Lizzy’s Scrambled Eggs

[Christos.Antonaros]

Όνομα Συγγραφέα: Χρήστος Αντώναρος
Είδος: τρόμος (νομίζω)
Βία; Λίγο
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: 1691
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Η ιστορία είναι γραμμένη στα αγγλικά. Δεν έχω περάσει τελική επιμέλεια ακόμη, αλλά θα εκτιμούσα την άποψή σας.
Αρχείο: 

Lizzy’s Scrambled Eggs.docx

[Cassandra Gotha]

Χμ. Ωραίο. (Συγγνώμη, το "χμ" το έκανα για μια λυπητερή αλήθεια: οι κακές οικογενειακές σχέσεις δεν ξεπερνιούνται ποτέ).

Νομίζω ότι είδα τα λαθάκια που φανερώνουν έλλειψη επιμέλειας. Εκτός από τα ψιλά, (για παράδειγμα, λείπει μια αντωνυμία, αν θυμάμαι καλά, σε ένα σημείο), παρατήρησα και τα εξής:

1) Επαναλήψεις. Ιδίως το θέμα "πίνω συνέχεια, για χρόνια".  Τις βρήκα πολλές για ένα τόσο μικρό κείμενο, σε κουραστικό σημείο.

2) Το άλλο είναι τα χρόνια θανάτου της Λίζζυ. Πέντε ή ένα; Εκείνη λέει ένα.

Εκτός από αυτά, βέβαια, δεν βρήκα κάτι άλλο που να θέλει διόρθωση.

Θέλουν λίγη ανάπτυξη οι χαρακτήρες, όμως. Τον αφηγητή δεν τον ένιωσα κοντά μου, δεν ήταν αληθινός, κανείς δεν ήταν. Σαν να στέκονταν, πιόνια, στη σκακιέρα του συγγραφέα τους. Μου έλειψε μία πιο ζωντανή () περιγραφή αναμνήσεων από τη ζωή τους πριν γίνουν όλα αυτά. Όχι μόνο το ότι ο πατέρας πίνει και η μητέρα είναι συνέχεια θυμωμένη (και το βγάζει στον γιο της). Κάτι πιο λεπτομερές, μια σκηνή, όχι πολλά πράγματα. Τα αυγά ήταν πολύ καλό τρικ, αλλά κάηκαν χωρίς να μυρίσουν.

Το κείμενο αυτό με άγγιξε με τους συμβολισμούς του. Όπως είπα και στην αρχή, το θέμα "κακές οικογενειακές σχέσεις" είναι από μόνο του πολύ δυνατό, θλιβερό, δύσκολο. Ό,τι πρέπει για σκοτεινές ιστορίες.