Nienna Posted May 12, 2005 Share Posted May 12, 2005 (edited) Υπενθύμιση Εκείνο που κυλάει μέσα σου ποτέ δε θα φύγει, ξέρω· Μον' ίσως με την τελευταία σταγόνα αίμα - μα πού θα πάει, ή πού θα πας, δεν είμ' εγώ που θα σου πω. Καλημερίζεις τις καινούριες μέρες με βάρη και με θλίψεις των παλιών· κι αν τούτο που κυλάει κοντά στην φλογερή κάμαρα της ψυχής σου είναι υγρα ή αέρινα φτερά - ακόμα, πώς να σηκώσεις τόσων ημερών το βάρος; Με μουσκεμένα ρούχα, με βαρειά, θάλασσα θε να γίνεις μες στη θάλασσα - και με βαρίδια για μνήμες, σίδερα, γη θε να γίνεις αντί δαμαστής του ανέμου. Θυμήσου στα όνειρά σου πόσο είσαι ελαφρύς, και πώς λυγίζεις σκηνικά και χρώματα στη θέλησή σου... Θαρρώ πως έτσι μοιάζει το Κλειδί· έτσι κι εγώ λυγίζω. ----- 2003 ή 2004, αρχές, νομίζω. Edited June 22, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted May 12, 2005 Share Posted May 12, 2005 Είναι κάτι στιγμές που απλά σε καταβάλει η θύμιση όσων χάθηκαν με λόγο ή χωρίς λόγο... Αυτές τις στιγμές είναι που λυγίζεις για να επανέλθεις τελικά νικητής! Για να νικήσεις, όμως, χρειάζεται πρώτα να χάσεις... Και εδώ φαίνεται ο τρόπος... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted May 12, 2005 Author Share Posted May 12, 2005 Ναι, κι έπιασε. Ο παραλήπτης το πήρε το μύνημα όταν το έγραψα αυτό, το εφάρμοσε και πέτυχε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted May 14, 2005 Share Posted May 14, 2005 *smiles* Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.