Myyst Posted March 13, 2017 Share Posted March 13, 2017 (edited) Όνομα Συγγραφέα: MyystΕίδος: Επιστημονική ΦαντασίαΒία; ΌχιΣεξ; ΌχιΑριθμός Λέξεων: 600Αυτοτελής; Ας γράψουμε ναι (για την ώρα)Σχόλια: Για το WriteIn Short Story Live #4 με θέμα από τον Morfea: και με το φως του λύκου επανέρχονται. Ροζ θόρυβος «Επιστρέφω! ...να περπατήσω λίγο!» φωνάζει προς τους φίλους της καθώς κλείνει τον θόρυβο της μουσικής πίσω από τη μεγάλη λευκή πόρτα όπου αναγράφεται 'ροζ θόρυβος' με καλλιγραφικά γράμματα. Η βαθιά νύχτα κρατεί ακόμη στην παγωμένη διασταύρωση. Η Ιρίνα τρίβει τα μάτια της και κουκουλώνει καλύτερα το παλτό της. Θα μπορούσε βέβαια να εγκαταλείψει τελείως· να πάει για ύπνο. Έφυγε κι η Μέρυ μ' εκείνον τον τύπο... Αντώνη τον είπαμε; ...κι έχει απομείνει με τον Φάνη, τον Τζέισον κι εκείνον τον φίλο του που δε θυμάται καθόλου τ' όνομά του. Κι αυτός ο Τζέις... Η Ιρίνα δαγκώνεται. Πώς στο διάολο μου συμβαίνει εμένα αυτό; Εμένα, τώρα, που ένας χρόνος είναι κιόλας πίσω. Τώρα που είμαστε ακριβώς στη μέση. Υψώνει το βλέμμα της στον άναστρο ουρανό που δεν απάντησε ποτέ και κατεβάζει στο βρεγμένο πεζοδρόμιο τα πρασινοκάστανά της μάτια που δεν έχουν σαγηνεύσει λίγους άντρες· και μερικές γυναίκες· και τ@ Άλεξ φυσικά, πονεμένη ιστορία αυτή, πολλά προβλήματα το τυπάκι, σύντομη ευτυχώς. Ανοίγει τον υπολογιστή της κι αρχίζει να πληκτρολογεί. Λουί, αγαπημένε μου, Πάει πια ένας χρόνος που δε σ' έχω δει κι άλλος ένας που δε θα σε δω καθόλου. Άραγε να 'χει αλλάξει το πρόσωπό σου; Και τα μαύρα σου μαλλιά; Και τα σκοτεινά αγαπημένα σου μάτια, να 'χουν γίνει πιο σκοτεινά; Μου λείπει η μυρωδιά σου να πάρει η οργή και τα χείλη σου και τα χέρια σου και να πάρει η οργή και τη σχολή και το σχέδιο και το πρόγραμμα και την υποτροφία κι εμένα που 'μαι τόσο βλαμμένη. Σε φιλώ. Παντού. Με πολλές λεπτομέρειες. Σκατά. γαμήσου,Ιρίνα Ξανανοίγει την πόρτα του μπαρ που θα μπορούσε να είναι χτισμένο από σκακιέρες αραδιασμένες τυχαία στον χώρο. Πιάνει τον Τζέις και χορεύουν στον ρυθμό του 'Εξωπλανήτη' με τους ακροβατισμούς που συνηθίζουν να δοκιμάζουν. Κι ύστερα από μια τούμπα ανάμεσα στα χέρια της και πολλά γέλια ο Τζέις κάθεται, μάλλον θα 'χει μεθύσει και λίγο, κι έρχεται να χορέψει εκείνος ο φίλος του μαζί της, μα πώς τον λένε, που χορεύει σα χαλασμένο ανδρορειδές που 'χει χάσει ακόμη και τη μηχανική χάρη στις κινήσεις του. Τέλος πάντων, καλό παιδί φαίνεται, αλλά κι εκείνη δεν είναι καθόλου καλά σήμερα. Κι είναι κι εξουθενωμένη. Και το μεγάλο ρολόι στο χέρι της κόκκινης βασίλισσας που κυριαρχεί πάνω από τη μπάρα δείχνει 5:38. Μόλις που προλαβαίνει το λεωφορείο των 5:42. Θα το σκάσει. Χαιρετά βιαστικά τον Τζέις και τον φίλο του, δεν τον είπαμε Μπαλταζάρ λογικά, και φεύγει. Ο Φάνης έρχεται μαζί της, ωραία, θα 'χει τουλάχιστον παρέα. Δείχνει κι αυτός εξαντλημένος, θα τους έχουν κι εκείνους γεμίσει μ' εργασίες λογικά, είναι και σε πιο προχωρημένη τάξη. Βγαίνουν στην ησυχία. Το κρύο είναι διαπεραστικό κι έχει αρχίσει να ψιχαλίζει πάλι και τα σύννεφα έχουν βαφτεί στο βαθυκόκκινο φως του Λύκου, του μικρότερου από τα δύο φεγγάρια τ' ουρανού, του μακρινού της πια σπιτιού. Το λεωφορείο φτάνει, σταματά, ανοίγει τις πόρτες του ανεβαίνουν και κάθονται σε δύο αντικριστές θέσεις. Δίπλα της κάθεται μια κοπέλα με ξανθά μαλλιά... «Ιρίνα» ακούει κάποιον να της μιλά κι ένα χέρι να της ταρακουνά το δικό της, «φτάσαμε.» Η Ιρίνα σηκώνει αργά το κεφάλι της... από τον ώμο της κοπέλας που κάθεται δίπλα της. «Να πάρει! Δεν το ήθελα!» «Καλά, ήσουν κουρασμένη» απαντά εκείνη κάπως ουδέτερα. Με κατακόκκινα μάγουλα κατεβαίνει από το λεωφορείο μαζί με τον Φάνη. Το κόκκινο ημίφως μόλις που σπάει το σκοτάδι της συννεφιασμένης νύχτας. Ανεβάζει την κουκούλα του παλτού της. «Μα, γιατί δε με ξύπνησες;» ρωτά, «Τι θα σκέφτεται τώρα η κοπέλα...» «Ε, δεν έπαθε και κάτι» της απαντάει, «πώς είσαι;» «Καλά.» «Λοιπόν, πώς κατέληξες εδώ απο το κόκκινο φεγγάρι;» Η Ιρίνα χαμογελάει. «Α, είναι μεγάλη ιστορία...» Edited March 13, 2017 by Myyst 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted March 13, 2017 Share Posted March 13, 2017 Με το φως του Λύκου ποιοι επανέρχονται καλό μου παλικάρι; Εντάξει, εντός θέματος δεν μου φαίνεται να πω την αλήθειά μου, αν και πήγες να το γυρίσεις έξυπνα, ίσως επειδή -μάντεψε- δεν κατάλαβα τι έγινε. Μήπως στην αντιγραφή από το σημειωματάριο πήδηξες κάνα δισέλιδο; Γιατί κάτι χάνω, δεν ξέρω τι, ξέρω όμως πού. Και ποια είναι η "μεγάλη ιστορία", 600 λέξεις μαξ, γαμώ τον Λύκο μου, γαμώ; Πού είναι το υπόλοιπο; Μέχρι το λεωφορείο είχε ενδιαφέρον, μετά έχασα την μπάλα κι ο κόσμος επανήλθε σε ισορροπία. Ενιγουεϊ, θα περιμένω τις εξηγήσεις της Ευγενίας για να καταλάβω τι παίζει 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ballerond Posted March 13, 2017 Share Posted March 13, 2017 Καλά ρε αθεόφοβε, βασανιστή των αναγνωστών σου, τέρας της λογοτεχνικής ομαλότητας και κυκεώνα της σαφήνειας...ΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΑΛΙ;;; Μα... 600 λέξεις; Και με παράταση; Για να μου το κλείσεις έτσι; Και ο ροζ θόρυβος που κολλούσε; Νόμζια θα μου δείξεις τίποτα τσιχλόφουσκες που κάνουν πουφ. Μα... Μα... Αρνούμαι. ΕΥΓΕΝΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kkets Posted March 13, 2017 Share Posted March 13, 2017 Μας άφησες με την... ιστορία στο χέρι. Θα ήθελα να διαβάσω περισσότερες από 600 λέξεις. Καλή επιτυχία! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted March 17, 2017 Share Posted March 17, 2017 Και πάνω που χάρηκα ότι έγραψες κάτι βατό και κατανοητό, τσουπ! Μ' άφησες με την ιστορία στο χέρι, πραγματικά. Πού είναι το υπόλοιπο, πού είναι το διήγημα, πού είναι η σύνδεση με το θέμα; Μάλλον σκέφτηκες "με το φως του Λύκου γυρνάνε σπίτια τους από το κλαμπ" ή κάτι τέτοιο. Επίσης, έχω να πω ότι μας τρόλαρες άσχημα. Και παράταση ζήτησες και σε λάθος μέρος ανέβασες και η ιστορία ήταν μόνο 600 λέξεις. Δεν έχω άλλα σχόλια, ίσως όταν γράψεις και την υπόλοιπη. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elli Sketo Posted March 18, 2017 Share Posted March 18, 2017 Χωρίς την υπόλοιπη ιστορία δεν υπάρχει λόγος να σχολιάσω καν 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rhialto Posted March 19, 2017 Share Posted March 19, 2017 Αυτό που έχεις γράψει το εκλαμβάνω σαν κάτι εισαγωγικό σε κάτι μεγαλύτερο. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Υπάρχουν περιπτώσεις που η εισαγωγή μιας ιστορίας μπορεί να σταθεί και μόνη της. Η συγκεκριμένη δυστυχώς δεν είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις. Από τα ελάχιστα σχόλια που μπορώ να σου κάνω: Ο λόγος σου σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται περισσότερη επιμέλεια Χαιρετά βιαστικά τον Τζέις και τον φίλο του, δεν τον είπαμε Μπαλταζάρ λογικά, και φεύγει. Εμένα, τώρα, που ένας χρόνος είναι κιόλας πίσω κατεβάζει στο βρεγμένο πεζοδρόμιο τα πρασινοκάστανά της μάτια που δεν έχουν σαγηνεύσει λίγους άντρες Επίσης εκφράσεις όπως η παρακάτω Και τα σκοτεινά αγαπημένα σου μάτια, να 'χουν γίνει πιο σκοτεινά; Μου φάνηκαν ιδιαίτερα cheesy Δεν κατάφερα να διακρίνω τίποτα άλλο σχετικά με την πλοκή ή τους χαρακτήρες σου. Η πρωταγωνίστρια σου πάντως μου άφησε θετικές εντυπώσεις σαν πρώτο δείγμα… 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted March 19, 2017 Share Posted March 19, 2017 Δυστυχώς δεν κατάλαβα και πολλά από την ιστορία, ή μάλλον δεν κατάλαβα τίποτα. Που κολλάει με το θέμα, που κολλάει ο τίτλος; Μόνο σαν πρόλογο κάτι μεγαλύτερου μπορώ να το δω και έναν πρόλογο όχι ολοκληρωμένο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted March 20, 2017 Share Posted March 20, 2017 Το "πού είναι το υπόλοιπο;" είναι το συχνότερο σχόλιο που παίρνεις, ρε Μύστη. Σκέψου σοβαρά να τελειώσεις κάποιο διήγημα, θα ήταν ωραία φάση. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Silvertooth Posted March 20, 2017 Share Posted March 20, 2017 Μου άρεσε όπως το πήγες, και κυρίως μου άρεσε το γράμμα της! Περιμένουμε λοιπόν τη συνέχεια 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted March 21, 2017 Author Share Posted March 21, 2017 (edited) Αγαπητοί, αγαπητές, τι να πω, έχετε δίκιο, πρόκειται για κομμάτι ιστορίας στην πραγματικότητα, θα στρωθώ να γράψω τη συνέχεια αμέσως μόλις συνέλθω από την ίωση που με περιτριγυρίζει. Επίσης εκφράσεις όπως η παρακάτω Και τα σκοτεινά αγαπημένα σου μάτια, να 'χουν γίνει πιο σκοτεινά; Μου φάνηκαν ιδιαίτερα cheesy Ο σκοπός ήταν μερικές εκφράσεις να είναι λίγο cheesy. Edited March 21, 2017 by Myyst 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.