-για του Οικτρίωνα τον γιο, τον θεϊκό Παμμίδη…

[Ιρμάντα]

Όνομα Συγγραφέα: Ιρμάντα
Είδος ποιήματος: Έπος φίλοι μου, έπος
Αριθμός Στίχων: 32 στίχοι και εφτά στροφές
Σχόλια: Για την "Επταλογία του Ποιητή" με λέξεις του Ballerond εδώ:

 

 

-για του Οικτρίωνα τον γιο, τον θεϊκό Παμμίδη…

 

 

Μια ιστορία θα σας πω, ελάτε όσοι κι αν είστε,

Για του Οικτρίωνα τον γιο, τον θεϊκό Παμμίδη

Που λέει ο μύθος ήτανε μπακούρι, αν κι ομορφάντρας-

Γιατί του δόλιου, του ‘λειπε το ένα του τ’ αντίδι.

 

Πρίγκιπας ήταν, βασιλιάς ο κύρης και γονιός του-

Μα τα κουσούρια δεν κοιτούν τους θρόνους, τις πορφύρες

Τεμπέλης, ανεπρόκοπος, διαρκώς κωλοβαρούσε,

Τέτοιο που λέτε το προικιό που του ‘χαν τάξει οι Μοίρες

 

Ο κύρης του σαν πέθανε και ανέβηκε στο θρόνο

ο Παμμιδάκος, στράγγισε στους φόρους τον κοσμάκη

Σόδιαζαν στα κελάρια του τα πλούτη, τα κοψίδια,

Κι έξω οι κολίγοι σφάζονταν και για μισό σουβλάκι

 

Μια μέρα επανάσταση λογιάσανε να κάνουν,

Μήτε παράδες είχανε μηδέ ψωμί δεν φτάνει-

Να μπούνε στο ανάκτορο, να πιάσουνε τον πρίγκηψ,

Να του βουτήξουν το κενό κεφάλι στη λεκάνη-

 

Πλιάτσικο απέ να κάνουνε στα πλούτια τα πολλά του

-αφού τον καλοσκάσουνε τον άχρηστο τον πότη-

Τι πια την απεχθάνονται του βασιλέως τη φύτρα

-κι αφέντης να ‘ναι ο λαός, με δίκιο και με ισότη

 

Κι όπως το είπαν, το ‘καναν, κι ο δόλιος Παμμιδάκος

Στην πανοπλία του κύρη του κρυβότανε χεσμένος

Όσο κουρσεύαν ο λαός του παλατιού το έχει

Εκείνος εμυξόκλαιγε, βαριά μπαϊλντισμένος

 

Και δεν εκαταλάβαινε πώς βρέθηκε στη θέση

Να τον μισούν τα σύμπαντα και να ζητούν να πέσει

Από το θρόνο του πατρός, της θεϊκής αδείας,

-κι από τις γρίλιες του κοιτά με εκφράσεις αηδίας

Τον όχλο τον ακράτητο και το ανήλεο πλήθος-

Κι έτσι περίπου ήρθε σε μας αυτός ο αρχαίος μύθος

Πώς πέθανε ο Παμμίδης μας, κλαμένος, λερωμένος,

Κι ευρέθηκε μες στο βασιλικό σκατό του παγωμένος….

[Ballerond]

Το τέλος είναι έπος από μόνο του.

Και το ποίημα είναι έπος.
Αλλά το τέλος παραείναι έπος.

[alinana]

χαχαχα όντως ο τελευταίος στίχος κλέβει την παράσταση! αλλά και ολάκερο το ποίημα τα σπάει

το θέμα σου επίσης με συναρπάζει και μου αρέσει και η χρήση του στράγγισε. αυτή ήταν η ..εμπνευσοδότρια λέξη;

μου αρέσουν τελικά τα παιχνίδια με τις λέξεις, παίζει ανάλογο παιχνίδι και σε διήγημα;  

[Ιρμάντα]

1 hour ago, alinana said:

χαχαχα όντως ο τελευταίος στίχος κλέβει την παράσταση! αλλά και ολάκερο το ποίημα τα σπάει

το θέμα σου επίσης με συναρπάζει και μου αρέσει και η χρήση του στράγγισε. αυτή ήταν η ..εμπνευσοδότρια λέξη;

μου αρέσουν τελικά τα παιχνίδια με τις λέξεις, παίζει ανάλογο παιχνίδι και σε διήγημα;  

Θα δεις τα παιχνίδια μας στο ανάλογο τόπικ. Όπου να 'ναι θα τρέξει ένα write off όπως έχω αντιληφθεί, δες το.