Miles Cameron - Traitor Son Cycle

[Mhtsos]

Δεν είδα νήμα για τον συγκεκριμένο και είπα να ανοίξω ένα για την σειρά Traitor Son Cycle.

 

Τελείωσα το πρώτο τόμο(γκουμούτσα κανονική,1000+ kindloσελίδες) της σειράς, The Red Knight.

 

Το είδα στο goodreads στην κατηγορία με τα "παρόμοια" με ένα άλλο που έψαχνα και είπα να το δοκιμάσω.

Πολύ ευχάριστη έκπληξη γενικά ως βιβλίο-ιστορία και μπορώ να πω ότι στο θέμα military high fantasy είναι στην κορυφή, από τα καλύτερα έχω διαβάσει.Μόνο ο Έρικσον τον περνάει και αυτό λόγω κοσμοπλασίας και πλοκής.

Αυτό επειδή ο τύπος έχει εξαιρετικές γνώσεις για ότι είναι σχετικό με high medieval οπλισμό, τακτικές, τρόπου μάχεσθαι και στρατηγική. Με το επιπλέον προτέρημα ότι μπορεί και δίνει όλα τα προηγούμενα με έναν ωραίο και περιγραφικό τρόπο. Ξέρει επίσης πολύ καλά πως λειτουργούν οι θωρακίσεις-οπλισμός και σημειώνει πολύ ρεαλιστικά το πότε ήταν χρήσιμες και πότε όχι.

 

Η ιστορία του λαμβάνει χώρα σε ένα εναλλακτικό σύμπαν της Γης μας,συγκεκριμένα στην Βρετανία, με αρκετές διαφορές στην γεωγραφία, αλλά πάλι τα ονόματα και οι περιγραφές είναι σχεδόν ιστορικές. Με την προσθήκη όλων των πλασμάτων και της μαγείας των νουβελών-μυθολογίας του ύστερου Μεσαίωνα. Από εκεί και πέρα χρησιμοποιεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο το τείχος του Αδριανού όπως ο Μάρτιν και εκεί αντιγράφει κάργα το ASoIaF.Βέβαια το ίδιο κάνει με μεσαιωνικά ποιήματα(Green Knight)και μύθους για να πλάσει την ιστορία του και την κοσμοπλασία του με βάση τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω της εποχής.

 

Οι χαρακτήρες είναι αρκετά συμπαθητικοί και γενικά δεν είναι μονοδιάστατοι, όχι τουλάχιστον όσο άλλα φάντασι.

Έχουν σκοπό και κρυφές σκέψεις, κάνουν λάθη και έχουν αμφιβολίες.

Το κακό είναι ότι χώνει καμιά δεκαριά οπτικές στην αφήγηση του και χάνεσαι, όπως ο Έρικσον-Μάρτιν, αλλά λιγότερο μαεστρικά και αφιερώνει λιγότερο χρόνο-κείμενο σε κάθε χαρακτήρα. Σε ορισμένα σημεία μόλις 1-2 παραγράφους. Επίσης μπορούσε άνετα να μειώσει τις αφηγήσεις δευτερευόντων χαρακτήρων αρκετά, ιδίως αυτών που δεν φαίνεται να οδηγούν πουθενά.

 

Η πλοκή ρέει εύκολα στο πρώτο μισό του βιβλίου και στο τέλος, σε ένα σημείο κοντά στα 60% αρχίζει η κοιλιά,σε ένα μεγάλο γεγονός, και συνεχίζει μέχρι τα 80+% του βιβλίου. Πολλές δεκάδες σελίδες πλοκής και οπτικών που προσωπικά βρήκα περιττές σε πολλά σημεία.

 

Θετικό σημείο οι απεικονίσεις των κεντρικών χαρακτήρων στην αρχή κάθε κεφαλαίου(ένας σε κάθε κεφάλαιο) με στυλ ύστερου μεσαίωνα.

 

Συμπερασματικά θα έλεγα ότι είναι πολύ μεγάλη θετική έκπληξη το συγκεκριμένο βιβλίο και σίγουρα το καλύτερο που διάβασα στο 2017. 

[Jaqen H'Gar]

Ωραίο βιβλίο αυτό και μάλιστα προς το τέλος με έκανε να χω και πολλές προσδοκίες για την συνέχεια και το worldbuilding που κάνει. Δυστυχώς όμως το 2ο μου φάνηκε κατώτερο και δεν με βλέπω να συνεχίζω την σειρά. Διαδραματίζεται κυρίως στην αντίστοιχη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αλλά μου φάνηκε πολύ χαοτικό και όχι ιδιαίτερα καλοσυνδεδεμένο σαν πλοκή με το πρώτο βιβλίο.

[Mhtsos]

Μόλις τελείωσα το δεύτερο βιβλίο(The Fell Sword).

 

Θα έλεγα ότι είναι πολύ κατώτερο του πρώτου. Ο συγγραφέας κάπου χάνεται με το τι θέλει γενικότερα να κάνει με το βιβλίο και ποιος είναι ο στόχος του για αυτόν τον τόμο, ο οποίος τόμος δεν φαίνεται να έχει κάποιο σταθερό "κέντρο" και υπόθεση μέχρι το τέλος που "αναγκάζει" μια λύση και μια αλλαγή καταστάσεων.

Είναι all over the place,που λεν στην ημεδαπήν. Νέοι χαρακτήρες εμφανίζονται και εξαφανίζονται γρήγορα δίχως πολλά-πολλά μέχρι το τέλος του βιβλίου. Ο ρόλος των στην υπόθεση είναι λιγότερο από ξεκαθαρός και γενικά είναι ψιλο-άχρηστοι.

Η πλοκή είναι τελείως χαοτική και ειλικρινά δεν ξέρω εάν όταν το έγραφε είχε καν κάποιο προσχέδιο στο μυαλό του για το θέμα αυτό.

Οι νέοι χαρακτήρες είναι τελείως μαριονέτες και χάρτινοι με όλα τα κακά στερεότυπα να τους κάνουν τελείως ενοχλητικούς.

Το πλοτ άρμορ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό και ο κύριος χαρακτήρας έχει περισσότερες νεκραναστήσεις από τον Λάζαρο...

 

Η ειρωνεία είναι ότι πολλά κεφάλαια είναι πολύ καλά, πραγματικά απολαυστικά, αλλά είναι τελείως ασυνένδετα και δεν "κολλάνε" καλά μεταξύ των. Είναι σαν μικρές ιστορίες δοσμένες θεματικά και ραμμένες σε omnibus. 

 

Οι νέες περιοχές και εξηγήσεις των λειτουργιών του κόσμου του είναι χειρότερες από το πρώτο.

Μεγάλο μέρος της πλοκής διαδραματίζεται στην Κων/πολη του 14ου αιώνα, με άλλα ονόματα. Αλλά είναι προφανές ότι έχει δευτερεύουσες πηγές και μάλιστα όχι τόσο καλές στο θέμα των μαχών-τακτικών και εξοπλισμού,π.χ. δεν χρησιμοποιεί καθόλου την Βυζαντινή ορολογία για τον εξοπλισμό και δεν φαίνεται να καταλαβαίνει το πόσο αποτελεσματικά(ή όχι) είναι κάποια απάρτια έναντι των τυπικών Δυτικών.Αναφέρει ότι είχε επικοινωνία με κάποιους Έλληνες, αλλά δεν ξέρω εάν αυτοί είχαν κάποια γενική ιδέα για το θέμα ή απλά ήταν Ιστορικοί...

Ακόμη στον τόμο αυτό τα αγγλικά μακρο-τόξα αναβαθμίζονται σε αντιαρματικά πυροβόλα με υπερβολικές,μάλλον καλύτερα γελοιοδέστατα μη-ρεαλιστικές, ικανότητες.Περίεργο επειδή γενικά ξέρει για το τι γράφει στο θέμα μεσαιωνικός εξοπλισμός της Δύσης.

 

Συμπερασματικά είναι ένα μέτριο βιβλίο, κατώτερο του πρώτου.

Αν και δεν θα έλεγα ότι είναι τελείως του πεταματού, είναι μια μεγάλη απογοήτευση μετά το πρώτο. Γενικά οι συγγραφείς του φάνταζι πρέπει να μάθουν ότι οι τριλο-τετρα-πενταλογίες καταντάνε απλά πολυλογίες(με την κακή έννοια) και χαμένες ευκαιρίες για καλά βιβλία(του ενός ή δύο τόμων).

 

 

 

 

SPOILER

Btw:Όταν πήγαν ασόν Κιλκίς έκλαψα από τα γέλια.

SPOILER

 

 

 

Ωραίο βιβλίο αυτό και μάλιστα προς το τέλος με έκανε να χω και πολλές προσδοκίες για την συνέχεια και το worldbuilding που κάνει. Δυστυχώς όμως το 2ο μου φάνηκε κατώτερο και δεν με βλέπω να συνεχίζω την σειρά. Διαδραματίζεται κυρίως στην αντίστοιχη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αλλά μου φάνηκε πολύ χαοτικό και όχι ιδιαίτερα καλοσυνδεδεμένο σαν πλοκή με το πρώτο βιβλίο.

Θα συμφωνήσω σε πολλά.