Ο Δράκος της Πρέσπας Ι, Η κοιλάδα της λάσπης - Ιωάννα Μπουραζοπούλου

[Ballerond]

ΕΪναι η πρώτη μου επαφή με βιβλίο της Μπουραζοπούλου καθώς έχω ακούσει τόσα γι αυτήν κι έχω διαβάσει, από το αντίστοιχο topic στην Επιστημονική Φαντασία (το συγκεκριμένο το έβαλα εδώ γιατί scifi δεν το λες).

Το "Τι είδε η γυναίκα του Λωτ" δεν το έχω διαβάσει ακόμα, αλλά είναι στην λίστα άμεσα.

 

Ξεκίνησα λοιπόν τον δράκο της Πρέσπας και πραγματικά, έστω κι από τις πρώτες 70 σελίδες, η φήμη της δικαιολογείται απόλυτα. Μου φαίνεται λες και διαβάζω έναν πασίγνωστο, καταξιωμένο και πολυμεταφρασμένο συγγραφέα του φανταστικού. 

Τρομερή απόδοση σκηνών, περιγραφών, πολύ καλογραμμένο, με στοιχεία καθαρά δικά της που ξεχωρίζουν και με ένα περιβάλλον που σε βουτάει μέσα του.

 

Τόσα και τόσα βιβλία έχουν βγει του φανταστικού, εκατοντάδες συγγραφείς πλέον, και ελάχιστοι μιλάνε για την Μπουραζοπούλου.

 

Όταν το τελειώσω θα επανέλθω, αλλά ήθελα να ακούσω τις γνώμες σας όσων το έχουν διαβάσει ή σκέφτονται να το κάνουν.

 

Έτος έκδοσης: 2014

Σελίδες: 580

Goodreads

 

Από το οπισθόφυλλο:

 

" Μια λίμνη στα σύνορα τριών χωρών, η Πρέσπα, θα βρεθεί ξαφνικά στο επίκεντρο της δημοσιότητας όταν αποκαλύπτεται ότι την κατοικεί ένας δράκος. Το τέρας γίνεται το μήλον της έριδος μεταξύ των τριών χωρών, που ιδρύουν ερευνητικές κοινότητες στις όχθες και συναγωνίζονται σε θεωρίες και ευρήματα. Κάθε όχθη –νότια, ανατολική και δυτική– ζει το δικό της δρακολογικό όνειρο και εφιάλτη.

«Κοιλάδα της Λάσπης» ονομάζεται η νότια όχθη, γιατί σ’ αυτήν βρέχει ακατάπαυστα, υποχρεώνοντας τους ερευνητές να ζουν μέσα στη λάσπη. Πανούργοι ή ονειροπόλοι, καιροσκόποι ή ιδεαλιστές, μελετούν είκοσι χρόνια το αίνιγμα της λίμνης χωρίς ποτέ να το λύνουν. Ανεξήγητα φυσικά φαινόμενα, βίαια εγκλήματα και μυστηριώδεις επισκέπτες δοκιμάζουν την αντοχή των δρακολογικών θεωριών και τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών, ενώ στο περιθώριο της δράσης, ένας Αλχημιστής με τον βοηθό του πειραματίζονται στην κατασκευή του ελιξήριου της αυτογνωσίας.

Οικονομίες καταρρέουν, χωριά ερημώνουν, λαοί συγκρούονται, αλλά ο δράκος –μυθικό τέρας, συλλογικό φαντασιακό ή προϊόν ενός αλχημιστικού εργαστηρίου;–είναι ο μόνος που δείχνει να μην απειλείται…"