Ελληνικό setting

[Cassandra Gotha]

22 hours ago, John Ernst said:

Μη νομίζεις, κάνει πολύ καλή δουλειά σαν τόπικ. Αποφορτίζει το διαγωνισμό από μια κουβέντα που, κατά τη γνώμη μου, δεν ταιριάζει καθόλου στο φόρουμ (θεωρώ δεδομένο πως όποιος αγαπάει το φανταστικό δεν του ξινίζει οποιοδήποτε setting) και κάνει κακό στον ίδιο το διαγωνισμό.

Ναι, το ξέρω.

Δεν υπάρχει κακό, τζιζ δεν κάνει, θέμα για συζήτηση. Κανένα. Το πρόβλημα, για 'μένα, είναι το πώς εξελίχθηκε αυτό εδώ το τόπικ.

Κι εδώ είναι η φάση που επιστρέφει κάποιος και απολογείται (εγώ είμαι αυτή) "με συγχωρείτε για την ένταση των λόγων μου, αλλά είμαι γενικά φορτισμένη αυτή την εποχή". Ναι, είμαι πολύ φορτισμένη, δεν έχω το κουράγιο όχι να διαβάσω τον διαγωνισμό, δεν θυμάμαι ούτε πώς με λένε, και γι' αυτό με τσαντίζει τόσο να βλέπω το αγαπημένο αυτό φόρουμ να ασχολείται με... πώς να το πω, με τσακωμούς, ρε παιδιά.  Πάλι. Από το τίποτα.

Δεν ήθελα να το παίξω δασκάλα που κουνάει το δάχτυλο, σε καμία περίπτωση (μόνη μου το λέω, κανείς σας δεν με σχολίασε έτσι). Το σφφ είναι καταφύγιο, είναι χώρος που ενώνει, δεν χωρίζει, κι αυτό είναι σπάνιο.

ON TOPIC: υποστηρίζω την άποψη να γράφει ο καθένας ό,τι γουστάρει, αρκεί το αποτέλεσμα να είναι καλό και να δείχνει όσο πιο φυσικό και αβίαστο γίνεται. Θέλει να γράφει για Κέλτες, για Χόμο Ερέκτους, για Ολύμπιους, για Αβορίγινες; Αρκεί να το κάνει σωστά. Η τέχνη δεν έχει όρια.

[DinoHajiyorgi]

Ένα εξωγήινο σκάφος εξαπολύει βλήμα κατά του πλανήτη Γη. Το βλήμα κονιορτοποιεί την Νέα Υόρκη αφήνοντας ένας φλεγόμενο κρατήρα στη θέση της.

Τρολάς: "Ουάου!"

Ένα εξωγήινο σκάφος εξαπολύει βλήμα κατά του πλανήτη Γη. Το βλήμα κονιορτοποιεί την Αθήνα αφήνοντας ένας φλεγόμενο κρατήρα στη θέση της.

Τρολάς! "Πφφ... τι γελοίο. Αχαχούχα!"

[Unicron]

30 minutes ago, DinoHajiyorgi said:

Ένα εξωγήινο σκάφος εξαπολύει βλήμα κατά του πλανήτη Γη. Το βλήμα κονιορτοποιεί την Νέα Υόρκη αφήνοντας ένας φλεγόμενο κρατήρα στη θέση της.

Τρολάς: "Ουάου!"

Ένα εξωγήινο σκάφος εξαπολύει βλήμα κατά του πλανήτη Γη. Το βλήμα κονιορτοποιεί την Αθήνα αφήνοντας ένας φλεγόμενο κρατήρα στη θέση της.

Τρολάς! "Πφφ... τι γελοίο. Αχαχούχα!"

Ναι, γιατί το πρώτο σενάριο είναι πιο αληθοφανές. Λέτε οι εξωγήινοι να ταξιδέψουν μερικά εκατομμύρια έτη φωτός και να έρθουν ξεβράκωτοι στ’ αγγούρια μη γνωρίζοντας ποιοι είναι οι στρατηγικοί στόχοι στη Γη που πρέπει να εξουδετερώσουν πρώτα; Είναι αληθοφανές να επιτεθούν σε μια κουτσουλιά στον παγκόσμιο χάρτη και όχι στην μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη του κόσμου;

Επίσης σε ταινίες τύπου alien invasion υπάρχει πάντα το αντίπαλο δέος, έτσι ώστε να προκύψει στο τέλος μια ενδιαφέρουσα μάχη. Αν η επίθεση γίνει στην Ελλάδα, εμείς με τι θα απαντήσουμε; Με το πυρηνικό οπλοστάσιο που δεν έχουμε; Η μήπως με τις στοχευμένες ενέργειες της κυβέρνησης που δρα με το σκεπτικό «Ο κόσμος καταστρέφεται αύριο. Πορεία διαμαρτυρίας την επόμενη Δευτέρα!»;

[DinoHajiyorgi]

4 minutes ago, Unicron said:

Ναι, γιατί το πρώτο σενάριο είναι πιο αληθοφανές. Λέτε οι εξωγήινοι να ταξιδέψουν μερικά εκατομμύρια έτη φωτός και να έρθουν ξεβράκωτοι στ’ αγγούρια μη γνωρίζοντας ποιοι είναι οι στρατηγικοί στόχοι στη Γη που πρέπει να εξουδετερώσουν πρώτα; Είναι αληθοφανές να επιτεθούν σε μια κουτσουλιά στον παγκόσμιο χάρτη και όχι στην μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη του κόσμου;

Επίσης σε ταινίες τύπου alien invasion υπάρχει πάντα το αντίπαλο δέος, έτσι ώστε να προκύψει στο τέλος μια ενδιαφέρουσα μάχη. Αν η επίθεση γίνει στην Ελλάδα, εμείς με τι θα απαντήσουμε; Με το πυρηνικό οπλοστάσιο που δεν έχουμε; Η μήπως με τις στοχευμένες ενέργειες της κυβέρνησης που δρα με το σκεπτικό «Ο κόσμος καταστρέφεται αύριο. Πορεία διαμαρτυρίας την επόμενη Δευτέρα!»;

 

Σε διαβάζω... και αισθάνομαι κενό. Το διαστημόπλοιο στο παράδειγμα μου έρηξε κατά του πλανήτη... ο στόχος ήταν η Γη.

Δεν μπορώ... και φταίω εγώ. Δεν κάνεις κουβέντα με έναν FlatEarther. Δεν γίνεται. Στο τέλος αμφιβάλεις για τα δικά σου λογικά.

[Starbuck]

1 minute ago, Unicron said:

Ναι, γιατί το πρώτο σενάριο είναι πιο αληθοφανές. Λέτε οι εξωγήινοι να ταξιδέψουν μερικά εκατομμύρια έτη φωτός και να έρθουν ξεβράκωτοι στ’ αγγούρια μη γνωρίζοντας ποιοι είναι οι στρατηγικοί στόχοι στη Γη που πρέπει να εξουδετερώσουν πρώτα; Είναι αληθοφανές να επιτεθούν σε μια κουτσουλιά στον παγκόσμιο χάρτη και όχι στην μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη του κόσμου;

 

 

 

Επίσης σε ταινίες τύπου alien invasion υπάρχει πάντα το αντίπαλο δέος, έτσι ώστε να προκύψει στο τέλος μια ενδιαφέρουσα μάχη. Αν η επίθεση γίνει στην Ελλάδα, εμείς με τι θα απαντήσουμε; Με το πυρηνικό οπλοστάσιο που δεν έχουμε; Η μήπως με τις στοχευμένες ενέργειες της κυβέρνησης που δρα με το σκεπτικό «Ο κόσμος καταστρέφεται αύριο. Πορεία διαμαρτυρίας την επόμενη Δευτέρα!»;

 

Συγνώμη κιόλας με το συμπάθιο, αλλά το επιχείρημά σου είναι άτοπο. Αν θες να μιλήσουμε για πολιτική, η κουτσουλιά αυτή έχει σχεδόν τρομακτική στρατηγική θέση, πλούσιο φυσικό περιβάλλον, ενώ στα μάτια της ευρωπαϊκής δύσης είναι η πηγή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και απαρχή της αστικής δημοκρατίας (μπαι δε γουέι έτσι λειτουργεί σήμερα κι ο καπιταλισμούλης). Σε συνδυασμό με την διεθνή πολιτική σκηνή η βαλκανική χερσόνησος θα με βόλευε πάρα πολύ εάν ήμουν εξωγήινη ηγέτης της φυλής μου για να δημιουργήσω τη βάση μου. Και μάλλον σου διαφεύγουν και οι λόγοι για τους οποίους γεννήθηκε τελικά το σαι φαι και πού. Το σαι φαι στο σύνολό του γεννήθηκε μαζί με τον μοντερνισμό για να αναδείξει στις περισσότερες περιπτώσεις τις ανησυχίες των ανθρώπων ως προς τον ορθολογισμό και την αλαζονεία που έφερε μαζί του, την αδιάφορη ή καταθλιπτική ταυτότητα των πόλεων και το αποτέλεσμά του που ήταν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι. Στην ουσία ήρθε για να εκφράσει τον φόβο των ανθρώπων για ένα δυσοίωνο μέλλον. Μπορεί το 1800 να μην χωρούσε σαι φαι στα χωριουδάκια της Ελλάδας από την άποψη ότι δεν υπήρχε η ανάγκη, αλλά στη σημερινή Αθήνα, με το ελληνικό που θέλουν να χτίσουν ουρανοξύστες, ή τη Θεσσαλονίκη με τα ποσοστά ανεργίας, την εγκληματικότητα και το τσιμέντο της αντιπαροχής, όχι απλά χωράει αλλά περισσεύει κιόλας. 

[Mournblade]

Εγώ είμαι 100% μαζί με την Άννα. Η τέχνη δεν έχει όρια. Και δεν θα έπρεπε να υπάρχουν τσακωμοί εδώ μεσα.

Υγ: είμαι σίγουρος πως αν βρισκόμασταν όλοι μαζί κάπου όπου δεν θα έμπαιναν τοίχοι ανάμεσά μας (οθόνες), σε κάποια ταβέρνα ίσως, αυτή η κουβέντα θα είχε εξελιχθεί πολύ διαφορετικά.

Edited April 29, 2019 by Mournblade

[WILLIAM]

Μιλήσανε εδώ πιο έμπειροι από εμένα στη συγγραφή και με εκδόσεις οπότε ίσως να είναι περιττή η δική μου συνεισφορά αλλά ήθελα να πω μερικά πράγματα στο Unicron.

Ας αρχίσουμε από τα δύο πράγματα στα οποία συμφωνούμε. Ναι το ευρύ ελληνικό κοινό δεν αγαπάει το φανταστικό σε καμία έκφανσή του, το γιατί είναι μια άλλη ιστορία. Στις ταινίες δεν έχουμε τους προϋπολογισμούς του Χόλυγουντ για να κάνουμε σημεία και τέρατα και επειδή δεν έχει απήχηση το θέμα δεν κάνουμε τέτοιες ταινίες.

Ας πάμε στη μακριά λίστα των αντιρρήσεών μου:

Πρώτον και κύριον, τα βιβλία δεν είναι ταινίες, πρέπει να το καταλάβεις πλέον, Όσο και αν είναι δράσης και έχουν σασπένς και τεράστιες σεκάνς μάχης ή δράσης δεν είναι ταινίες.

Είπες κάτι για τα ονόματα και χρησιμοποίησες ονόματα που έχουμε συνδέσει με τις λαϊκές τάξεις καλώς ή κακώς. Ποιος σου λέει όμως να μην χρησιμοποιήσεις τα κανονικά ονόματα; Χαράλαμπος, Κυριακή; Ή άλλα πιο επίσημα; Αρχαιοπρεπή αν θέλεις, Ρωμανός, Λέων, ή σύγχρονα Δημήτριος, Βασίλειος. Ακόμα και ονόματα με ειδική σημασία όπως Ελπιδοφόρος (και μη μου πεις ότι δεν δίνονται τέτοια ονόματα πια γιατί έχω στο πελατολόγιό μου). Γελοίο είναι μόνο ότι εσύ σκέφτεσαι ως γελοίο. Και γιατί όχι Χ-Files στην Αθήνα; Να σου θυμίσω μήπως ότι η σειρά δεν ήταν μόνο για εξωγήινους αλλά γενικά για το ανεξήγητο; Και έχει η Αθήνα και η Ελλάδα πολλά τέτοια να επιδείξει.

Λοιπόν λες ότι δε γίνεται φανταστικό με ελληνικό χρώμα;

Ο τρόμος δεν είναι το στοιχείο μου αλλά για ρίξε μια ματιά στην ιστορία αυτή του Mesmer

 

και μετά πες μου αν γίνεται.

Το φάντασι σε γενικές γραμμές το τοποθετούμε σε άλλους κόσμους αλλά δεν είναι απαραίτητο να πάρεις τη φεουδαρχική Ευρώπη του Μεσαίωνα για μοντέλο, πάρε την ανατολή, χρησιμοποίησε το Βυζάντιο ας πούμε. Και αν δεν έχει Ορκς και Βαργκς δεν έχεις παρά να δανειστείς από την Ελληνική μυθολογία και λαογραφία ή να φανταστείς και μερικά δικά σου. Εδώ θα σου δώσω ένα παράδειγμα από δική μου ιστορία 

Και για να μην αφήσουμε και την επιστημονική φαντασία παραπονεμένη. Γιατί όχι στην Ελλάδα; Επειδή δεν έχουμε διαστημικό πρόγραμμα ή ανάλογες επιστημονικές δομές; Εντάξει το δέχομαι αυτό αλλά γιατί όχι κάτι σαν την Σφαίρα του Κράιτον ή σαν το Stargate; Μόνο η Αίγυπτος είναι αρκετά μυστήρια;

Επίσης ειπώθηκε κάτι για κατασκοπία και υψηλή τεχνολογία. Το ότι δεν έχουμε εμείς την τεχνολογία που υπάρχει έξω σαν κοινό, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και φορείς που έχουν. Όσο για την ΕΥΠ δεν είναι η CIA αλλά σου λέω μετά λόγου γνώσεως ότι στα Βαλκάνια και την Τουρκία έχει ένα πολύ καλό δίκτυο. Ανάλογα ισχύει και για το στρατό. Ή νομίζεις ότι κάθε Αμερικανός πεζοναύτης είναι ο Ράμπο;

Αλλά επειδή φαίνεται ότι με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο λειτουργείς καλύτερα, θα πάω να στο εξηγήσω από εκεί.

Στο παράδειγμα που έδωσε ο κύριος Χατζηγιώργης αντέδρασες πολύ υποτιμητικά, γιατί; Επειδή δεν έχει τα σούπερ εφέ; Ή επειδή είναι στην Ελλάδα, νομίζεις ότι αν προέκυπτε τέτοιο θέμα θα καθόμασταν να μας σφάξουν; Δεν θα κινητοποιείτο ο στρατός; Και η λύση δεν είναι το πυρηνικό οπλοστάσιο, ο πρώτος διδάξας, ο Όργουελ στον πόλεμο των κόσμων εξόντωσε τους εξωγήινους εισβολείς με τον πιο απλό τρόπο με τα βακτήρια.

Γιατί το Χόλυγουντ μπορεί να κάνει μια ταινία για τον Γουίλλιαμ Γουάλλας και εμείς όχι μια ταινία για δικούς ήρωες ιστορικούς ή μυθολογικούς; Και να σε πληροφορήσω ότι η Σκωτία είναι πολύ πιο μικρή σαν χώρα από την Ελλάδα και ότι με το Braveheart θα ρίξανε το γέλιο της αρκούδας όπως εμείς με την Τροία ας πούμε γιατί τα ιστορικά λάθη πάνε σύννεφο. Αρκεί να σου πω ότι ο Γουάλλας πέθανε το 1297 και ο Εδουάρδος ο Α’ το 1307 και όχι ταυτόχρονα ενώ ο Ρόμπερτ Δε Μπρους δεν ήταν καθόλου προδότης αλλά επίσης εθνικός ήρωας της Σκωτίας.

Τελικά νομίζω ότι το πρόβλημά σου δεν είναι το περιβάλλον είναι απλά ένα πρόβλημα που έχουν πολλοί νεοέλληνες, η ξενομανία. Αν το κάνουν οι ξένοι είναι ουάου αν το κάνει Έλληνας σου ξινίζει.

Διάβασε το κομμάτι στο σπόιλερ (το έβαλα εκεί για να μη μεγαλώσει τρομακτικά ένα ήδη μεγάλο ποστ) και πες μου σε τι θα του ανέβαζε την αίσθηση να ήταν στα Μεσοδυτικά των ΗΠΑ αντί για την Ελλάδα.

Spoiler

Ο Βασίλης ήπιε λίγο νερό από το θερμός απολαμβάνοντας τη δροσιά του και μετά το άφησε το δοχείο στη σκιά της συκιάς στην άκρη του χωραφιού. Έπιασε πάλι την τσάπα και έσκαψε το βρεγμένο έδαφος ανοίγοντας ένα νέο αυλάκι για να διοχετευθεί το νερό από το πηγάδι που πότιζε τα σπαρμένα ζαρζαβατικά. Σκούπισε το ιδρωμένο του μέτωπο και έριξε μια ματιά τριγύρω.

Είδε έναν άνδρα να έρχεται φουριόζος στο στενό μονοπάτι ανάμεσα στο χωράφι του και στο διπλανό του δάσκαλου με τις ελιές. Μισόκλεισε τα μάτια για να δει καλύτερα ποιος ήταν μια και είχε τον ήλιο κόντρα και τελικά γνώρισε τον Στράτο, τον γείτονα από πιο πάνω.

-Που πας τόσο βιαστικός; του φώναξε.

Η απάντηση ήταν ένας βαθύς λαρυγγικός ήχος.

-Τι έπαθες; ρώτησε ο Βασίλης.

Τώρα που είχε έρθει κοντά του ο άλλος μπορούσε να δει ότι το πρόσωπό του ήταν αγριεμένο, τα μάτια του στενευμένα και έδειχνε σαν κάτι να είχε αλλάξει πάνω του. Ένα άσχημο προαίσθημα κυρίευσε τον Βασίλη που έκανε πίσω. Όχι αρκετά γρήγορα όπως φάνηκε. Η γροθιά του άλλου τον βρήκε στο σαγόνι με μια δύναμη που δεν φαινόταν ότι διέθετε, έπεσε πίσω και η όραση του θόλωσε από την απότομη πτώση. Όταν καθάρισε είδε τον άλλο άνδρα να σηκώνει μια τεράστια πέτρα και να σημαδεύει το κεφάλι του.

 

Η Άννα σταμάτησε να τρέχει και διπλώθηκε στα δύο προσπαθώντας να πάρει ανάσα. Είχε τρέξει πάνω από ένα χιλιόμετρο μέσα στην Αυγουστιάτικη κάψα και δεν ήταν ξεκούραστη ευθύς εξαρχής μιας και δούλευε από το πρωί. Η σκέψη της γύρισε στην ταβέρνα που δούλευε, από εκεί που είχε φύγει τρέχοντας με το μικρό της γιο όταν είχε αρχίσει όλο αυτό. Την τελευταία φορά που είχε κοιτάξει υπήρχαν πάνω από μια ντουζίνα άνθρωποι στο πάτωμα, νεκροί και τραυματίες ενώ οι υπόλοιποι είχαν ριχτεί ο ένας στον άλλο με μαχαίρια του  φαγητού, με νύχια και με δόντια. Και όλα αυτά ξαφνικά χωρίς καμία αιτία, χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια ανταλλαγή εκφράσεων, κάποια βρισιά ή προσβολή.

Κοίταξε τον Ανδρέα δίπλα της. Με την παιδική ενεργητικότητα ο γιός της ήταν πολύ πιο λίγο καταβεβλημένος από εκείνη, βοηθούσε και το ότι ήταν πολύ μικρός για να καταλαβαίνει τι γίνεται.

Κοίταξε γύρω της, είχε βρεθεί στις παρυφές του οικισμού της Ανάξου, εδώ υπήρχαν πιο πολλά χωράφια και λιγότερα σπίτια. Μπροστά της υπήρχε ένα μικρό πέτρινο σπίτι μέσα σε ένα χωράφι με μερικές ελιές και φαινόταν ότι κάποιος έμενε εδώ. Πήρε και πάλι τον Ανδρέα από το χέρι και πλησίασε την πόρτα του χωραφιού. Ήταν κλειδωμένη.

-Είναι κανείς εδώ; φώναξε. Σας παρακαλώ χρειάζομαι βοήθεια.

Η πόρτα του σπιτιού άνοιξε και βγήκε ένας άνδρας. Άρχισε να προχωράει προς το μέρος τους με μια ακαμψία που έκανε την κοπέλα να παγώσει, ήταν σαν τους άλλους πίσω στην ταβέρνα.

 

Ο Βασίλης τραβήχτηκε αλλά όχι αρκετά γρήγορα όπως αποδείχτηκε. Το κύμα πόνου που ξαφνικά τον κυρίευσε και ο ξερός ήχος που ακούστηκε τον ενημέρωσαν πέρα κάθε αμφιβολίας ότι είχε σπάσει το πόδι του.

-Στράτο! φώναξε μαζί με μια κραυγή πόνου. Για όνομα του Θεού! Τι κάνεις;

Πάλι ο ήχος αυτός που θύμιζε λύκο ή κάποιο άλλο αγρίμι. Ο Βασίλης προσπάθησε να τραβηχτεί αλλά η πέτρα τον είχε καθηλώσει. Καθώς προσπαθούσε όμως το χέρι του βρήκε το στειλιάρι της τσάπας του. Με την δύναμη της απελπισίας την άρπαξε και χτύπησε. Βρήκε τον Στράτο στο πλάι του κεφαλιού και τον σώριασε στο έδαφος. Με ένα γρύλισμα εκείνος έκανε να ξανασηκωθεί. Ο Βασίλης χτύπησε ακόμα μια φορά και τον βρήκε στη βάση του κρανίου, αυτή τη φορά ο άλλος άνδρας έμεινε ακίνητος, νεκρός ή όχι δεν μπορούσε να το πει.

 

Ο άνδρας πλησίασε και η Άννα είδε ότι η ακαμψία που είχε παρατηρήσει οφειλόταν στο γεγονός ότι χώλαινε. Καθώς εκείνος έφτανε στην πόρτα παρατήρησε ότι στη ζώνη του είχε περασμένα δύο μαχαίρια, το ένα ήταν ένα στιλέτο, είχε ξαναδεί ένα όμοιο σε έναν πάγκο μικροπωλητή στο Μοναστηράκι, το άλλο ήταν πιο μεγάλο και με φαρδύτερη λάμα, έμοιαζε σαν κάποιο είδος μικρού ξίφους.

-Σε παρακαλώ, είπε, χρειάζομαι καταφύγιο με το γιο μου. Γίνεται μακελειό εκεί έξω.

-Και λίγα λες, είπε ο άνδρας ενώ ξεκλείδωνε, θα έπρεπε να τον πάρεις και να φύγεις.

-Εσύ δεν έφυγες, είπε η Άννα.

-Εγώ δεν μπορώ να το κάνω, είπε ο άνδρας και άνοιξε την πόρτα.

Πέρασε μέσα μαζί με τον Ανδρέα και γύρισε και κοίταξε προς τον οικισμό, οι κραυγές είχαν πολλαπλασιαστεί αλλά δεν φαινόταν κανείς στο δρόμο. Ο άνδρας κλείδωσε και στράφηκε προς το μέρος της, εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησε ότι τον είχε ξαναδεί.

Και για να μην πεις ότι το κάνω επίτηδες αυτά τα κομμάτια είναι γραμμένα εξαιτίας αυτού του θέματος: 

(που σκεφτόμουν ακριβώς αν μια ιστορία μπορεί να δουλέψει στα καθ' ημάς.

Α και ένα τελευταίο. Η δεκαετία του 80 είχε ένα κλίμα πολιτικής πόλωσης που το σημερινό μόνο το ανταγωνίζεται, επίσης είδαμε για πρώτη φορά υπουργούς και στελέχη της κυβέρνησησς να σπάνε πιάτα και να πετάνε λουλούδια στα σκυλάδικα. Μη μιλάς λοιπόν για μια εποχή τέτοιου λαϊκισμού σαν να ήταν η αναγέννηση, Χώρια που είσαι μικρός για να τη θυμάσαι.

Edited April 29, 2019 by WILLIAM
Μια μικρή διόρθωση.

[Mesmer]

1 hour ago, WILLIAM said:

Ο τρόμος δεν είναι το στοιχείο μου αλλά για ρίξε μια ματιά στην ιστορία αυτή του Mesmer

και μετά πες μου αν γίνεται.

WILL, ευχαριστώ για το mention, αλλά έχει ήδη σχολιάσει, και μάλιστα απάντησε σε δικό σου σχόλιο... 😆

 

[WILLIAM]

Τζάμπα το παλεύω δηλαδή να του δείξω ότι όλα γίνονται αρκεί ο συγγραφέας να μην κλείνει τα μάτια.

[AlienBill]

Ολα τα λογοτεχνικά είδη μπορούν να προσαρμοστουν στην ελληνική πραγματικότητα. Οταν έγραψα ότι κατανοώ το ξένο σέτινγκ σε ζητήματα διεθνούς κατασκοπίας και μεθόδων έρευνας που δεν έχουν τα μέσα να τις εφαρμώσουν οι συμπατριώτες μας, το ανέφερα αποκλειστικά για όσους επιθυμούν να εισάγουν στην ιστορία τους αυτά τα στοιχεία.

Αλλά αν δεν συντρέχουν τέτοιοι λόγοι, όλα τα είδη μπορούν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον της χώρας μας. Πρόσφατα διάβασα το "σκοτεινό πέπλο" του Δάμτσιου που είναι περιπέτεια-θρίλερ με δράση, τοποθετείται στη Θεσσαλονίκη και έχει προσαρμοστεί πλήρως στο περιβάλλον της.

Edited April 30, 2019 by AlienBill
να βαλω ένα κόμμα

[Mournblade]

Ωραίο παράδειγμα Βασίλη. 

Το διάβασα κι εγώ και ούτε μια φορά δεν πέρασε από το μυαλό μου οτι δεν ταιριάζει στο Ελληνικό στοιχείο (κι ας είμαι από αυτούς που συνιστούν προσοχή σε ανάλογες περιπτώσεις).

Προσωπική μου γνώμη: μπορείς να γράψεις Ε.Φ. με ελληνικό χρώμα, οξύνοντας τις αντιθέσεις ή χρησιμοποιώντας Έλληνες σε ξένο περιβάλλον (πχ στο ΜΙΤ ή στο CERN). Ή γράφοντας δυστοπία. Ή απλώς γράφοντας για το πολύ μακρινό μέλλον. Υπάρχουν τρόποι, αν είσαι διατεθειμένος να το κάνεις.

Χωρίς να έχω καμία διάθεση να δυναμιτίσω περαιτέρω τη συζήτηση, όμως, διαφωνώ πως όλα τα επιχειρήματα του Βαγγέλη είναι για τον κάλαθο των αχρήστων.

Και εξηγούμαι: η λέξη κλειδί είναι η λέξη απήχηση. Είτε εντός των συνόρων, είτε εκτός. Και το κοινό στο οποίο στοχεύεις. 

Εκεί αποσκοπούν όλα τα (ιδιαίτερα, δε λέω ) επιχειρήματά του. 

Με λίγα λόγια: γίνεται να γράψεις - και μάλιστα πολύ καλά - ΕΦ/Φανταζι/τρόμο στην Ελλάδα. Το θέμα είναι πόσοι αναγνώστες, τη δεδομένη χρονική στιγμή, βρίσκουν ελκυστικότερο το ελληνικό σέτινγκ από το ξένο/μυθικό (πχ του Έλρικ); Πόσο μακρινό είναι το reach που μπορεί να έχει το ελληνικό σέτινγκ; Πόσο εύκολα μπορείς να πείσεις έναν δύσπιστο Έλληνα ή έναν Σουηδό αναγνώστη πως αξίζει να επενδύσει τον αναγνωστικό χρόνο του σε ένα έργο που διαδραματίζεται στην Ελλάδα. Και το κυριότερο: είσαι σίγουρος πως κινούμενος αντίθετα στο παγκόσμιο ρεύμα (γιατί το φανταστικό, κακά τα ψέματα, έχει παγκόσμιο χαρακτήρα αν κρίνουμε από τις γνωστές σε όλους μας επιτυχίες) θα αυξήσεις το ενδιαφέρον γύρω σου; Δηλαδή, λέμε πως οι Έλληνες αναγνώστες σνομπάρουν τους Έλληνες συγγραφείς και ο λόγος είναι γιατί τα έργα τους διαδραματίζονται σε κόσμους που δεν έχουν ελληνικό χρώμα; Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω. Άλλοι είναι οι λόγοι, μάλλον περισσότερο πεζοί. 

Κλείνοντας, ένα παράδειγμα: το Witcher. Μια παγκόσμια επιτυχία' ειδικά από τη στιγμή που το videogame σύστησε το συγκεκριμένο σύμπαν στο ευρύ κοινό. Αν δεν κάνω λάθος, ο συγγραφέας έχει αντλήσει μυθικά στοιχεία από τα Βαλκάνια, είναι ένα μείγμα ετερόκλητων λαογραφικών στοιχείων, που δεν άπτονται αποκλειστικά στην Πολωνική κουλτούρα. Η κερκόπορτα ήταν το βιντεοπαιχνίδι. Όμως όφελος τελικά είχε και η λογοτεχνία. Άρα, σύμφωνα πάντα με τη δική μου αντίληψη, καλό είναι να είμαστε ανοιχτοί σε όλα, να υπάρχει χώρος για οτιδήποτε γνώριμο ή διαφορετικό, ώστε να μέσα από τη δημιουργικότητα να αναδειχθεί το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα.

[Old man & SiFi]

 

Να ‘στε καλά βρε παιδιά, μου θυμίσατε τις παλιές, καλές(;) μέρες του φόρουμ και τον λόγο για τον οποίο δεν συμμετέχω όπως παλιά.

Ας  ρίξω κι  εγώ την πετριά μου και παρακαλούνται οι mods να βάλουν link στα παλιά τόπικ για να μην ανοίξουν καινούργια.

Επειδή με την fantasy και το horror έχω καλυφθεί (διαβάστε και την Βίλκα της Άννας ΜΑΣ όσοι έχετε –ακόμα– αντιρρήσεις), ας πάμε στην ΕΦ.

 Ιστορίες ΕΦ στην Ελλάδα; Ελλάδα ξέρουμε τι είναι. Τι είναι ΕΦ όμως; (Ανοίγει παλιό τόπικ και μαθαίνουμε ότι η ΕΦ δεν αφορά (και) το πιθανό μέλλον αλλά μόνον πολέμους στο διάστημα). Αν κάποιοι (αφελείς) διαβάζετε για το μέλλον (πιστεύοντας ότι διαβάζετε ΕΦ)  θα έχετε παρατηρήσει ότι αρκετοί, μη σωβινιστές συγγραφείς, φαντάζονται ότι θα υπάρχει μια παγκόσμια κυβέρνηση, οπότε το setting μιας τέτοιας ιστορίας μπορεί να είναι ακόμα και η Γουαδελούπη. (αλλά η Ελλάδα αποκλείεται). Θέλετε κι άλλο ατράνταχτο επιχείρημα;

Τι είναι ποιοτικό; Μα, αυτό που αρέσει στον περισσότερο κόσμο. Ανοίγει άλλο παλιό τόπικ και μας πείθει ΟΛΟΥΣ ότι η πλειοψηφία έχει –ΠΑΝΤΑ- δίκιο. Γι αυτό κι εγώ (που το μελέτησα) διαβάζω, βλέπω και ακούω, ΜΟΝΟ ότι έχει εγκρίνει η πλειοψηφία (Δημοκρατία δεν είναι αυτό;).

Κάτι τελευταίο: Δεν έχετε αποδεχτεί ότι ζούμε στην εποχή της εικόνας και αντί να αλλάξατε τον τρόπο που σκέφτεστε έχετε μείνει κολλημένοι στον γραπτό λόγο. Ήρθε (ή μάλλον έχει περάσει πια) ή ώρα να εκσυγχρονιστείτε και να αλλάξετε το φόρουμ σε κάτι πιο κινηματογραφικό-τηλεοπτικό (με φωτογραφίες έστω). Τα διαγωνιζόμενα έργα (όχι αυτά τα παλιο-διηγήματα) θα πρέπει να είναι εικόνες με κείμενο και μουσική (τουλάχιστον), ή  (ιδανικά) σε βίντεο.

Υ.Γ. Τα βάζετε (σχεδόν) όλοι με τον Unicorn, δειλοί! Αν υπήρχε ακόμα εδώ ο Disco_Volante δεν θα τολμούσατε!

[Mesmer]

7 hours ago, Unicron said:

έχω το δικαίωμα της προσωπικής γνώμης, πως ιστορίες Ε.Φ σε Ελληνικό σκηνικό δεν είναι ρεαλιστικές και κανένας δεν μπορεί να τις πάρει στα σοβαρά.

Ναι, αλλά η προσωπική σου γνώμη πρέπει να αφορά μόνο εσένα και κανέναν άλλον. Δεν μπορείς να λες ότι «κανένας δεν μπορεί να τις πάρει στα σοβαρά» όταν όλοι (-2) εδώ μέσα τις παίρνουν στα σοβαρά. Εκτός αν έχεις κάποιες αποδείξεις/στατιστικές/έρευνες που να αποδεικνύουν το αντίθετο. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν κάποιες αποδείξεις ότι ακόμη και σε διεθνές επίπεδο παίρνουν στα σοβαρά ΕΦ ιστορίες με φόντο την Ελλάδα.

Και για να γίνουμε και πιο συγκεκριμένοι, οι παλιοί σίγουρα θα το θυμούνται, οι πιο καινούριοι μπορεί να μην το γνωρίζουν, αλλά το φόρουμ φιλοξενεί ένα διήγημα το οποίο έχει πάρει την πρώτη θέση σε διεθνή διαγωνισμό και, επίσης, έχει εκδοθεί στην Ιταλία. Το εν λόγω διήγημα εκτυλίσσεται, άκουσον-άκουσον, στη Φολέγανδρο. Αναφέρομαι στην Αίθρα του Μιχάλη mman Μανωλιού.

Apologies: Ελπίζω να μην ενόχλησε πολλούς που χρησιμοποίησα παράδειγμα από τον λογοτεχνικό χώρο και όχι από τηλεόραση/κινηματογράφο. Και πάλι, σόρι.

[WILLIAM]

Να' σαι καλά γέρο μου, μ' εκανες να γελάσω!

Mesmer, ντροπή! Πως τολμάς να φέρνεις λογοτεχνικό παράδειγμα σε μια τέτοια συζήτηση ενώ υπάρχουν τόσες ταινίες!

Εντάξει το πρόβλημα με το κοινό και τις προτιμήσεις του υπάρχει αλλά το Βυζάντιο ή η αρχαία Ελλάδα είναι γνωστά αρκετά έξω για να μην δύσκολο να διαβάσει ένας ξένος μια ιστορία που έχει μια τέτοια βάση, Πόσο δε ο Έλληνας, αυτήν την ξενομανία πρέπει να καταπνίξουμε λίγο.

Αν ο Μάρτιν χρησιμοποίησε τη Μεσαιωνική Αγγλία για να φτιάξει τα Επτά Βασίλεια γιατί να μην κάνει ένας Έλληνας το ίδιο με το Βυζάντιο και πιστέψετε με οι Λάνιστερ είναι γατάκια μπροστά στις συνωμοσίες των Βυζαντινών οίκων.

Edited April 30, 2019 by WILLIAM

[Starbuck]

Παιδιά κουράστηκα πια μ' αυτή την κουβέντα. Και εμένα η αδερφή μου θεωρεί ότι το σαι φαι είναι χαζό και δεν έχει κανένα νόημα ύπαρξης την ίδια στιγμή που εγώ είμαι πορωμένο νέρντουλο. Τι πάει να πει δηλαδή ρώτα δέκα άτομα; τι επιχείρημα είναι αυτό δεν το καταλαβαίνω. Εμείς κάνουμε ότι είναι να κάνουμε και μπορεί να έχει απήχηση σε 20 χρόνια από ΤΏΡΑ. Μπορεί και ποτέ αλλά τι να γινει. Ή μήπως να γίνω καμία Λένα Μαντά να κινούμαι με το τι πουλάει. Ή ακόμα καλύτερα να μην κουράζω το μυαλό μου να βρω ιδέες, αφού η συνταγή είναι δοκιμασμένη : εξωγήινη εισβολή στις ΗΠΑ. Τελεία. Να βγάλουμε και κάνα φράγκο δηλαδή. Την λε γκεν την κράζανε όταν έβγαλε τα πρώτα της έργα. Τον βαν Γκογκ τον λέγανε άχρηστο που δεν ξέρει να ζωγραφίζει η ελίτ εκεί των ρεαλιστών. ΕΔΏ ΤΟΝ ΑΪΝΣΤΆΙΝ ΚΟΡΟΙΔΕΥΑΝΕ η επιστημονική κοινότητα ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΩΡΊΑ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. ΑΛΉΘΕΙΑ... ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΚΩΛΩΣΟΥΜΕ;;; πόσο πιο ανελεύθερο πόσο. 

Απαιτώ να αλλαχτεί το όνομα του τοπικ από ελληνικό σετινγκ σε σάιμπερ Μανούρα. 

Starbuck out. 

 

[WILLIAM]

Εντάξει αγαπητέ Unicron, ακόμα και αν είναι έτσι -και αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο αν - τότε ακόμα περισσότερο πρέπει να τιμήσουμε τα Ελληνικά χρώματα. Σαν ελληνική κοινότητα του Ελληνικού είναι καθήκον  και ευθύνη μας να το αλλάξουμε αυτό, δεν νομίζεις;

[Ιρμάντα]

39 minutes ago, Unicron said:

Τουλάχιστον μπορούμε να συμφωνήσουμε πως ο μέσος Έλληνας (είτε διαβάζει βιβλία είτε όχι) θεωρεί πως Ε.Φ. σε Ελληνικό σκηνικό δεν μπορεί να σταθεί σοβαρά, παρά μόνο σαν παρωδία; Αν όχι, τότε πάω πάσο και δεν έχει νόημα να το συζητάμε άλλο.

Αν όμως ισχύει το παραπάνω, τότε προσωπικά προτιμώ να ακολουθώ το δόγμα του "Give the people what they want". Τώρα αν κάποιος άλλος θέλει να γράφει με σκοπό να τον διαβάσει ένα 5-10% του αναγνωστικού κοινού, πάλι δικαίωμά του είναι.

Όχι, διότι ο μέσος Έλληνας, αν μάλιστα δεν διαβάζει και βιβλία, παίζει να μην ξέρει καν τι είναι ε.φ. ή (ακόμη χειρότερα) να νομίζει ότι η ε.φ. είναι μόνο διαγαλαξιακές μάχες, αστρόπλοια και θανατεροί εξωγήινοι με σαράντα δάχτυλα σε κάθε χέρι. Κοινώς η έλλειψη παιδείας του μέσου Έλληνα τον κάνει να έχει τραγικά περιορισμένη άποψη περί του είδους. Συμφωνώ με τον πρίγκιπα @WILLIAM και θα επιμείνω ότι η έλλειψη γενικότερης λογοτεχνικής παιδείας δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση άλλοθι για μας τους συγγραφείς. Καθήκον μας να γράψουμε πράγματα που θα μας βγάλουν από τη βαλτωμένη μας αντίληψη και θα αλλάξουν το πώς μας βλέπουν οι άλλοι. Αυτό είναι πάντα το έργο της τέχνης. Να θέτει κάθε φορά λίγο πιο πέρα τα όρια.

[Ιρμάντα]

13 minutes ago, Unicron said:

Μια από αυτές μου απάντησε θετικά όμως τελικά δεν το προχώρησα. Έδιναν μόνο 7000 δολάρια και αν τελικά γινόταν ταινία δεν θα είχα καμία απολύτως επιπλέον απολαβή από τα κέρδη και φυσικά ούτε το όνομά μου θα αναφερόταν πουθενά. Και ναι, η ιδέα ήταν ακριβώς στο στυλ μου, εφετζίδικη και με μπόλικη δράση και καταστροφές. Βέβαια, το αγκίστρι μου δεν πήγε τελείως χαμένο καθώς όταν αρνήθηκα τη συμφωνία μου έγινε και δεύτερη πρόταση να εργαστώ με συμβόλαιο ως plot producer. Κάτι φυσικά που δε με ενδιέφερε καθώς θα έπρεπε να δουλέψω και σε άσχετα σίριαλ που τρέχουν και δεν έχω καμία όρεξη να το κάνω. Στο μέλλον θα προσπαθήσω ξανά με καλύτερη ιδέα και ποιος ξέρει, ίσως τα βρούμε στα μηδενικά!

 

Όπα, κάτσε. Σοβαρά τώρα. Αρνήθηκες τέτοια πρόταση; Από πού σου έγινε ακριβώς;

[Unicron]

6 minutes ago, Ιρμάντα said:

Όπα, κάτσε. Σοβαρά τώρα. Αρνήθηκες τέτοια πρόταση; Από πού σου έγινε ακριβώς;

Αν ενδιαφέρεσαι μπορώ να σου πω σε PM καθώς υπάρχει NDA (non disclosure agreement) σε ισχύ. 

Εσύ θα δεχόσουν; Σκέψου πως η ταινία 2012 έβγαλε περίπου 800 εκατομμύρια παγκοσμίως. Η δική μου ιδέα περιελάμβανε την τριπλάσια δράση. Θα δεχόσουν να σε "κλέψουν" δίνοντάς σου φραγκοδίφραγκα;!

[Starbuck]

5 minutes ago, Unicron said:

Αν ενδιαφέρεσαι μπορώ να σου πω σε PM καθώς υπάρχει NDA (non disclosure agreement) σε ισχύ. 

Εσύ θα δεχόσουν; Σκέψου πως η ταινία 2012 έβγαλε περίπου 800 εκατομμύρια παγκοσμίως. Η δική μου ιδέα περιελάμβανε την τριπλάσια δράση. Θα δεχόσουν να σε "κλέψουν" δίνοντάς σου φραγκοδίφραγκα;!

Ρε συ καλά όλα αυτά και μπράβο σου. Αλλά αφού έχεις εκεί προτάσεις με το Αμέρικα και το κατάλληλο κοινό και δεν ξέρω γω τι άλλο, τι κάθεσαι και ασχολείσαι εδώ με την ελλαδίτσα;🙄

[Solonor]

Αν υπάρχει κάτι χρήσιμο να βγει από αυτό το topic είναι να διαλυθεί αυτή η ψευδαίσθηση.

10 hours ago, Mournblade said:

Το θέμα είναι πόσοι αναγνώστες, τη δεδομένη χρονική στιγμή, βρίσκουν ελκυστικότερο το ελληνικό σέτινγκ από το ξένο/μυθικό (πχ του Έλρικ);

Η απάντηση είναι πολλοί.

10 hours ago, Mournblade said:

Πόσο μακρινό είναι το reach που μπορεί να έχει το ελληνικό σέτινγκ;

Παγκόσμιο. Και όχι μπορεί. Το reach που έχει ΗΔΗ.

10 hours ago, Mournblade said:

Πόσο εύκολα μπορείς να πείσεις έναν δύσπιστο Έλληνα ή έναν Σουηδό αναγνώστη πως αξίζει να επενδύσει τον αναγνωστικό χρόνο του σε ένα έργο που διαδραματίζεται στην Ελλάδα.

Πολύ πιο εύκολα απ' όσο μπορείς γράφοντας για έναν κόσμο που δεν ξέρεις. Κι αυτό έχει γίνει ήδη.

10 hours ago, Mournblade said:

Και το κυριότερο: είσαι σίγουρος πως κινούμενος αντίθετα στο παγκόσμιο ρεύμα

Είμαι σίγουρος πως το να γράφεις για τη χώρα σου, δεν είναι αντίθετα στο παγκόσμιο ρεύμα. Ο Mesmer ανέφερε τον Μιχάλη Μανωλιό. Ρίχνω άλλα 4 πρόσφατα παραδείγματα.

http://podcastle.org/2018/03/13/podcastle-513-artemis-rising-head-horizon-return-bloodshot-eyes/ Στην πίνδο, στον εμφύλιο

http://liminalstoriesmag.com/issue4/the-heart-is-a-lonesome-hunter Πάλι στον εμφύλιο

http://pseudopod.org/2018/03/03/pseudopod-584-ar4-drowned-mans-kiss/

Και φυσικά

http://strangehorizons.com/fiction/the-birding-a-fairy-tale/ 

Και τα τέσσερα είναι σε πασίγνωστα site/περιοδικά. Το τελευταίο κέρδισε το περσινό World Fantasy Award.

Αυτό εννοώ όταν λέω πως τίθεται θέμα άγνοιας. Καθόμαστε να μιλάμε για τους imaginary friends και imaginary readers του κάθε troll, όταν αυτά γράφτηκαν τόσο πρόσφατα. Κι ο λόγος είναι πως ένα κάρο κόσμος που υποτίθεται πως διαβάζει φανταστικό, έχει κολλήσει σε 2-3 κλασσικούς που μετέφρασε ο Αίολος, άντε και τα αυτοεκδομένα φιλαράκια του. 

Τέλος, γνωρίζω αμέτρητα παραδείγματα Ελλήνων που έγραψαν Ελληνικό setting στα Ελληνικά. Δε μου έρχεται ούτε ένας που να έγραψε εξίσου καλά σε ξένο. Αυτό θα έπρεπε να είναι το topic. 

 

[Mictantecutli]

Ιστορίες ΕΦ στην Ελλάδα, αυτοί που ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΕΦ, θα τις πάρουν σοβαρά. Ο μέσος αναγνώστης που νομίζει ότι το όνομα Λε ΓΚεν, είναι κάτι σαν το πακέτο Ντελόρ, όχι δεν θα τις πάρει σοβαρά. Give people what they want. Αρκεί να δώσεις στους κατάλληλους ανθρώπους, αυτό που πραγματικά θέλουν και γουστάρουν. Και όχι να πλασάρεις στο κοινό της Δημουλίδου ΕΦ από Ελλάδα και να περιμένεις να το γουστάρουν.
Και όχι. Ούτε εγώ είμαι συγγραφέας. Σόρρυ κιόλας.

[WILLIAM]

Unicron, άθελά σου μας αποκάλυψες την οικονομική σου άνεση, γιατί φίλε μου 7000 δολάρια 5600 υρώ αυτή τη στιγμή δεν θα έλεγα ότι είναι ψιλά. Και  αφού έχεις άφθονες ιδέες δεν θα σε έβλαπτε να την πουλήσεις, εγώ θα έλεγα το ναι και θα διαπραγματευόμουν λίγο παραπάνω το να γίνει κάποια μνεία στο όνομά μου.

Αλλά να μη φεύγουμε απο το θέμα μας. Ο Solonor έχει δίκιο για το τι μπορεί να γίνει. Και μάλιστα να παμε στο δικό σου είδος το σενάριο. Πριν απο μερικά χρόνια έκανα ένα σεμινάριο για σενάριο στο πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν. Οι συμμαθητές μου ήταν από όλα τα μέρη του κόσμου. Σε πληροφορώ λοιπόν ότι είχα ένα συμμαθητή Αμερικανό που έφτιαχνε ένα σενάριο για τον Ιουστινιανό και τη Θεοδώρα. Για να δεις πόσο μακριά φτάνει το Ελληνικό σέτινγκ ήδη.

Οι περισσότεροι γράφανε ιστορίες που είχαν να κάνουν με το δικό τους γίγνεσθαι, και ξέρεις γιατί; Γιατί αυτό το έχεις μέσα σου, το ξέρεις καλύτερα απο κάθε άλλον, είναι βίωμά σου.

Ένα σενάριο, που το είχα διαβάσει κιόλας, έγραφε για τις προσπάθιες μιας οικογένειας να παραμείνει ενωμένη και να επιζήσει μετά απο μια εισβολή που φέρνει κατάρρευση κάθε αρχής και οιργανωμένης διοίκησης. Το τοποθετεί στην Καλιφόρνια. Αν εγώ πάω να γράψω μια τέτοια ιστορία γιατί να τη βάλω στο ΛοςΆντζελες, που δεν το ξέρω, και όχι στην Αθήνα που την ξέρω σαν την παλάμη του χεριού και μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες χωρίς να κινδυνεύω να γίνω ρεζίλι; Γιατί άλλο να έχεις να περπατήσει ένα δρόμο και άλο να βλέπεις το χάρτη (αυτό κα΄νω εν ανάγκη αλλά η άμεση επαφή είναι πιο καλή).

[Mournblade]

7 hours ago, Solonor said:

Αν υπάρχει κάτι χρήσιμο να βγει από αυτό το topic είναι να διαλυθεί αυτή η ψευδαίσθηση.

Η απάντηση είναι πολλοί.

Παγκόσμιο. Και όχι μπορεί. Το reach που έχει ΗΔΗ.

Πολύ πιο εύκολα απ' όσο μπορείς γράφοντας για έναν κόσμο που δεν ξέρεις. Κι αυτό έχει γίνει ήδη.

Είμαι σίγουρος πως το να γράφεις για τη χώρα σου, δεν είναι αντίθετα στο παγκόσμιο ρεύμα. Ο Mesmer ανέφερε τον Μιχάλη Μανωλιό. Ρίχνω άλλα 4 πρόσφατα παραδείγματα.

http://podcastle.org/2018/03/13/podcastle-513-artemis-rising-head-horizon-return-bloodshot-eyes/ Στην πίνδο, στον εμφύλιο

http://liminalstoriesmag.com/issue4/the-heart-is-a-lonesome-hunter Πάλι στον εμφύλιο

http://pseudopod.org/2018/03/03/pseudopod-584-ar4-drowned-mans-kiss/

Και φυσικά

http://strangehorizons.com/fiction/the-birding-a-fairy-tale/ 

Και τα τέσσερα είναι σε πασίγνωστα site/περιοδικά. Το τελευταίο κέρδισε το περσινό World Fantasy Award.

Αυτό εννοώ όταν λέω πως τίθεται θέμα άγνοιας. Καθόμαστε να μιλάμε για τους imaginary friends και imaginary readers του κάθε troll, όταν αυτά γράφτηκαν τόσο πρόσφατα. Κι ο λόγος είναι πως ένα κάρο κόσμος που υποτίθεται πως διαβάζει φανταστικό, έχει κολλήσει σε 2-3 κλασσικούς που μετέφρασε ο Αίολος, άντε και τα αυτοεκδομένα φιλαράκια του. 

Τέλος, γνωρίζω αμέτρητα παραδείγματα Ελλήνων που έγραψαν Ελληνικό setting στα Ελληνικά. Δε μου έρχεται ούτε ένας που να έγραψε εξίσου καλά σε ξένο. Αυτό θα έπρεπε να είναι το topic. 

 

Σε ευχαριστώ πολύ Αντώνη για τις απαντήσεις. Συμφωνώ σε όλα άλλωστε, η μόνη διαφορά μας είναι πως εγω ισχυρίζομαι πως όλα γίνονται. Θεωρώ πως το να γράφεις για ενα φανταστικό/ξένο σετινγκ ειναι εξίσου συναρπαστικό όπως το να γράφεις για κάτι "άγνωστο" βιωματικά όπως το παρελθόν ή το μακρινό μέλλον. Να συμπληρωσω μονο πως οι απορίες που εξέφρασα ειχαν να κάνουν με τη δυνατότητα ένα έργο να γίνει παγκόσμια επιτυχία και να είναι ευρέως αναγνωρίσιμο, όπως το witcher. Ελπίζω να μην εννοείς εμένα στο κομμάτι που λες για τον Αιολο, λόγω mournblade. Και τέλος, ενα παράδειγμα Ελληνα με ξενο σετινγκ το Δρακων.

[Solonor]

1 minute ago, Mournblade said:

Θεωρώ πως το να γράφεις για ενα φανταστικό/ξένο σετινγκ ειναι εξίσου συναρπαστικό όπως το να γράφεις για κάτι "άγνωστο" βιωματικά όπως το παρελθόν ή το μακρινό μέλλον

Φυσικά

1 minute ago, Mournblade said:

Ελπίζω να μην εννοείς εμένα στο κομμάτι που λες για τον Αιολο, λόγω mournblade

Όχι, πιάστηκα αδιάβαστος είναι η αλήθεια και δεν ήξερα τι είναι το mournblade, μέχρι που το googlαρα (μόλις  )