Το Πέρασμα στη Ναβίντια - Μαριανίνα Ζώτου

[komhs]

Καλημέρα, καλό μήνα και με το καλό οι άγιες ημέρες που περνάμε.

 

Το Πέρασμα στην Ναβίντια της Μαριανίνας Ζώτου.

 

Κατά αρχής μιλάμε για ένα πανέμορφο βιβλίο και το πρώτο μιας τριλογίας.

 

Έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία που έχει ότι ζητά κάποιος από ένα φάνταζυ βιβλίο, περιπέτεια στην φύση με μαγείες (λίγες), τέρατα, παράξενα πλάσματα και περίεργα μηχανήματα (πχ. Αερόπλοια).

Η ιστορία θα σε ταξιδέψει σε έναν κόσμο φανταστικό με αρκετές μηχανορραφίες, προδοσίες, μάχες και ανελέητο κυνηγητό.

Οι χαρακτήρες είναι δυνατοί, πραγματικοί και όσοι χρειάζονται για να μην σε κουράσουν (όχι σαν το Game of Thrones) και ο τρόπος γραφής στρωτός χωρίς να κουράζει πουθενά και με τα πάντα να περιγράφονται με τέτοιο τρόπο που τα βλέπεις μπροστά σου. Οι διάλογοι έξυπνοι με μια δόση ``πονηριάς`` αλλά ρεαλιστικοί. Οι μάχες και οι μονομαχίες με σωστή περιγραφή που σε κάνουν να τις ζήσεις και ο ίδιος.

Η εξέλιξη της ιστορίας είναι όσο πρέπει γρήγορη και με ανατροπές που δεν τις περιμένεις.

Τι δεν μου άρεσε …βάλτε και κανένα χάρτη ρε παιδιά και επίσης χρειάζεται ένα γλωσσάρι που να εξηγεί πλάσματα και μηχανήματα του βιβλίου.

Δεν μου άρεσε ότι έχουμε να κάνουμε με χαρακτήρες ηλικίας 20 με 30 δεν υπάρχει πουθενά το στοιχείο του έρωτα (όχι πορνό) στο βιβλίο, σε όλη την ιστορία ένα πεταχτό φιλί μόνο ;

Δεν μου άρεσε και η εξέλιξη της σχέσης του Σόρεν με την Αλιένα που περίμενες μετά από όλα αυτά που πέρασαν μαζί ότι κάτι δυνατό θα δημιουργούταν ανάμεσά τους.

ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ;

Αυτά … διαβάστε το οπωσδήποτε γιατί πλέον το Ελληνικό φάνταζυ όχι μόνο δεν υστερεί από τα ξένα αλλά έχει αρχίσει να τα ξεπερνάει.

 

  

[Nihilio]

Το πέρασμα στη Ναβίντια ήταν ένα βιβλίο που θα ήθελα πολύ να μου άρεσε, αλλά δε μου έκανε κλικ. Το setting ξεφεύγει πολύ από τα κλασικά ψευδομεσαιωνικά πρότυπα του φάνταζυ και το πώς μπλέκει μαγεία και "τεχνολογία" θυμίζει πολύ τα παιχνίδια ρόλων Final Fantasy και ιαπωνικά manga. Βοηθάνε πολύ και σε αυτό οι χαρακτήρες, που είναι όλοι τους "αρχετυπικοί" με τον τρόπο τους, έχοντας κάποιο έντονο στοιχείο στο χαρακτήρα που χρωματίζει την προσωπικότητά τους αλλά και σταδιακά αποκτούν βάθος (χαρακτηριστικό των Ιαπωνικών κόμιξ) Στα θετικά, πέρα από τους διασκεδαστικούς χαρακτήρες και το καινοτόμο της κοσμοπλασίας είναι και το ότι όλα τα κλισέ του επικού φάνταζυ απουσιάζουν, ενώ πχ υπάρχει το ταξίδι και η συντροφία ξεφεύγουμε πολύ από όλα τα γεγονότα που μας άφησε κληρονομιά ο Tolkien. Χλιαρή βρήκα την πλοκή. Το πρώτο μισό ένιωσα να τραβάει κάπως σε μήκος, το δεύτερο μισό είχε μία σειρά από ανατροπές που δε με έπεισαν, οι τελευταίες 100 σελίδες όμως είχαν καταιγιστική δράση και κινηματογραφικότητα που με έπεισε και με έψησε. Η γραφή, χωρίς να με χαλάει, δε με ενθουσίασε: το βιβλίο, από όσο ξέρω, αρχικά είχε γραφεί στα Αγγλικά και, ειδικά στην αρχή, υπάρχουν κομμάτια που θυμίζουν μετάφραση. Καθώς όμως η αφήγηση μπαίνει σε ρυθμό σταματάει και η αφήγηση να σκοντάφτει. Κάτι το τρανταχτά αρνητικό δε βρίσκω να πω (πέρα από το ότι στο τέλος μας πετάει το δόλωμα ότι συνεχίζεται), το βιβλίο είναι σαφώς καλό. Δεν είναι όμως το στυλ μου, για αυτό και δεν εντυπωσιάστηκα. Φαντάζομαι, αν κάποια από τα παραπάνω που σας ανέφερα σας κάνουν κλικ θα περάσετε καλά.

[komhs]

Δηλαδή το δεύτερο βιβλίο υπάρχει μόνο στα Αγγλικά ;

Θα τρελαθούμε τελείως τώρα, μεταφράζουνε ότι μέτριο υπάρχει και Ελληνίδα συγγραφέας εκδίδει βιβλίο της μόνο στα Αγγλικά ;

Ειλικρινά αν το ήξερα δεν θα το διάβαζα ποτέ γιατί αναγκάστηκα και διάβασα τα 5 βιβλία της σειράς Sword of Truth που δεν είχαν μεταφραστεί στα Αγγλικά και χειρότερη γλώσσα για διάβασμα δεν υπάρχει.

Τι να πω άλλη φορά θα το ψάχνω καλύτερα όταν πρόκειται για τριλογίες.

[wordsmith]

10 hours ago, komhs said:

Δηλαδή το δεύτερο βιβλίο υπάρχει μόνο στα Αγγλικά ;

Θα τρελαθούμε τελείως τώρα, μεταφράζουνε ότι μέτριο υπάρχει και Ελληνίδα συγγραφέας εκδίδει βιβλίο της μόνο στα Αγγλικά ;

Ειλικρινά αν το ήξερα δεν θα το διάβαζα ποτέ γιατί αναγκάστηκα και διάβασα τα 5 βιβλία της σειράς Sword of Truth που δεν είχαν μεταφραστεί στα Αγγλικά και χειρότερη γλώσσα για διάβασμα δεν υπάρχει.

Τι να πω άλλη φορά θα το ψάχνω καλύτερα όταν πρόκειται για τριλογίες.

Από πού βγάζεις το συμπέρασμα ότι το δεύτερο βιβλίο υπάρχει καν; Ο Nihilio απλώς λέει ότι αυτό εδώ το βιβλίο είναι γραμμένο στην αρχή του σαν μετάφραση (από τα αγγλικά). Το ότι το τέλος είναι ανοιχτό και δεν ολοκληρώνεται σημαίνει απλώς ότι η συγγραφέας θέλει να μπορεί να γράψει και μια συνέχεια αν της δοθεί η ευκαιρία. Αλλά ενδεχομένως αυτή η συνέχεια δεν έχει γραφτεί ακόμα.

Εγώ το πήρα από το παζάρι βιβλίου από περιέργεια πώς και ένας τόσο μεγάλος εκδοτικός οίκος έβγαλε ένα βιβλίο μιας συγγραφέως πρωτοεμφανιζόμενης και τόσο μικρής και επίσης φάντασυ. Αλλά δεν το έχω διαβάσει ακόμα.

[komhs]

1 minute ago, wordsmith said:

Από πού βγάζεις το συμπέρασμα ότι το δεύτερο βιβλίο υπάρχει καν; Ο Nihilio απλώς λέει ότι αυτό εδώ το βιβλίο είναι γραμμένο στην αρχή του σαν μετάφραση (από τα αγγλικά). Το ότι το τέλος είναι ανοιχτό και δεν ολοκληρώνεται σημαίνει απλώς ότι η συγγραφέας θέλει να μπορεί να γράψει και μια συνέχεια αν της δοθεί η ευκαιρία. Αλλά ενδεχομένως αυτή η συνέχεια δεν έχει γραφτεί ακόμα.

Εγώ το πήρα από το παζάρι βιβλίου από περιέργεια πώς και ένας τόσο μεγάλος εκδοτικός οίκος έβγαλε ένα βιβλίο μιας συγγραφέως πρωτοεμφανιζόμενης και τόσο μικρής και επίσης φάντασυ. Αλλά δεν το έχω διαβάσει ακόμα.

Υπάρχουν και τα τρία βιβλία στα αγγλικά (τα βρήκα σε e-shop) και μάλιστα το τρίτο γραμμένο το 2014.

 

 

[wordsmith]

Α, οκ, νόμιζα ότι σχολιάζεις απλώς το παραπάνω ποστ.