Dark Minds (2012-2014)

[Δημήτρης]

 

''Dark Minds'' τιτλοφορείται η σειρά αυτοτελών επεισοδίων που παιζόταν μέχρι και την προηγούμενη βδομάδα στη τηλεόραση, τα βράδια της Παρασκευής και του Σαββάτου. Βασισμένη σε αληθινά περιστατικά, έχει να κάνει με ανεξιχνίαστες δολοφονίες στην Αμερική. Και κάποιες λίγες στον Καναδά. Σε μορφή δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ, παρουσιάζει ο συγγραφέας και ερευνητής Μ. Γουίλλιαμ Φελπς. Έχοντας βιώσει και ο ίδιος την τραγωδία να δει μέλος της οικογένειας του να δολοφονείται, απέκτησε εμμονή με τις περιπτώσεις όπου ο δράστης την έχει σκαπουλάρει. Ταξιδεύει λοιπόν σε όλη την χώρα μιλώντας με ντετέκτιβ και αστυνομικούς που έχουν αναλάβει τις υποθέσεις, όπως επίσης και με συγγενείς των θυμάτων. Πάνω απ' όλα όμως με καταδικασμένο δολοφόνο του οποίου έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη. Όπου και του ζητάει γνώμες και συμβουλές για τις εκάστοτε έρευνες που κάνει. Πολύ καλή κίνηση πραγματικά. Ναι, γιατί για να μπορέσει κανείς να φτάσει στην άκρη του νήματος, πρέπει πριν από οτιδήποτε άλλο να μπει στο μυαλό του δολοφόνου. Να καταλάβει τον τρόπο που σκέφτεται και ενεργεί. Τα κίνητρα που τον ωθούν, αν και όποτε υπάρχουν. 

Το λοιπόν είναι ότι μου αρέσουν τα των serial killers (και οι βρωμοναζί επίσης). Να διαβάζω εννοώ και να βλέπω γι' αυτούς, όχι οι ίδιοι. Έχοντας ξοδέψει αρκετές ώρες σε διαδίκτυο, ντοκιμαντέρ και βιβλία, μπορώ πλέον να πω ότι έχω χοντροπετσιαστεί. Δεν γίνεται και διαφορετικά αν θέλει κανείς να εντρυφήσει σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Ήταν όμως μία περίπτωση που με σόκαρε. Το επεισόδιο ''Blonde, blue- eyed and gone'' με απαγωγές μικρών κοριτσιών στη Μασαχουσέτη και στο Κονέκτικατ. Ερευνώντας ο Φελπς μίλησε με γυναίκα που χώρισε τον άνδρα της επειδή την κακοποιούσε. Η οποία είχε όμοια χαρακτηριστικά με τα θύματα στις αντίστοιχες ηλικίες όταν ήταν μικρή. Έχοντας αποκτήσει ψύχωση μαζί της, τα απήγαγε ο ανεκδιήγητος για να ικανοποιήσει τις ορέξεις του. Πω ρε π..στη μου, πόσο άρρωστος πρέπει να είναι κανείς για να το κάνει αυτό; Και στο ίδιο πνεύμα πάνω- κάτω κινούνται και τα άλλα που είδα. 

Δυστυχώς αρκετοί γλυτώνουν. Πιάνονται όλοι μόνο στις ταινίες. Μερικοί ζουν ελεύθεροι την ζωή τους, ζωή που στέρησαν σε άλλους. Άλλοι αυτοκτονούν βάζοντας τέλος στη μίζερη ύπαρξη τους. Ενώ κάποιοι είναι στη φυλακή για διαφορετικά εγκλήματα, χωρίς ποτέ να μαθευτούν τα υπόλοιπα κατορθώματα τους. Καλή σειρά. Στο βαθμό που μπορεί να είναι καλό κάτι που έχει να κάνει με ανθρώπινες τραγωδίες, ήταν καλή. Προσεγμένη παραγωγή, ασκεί παράλληλα και πιέσεις στις αρμόδιες αρχές για υποθέσεις που έχουν κλείσει για να ξανανοίξουν. Must see για όποιον τρέφει ενδιαφέρον για το θέμα. 

Edited December 15, 2018 by Δημήτρης