Περί έκδοσης στο εξωτερικό

[Alexz]

@Dimion μπορείς να ανεβάσεις και τα links να δούμε ποια είναι; 

Εγώ πιστεύω ότι έχει νόημα να τα μελετάς.

[Dimion]

16 hours ago, hidedora said:

@Dimion μπορείς να ανεβάσεις και τα links να δούμε ποια είναι; 

Εγώ πιστεύω ότι έχει νόημα να τα μελετάς.

Ανεβασα τους συνδεσμους και μπορεις να τους δεις.

[Alexz]

@Dimion thank you!

[Solonor]

Του King έχει ενδιαφέρουσες ιστορίες αλλά το βρήκα μέτριο. Του Damon Knight ακόμα χειρότερο. Του Card Βίβλος και γενικά είναι χρήσιμα τα βιβλία του. Το άλλο δεν το 'χω διαβάσει.

Αγαπημένη η Janice Hardy, νομίζω πως έχει γράψει το πιο αναλυτικό βιβλίο για το show don't tell.

Edited May 25, 2020 by Solonor

[Eugenia Rose]

Αυτά τα βιβλία είναι κάπως πεπαλαιωμένα και όχι όλα σχετικά με crafting (πχ του King). Αλλά σίγουρα μπορείς να τα διαβάσεις σε περίπτωση που κάτι σου κάνει κλικ που λένε. 

Προσωπικά δεν μπορώ να μάθω εύκολα με βιβλία για την τεχνική της συγγραφής γι αυτό και δεν τα πολυδιαβάζω. Μπερδεύεται το μυαλό μου. Είμαι άνθρωπος που μαθαίνει περισσότερο κάνοντας (δηλαδή γράφοντας και μετά δεχόμενη κριτικές ή κάνοντας κριτικές σε ιστορίες άλλων, πολύ καλός τρόπος να μάθεις) ή με παραδείγματα (πχ. διαβάζοντας τα διηγήματα που είναι για βράβευση ή στην SFWA λίστα τα τελευταία 5 χρόνια, γιατί θες να είσαι και επίκαιρος έτσι;)

Τίποτα δεν είναι λάθος όμως, ο κάθε ένα έχει το στυλ που λειτουργεί γι' αυτόν για να μάθει και να βελτιώνεται και να αναπτύξει την δική του φωνή. Οπότε σίγουρα κάνε ότι λειτουργεί για εσένα περισσότερο. 

Καλά βιβλία που ξέρω για μένα είναι όλα όσα έχει βγάλει ο John Clute (fantasy, sci-fi, horror) που μέσα αναλύει και τα διάφορα structures και τα συγκρίνει μεταξύ τους.  H Ursula Le Guin με το Steering the Craft, βιβλίο που νομίζω κρατάει ακόμα και περιέχει ασκήσεις--πράγμα πολύ καλό για μένα που μαθαίνω κάνοντας.

Μετά για να γράψεις μυθιστορήματα υπάρχει το κλασσικότατο Story του Robert McKee που είναι μεν για σενάρια αλλά πάνω του έχουνε βασιστεί πολλά μετέπειτα βιβλία για συγγραφή και έχουνε αντιγράψει ότι λέει και εφαρμόζεται μια χαρά σε novels. Το Begginings, Middles and Ends της Nancy Kress είναι επίσης πολύ καλό και κατανοητό για να βγάλεις ένα βασικό προσχέδιο μεγαλύτερης φόρμας. 

Άλλα εξαιρετικά βιβλία για την έμπνευση και την καθημερινή ζωή του συγγραφέα είναι το Bird by Bird Anne Lamott και φυσικά το μοναδικό Wonderbook του Jeff Vandermeer που έχει πολλά Essays για την συγγραφή και είναι αστείρευτη πηγή έμπνευσης. O Vandermeer έχει επίσης ένα site ολόκληρο αφιερωμένο στο βιβλίο που έχει συμπληρωματικά άρθρα και πηγές γιατί πρόσφατα έβγαλε καινούρια ανανεωμένη έκδοση με περισσότερο περιεχόμενο. 

Επίσης αυτό που έκανα και καμιά φορά κάνω ακόμα για να βελτιωθώ είναι τα Mentor Texts. Δηλαδή διαλέγεις μια ιστορία που είναι καλή και/ή σου αρέσει πολύ και έχει ένα στυλ που θες να γράψεις εκείνη την ώρα και σου αρέσει και το στυλ τ@ συγγραφέα της και την μελετάς σε βάθος, την αντιγράφεις όπως κάναμε στο δημοτικό και/ή προσπαθείς να γράψεις μια ιστορία που να την μιμείται (κυρίως στο στυλ γραφής, μορφοποήση/δομή του κειμένου αλλά όχι πλοκή πχ.) Επίσης μπορεί να μην είναι καν ιστορίες αλλά τραγούδια, ποιήματα, άρθρα εφημερίδας κλπ.

Quote

Mentor texts are pieces of literature that you—both teacher and student—can return to and reread for many different purposes. They are texts to be studied and imitated...Mentor texts help students to take risks and be different writers tomorrow than they are today. It helps them to try out new strategies and formats. They should be basically books that students can relate to and can even read independently or with some support. And of course, a mentor text doesn't have to be in the form of a book—a mentor text might be a poem, a newspaper article, song lyrics, comic strips, manuals, essays, almost anything."

Εγώ κάνω πολλές φορές και στο τέλος ακόμα και αν η ιστορία δεν μοιάζει στο στυλ με την αρχική αυτό που έχει σημασία είναι να μάθεις εσύ πιο πολλά για το δικό σου στυλ γραφής αντιπαραβάλλοντας το με κάποιου άλλου που θεωρείς μέντορα, αλλά και να δοκιμάσεις διαφορετικά στυλ για να γίνει πιο ευέλικτος. Έτσι κάνει και καλύτερο show αλλά και καλύτερο tell. Προφανώς οι ιστορίες που βγαίνουνε μπορείς να τις στείλεις σε περιοδικά, έχω εκδώσει τις περισσότερες από αυτές. 

 Αυτά τα ολίγα. 

Edited May 25, 2020 by Eugenia Rose

[Dimion]

1 hour ago, Eugenia Rose said:

Αυτά τα βιβλία είναι κάπως πεπαλαιωμένα και όχι όλα σχετικά με crafting (πχ του King). Αλλά σίγουρα μπορείς να τα διαβάσεις σε περίπτωση που κάτι σου κάνει κλικ που λένε. 

Προσωπικά δεν μπορώ να μάθω εύκολα με βιβλία για την τεχνική της συγγραφής γι αυτό και δεν τα πολυδιαβάζω. Μπερδεύεται το μυαλό μου. Είμαι άνθρωπος που μαθαίνει περισσότερο κάνοντας (δηλαδή γράφοντας και μετά δεχόμενη κριτικές ή κάνοντας κριτικές σε ιστορίες άλλων, πολύ καλός τρόπος να μάθεις) ή με παραδείγματα (πχ. διαβάζοντας τα διηγήματα που είναι για βράβευση ή στην SFWA λίστα τα τελευταία 5 χρόνια, γιατί θες να είσαι και επίκαιρος έτσι;)

Τίποτα δεν είναι λάθος όμως, ο κάθε ένα έχει το στυλ που λειτουργεί γι' αυτόν για να μάθει και να βελτιώνεται και να αναπτύξει την δική του φωνή. Οπότε σίγουρα κάνε ότι λειτουργεί για εσένα περισσότερο. 

Καλά βιβλία που ξέρω για μένα είναι όλα όσα έχει βγάλει ο John Clute (fantasy, sci-fi, horror) που μέσα αναλύει και τα διάφορα structures και τα συγκρίνει μεταξύ τους.  H Ursula Le Guin με το Steering the Craft, βιβλίο που νομίζω κρατάει ακόμα και περιέχει ασκήσεις--πράγμα πολύ καλό για μένα που μαθαίνω κάνοντας.

Μετά για να γράψεις μυθιστορήματα υπάρχει το κλασσικότατο Story του Robert McKee που είναι μεν για σενάρια αλλά πάνω του έχουνε βασιστεί πολλά μετέπειτα βιβλία για συγγραφή και έχουνε αντιγράψει ότι λέει και εφαρμόζεται μια χαρά σε novels. Το Begginings, Middles and Ends της Nancy Kress είναι επίσης πολύ καλό και κατανοητό για να βγάλεις ένα βασικό προσχέδιο μεγαλύτερης φόρμας. 

Άλλα εξαιρετικά βιβλία για την έμπνευση και την καθημερινή ζωή του συγγραφέα είναι το Bird by Bird Anne Lamott και φυσικά το μοναδικό Wonderbook του Jeff Vandermeer που έχει πολλά Essays για την συγγραφή και είναι αστείρευτη πηγή έμπνευσης. O Vandermeer έχει επίσης ένα site ολόκληρο αφιερωμένο στο βιβλίο που έχει συμπληρωματικά άρθρα και πηγές γιατί πρόσφατα έβγαλε καινούρια ανανεωμένη έκδοση με περισσότερο περιεχόμενο. 

Επίσης αυτό που έκανα και καμιά φορά κάνω ακόμα για να βελτιωθώ είναι τα Mentor Texts. Δηλαδή διαλέγεις μια ιστορία που είναι καλή και/ή σου αρέσει πολύ και έχει ένα στυλ που θες να γράψεις εκείνη την ώρα και σου αρέσει και το στυλ τ@ συγγραφέα της και την μελετάς σε βάθος, την αντιγράφεις όπως κάναμε στο δημοτικό και/ή προσπαθείς να γράψεις μια ιστορία που να την μιμείται (κυρίως στο στυλ γραφής, μορφοποήση/δομή του κειμένου αλλά όχι πλοκή πχ.) Επίσης μπορεί να μην είναι καν ιστορίες αλλά τραγούδια, ποιήματα, άρθρα εφημερίδας κλπ.

Εγώ κάνω πολλές φορές και στο τέλος ακόμα και αν η ιστορία δεν μοιάζει στο στυλ με την αρχική αυτό που έχει σημασία είναι να μάθεις εσύ πιο πολλά για το δικό σου στυλ γραφής αντιπαραβάλλοντας το με κάποιου άλλου που θεωρείς μέντορα, αλλά και να δοκιμάσεις διαφορετικά στυλ για να γίνει πιο ευέλικτος. Έτσι κάνει και καλύτερο show αλλά και καλύτερο tell. Προφανώς οι ιστορίες που βγαίνουνε μπορείς να τις στείλεις σε περιοδικά, έχω εκδώσει τις περισσότερες από αυτές. 

 Αυτά τα ολίγα. 

Καλησπερα.

Η αληθεια ειναι οτι η συζητηση για το ποια βιβλια ειναι καλα ειναι αχανης μιας και εξαρταται απο πολλους παραγοντες. Απο ενα σημειο και μετα ειναι και υποκειμενικη. Οπως και ναχει, μαλλον θα ξεκινησω με το Elements of style, μιας και πιανει ενα αντικειμενο (γραμματικη, στυλ και αισθητικη) το οποιο με ενδιαφερει και σαν ατομο. 

Αυτην την στιγμη δουλευω σε τρια επιπεδα.

- Διαβαζω μια νουβελα για βελτιωση λεξιλογιου (το colour of magic του Terry Pratchett) και γενικα της γλωσσας.

-Μελετω ασκησεις αγγλικης. Ξερω θα μου πεις, τι σχεση εχουν αυτα με τη συγγραφη! Η αληθεια ειναι οτι δεν εχω πρακτικα τυπικη εκπαιδευση στη γλωσσα και θελω στα πισω πισω να αποκτησω καλες βασεις στα fundamentals. 

-Γραφω μια μικρη ιστορια, την οποια σκοπευω να την στειλω σε περιοδικα. 

Καλο ειναι κανεις να δει τις αδυναμιες και τα δυνατα του σημεια και να δημιουργησει ενα πλανο αν πραγματικα θελει να καταφερει κατι σε αυτο. Σε οτι αφορα τα βιβλια μου κανουν το κλικ ειναι η αληθεια τα instructional και μου αρεσει να τα διαβαζω. Απλα το κανω με ανοιχτη διαθεση. Καποτε προσπαθησα σοβαρα να εφαρμοσω τις αρχες του Frey στο Πως να Γραψετε Ενα Πραγματικα Καλο Μυθιστορημα, και μπουκωσα. Παρολα αυτα, χρονια μετα, καποια βασικα μου μεινανε.

Και ενα σχολιο. Ειχα την εντυπωση οτι το wonderbook ειναι πιο πολυ για inspiration και οχι τοσο για οδηγος. Κραταω παντως οτι αξιζει τον κοπο. Σε βαθος χρονου θα ηθελα να εχω μια συλλογη απο καλα βιβλια στο αντικειμενο. Αλλα αυτο δεν ταιριαζει απαραιτητα σε ολους.

Αυτα τα λιγα απο μενα.

[Eugenia Rose]

Τι μου θύμησες. Και εγώ το είχα πάρει αυτό του Frey και όντως ήταν πολλή η πληροφορία όταν πήγα να την εφαρμόσω. Γι' αυτό σου είπα αν σου κάνει κάτι κλικ. Μπορεί να διαβάσεις το ίδιο βιβλίο και να σου κάνουνε διαφορετικά πράγματα κλικ ανάλογα σε τι φάση είσαι συγγραφικά.

Μιας και κοιτάς το Elements of Style κοίτα αργότερα και το Sound on the Page από Ben Yagoda.

Και ναι το Wonderbook είναι κυρίως για inspiration, γι αυτό το έβαλα λίγο πιο ξεχωριστά, αλλά έχει και διάφορα πράγματα για το στυλ και την γραφή μέσα που τα βρήκα πολύ χρήσιμα. 

[jjohn]

Τo elements of style πάντως το θεωρεί εξαιρετικό ο καθηγητής μου, αλλά εμείς  δεν γράφουμε ιστορίες.

Μου το είχε δανείσει κι εμένα για να ρίξω μια ματιά, αλλά δεν το άνοιξα  σχεδόν ποτέ 

Edited May 25, 2020 by jjohn

[Dimion]

Λοιπον ,λοιπον, βρηκα τον Mckee στα ελληνικα σε καλη τιμη και το παρηγγειλα. Με τον καιρο θα γραψω ενα review οταν θα ξερω αν αξιζει ολο το hype. Πολυ βιβλιο παντως στο αντικειμενο. Κανεις πρεπει ναναι μαλλον συνετος..

Μερικες φορες νιωθω οτι ειμαι πιο πολυ θεωρητικος παρα εκκολαπτομενος συγγραφεας. Ακομη και αν δεν εχει εφαρμογη, η θεωρια μου αρεσει πραγματικα. Η ουσια τελικα ειναι οτι γραψιμο ειναι επιστημη απο ενα σημειο και μετα. 

[DinoHajiyorgi]

Στη μικρή εμπειρία που είχα προσπαθώντας να πουλήσω κάποιο διήγημα σε ξένα διαδυκτιακά περιοδικά, είχα μια δυσάρεστη διαπίστωση. Η έξω αγορά είναι τεράστια, υπάρχουν εκατοντάδες περιοδικά, τα οποία δέχονται καθημερινά χιλιάδες υποβολές από το κατα δύναμη συγγραφείς. Εννοείται ότι κάθε περιοδικό έχει διαβάσει και εκδώσει και τα μάτια της Παναγίας. Σχεδόν όλα σου έχουν και λίστες του τι δεν θέλουν να δουν στο διήγημα σου. Σου λένε "φτάνει, το χορτάσαμε το θέμα." Οι αναγνώστες τους λοιπόν είναι μπαφιασμένοι, μουδιασμένοι, κυνικοί. Υποψιάζομαι ότι ξεκινώντας να διαβάζουν το πόνημα σας, αν και στο ελάχιστο δουν ένα τόσο δα στοιχείο που το έχουν συναντήσει άπειρες φορές, ή υποψιαστούν προς τα που οδεύει η ιστορία σας, αυτό ήταν, σταματούν να διαβάζουν και ετοιμάζουν την φόρμα απόρριψης. Τι κι αν κάνουν λάθος. Τι κι αν η ιστορία σας είναι ξέχωρη, εξελίσσεται διαφορετικά, με το τέλος του αναγνώσματος αποδεικνύεται αστεράτη; Ατυχήσατε. Ο αναγνώστης έχει να διαβάσει δεκάδες άλλα διηγήματα προς απόρριψη. Είναι όλοι τους μπουχτισμένοι. Κατανοητό, αλλά απαράδεχτο.

[Eugenia Rose]

Οι άνθρωποι που διαβάζουνε ιστορίες σε κάθε περιοδικό για να κάνουνε το πρώτο ξεσκαρτάρισμα (το λεγόμενο slushing) είναι εθελοντές που κατά 99% το κάνουν είτε γιατί αγαπούν αυτό το περιοδικό, είτε γιατί θέλουνε να μάθουν περισσότερα για τη συγγραφή και τί θέλει το κάθε περιοδικό εκ των έσω. Κάτι σαν πρακτική. Έχουνε δουλειές, παιδιά, σκυλιά και είναι συγγραφείς όπως πχ εγώ, η Αταλάντη κλπ. Ειδικά σε πολύ μεγάλα περιοδικά όπως το Clarkesworld οι slushers διαβάζουν 10 ιστορίες τη μέρα, κάθε μέρα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αυτοί οι άνθρωποι να γίνονται γρήγοροι αλλά και πιο αποτελεσματικοί αναγνώστες. Δηλαδή να μπορούν να καταλάβουνε από την πρώτη σελίδα ή και παράγραφο αν η ιστορία σου έχει ελπίδες να αγοραστεί από τ@ editor.

Αν λοιπόν από την πρώτη σελίδα δεν μπορείς να δείξεις τί έχει πει η ιστορία πέρα από το όποιο υπερφυσικό στοιχείο χρησιμοποιείς, ναι στέλνουνε αμέσως απόρριψη και πάνε παρακάτω στην επόμενη ιστορία. Αν τους κρατήσει η πρώτη σελίδα ίσως το επόμενο κρίσιμο σημείο να είναι η μέση της ιστορίας, αν τους κρατήσει η μέση ίσως να στείλουν την ιστορία στ@ editor ακόμα και αν το τέλος δεν τους φαίνεται ιδανικό και να αφήσουν αυτ@ να αποφασίσει. Αν και το τέλος είναι ωραίο ακόμα καλύτερα βέβαια. 

Ναι, κάποιες θεματολογίες είναι hard sell που λένε αλλά δεν είναι αδύνατον να πουλήσεις τέτοιες ιστορίες, απλά δυσκολότερο. Θα πρέπει να δείξεις ότι έχεις κάτι καινούριο να πεις με τους βρυκόλακες για παράδειγμα και όχι μια από τα ίδια. Και φυσικά πέρα από ιδέα να έχει και άλλα πράγματα, αλλά αυτά τα ξέρεις θαρρώ. Δεν είναι καθόλου απαράδεχτο όμως γιατί ο σκοπός δεν είναι να σου κάνουν κάποια κριτική αλλά να ξεσκαρτάρουν τι θα κάνει και τι δεν θα κάνει στ@ editor. Σαν τις φακές ένα πράγμα. Και γι' αυτό, ο τρόπος που το κάνουνε είναι ο πιο ενδεδειγμένος. 

Δεν γίνονται λάθη θα μου πεις; Ναι πιθανώς παντού γίνονται, αλλά αυτό είναι άλλος ένας λόγος να κάνεις την αρχή σου όσο πιο ενδιαφέρουσα γίνεται, για να αυξήσεις τις πιθανότητες να σε προσέξει παραπάνω ο slusher-first reader. 

Τώρα αν σε απορρίψει @ editor στην δεύτερη φάση τότε συγχαρητήρια γιατί έφτασες εκεί που πολλοί λίγοι φτάνουν ακόμα και αν δεν ήπιες νερό.  

Όπως είπε και ένας καθηγητής μου "Trick the slusher to think you that are going to be good, and then prove that you are good."

@Dimion Άλλος ένας τρόπος να μάθεις πολλά για διηγήματα και αγορές στα αγγλικά είναι να γίνεις slusher αν ψήνεσαι. Δεν είναι όλα με δέκα ιστορίες τη μέρα. 

Edited May 26, 2020 by Eugenia Rose

[Dimion]

Διαβασα τα δυο τελευταια ποστ με πολυ ενδιαφερον. Πρεπει να ομολογησω οτι προσεγγιζω το ολο θεμα των περιοδικων σαν μια παρτιδα σκακι. Ακομη και μεταξυ δυο γκρανμαιτρ, σχεδον παντα υπαρχει λαθος η καποια εστω αδυναμη κινηση στη παρτιδα. Καπως ετσι βλεπω το γραψιμο μια ιστοριας.

Για να γινω πιο σαφης. Οσο πιο πολλα λαθη υπαρχουν, ειδικα νωρις στο γραπτο, τοσο περισσοτερες πιθανοτητες να κοπει. Καλως η κακως υπαρχει μεθοδολογια, τεχνικη( το πως την μαθει κανεις αλλο θεμα). Δεν υπαρχει ευκολη λυση. Γραφεις ξανα και ξανα, μαθαινεις την αγορα, διαβαζεις τι πουλα και βελτιωνεσαι με τον καιρο. Εχω πλεον υποψιαστει οτι δεν υπαρχει στη δουλεια αυτη shortcut.  

Υποψιαζομαι (απο την εμπειρια μου σε εργαστηρι δημιουργικης γραφης στο παρελθον) οτι κυκλοφορει πολυ ο μυθος οτι ο συγγραφεας ειναι κατι σαν μαγος που αντι για ραβδι κρατα ενα στυλο η κατι τετοιο. Εκει ειχα παρατηρησει οτι οσοι γραφανε στοιχειωδως καλα, προσεγγιζανε το ολο θεμα σαν να ηταν τεχνικη εργασια. Αρχη-μεση-τελος, αγκιστρια, κλιμακωση και παει λεγοντας. 

Θελω να πω οτι ειναι μαλλον ευκολο να τα παρατησει κανεις μετα απο μερικες απορριψεις. Βασιμα πιστευω( ελπιζω οχι αφελως) οτι ναι, ειναι δυνατον να εκδοθει κανεις αν το θελει. Αν το θελει ομως.

 Και Eugenia, θα σκεφτω την προταση σου!

Edited May 26, 2020 by Dimion

[Keravnoulhs]

Αν κάποιος έχει μια πετυχημένη έκδοση στην Ελλάδα, είναι εφικτό ο εκδοτικός οίκος να προωθήσει το βιβλίο σε εκοδιτκούς οίκους άλλων χωρών;

[Alexz]

27 minutes ago, Keravnoulhs said:

Αν κάποιος έχει μια πετυχημένη έκδοση στην Ελλάδα, είναι εφικτό ο εκδοτικός οίκος να προωθήσει το βιβλίο σε εκοδιτκούς οίκους άλλων χωρών;

έχει γινει σε καποιες περιπτώσεις όπως δημουλίδου και μαντά. Συνολικά δεν το νομίζω να έγινε για πάνω από δέκα άτομα τα τελευταία χρόνια.

[Keravnoulhs]

10 minutes ago, hidedora said:

έχει γινει σε καποιες περιπτώσεις όπως δημουλίδου και μαντά. Συνολικά δεν το νομίζω να έγινε για πάνω από δέκα άτομα τα τελευταία χρόνια.

Απλά η ερώτηση μου είναι ότι αν ένα βιβλίο βγει στην ελληνική   αγορά δεν "καίγεται" αν πάει καλά έχει προοπτικές να πάει και αλλού. Αυτό δεν έχω καταλάβει.

[Alexz]

22 hours ago, Keravnoulhs said:

Απλά η ερώτηση μου είναι ότι αν ένα βιβλίο βγει στην ελληνική   αγορά δεν "καίγεται" αν πάει καλά έχει προοπτικές να πάει και αλλού. Αυτό δεν έχω καταλάβει.

Αν πάει καλά προφανώς και δεν καίγεται.