Σπαθί και Μαγεία

[Zaratoth]

Όνομα Συγγραφέα: Ζαρατόθ

Είδος:Sword and Sorcery
Βία: Ναι
Σεξ:Όχι
Αριθμός Λέξεων: 3181
Αυτοτελής:Ναι
Σχόλια: Η συμμετοχή μου για το " Write-off Sword and Sorcery #87". Ζητώ δημόσια συγνώμη για τον τίτλο. Τα άλλα που σκέφτηκα θα μπορούσαν να ήταν επίπεδο Δημουλίδου.

Αρχεία: Σπαθί και Μαγεία.pdfΣπαθί και Μαγεία.docx

 

 

[jjohn]

Φτάσαμε και σε εσένα Νικολή (καλά, σιγά τη διαδρομή, ένα διήγημα ήταν αλλά τέλος πάντων )

 

Διαβάζεται ευχάριστα, αν εξαιρέσουμε  λίγο την μέση που μοιάζει φιλλεράκι. Στο τέλος που

έχουμε τα ξόρκια  μου θύμισες λίγο rpg με φωτιά/ηλεκτρισμό κτλπ, αλλά δεν πειράζει

. Σε εσένα δεν ξέρω αν είναι τόσο αναγκαια η επέκταση. Μπορώ να πω ότι μου άρεσε  κιόλας

που δεν μάθαμε τι είχε  το βιβλίο, αλλά  πρόσεχε γιατί βλέπω να σου γίνεται χούι. Αν θυμάμαι καλά, τον μαν στο διήγημα 'δύο ξένοι στο Γιγουντ'  ακόμα να μάθουμε γιατί τον φάγαν

 

 

Εκεί που με άφησες λίγο παραπονεμένο είναι η γραφή.  Ήθελε λίγο δουλειά ακόμα. Ειδικά τα σημεία όπου μιλάει με τον εαυτό του -μην γελάσεις- μου θύμησαν σε σημεία   ερωτευμένη έφηβη. Χωρίς πλάκα,  σ'εκείνο  σο σημείο με τα κεφαλαία   το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν  πανικόβλητο   15χρόνο  γκομενάκι* να πανικοβάλλεται    αλλά ομολογουμένων των πραγμάτων μάλλον δεν ειμαι και ο πιο σώφρων άνθρωπος στο φόρουμ.   Νταξ, δίνουν μία ζωντάνια δεν λέω, αλλά   ζωντάνια  μπορείς να δώσεις και με άλλους τρόπους ;) Η τελευταία παράγραφος πάντως είναι  πολύ καλά δοσμένη

αλλά το τέλος το ειχα κααλάβει  από ένα ποστ σου που έλεγε ότι όχι εμένα μου αρέσει ο ενεστώτας γιατί υπάρχει αμφιβολία για ο αν θα  ζήσει ο αφηγητής ή όχι  ή κάπως έτσι

 

 

Επίσης,  άλλαξε γραμματοσειρά γιατί είναι άσχημη στο μάτι(βάλε wingdings ) και άφηνε κενά ανάμεσα σε σκηνές, διαλόγους και κομβικά σημεία. Είναι καθαρά για να δείχνει πιο όμορφο το κείμενο σου. Όσο να'ναι το να βλέπει ο αναγνώστης  ένα ολόκληρο κατεβατό  κολλημένο επηρεάζει την συναισθηματική του νοημοσύνη και ίσω τον οδηγήσει σε λανθασμένη κρίση.

 

Συνοψίζοντας, καλή προσπάθεια και εδώ πέρα!  Συμβουλή   μου είναι να δώσεις παραπάνω  έμφαση στην αφήγηση. Βγάλε  κάτι χαζοχαρούμενες ατάκες τύπου 'αχ  τι κρίμα που δεν πρόσεχα στο μάθημα' (που το λες και 2-3 φορές)  και αντικατέστησε τες με  περιγραφές για ατμόσφαια ή  μία πιο καλή ενδοσκόπηση στον εσωτερικό κόσμο του ήρωα. Σκέψου λίγο και την μέση στο διάστημα

Μέχρι να ξαναειδωθούν μεταξύ τους

 

 

Καλή επιυχία!

 

 

Α και άλλαξε τίτλο για όνομα του Θεού

 

* σεξιστής ματς;

Edited March 21, 2017 by jjohn

[Zaratoth]

1) Είπαμε, πρωτοπρόσωπος ενεστώτας. Κλείνει και τα καλύτερα σπίτια.

2) Τώρα ήμουν έτοιμος να πω "τι το κακό έχουν τα Calibri;", ανοίγω το αρχείο και... τι στο διάολο είναι τα Liberation Serif;

3) Λέει ο τύπος που μας έχει σπαμμάρει στο "δεν ξέρω", "άτιτλο", "χωρίς τίτλο" xD

 

Σοβαρά θα απαντήσω μετά το τέλος της ψηφοφορίας συνολικά, αλλά θα έσκαγα αν δεν σχολίαζα αυτά τα τρία σημεία. 

[SymphonyX13]

Με το ποστ σου περί "ησυχίας" στο τόπικ του write-off Νικολή, μου ήρθε ότι δεν έχω σχολιάσει ακόμα την ιστορία σου. Απαράδεκτος και ξεκινάω..

Η πρώτη(δικιά σου) πρόταση της ιστορίας με έβαλε  στο κλίμα και μου τράβηξε το ενδιαφέρον αμέσως. Ξέρουμε κατευθείαν τι πρόκειται να διαβάσουμε, sword and sorcery, δύο σε ένα(σπαθί με μαγικούς ρούνους) αν και σε αυτό βοηθάει ο πιο κυριολεκτικός τίτλος sword & sorcery ιστορίας που έχω διαβάσει. Μου άρεσε η ιστορία, είχε καλό ρυθμό, δεν με κούρασε κάπου. Καλοί διάλογοι, ωραία παρουσιασμένοι χαρακτήρες και η δράση(που θα την ήθελα λίιιιγο περισσότερη, ικανοποιητική, Η γραφή σου μου άρεσε, αν και σε σημεία την βρήκα ανάλαφρη και δεν μου ταίριαζε ακριβώς, αφού θα προτιμούσα (προσωπικά μιλώντας πάντα) να έδινες ένα σκοτεινότερο ύφος στην ιστορία. Οι λέξεις στην απαγγελία των μαγικών παρά ήταν και αυτές "ανάλαφρες", το ίδιο και ορισμένα "ηχητικά εφέ", που μου θύμισαν τα ανάλογα των κόμικ που διάβαζα μικρός. Τα δύο στοιχεία που με "ενόχλησαν" περισσότερο όμως ήταν πρώτον,

ότι δεν μαθαίνουμε γιατί ακριβώς έγιναν όλα αυτά, θα ήθελα να ήξερα τι ακριβώς παίζει με το βιβλίο. Δεύτερον, ήμουν που λες σίγουρος ότι θα την σκαπουλάρει ο ήρωας, ενεστώτας γαρ, και μου πετάς το τέλος στα μούτρα και με στέλνεις αδιάβαστο! Μα όλα να γίνουν για το τίποτα τελικά; Και ο Ballerond, αναρωτιόταν: "θα τον σώσετε τον ήρωα, ή θα τον φάει ο τεράστιος τύπος με την σπάθα; Και εσύ γράφεις ολόκληρη ιστορία για να τον φάει τελικά τον ήρωα ο τεράστιος τύπος με την σπάθα!

 

[Rhialto]

Η ιστορία σε γενικές γραμμές έχει καλό ρυθμό (αν και πιστεύω πως ο μάγος θα έπρεπε να είναι κάπως πιο πανικόβλητος δεδομένου πως τον κυνηγάει ένας πρίγκηπας να τον σφάξει) ενώ το σύστημα μαγείας με τους ρούνους μου άρεσε πολύ. Το twist ήταν πολύ καλό όπως και η τελευταία σκηνή. Με ξενέρωσε λίγο που δεν μάθαμε τι περιέχει το βιβλίο και γιατί συμφώνησε ο μάγος να το κλέψει...

[Ιρμάντα]

Θα έλεγα όσα είπα και στον Δημήτρη, για την εισαγωγή. Well.

 

Στα δικά σου. Χειρίστηκες πολύ καλά το θέμα νομίζω, δεδομένων των δυσκολιών. Μου άρεσε η στοιχειακή μαγεία, και η προσθήκη του ηλεκτρισμού στο σκηνικό μου φάνηκε ενδιαφέρουσα. Βασικά η ιστορία σου ήταν ολόκληρη ξίφος και μαγεία, δηλαδή ένα σπαθί που εκπέμπει ή εκλύει μαγεία, οπότε αν και άκομψος κάπως ο τίτλος είναι τουλάχιστον άριστα δικαιολογημένος.

Οπωσδήποτε περισσότερες λεπτομέρειες, πότε κλάπηκε το βιβλίο; γιατίς τι δυνάμεις έχει, αν έχει; Ο πόντικάς σου, ο κλέφτης, ο ήρωας. Τι παρελθόν έχει (ελάχιστα πράγματα, μην φανταστείς) και πώς τον ψάρεψε ο μακαρίτης; Θα ήθελα να έβλεπα κάποιες αναδρομές με αυτό, θα έκανε την ιστορία αρτιότερη και τους ήρωες πιο οικείους.

 

Επίσης η πολύ ενδιαφέρουσα μαγεία σου με το φτερό και την ουρά. Θα ήθελα κάτι παραπάνω και για αυτό. Ήταν κάστα που τα έκανε αυτά; Αν ναι, θα ήθελα να το ξέρω λίγο καλύτερα. Ήταν άλλη η κάστα με τους ρούνους; Πολύ επιδερμικά τα αγγίζεις αυτά τα ζητήματα και θα ήταν ενδιαφέρον να ξαναέβλεπες την ιστορία αυτή κάποια στιγμή στο μέλλον.

Βασικά τη φαντάζομαι σαν μια νουβελέττα, με τέσσερα πέντε ξεχωριστά κεφάλαια, κάθε κεφάλαιο με τίτλο ξεχωριστό. Πώς βρήκε ο συγχωρεμένος τον κλέφτη. Το παρελθόν του κλέφτη, μπαίνει στο παλάτι, η κλοπή, και μετά τα υπόλοιπα.

 

Καλή σου επιτυχία!

[Ballerond]

Αμάν πια αυτός ο άνθρωπος με την εισαγωγή! Μα πόσο σαδιστής είναι;;

 

Τέλος πάντων...

 

Μου άρεσαν οι ιδέες σου, μου άρεσε η φάση με τους ρούνους και το σπαθί και δεν περίμενα το τέλος (το οποίο ήταν καλό). Η γραφή σου όντως ήθελε δουλειά σε μερικά σημεία κι ένα καλό γυάλισμα (λίγο οι δηκτικές αντωνυμίες, οι εσωτερικοί μονόλογοι, γενικά σε κάποιες φράσεις τράβηξε λίγο παραπάνω).

 

Η ροή πήγαινε καλά και έδωσες καλή βάση στον χαρακτήρα αν και χρειαζόμασταν περισσότερα πράγματα για το background του.

Επίσης θα ήθελα να ξέρω και περισσότερα για τον άνδρα με το σπαθί των ρούνων καθώς ουσιαστικά πρόκειται για μία μεγάλη μάχη μεταξύ τους.

 

Καλή επιτυχία

[Silvertooth]

Είχε το ενδιαφέρον του το κυνηγητό σε αυτή την ιστορία. Ο μάγος βέβαια, φάνηκε λίγο νουμπάς και από άποψη σκέψεων και από άποψη χαρακτήρα, οπότε είναι να απορείς λίγο πώς κατάφερε όλα όσα κατάφερε. Αλλά τουλάχιστον το τέλος ήταν πιστευτό. Κάποιες φράσεις δείχνουν να είναι εκεί για εφέ παρά γιατί θα τις σκεφτόταν όντως ένας άνθρωπος την ώρα που πάλευε για τη ζωή του (ότι μύριζαν πχ καλύτερα από το λουκάνικο της ταβέρνας). Θα μπορούσε να δουλευτεί λίγο ακόμη...

[Zaratoth]

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια όλων. Η μόνη δικαιολογία που έχω είναι η εισαγωγή.  Είχα σκεφτεί διάφορες σκηνές ξύλου κλπ, που κόπηκαν γιατί δεν κολλούσαν με πρωτοπρόσωπο ενεστώτα.

 

Βασικά τη φαντάζομαι σαν μια νουβελέττα, με τέσσερα πέντε ξεχωριστά κεφάλαια, κάθε κεφάλαιο με τίτλο ξεχωριστό. Πώς βρήκε ο συγχωρεμένος τον κλέφτη. Το παρελθόν του κλέφτη, μπαίνει στο παλάτι, η κλοπή, και μετά τα υπόλοιπα.

 

Αυτό ακούγεται πραγματικά ενδιαφέρον. Χμ. Βέβαια απαιτεί χοντρές αλλαγές στο ήδη υπάρχον κείμενο, αλλαγή προσώπου και χρόνου, αλλά το αποτέλεσμα θα ήταν ζουμερό. Με ψήνει, με ψήνει.