DinoHajiyorgi Posted June 30, 2019 Share Posted June 30, 2019 On 6/30/2019 at 3:10 PM, Ιρμάντα said: @DinoHajiyorgi Δώδεκα Θα ήθελα να ξέρω τι είδους μυθιστόρημα είναι αυτό, έτσι για την ιστορία. Μοιάζει με αυτά που διαβάζουν οι κανονικοί, όπως λέω συνήθως, δηλαδή τα mainstream. Να δω δηλαδή, ανατομικά, τι σόι πλάσμα ήταν αυτή η κατακαημένη. Ενστάσεις: Άκουσα έναν ήχο σα να σκάει μπαλόνι και ξαφνικά το κεφάλι της δεν ήταν πια εκεί. Είχε αδειάσει όλο της το μέσα στο ταβάνι. Σωριάστηκε το σώμα της άψυχο πάνω μου σαν παγωμένο σεντόνι. 1. Νομίζω πως ένα κεφάλι δεν θα έσκαγε με ήχο σαν να σκάει μπαλόνι. Εκτός και κάτι είναι τελείως off στην ανατομία του συγκεκριμένου ατόμου. 2. Είχε αδειάσει όλο της το μέσα; Εννοείς και άντερα, σπλάχνα και λοιπά; Γιατί άλλο να είχαν αδειάσει τα μυαλά της και άλλο να είχε αδειάσει όλο της το μέσα. Και αν άδεισε όλη γιατί δεν έσκασε όλο το κορμί παρά μονάχα το κεφάλι; Expand Το "Δώδεκα" είναι ένα mainstream μυθιστόρημα 120.000 λέξεων, βασισμένο σε σενάριο που είχα γράψει κάποτε για πρόταση σειράς για την ελληνική τηλεόραση. Τα πρώτα 7 κεφάλαια βρίσκονται στη Βιβλιοθήκη του sff. Η "κατακαημένη" είναι κανονική άνθρωπος. Είναι ο άντρας που είχε γενετικά τροποποιημένο πέος. Ο οργασμός του ήταν σαν κανόνι που πυροβόλησε μέσα της και της τίναξε μέχρι και το κεφάλι. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted July 1, 2019 Share Posted July 1, 2019 On 6/24/2019 at 9:55 AM, John Ernst said: Δεν είναι του ύφους μου να γράφω λεπτομέρειες σε ερωτικές σκηνές Reveal hidden contents Ήμουν μπερδεμένη. Από τη μία είχα βασικές υποψίες ότι αυτός ήταν υπεύθυνος για το φόνο του άνδρα μου, ίσως να ήταν και ο ίδιος ο δολοφόνος. Από την άλλη δεν μπορούσα να αντισταθώ στο βλέμμα του που με μαγνήτιζε, ούτε στην ευγένεια που ανέδυε το πρόσωπό του. Ήταν αλήτης, το ήξερα, ίσως να είχε αφαιρέσει δεκάδες ζωές με τα ίδια του τα χέρια, αλλά δε με πείραζε. Εξάλλου και ο πολυαγαπημένος μου σύζυγος, λίγο-πολύ ήταν από το ίδιο σινάφι. Κι όταν με έπιασε από τη μέση και μου ομολόγησε τον έρωτά του, δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Παραδόθηκα αμέσως στα χάδια του, ένιωσα για τις λίγες εκείνες πολύτιμες στιγμές που υπάκουσα στην κάθε του όρεξη, γυναίκα, κάτι που δεν είχα νιώσει ούτε με τον άνδρα μου για πολλά χρόνια. Και μόνο σαν κατάλαβα ότι πλησίαζε στην κορύφωση, κατάφερα να συγκεντρωθώ και να του ζητήσω το αυτονόητο. «Τι γνωρίζεις για το θάνατο του άνδρα μου;» τον ρώτησα. Κάρφωσε ένα βλέμμα όλο απορία πάνω μου, τα μέλη του έκαιγαν από τον πόθο. Ήξερα ότι τα έπαιζα όλα για όλα, είχα ορθώσει το γυμνό μου σώμα απέναντί του και περίμενα ή να μου απαντήσει ή να μου φερθεί σκληρά. Μετά την αρχική του έκπληξη, άπλωσε τα χέρια, με κράτησε τόσο σφιχτά που ένιωσα να χάνομαι μέσα στην αγκαλιά του, μέσα στον ατέλειωτο πόθο του. «Γνωρίζω το δολοφόνο, καλό είναι να μη στο πω, γιατί μετά θα κινδυνεύεις» μου ψιθύρισε στο αυτί. Με σήκωσε σαν πούπουλο και με ξάπλωσε στο στρώμα, είχα αφεθεί πια στη ζωώδη ορμή που είχε εξαφανίσει κάθε ίχνος της ευγένειας που με είχε συνηθίσει ως εκείνη τη στιγμή. Ο ιδρώτας χυνόταν ζεστός από τους πόρους του δέρματός του, έβλεπα όλους τους μύες να συσπώνται κάτω από τη σταρένια του επιδερμίδα. Στο τέλος, παραλίγο να ολοκληρώσει μέσα μου. Expand Μ' αρέσει που προσπαθείς να δώσεις τόσες πολλές λεπτομέρειες σ' ένα τόσο μικρό κομμάτι. Κοντεύει να γίνει ολοκληρωμένο φλασάκι. Αν ήταν μέρος διηγήματος θα σου έλεγα ότι πέφτουν πολλά μαζεμένα, αλλά στο πλαίσιο της άσκησης είναι μια χαρά. Μπαίνουμε ως ένα βαθμό στο μυαλό της πρωταγωνίστριας, μαθαίνουμε για το είδος των αντρών το οποίο συναναστρέφεται, και κάποιες λεπτομέρειες για το στόρι που υπάρχει στο μπακγκράουντ. Πάντως, νιώθω ότι σε βγάζει λιγάκι από την comfort zone σου κι ίσως να ήταν αυτό που θα έπρεπε να δουλέψεις παραπάνω. Γνώμη μου: ξαναγράψ' το, κάν' το λίγο πιο ερωτικό και λίγο πιο ολοκληρωμένο, του τύπου: «Ξέρω ότι το έκανες εσύ» -Χράαατς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
John Ernst Posted July 3, 2019 Share Posted July 3, 2019 Μια δεύτερη προσπάθεια από εμένα Reveal hidden contents Η κυρά-Φίφη κάθισε στο περβάζι το παραθύρου και κοίταξε προς το λιθόστρωτο. Μάζεψε τα χρυσαφένια φτερά της για να μην τσαλακωθούν και οσμίστηκε τη γλυκιά μυρωδιά των ψημένων δαμάσκηνων που έρχονταν από το βάθος του οίκου. Άπλωσε τα γυμνά της πόδια, κοίταξε τις ρυτίδες που είχαν αρχίσει να σχηματίζονται κάτω από τους αστραγάλους και τις φλέβες που διαγράφονταν έντονα σε φιδίσια πορεία κάτω από το δέρμα της. «Μαντάμ, μου επιτρέπεις να κάνω λίγο τα τζάμια;» Ήταν η Σόνια που της μιλούσε, μια ξεδοντιάρα, μέσης ηλικίας γυναίκα, που καταγόταν από τα μέρη των ξωτικών. Οι φήμες έλεγαν ότι την είχε καταραστεί μια κακιά μάγισσα να ασχημύνει και να γίνει υπηρέτρια των νεράιδων, αλλά η κυρά-Φίφη το αμφισβητούσε. «Αγαπητή Σόνια» της απάντησε με υπεροπτικό ύφος, «μια στιγμή ήρθα να σταθώ εδώ να απολαύσω τον πρωινό ήλιο και θα φύγω. Ως τότε να κάνεις υπομονή!» Δεν πρόλαβε να τελειώσει το λόγο της και είδε να κατηφορίζει το στενό ο Γουίλι. Ήταν ένα τρολ, χοντρό και άσχημο, που τον είχαν αιχμαλωτίσει οι νεράιδες από μωρό και τον είχαν βάλει να τις υπηρετεί. Στάθηκε μπροστά από το παράθυρο και κοίταξε τις δύο γυναίκες με μάτια αλλήθωρα. «Γουίλι, τι γυρεύεις;» «Έμαθα ότι ήρθε μια καινούρια στο μαγαζί σας!» είπε κλείνοντας το μάτι που ξέφευγε. «Από τα μέρη των κοιλάδων μου είπαν ότι είναι». «Από τα μέρη των κοιλάδων; Οι περισσότερες στο μαγαζί είναι από εκεί. Δεν ξέρεις; "Οι κοιλάδες βγάζουν τις καλύτερες πουτάνες", έλεγαν στις μέρες μου!» «Αυτή έ...έχει κάτι ιδιαίτερο, μου 'παν. Κάνει κα...κάτι κόλπα!» «Τρομάρα σου» τον χλεύασε η κυρά-Φίφη, «Θες και κόλπα εσύ! Δεν κοιτάς τα χάλια σου!» «Α! Όλα κι όλα, μαντάμ! Δεν είσαι σε θε...θέση να κοροϊδεύεις» τραύλισε το τρόλ.« Μια ξεπεσμένη τσατσά είσαι, του λόγου σου!» «Τι λες βρε στραβοχυμένη πίτα; Ξέρεις τι ήμουν εγώ στα νιάτα μου; Ως και βασιλόπουλα έκανα να τρέμουν στην αγκαλιά μου!» Ο Γουίλι γύρισε προς το μέρος της Σόνιας που εκείνη τη στιγμή σάρωνε το δωμάτιο. Εκείνη τον κοίταξε με μια έκφραση αμφισβήτησης που φρόντισε να μη δει η κυρά-Φίφη. «Ορίστε, ακόμα και η Σόνια δε σε πιστεύει» ισχυρίστηκε με πάθος το τρολ, για να εισπράξει από την παραδουλεύτρα μια μουτζιά. Η κυρά-Φίφη γύρισε αποδοκιμαστικά το κεφάλι και στους δύο. «Σόνια, εσύ ξέρεις για την καινούρια;» ρώτησε ο Γουίλι σε τόνο εμπιστευτικό. Εκείνη σήκωσε με αδιαφορία τους ώμους της και συνέχισε τη δουλειά της. «Τι νομίζεις; Επειδή είναι νέα και όμορφη ότι μπορεί να σου κάνει κόλπα; Εγώ είμαι καθηγήτρια στον έρωτα, όχι τα σχολιαριόπαιδα που ζητάς». Σκέφτηκε για μια στιγμή όλο εκείνο το τσούρμο που είχε μαζευτεί τα τελευταία χρόνια στο μαγαζί. Σώματα στεγνά, χωρίς καμπύλες, πρόσωπα με μια μόνιμη έκφραση προστυχιάς. Όλες τους είχαν μια υπεροψία στο βλέμμα τους. Της ερχόταν στο μυαλό ο τρόπος που συμπεριφέρονταν στους πελάτες και οι μεταξύ τους διενέξεις και αναρωτιόταν τι ζητούσε η ίδια ανάμεσά τους. Αλλά είχε υποσχεθεί στον κατεργάρη τον Πόλντο, το δαιμόνιο ξωτικό που είχε στήσει την όλη επιχείρηση, αιώνια αφοσίωση και υπέμενε όσα συνέβαιναν στο σπίτι, που και που αναλάμβανε κάποιον πελάτη, όταν όλες τους ήταν πιασμένες. Γύρισε και κοίταξε το Γουίλι, που στεκόταν όρθιος στο κέντρο του λιθόστρωτου και χάζευε προς το γαλάζιο ουρανό. «Δεν έχεις καμιά δουλειά;» «Ενοχλώ;» της πέταξε εκείνος, ενώ συνέχιζε να κοιτάζει προς τα πάνω. «Και πες ότι σου βρίσκω την καινούρια, εσύ έχεις λεφτά να πληρώσεις;» «Θα τα χρωστάω!» «Τι λες, ρε βλαμμένε; Στον οίκο δεν περνάνε τα βερεσέδια!» «Όπου να 'ναι θα πιάσω την καλή! Έχω κλει...κλείσει μια δουλειά με το μάγο Όστφιλντ». Η κυρά-Φίφη κοίταξε το τρολ, που εκείνη τη στιγμή έξυνε το γλουτό του και θέλησε να γελάσει. Είχε συνηθίσει να της λέει διάφορες ιστορίες αλλοπρόσαλλες, αλλά αυτό ξεπερνούσε όλες τις προηγούμενες. «Όταν πιάσεις την καλή, πρώτη εγώ θα σου κάτσω!» «Τόσο απελπισμένη πια;» ακούστηκε σαν μουρμουρητό το σχόλιο της Σόνιας από πίσω. «Όταν πιάσω την καλή, θα ζητάω τις καλύτερες, όχι τη γριά σταφίδα!» Η κυρά-Φίφη ένιωσε προσβεβλημένη. Η απόρριψή της από ένα χαζό τρολ πήγαινε πολύ. Τον ζύγισε για λίγη ώρα, επικέντρωσε το βλέμμα στο επίμαχο σημείο, θεώρησε ότι δε θα ήταν άσχημο να του δείξει τι εστί βερίκοκο. Απλά, μόνο να έκλεινε τα μάτια και να φανταζόταν το βασιλόπουλο που την είχε ζητήσει κάποτε σε γάμο, Θεέ μου, γιατί αρνήθηκα; και θα περνούσε ευχάριστα η ώρα... «Ε! Γουίλι! Αν δεν έχεις δουλειά, πάμε τώρα μία μέσα;» Το τρολ κοίταξε με τα αλλήθωρα μάτια του όσο μπορούσε πιο βαθιά στα δικά της μάτια. Ο ήχος από σάλια που ρουφιόνταν μέσα στη στοματική του κοιλότητα και ο άγαρμπος τρόπος που τη σήκωσε στην αγκαλιά του την έκαναν να μετανιώσει για την πρότασή της. Πόσο μάλλον όταν της ήρθε η μυρωδιά του πύου και της άπλυτης μασχάλης στα ρουθούνια. Ήταν όμως αργά. Την κουβάλησε μέχρι το κρεβάτι, την έβαλε ανάμεσα στα σκέλια του κι άρχισε να τη γδύνει. Την ίδια ώρα η Σόνια είχε σταθεί παραδίπλα και τους κοιτούσε σαστισμένη. Η κυρά-Φίφη πλέον ένιωθε ανήμπορη στα χέρια του θηρίου. Τα χέρια της, μυημένα στην τέχνη του έρωτα όσο κανένα άλλο ζευγάρι χέρια μέσα στο βασίλειο, σαν να αυτονομήθηκαν, προχώρησαν κατευθείαν στο ψητό. Με μια επιδέξια κίνηση ελευθέρωσαν το πέος του τρολ και μετά το γράπωσαν στον αέρα. Βρέθηκε να κρατάει ένα μόριο τόσο στιβαρό που ποτέ άλλοτε δεν είχε συναντήσει στη ζωή της. «Αγόρι μου, υποτίθεται ότι ολόκληρος θα γινόσουν πέτρα κάτω από το φως του ήλιου» πρόφερε, ξεχνώντας, για την ώρα, την ασχήμια και τη χαζομάρα του ερωτικού της παρτενέρ. Επιχείρησε να τον ανατρέψει για να του δείξει κάνα δυο κόλπα, αλλά το μυώδες σώμα του ήταν αρκετά δυνατό για να το καταφέρει. Έτσι αφέθηκε στο δικό του ρυθμό, στα δικά του άξεστα παιχνίδια. Μόνο που η αγαρμποσύνη του δεν την ξενέρωσε. Αντίθετα, της ξύπνησε μνήμες από τότε που ήταν πολύ νέα και αναλάμβανε τους παρθένους. Εδώ συνέβαινε και κάτι πρωτόγνωρο. Τούτος εδώ συνδύαζε τη ρώμη ενός φλογερού εραστή με τη διστακτικότητα ενός άμαθου, έτσι που νόμισε ότι πρώτη φορά στη ζωή της είχε τούτη εδώ την εμπειρία. Δεν άργησε να ολοκληρώσει, σκορπώντας τα πλούσια υγρά του πάνω στο σκούρο, ρυτιδωμένο της δέρμα. Πρέπει στο βλέμμα της να είχε τόση ευχαρίστηση και να τον κοίταξε με τόση ευγνωμοσύνη, που αμέσως το στήθος του φούσκωσε από υπερηφάνεια. Ύστερα άπλωσε το χέρι του και την χάιδεψε πίσω από το αυτί. «Κυρά-Φίφη, τώρα που φιλιώσαμε, έχω να σου πω κάτι. Ο Πόλντο διαπραγματεύεται για 'σένα. Προσπαθεί να κλείσει τιμή για να σε πουλήσει στα μέρη των ξωτικών σαν σκλάβα!» 3 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted July 3, 2019 Share Posted July 3, 2019 On 7/3/2019 at 7:02 AM, John Ernst said: Μια δεύτερη προσπάθεια από εμένα Reveal hidden contents Η κυρά-Φίφη κάθισε στο περβάζι το παραθύρου και κοίταξε προς το λιθόστρωτο. Μάζεψε τα χρυσαφένια φτερά της για να μην τσαλακωθούν και οσμίστηκε τη γλυκιά μυρωδιά των ψημένων δαμάσκηνων που έρχονταν από το βάθος του οίκου. Άπλωσε τα γυμνά της πόδια, κοίταξε τις ρυτίδες που είχαν αρχίσει να σχηματίζονται κάτω από τους αστραγάλους και τις φλέβες που διαγράφονταν έντονα σε φιδίσια πορεία κάτω από το δέρμα της. «Μαντάμ, μου επιτρέπεις να κάνω λίγο τα τζάμια;» Ήταν η Σόνια που της μιλούσε, μια ξεδοντιάρα, μέσης ηλικίας γυναίκα, που καταγόταν από τα μέρη των ξωτικών. Οι φήμες έλεγαν ότι την είχε καταραστεί μια κακιά μάγισσα να ασχημύνει και να γίνει υπηρέτρια των νεράιδων, αλλά η κυρά-Φίφη το αμφισβητούσε. «Αγαπητή Σόνια» της απάντησε με υπεροπτικό ύφος, «μια στιγμή ήρθα να σταθώ εδώ να απολαύσω τον πρωινό ήλιο και θα φύγω. Ως τότε να κάνεις υπομονή!» Δεν πρόλαβε να τελειώσει το λόγο της και είδε να κατηφορίζει το στενό ο Γουίλι. Ήταν ένα τρολ, χοντρό και άσχημο, που τον είχαν αιχμαλωτίσει οι νεράιδες από μωρό και τον είχαν βάλει να τις υπηρετεί. Στάθηκε μπροστά από το παράθυρο και κοίταξε τις δύο γυναίκες με μάτια αλλήθωρα. «Γουίλι, τι γυρεύεις;» «Έμαθα ότι ήρθε μια καινούρια στο μαγαζί σας!» είπε κλείνοντας το μάτι που ξέφευγε. «Από τα μέρη των κοιλάδων μου είπαν ότι είναι». «Από τα μέρη των κοιλάδων; Οι περισσότερες στο μαγαζί είναι από εκεί. Δεν ξέρεις; "Οι κοιλάδες βγάζουν τις καλύτερες πουτάνες", έλεγαν στις μέρες μου!» «Αυτή έ...έχει κάτι ιδιαίτερο, μου 'παν. Κάνει κα...κάτι κόλπα!» «Τρομάρα σου» τον χλεύασε η κυρά-Φίφη, «Θες και κόλπα εσύ! Δεν κοιτάς τα χάλια σου!» «Α! Όλα κι όλα, μαντάμ! Δεν είσαι σε θε...θέση να κοροϊδεύεις» τραύλισε το τρόλ.« Μια ξεπεσμένη τσατσά είσαι, του λόγου σου!» «Τι λες βρε στραβοχυμένη πίτα; Ξέρεις τι ήμουν εγώ στα νιάτα μου; Ως και βασιλόπουλα έκανα να τρέμουν στην αγκαλιά μου!» Ο Γουίλι γύρισε προς το μέρος της Σόνιας που εκείνη τη στιγμή σάρωνε το δωμάτιο. Εκείνη τον κοίταξε με μια έκφραση αμφισβήτησης που φρόντισε να μη δει η κυρά-Φίφη. «Ορίστε, ακόμα και η Σόνια δε σε πιστεύει» ισχυρίστηκε με πάθος το τρολ, για να εισπράξει από την παραδουλεύτρα μια μουτζιά. Η κυρά-Φίφη γύρισε αποδοκιμαστικά το κεφάλι και στους δύο. «Σόνια, εσύ ξέρεις για την καινούρια;» ρώτησε ο Γουίλι σε τόνο εμπιστευτικό. Εκείνη σήκωσε με αδιαφορία τους ώμους της και συνέχισε τη δουλειά της. «Τι νομίζεις; Επειδή είναι νέα και όμορφη ότι μπορεί να σου κάνει κόλπα; Εγώ είμαι καθηγήτρια στον έρωτα, όχι τα σχολιαριόπαιδα που ζητάς». Σκέφτηκε για μια στιγμή όλο εκείνο το τσούρμο που είχε μαζευτεί τα τελευταία χρόνια στο μαγαζί. Σώματα στεγνά, χωρίς καμπύλες, πρόσωπα με μια μόνιμη έκφραση προστυχιάς. Όλες τους είχαν μια υπεροψία στο βλέμμα τους. Της ερχόταν στο μυαλό ο τρόπος που συμπεριφέρονταν στους πελάτες και οι μεταξύ τους διενέξεις και αναρωτιόταν τι ζητούσε η ίδια ανάμεσά τους. Αλλά είχε υποσχεθεί στον κατεργάρη τον Πόλντο, το δαιμόνιο ξωτικό που είχε στήσει την όλη επιχείρηση, αιώνια αφοσίωση και υπέμενε όσα συνέβαιναν στο σπίτι, που και που αναλάμβανε κάποιον πελάτη, όταν όλες τους ήταν πιασμένες. Γύρισε και κοίταξε το Γουίλι, που στεκόταν όρθιος στο κέντρο του λιθόστρωτου και χάζευε προς το γαλάζιο ουρανό. «Δεν έχεις καμιά δουλειά;» «Ενοχλώ;» της πέταξε εκείνος, ενώ συνέχιζε να κοιτάζει προς τα πάνω. «Και πες ότι σου βρίσκω την καινούρια, εσύ έχεις λεφτά να πληρώσεις;» «Θα τα χρωστάω!» «Τι λες, ρε βλαμμένε; Στον οίκο δεν περνάνε τα βερεσέδια!» «Όπου να 'ναι θα πιάσω την καλή! Έχω κλει...κλείσει μια δουλειά με το μάγο Όστφιλντ». Η κυρά-Φίφη κοίταξε το τρολ, που εκείνη τη στιγμή έξυνε το γλουτό του και θέλησε να γελάσει. Είχε συνηθίσει να της λέει διάφορες ιστορίες αλλοπρόσαλλες, αλλά αυτό ξεπερνούσε όλες τις προηγούμενες. «Όταν πιάσεις την καλή, πρώτη εγώ θα σου κάτσω!» «Τόσο απελπισμένη πια;» ακούστηκε σαν μουρμουρητό το σχόλιο της Σόνιας από πίσω. «Όταν πιάσω την καλή, θα ζητάω τις καλύτερες, όχι τη γριά σταφίδα!» Η κυρά-Φίφη ένιωσε προσβεβλημένη. Η απόρριψή της από ένα χαζό τρολ πήγαινε πολύ. Τον ζύγισε για λίγη ώρα, επικέντρωσε το βλέμμα στο επίμαχο σημείο, θεώρησε ότι δε θα ήταν άσχημο να του δείξει τι εστί βερίκοκο. Απλά, μόνο να έκλεινε τα μάτια και να φανταζόταν το βασιλόπουλο που την είχε ζητήσει κάποτε σε γάμο, Θεέ μου, γιατί αρνήθηκα; και θα περνούσε ευχάριστα η ώρα... «Ε! Γουίλι! Αν δεν έχεις δουλειά, πάμε τώρα μία μέσα;» Το τρολ κοίταξε με τα αλλήθωρα μάτια του όσο μπορούσε πιο βαθιά στα δικά της μάτια. Ο ήχος από σάλια που ρουφιόνταν μέσα στη στοματική του κοιλότητα και ο άγαρμπος τρόπος που τη σήκωσε στην αγκαλιά του την έκαναν να μετανιώσει για την πρότασή της. Πόσο μάλλον όταν της ήρθε η μυρωδιά του πύου και της άπλυτης μασχάλης στα ρουθούνια. Ήταν όμως αργά. Την κουβάλησε μέχρι το κρεβάτι, την έβαλε ανάμεσα στα σκέλια του κι άρχισε να τη γδύνει. Την ίδια ώρα η Σόνια είχε σταθεί παραδίπλα και τους κοιτούσε σαστισμένη. Η κυρά-Φίφη πλέον ένιωθε ανήμπορη στα χέρια του θηρίου. Τα χέρια της, μυημένα στην τέχνη του έρωτα όσο κανένα άλλο ζευγάρι χέρια μέσα στο βασίλειο, σαν να αυτονομήθηκαν, προχώρησαν κατευθείαν στο ψητό. Με μια επιδέξια κίνηση ελευθέρωσαν το πέος του τρολ και μετά το γράπωσαν στον αέρα. Βρέθηκε να κρατάει ένα μόριο τόσο στιβαρό που ποτέ άλλοτε δεν είχε συναντήσει στη ζωή της. «Αγόρι μου, υποτίθεται ότι ολόκληρος θα γινόσουν πέτρα κάτω από το φως του ήλιου» πρόφερε, ξεχνώντας, για την ώρα, την ασχήμια και τη χαζομάρα του ερωτικού της παρτενέρ. Επιχείρησε να τον ανατρέψει για να του δείξει κάνα δυο κόλπα, αλλά το μυώδες σώμα του ήταν αρκετά δυνατό για να το καταφέρει. Έτσι αφέθηκε στο δικό του ρυθμό, στα δικά του άξεστα παιχνίδια. Μόνο που η αγαρμποσύνη του δεν την ξενέρωσε. Αντίθετα, της ξύπνησε μνήμες από τότε που ήταν πολύ νέα και αναλάμβανε τους παρθένους. Εδώ συνέβαινε και κάτι πρωτόγνωρο. Τούτος εδώ συνδύαζε τη ρώμη ενός φλογερού εραστή με τη διστακτικότητα ενός άμαθου, έτσι που νόμισε ότι πρώτη φορά στη ζωή της είχε τούτη εδώ την εμπειρία. Δεν άργησε να ολοκληρώσει, σκορπώντας τα πλούσια υγρά του πάνω στο σκούρο, ρυτιδωμένο της δέρμα. Πρέπει στο βλέμμα της να είχε τόση ευχαρίστηση και να τον κοίταξε με τόση ευγνωμοσύνη, που αμέσως το στήθος του φούσκωσε από υπερηφάνεια. Ύστερα άπλωσε το χέρι του και την χάιδεψε πίσω από το αυτί. «Κυρά-Φίφη, τώρα που φιλιώσαμε, έχω να σου πω κάτι. Ο Πόλντο διαπραγματεύεται για 'σένα. Προσπαθεί να κλείσει τιμή για να σε πουλήσει στα μέρη των ξωτικών σαν σκλάβα!» Expand Ε, θέλω να μάθω τη συνέχεια... 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 6, 2019 Share Posted July 6, 2019 Το δικό μου κομμάτι: Reveal hidden contents Η Τίνα βγήκε από το μπάνιο σκουπίζοντας με την αφράτη πετσέτα τα μακριά μαλλιά της. Τα μαλλιά της είχαν ένα σπάνιο κόκκινο χρώμα που την έκανε να μοιάζει σαν να είχε έρθει από κάποια χώρα του Βορρά, πράγμα που την έκανε περιζήτητη. Κοίταξε το πολυτελές δωμάτιο και τον ένοικό του που ήταν ο τωρινός εργοδότης της. Όσο εκείνη απολάμβανε το μπάνιο της δεν είχε μετακινηθεί καθόλου, καθισμένος στην άκρη του κρεβατιού παρακολουθούσε τον φορητό υπολογιστή στο τραπεζάκι απέναντί του που είχε συνδέσει με τον σκληρό δίσκο του άνδρα στο διπλανό δωμάτιο. Τα δεδομένα ήταν ολόκληρες οθόνες και κατέβαιναν με ταχύτητα που έκαναν αδύνατη την ανάγνωση ωστόσο κάτι μπορούσε να καταλάβει και έτσι γιατί έδειχνε ικανοποιημένος. -Πως πάει; τον ρώτησε. -Καλά, είπε εκείνος και στράφηκε να την κοιτάξει αλλά απέστρεψε το βλέμμα αμέσως βλέποντας πως ήταν γυμνή. -Να υποθέσω ότι πήρες αυτό που ήθελες; -Από όσο μπορώ να πω, ναι, απάντησε ο Μιχάλης Κομνηνός, αλλά επειδή δεν ξέρω τι ακριβώς είναι το κάθε τι, τα αντιγράφω όλα. Προφανώς αυτός ήταν ο στόχος του. Την είχε προσλάβει για να προσφέρει στον Σίνα μια νύχτα πάθους και εκείνη είχε δεχθεί. Ο Σίνας είχε αποδειχθεί κτηνώδης και ανώμαλος, την είχε γδύσει και την είχε δέσει θέλοντας να τη βιάσει αφού βυθίσει μέσα της και αυτό το σιχαμένο πράγμα κάτι που εκείνη έφερε βαρέως. Πολύ θα ήθελε να του το καρφώσει στον κώλο! Ο εργοδότης της ήταν τελείως διαφορετικός, όταν εκείνη φώναξε από το φόβο της, βρέθηκε ως δια μαγείας στο δωμάτιο και άγγιξε τον τραπεζίτη στο λαιμό, προφανώς με κάποιο φάρμακο μιας και έστειλε το Σίνα σε ένα βαθύτατο λήθαργο. Μετά είχε πάρει από το χαρτοφύλακά του το φορητό σκληρό και είχε επιστρέψει εδώ. -Θα αργήσει πολύ λες; ρώτησε κοιτώντας τον. Της φαινόταν περίεργο που δεν την κοίταζε, άραγε δεν του άρεσαν οι γυναίκες ή το έκανε από ευγένεια; Στο στιγμιαίο βλέμμα του είχε διακρίνει ότι το θέαμα δεν τον άφηνε αδιάφορο. Πήγε κοντά του, εκείνος συνέχιζε να παρακολουθεί την οθόνη με το ένα χέρι στο μπαστούνι με τη χρυσή λαβή που έφερε πάντα μαζί του και το άλλο στο κρεβάτι δίπλα του. Αυτό το χέρι του έσκυψε και έπιασε και το οδήγησε στο πλευρό της, το άφησε και εκείνος ασυναίσθητα το κατέβασε χαϊδεύοντας την ως την καμπύλη του γλουτού της. Σαν να συνειδητοποίησε τι έκανε εκείνη τη στιγμή σταμάτησε και πήρε το βλέμμα του από τον υπολογιστή. -Τι… πήγε να πει αλλά δεν τον άφησε. -Μπορούμε να περάσουμε πιο ωραία την ώρα μας, είπε. Και θέλω να σε ευχαριστήσω για την βοήθεια πριν. -Δεν χρειάζεται, είπε ο Μιχάλης, δε θα άφηνα τον Σίνα να σε βιάσει, αυτό που ετοιμαζόταν να κάνει με ανάγκασε να δράσω πιο γρήγορα. -Τότε σε ευχαριστώ, είπε η Τίνα και κράτησε το χέρι του πάνω της οδηγώντας το στο στήθος της. Ο Μιχάλης την κοίταξε σκεφτικός. Τώρα μπορούσε να είναι σίγουρη ότι δεν του ήταν αδιάφορη. Αναρωτήθηκε για μια στιγμή γιατί την ένοιαζε αυτό. Ίσως επειδή ήταν διαφορετικός, πολύ διαφορετικός από τους άνδρες που είχε γνωρίσει. Ήρθε πιο κοντά του και άφησε το χέρι του ελεύθερο. Εκείνος το κατέβασε απαλά ως τη μέση της. Έβαλε και το άλλο χέρι του στη μέση της και μετά την τράβηξε απαλά να καθίσει ιππαστί στα πόδια του. Όπως χαμήλωνε, ο Μιχάλης άγγιξε απαλά με τα χείλη του την σφιχτή κοιλιά της και συνέχισε να την φιλάει ανεβαίνοντας. Τα χείλη του έκλεισαν γύρω από τη θηλή του αριστερού στήθους της και η γλώσσα του τη χάιδευσε αργά και ερεθιστικά. Η Τίνα πήρε μια βαθιά ανάσα απολαμβάνοντας την διέγερση που για πρώτη φορά ένιωθε εδώ και πολύ καιρό. Μια διέγερση που δεν ένιωθε μόνο εκείνη διαπίστωσε όπως βρέθηκε καθισμένη πάνω του, ο ανδρισμός του την πίεζε στο κατάλληλο σημείο σχεδόν. Ο Μιχάλης συνέχισε να την φιλάει, ανεβαίνοντας το λαιμό, ακόμα κάτι που άρεσε στην Τίνα, και μετά έφτασε στα χείλη της. Τη φίλησε απαλά, κάπως διερευνητικά και μετά καθώς εκείνη ανταποκρινόταν, το φιλί έγινε πιο έντονο και ερωτικό, η γλώσσα της βρήκε τη δική του σε ένα αισθησιακό μπαλέτο ηδονής και διέγερσης. Της άρεσε η γεύση του, της άρεσε το κράτημα των χεριών του σταθερό αλλά και απαλό, σαν να φρόντιζε να μην την πονέσει. Ο Μιχάλης έκανε λίγο πίσω να πάρει μια ανάσα και η Τίνα πέρασε τα χέρια της ανάμεσα στα σώματά τους και άρχισε να ξεκουμπώνει το πουκάμισό του. Την φίλησε πάλι ενώ εκείνη τον έγδυνε. -Είναι απαραίτητο αυτό; τη ρώτησε. -Τολμάς και τα βάζεις με ισχυρούς ανθρώπους και φοβάσαι να σε δω γυμνό; εκπλάγηκε η κοπέλα. -Έχω τους λόγους μου, είπε ο Μιχάλης αλλά δεν τον άκουσε. Έβγαλε και τη φανέλα που φορούσε ο άνδρας και ανακάλυψε το λόγο της επιφύλαξής του. Είχε πολλές ουλές, μια μεγάλη κατέβαινε στο πλάι της κοιλιάς του και χανόταν κάτω από τη ζώνη του, άλλες πιο μικρές χαράκωναν διάφορα σημεία. Παλιά τραύματα που μαρτυρούσαν μερικές από τις περιπέτειές του. -Οι ουλές είναι σέξι, του ψιθύρισε στο αυτί και δάγκωσε παιχνιδιάρικα το λοβό του αυτιού του. Ένιωσε τον ανδρισμό του να σκληραίνει και έβαλε τα χέρια της ανάμεσα στα σώματά τους πάλι και διέτρεξε με τα δάκτυλά της το επίμαχο σημείο κάνοντας τον Μιχάλη να βογκήξει από ευχαρίστηση. Τον έσπρωξε πίσω απαλά να ξαπλώσει και ασχολήθηκε με το να τον απαλλάξει από το παντελόνι και το εσώρουχό του. Κοίταξε τον γυμνό άνδρα και μετά με εσκεμμένα αργές κινήσεις ανέβηκε στο κρεβάτι και εκείνη. Έγειρε πάνω στο σώμα του παγιδεύοντας τον ανδρισμό του ανάμεσα στα σώματά τους. Τον φίλησε στα χείλη και μετά άρχισε να κατεβαίνει στο λαιμό. Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη σοφία για να καταλάβει ότι τον ερέθιζε. -Δεν υπάρχει κίνδυνος να συνέλθει ο Σίνας ε; ρώτησε σκεπτόμενη ξαφνικά το ειρωνικό της καταστάσεως που θα προέκυπτε. -Όχι, ο Σίνας θα ξυπνήσει το πρωί. Το φάρμακο που του έδωσα είναι πολύ ισχυρό και οι τελευταίες ώρες θα χαθούν από τη μνήμη του. -Γιατί το κάνεις αυτό; -Έχεις ακουστά τον Τζον Μανδράκο; -Τον επιχειρηματία; Ναι. Δε μπήκε φυλακή προσφάτως; -Μπήκε και τα περιουσιακά του στοιχεία κατασχέθηκαν αλλά έχει πολλά κεφάλαια κρυμμένα με τη βοήθεια του Σίνα. Είμαι σίγουρος ότι σύντομα θα αποδράσει, ή ακόμα καλύτερα θα σκηνοθετήσει το θάνατό του, και θα πάει να κάνει μια νέα αρχή κάπου αλλού. Σκοπεύω να μην το επιτρέψω αυτό. Ο Σίνας είναι το κλειδί γι’ αυτό και έπρεπε να πάρω αντίγραφο του σκληρού γιατί με αυτόν μόνο δουλεύει σε κάθε υπολογιστή. -Γιατί τόσο μένος με τον Μανδράκο; -Πριν από χρόνια ο Μανδράκος πούλησε σε ένα φίλο ένα πλοίο, το Νοκτούρνο. Πήγα μαζί γιατί ξέρω από ασυρμάτους. Το πλοίο ήταν σαπιοκάραβο, το πλήρωμα το εγκατέλειψε σε μια καταιγίδα με το εμπόρευμα και το ανθρώπινο φορτίο του. -Ανθρώπινο; -Λαθρομετανάστες. Καταφέραμε να φτάσουμε το πλοίο σε λιμάνι και να σώσουμε τους ανθρώπους αλλά πλήρωσα το τίμημα. Μια κεραία ξεκόλλησε και έπεσε από την υπερκατασκευή καρφώνοντάς με στο κατάστρωμα. Με διαπέρασε από πίσω από το γόνατο και βγήκε μπροστά, λίγο πιο πάνω και θα είχα χάσει το γόνατο και το πόδι μου. -Γι’ αυτό χρησιμοποιείς το μπαστούνι, είπε η Τίνα χωρίς να σταματήσει να τον φιλάει ενώ κατέβαινε στην κοιλιά του και τον φιλούσε στην μακρόστενη ουλή. -Ναι, είπε ο Μιχάλης και τινάχτηκε καθώς η Τίνα κατέβαινε πιο χαμηλά. Μη! είπε απότομα. Η Τίνα ανασηκώθηκε και τον κοίταξε. -Δεν το θέλω αυτό. Το βρίσκω υποτιμητικό για τη γυναίκα. Αυτό και αν το άκουγε για πρώτη φορά! Η Τίνα χαμογέλασε και πέρασε το πόδι της πάνω από το σώμα του κάθισε πάνω του και πάλι ιππαστί. Ανασηκώθηκε και λικνίζοντας τους γοφούς της τον δέχθηκε μέσα της. Τον οδήγησε σε έναν αργό ερεθιστικό ρυθμό, σε έναν ρυθμό που αύξανε την ευχαρίστηση όχι μόνο με την πράξη αλλά και με την αναμονή της συνέχειας. Ο Μιχάλης συντονίστηκε με το ρυθμό της, αν και είχε τα χέρια του στους γοφούς της δεν δοκίμασε να της επιβάλλει άλλο ρυθμό, αφέθηκε στο δικό της. Συνέχισε το ηδονικό αυτό σμίξιμο μέχρι που είδε τους μύες στην κοιλιά του να σφίγγονται για να καθυστερήσουν την ολοκλήρωση και ένιωσε τους χυμούς της να αναβλύζουν. Άπλωσε τα χέρια της στου Μιχάλη και τον τράβηξε να έρθει σε καθιστή στάση και τύλιξε τα πόδια της γύρω από τη μέση του αφήνοντάς τον να μπει ακόμα λίγο μέσα της. Τη φίλησε στα χείλη και η γλώσσα του ήρθε να παίξει με τη δική της ενώ οι κινήσεις τους γίνονταν πλέον πιο γρήγορες σε έναν γλυκό ερωτικό παροξυσμό ως που έφτασαν στην ταυτόχρονη κορύφωση με έναν οργασμό που συντάραξε τα σώματά τους. -Χριστίνα… πρόφερε ολόκληρο το όνομά της ο Μιχάλης ενώ εκείνη έριχνε πίσω το κεφάλι και άφηνε έναν ήχο μαινάδας να ξεφύγει από τα χείλη της. Εξαντλημένοι έγειραν στο κρεβάτι. Η Τίνα περίμενε τώρα να δει τι θα ακολουθούσε. Ο Μιχάλης έδειχνε πιο καταπονημένος και κατάλαβε ότι με τον τραυματισμό του αυτές οι δραστηριότητες πρέπει να ήταν πιο κοπιώδεις. Εκείνη ακούμπησε το κεφάλι της στο στέρνο του. Ένιωσε το χέρι του να χαϊδεύει την κάθιδρη πλάτη της και μετά τα μαλλιά της. Ύστερα άπλωσε το χέρι του και τράβηξε το κάλυμμα του κρεβατιού για να σκεπάσει τα σώματά τους. Η Τίνα ένιωσε μια θέρμη να την κατακλύζει και δεν ήταν επειδή δεν είχε τον κρύο αέρα στην πλάτη της. Έκλεισε τα μάτια και για πρώτη φορά της έμεινε στην αγκαλιά ενός άνδρα. Περιμένω από την αγαπητή δασκάλα και τις συμμαθήτριες να μου πουν την άποψή τους αν πέτυχα την ΟΓ. Α και ελπίζω μη χάλασα την καλή μου εικόνα με αυτό το κείμενο! 1 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted July 6, 2019 Author Share Posted July 6, 2019 @WILLIAM Ποια εικόνα ακριβώς;;;;;;;;🤣🤣🤣 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 6, 2019 Share Posted July 6, 2019 Ω με καταρρακώνετε κυρία! Δεν είχα καλή εικόνα; 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Silvertooth Posted July 6, 2019 Share Posted July 6, 2019 Πωπω Γουίλ... Σου πάει ρε συ το σεξ στην αφήγηση. Απ' τα αγαπημένα μου πράματα που έχω διαβάσει από εσένα ήταν αυτό, να ξες! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
John Ernst Posted July 7, 2019 Share Posted July 7, 2019 William πολυ μου αρεσε κι εμένα. Το μόνο που θα άλλαζα ήταν να έσπαγα το διάλογο με περιγραφή 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 7, 2019 Share Posted July 7, 2019 On 7/6/2019 at 10:03 PM, Silvertooth said: Πωπω Γουίλ... Σου πάει ρε συ το σεξ στην αφήγηση. Απ' τα αγαπημένα μου πράματα που έχω διαβάσει από εσένα ήταν αυτό, να ξες! Expand Μου παει; Δεν το περίμενα. Χαίρομαι που σου άρεσε! On 7/7/2019 at 7:13 AM, John Ernst said: William πολυ μου αρεσε κι εμένα. Το μόνο που θα άλλαζα ήταν να έσπαγα το διάλογο με περιγραφή Expand Προσπάθησα να τον περιορίσω γενικά το διάλογο αλλά επειδή ήταν το ζητούμενο μέσα στο σεξ να δοθούν και οι πληροφορίες το έκανα έτσι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted July 8, 2019 Author Share Posted July 8, 2019 @John Ernst αυτό μου άρεσε περισσότερο από το προηγούμενο. Αστοχίες όπως επαναλήψεις, τούτος εδώ στη μια σειρά και τούτον εδώ στην επόμενη, ας πούμε, είναι ευκολάκι να τα φτιάξεις με ένα χτένισμα. Είναι μία σκηνή που μας έβαλε στο σύμπαν σου και θέλουμε να δούμε και τι θα γίνει παρακάτω, μας ιντρίγκαρες. Επίσης είναι σωστή η άσκηση γιατί μέσα από την ερωτική σκηνή μαθαίνουμε την πληροφορία. Βέβαια δεν ξέρω αν ο τρις κακάσχημος σκόπευε να της το πει από την αρχή ή αν του προέκυψε εφόσον πέρασε καλά μαζί της, αλλά αυτό υποθέτω θα το λύσεις αν και όποτε ασχοληθείς πιο εκτενώς με αυτό το κείμενο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted July 8, 2019 Author Share Posted July 8, 2019 (edited) @WILLIAM Πρίγκιπα πάντως ένα επίπεδο το κράτησες, μπράβο σου. Γενικά μία καλή προσπάθεια, πέτυχες και την ΟΓ. Έχω ενστάσεις βέβαια, σιγά που δεν θα. Πρώτον, και σίγουρα το έχω ξαναρωτήσει, γιατί βρε πουλάκι μου γράφεις με bold. Το κάνεις πολύ συχνά νομίζω. Είναι λίγο περίεργο. Σαν να θες να τραβήξεις την προσοχή; Από όσο έχω καταλάβει το χαρακτήρα σου, πιστεύω ότι δεν είναι αυτός ο λόγος. Λοιπόω γιατί; Δεύτερον κάποιες φράσεις μου φάνηκαν κάπως φάουλ, ας πούμε η μεταφορά με το μπαλέτο (δεν μου άρεσε, ή είναι υπερβολικά συνηθισμένη) και το σημείο που λες την είχε γδύσει και την είχε δέσει θέλοντας να τη βιάσει αφού βυθίσει μέσα της και αυτό το σιχαμένο πράγμα κάτι που εκείνη έφερε βαρέως. Είχε και κάνα στειλιάρι μαζί, ας πούμε; Τεσπα, χτενισματάκια είναι αυτά. Θέλει φτιάξιμο αλλά έχω να πω: μην το φοβάσαι, το έχεις. Αραίωσε λιγάκι τα ηδονικά και τα λικνίσματα. Χρησιμοποιείς υπερβολικά πολλές φορές αυτές τις λέξεις ή παράγωγά τους. Επίσης αναρωτιέμαι αν στέκει τόσος πολύς και τόσο περιγραφικός διάλογος σε μία τέτοια φάση. Λογικά ίσως θα έπρεπε να το κουβεντιάσουν αυτό μετά, στο τσιγάρο που λέει ο λόγος. Να της πει πέντε κοφτές κουβέντες πάνω στη φάση και μετά να το αναλύσει τόσο πολύ. Μου άρεσε που η γυναίκα πιθανώς πρώτη φορά στη ζωή της βιώνει και την τρυφερότητα μαζί με το σεξ. Μπράβο πρίγκιπα. Είσαι καλός μαθητής. Edited July 8, 2019 by Ιρμάντα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 8, 2019 Share Posted July 8, 2019 Επειδή στις οδηγίες ήταν να μάθει τις πληροφορίες κατά το σεξ έβαλα αυτό το μεγάλο διάλογο αλλιώς θα έδενε καλύτερα πριν ή μετά. Όσο για το τι είχε μαζί του, ναι είχε κάτι ανάρμοστο αλλά θα έχει την ευκαιρία της για εκδίκηση. Χαίρομαι που σου άρεσε και πέρασε και αυτό που ήθελα να δώσω για την τρυφερότητα. Το θεωρώ από τα δύσκολα γενικά το να γράψω μια τέτοια σκηνή. Τέλος για την απορία για το έντονο. Είναι θέμα ευκολίας στην οθόνη, για να γράψω ένα ποστ εδώ είναι εντάξει αλλά για ένα κείμενο το έντονο με βοηθάει λόγω οράσεως και ξεχνάω να το βγάλω όταν το μεταφέρω. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted July 9, 2019 Share Posted July 9, 2019 On 7/3/2019 at 7:02 AM, John Ernst said: Μια δεύτερη προσπάθεια από εμένα Reveal hidden contents Η κυρά-Φίφη κάθισε στο περβάζι το παραθύρου και κοίταξε προς το λιθόστρωτο. Μάζεψε τα χρυσαφένια φτερά της για να μην τσαλακωθούν και οσμίστηκε τη γλυκιά μυρωδιά των ψημένων δαμάσκηνων που έρχονταν από το βάθος του οίκου. Άπλωσε τα γυμνά της πόδια, κοίταξε τις ρυτίδες που είχαν αρχίσει να σχηματίζονται κάτω από τους αστραγάλους και τις φλέβες που διαγράφονταν έντονα σε φιδίσια πορεία κάτω από το δέρμα της. «Μαντάμ, μου επιτρέπεις να κάνω λίγο τα τζάμια;» Ήταν η Σόνια που της μιλούσε, μια ξεδοντιάρα, μέσης ηλικίας γυναίκα, που καταγόταν από τα μέρη των ξωτικών. Οι φήμες έλεγαν ότι την είχε καταραστεί μια κακιά μάγισσα να ασχημύνει και να γίνει υπηρέτρια των νεράιδων, αλλά η κυρά-Φίφη το αμφισβητούσε. «Αγαπητή Σόνια» της απάντησε με υπεροπτικό ύφος, «μια στιγμή ήρθα να σταθώ εδώ να απολαύσω τον πρωινό ήλιο και θα φύγω. Ως τότε να κάνεις υπομονή!» Δεν πρόλαβε να τελειώσει το λόγο της και είδε να κατηφορίζει το στενό ο Γουίλι. Ήταν ένα τρολ, χοντρό και άσχημο, που τον είχαν αιχμαλωτίσει οι νεράιδες από μωρό και τον είχαν βάλει να τις υπηρετεί. Στάθηκε μπροστά από το παράθυρο και κοίταξε τις δύο γυναίκες με μάτια αλλήθωρα. «Γουίλι, τι γυρεύεις;» «Έμαθα ότι ήρθε μια καινούρια στο μαγαζί σας!» είπε κλείνοντας το μάτι που ξέφευγε. «Από τα μέρη των κοιλάδων μου είπαν ότι είναι». «Από τα μέρη των κοιλάδων; Οι περισσότερες στο μαγαζί είναι από εκεί. Δεν ξέρεις; "Οι κοιλάδες βγάζουν τις καλύτερες πουτάνες", έλεγαν στις μέρες μου!» «Αυτή έ...έχει κάτι ιδιαίτερο, μου 'παν. Κάνει κα...κάτι κόλπα!» «Τρομάρα σου» τον χλεύασε η κυρά-Φίφη, «Θες και κόλπα εσύ! Δεν κοιτάς τα χάλια σου!» «Α! Όλα κι όλα, μαντάμ! Δεν είσαι σε θε...θέση να κοροϊδεύεις» τραύλισε το τρόλ.« Μια ξεπεσμένη τσατσά είσαι, του λόγου σου!» «Τι λες βρε στραβοχυμένη πίτα; Ξέρεις τι ήμουν εγώ στα νιάτα μου; Ως και βασιλόπουλα έκανα να τρέμουν στην αγκαλιά μου!» Ο Γουίλι γύρισε προς το μέρος της Σόνιας που εκείνη τη στιγμή σάρωνε το δωμάτιο. Εκείνη τον κοίταξε με μια έκφραση αμφισβήτησης που φρόντισε να μη δει η κυρά-Φίφη. «Ορίστε, ακόμα και η Σόνια δε σε πιστεύει» ισχυρίστηκε με πάθος το τρολ, για να εισπράξει από την παραδουλεύτρα μια μουτζιά. Η κυρά-Φίφη γύρισε αποδοκιμαστικά το κεφάλι και στους δύο. «Σόνια, εσύ ξέρεις για την καινούρια;» ρώτησε ο Γουίλι σε τόνο εμπιστευτικό. Εκείνη σήκωσε με αδιαφορία τους ώμους της και συνέχισε τη δουλειά της. «Τι νομίζεις; Επειδή είναι νέα και όμορφη ότι μπορεί να σου κάνει κόλπα; Εγώ είμαι καθηγήτρια στον έρωτα, όχι τα σχολιαριόπαιδα που ζητάς». Σκέφτηκε για μια στιγμή όλο εκείνο το τσούρμο που είχε μαζευτεί τα τελευταία χρόνια στο μαγαζί. Σώματα στεγνά, χωρίς καμπύλες, πρόσωπα με μια μόνιμη έκφραση προστυχιάς. Όλες τους είχαν μια υπεροψία στο βλέμμα τους. Της ερχόταν στο μυαλό ο τρόπος που συμπεριφέρονταν στους πελάτες και οι μεταξύ τους διενέξεις και αναρωτιόταν τι ζητούσε η ίδια ανάμεσά τους. Αλλά είχε υποσχεθεί στον κατεργάρη τον Πόλντο, το δαιμόνιο ξωτικό που είχε στήσει την όλη επιχείρηση, αιώνια αφοσίωση και υπέμενε όσα συνέβαιναν στο σπίτι, που και που αναλάμβανε κάποιον πελάτη, όταν όλες τους ήταν πιασμένες. Γύρισε και κοίταξε το Γουίλι, που στεκόταν όρθιος στο κέντρο του λιθόστρωτου και χάζευε προς το γαλάζιο ουρανό. «Δεν έχεις καμιά δουλειά;» «Ενοχλώ;» της πέταξε εκείνος, ενώ συνέχιζε να κοιτάζει προς τα πάνω. «Και πες ότι σου βρίσκω την καινούρια, εσύ έχεις λεφτά να πληρώσεις;» «Θα τα χρωστάω!» «Τι λες, ρε βλαμμένε; Στον οίκο δεν περνάνε τα βερεσέδια!» «Όπου να 'ναι θα πιάσω την καλή! Έχω κλει...κλείσει μια δουλειά με το μάγο Όστφιλντ». Η κυρά-Φίφη κοίταξε το τρολ, που εκείνη τη στιγμή έξυνε το γλουτό του και θέλησε να γελάσει. Είχε συνηθίσει να της λέει διάφορες ιστορίες αλλοπρόσαλλες, αλλά αυτό ξεπερνούσε όλες τις προηγούμενες. «Όταν πιάσεις την καλή, πρώτη εγώ θα σου κάτσω!» «Τόσο απελπισμένη πια;» ακούστηκε σαν μουρμουρητό το σχόλιο της Σόνιας από πίσω. «Όταν πιάσω την καλή, θα ζητάω τις καλύτερες, όχι τη γριά σταφίδα!» Η κυρά-Φίφη ένιωσε προσβεβλημένη. Η απόρριψή της από ένα χαζό τρολ πήγαινε πολύ. Τον ζύγισε για λίγη ώρα, επικέντρωσε το βλέμμα στο επίμαχο σημείο, θεώρησε ότι δε θα ήταν άσχημο να του δείξει τι εστί βερίκοκο. Απλά, μόνο να έκλεινε τα μάτια και να φανταζόταν το βασιλόπουλο που την είχε ζητήσει κάποτε σε γάμο, Θεέ μου, γιατί αρνήθηκα; και θα περνούσε ευχάριστα η ώρα... «Ε! Γουίλι! Αν δεν έχεις δουλειά, πάμε τώρα μία μέσα;» Το τρολ κοίταξε με τα αλλήθωρα μάτια του όσο μπορούσε πιο βαθιά στα δικά της μάτια. Ο ήχος από σάλια που ρουφιόνταν μέσα στη στοματική του κοιλότητα και ο άγαρμπος τρόπος που τη σήκωσε στην αγκαλιά του την έκαναν να μετανιώσει για την πρότασή της. Πόσο μάλλον όταν της ήρθε η μυρωδιά του πύου και της άπλυτης μασχάλης στα ρουθούνια. Ήταν όμως αργά. Την κουβάλησε μέχρι το κρεβάτι, την έβαλε ανάμεσα στα σκέλια του κι άρχισε να τη γδύνει. Την ίδια ώρα η Σόνια είχε σταθεί παραδίπλα και τους κοιτούσε σαστισμένη. Η κυρά-Φίφη πλέον ένιωθε ανήμπορη στα χέρια του θηρίου. Τα χέρια της, μυημένα στην τέχνη του έρωτα όσο κανένα άλλο ζευγάρι χέρια μέσα στο βασίλειο, σαν να αυτονομήθηκαν, προχώρησαν κατευθείαν στο ψητό. Με μια επιδέξια κίνηση ελευθέρωσαν το πέος του τρολ και μετά το γράπωσαν στον αέρα. Βρέθηκε να κρατάει ένα μόριο τόσο στιβαρό που ποτέ άλλοτε δεν είχε συναντήσει στη ζωή της. «Αγόρι μου, υποτίθεται ότι ολόκληρος θα γινόσουν πέτρα κάτω από το φως του ήλιου» πρόφερε, ξεχνώντας, για την ώρα, την ασχήμια και τη χαζομάρα του ερωτικού της παρτενέρ. Επιχείρησε να τον ανατρέψει για να του δείξει κάνα δυο κόλπα, αλλά το μυώδες σώμα του ήταν αρκετά δυνατό για να το καταφέρει. Έτσι αφέθηκε στο δικό του ρυθμό, στα δικά του άξεστα παιχνίδια. Μόνο που η αγαρμποσύνη του δεν την ξενέρωσε. Αντίθετα, της ξύπνησε μνήμες από τότε που ήταν πολύ νέα και αναλάμβανε τους παρθένους. Εδώ συνέβαινε και κάτι πρωτόγνωρο. Τούτος εδώ συνδύαζε τη ρώμη ενός φλογερού εραστή με τη διστακτικότητα ενός άμαθου, έτσι που νόμισε ότι πρώτη φορά στη ζωή της είχε τούτη εδώ την εμπειρία. Δεν άργησε να ολοκληρώσει, σκορπώντας τα πλούσια υγρά του πάνω στο σκούρο, ρυτιδωμένο της δέρμα. Πρέπει στο βλέμμα της να είχε τόση ευχαρίστηση και να τον κοίταξε με τόση ευγνωμοσύνη, που αμέσως το στήθος του φούσκωσε από υπερηφάνεια. Ύστερα άπλωσε το χέρι του και την χάιδεψε πίσω από το αυτί. «Κυρά-Φίφη, τώρα που φιλιώσαμε, έχω να σου πω κάτι. Ο Πόλντο διαπραγματεύεται για 'σένα. Προσπαθεί να κλείσει τιμή για να σε πουλήσει στα μέρη των ξωτικών σαν σκλάβα!» Expand Πολύ καλύτερη προσπάθεια από την πρώτη. Είναι παιχνιδιάρικη, βρώμικη, πρόστυχη, έξυπνη, προκλητική. Μ' αρέσει αυτή η ντεκαντάνς πλευρά των φανταστικών πλασμάτων κι άμα έχεις καμιά ιστορία γι' αυτόν τον κόσμο, να την γράψεις. Το μόνο που θα άλλαζα είναι εκείνο το «πέος», που δεν μ' αρέσει καθόλου σαν λέξη. Θα το έκανα «το πράμα του». Βέρι γκουντ! 1 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted July 10, 2019 Share Posted July 10, 2019 On 6/25/2019 at 3:23 PM, Mesmer said: Σας ετοίμασα ένα αισθησιακό ρομπονουάρ. Κι επειδή μου άρεσε το σκηνικό, έγραψα ολόκληρο το κεφάλαιο. Τυχεροί/ές. 🤣 ΣΑ #9.pdfFetching info... Expand Φοβερό. Μου άρεσαν οι λεπτομέρειες εφ που είχε, ειδικά στην περιγραφή του κτιρίου αλλά και του ρομπότ. Το τέλος ήταν τέλειο, γέλασα. Αν και δεν ξέρουμε τι πληθωρισμός θα υπάρχει στο μέλλον που περιγράφεις και πόσο θα είναι το μηνιάτικο ενός αστυνομικού, από την αντίδραση της Άννας καταλάβαμε ότι τα λεφτά ήταν πολλά. Χαχαχα, την πάτησε η ηρωίδα σου. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted July 16, 2019 Share Posted July 16, 2019 (edited) Καλημέρα, ας δοκιμάσω κι εγώ η κάπως πιο αρχάρια να γράψω κάτι, να χει και κάτι να διορθώνει η δασκάλα. Reveal hidden contents Κοίταξε τις ρόμπες του απογοητευμένος. Τα μεταξωτά και τα βελούδα με τα περίτεχνα κεντήματα θα έπεφταν άχαρα στο σώμα του, θα σκάλωναν στη καμπούρα του, θα άφηναν εκτεθειμένο στα μάτια της το πυκνό τρίχωμα στο λαιμό και στο στήθος του. Θα τόνιζαν το λιονταρίσιο πρόσωπο με τη χοντρή μύτη και τα σκασμένα χείλη. Εκείνη τι θα φορούσε άραγε; Μήπως μια από τις ρόμπες που της είχε δωρίσει; Ίσως τη ροζ με τα κεντημένα κρίνα. Θα ταίριαζε υπέροχα με τα χείλη της. Η μήπως τη γαλάζια, από βαρύ βελούδο. Πόσο θα κολάκευε τα καστανά της μάτια. Στη σκέψη της ένιωσε όλο του το αίμα να συγκεντρώνεται στα γεννητικά του όργανα. Εσύ είσαι ο άντρας, ατσάλωσε τον εαυτό του. Εσύ είσαι ο έμπειρος. Χαμογέλασε στη σκέψη. Ο έμπειρος. Πόσα χρόνια είχαν περάσει από την τελευταία φορά. Άνοιξε το ντουλάπι που έκρυβε το παλιό του πορτρέτο. Ήταν είκοσι χρονών τότε, ξανθός, μυώδης, μορφωμένος, ήξερε πώς να μιλάει και να γοητεύει, από παλιά αριστοκρατική οικογένεια, ο άντρας που ήθελαν όλες οι γυναίκες. Ο πρίγκιπας του παραμυθιού. Και αλαζόνας. Καμιά δεν ήταν αρκετά καλή. Από πόσα πρόσκαιρα κρεβάτια είχε περάσει; Μέχρι που κοιμήθηκε με την κόρη εκείνης της καταραμένης μάγισσας. Έσφιξε τα χέρια του σε γροθιές. Έκλεισε σφιχτά τα μάτια, προσπαθώντας να διώξει την ανάμνηση της μεταμόρφωσης. Έβγαλε τα ρούχα του. Το πουκάμισο σκάλωσε για λίγο πάνω στα τραγίσια κέρατα και σκίστηκε. Διάλεξε μια βελουδένια, χειμωνιάτικη ρόμπα, αρκετά κλειστή μπροστά. Έσβησε τα κεριά και άφησε μόνο δύο. Ναι, μάλλον τον αγαπούσε όπως ήταν, αλλά δεν χρειαζόταν να το διακινδυνεύσει με υπερβολικά δυνατό φως. Η πόρτα άνοιξε δειλά. Η Πεντάμορφη μπήκε με αργά βήματα στην κρεβατοκάμαρα. Φορούσε τελικά ένα πράσινο νυχτικό, χωρίς ρόμπα. Οι ώμοι της ήταν γυμνοί και τα στήθη της διαγράφονταν κάτω από το μετάξι. Ένιωσε τη στύση του να σκληραίνει. Τουλάχιστον, παρηγόρησε τον εαυτό του, η μεταμόρφωση μου σε τέρας μεγέθυνε και άλλα πράγματα. Η κοπέλα τον πλησίασε και στάθηκε μπροστά του. Λίγα εκατοστά τους χώριζαν. Το σώμα του πάλευε ανάμεσα στον πάγο του φόβου, της απέχθειας που είχε για το ίδιο του το σώμα, και στη φωτιά της επιθυμίας του. Η Πεντάμορφη σήκωσε διστακτικά τα χέρια να τον αγκαλιάσει και ο πάγος έλιωσε μονομιάς. Προσπάθησε να συγκρατήσει το τρέμουλο όταν τα χείλη του άγγιξαν το δέρμα της. Η ζωώδη πλευρά του ήθελε να την αρπάξει και να πέσει από πάνω της στο κρεβάτι. Ο πρίγκιπας που κάποτε ήταν… όχι, όχι, και ο παλιός του εαυτός το ίδιο θα έκανε. Δεν ήταν πια ο άντρας στο πορτρέτο. Το εσωτερικό του ήταν αυτό που πραγματικά είχε αλλάξει. Πήρε βαθιές ανάσες, συγκράτησε όσο μπορούσε τα ένστικτα του και έκανε για πρώτη φορά στη ζωή του έρωτα. Όχι ζωώδες πήδημα. Έρωτα. Γιατί η Πεντάμορφη του δεν άξιζε τίποτα λιγότερο. Το επόμενο πρωί ξύπνησε με την αγαπημένη του κουρνιασμένη στην αγκαλιά του. Χαμογέλασε αυθόρμητα. Αισθάνθηκε το κεφάλι του ασυνήθιστα ελαφρύ. Άπλωσε το χέρι για να ξύσει το τρίχωμα γύρω από τα κέρατα. Του πήρε μερικές στιγμές να συνειδητοποιήσει ότι τα κέρατα είχαν εξαφανιστεί. Είμαι η πρώτη γυναίκα που γράφει την άσκηση; Edited July 16, 2019 by Roubiliana 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted July 16, 2019 Share Posted July 16, 2019 WILLIAM, καλό ήταν, αλλά θα συμφωνήσω με τους παραπάνω, με χάλασε ο διάλογος. Θα μπορούσε η σκηνή να κολλήσει με την πλοκή και χωρίς καθόλου διάλογο, μόνο με το όλο σκηνικό με τους σκληρούς δίσκους που θυμίζει κατασκοπία, μια χαρά ήσουν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted July 16, 2019 Share Posted July 16, 2019 On 7/16/2019 at 7:41 AM, Roubiliana said: Καλημέρα, ας δοκιμάσω κι εγώ η κάπως πιο αρχάρια να γράψω κάτι, να χει και κάτι να διορθώνει η δασκάλα. Reveal hidden contents Κοίταξε τις ρόμπες του απογοητευμένος. Τα μεταξωτά και τα βελούδα με τα περίτεχνα κεντήματα θα έπεφταν άχαρα στο σώμα του, θα σκάλωναν στη καμπούρα του, θα άφηναν εκτεθειμένο στα μάτια της το πυκνό τρίχωμα στο λαιμό και στο στήθος του. Θα τόνιζαν το λιονταρίσιο πρόσωπο με τη χοντρή μύτη και τα σκασμένα χείλη. Εκείνη τι θα φορούσε άραγε; Μήπως μια από τις ρόμπες που της είχε δωρίσει; Ίσως τη ροζ με τα κεντημένα κρίνα. Θα ταίριαζε υπέροχα με τα χείλη της. Η μήπως τη γαλάζια, από βαρύ βελούδο. Πόσο θα κολάκευε τα καστανά της μάτια. Στη σκέψη της ένιωσε όλο του το αίμα να συγκεντρώνεται στα γεννητικά του όργανα. Εσύ είσαι ο άντρας, ατσάλωσε τον εαυτό του. Εσύ είσαι ο έμπειρος. Χαμογέλασε στη σκέψη. Ο έμπειρος. Πόσα χρόνια είχαν περάσει από την τελευταία φορά. Άνοιξε το ντουλάπι που έκρυβε το παλιό του πορτρέτο. Ήταν είκοσι χρονών τότε, ξανθός, μυώδης, μορφωμένος, ήξερε πώς να μιλάει και να γοητεύει, από παλιά αριστοκρατική οικογένεια, ο άντρας που ήθελαν όλες οι γυναίκες. Ο πρίγκιπας του παραμυθιού. Και αλαζόνας. Καμιά δεν ήταν αρκετά καλή. Από πόσα πρόσκαιρα κρεβάτια είχε περάσει; Μέχρι που κοιμήθηκε με την κόρη εκείνης της καταραμένης μάγισσας. Έσφιξε τα χέρια του σε γροθιές. Έκλεισε σφιχτά τα μάτια, προσπαθώντας να διώξει την ανάμνηση της μεταμόρφωσης. Έβγαλε τα ρούχα του. Το πουκάμισο σκάλωσε για λίγο πάνω στα τραγίσια κέρατα και σκίστηκε. Διάλεξε μια βελουδένια, χειμωνιάτικη ρόμπα, αρκετά κλειστή μπροστά. Έσβησε τα κεριά και άφησε μόνο δύο. Ναι, μάλλον τον αγαπούσε όπως ήταν, αλλά δεν χρειαζόταν να το διακινδυνεύσει με υπερβολικά δυνατό φως. Η πόρτα άνοιξε δειλά. Η Πεντάμορφη μπήκε με αργά βήματα στην κρεβατοκάμαρα. Φορούσε τελικά ένα πράσινο νυχτικό, χωρίς ρόμπα. Οι ώμοι της ήταν γυμνοί και τα στήθη της διαγράφονταν κάτω από το μετάξι. Ένιωσε τη στύση του να σκληραίνει. Τουλάχιστον, παρηγόρησε τον εαυτό του, η μεταμόρφωση μου σε τέρας μεγέθυνε και άλλα πράγματα. Η κοπέλα τον πλησίασε και στάθηκε μπροστά του. Λίγα εκατοστά τους χώριζαν. Το σώμα του πάλευε ανάμεσα στον πάγο του φόβου, της απέχθειας που είχε για το ίδιο του το σώμα, και στη φωτιά της επιθυμίας του. Η Πεντάμορφη σήκωσε διστακτικά τα χέρια να τον αγκαλιάσει και ο πάγος έλιωσε μονομιάς. Προσπάθησε να συγκρατήσει το τρέμουλο όταν τα χείλη του άγγιξαν το δέρμα της. Η ζωώδη πλευρά του ήθελε να την αρπάξει και να πέσει από πάνω της στο κρεβάτι. Ο πρίγκιπας που κάποτε ήταν… όχι, όχι, και ο παλιός του εαυτός το ίδιο θα έκανε. Δεν ήταν πια ο άντρας στο πορτρέτο. Το εσωτερικό του ήταν αυτό που πραγματικά είχε αλλάξει. Πήρε βαθιές ανάσες, συγκράτησε όσο μπορούσε τα ένστικτα του και έκανε για πρώτη φορά στη ζωή του έρωτα. Όχι ζωώδες πήδημα. Έρωτα. Γιατί η Πεντάμορφη του δεν άξιζε τίποτα λιγότερο. Το επόμενο πρωί ξύπνησε με την αγαπημένη του κουρνιασμένη στην αγκαλιά του. Χαμογέλασε αυθόρμητα. Αισθάνθηκε το κεφάλι του ασυνήθιστα ελαφρύ. Άπλωσε το χέρι για να ξύσει το τρίχωμα γύρω από τα κέρατα. Του πήρε μερικές στιγμές να συνειδητοποιήσει ότι τα κέρατα είχαν εξαφανιστεί. Είμαι η πρώτη γυναίκα που γράφει την άσκηση; Expand Τώρα μας δουλεύεις; Γιατί πόσταρες εδώ το κείμενο για το Στοίχημα με θέμα τον Ρομαντισμό; Αυτό εδώ, ως έχει, τίποτα παραπάνω, είναι το διήγημα που περίμενα εκεί. Αυτό είναι Ρομαντικό! Μιλάμε μας ρίχνεις απίστευτη καζούρα. 1 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted July 16, 2019 Share Posted July 16, 2019 On 7/16/2019 at 12:58 PM, DinoHajiyorgi said: Τώρα μας δουλεύεις; Γιατί πόσταρες εδώ το κείμενο για το Στοίχημα με θέμα τον Ρομαντισμό; Αυτό εδώ, ως έχει, τίποτα παραπάνω, είναι το διήγημα που περίμενα εκεί. Αυτό είναι Ρομαντικό! Μιλάμε μας ρίχνεις απίστευτη καζούρα. Expand Ακολούθησα τα εύστοχα σχόλια σου στο διήγημα μου για τον ρομαντισμό κι έτσι έγραψα αυτή τη σκηνή. Είχες αναφέρει την Πεντάμορφη κ το Τέρας, αν θυμάμαι καλά. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
John Ernst Posted July 17, 2019 Share Posted July 17, 2019 @Roubiliana τι όμορφο κείμενο! Φαίνεται ότι τα σχόλια του Ντίνου έπιασαν τόπο. Επίσης, συμφωνώ με την κριτική του εδώ, αυτό ταιριάζει στις ρομαντικές ιστορίες. Εδώ, μάλλον, δεν ταίριαζε απόλυτα, δεν είναι τόσο "πικάντικο", κατά την ταπεινή μου άποψη. Όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία τελικά, ίσως είναι το καλύτερο που έχω διαβάσει από εσένα 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted July 17, 2019 Share Posted July 17, 2019 Ίσως να αναρτήσω και κάτι πιο πικάντικο μέσα στο μήνα. ΙΣΩΣ. Θέλει μεγαλύτερη προσπάθεια αυτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted July 20, 2019 Author Share Posted July 20, 2019 (edited) @Roubiliana Δεν είναι δίκαιο να κρίνω εγώ γιατί γράφεις ένα θέμα που αγαπώ ιδιαίτερα, και μάλιστα το πραγματεύεσαι με έναν τρόπο που μου είναι αγαπητός: το τέρας δεν ξεγίνεται από τέρας με το πρώτο σ' αγαπώ. Είχα καταπιαστεί πιο παλιά, με αυτό το αποτέλεσμα. Θα ήθελα να είναι μεγαλύτερη αυτή η σκηνή που μας δίνεις, πιο λεπτομερής. Βασικά θα ήθελα να ξέρω πώς θα το έκανες retold το όλο πράγμα. Δεν ξέρω αν ψήνεσαι. Μέσα στα δεδομένα της άσκησης είσαι. Αλλά θα μου άρεσε και λίγο πιο brute. Πικάντικο λένε πιο πάνω, ναι. Το ήθελα. Πιο εκτεταμένο. Και στις σκέψεις του πριν, και κατά τη διάρκεια. Αυτό το χρειαζόμαστε για να δούμε τι το τόσο σημαντικό του συνέβη, τι ένιωσε για πρώτη φορά στη ζωή του και πραγματοποιήθηκε η μεταμόρφωση. Μας το λες μεν, αλλά δεν μας το δείχνεις. Δεν το νιώθουμε. Ίσως θα ήθελα και πέντε κουβέντες για το πώς τα είχε καταφέρει να την πείσει να έρθει στο κρεβάτι μαζί του. Επίσης μου άρεσε που δεν το είχε φανταστεί ότι θα λύνονταν έτσι τα μάγια. Edited July 20, 2019 by Ιρμάντα 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 20, 2019 Share Posted July 20, 2019 (edited) Ένα άλλο είδος γυναίκας εδώ αν και το σεξ δεν ολοκληρώθηκε. 0 Advanced issues found ▲ Reveal hidden contents Πολλά χρόνια πριν ανακαλυφθεί το twerking η Μαίρη Κόρβου είχε τελειοποιήσει τη μέθοδο του να λικνίζει τους γοφούς της με τρόπο που κάθε άνδρας που την έβλεπε να την επιθυμεί. Ακόμα και τώρα που το σώμα της είχε παραπάνω καμπύλες από όσες θα έπρεπε, δεν είχε πληγεί καθόλου η αυτοπεποίθησή της, διέθετε ακόμα το τεράστιο μπούστο που έκανε νεαρούς να αυνανίζονται στη σκέψη του και πείρα στο κρεβάτι που υποσχόταν σε κάθε άνδρα που κοιμόταν μαζί της ότι θα ήθελε να επαναλάβει την εμπειρία. Ο σημερινός στόχος της ήταν ένας που της είχε αντισταθεί από καιρό αλλά είχε σχεδιάσει τη σημερινή της προσέγγιση καλά. Το μπλουζάκι που φορούσε ελάχιστα έκρυβε από το στήθος της, το πρόσφερε στο πιάτο, και ακόμα και όσα έκρυβε τα τόνιζε και τα περιέγραφε πρόστυχα. Η φούστα της ήταν φαρδιά τόσο ώστε να μπορεί άνετα να σηκωθεί ως τους γοφούς. Ναι ήταν έτοιμη. Πέρασε την πόρτα του γραφείου και κοντοστάθηκε. Εκείνος είχε δεχθεί να τη δει, αγνοώντας τις προθέσεις της, αλλά την είχε προειδοποιήσει ότι είχε μια φορτωμένη μέρα. Ήταν τώρα σκυμμένος από μια πληθώρα εγγράφων απλωμένων στο γραφείο. Δεν είχε ιδέα από λογιστικά αλλά της είχε πει ότι ήταν στη μέση μιας υπόθεσης ελέγχου του ΙΚΑ σε μια επιχείρηση. -Καλησπέρα Γουίλ, είπε χρησιμοποιώντας το λογοτεχνικό του όνομα. Έτσι εξάλλου τον είχε γνωρίσει, μέσω των συγγραφικών δραστηριοτήτων του. Σαν πρόφαση για να έρθει εδώ είχε χρησιμοποιήσει όμως τη λογιστική του ιδιότητα. Του είχε πει ότι ήθελε τη συμβουλή του για μια επένδυση. Πλησίασε το γραφείο και κάθισε στην πολυθρόνα απέναντί του. Εκείνος άφησε τα χαρτιά και την κοίταξε. -Λοιπόν; Τι είναι αυτό που σου πρότειναν; Του μιλάει για την πρόταση που της έγινε για να βάλει κάποια χρήματα σε μια δουλειά. Την έχει ήδη απορρίψει αλλά είναι η τέλεια ευκαιρία για να φτάσει στο σκοπό της. Τον αφήνει για ένα μισάωρο να μιλάει για φορολογικούς συντελεστές και μερίσματα πριν πει: -Μπορώ να πάω στο μπάνιο; -Ναι, της δείχνει μια πόρτα πίσω του και προσθέτει, τα φώτα ανάβουν από εκεί. Γνέφει και μπαίνει στο μπάνιο. Δεν έχει κάποια σχετική ανάγκη, απλά είναι μέρος του σχεδίου της και αυτό. Θα τον φωνάξει εδώ με κάποια πρόφαση και μετά… Μετά δεν είναι δύσκολο, θα τον έχει εκεί που τον θέλει. Ρίχνει μια ματιά στο μικρό χώρο γύρω της. Δεν υπάρχουν παρά μια ακόμα πόρτα, ένας νιπτήρας και μερικά είδη καθαριότητας. Ωραία! Ξεκουμπώνει το μπλουζάκι και μετά πάει να ανοίξει τη βρύση, Δεν τρέχει νερό. Χαμογελάει, η τύχη είναι με το μέρος της. -Μπορείς να έρθεις εδώ ένα λεπτό; Έχω ένα πρόβλημα. Σηκώνεται, τον ακούει. Δευτερόλεπτα αργότερα μπαίνει. -Τι πρόβλημα έχεις; ρωτάει. -Η βρύση, του λέει. Δεν τρέχει. -Άνοιξες την αριστερή που είναι για το ζεστό νερό και δεν έχω συνδεδεμένο… Η φωνή του σβήνει καθώς εκείνη γυρίζει προς το μέρος του και βλέπει το εκτεθειμένο στήθος της. Δεν του δίνει το χρόνο να αντιδράσει. Τον αγκαλιάζει και τον φιλάει στο στόμα, άγρια, κτητικά. Κατεβάζει το ένα χέρι της και πιάνει το δικό του και το οδηγεί στο στήθος της. Η επαφή με την σφριγηλή σάρκα της και την ήδη ερεθισμένη θηλή είχε άμεση συνέπεια, ένιωσε τον ανδρισμό του να σκληραίνει. Κατέβασε το χέρι της και τον χούφτωσε, ένιωσε την αναπνοή του να κόβεται καθώς με γρήγορες κινήσεις μιμήθηκε την πρακτική του αυνανισμού κάνοντας τον να σκληρύνει κι άλλο. Ναι, ήταν έτοιμος και εκείνη είχε νικήσει. Δεν ήταν έτσι όμως. -Δεν μπορώ να το κάνω αυτό στην Τία, ψιθύρισε και το επόμενο δευτερόλεπτο τα χέρια του ήταν στους ώμους της και την έσπρωχνε πίσω. Η Τία! Βλαστήμησε μέσα της. Η κοπέλα που είχε χάσει τέσσερεις μήνες πριν. -Αυτό τελείωσε, είπε, δεν μπορείς να μείνεις στο παρελθόν. Εκείνος βαριανάσαινε και στο πρόσωπό του μπορούσε να διαβάσει την διπλή οδύνη, την ψυχική και την σωματική. Τη δεύτερη την είχε προκαλέσει η τόσο απότομη διακοπή της περιποίησής της και η προσπάθεια να την σπρώξει πίσω, δεν είχε ανακτήσει τις δυνάμεις του πλήρως μετά την πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του προφανώς. -Σε βύθισε σε μια τρύπα στη γη και δε θες να βγεις από’ κει, πέταξε στον μέχρι πριν λίγο ερωτικό στόχο της ενώ κουμπωνόταν. -Φύγε από το γραφείο μου, είπε εκείνος με φωνή που τώρα είχε γίνει ψυχρή σαν τους αιώνιους πάγους των πόλων. Edited July 21, 2019 by WILLIAM 1 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted July 22, 2019 Author Share Posted July 22, 2019 @WILLIAM Χμ, τούτο δω ήταν όντως αρκετά διαφορετικό. Θα είμαι σαφής: πρέπει να γίνεις πιο άνετος με τέτοιες σκηνές. Ας πούμε, μακρηγορείς κάποιες φορές, αυτό δείχνει έλλειψη εξάσκησης -πράγμα για το οποίο, βέβαια, γίνεται και η άσκηση. Για παράδειγμα: Το μπλουζάκι που φορούσε ελάχιστα έκρυβε από το στήθος της, το πρόσφερε στο πιάτο. Εδώ πρακτικά λες δυο φορές το ίδιο πράγμα. Το μπλουζάκι που φορούσε πρόσφερε το στήθος της στο πιάτο. Αυτό είναι πιο περιεκτικό. Ακόμη και αν χρησιμοποιήσεις άλλη φρασεολογία, το μπλουζάκι που φορούσε πρόσφερε τα βυζιά της στο πιάτο, είμαι οκ. Δείχνει ότι ο συγγραφέας έχει άνεση με την περιγραφή τέτοιων σκηνών. Άλλο παράδειγμα: με γρήγορες κινήσεις μιμήθηκε την πρακτική του αυνανισμού. Με κάποιον τρόπο μου δείχνει απειρία σε γράψιμο τέτοιων σκηνών αυτή η περιγραφή. Νομίζω με μπλόκαρε η λέξη πρακτική. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι σου λέω. Ένιωσε το πέος του να σκληραίνει στα χάδια της; Αυτό ίσως μου άρεσε περισσότερο. Αυτές οι παρατηρήσεις είναι λίγο της λεπτομέρειας. Η άσκηση ζητούσε να είστε λεπτομερείς, σύμφωνοι. Πρόσεξε ωστόσο: μην περιγράφεις το ίδιο πράγμα με πολλούς τρόπους. Επίσης: μην γράφεις - μην γράφετε - μην γράφουμε τις ερωτικές σκηνές με ύφος που αφήνει στον αναγνώστη ένα αίσθημα ότι προσέχουμε μην σπάσουμε τα αυγά. Αν θέλετε απλή γλώσσα κάντε το, αλλά με άνεση. Αν θέλετε ρομάντζο και ευφάνταστες μεταφορές, πάλι κάντε το, αλλά με άνεση. Τα όρια, στη λογοτεχνία (και παντού) είναι σωστό να υπάρχουν, αλλά δεν πρέπει να φαίνονται. Πράγμα το οποίο μόνο με την εξάσκηση το πετυχαίνουμε. Σε ένα σχετικό άρθρο του ο συγγραφέας Βαγγέλης Ραπτόπουλος γράφει: Yπάρχει και το ζήτημα της γλώσσας, με την οποία ζωντανεύει μια ερωτική σκηνή. Θα μεταχειριστείς έναν υπαινικτικό, μεταφορικό τρόπο; Ή θα καταφύγεις σε άμεσες, ωμές εκφράσεις; Μολονότι κάτι τέτοιο άπτεται της αφηγηματικής ιδιοσυγκρασίας του καθενός, η επιλογή καθορίζει και το αποτέλεσμα. Ο έμμεσος γλωσσικός τρόπος απονευρώνει τη δυναμική του ερωτογραφήματος και, μετατρέποντάς το σε ανάγνωσμα «κατάλληλον δι’ ανηλίκους», το καθιστά ακίνδυνο ή αλλιώς άοσμο και άγευστο. Αντιθέτως, η γλωσσική ωμότητα βοηθά τις τολμηρές σκηνές να διατηρήσουν όλους τους ζωικούς χυμούς τους και προκαλεί τη μέγιστη δυνατή διέγερση στον αναγνώστη. Ιδίως το τελευταίο αποτελεί «κόκκινο πανί» για την καθεστηκυΐα τάξη πραγμάτων, και τα λογοτεχνικά έργα που κλίνουν προς τα εκεί καταδικάζονται εις το πυρ το εξώτερον. Δεν έχω θέμα με την επιλογή της γλώσσας. Δεν έχω θέμα με την αμεσότητα των ερωτικών σκηνών, ακόμη και με την βαναυσότητά τους κατά περιπτώσεις. Το σεξ, αυτό είναι το ζητούμενο, είναι ένα σμίξιμο, ένα ξέσπασμα, μία έκρηξη. Ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται και στη λογοτεχνία. Όταν αυτοφιμωνόμαστε ή περιγράφουμε comme il faut ή έχουμε διαρκώς υπόψη ποιος μπορεί να θιχτεί από τι, ποια κοινωνική ομάδα, ποιος αγκυλωμένος εγκέφαλος, πιο προκατακλυσμιαίο γούστο, ένα είναι βέβαιο: ότι έχουμε ευνουχίσει την όποια λογοτεχνική μας δεινότητα. Βέβαια, η άσκηση αυτή έχει συγκεκριμένα όρια. Και η κοινότητα επίσης. Αλλά είναι ένα καλό έναυσμα να σκεφτούμε πώς μπορούμε να χειριστούμε τις ερωτικές σκηνές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 22, 2019 Share Posted July 22, 2019 Δεν θα αρνηθώ την απειρία, γράφω μυθιστορήματα συνήθως που εξελλίσονται σε λίγες μέρες (ενίοτε και ώρες) οπότε δεν έχω συχνή επαφή με σχέσεις των δύο φύλων και ερωτικές σκηνές. Τώρα για την πρακτική μου φάνηκε πιο λογικό από το να γράψω μιμήθηκε τον αυνανισμό. Αυτό που ήθελα κυρίως ήταν να βγει το βίαιο της πρόθεσής της, να του επιβάλλει τη σεξουαλική συνέυρεση. Δεν ξέρω αν δούλεψε,. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.