Morfeas Posted May 11, 2017 Share Posted May 11, 2017 Είδος: τρόμοςΒία;/Σεξ; Ακατάλληλο για ανηλίκουςΑριθμός Λέξεων: 3848 (χωρίς τίτλο)Αυτοτελής; ΝαιΣχόλια: 1. Για τον 45ο Διαγωνισμό Σύντομης Ιστορίας, Κατηγορία: Τρόμος, Θέμα: Κληρονομιά. 2. Αυτή η ιστορία γράφτηκε τις τελευταίες μέρες, στον στρατό εξ ολοκλήρου. Υπό μία έννοια, λοιπόν, δεν είναι δική μου πνευματική ιδιοκτησία αλλά του ΕΣ. Αρχείο: Ό,τι δεν είναι πια νεκρό.doc 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted May 14, 2017 Share Posted May 14, 2017 Ωραίο γράψιμο αν και ξεκινάει λίγο μουδιασμένα. Μετά τσουλάει μια χαρά. Οι προτάσεις που πετσόκοψες λέξεις δεν δουλεύουν όλες, λόγω του στυλ της πρόζας. Πάντως έχεις και σε αυτή την ιστορία μερικές πολύ όμορφες στιγμές στο γράψιμο, στην περιγραφή χαρακτήρων κλπ. All star η ατάκα: «Υπήρχε λόγος να τον αναστήσω, άλλωστε, μόνο και μόνο για να τον χάσω σε λίγους μήνες» Επίσης δεν είμαι σίγουρος πως το διόρθωσες αρκετές φορές π.χ. σ αυτή την πρόταση, τελικά ήταν μόνος ή με τη γυναίκα του; «Πάνω στο μνήμα στηρίζονταν δυο κορνίζες με φωτογραφίες του· στη μία μόνος του, στην ηλικία των σαράντα, με τη μάνα μου, στην άλλη με τα δυο παιδιά που του στάθηκαν μέχρι το τέλος, τα εγγόνια και το σκυλί. Η οικογένειά του». Οι διάλογοι τώρα στην αρχή ήταν κατώτεροι των προσδοκιών μου από σένα, π.χ. η ατάκα με την πλάσμα μου ακούστηκε κάπως ξύλινη. Ως και τον συμβολαιογράφο βασικά, μου φάνηκαν λίγο εκβιασμένοι. Μετά κάτι έγινε κι έστρωσαν και μετά είναι πολύ καλοί, προφορικότατοι, σούπερ. Υποθέτω πως είχες καιρό να γράψεις; Οι χαρακτήρες μου άρεσαν πολύ. Οι αντιδράσεις είναι ωραίες και συνεπείς και η Ο.Γ. έχει πλάκα, με έκανε να θέλω να διαβάζω. Μου άρεσε που έδωσες την πρωταγωνίστρια και μέσα από το γράψιμο. Επίσης μου άρεσε πάρα πολύ η κατάσταση που περιγράφεις, γυναίκα με άντρα που ντύνεται γυναίκα. Η ατάκα κακό σκυλί μου έκανε ένα πολύ ωραίο κλικ. Το τέλος ήταν καλό και ταιριαστό. Γενικά το κείμενο θέλει απλώς ένα μικρό χεράκι διορθώσεις κι είναι έτοιμο. Μια όμορφη ιστορία, μπράβο. Καλή επιτυχία στον διαγωνισμό! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted May 14, 2017 Share Posted May 14, 2017 Καλογραμμένη ιστορία με ωραία ανάπτυξη και πολύ καλά σκιαγραφημένους χαρακτήρες. Η γραφή δεν κολλάει πουθενά, ο ρυθμός καλός αν και κάπως αργός. Ο αργός ρυθμός συνεισφέρει φυσικά στο να γνωρίσουμε καλύτερα τους χαρακτήρες και να αναπτυχθεί πολύ καλά και λεπτομερώς η υπόθεση, στερεί όμως από την ένταση και τον τρόμο, αφού θεωρώ, προσωπικά μιλώντας πάντα, ότι οι τρομακτικές σκηνές είναι λίγες. Και όταν λέω “λίγες” εννοώ την ποσότητα και όχι την ποιότητα που είναι πολύ καλή. Η δεύτερη σκηνή με την “νύφη” είναι τόσο καλογραμμένη και ανατριχιαστική που θα ήθελα να υπάρχουν και άλλες ανάλογες. Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ballerond Posted May 25, 2017 Share Posted May 25, 2017 Καλησπέρα Νικόλα, Αν γράφεις τέτοιες ιστορίες στον στρατό τότε να σε κάνουμε μόνιμο, να σε εκδώσουμε να βγάλουμε και κάνα φράγκο ;) Ομολογώ ότι η πρώτη ανάγνωση μου έβγαλε μία πολύ καλοδουλεμένη ιστορία, αλλά όχι στα επίπεδα που μας έχεις συνηθίσει. Στην δεύτερη ανάγνωση, τα πήγε πολύ καλύτερα και πραγματικά με κέρδισες ;) Η γραφή σου ρέει πολύ ομαλά, αβίαστα, σε κρατάει από τα μαλλιά και σε βουτάει μέσα. Οι διάλογοι σου όντως στην αρχή θέλουν λίγο δούλεμα, αλλά μετά τους στρώνεις πολύ καλά και αποδίδεις απόλυτα πειστικούς χαρακτήρες. Πετάς και έναν χαρακτήρα που είναι ταμπού, δυστυχώς, και τον σκιαγραφείς όμορφα και σωστά. Οι σκηνές τρόμου σου είναι περιγραφικότατες και ανατριχιαστικές. Ειδικά η τελευταία, μπορώ να πω ότι με καθήλωσε και την απόλαυσα πολύ. Τεχνικά άλλα κομμάτια δεν έχω να επισυνάψω, τα ξέρεις καλύτερα από εμένα. Σίγουρα μία από τις καλύτερες του διαγωνισμού κι άσε τις γαλιφιές (και καλά την έγραψες υπό πίεση και τέτχοια). Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted May 25, 2017 Share Posted May 25, 2017 Καλησπέρα, σύζυγε. Σε αγαπώ. Αγαπώ κάθε μία σου επιλογή στο διήγημα αυτό, από τη φωνή της πρωταγωνίστριας, μέχρι τον crossdresser γκόμενό της, μέχρι την αντιπαθητική οικογένεια, τον σκύλο, τις στιγμές του τρόμου. Δεν ξέρω τι ουσιαστικό μπορώ να σου πω, ίσως να έχει ελαττώματα το διήγημα (ο τίτλος, πιθανόν, είναι ένα από αυτά) αλλα σου ορκίζομαι πως δεν τα είδα, ήταν το αγαπημένο μου του διαγωνισμού και, ε, πώς να το κάνουμε. Μου έλειψες και θέλω να σε διαβάζω συχνότερα. Κι αυτή είναι όλη η κριτική που έχω να σου κάνω. Καρδούλες μόνο. Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted May 26, 2017 Share Posted May 26, 2017 (edited) Με προβλημάτισε αυτό το διήγημα. Μου φάνηκε αναποφάσιστο, ξεκινάει σαν οικογενειακό δράμα και κάπου θυμάται ότι πρέπει να γίνει τρόμος. Θα κρύψω, καλού-κακού, τα υπόλοιπα. Το ζόμπι-σκύλος δεν μου άρεσε. Δεν μου άρεσε η σύλληψη ενός κακού/ξεροκέφαλου πατέρα που έχει κάνει τη ζωή δύσκολη στο παιδί του, να στέλνει τον νεκρό σκύλο του -που λατρεύει- να κατασπαράζει ανθρώπους. Και μάλιστα ποιον άνθρωπο; Τον σύντροφο της κόρης του. Δεν με έπεισε, δεν υπήρχε περίπτωση να φερθεί έτσι. Πιο πολύ με έπεισε ότι η ίδια τρελάθηκε και το έκανε αυτό. Γιατί, να σου πω τηνα λήθεια, δεν την συμπάθησα καθόλου. Αν αυτός ήταν ο σκοπός σου, τότε τον πέτυχες. Ναι, η πρωταγωνίστρια τα έχει παίξει (κι ελπίζω να τη γλίτωσε ο σκύλος, να πήρε τους δρόμους όσο ήταν νωρίς). Αλλά ήταν τελείως αναποφάσιστο κι εκεί το διήγημα, δηλαδή, δεν ξέρω αν εσύ ο ίδιος ξέρεις τι έγινε στην πραγματικότητα. Πάντως, δεν προοικονομείται πουθενά (αν πράγματι τα έκανε αυτά ο πατέρας). Όχι μόνο σαν συμπεριφορά (ξέρουμε γι' αυτόν μόνο για ένα πράγμα την ξεροκεφαλιά του, τίποτα άλλο για τον χαρακτήρα του) αλλά και σαν ικανότητες/δυνάμεις/μαγεία. Πώς το έκανε; Η ερωτική σκηνή στο αμάξι, επίσης, έρχεται απότομα και τη βρήκα περριτή. Είναι αλήθεια ότι δεν βρήκα να είναι μία καλή στιγμή σου αυτό το διήγημα. Αλλά κρατάω ως θετικό το εξής: έχουμε μία γυναίκα που νικιέται από τον εχθρό της, που είναι ο φόβος της για τον πατέρα της. Από όπου κι αν το κοιτάξουμε, φοβάται τον πατέρα της. Ακόμη κι αυτό με τον καρκίνο, ο ίδιος φόβος είναι, ότι ο πατέρας της θα της κάνει κακό. Το ότι δεν πάει να τον δει, τον βγάζει από τη ζωή της, το ίδιο: "αν τον δω, κάτι θα πάθω/θα νιώσω άσχημα". Δεν είναι μόνο τα πρόσφατα γεγονότα, δηλαδή η σχέση της, εμένα μου έβγαλε μία χρόνια κατάσταση καταπίεσης και φόβου η αφήγηση. Και αυτό είναι πολύ καλή ανάπτυξη χαρακτήρα. Edited May 26, 2017 by Cassandra Gotha 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted May 26, 2017 Share Posted May 26, 2017 (edited) Καλημέρα ΣΤΡ Νικόλαε, Όταν διάβασα την πρώτη σελίδα είπα ένα 'ωχ'. Κάτι οι αμπελοφιλοσοφίες για κακά dna κάτι ατάκες για έρμαια χειριστών δεν μου κάθισαν καλά. Ευτυχώς, στην πορεία, το έφτιαξες και μπορώ να πω η γραφεί θύμισε(αλλά δεν έφτασε λογικό άλλωστε) τα γνωστά της επίπεδα. Τώρα για την ιστορία αυτή καθ' αυτή δεν ξέρω.... Στα σημεία που είσαι πιο προσωποκεντρικός τα πας καλύτερα, αλλά κάτι ζόμπι-σκύλοι, κάτι τραβεστί μου φάνηκαν λίγο υπερβολικά σαν στοιχεία. Το βασικότερο ελάττωμα είναι για μένα ότι δεν αναλύεις τον πατέρα καλά Αναλύεις καλά τον φόβο της Βάσιας προς αυτόν -ναι- όπως σωστά επισήμανε η Άννα, αλλά όχι τον ίδιο τον χαρακτήρα Αυτά! Όχι η καλύτερη σου προσπάθεια, αλλά μία καλή προσπάθεια όπως και να 'χει δεδομένων των συνθηκών κάτω από των οποίων γράφτηκε... Καλή επιτυχία! Edited May 26, 2017 by jjohn 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mournblade Posted May 30, 2017 Share Posted May 30, 2017 Γειά σου Νικόλα, υπερασπιστή της μαμάς πατρίδας! Μια χαρά ήτανε η ιστορία σου. Καλογραμμένη, με ωραία χρήση της γλώσσας, και στα σημεία που θέλησες με στιβαρή αίσθηση του τρόμου. Λίγες παραπανω τρομακτικές σκηνές θα ήθελα κι εγώ όμως, να τονίσω. Η ερωτική σκηνή δεν μου άρεσε να πω την αλήθεια, ούτε και ο... Στέφανος. Δεν απέτρεψαν όμως το να μην διαβάσω με ενδιαφέρον το διήγημα. Επομένως, ναι, η ιστορία μου άρεσε, αλλά δεν μπόρεσα να μην δώσω σημασία στο διαολάκι στο πίσω μέρος του μυαλού μου που έλεγε: "πές του την επόμενη φορά να εστιάσει περισσότερο στον τρόμο και στα παραδοσιακά του στοιχεία, όπως χτίσιμο της ατμόφαιρας, όπου σίγουρα το έχει"! Καλό κουράγιο στην θητεία και καλή επιτυχία στον διαγωνισμό! Υγ: Και λιγότερα "γερμανικά" επίσης, εύχομαι! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted May 31, 2017 Share Posted May 31, 2017 Μια χαρά ιστορία. Θα θελα να ακούσω ψευδά, Θε θένα Βάθια αφήνω τον Βλάθη. Σίγουρα από τα πιο τρομακτικά διηγήματα του διαγωνισμού. Σωστοί ρυθμοί. Χαίρομαι που δεν ξεκαθαρίζεις τι παίχτηκε στο τέλος. Ο τίτλος που σχολιάστηκε είναι όντως αρκετά "κθουλικός" και δεν κολλάει. Καλά, η παπαδιά φορούσε φόρεμα και μπλούζα; Όχι φούστα μπλούζα; Άσχετο. Μετά την αποκάλυψη της παπαδιάς θα πήγαινα στην αδελφή μου να ψάξω το θέμα του σκύλου πάντως. Ή στην συμβολαιογράφο. Από την άλλη, όλοι ότνα διαβάζουμε τρόμο λέμε: εγώ στη θέση του/ της θα έκανα αυτό, εκείνο, το άλλο. Καλή σου επιτυχία! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Γιώργος77 Posted June 2, 2017 Share Posted June 2, 2017 Πολύ ωραίοι και πρωτότυποι οι χαρακτήρες, δεν έχω ξαναδιαβάσει για ζεύγος γυναίκας – τραβεστί στη λογοτεχνία. Κάνει πρωτότυπη την ιστορία φαντασμάτων που παρουσιάζεις. Το μόνο που με χαλάει στο γράψιμό σου είναι φράσεις όπως:Προφανώς όλη αυτή η καχυποψία έδινε χώρο μόνο σε μεταφυσικές εξηγήσεις,Που κάνουν τη φωνή της αφηγήτριας σφιγμένη, σαν να γράφει επίσημη αναφορά. Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Glokta Posted June 2, 2017 Share Posted June 2, 2017 Γεια σου Νικόλα! Πρώτο κείμενό σου που διαβάζω. Η γραφή σου μου άρεσε πάρα πολύ . Για μένα ξεχώρισε ο διάλογος του ζευγαριού πάνω στο κρεβάτι. Τον άκουγα ρε παιδί μου! Μπράβο!Αυτό που δεν κατάφερα να ακούσω είναι το ΤΙ ήθελε να μου πεί η ιστορία. Ίσως να μην ήθελε να μου πει κάτι, στο κάτω-κάτω οι ιστορίες δεν είναι μαθήματα, ιστορίες είναι. Απλά στην δική σου η πρώτη παράγραφος με προετοίμασε να πάρω κάποιο μάθημα. Περίμενα να δω την κακία του πατέρα. Περίμενα να δω να κληρονομείται αυτή η κακία. Ίσως και να κληρονομήθηκε βέβαια αν όντος τον σκότωσε αυτή. Μου άρεσε ιδιαίτερα το αντισυμβατικό ζευγάρι. Ένιωσα δύσκολο να αποδεχτώ το σκυλί σαν στοίχειωμα (ίσως επειδή έχω σκύλο εγώ ) Απλό διήγημα μεν, όμορφο και καλογραμμένο δε. Μπράβο 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.