Πολ Αλτέρ (Paul Halter)

[jjohn]

O Paul Halter είναι Γάλλος συγγραφέας γεννημένος το 1956.  Είναι ένας από τους λίγους  σύγχρονους συγγραφείς  στην Ευρώπη  που ασχολείται πια με το  κλασικό αστυνομικό ή honkaku  όπως το λένε οι Ιάπωνες μαστορες του είδους.  Έχει γράψει πάμπολλα βιβλία και όλα τους πραγματεύονται απίστευτα περιστατικά π.χ φόνους σε κλειδωμένα δωμάτια,  περίεργες εξαφανίσεις και άλλα τέτοια.  Τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να μεταφράζονται τα βιβλία του στα Αγγλικά με πρωτοβουλία John Pugmire(LockedRoomInternational)  ενώ  το Φθινόπωρο  ο Halter έκανε την εμφάνιση του και στην Ελλάδα με την 'Τέταρτη Πόρτα' από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Δίσταζα να τον ξεκινήσω γιατί έχω ακούσει ότι είναι λίγο άνισος σαν συγγραφέας, αλλά μιας και έχω ξεμείνει από  ιστορίες αυτού του είδους, σκέφτηκα pourquoi pas και  παρήγγειλα ένα  από τα βιβλία του  που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Πρόκειται για το  Picture From The Past

Η υπόθεση  εξελίσσεται σε δύο διαφορετικές περιόδους. Η μία είναι στο τώρα(όπου τώρα εννοούμε το ...1959) και η άλλη  είναι πιο παλιά αν και δεν κατάφερα να  προσδιορίσω το πόσο ακριβώς(δεν πετάει ακριβώς χρονολογία αλλά ανφορά σε περιόδους -καθότι  διαδραματίζονται στην Αγγλία οπότε έχει περιόδους κτλπ). Στην τώρα, ο πρωταγωνιστής  βλέπει μία περίεργη φωτογραφία σ'ένα εξώφυλλο η οποία του τραβάει την προσοχή Μαγνητίζεται θα έλεγε κανείς και προσπαθεί να ανακαλύψει το γιατί. Λίγο κουλό αλλά δουλεύει Παράλληλα στο παρασκήνιο κυκλοφοράει ελεύθερος κι ένας ψυχοπαθής δολοφόνος ο οποίος  κάνει  acid bath  στα θύματα του.  Κάπου στα μισά της ιστορίας ο φίλος μας εξαφανίζεται μυστηριωδώς!

Στο παρελθόν,  προσπαθούμε να βρούμε ποιος δολοφόνησε ένα μέντιουμ, ο οποίος είχε προβλέψει πριν δύο χρόνια τον θάνατο  μίας γυναίκας. Το παράδοξο είναι ότι ο φίλος μας βρέθηκε νεκρός  μέσα στο μαγαζί του και ο ταχυδρόμος που ανακάλυψε το πτώμα χρειάστηκε να σπάσει το τζαμάκι για να μπει. 

Δύο εγκλήματα στην τιμή του ενός. Ναι, αν και η έμφαση δεν είναι τόσο   στα εγκλήματα αυτά  καθ' αυτά. Τα κόλπα που χρησιμοποιήθηκαν είναι  λίγο πολύ γνωστά και είναι απλώς για να δώσουν  έναν πιο ωραίο τόνο στην ιστορία. Η όλη έμφαση έχει δωθεί στο πώς ενώνονται οι δύο πλοκές μεταξύ τους και μπορώ να πω  ότι αν και ίσως αποθαρρύνει μερικούς για εμένα δούλεψε ίσως κι επειδή  κατάλαβα  πώς θα γινόταν το δέσιμο.

Συνολικά, πρέπει να πω ότι  πέρασα εξαιρετικά με το βιβλίο. Έχω χάσει  -είναι η αλήθεια-  την όρεξη μου για διάβασμα, αλλά αυτό το διάβασα μονορούφι, καθότι  ήταν και μικρό(μόλις 180 σελίδες). Δεν ξέρω πώς είναι τα υπόλοιπα του Halter αλλά αυτό εδώ ήταν  πολύ καλό. Καλή ροή(αν και μερικά μικροκεφαλαιάκια δεν προσφέρουν τίποτα  και θα μπορούσε π.χ να 'ναι 10-15 σελίδες μικρότρρο και  μπορεί οι χαρακτήρες να μην εξελίσσονται ιδιαίτερα, αλλά   ήταν ενδιαφέρον να διαβάσεις ένα κλασικό αστυνομικό με μία πιο μοντέρνα γραφή.

Θα ξαναδιαβάσω σίγουρα  Halter( ήδη αύριο νομίζω θα παραγγείλω κάποιο άλλο.   παρήγγειλα ήδη το  Seventh Hypothesis)

9/10  με μεγάλη ευκολία!

 

 

Edited January 31, 2018 by jjohn

[jjohn]

Μόλις τελείωσα  το The Seventh Hypothesis   το δεύτερο βιβλίο μου από  τον συμπαθή αυτό Γάλλο συγγραφέα.

Έχω διαβάσει και δει πολύ αστυνομικό στη ζωή μου,  αλλά   με διαφορά  αυτή είναι μία από τις πιο περίεργες ιστορίες που έχω πετύχει και το λέω αυτό για καλό. Θα το χαρακτήριζα ως avant garde honkaku     με την εννοια ότι δεν έχω ξανδιαβάσει κάτι παρεμφερές σε σύλληψη και πόσο μάλλον σε εκτέλεση. Ο πειραματισμός φαίνεται  πως είναι κάτι που χαρακτηρίζει τον Halter σαν συγγραφέα(βλέπε και το προηγούμενο βιβλίο που σχολίασα) και  υποθέτω είναι λογικό, αφού το είδος με το οποίο ασχολείται μπορεί να γίνει εύκολα στάσιμο.  Εν πάση  περιπτώσει, αξίζει να αφιερώσετε λίγο χρόνο στο βιβλιαράκι.

Θα κανω μία προσπάθεια να αναφέρω  κάποια πράγματα για την υπόθεση αλλά  πιστέψτε με δεν είναι και τόσο εύκολο.  Η πλοκή ξεκινάει το  βράδυ της 31 Αυγούστου  πίσω στο  1938. Ένας ένστολος αστυνόμος   κάνει περιπολία στα στενά της πόλης και την προσοχή του τραβάει   ένας περίεργος τύπος που φοράει στολή γιατρού πανούκλας.   Πριν προλάβει να  καταλάβει τι έχει συμβεί, ο τύπος  έχει γίνει καπνός.                                                                                                                          

Σαν να μην έφτανε αυτό, λίγο  αργότερα, βλέπει έναν καλοντυμένο κύριο να   κοιτάζει  πάνω από έναν κάδο  σκουπιδιών. Ο  κύριος  που συστήνεται ως Δόκτωρ Μάρκους  ή καλύτερα ως Δόκτωρ του Εγκλήματος προκαλεί τον αστυνόμο να  κοιτάξει μέσα στον κάδο. Ο κάδος είναι άδειος, μετά του λέει να κοιτάξει τον απέναντι κάδο.  Και εκείνος άδειος είναι, μόνο που όταν   επιστρέφει  κι ξαναελέγχει τον  πρώτο κάδο  ανακαλύπτει έναν  νεκρό  άνδρα 'κει μέσα.             

 Και για να γίνουν τα πράγματα πιο περίεργα,  ο νεκρός αυτός άνδρας -όπως μαθαίνουμε- εξαφανίστηκε   σ'έναν  σκοτεινό διάδρομο    ενώ τον κουβαλούσαν    κάποιοι γιατροί   ... μόνο που και στις δύο εξόδους από τον διάδρομο υπήρχαν άτομα(Στην μία οι ενοικιαστές του, και στην άλλη οι γιατροί).                              

Τι; Πώς είπατε; Τα πράγματα δεν είναι ακόμα περίεργα; Fast forward λοιπόν  λίγο καιρό μετά. Ο γραμματέας ενός  συγγραφέα αστυνομικών θεατρικών έρχεται στον αστυνόμο Hurst και τον γιατρό Twist και τους λέει πως  το αφεντικό του μαζί με έναν ηθοποιό αποφάσισαν να λύσουν τις διαφορές του με ένα κάπως ανορθόδοξο  παιχνίδι: Θα ρίξουν ένα κέρμα και όποιος χάσει θα πρέπει να διαπράξει έναν φόνο και να  ρίξει το φταίξιμο στον άλλον(αν φυσικά τον αφήσει ο άλλος....)

Αυτά και άλλα πολλά συμβαίνουν στις  180κάτι  σελίδες που διαρκεί το βιβλίο. Ναι μιλάμε για το παλιό αστυνομικό το  ορθόδοξο οπότε οι χαρακτήρες περνάνε λίγο σε δεύτερο πλαίσιο και το ενδιαφέρον πέφτει  στο  γρίφο. Όσον αφορά τα δύο μυστηριώδη περιστατικά που ανέφερα ο πεπειρασμένος αναγνώστης  δεν θα δυσκολευτεί να τα λύσει.   Πάλι (βλέπε προηγούμενο ποστ)  λειτουργούν σαν το κερασάκι  στην τούρτα  για να δέσει καλύτερα το γλυκό. Η έμφαση είναι στο περίεργο παιχνίδι των δύο τύπων που ανέφερα. Εκεί πρέπει να βγάλω το καπέλο μου στον Halter γιατί  έχει μία αρκετά εγκεφαλική πλοκή. Με ξεγέλασε  ο άτιμος! Η τελική αποφώνηση είναι από τις καλύτερες  που έχω διαβάσει ή και δει και γενικά έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος. Ειδικά το τελείωμα.... ήταν εξαιρετικό....

 Από την άλλη, μπορώ να  καταλάβω γιατί θα μπορούσε κάποιος να έχει προβλήματα με το βιβλίο, ιδιώς αν δεν  έχει κάποια βαθύτερη σχέση με  το είδος. Η πλοκή είναι, εχμ,  κάπως  υπερβολική(ακόμα και για τα δεδομένα του είδους). Η γραφή κομπιάζει σε κάποια σημεία(κι ο Halter δεν είναι μάστορας της γραφής) και οι χαρακτήρες είναι  απλά για να υπάρχουν, πιόνια του συγγραφέα.

   Εγώ πάντως πέρασα καλά με το βιβλίο και  χάρηκα που  διάβασα κάτι  πρωτότυπο, κάτι που δεν θυμίζει τις κόπιες που κυκλοφορούν έξω ανά χιλλιάδες.  Μπορεί να μην με πέτυχε στην καλύτερη μου φάση(για κάποιον λόγο πεινάω συνεχώς,  από τις δέκα το βράδυ είμαι ψώφιος και ξυπνάω στις 6-7) και να δυσκολεύτηκα γι' αυτό λίγο στην ανάγνωση, αλλά όπως και να έχει μου κράτησε το ενδιαφέρον. Εύγε 

8/10

Η εξερεύνηση στον κόσμο του Γάλλου φίλου μας θα συνεχιστεί.  Γνωρίζοντας  από πριν  ότι το βιβλίο   θα μου άρεσει, φρόντισα να προμηθευτώ(σήμερα, αύριο φτάνει φαντάζομαι)  ένα τρίτο βιβλίο  του με τίτλο The Demon Of Dartmoor και το οποίο  καταπώς έμαθα δεν έχει τόσο διάθεση για πειραματισμό όσο τα δύο παραπάνω.  Δε με χαλάει, αν και πώς θα μπορούσε να με χαλάει ένα βιβλίο στο  οποίο μία αόρατη δύναμη  σπρώχνει  κόσμο  από παράθυρα;

Επίσης,  θέλω  να πιάσω και την Τέταρτη Πόρτα που όπως  ακούω είναι επίσης  από τα πολύ καλά του και θα ήθελα να στηρίξω  την Διόπτρα μπας και κυκλοφορήσουν λίγο Halter(ή οποιονδήποτε άλλον  σε παρόμοιο στυλ μπορόυν), αλλά δεν ξέρω αν θα μπορέσω να περιμένω μέχρι να  επιστρέψω Ελλάδα 

Αυτά, κλείνω γιατί πρέπει να πάω δουλειά κάποια στιγμή(μία ώρα κοντεύει που ξεκίνησα αυτό το ποστ)

Edited February 15, 2018 by jjohn

[jjohn]

Ουάου!

Δεν είναι πολλά τα αστυνομικά που μπορούν να με ξεγελάσουν  παντελώς(δηλαδή πάντα κάτι θα βρω), αλλά με το Demon Of Dartmoor   δεν βρήκα πραγματικά τίποτα. 

Για την υπόθεση ανέφερα ολίγα πράματα προχθές.  Αποτελείται από δύο νήματα τα οποία ενώνονται μεταξύ τους προς το τέλος. Και τα δύο πάντως έχουν να κάνουν με αόρατες δυνάμεις που σπρώχνουν κόσμο στο κενό. Η πρώτη πλοκή  αφορά ένα δυσάρεστο περιστατικό που συνέβη κάποια χρόνια πριν.  Μέσα σε τρία  χρόνια, τρία κόριτσια πέφτουν από έναν γκρεμό και οι μαρτυρίες λένε ότι  ο τρόπος που έπεσαν ήταν λες και κάποιος τις έσπρωξε. Η δεύτερη αφορά έναν ηθοποιό που  έρχεται  να περάσει λίγες μέρες στο χωριό παρέα με την  γυναίκα, την γκόμενα του και έναν φίλο. Στο σπίτι που μένουν πριν από  πενήντα χρόνια είχε πεθάνει  μία γυναίκα πέφτοντας από τις σκάλες πάλι υπό περίεργες συνήθειες. Φυσικά  και ο φίλος μας θα πέσει από το παράθυρο καθώς ποζάρει για  μία φωτογραφία. Το δίδυμο Hurst & Twist αναλαμβάνει να  βγάλει νόημα από όλα αυτά.

Γενικά, γεμάτο μυθιστόρημα. Συγγραφικά μου φάνηκε πιο καλογραμμένο από  τα δύο προηγούμενα και μου άρεσε ότι είναι κομματάκι πιο ατμοσφαιρικό. Δηλαδή νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ένα χωριό με δεισιδαιμονίες, όπου οι άνθρωποι πιστεύουν στις μάγισσες, σε θρύλους και τέτοια. Όσον αφορά την  λύση του μυστηρίου -που είναι και το πιο σημαντικό σε αυτό το είδος-   χάρηκα πολύ γιατί  είδα μια  ιδέα που δεν έχω ξανασυναντήσει πουθενά. Και καθώς γράφω τώρα  αυτό το ποστ, σκέφτομαι ότι και η ιστορία είχε πολύ καλά hints, παρότι εγώ  κατάφερα να μην συγκρατήσω κάποιο από αυτά. Μου είχε μπει από  νωρίς μία πιθανή λύση στον  νου και την πάτησα πώς να το πω, σταμάτησα να σκέφτομαι άλλα ενδεχόμενα.  Υποθέτω ότι και αυτός ήταν ο στόχος του Halter και μάλλον έπεσα για τα καλά αυτή την φορά στην παγίδα.

Δεν έχω κάτι αρνητικό να πω. Οκ ίσως, η αρχή  -μέχρι να συμβεί ο φόνος δηλαδή- να είναι λίγο πιο μεγάλη, αλλά  μετά γίνεται ένα εθιστικότατο βιβλιαράκι  που δεν μπορείς να το αφήσεις απ'τα χέρια σου.  Ο Halter   απλούστατα ξέρει να κλείνει κεφάλαια (δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο κλείνει το κεφάλαιο που πεθαίνει ο τύπος είναι  εκπληκτικός, σαν να σου κλείνει το μάτι)  και σε σέρνει να πας και παρακάτω.

9/10

Εννοείται ότι θα έχουμε και άλλο Halter.  Ο τύπος κάνει ό,τι μπορεί για να γίνει ο αγαπημένος μου σύγχρονος  Ευρωπαίος συγγραφέας αστυνομικού.

Παρήγγειλα δύο ακόμα βιβλία τα οποία λογικά θα έρθουν την παράλλη εβδομάδα, αφού τα παρήγγειλα την Πέμπτη. Πρόκειται για μία συλλογή  μικρών διηγημάτων The Night Of The Wolf(όπου χωρίς την ανάγκη να γράψει ολόκληρη ιστορία περιμένω παπάδες) και ένα βιβλίο με τίτλο Death Invites You το οποίο πρέπει να έχει να κάνει με έναν συγγραφέα αστυνομικών που πεθαίνει σε κλειδωμένο δωμάτιο, αλλά δεν έχω κάτσει να διαβάσω πλοκή γιατί απλούστατα εμπιστεύομαι αυτό τον Αλσάτο μύστη του  αστυνομικού.

Κλείνω με μία γαμάτη ατάκα από τον μεταφραστή των βιβλίων John Pugmire ο οποίος προσπαθούσε πολλά χρόνια να βρει εκδοτικό οίκο για τον Halter στα Αγγλικά   ώσπου το πήρε απόφαση και έκανε ο ίδιος το Locked Room International

I have tried for years to get Paul Halter's novels published, with no success, including such bastions of GAD as Poisoned Press and Rue Morgue. I had a bit of luck with Wildside Press (recommended to me by Doug) and the short story collection 'The Night of the Wolf' had considerable critical success and sold out its initial print run. Despite that, nobody wanted to touch the novels. M. Halter's work has two major drawbacks: 1. his characterizations are regarded as weak; 2. he is still alive. M. Halter shows little interest in addressing either problem. His books sell by the thousands in Japan, by the way, and China looks as though it will follow suit.

Edited February 18, 2018 by jjohn

[jjohn]

Χθες το μεσημέρι, γυρνώντας από την δουλειά, βρήκα να με περιμένει η συλλογή The Night Of The Wolf   που ήρθε πολύ πιο γρήγορα απ'ό,τι υπολόγιζα! Αν τηρηθεί ο ίδιος ρυθμός, τότε αύριο θα πρέπει να παραλάβω και το άλλο βιβλίο που ανέφερα πιο πάνω, αν και μάλλον από Δευτέρα το κόβω.

Εν πάση  περιπτώσει, στα  του βιβλίου τώρα,  πρόκειται για μία συλλογή δέκα ιστοριών. Όπως είπα,  χωρίς την ανάγκη να γράψει ολοκληρωμένες ιστορίες, περίμενα από τον Halter παπάδες, αλλά δεν  θα έλεγα ότι έμεινα απολύτως ικανοποιημένος, δηλαδή μου άρεσαν οι ιστορίες, αλλά στις περισσότερες φάνηκε σαν να λείπει κάτι. Οι πιο πολλές ιστορίες ήταν  στο στυλ, ο εκάστοτε ντετέκτιβ συναντά έναν άγνωστο, ο οποίος του εξιστορεί μία παλαιά ιστορία, κι ο ντετέκτιβ αποκαλύπτει το πώς έγινε ό,τι έγινε. Οι ιδέες είναι καλές.Η  αγαπημένη μου  είναι στο The Abominable Snowman  που   έχει μια ιδέα παρεμφερή με μία Γιαπωνέζικη ταινία(μεταφορά βιβλίου) που είχα δει  πριν κάνα δίμηνο και που μου είχε αρέσει πολύ τότε όπως μου άρεσε και τώρα.

Η χειρότερη θα έλεγα είναι το The Golden Ghost  που είναι  μία παραλλαγή της ιστορίας  με  το κοριτσάκι με τα σπίρτα.

Το καλύτερο που έκανε θα έλεγα αυτή η συλλογή ήταν να μου ανοίξει την όρεξη  για το The Phantom Passage  που παρήγγειλα χθες το πρωί( σύμπτωση;) και που πρωταγωνιστεί όχι ο Dr. Twist αλλά ο Owen Burns, ο οποίος είναι κόπια του Oscar Wilde!  Τις δύο ιστορίες που συμμετείχε τις αφηγήθηκε σε πρώτο πρόσωπο ο βοηθός του και ήταν  ωραίος γιατί ειρωνευόταν  τον Burns!

Θα βάλω 7/10

Ραντεβού σε μερικές μέρες, αν και υποθέτω ότι κάποια στιγμή πρέπει να κάνω ένα halt γιατί  αν διαβάζω μόνο Halter πρώτον θα μου τελειώσει σύντομα και δεύτερον θα επέλθει κορεσμός... 

Edited February 23, 2018 by jjohn

[jjohn]

Death Invites You  λοιπόν και πώς να μην  αποδεχτώ την πρόταση του όταν έχουμε να κάνουμε με τόσο αγαπημένο συγγραφέα;

Έχω αρχίσει να επαναλαμβάνομαι, αλλά  νομίζω πως δεν μπορεί  εύκολα να με απογοητεύσει ο Γάλλος. Εδώ έχουμε να κάνουμε, όπως προανέφερα, με έναν συγγραφέα  αστυνομικών τον οποίο τον βρίσκουν στο δωμάτιο του -με όλες τις διεξόδους- κλειδωμένες  να κάθεται νεκρός σε ένα τραπέζι το οποίο είναι γεμάτο φαγητό και με τον ίδιο να έχει το κεφάλι και τα χέρια του  ακουμπισμένα σ'ένα τηγάνι με καυτό λάδι. Πέραν αυτού, ο τρόπος θανάτου θυμίζει το μυθιστόρημα που έγραφε αυτό τον καιρό, το οποίο θυμίζει την καρδιακή προσβολή που σκότωσε τον πατέρα του πάνω στο δείπνο την ώρα που τρώγανε,  το οποιο θυμίζει ένα άλυτο έγκλημα από το 1907! 

Ωραίο μικρό  βιβλιαράκι σχετικά, γρήγορη γραφή,  δεν σ'αφήνει να τ'αφήσεις, το ξεπετάς εύκολα σε μία ανάγνωση, όπως κι έκανα. Ο πεπειρασμένος αναγνώστης μάλλον δεν θα δυσκολευτεί να εντοπήσει  τον δολοφόνο, ενώ και το κλειδωμένο δωμάτιο δεν κρύβει ιδιαίτερες εκπλήξεις(θυμίζει κάτι που ήθελα να χρησιμοποιήσω κι εγώ σε κάποια ιστορία, αλλά το αφήνω προς το παρόν :P) για όσους ξέρουν από αυτά!

Πέρασα καλά και προτείνω τον συγγραφέα σε όλο τον κόσμο.  Αν δεν κάνω λάθος, ο  Halter είναι από τους λίγους  συγγραφείς του είδους του οποίου τα βιβλία τα βρίσκεις εύκολα στην αγορά, αφού μιλάμε για ένα είδος που έχει πεθάνει από τον προηγούμενο αιώνα! Το ότι δεν έχω πολύ εμπειρία με την λογοτεχνική  μεριά του είδους είναι γνωστό, απεναντίας, το είδος το γνώρισα μέσω άνιμε,  οπότε ίσως να είμαι λίγο πιο θετικός και να εντυπωσιάζομαι πιο εύκολα, αλλά πραγματικά  περνάω καλά με τα αυτά που διαβάζω!

8.5/10

Χθες επίσης, έλαβα e-mail ότι έρχεται το The Phantom Passage

Υποθέτω  τέλη εβδομάδας, βαριά αρχές επόμενης, θα το έχω στα χέρια μου, θα το διαβάζω και μάλλον θα  κάνω  το ποζ που είπα και πιο πάνω!

Edited February 27, 2018 by jjohn

[jjohn]

Ταξίδι για συναυλία εχθές και πήρα μαζί μου να διαβάσω το προαναφερθέν   The Phantom Passage

Όπως είπα δύο ποστ πριν, εδώ πρωταγωνιστεί ο Owen Burns, ο οποίος συμπεριφέρεται σαν τον  Όσκαρ Γουάιλντ που 'χε πάθει σύνδρομο Σέρλοκ Χολμς.  Πέραν του διαφορετικού πρωταγωνιστή, έχουμε και διαφορετική αφήγηση, αφού  η ιστορία λέγεται πρωτοπρόσωπα από τον φίλο και βοηθό του Αχιλλέα, και  η αφήγηση είναι πιο ζωντανή  απ' το τρίτο πρόσωπο, αν και μην περιμένετε  τίποτα επαίνους,  κάνει την δουλειά της για να διηγηθεί την ιστορία.

Και τι ιστορία! Ένας παλιός φίλος του Burns τον βρίσκει και του λέει για ένα  απίστευτο περιστατικό που του συνέβη. Μετά από μία τυχαία συνάντηση με έναν τρελλάρα, κατέληξε σε μία περίεργη οδό με τίτλο Kraken Street βρέθηκε σ'ένα παράξενο σπίτι και είδε όραμα από ένα περιστατικό αψιμαχίας μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας. Όταν  απομακρύνεται από την οδό, συνειδητοποιεί ότι του  πέσαν κάπου τα τσιγάρα και πάει να γυρίσει για να τα βρει, αλλά  η Kraken Street είναι άφαντη. Παρόμοια περιστατικά έχουν αναφερθεί και από άλλους.  Και το περίεργο: Τα οράματα που είδαν  έχουν βγει αληθινά στο παρελθόν ή  βγαίνουν αληθινά τις επόμενες μέρες!

Προφανώς τέτοιου είδους ιστορίες δεν πρόκειται να διαβάσεις πουθενά, κάτι που από μόνο του καθιστά τον Halter και τους ομοίους του αναγκαίους για το είδος. Μπορώ να πω ότι η αφήγηση με κράτησε. Εξηγούμαι:  Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο  χθες το απόγευμα με το σκεπτικό να διαβάσω 2-3 κεφάλαια (καμιά 10αριά σελίδες δηλαδή αφού τα κρατάει μικρά ο άτιμος), αλλά κόλλησα και αναγκάστηκα να σταματήσω μόνο και μόνο επειδή έπρεπε να φύγω για συναυλία.  Μετά γύρισα το βράδυ(μιλάμε επειδή είχαμε και προβλήματα με το ξενοδοχείο) και ξεκίνησα να διαβάζω πάλι μερικά κεφάλαια και τελικά το τέλειωσα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι  τα περίεργα πράγματα που συμβαίνουν στο βιβλίο θέλεις ή δεν θέλεις  σε κάνουν αν συνεχίζεις την ανάγνωση.

Στα του γρίφου τώρα,  εδώ ο Halter ατύχησε γιατί το συγκεκριμένο κόλπο που χρησιμοποίησε  μάλλον πρέπει να το έχω δει αλλού(δεν θυμάμαι πού όμως), αφού ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν διάβασα την  περίληψη. Η εξήγηση για τα οράματα είναι καλή,  προσωπικά δεν με χάλασε(όπως είπαν άλλοι πιο ειδικοί από μένα στο είδος)  αφού βγάζει νόημα. Βρήκα και το ποιος  κινούσε τα νήματα όλης της ιστορίας, αν και έχασα το βαθύτερο κίνητρο, που ήταν  αρκετά καλά δουλεμένο παρ'αυτά.

Συνοψίζοντας, μία ωραία ιστορία  που παίρνει  μηδέν στους χαρακτήρες, μηδέν στην αληθοφάνεια(ας είμαστε ρεαλιστές, δεν βγάζει νόημα :P), αλλά 24 στο ενδιαφέρον για ένα τελικό 8/10

Τώρα διάλειμμα καμιά βδομάδα ίσως και δύο (ξεπέρασα κατά πολύ το μπάτζετ μου  στο ταξίδι άρα λεφτά γιοκ λολ) και συνεχίζουμε, αν και δυστυχώς σύντομα θα πρέπει να περάσουμε στα Β' διαλογής βιβλία του...

Υ.Γ Ήμουν  σήμερα σ'ένα Γαλλικό βιβλιοπωλείο για να σκοτώσω λίγο την ώρα μου. Έψαξα να βρω αν υπήρχε κάνας Halter πουθενά, αλλά και δεν βρήκα κάτι (αν και έχει να βγάλει  καινούργιο βιβλίο 4 χρόνια!). Διάβασα ότι πλέον  περιορίζεται στο να κάνει  ο ίδιος επανεκδόσεις των βιβλίων του(τα περισσότερα έχουν βγει δεκαετία 90) άρα η διανομή θα είναι περιορισμένη. Βρήκα πάντως βιβλία του Μάρκαρη. Δυστυχώς ήταν τα  κακά του

 

Edited March 6, 2018 by jjohn

[jjohn]

Πριν αρχίσω: Για να μην νομίζετε ότι μοναχά  εσάς πρίζω  με τον Halter, να πω ότι μέχρι και στην έκθεση  μου για τα Γαλλικά τον ανέφερα  Very interesting είπε η δασκάλα

Τέσπα, δύο εβδομάδες περίπου διακοπής ήταν παραπάνω από αρκετές και επέστρεψα δυναμικά  με το The Tiger's Head 

Η υπόθεση είναι κλασικά ό,τι να'ναι...

Το δίδυμο Hurst και Twist ψάχνει για έναν μανιακό δολοφόνο ο οποίος  αφήνει πτώματα γυναικών κομματιασμένα σε  βαλίτσες σε σταθμούς τρένων.  Στο τελευταίο του έγκλημα, μάλιστα, εξαφανίστηκε  μέσα από ένα κλειδωμένο δωμάτιο στο οποίο πετσόκοβε το καινούριο  του θύμα   λίγα δευτερόλεπτα προτού μπουκάρουν ο γκόμενος του θύματος και ένας φίλος του. Οι φίλοι μας λαμβάνουν μια επιστολή που τους κατευθύνει σ'ένα χωριουδάκι στο οποίο υποτίθεται ότι ζει ο δολοφόνος. Εκεί βρίσκονται αμέσως αντιμέτωποι με ένα νέο παράξενο έγκλημα. Ένας ταγματάρχης  που συνήθιζε ;να λέει ιστορίες για  έναν μυστηριώδη φακίρη από τον Ινδία μαζί με έναν άπιστο Θωμά κλειδώνονται σ'ένα δωμάτιο, όλες οι έξοδοι του οποίου φυλάσσονται και από διαφορετικό άτομο, ώστε ο ταγματάρχης να τρίψει  ένα  μπαστούνι,να βγάλει ένα μαγικό τζίνι και να πείσει τον άλλον ότι δεν λέει μαλακίες. Μόνο που τα πράματα δεν πάνε πολύ καλά, τα λεπτά περνάνε και όταν οι άλλοι ανοίγουν την πόρτα, βρίσκουν τον ταγματάρχη νεκρό και τον φίλο μας   να'ναι αναίσθητος και  μόλις συνέλθεται να λέει ότι το τζίνι πράγματι βγήκε και  έκανε όλο αυτό τον χαμό.  Υπάρχη άραγε σύνδεση ανάμεσα στις δύο υποθέσεις;

Αυτά και άλλα πολλά συμβαίνουν στις 180 σελίδες του βιβλίου, κλασικά γεμάτο. Καταντάω επαναλαμβανόμενος, αλλά κάθε βιβλίο του Halter μπορεί να κριθεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Αν θες να διαβάσεις χαρακτήρες, δεν έχει νόημα, ούτε πώς  λέγονται δεν μπορώ να θυμηθώ. Αν θες να διαβάσεις ένα  ωραίο έγκλημα, μία καλή ιστορία, είσαι σε καλό δρόμο. Στο ζουμί τώρα, η μυστηριώδης εξαφάνιση είναι εύκολη να την λύσεις.Ο  όλος χαμός με το τζίνι είναι λίγο πιο μπερδέμα, η λύση που δόθηκε για μένα  ήθελε ένα  συγκεκριμένο διάγραμα για πιο εύκολη οπτική κατανόηση. Το  κίνητρο με άφησε λίγο μεχ άλλα έχω εκφράσει πως θέλω  το κίνητρο μου στο αστυνομικό αλλού...

Σε άλλα θέματα, το βιβλίο χωρίζεται σε δύο κομμάτια. Το πρώτο κομμάτι είναι μία εξιστόρηση των όσων διαδραματίζονται πριν  οι δύο ήρωες φτάσουν στο χωριό  και  τραβάει γύρω στις 70 σελίδες και είναι λίγο κουραστικό γιατί εναλλάσεται μεταξύ Λονδίνου και  αφήγησης στιγμών από το χωριό. Κι ενώ στο Λονδίνο  τα πράματα έχουν  ενδιαφέρον με τον δολοφόνο, στο χωριό συμβαίνει λίγο-πολύ το αντίθετο:  Η αφήγηση ασχολείται με πολλούς χαρακτήρες  και η οπτική γωνία  αλλάζει άτσαλα  εκατό φορές μέσα σ'ένα κεφάλαιο. Ευτυχώς μετά στρώνουν τα πράματα και το δεύτερο μέρος είναι αντάξιο άλλων του βιλίων. Ζορίστηκα λοιπόν στο πρώτο μέρος, αλλά  μετά δεν μπορόυσα να τ'αφήσω....

7.5/10

Επόμενο βιβλίο από τον φίλο και  ομοιδεάτη Halter θα είναι  το The Seven Wonder Of Crimes    με τον Owen Burns να ψάνχει για έναν μανιακό δολοφόνο  οποίος σκοτώνει τα θύματα του με τρόπους που θυμίζουν τα εφτά θαύματα της αρχαιότητας(και φυσικά κάνοντας  τα όλα 'απίθανα' :P) Πριν από αυτό όμως, θα διαβάσουμε ένα  locked room mystery από το Ταϊβάν και αυτό από το Locked Room International (που με τόσα λεφτά που του έχω δώσει φέτος πρέπει να μετονομαστεί σε Locked Room Intergalactical :P)

 

Edited March 21, 2018 by jjohn

[jjohn]

Είχα πει ότι θα διαβάσω πρώτα τον Ταϊβανέζο(ήρθαν παρεούλα), αλλά άνοιξα το βιβλίο είδα τρία διαγράμματα με τον χάρτη  για το τριόφορο σπίτι και τα πεντακόσια δωμάτια του, λάκισα λίγο και  είπα πρώτα να διαβάσω του Halter.

Δεν μπορώ να πω ότι με κέρδισε σαν βιβλίο.   Όπως είπα και πιο πάνω, έω διαβάσει πλέον την αφρόκρεμα των  μεταφρασμένων βιβλίων Halter και αυτά που έχουν μείνει είναι τα λιγότερο καλά. Ήξερα ότι το  συγκεκριμένο  είναι από τα χειρότερα ή το χειρότερο(είναι μάχη μεταξύ αυτού και του The Invisible Circle) αλλά το επέλεξα  γιατί ήταν  το φθηνότερο(τζαμπατζής γαρ).

Την ανέφερα την πλοκή. Εφτά θύματα  που θυμίζουν τα εφτά θαύματα της αρχαιότητας. Δεν συμβαίνουν όλα στην αρχή του βιβλίου, αλλά σταδιακά. Νομίζω η επιφανειακή αντιμετώπιση των πραγμάτων ήταν λίγο πιο κουραστική απ'ό,τι συνήθως επειδή  εφτά εγκλήματα όπως και να το κάνουμε είναι πολλά.  Η εξήγηση των εφτά φόνων  δεν είναι και πολύ καλή με τον έναν από αυτούς να είναι πραγματικά ηλίθιος. Θέλω να το μοιραστώ οπότε το γράφω σε σπόιλερ

ένας τύπος πεθαίνει από αφυδάτωση σ'ένα θερμοκήπιο με μία κανάτα νερό στο δωμάτιο. Η λύση είναι ότι έβαλε ένα στοίχημα με μία γκόμενα που τον προκαλούσε να μείνει τρεις μέρες χωρίς νερό για να του κάτσει. Μακάρι να έλεγα ψέματα αλλά αυτό έγινε

Ακόμα χειρότερα τα πράματα  γίνονται όταν συλλογιστούμε το κίνητρο του δράστη το οποίο είναι κουλό. Γενικά το τρίτο κομμάτι είναι απίστευτα cringeworthy

Κοινώς ο Παυλάρας μάλλον δεν είχε πολύ έμπνευση, αλλά έπρεπε με κάποιον τρόπο έπρεπε  να φέρει  ροκφόρ στο σπίτι και μάλλον κάπως έτσι καταλήξαμε  με αυτό το έργο.

6/10 με επιείκια

Έχει και άλλο παρόμοιο βιβλίο πάντως  όπου ο Burns ψάχνει δολοφόνο που  μιμείται τους άθλους του Ηρακλή, αλλά για εκείνο έχω ακούσει καλά πράματα, ενώ γι' αυτό εδώ  -όπως είπα- δεν είδα πολλές θετικές αναφορές.

Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν...

[jjohn]

Βρήκα ορισμένες  δωρεάν  σύντομες  ιστορίες του Halter για όποιον ενδιαφέρεται και θέλει να ρίξει μια ματιά:

Night Of The Wolf

Robber's Grave

Nausica's Ball

Gong Of Doom

Την πρώτη ιστορία την διάβασα στην ομώνυμη συλλογή και είναι καλή, την δεύτερη την τελείωσα μόλις έχει να κάνει με ένα χωράφι που δεν ανθίζει με τίποτα, έχει την φάση της. Τις άλλες δύο θα τις δω άυριο...

Πώς να τις βρείτε

Ψάξτε για την δεύτερη ιστορία με ονοματεπώνυμο συγγραφέα και τίτλο στο google και μπείτε στην ρώσικη ιστοσελίδα. Για τις υπόλοιπες γράψτε τίτλο/συγγραφέα  και την ρώσικη ιστοσελίδα 

[jjohn]

Χρειάστηκε να περάσει κάνα δίμηνο για να μπορέσει να φύγει η κρυάδα από   το προηγούμενο βιβλίο του, αλλά τελικά  ενέδωσα στον  Αλσάτο γητευτή της  λογοτεχνικής καρδιάς μου και αγόρασα τον Λόρδο Της Ανακατοσούρας Ελληνιστί Lord Of Disorder

Tο βιβλίο αυτό που κυκλοφόρησε το 1994  όταν δηλαδή   ο πατέρας είχε  κάποιες ελπίδες  πως θα   όταν μεγάλωνα θα μου άρεσαν τα βιβλία που βασίζονται επάνω σε χαρακτήρες! Τέλος πάντων,   στο βιβλίο αυτό  έκανε την εμφάνιση του για πρώτη φορά ο Owen Burns τον οποίον έχουμε θαυμάσει και κράξει παραπάνω. Για το βιβλίο αυτό δεν είχα ακούσει τα καλύτερα λόγια. Γι' αυτό  όμως και διαβάστηκε έννατο  αντί για  πρώτο... 

Πραγματεύεται όμως ένα από τα αγαπημένα μου θέματα σε Χονκάκου (Γιαπωνεζιστί: Ορθόδοξο Αστυνομικό) αυτό του πνεύματος το οποίο επιστρέφει από τον τάφο για να τιμωρήσει κόσμο και κοσμάκη. Εδώ  βέβαια το πνεύμα λίγο ξεχάστηκε για κάναν αιώνα, αλλά δε πειράζει.

Εβρισκόμεθα σε κάποιο χωριουδάκι στην Αγγλία(το οποίο ο αφηγητής και κολλητάρι του Burns Achilleas Stocκ ή  στόκος λέει ότι δεν θέλει να κατονομάσει για να μην θίξει πρόσωπα και καταστάσεις)   το οποίο είχε  ένα ωραίο έθιμο τα Χριστούγεννα. Κάθε χρόνο ένας νεανίας από το χωριό  ντυνόταν Lord Of Disorder και έκανε διάφορες σκανδαλιές στο χωριό.  Το έθιμο έληξε λίγο μακάβρια όταν  μία σκανδαλιά οδήγησε σε θάνατο τον Peter Joke   ο οποίος  μάλλον δεν καλαρέστηκε με την αιώνια ζωή και άρχισε να  καθαρίζει κόσμο σαν πνεύμα για τα επόμενα χρονάκια μέχρι που καταργήθηκε το έθιμο. Ή τουλαχιστον έτσι λένε  στο χωριό για να τρομάζουν μπόμπιρες

Στην σήμερον ημέρα   το πνεύμα φαίνεται να έχει κάνει ξανά την εμφάνιση του και αφήνει μερικά πτώματα πίσω του  κι ο Stock πάει άντερκαβα για να βρει τι σκατά  συμβαίνει και ποιος είναι αυτός ο ενοχλητικός με την λευκή μάσκα και τα κουδουνάκια στο παλτό που σπάει  νεύρα και τρομάζει κόσμο. 

Επίσης το βασικό συστατικό αυτή την φορά είναι ότι  έχουμε πτώματα, αλλά δεν έχουμε αποτυπώματα στο χιόνι κοινώς  δεν υπάρχει κάποιος ρεαλιστικός ύποπτος για τα εγκλήματα εκτός κι αν ήξερε να αιωρείται

Δεν θέλω να πω παραπάνω για να μην χαλάσω τυχόν εκπλήξεις. Κάποιες καταστάσεις συμβάινουν προς το τέλος του βιβλίου και όχι μαζεμένες στην αρχή. Όπως είπα παραπάνω,  αυτό είναι με διαφορά ένα από τα αγαπημένα μου premise  ενώ και τα  εγκλήματα είναι πολλά υποσχόμα.

Εν τέλει αυτό που μπορώ να πω είναι ότι πέρασα  καλά με το βιβλίο. Το διάβασα κάτω από δύσκολες συνθήκες(στον σταθμό του λεωφορείου) αλλά μου κράτησε την προσοχή. Υπό αυτή την  έννοια,  ήταν ένα καλό βιβλίο.

Το οποίο ωστόσο καταρρέει  με τις εξηγήσεις. Μιλάμε για ένα είδος το οποίο δεν το κρίνουμε με βάση την ανάπτυξη των χαρακτήρων. Το κρίνουμε με βάση τις εξηγήσεις για τα εγκλήματα, πόσο fair clued ήταν κι έτσι. Και στο συγκεκριμένο ο ο Απόστολος Παύλος του Locked Room Mystery τα κάνει λίγο μαντάρα. Γενικά αυτή την φορά χρησιμοποιήσε την υψηλότερη μορφή κολακείας, αλλά ο αθεόφοβος δεν  πήγε να κλέψει κάναν που δεν τον ξέρει η μάνα του. Πήγε και έκλεψε δύο από τα πιο διάσημα βιβλία στο είδος(ακόμα και τον συμπατριώτη του Gaston Lereux ξεπατίκωσε). Για να καταλάβετε και εσείς οι φαντασάδες που δεν ξέρετε από αυτά  είναι σαν να πάω εγώ και να γράφω τον Άρχοντα Των Σκουλαρικιών. Και δεν φτάνει που ξεπατίκωσε, δεν πήρε κάνα καλό κόλπο, πήγε και πήρε αυτό που δεν μου άρεσε! ΤΙΝΑΦΤΟΡΕ....

Παντως ας μπούμε λίγο στην θέση του. Είμαστε όπως είπα στο 1994. Οι συγγραφείς που γράφουν Χονκάκου  είναι μετρημένοι στα δάχτυλα ακρωτηριασμένου χεριού και λόγω της μη εξάπλωσης του ίντερνετ δεν έχουμε πάρει χαμπάρι το τι  πανυγηρι κάνει το αγαπημένο μας είδος  στην Ιαπωνία. Είσαι ο Paul Halter.  Έχεις γράψει ορισμένα κλασικά βιβλία και είσαι ουσιαστικά ο μόνος  που γράφει  αυτό το είδος συστηματικά στην Ευρώπη και βασικά είσαι   ο μόνος που  κρατάει ζωντανό ένα είδος που άνθισε την δεκαετία του 1930 παρότι το Γαλλικό  λογοτεχνικό σύστημα σε σνομπάρει (διαβάστε με google translate αυτό το άρθρο και θα καταλάβετε την θέση του Paul  Halter και πως η άρνηση του να γράψει  στα πλαίσια του Γαλλικού αστυνομικού (= πιο κοινωνικό, πιο νουάρ) τον απομόνωσε από  τα πάντα)

Ε σε αυτό τον άνθρωπο δεν συγχωρείτε ρε παιδιά   μερικά βιβλία που είναι απλώς καλά ή λίγο  πιο κάτω από καλά; Γιατί  ο  Halter  μπορεί πού και πού να αποτυγχάνει(και στα δικά μου μάτια έχει αποτύχει 1-2 φορές στις 9 και όλες τις άλλες φορές μιλούσα  για εξαιρετικό αποτέλεσμα) αλλά   προσπαθεί στο πιο δύσκολο είδος αστυνομικού που υπάρχει. Και πιστέψτε με αν δεν είσαι σχιστομάτης  το να κατασκευάσεις ένα  locked room mystery είναι ό,τι πιο δύσκολο υπάρχει. Βιβλία Τζο Νέσμπο σας γράφω κι εγώ(όχι το ίδιο καλά προφανώς) άμα λάχει, αλλά πρωτότυπο locked room mystery ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα...

Εγώ πάντως τον άνθρωπο αυτό τον έχω στην καρδιά μου και του έχω δώσει την ύψιστη τιμή  να είναι αβαταρ μου στο whatsApp

ΤΛΔΡ 7/10

 

Edited May 26, 2018 by jjohn

[jjohn]

Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό κι έδωσα τα περίπου 20 ευρώ που κάνει  και αγόρασα το The Madman's Room

Παιδιά έκλαψα από  συγκίνηση...

Ύστερα από δύο ναι-μεν-αλλά  βιβλία, εδώ είχαμε βιβλιάρα. Ακόμα και για τα δεδομένα του Παύλου τα όσα συμβαίνουν σε αυτό το βιβλίο είναι τελείως παράξενα κι αλλόκοτα. Έχουμε καταραμένο δωμάτιο,  προφητείες/κατάρες,  εμφανίσεις νεκρών.  Πραγματικά γίνονται πολλά παρανοϊκά πράματα σε αυτό το βιβλίο. Δεν έχει νόημα να τα εξηγώ

Και όμως στο τέλος έχουμε λογική εξήγηση που  κλείνει ό,τι περίπου  μέτωπο ανοίχθηκε στο βιβλίο. Και το κάνει καλά. Το βιβλίο απαιτεί τεράστια δόση συμπτώσεων για να δουλέψει, αλλά δουλεύει (σε αντίθεση π.χ με το προηγούμενο βιβλίο) κυρίως γιατί  όλα είναι δουλεμένα. Πραγματικά οι αποκαλύψεις με έπιασαν τελείως απροετοίμαστο.  Και το κλείσιμο κλείνει ωραία  το μάτι στον αναγνώστη. Πολύ καλοδουλεμένη  πλοκή εύγε!  Εξαιρετικά προτεινόμενο σε όποιον θέλει να διαβάσει κάτι  έξω από την πεπατημένη του σύγχρονου αστυνομικού. 

Εν ολίγοις,  όσο τα Γιαπωνέζικα αλάνια παραμένουν αμετάφραστα κι ο  John Dickson Carr εξαντλημένος  υποθέτω πως ο Halter είναι η καλύτερη επιλογή για όποιον θέλει  να διαβάζει locked room mysteries  και άλλες ιστορίες με impossible crimes . Σε έναν μήνα θα διαβώ κι εγώ επιτέλους την  Τέταρτη Πόρτα

9/10

[jjohn]

Ήταν αναμενόμενο πως δεν θα άντεχα χωρίς λίγο Παύλο στη ζωή μου κι έτσι  παρήγγειλα  το Crimson Fog. Η αλήθεια είναι πως είχα σκοπό να το πάρω μαζί μου για το αυριανό ταξίδι, όπως είχα κάνει με το Phantom Passage(δες παραπάνω), αλλά  όπως έχει διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε έχει καθίσει να φάει μια πίτσα στο ίδιο τραπέζι μ'εμένα, ο αυτοέλεγχος δεν είναι ένα από τα προτερήματα μου.

Τέλος πάντων. Σε αυτό το βιβλίο ο Paul Halter τα βάζει με τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη δηλαδή προτείνει την δικιά του λύση για το ποιος ήταν  ένας από τους πιο διάσημους δολοφόνους όλων των εποχών.  Σε αυτό το σημείο να πούμε  ότι ο Halter   έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη, όπως έχει πει κι ο ίδιος σε συνεντεύξεις, άρα  ήταν ίσως αναμενόμενο πως κάποτε θα έγραφε ένα βιβλίο γύρω από αυτό το θέμα (το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1988  ακριβώς  έναν αιώνα μετά τα εγκλήματα δηλαδή)

Η  όλη ιστορία  πάντως ξεκινάει ένα περίπου χρόνο πριν ο διαβόητος εγκληματίας κάνει  ό,τι έκανε και  φαινομενικά δεν έχει πραγματικά καμία σχέση.   Αφορά ένα δημοσιογράφο ο οποίος επιστρέφει στο χωριό που μεγάλωσε για να διαλευκάνει ένα  άλυτο έγκλημα το οποίο είχε συμβεί πριν από περίπου εννιά χρόνια:

Ένας  τύπας  ήθελε να κάνει ένα μαγικό για τα γεννέθλια της κόρης του και χώρισε ένα δωμάτιο στη μέση με μια κουρτίνα. Αυτός στην μία πλευρά του δωματίου, το κοινό στην άλλη.  Χαμηλώνει φώτα και κλείνει την κούρτινα, αλλά αφού περνάει λίγη ώρα και δεν εμφανίζεται, τα παιδιά ανοίγουν την κουρτίνα  και τον βρίσκουν μαχαιρωμένο. Το πρόβλημα είναι φυσικά ότι  δεν υπήρχε φαινομενικά καμία διέξοδος για τον δολοφόνο  όχι μόνο για να μπει, αλλά ούτε  καν για να βγει... 

Τα  αδύνατα εγκλήματα φυσικά  αποτελούν  σήμα κατατεθέν του Halter αν και εδώ πέρα αδυνατώ να πιστέψω ότι αυτό θα δούλευε. Όχι επειδή είναι κάτι το ιδιαίτερα περίπλοκο, κάθε άλλο, όποιος έχει δει magic secret revealed  μάλλον  θα χαμογελάσει, αλλά λειτουργεί μόνο με  μία προυπόθεση που εμένα δεν με πολυπείθει. 

Το βιβλίο όπως προφανώς  έχετε ήδη καταλάβει χωρίζεται σε δύο μέρη όπου το πρώτο μέρος ασχολείται αποκλειστικά με αυτό το έγκλημα. Αυτό διαβάζεται ευχάριστα, αφού ο Halter είναι πιο κοντά στα νερά του. Το κομμάτι με τον Αντεροβγάλτη με άφησε λίγο με ανάμεικτα συναισθήματα.  Όλα συμβαίνουν αρκετά γρήγορα για να ενδιαφερθεί ο αναγνώστης.  Και  μου φαίνεται αδύνατο το τέλος να 'σοκάρει'  ακόμα και τον πιο αδαή με το είδος.

Όπως και να έχει και παρά το κάπως  αδύναμο δεύτερο μέρος, το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα και αποτελεί  ακόμα μία αποδείξη πως  ο  συντοπίτης του Arsene Wenger   αρέσκεται να πειραματίζεται με την γραφή του.  Θα ήθελα πάντως να τον δω και να  πειραματίζεται με αυτό το ασήμαντο πραγματάκι που λέγεται ανάπτυξη χαρακτήρων,  αλλά ξέρω τι είδος διαβάζω και έχω πια συμβιβαστεί με το γεγονός  ότι δεν θα ξαναδιαβάσω πιστευτό χαρακτήρα ποτέ  ξανά στην ζωή μου 

Μου άρεσε, αλλά σίγουρα προτιμώ το The  Madman's Room που διάβασα  δύο περίπου εβδομάδες πιο πριν.

7.5/10

Πλέον έχω  τρία αδιάβαστα μεταφρασμένα:

 Ένα καλό (Τέταρτη Πόρτα), ένα μέτριο ( The invisible Circle) κι ένα κακό (The Vampire Tree). Ελπίζω πως σύντομα θα ανακοινωθεί κάποια νέα μετάφραση γιατί όπως καταλαβαίνετε  τα πράγματα είναι αρκετά στενά τώρα πια!

Κλείνοντας θα δώσω link σε ένα γράμμα από το 1999  όπου ο Halter εκφράζει  πόσο συγκινημένος ήταν με την μετάφραση της Τέταρτης Πόρτας στα αγγλικά από τον John Pugmire.  Λίγες  γραμμές μόνο, αλλά  γεμάτες  με πολύ συναίσθημα. Κάτι τέτοια κάνει  ο άτιμος και μετά μου είναι αδύνατο να μην τον έχω  μετά μέσα στη καρδιά μου.

 Έχει ενδιαφέρον πάντως ότι ενώ το βιβλίο  υπήρχε σε μεταφρασμένη μορφή από το 1999 κυκλοφόρησε το 2011!

Όλο αυτό τον καιρό ο Pugmire έψαχνε να βρει εκδότη για τα βιβλία και  αφού είδε και αποείδε ίδρυσε το Locked Room International και από τότε ο κόσμος μας έγινε πολύ-πολύ καλύτερος!

Edited June 29, 2018 by jjohn

[jjohn]

Φτάνουμε αισίως στο δωδέκατο διαβασμένο του Παύλου και  επιτέλους μπορέσαμε να διαβούμε την Τέταρτη Πόρτα

tldr: Θα περάσετε καλά, πάρτε το είναι και φθηνό

Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο  που εκδόθηκε από τον  Halter και   μόλις το τελείωσα αναφώνησα γεμάτος χαρά "απόλαυση".

Tο βιβλίο ακολουθεί την  κλασική συνταγή  με τα δεκάδες αλλόκοτα συμβάντα, τα οποία όμως όλα τους  λύνονται με λογική εξήγηση.  Και το γράφω αυτό παρότι είχα φάει spoiler για το βασικό τρικ του βιβλίου από ένα review   όπου  μπορεί να μην περιγράφεται, αλλά κατάλαβα αμέσως με τι είχαμε να κάνουμε!

Εν πάση περιπτώσει, το βιβλίο αφορά μία στοιχειωμένη σοφίτα από την οποία ακούγονται βήματα, λάμψεις κτλπ. Ο Πάτρικ Λάτιμερ κλειδώνεται σε αυτήν  σε μία τελετή(σιέστα) και όταν ανοίγουν την πόρτα(την τέταρτη  κατά σειρά πόρτα)  ο ίδιος έχει εξαφανιστεί και την θέση του έχει πάρει το πτώμα ενός  άλλου άντρα. Κουλό; Ναι, αλλά συμβαίνουν ακόμα πιο κουλά πράγματα!

Ομολογουμένως   ύστερα από έντεκα βιβλία  στα Αγγλικά  ήταν κάπως παράξενο να τον διαβάζω με Ελληνική μετάφραση και η γραφή με κολλούσε λίγο(εδώ  για να πούμε και του στραβού το δίκαιο παίζει να φταίει ο ίδιος ο συγγραφέας κι όχι ο μεταφραστής), αλλά κλασικά από τα βιβλία που δεν σ' αφήνουν να τ' αφήσεις.

Επίσης εκτίμησα  δύο συγκεκριμένα κομμάτια του βιβλίου τα οποία είναι ωραίες πειραματικές πινελίτσες!

Συνοψίζοντας, δεν είπα κάτι τρομερά χρήσιμο, αλλά δεν μπορώ να  βρω κάποιο ψεγάδι στο βιβλίο. Ένα ωραίο αστυνομικό, με πολύ δουλεμένη πλοκή και  σαφέστατα μία διαφορετική πρόταση ενάντια στα  "αστυνομικά που  βασίζονται στην βία και σεξ" όπως αναφέρεται ένας χάρακτηρας στις τάσεις του είδους!

8.5/10 με πολύ-πολύ ευκολία

Μακάρι το βιβλίο να πούλησε ώστε στο μέλλον να δούμε και επόμενες εκδόσεις βιβλίων του Halter ή και γιατί όχι άλλων  συγγραφέων του είδους.

Φτάνει με τους Σκανδιναβούς

 

 

 

 

 

[jjohn]

Διάβασα  χθες και σήμερα  το The Man Who Loved Clouds που κυκλοφόρησε το Σάββατο στα Αγγλικά.  Στο υπόβαθρο της ιστορίας είναι η  Στελλίτσα ένα 20χρόνο μπουμπουκάκι το οποίο ζει σε ένα χωριουδάκι στην Αγγλία, κοντά στο Μπρίστολ. Το εν λόγω μπουμπουκάκι λοιπόν φέρεται να έχει υπερφύσικες δυνάμεις αφού  κάνει προφητείες, μετατρέπει πέτρες σε χρυσό και εξαφανίζεται σε χρόνο dt.   Μερικές προφητείες θανάτου θα γίνουν πραγματικότητα και το δίδυμο Twist - Hurst  αναλαμβάνει δράση.

Ένα συμπαθητικό ανάγνωσμα, αν μη τι άλλο. Δεν είναι στα συνηθισμένα υψηλά επίπεδα, αλλά θα περάσετε καλά και παρότι οι εξηγήσεις που δίνονται για τα 'υπερφυσικά' φαινόμενα δεν είνα τίποτα το τρομερό, αλλά παρ'αυτά υπάρχουν μερικές εκπλήξεις προς το τέλος. Τώρα  για το κατά πόσο είναι δίκαιο το βιβλίο,  χμμμ, δεν πείστηκα εκατό τοις εκατό. 

Σίγουρα πάντως, παρά την ωραία ατμόσφαιρα, υπάρχουν πολύ καλύτερες επιλογές για να εντρυφήσετε στον κόσμο του Γάλλου.

7.5/10

[jjohn]

Διάβασα σήμερα   το  The Invisible Circle

Στο βιβλίο αφορά ούτε τον Dr. Twist είτε τον Owen Burns.  Είναι μία αυτονόμη τρόπον τινά ιστορία. Ένας μυστηριώδης τύπος καλεί στο κάστρο του  την ανηψιά του και  μερικούς ακόμα ανθρώπους. Φαίνεται να έχει πάθει  μία ψύχωση με τον μύθο του Αρθούρο και δίνει στον καθένα τους ένα ψευδώνυμο (π.χ Μέρλιν, Λάνσελοτ κτλπ), τους δείχνει το 'Εξκάλιμπουρ'  σφηνωμένο σε μία τεράστια πέτρα, το Άγιο Δίσκοπότηρο  και  αναφέρει πως η γυναίκα με το παρατσούκλι Μοργκάνα θα τον σκοτώσει.  Αποσύρεται στο δωμάτιο του και αργότερα τον βρίσκουν νεκρό με το σπαθί καρφωμένο στη πλάτη του, το οποίο μυστηριωδώς κάποιος έβγαλε απ' την πέτρα η οποία και έχει εξαφανιστεί!

Αυτά είναι ορισμένα από τα γεγονότα που συμβαίνουν.  Κλασικά τα επίπεδα κουλαμάρας   είναι σε δυσθεώρητα επίπεδα. Ακόμα και στο οπισφθόφυλλο αναφέρεται ότι "the plot one of halter's most convoluted is great fun". Η αλήθεια  είναι δεν ξετρελάθηκα, αν και όπως έχω αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση γνώριζα πως δεν είναι απ' τα καλύτερα του, αλλά πέρασα μερικές ευχάριστες ώρες που όσο να 'ναι τις έχω ανάγκη.

Υπάρχουν ορισμένες αληθοφάνειες και  χτυπάνε κιόλας( ιδίως αναφορικά με τον δολοφόνο) , αλλά όκ μου άρεσε η εξήγηση για το πώς το τεράστιο σπαθί βγήκε από το  βράχο.  Μου είχε περάσει σαν σκέψη κάτι ανάλογο  με την τελική λύση, αλλά αργότερα μου καρφώθηκε μία άλλη θεωρία στο μυαλό  την οποία θα δώσω σε σπόιλερ

Spoiler

σκεφτόμουν πως κάποιος τύλιξε ένα δυνατό σκοινί γύρω απ'το σπαθί το οποίο το έδωσε σε κάποια σταθερή βάση και ύστερα έριξε το βράχο στη θάλασσα και το σκοινί τράβηξε το σπαθί και βγήκε. Δεν νομίζω ότι αυτό που λέω έχει και πάάρα πολύ επαφή με τη πραγματικότητα [

Αυτά!

Μου έχει μείνει μόνο ένα αδιάβαστο και θα περιμένει να διαβαστεί με την νέα χρονιά. Όσον αφορά το επόμενο βιβλίο που θα μεταφραστεί, εδώ  τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα, αφού θα  είναι μία νέα ακυκλοφόρητη ιστορία με τον Burns!  Σκέφτομαι να παραγγείλω αντίτυπο με υπογραφή συγγραφέα, αλλά θα εξαρτηθεί και από την τιμή 

 

7/10

[jjohn]

Διάβασα  τη προηγούμενη εβδομάδα με τα χίλια ζόρια (πολύ δουλειά και ζέστη) το τελευταίο του Παύλου The Gold Watch   το οποίο κυκλοφόρησε στα Αγγλικά πριν την Γαλλική του κυκλοφορία! Ήθελα να πάρω και υπογεγραμμένη έκδοση από "the master himself" αλλά οι ορδές των φανατικών θαυμαστών του Γάλλου  δεν άφησαν και τίποτα  για τον πρόεδρο του Ελληνικού φαν κλαμπ (καλά  26 ήταν όλα κι όλα )

Το βιβλίο ανακατεύει δύο πλοκές με ανάμεικτα αποτελέσματα. Στην μία αφήγηση ο Owen Burns ψάχνει να βρει τον δολοφόνο μίας τύπισσας η οποία βρέθηκε νεκρή  σε παρθένο (ήτοι  χωρίς πατήμασιες) χιόνι και στην άλλη  εβρισκόμαστε κάπου στο 1991  κι ένας θεατρικός συγγραφέας ψάχνει μανιωδώς να ανακαλύψει ένα  κινηματογραφικό έργο που είχε δει  σαν παιδί και η υπόθεση του οποίου έργου θυμίζει αρκετά έναν φόνο από το 1901.

Κάθε μία πλοκή ξεχωριστά έχει ένα ενδιαφέρον και θα ήταν μάλλον προτιμότερο ο μεγάλος Παύλος να διαλέγε μία γι' αυτό το βιβλίο και μία για το επόμενο, αφού  το δέσιμο -για μένα τουλάχιστον- δεν πέτυχε και οι  εναλλαγές ανάμεσα σε εποχές δεν μου έκατσαν και τόσο καλά. Τέτοιες εναλλαγές έχει πετύχει καλύτερα στο Image from the Past (βλέπε πρώτο ποστ) 

Όσον αφορά το έγκλημα,  ήταν μία ωραία ιδέα.

Ελπίζουμε τώρα που ξανακυκλοφόρησε βιβλίο ύστερα από πέντε χρόνια να του ξαναέρθει η όρεξη και να δούμε κι άλλα νέα βιβλία και όπως έγραψα και αλλού περιμένουμε περιπέτεια όπου  Owen Burns  σπέρνει και Dr. Twist θερίζει, ήτοι ένα μυστήριο που ξεκινάει από το 1911 και τελειώνει το 30κάτι!

7/10

 

[jjohn]

Διάβασα το Helm Of Hades   που είναι η δεύτερη  συλλογή ιστοριών  του Παύλου και κυκλοφόρησε στα Αγγλικά πρόσφατα.  Η δόμη είναι περίπου όπως στην προηγούμενη συλλογή, ήτοι ο  Dr. Twist ή ο Owen Burns ακούνε κάποιον να τους εξιστορεί  διάφορα αλλόκοτα γεγονότα και δίνουν την λύση στο τσακ-μπαμ.

Δεν θα κάτσω να αναλύσω την κάθε ιστορία ξεχωριστά, αλλά  θα προτείνω τις δύο που εγώ θεωρώ ως καλύτερες. Η πρώτη είναι το Jacob's Ladder   όπου ένας άνθρωπος -που και καλά  άκουγε φωνές και έβλεπε σκάλες για τον  παράδεισο- βρίσκεται νεκρός από πτώση παρόλο που τριγύρω δεν υπήρχαν  ψηλά κτήρια για πέσει.  Μου άρεσε πολύ, πάρα πολύ η λύση της.

Η δεύτερη είναι το  The Robber's Grave  και αφορά ένα  ένα χωράφι  όπου ανθίζει ολόκληρο  εκτός από το μέρος όπου είναι θαμμένος ένας άδικα εκελεσμένος κλέφτης. Πανέμορφη λύση!  Όπως έγραψα και σε άλλο τόπικ, μπορείτε  εύκολα να την βρείτε στο ίντερνετ, και είναι  μία ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσετε!

ΟΙ υπόλοιπες ιστορίες είναι νιώθω ένα κλικ πιο κάτω από τις αντίστοιχες στο Night Of The Wolf.  Μερικές έχουν πολύ ωραία premise, αλλά  οι λύσεις τους δεν είναι τόσο ευφάνταστες και απογοητεύουν.  

6.5/10

Σύντομα θα ποστάρω κριτική για το The Vampire Tree (το τελευταίο αδιάβαστο!), ενώ ο Pugmire μας υποσχέθηκε έναν ακόμα Halter για το '20. Επίσης μέσα σε όλα αυτά, πήρα δωράκι για τα Χριστούγεννα στη κοπέλα μου  το The Seventh Hypothesis (και μάλιστα στα Γαλλικά για να εξασκηθεί) για να μάθει επιτέλους τι εστί καλή αστυνομική λογοτεχνία Άμα με χωρίσει, ακόμα δεν τα φτιάξαμε, ξέρετε τι  ή μάλλον ποιος θα φταίει...

 

Edited January 12, 2020 by jjohn

[jjohn]

The Vampire Tree

Το εν λόγω βιβλίο δεν έχει ιδιαίτερα καλή φήμη, αλλά προσωπικά πέρασα καλά μαζί του στο μεγαλύτερο μέρος του. Είναι κλασική παράνοια Halter, αλλά διαφέρει πάρα πολύ από τα υπόλοιπα που έχω διαβάσει. Δύο χρονικές περιόδοι (μπορεί και τρεις αν θες). Στην πρώτη περίοδο, στο 1960~,  ένας μανιακός δολοφόνος   σκοτώνει και στραγγίζει το αίμα από παιδάκια σαν να είναι βαμπίρ. Στην άλλη χρονική περίοδο,   ένας μαν βρίσκεται στραγγαλισμένος  κάτω από ένα δέντρο, με μοναχά τις δικές του  πατημασιές στο χιόνι. Συνδετικός κρίκος   ένα  ημερολόγιο....

  Οι Twist & Hurst θα έρθουν για ένα κομπαρσιλίκι, αφού είναι  τρόπον τινά αχρείαστοι σε αυτό το βιβλίο.

 Μπορώ να πω ότι το διάβασα μονορούφι. Αλλά οι εξηγήσεις  δεν είναι πολύ καλές. Οι σελίδες από το ημερολόγιο που φάνηκαν κάπως cringey, αφού  δείχνουν πώς αυτή που το έγραφε άρχισε να τρελαίνεται  σιγά-σιγά μετά τον θάνατο του καλού της. Τα ίδια και χειρότερα παθαίνει και η πρωταγωνίστρια στο  60s που είναι επίσης cringey. 

Παρ'αυτά απόλαυσα όσο δεν πάει την τελευταία ατάκα στο πρότελευταιο κεφάλαιο. Παίζει να έγραψε το βιβλίο μόνο και μόνο γι' αυτό το σκηνικό.

7/10

Ούτε για συζήτηση δεν είναι στα κορυφαία του και θα μορούσε να είναι 50 σελίδες πιο μικρό, αλλά και πάλι πέρασε καλά η ώρα μου.

Ραντεβού στο επόμενο....

Edited January 15, 2020 by jjohn