλεψα πολύ Δύο πραγματάκια μόνο μου ξένισαν λίγο, αν και έχουν να κάνουν πιο πολύ με προσωπικό γούστο. Το πρώτο πρόσωπο μου άρεσε όμως γιατί? Ίσως να είναι παραξενιά δική μου αλλά πιστεύω πως η αλλαγή προσώπου χρειάζεται κάποια αιτία. Επισημάνω ότι μου άρεσε απλός θεωρώ πως θα δούλευε το ίδιο καλά και σε τρίτο. Μου φάνηκε πως η ιστορία δεν ήθελε να πει κάτι συγκεκριμένο. Ξαναλέω πως έχει να κάνει με προσωπικό γούστο, θα ήθελα πχ το τέρας να είναι "κάτι" να συνδέεται με τον χαρακτήρα ή κάπως με την ιστορία. Όχι πως έχει πρόβλημα η ιστορία ίσα ίσα είναι ολοκληρωμένη στο 100%. Μου άρεσε που είναι η γριά οπότε ακούσαμε, έστω και για λίγο, την φωνή του τέρατος, θα ήθελα όμως μια παραπάνω εξήγηση (φταίει ο έρωτάς μου με τα τέρατα και τους κακούς ) Ευχαριστώ για την ωραία ιστορία. Ανυπομονώ να διαβάσω περισσότερα από τα έργα σου. Υ.Γ.1: Πρόσφατα έγραψα διήγημα που διαδραματίζεται κατά την Γερμανική κατοχή, μου έδωσες αρκετά σημεία που πρέπει να ψάξω ως προς την διόρθωσή του. Υ.Γ.2: Η σκηνή με το γεράκι μου θύμισε πάρα πολύ διήγημα του Stephen King (τίτλο δεν θυμάμαι), απλός εκεί στο σκηνικό ήταν περιστέρι αν δεν κάνω λάθος. Κατάφερες να μου δημιουργήσεις το ίδιο άγχος και μπράβο σου για αυτό. Edited February 25, 2017 by Glokta 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Old man & SiFi Posted February 25, 2017 Share Posted February 25, 2017 Καλησπέρα,Καφέ δεν πίνω (είναι και αργά), οπότε άνοιξα μια μπύρα (αν επιτρέπεται).Δεν θυμάμαι (μπορεί να φταίει και το Αλτσχάιμερ βέβαια) να έχω διαβάσει κάτι άλλο δικό σου, οπότε δεν μπορώ να κάνω συγκρίσεις. Ούτε ο τρόμος είναι το αγαπημένο μου είδος. Όμως αυτό το διήγημα μου άρεσε.Τα καλά: Με έβαλες πολύ καλά στην θέση του χαρακτήρα, τον ένοιωσα, πόνεσα μαζί του, και σε πολλά σημεία συγκινήθηκα. Βοήθησε και το ότι η ατμόσφαιρα και το όλο setting είναι εκπληκτικά. Η γραφή και η γλώσσα πάρα πολύ καλή και το κείμενο ρέει εύκολα. Αυτά είναι και τα πιο σημαντικά (για τα δικά μου γούστα τουλάχιστον), οπότε τα υπόλοιπα περνάνε σε δεύτερη μοίρα:Τα “κακά”: Μου “έκλεισες το μάτι” για πολλές διαφορετικές (αλλά συνηθισμένες) καταλήξεις π.χ. 1.Θα μπορούσε η γριά-τέρας να ήταν η ίδια η πρωταγωνίστριά σου.2. Θα μπορούσε να έχει ήδη πεθάνει και στο σπίτι να ήταν ο άντρας της. αλλά τελικά δεν κατέληξες σε κάποια από αυτές ούτε καν σε κάποια άλλη (πιο πρωτότυπη) που θα με άφηνε με το στόμα ανοιχτό! Δεν κατάλαβα τι ακριβώς συμβαίνει τελικά. Αν είχες κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σου δεν το “έπιασα”, αν το άφησες επίτηδες φλου, νομίζω ότι το αδίκησες. Τα “άσχημα”: Θέλει ξεσκόνισμα γιατί έχει κάποια λαθάκια.Τίποτα που να μην διορθώνεται με λίγο χρόνο, αξίζει τον κόπο να το ψειρίσεις λίγο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted February 26, 2017 Share Posted February 26, 2017 Νατάσα, Αντιπάθησα τη Φανή αμέσως. Δείχνει καθαρά από την αρχή τον χαρακτήρα της. Βοηθάει στον αγώνα μόνο και μόνο για το ατομικό της συμφέρον.Ίσως ακούγεται λίγο παράξενο αλλά το ότι ένιωσα έτσι δίνει αυτομάτως πόντους στο διήγημα. Πολύ γρήγορα έστησες απέναντί μου μια γυναίκα με σάρκα και οστά.Γενικά η γραφή κυλάει στρωτά και σε καμιά στιγμή δεν ξέφυγα από την ιστορία που διηγείσαι. Ένιωσα την παγωμένη ανάσα του βουνού και την κούραση των στρατιωτών. Περπάτησα σε μια πλαγιά σπαρμένη με πτώματα και μετά την επίθεση του γερακιού άκουσα καθαρά το τζάμι να σπάει πάνω στον βράχο. Έχω επίσης την εντύπωση πως είδα κανα δυο φορές το σπίτι της Φανής μπροστά μου. Το θεριό είναι εντάξει αλλά θαρρώ πως στο τέλος πρέπει να, να, να….. την τσακίσει θεαματικότερα! Είμαι γεροπαράξενος και προτιμώ να διαβάζω ιστορίες σε παρελθοντικούς χρόνους, αλλά τούτη εδώ μου άρεσε. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dusk Posted March 2, 2017 Share Posted March 2, 2017 Καλημέρα! Νομίζω ότι είναι και η πρώτη μου φορά που σχολιάζω εδώ Η ιστορία σου μου άρεσε πάρα, μα πάρα πολύ. Μου θύμισε αρκετά την ατμόσφαιρα που έβγαινε και από ένα διήγημα απο τη συλλογή Γκιακ του Δ. Παπαμάρκου. (το Ταραραραούρα πιο συγκκριμένα) Η γλώσσα σε πρώτο πρόσωπο αλλά και το ιδίωμα είναι πολύ καλοδουλεμένα. Το "τέρας" με μικρές αλλά εύστοχες περιγραφές καταφέρνει να σε ενοχλήσει, να σε ανατριχιάσει Όσο για την ηρωίδα, έχει αρχίσει ήδη από τις πρώτες παραγράφους να χτίζεται. Φοβερή γυναίκα. Το τέλος της να έχει να κάνει με αυτόν τον δυνατό χαρακτήρα, το πείσμα και τον εγωισμό της? Από την περιγραφή σου, φαίνεται πως εκτός από τους άμεσους κινδύνους, υπάρχει και κάτι άλλο, μια πιο αόριστη απειλή. π.χ. Να χάσει το μυαλό της στα βουνά, να δει το φάντασμα του δικού της, να υπάρχει το θεριό που της είπε ο πιτσιρικάς. Εκείνη όμως επιμένει στα μυαλά της και στην πορεία της, δεν φαίνεται να μασάει ούτε από τις υλικές ούτε από τις μεταφυσικές απειλές. Και όταν όντως συναντάει τον κίνδυνο επιμένει να τον αντιμετωπίσει και να παλέψει μέχρι θανάτου. Ωραίο δέσιμο χαρακτήρα με την "μοίρα του" Συγχαρητήρια λοιπόν! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted April 28, 2017 Share Posted April 28, 2017 Ωραίο ξεκίνημα Ωραία πρόζα, συνεπής, χωρίς υπερβολές και τρικλοποδιές. Θα ταίριαζε και πιο ντόπια, ειδικά στην αρχή έχει περισσότερο ήχο παρά χρώμα, ενώ μετά στρώνει. Επίσης χωράει νομίζω λίγη οικονομία, ενώ σε κανά δυο σημεία μου φάνηκε πως επαναλαμβάνεις εκφράσεις περισσότερο για να χωρέσεις ταιριαστές λέξεις. Στο ξεκίνημα επίσης έχει κάτι θεματάκια με το ποιος κάνει τι, π.χ. στην κηδεία μπερδεύτηκα αρχικά, δεν ήμουν σίγουρος αν εννοούσες το χωριό ή τη Γωγώ. Το γράψιμο τέλος έχει και μερικά αστεράκια π.χ. -η μία πάει για το παιδί της, η άλλη για τον άντρα της και μόνο εγώ μου φαίνεται πως πηγαίνω για τα ντουβάρια. - Τα νύχια του είναι φαγωμένα ίσαμε τη ρίζα. - Το κεφάλι είναι αδειανό, σαν πεταμένο καύκαλο χελώνας Η ιστορία είναι όμορφη και μετρημένη. Έχει το μέγεθος που χρειάζεται, έχει ατμόσφαιρα και πάνω από όλα έχεις πιάσει τέλεια τον χαρακτήρα. Μου άρεσε πολύ πώς αιτιολόγησες την είσοδο στο σπίτι, νομίζω πως είναι η καλύτερη στιγμή του διηγήματος. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάτι παραπάνω. Προσωπικά θα συγκεντρωνόμουν μόνο στην πρόζα να ντοπιολαλίζει κι άλλο. Νομίζω πως θες περισσότερες λέξεις της εποχής και του τόπου. Τα υπόλοιπα τα έχεις. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted May 6, 2017 Share Posted May 6, 2017 Πολύ καλή, ατμοσφαιρική ιστορία που με κέρδισε από την αρχή. Η γραφή εξαιρετική, οι περιγραφές είναι ολοζώντανες, το ίδιο και η χρονική περίοδος που εξελίσεται η ιστορία και έδωσε πολλούς επιπλέον πόντους υπέρ της. Δεν θυμάμαι να έχω ξαναδιαβάσει διήγημα τρόμου στην εποχή του ελληνοιταλικού πολέμου. Η διάλεκτος βοήθησε πάρα πολύ σε αυτό, αν και νομίζω ότι θα μπορούσες να την τονίσεις λίγο παραπάνω. Το σταδιακό χτίσιμο της ατμόσφαιρας, όπως και τα στιγμιότυπα που περιγράφεις έχουν πολύ καλό, στρωτό ρυθμό, αφού η ιστορία δεν κολλάει πουθενά. Οι σκηνές τρόμου λιτές, αλλά κάνουν την δουλειά τους μια χαρά, λόγω προσωπικού γούστου θα ήθελα να υπάρχουν λίγο περισσότερες στη ιστορία. Το μεγαλύτερο ατού της όμως, είναι φυσικά η Φανή που είναι ολοζώντανη και τέλεια παρουσιασμένη. Το τί πιστεύει, τί θέλει, τί την παρακινεί, η δύναμη του χαρακτήρα της, το πείσμα της, όλα είναι τέλεια δοσμένα, η σκιαγράφηση της είναι υποδειγματική. Το τέλος από κάποιο σημείο και μετά το βλέπεις να έρχεται, και όντως αυτό γίνεται, αντί κάποιας ανατροπής που θα έπιανε τον αναγνώστη απροετοίμαστο. Και εγώ , όπως ήδη έχει αναφερθεί, θα ήθελα μερικές παραπάνω επεξηγήσεις για το "θεριό", αν και πολλές φορές ο τρόμος, ιδιαίτερα ο υπερφυσικός, παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις όταν παραμένει ανεξήγητος. Συχγαρητήρια, πολύ καλή ιστορία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Posted May 7, 2017 Share Posted May 7, 2017 (edited) Μόλις προχθές διάβαζα ένα άρθρο σου (περί Lovecraft) στο ΣΚΡΑ punk και μου άφησε θετική εντύπωση. Τώρα που πέτυχα εδώ αυτή την ιστορία σου, βλέπω ότι έχεις και πάρα πολύ καλή λογοτεχνική γραφή. Το setting που διάλεξες το βρήκα εύστοχη επιλογή. Μετέφερες μια αρκετά πιστευτή ατμόσφαιρα για το περιβάλλον των χαρακτήρων. Σε αυτό θεωρώ ότι βοήθησε το συγκρατημένο focus σου στη Φανή και η γλώσσα που χρησιμοποίησες, η οποία έδωσε στο κείμενο τη σωστή υφή. Μου δίνεις την εντύπωση ότι ξέρεις το ρόλο που παίζουν τα θεμελιώδη στοιχεία του weird fiction και έτσι μπόρεσες να συνθέσεις κάτι που έχει μια δική του ταυτότητα. Από την άλλη, όμως, είμαι της άποψης ότι ο πρωταγωνιστής και αυτό που αντιμετωπίζει (είτε άλλος χαρακτήρας, είτε τέρας, είτε στοιχείο της φύσης, είτε δοκιμασία) είναι καλό να έχουν κάποια σχέση. Η σχέση αυτή μπορεί να είναι βιολογική, ψυχολογική, συμβολική, δεν έχει σημασία. Όταν λείπει αυτή η σχέση, όμως, αντιλαμβάνομαι ένα κενό, ή μια έλλειψη purpose. Η γριά δε φαινόταν να έχει καμία ιδιαίτερη σύνδεση με τη Φανή, μιας και εμφανίστηκε κανονικά και σε άλλο πρόσωπο της ιστορίας. Κατανοώ ότι στο weird fiction δεν υπάρχουν «ήρωες» και ότι οι χαρακτήρες είναι ανυπεράσπιστοι μπροστά στο υπερφυσικό, αλλά και πάλι θα ήθελα να ξέρω έστω γιατί βλέπουμε την ιστορία της Φανής και όχι, παραδείγματος χάριν, του προηγούμενου ή του επόμενου θύματος. Δομικά, θα προτιμούσα μεγαλύτερη απόσταση ανάμεσα στη στιγμή που η Φανή χάνει την εικόνα του Μανώλη και στη στιγμή που αποφασίζει να ρισκάρει και να μπει μέσα στο σπίτι. Δηλαδή θα μου φαινόταν πιο άρτια η ιστορία αν ο πειρασμός υπήρχε εκεί εξ αρχής και η ίδια αμφιταλαντευόταν κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Σε ό,τι αφορά το τέλος... 1. Έχω την αίσθηση ότι η Φανή σκεφτόταν υπερβολικά πολύ στην τελευταία σκηνή. Ίσως θα ήταν πιο πιστευτό να είχαν παραλύσει οι περίπλοκες σκέψεις της και να αντιμετώπιζε τη γριά μόνο με βάση τα πιο πρωτόγονα ένστικτά της. Αυτό μόνο και μόνο επειδή είναι ζωντανή περιγραφή. Αν επρόκειτο για κάτι που της συνέβη πριν μερικούς μήνες και που την ακούγαμε να το αφηγείται εκ των υστέρων, αυτές οι σκέψεις που περιπλέκονται με τη δράση θα μου φαίνονταν πιο ταιριαστές. 2. Το τέλος σου ήταν γενικώς αρκετά προβλέψιμο. Αυτό δεν το λέω ως κακό — μου αρέσουν πολύ οι ανατροπές όταν υπάρχουν, αλλά δεν είναι απαραίτητες πάντα και παντού με το ζόρι. 3. Όμως, επειδή το weirdness είναι, για μένα, το payoff σε ιστορίες weird fiction, δε θα είχα παράπονο αν στις τελευταίες παραγράφους γινόταν κάτι 1-2 κλικ πιο weird. Edited May 7, 2017 by Guest Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Γιώργος77 Posted May 11, 2017 Share Posted May 11, 2017 Πάρα πολύ καλό. Η γλώσσα ποιητική και άψογη, σκιαγραφεί πλήρως τον χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας. Η χρονική περίοδος απεικονίζεται σωστά, αναπαριστά την ουσία του πολέμου. Το διήγημα δείχνει μια μικρή φρίκη μέσα στη μεγάλη Φρίκη της ανθρωποσφαγής. Προσπάθησα για να βρω κάποιο ψεγάδι. Αυτό που θα ήθελα να διαβάσω ήταν περισσότερα στοιχεία για το τέρας και για το ρόλο του στα χιονισμένα βουνά. Ανθρωποφάγος κυνηγός ή μήπως κάτι χειρότερο; Βασικά, θα άξιζαν περισσότερες σελίδες για να μάθουμε τα «κατορθώματα» αυτού του Λαβκραφτιανού τρόμου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.