Ο κλώνος του έρωτα

[Omikron_Mi]

Όνομα Συγγραφέα: Όμικρον Μι (Ορφέας Μαραγκός) 
Είδος: επιστημονική φαντασία
Βία; Ναι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: 1701
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Η ιστορία αυτή ήταν η συμμετοχή μου σε έναν διαγωνισμό του Maxmag

 

Ο κλώνος του έρωτα.docx

Edited July 14, 2017 by Omikron_Mi

[tzaspy]

Ορφέα, αρκετά συμπαθητική η ιστορία σου, σε ένα σχεδόν κλασσικό θέμα πια. Της κλωνοποίησης ανθρώπων. Μου άρεσε που την χώρεσες σε τόσες λίγες λέξεις και την συνέδεσες με την "Νέμεση". Η γραφή σου επίσης μου άρεσε, κατανοητή και εύκολη, χωρίς να χρειαστεί να την ξαναδιαβάσει κανείς δεύτερη και τρίτη φορά για να την καταλάβει. Ρέει όμορφα, καθώς επίσης και οι διάλογοι. Λίγο "απότομοι" είναι αλήθεια, αλλά όπως είπα και προηγουμένως ο αριθμός λέξεων είναι μικρός. Έμμεσα, πιστεύω πως θίγεις ένα μεγάλο θέμα, δεν ξέρω αν από πρόθεση, ή όχι, που αφορά την κλωνοποίηση και έχουν γίνει άπειρες συζητήσεις πάνω σ' αυτό. Το αν μπορούμε δηλαδή με αυτήν να απαλλαχτούμε από το δυσβάσταχτο αίσθημα της απώλειας αγαπημένων προσώπων, δημιουργώντας "ρεπλίκες". Τελειώνοντας θέλω να σου πω ότι ίσως θα πρέπει να δοκιμάσεις την "πέννα" σου σε κάτι μεγαλύτερο και με πολύ περισσότερη πλοκή. Νομίζω πως έχεις όλα τα προσόντα. Καλή συνέχεια στο γράψιμο. 

[Omikron_Mi]

tzaspy σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Η αλήθεια είναι πως όταν τελείωσα τη συγκεκριμένη ιστορία ήταν κάτι λιγότερο από 8000 λέξεις και ο διαγωνισμός είχε όριο τις 1500 έτσι έκοψα και συμπύκνωσα τα πάντα. Και δυστυχώς έκανα τη βλακεία να το σώσω πάνω στο ίδιο αρχείο, και έχασα τη συνέχεια που μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο να ξαναγράψω. Γενικά αυτόν τον καιρό σχεδόν τελειώνω μια συλλογή με διηγήματα που εντάσσονται στο ίδιο "σύμπαν" κ.λ.π. ίσως να ανέβει κάτι και εδώ.

[Ballerond]

Καλησπέρα Ορφέα και καλωσήρθες στο φόρουμ.

 

Η ιστορία έχει ενδιαφέρον στον τρόπο που την παρουσίασες (ειδικά με τις αιχμές που αφήνεις για τα αποτυχημένα πειράματα) αλλά νιώθω ότι είναι λειψή και κλείνει κάπως άτσαλα.

Τα στοιχεία κι οι χαρακτήρες που παρουσιάζεις δεν επαρκούν για να φανεί ικανοποιητικό το cliffhanger στο τέλος. Επίσης η ευκολία που ο καθηγητής τα ξέρασε όλα όπως και η απόφαση που παίρνει ο επιθεωρητής στο τέλος, δείχνουν ότι ανάμεσά τους λείπουν κομμάτια.

 

Τέλος, έχεις αρκετά τεχνικά λαθάκια που είναι καλό να δεις (ορθογραφικά, σημεία στίξης, επαναλήψεις, λάθος χρόνοι κτλ.)

 

Αν κάποια στιγμή του δώσεις τον χώρο που του χρειάζεται θα ήθελα να το δω πιο ολοκληρωμένο

[Solonor]

Η κεντρική ιδέα που αποκαλύπτεις στη συζήτηση με τον καθηγητή, μου άρεσε. Μου άρεσε και η πρόζα, τη διαφοροποιείς σε σχέση με την άλλη σου ιστορία, ενώ   δίνεις και την απαισιόδοξη οπτική του ήρωά σου. Η εξήγηση, το tell βασικά, που βάζεις εκεί που λες «κωλοδουλειά», είναι λιγάκι αφελές. Ίσως θα ήταν πιο ενδιαφέρον να εξηγούσες πώς ο ίδιος δικαιολογεί τη ζωή του, απ’ το να ξεμπερδέψεις με μια εύκολη κρίση του αφηγητή.

Μου έλειψε η περιγραφή της σκηνής του εγκλήματος. Πού είναι η τομή; Μπροστά; Πίσω; Επίσης ο επιθεωρητής βγάζει πολύ γρήγορα συμπεράσματα, εκεί λείπουν πολλά πράγματα. Το ότι αποκρύπτεις το συμπέρασμα που βγάζει ο επιθεωρητής δεν με πείραξε, ωστόσο έπρεπε να είχες δώσει περισσότερες πληροφορίες νωρίτερα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του κειμένου είναι πως είναι απρόσεκτο. Πάρα πολλά ορθογραφικά, βγάζουν μάτι. Επαναλήψεις, λάθη στο autocorrect, τόνοι, χρόνοι, έχει απ’ όλα και μάλιστα στην αρχή.

Εκεί που δίνεις την ιδέα, όπως και στο άλλο διήγημά σου, η ιστορία αρχίζει και χάνει. Δεν εξηγούνται πράγματα, τι ξέρουν π.χ. οι αστυνομικοί, τι ισχύει η πραγματικότητα. Το τέλος, εξίσου ασταθές.

Και αυτό το διήγημα είναι ευκολοδιάβαστο και δείχνει πως έχεις καλές ιδέες και γραφή που μπορεί να βελτιωθεί, αλλά η πλοκή και ειδικά το τέλος θέλουν δουλειά.

Στις λεπτομέρειες, τα περισσότερα, αν όχι όλα, εισαγωγικά σου, δεν χρειάζονται.