Scott Lynch - Gentleman Bastard

[Mhtsos]

Επειδή δεν βρήκα άλλο νήμα με τον εν λόγω είπα να ξεκινήσω ένα εγώ. 

 

Διάβασα δύο από τα τρία βιβλία που έβγαλε, το Lies of Locke Lamora και το Red Seas under Red Skies.Με εντυπωσίασε θετικά και θα τα πρότεινα σε όλους τους φίλους του low fantasy.

Θα έλεγα ότι είναι περίεργο που δεν ακούγεται περισσότερο στα φόρουμ και γενικά δεν έχει το hype άλλων, λιγότερο καλών, συγγραφέων.

 

Αμφότερα τα βιβλία είναι πολύ καλά γραμμένα, με λίγες κοιλιές και πολύ καλή ροή.

Δεν είναι ηρωική φαντασία, αλλά κάτι ανάμεσα στο ocean's 11 και Νονού(όπως το χαρακτήρισε ακριβέστατα κάποιος σε ξένο φόρουμ).Φυσικά σε κόσμο με μαγεία και περίεργα φαινόμενα.

 

Οι χαρακτήρες είναι πολύ συμπαθητικοί, αν και με πολλές υπερβολές και μικρή σχετικά εξέλιξη.

Οι δευτερεύοντες είναι μερικές φορές αχυράνθρωποι και μονοδιάστατοι, αλλά δεν χτυπάει τόσο όσο σε άλλα βιβλία. Οι κύριοι χαρακτήρες είναι η κλασσική δυάδα(στο μεγαλύτερο μέρος των βιβλίων) που έχουμε δει στο Mouser and Farfd, στο Riyria revelations κ.ο.κ., έτσι σε αυτόν τον τομέα είναι κλισεδούρα.

 

Η κοσμοπλασία είναι ικανοποιητική και λειτουργεί καλά με την πλοκή, τίποτα συνταρακτικό, αλλά ούτε κάτι που παρεμβαίνει με την πλοκή ή κάτι βλακώδες που χαλάει την εικόνα.

 

Οι μάχες είναι δοσμένες καλά, αν και έχει φετιχ (πραγματικά όμως) με το solar plexus,είναι το ίδιο φαινόμενο με το tugged her braid από το Wheel of time...

 

Γενικά θα έλεγα ότι είναι κάτι διαφορετικό από ότι βλέπουμε συνήθως, δεν υπάρχει κάποιο κοσμικό πλάνο και ανάγκη να σωθεί ο κόσμος, ή κάποιο αρχαίο κακό που απειλεί τους ήρωες, η κύρια αιτία για τις περιπέτειες των είναι η απληστία και ο εθισμός τους στο ρίσκο.

Κάτι που δεν έχω δει εδώ και καιρό και είναι κάτι που πραγματικά με ευχαρίστησε.

 

Από την άλλη η ιστορία έχει τα συνηθισμένα πρόβλημα των υπερβολών και του deus ex που βλέπουμε σε όλα σχεδόν τα βιβλία του genre.Δεν χτυπάει τόσο όσο σε άλλα ανάλογα βιβλία, αλλά ορισμένες φορές είναι ενοχλητικό. 

 

Σύντομα θα ξεκινήσω και το τρίτο βιβλίο.

[4of7]

Ήταν διαφορετικό και με χιούμορ το πρώτο βιβλίο, είχε πιο ενδιαφέρον η μέση παρά η αρχή και το τέλος. Με το world-building έχει αφήσει πολλά θέματα ανοιχτά, που είχαν ενδιαφέρον. Ωραία γραφή επίσης, ειδικά ο διάλογος

[Blacksword]

The Lies of Locke Lamora
Ανάμεσα στους, πραγματικά πολλούς, νέους συγγραφείς του φανταστικού που έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια ο Scott Lynch είναι ένας από αυτούς που έχει ακουστεί πολύ και, αυτό, πρέπει να πω όχι άδικα καθώς, με μόλις με το πρώτο μέρος των Gentlemen Bastard - που είναι επίσης και το συγγραφικό ντεμπούτο του, καταφέρνει να εντυπωσιάσει και να φέρει έναν «νέο αέρα», φέρνοντάς μας σε μια έξυπνα γραμμένη ιστορία θυμίζοντας αρκετά στο στυλ του Joe Abercrombie, αλλά και σε ένα δυνατό και θαρραλέο κόσμο που δεν συγχωρεί τα λάθη.

Από μικρό παιδί ο Locke έγινε ορφανός και αναγκάστηκε να μείνει στους δρόμους, κλέβοντας όπου μπορούσε για να επιβιώσει. Η πόλη του Camorr όμως είναι ένα μέρος όπου την εξουσία δεν την έχει μόνο ο Δούκα της, ο νόμιμος κυβερνήτης αυτού του τόπου, αλλά και ο Capa, ο αρχηγός του υπόκοσμου, και οι συμμορίες του.
Ωστόσο, όταν μια μέρα ο Locke τύχει να επιλεχθεί από έναν ασυνήθιστο ιερέα θα βρεθεί σε μια εντελώς διαφορετική ζωή καθώς, κάτω από την εποπτεία του, θα τον διδάξει ότι το ταλέντο του κλέφτη δεν είναι μόνο τα χέρια του, αλλά και το μυαλό του και θα του δείξει τρόπους που δεν θα είχε φανταστεί ποτέ του και μπορούν ακόμα και να τον κάνουν, αν το επιθυμεί, έναν από τους μεγαλύτερους κλέφτες του Camorr.
Όμως, η πόλη αυτή κρύβει και αυτή τα δικά της μυστικά και όταν ο Locke πέσει στις σκευωρίες του Grey King, του θανάσιμου εχθρού του Capa Barsavi, θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις δολοπλοκίες του που θα τον φέρουν σε ένα δύσκολο μονοπάτι εκδίκησης και επιβίωσης, και που θα απειλήσει όχι μόνο να φέρει την καταστροφή στον ίδιο, αλλά και σε ολόκληρη την πόλη του Camorr.

Το βιβλίο έχει μια, σχετικά, ασυνήθιστη δομή - σε σχέση με αυτό που βλέπουμε στο είδος του φανταστικού - καθώς το κάθε κεφάλαιο είναι χωρισμένο σε μικρότερα μέρη, με μερικές φορές (λίγες δηλαδή) να πηγαίνει μπρος-πίσω δείχνοντάς μας τα γεγονότα από διάφορες πλευρές, αλλά και βάζοντας στο τέλος ένα ιντερλούδιο σε μορφή flashback που λέει τις πρώτες περιπέτειες των πρωταγωνιστών.
Αν και σίγουρα αυτό μπορεί να γίνει λίγο κουραστικό στην αρχή, αποδεικνύεται ότι είναι επίσης και το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του βιβλίου καθώς ο Lynch έχει καταφέρει να το χτίσει με ένα τέτοιο, ιδιαίτερα ξεχωριστό, στυλ που δεν μπορείς παρά εντυπωσιαστείς από το ταλέντο του, αλλά και, φυσικά, χωρίς να «σπάει» την συνοχή της ίδιας της ιστορίας.
Δεν δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην κοσμοπλασία, όμως καταφέρνει να χτίσει μια έξυπνη ιστορία με την γραφή του, εκτός από το ξεχωριστό του στυλ, να είναι αρκετά καλή και δυνατή φέρνοντάς μας σε μια πόλη που θυμίζει αρκετά στην μεσαιωνική Βενετία, αλλά και σε έναν κόσμο που, σίγουρα, θα εντυπωσιάσει ακόμα περισσότερο στα μελλοντικά του βιβλία.

Συνολικά, είναι ένα πλήρως απολαυστικό βιβλίο με τον Lynch να δείχνει το ταλέντο καθώς συνδυάζει απίστευτο χιούμορ, δυνατές σκηνές δράσης αλλά και υπέροχους χαρακτήρες σε μια πολύ διασκεδαστική ιστορία και έναν ακόμα πιο εντυπωσιακό κόσμο.

Edited April 10, 2017 by Blacksword

[Steel Guardian]

The Lies of Locke Lamora/Τα Ψέματα του Λοκ Λαμόρα (Εκδόσεις Anubis)
Σε γενικές γραμμές, με έχουν καλύψει οι παραπάνω. Πολύ διασκεδαστικό και διαφορετικό από τα συνηθισμένα fantasy βιβλίο, που παρότι είναι το πρώτο μέρος μιας σειράς διαβάζεται πολύ άνετα και μόνο του.
Θα ήθελα λίγο περισσότερη εμβάθυνση σε κάποιους χαρακτήρες, για να ενδιαφερθώ περισσότερο για τα όσα τους συμβαίνουν, αλλά εκτός από αυτό δεν νομίζω ότι είχα κάποιο μεγάλο πρόβλημα.
Σίγουρα προτείνεται, όχι μόνο επειδή είναι πολύ καλό, αλλά και γιατί είναι κάτι φρέσκο για το είδος.

Βαθμολογία: 8.5/10

[Steel Guardian]

Red Seas Under Red Skies/Κόκκινες Θάλασσες, Κόκκινοι Ουρανοί (Εκδόσεις Anubis)
Πάνω κάτω ισχύει ότι είπα και για το προηγούμενο. Θα έλεγα ότι αυτό ίσως είναι λίγο λιγότερο καλό, επειδή αργεί κάπως να πάρει μπρος και (μιας και δεν είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς) δεν έχει την ίδια "φρεσκάδα".
Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ διασκεδαστικό, ενώ προστίθεται και το πειρατικό στοιχείο στην υπόθεση (που κατά τη γνώμη μου είναι σχεδόν πάντα κάτι θετικό).
Όπως και το προηγούμενο βιβλίο μπορεί και αυτό να διαβαστεί μόνο του άνετα.