Συνέντευξη με την Βίβιαν Φόρτη

[Nargathrod]

Η συγγραφέας Βίβιαν Φόρτη παραχώρησε την ακόλουθη συνέντευξη για την Λέσχη Ανάγνωσης Φανταστικού και το Sff.gr. Τα μέλη είχαν διαβάσει για την 46η συνάντηση το βιβλίο "Άθλος".

 

 

1.    Από πότε ξεκίνησες να γράφεις;

Ξεκίνησα να γράφω το καλοκαίρι του 2011. Δεν είχα γράψει ποτέ πριν κάτι. Δεν είχα φανταστεί τον εαυτό μου να γράφει. Διάβαζα όμως με πάθος. Όλη μου τη ζωή χρειαζόμουν τουλάχιστον ένα βιβλίο την εβδομάδα για να είμαι ευτυχισμένη. Δύο,  ιδανικά. Τώρα που το σκέφτομαι από απόσταση, βέβαια, πάντα υπήρχαν ιδέες που χόρευαν στο μυαλό μου. Και πάντα ήμουν καλή στο να διηγούμαι ιστορίες. Το καλοκαίρι του 2011 επιστρέφοντας από Χαλκιδική, ο άντρας μου επέμενε να κάνουμε μία βόλτα με ένα ποταμόπλοιο στον Πηνειό, για το οποίο είχε διαβάσει. Ήμουν εντελώς αρνητική. Γενικότερα ως άνθρωπος απεχθάνομαι την γκρίνια, αλλά νομίζω ότι εκείνη την ημέρα γκρίνιαξα για τη στάση. Το γεγονός ότι επέμεινε τόσο πολύ, είναι από τα πράγματα που νομίζω ότι θα του χρωστώ διά βίου, διότι όταν βρέθηκα στο ποταμόπλοιο και άκουσα τον καπετάνιο να διηγείται την ιστορία του Φοίβου και της Δάφνης, γέμισα εικόνες και αναμνήσεις. Είδα τον δερματόδετο τόμο με τους «Θεούς του Ολύμπου» που λάτρευα να διαβάζω μικρή. Είδα τον εαυτό μου να διηγείται τη συγκεκριμένη ιστορία του Απόλλωνα και της Δάφνης, όπως υπήρχε μέσα στο προαναφερθέν δερματόδετο βιβλίο, σε ένα μικρότερο κοριτσάκι κάποιο καλοκαίρι στο μπαλκόνι του σπιτιού μας. Ήταν σαν το καλειδοσκόπιο των χρωμάτων που περιγράφει ο Προυστ στην «Αναζήτηση του χαμένου χρόνου». Κι όλες οι αναμνήσεις που με χτύπησαν, προσγειώθηκαν στα νερά του Πηνειού γύρω μου. Να μην σας πω και μέσα μου. Παρεμπιπτόντως, το κοριτσάκι ήταν η κόρη της «κυρα-Χριστίνας» μας, η οποία πήρε στο βιβλίο το όνομα «κυρα-Λένη».

 

2.    Πες μας 3 Έλληνες και 3 ξένους αγαπημένους συγγραφείς.

Victor (Hugo) πάντα και για πάντα.  Ursula (le Guin), με πάθος. Cassandra (Claire), με ευγνωμοσύνη, για εκείνη τη σκοτεινή περίοδο της ζωής μου που η «Κουρδιστή Πριγκίπισσα» με κράτησε στην επιφάνεια. Όσο για τους Έλληνες… Αγάπησα την Καίτη Οικονόμου μέσα από τις μεταφράσεις του Harry Potter: ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που έψαξα να βρω τον μεταφραστή, όταν είδα τη διαφορά της γλώσσας στο δεύτερο βιβλίο της σειράς. Αν και η θεματολογία της δεν μου ταιριάζει ακριβώς, είχε όμως ένα υποβόσκον πάθος στη γραφή της που με αγγίζει. Επίσης είναι η μοναδική Ελληνίδα συγγραφέας που επιθύμησα να επικοινωνήσω μαζί της μέσω μηνυμάτων. Δεν ήξερα τότε ότι ήταν άρρωστη. Φυλάω τα μηνύματά της σαν θησαυρό. Ο Θεός ας την αναπαύσει. Η Άλκη Ζέη, που ως παιδί δεν την είχα ανακαλύψει. Το πρώτο της έργο που διάβασα ήταν η πρώτη της «ενήλικη» απόπειρα, «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα». Με γοήτευσε, με απορρόφησε και τότε δανείστηκα τα παιδικά βιβλία από τη βαφτισιμιά μου, καθώς τότε δεν είχα παιδιά. Τώρα τα έχουμε όλα διασκορπισμένα στις βιβλιοθήκες του σπιτιού μας. Είναι υπέροχη, αληθινά υπέροχη. Τέλος, η Ζυράννα Ζατέλη για την ανατριχίλα. Για τις μαγικές εικόνες, για τον τρόπο που συνδέει την ομορφιά με την ασχήμια. Και για τη μαγεία και το εξωπραγματικό που το υφαίνει με την πραγματικότητα, κάνοντας τον αναγνώστη να σκεφτεί: «Ναι, θα μπορούσε να συμβεί».

 

3.    Πώς χαρακτηρίζεις το είδος που γράφεις (πχ φάνταζι, επιστημονική φαντασία κλπ);

Δεν ξέρω. Φανταστικό, σίγουρα. Δεν είμαι πολύ καλή στο να μιλάω για τη δουλειά μου.

 

4.    Τι θα άλλαζες στο βιβλίο σου αν ήταν να το γράψεις σήμερα;

Δεν θα υπέκυπτα στις πιέσεις του πρώτου εκδότη να μεγαλώσω το πρώτο, με «νεανικές» πινελιές. Δεν θα δεχόμουν να μου «φυτέψουν» ερωτική σκηνή  στο πρώτο πάλι, η οποία συνεχίζει να μην μου αρέσει, διότι δεν ήθελα να γράψω αυτή τη σκηνή. Και θα έκανα δύο βιβλία. Όπως το είχα σκεφτεί εξ αρχής, όχι τρία.

 

5.    Πόσο χρόνο σου χρειάστηκε για την έρευνα;

Πάντα διαβάζω και κάνω έρευνα. Είναι τρόπος ζωής. Άλλωστε, συνεχίζω έως σήμερα τις σπουδές μου. Αυτή τη στιγμή π.χ,. με πετυχαίνετε εν τω μέσω εξεταστικής.  Όμως ναι, πήρε αρκετό χρόνο. Πολύ διάβασμα. Το χειρότερο ήταν το τύπου Πανελλήνιες 9-5 που επέβαλλα στον εαυτό μου (για λίγο, φυσικά 15-20 ημέρες) εκείνο το καλοκαίρι με το που επιστρέψαμε σπίτι μας. Όμως η Γνώση που απέκτησα, με αποζημίωσε. Ήταν μία δυνατή εμπειρία. Τώρα δεν ξέρω πώς θα τα βγάλω πέρα με την έρευνα για το επόμενο. Οψόμεθα.

 

6.    Πώς και ασχολήθηκες με το δωδεκάθεο και ποιοι ήταν οι συνοδοιπόροι σου;

Ασχολήθηκα με το Δωδεκάθεο γιατί αυτό παρεισέφρησε στο μυαλό μου εκείνη την ημέρα. Και γιατί δεν άντεχα να βλέπω Έλληνα ήρωα (σε αμερικανική, φυσικά, ταινία ) να παλεύει με το Kraken. Κι έπειτα, ανακάλυψα θησαυρούς. Απίστευτους θησαυρούς. Ειλικρινά αναρωτήθηκα πολλές φορές πώς και δεν το ανακάλυψαν πιο νωρίς όλο αυτό. (Με σωστή μελέτη και έρευνα). Συνοδοιπόροι… Ο άντρας μου. Με στήριξε πολύ. Αυτό είναι κάτι που δεν ξεχνώ. Ποτέ, όμως. Για αυτό και η αφιέρωση στο πρώτο βιβλίο. Τα παιδιά μου. Ο γιος μου που αρνιόταν να πάει για ύπνο, αν δεν είχε τη συνέχεια. Και διάβαζε πολύ, από τότε. Και η μικρή μου που είναι μία απίστευτη βιβλιοφάγος σήμερα και δηλώνει παντού ότι το βιβλίο που την έκανε να αγαπήσει το διάβασμα είναι ο «Μύθος». Και φυσικά οι λογοτεχνικοί μου πράκτορες:  η Αγγέλα Γαβρίλη (πάντα και για πάντα η Αγγέλα)  με τον Στέφανο Ξένο. Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτούς.

 

7.    Υπάρχει κάποια σχέση με τον φεμινισμό ή ενασχόληση με το γυναικείο ζήτημα;

Δεν θα το έλεγα. Έχει να κάνει με ενηλικίωση. Με μία περιπετειώδη και πολύ πονεμένη ενηλικίωση. Ίσως υπό μία έννοια, τα κοριτσάκια με τα μεγαλύτερα αδέρφια αγόρια, τα «χαϊδεμένα» της ελληνικής οικογένειας, να ενηλικιώνονται πιο αργά και ενίοτε πιο επώδυνα. Σας μιλάω εκ πείρας.

 

8.    Πώς πήγαν τα προηγούμενα βιβλία της τριλογία σου;

Το πρώτο, ο «Μύθος», εξαιρετικά καλά. Απίστευτο νούμερο για Ελλάδα και για Ελληνίδα πρωτοεμφανιζόμενη. Μεγάλος εκδοτικός, αρκετή διαφήμιση. Είχε πλάκα. Εμφανίστηκα από το πουθενά στη «Διόπτρα» που μόλις είχε βγάλει το «Νησί».  Ναι, φυσικά έγινε ντόρος. Το «Έρεβος», αρκετά καλά σε σχέση με το μικρότερο μέγεθος του εκδοτικού και δεδομένης της κατάστασης στην οποία είχε ήδη περιέλθει η χώρα μας, μάλιστα έκανε και δεύτερη έκδοση.

 

9.    Έχεις κάτι άλλο να προσθέσεις;

Σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση. Θα ήθελα σε όσα μέλη της λέσχης σας διάβασαν τον «Άθλο», να προσφέρω, αν βεβαίως το επιθυμούν, το πρώτο βιβλίο της τριλογίας, που σίγουρα θα βοηθήσει να συνδέσουν όσα ήδη διάβασαν με την αρχή της ιστορίας, καθώς θα γίνει σαφέστερη η εσωτερική συνάφεια του κειμένου.

Και πάλι σας ευχαριστώ.

 

Τα μέλη της λέσχης ευχαριστούμε ιδιαίτερα τη Βίβιαν για τη συνέντευξη!

Edited May 3, 2020 by Spark
Έγιναν αλλαγές στην μορφοποίηση του κειμένου και μειώθηκε λίγο η απόσταση μεταξύ των ερωτήσεων για ευκολία στην ανάγνωση.