Popular Post DinoHajiyorgi Posted July 18, 2019 Popular Post Share Posted July 18, 2019 Ιούλιος - Αύγουστος 2019 «Είχε τα χείλη του πάνω στην παλλόμενη φλέβα του λαιμού του, ένιωθε το κάθε του χτυποκάρδι. Ο ιδρώτας του είχε ξινή γεύση, λίγο το ένοιαζε το βαμπίρ. Αν μπορούσε θα τον ρουφούσε ολόκληρο. Και ο πειρασμός ήταν τεράστιος καθώς η επιλογή ήταν εκεί, έτοιμη, δελεαστική. Ένα παραπέτασμα ισχνής πέτσας χώριζε τους κυνόδοντες του Ζήνωνα από το αίμα του αγαπημένου του. Σε λίγα λεπτά μέσα μπορούσε να τον σώσει, να τον κάνει αληθινά αθάνατο, να ζήσουν ο ένας δίπλα στον άλλον μέσα στους αιώνες». Ο Λόρδος Βύρωνας ψυχορραγεί στο Μεσολόγγι. Λίγο πριν κερδίσει τη δοξασμένη αθανασία, τον ταλανίζει ο πειρασμός μιας απόδρασης σε μιαν άλλη, καταραμένη αιωνιότητα. Αυτή είναι η ιστορία του έρωτα δύο δαιμόνων, του ποιητή που αγάπησε ένα τυραννισμένο έθνος και του τέρατος που καταργήθηκε στο πάθος του για τον ποιητή. Από την αρχαία ως την τουρκοκρατούμενη Αθήνα, τα σκοτεινά δάση των Κελτών, τα αιματηρά πεδία των μαχών της Ευρώπης και την πανουκλιασμένη Βενετία, το αέναο ταξίδι του βρικόλακα Ζήνωνα κλείνει στα χώματα που διεκδικούν την καρδιά του δαίμονα, δίνοντας άνθιση στο όνειρο της λύτρωσης. 14 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted July 19, 2019 Share Posted July 19, 2019 Μπράβο, Ντίνο, επιτέλους! 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ballerond Posted July 20, 2019 Share Posted July 20, 2019 Καλοτάξιδο, Ντίνο! Επιτέλους! 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted July 24, 2019 Share Posted July 24, 2019 Καλοτάξιδο!!! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted August 2, 2019 Author Share Posted August 2, 2019 Έτοιμο για παραγγελίες, ανάγνωση... κριτική... https://www.pigi.gr/?product=staxth-sta-marmara 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νίκη Posted August 12, 2019 Share Posted August 12, 2019 Συγχαρητήρια! Το παραγγέλνουμε απ' το σαιτ που παραθέτεις, έτσι; Γιατί μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον και το θέλω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted September 6, 2019 Share Posted September 6, 2019 Μόλις το παρήγγειλα στα public. Είναι λέει διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας οπότε να δούμε πόσο θα κάνουν να μου το φέρουν. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted September 22, 2019 Share Posted September 22, 2019 Ξεκίνησα χθες να το διαβάζω. Είμαι σελ. 159. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted September 22, 2019 Share Posted September 22, 2019 (edited) Το διάβασα. Μια πρώτη κριτική εν θερμώ. Πολύ ατμοσφαιρική ιστορία με βρικόλακες. Ενδιαφέρουσα πλοκή με ανατροπές. Ωραίες εικόνες. Το μεγάλο θετικό είναι η σκιαγράφηση των χαρακτήρων, ειδικά το βάθος κ η αληθοφάνεια του κεντρικού ήρωα. Με αρκετά στοιχεία τρόμου αλλά κ ρομαντισμού, όπως αρμόζει σε μια ιστορία βρικολάκων άλλωστε. Ελπίζω να μην κάνω σποιλερ αν πω ότι στο τέλος βουρκωσα (βέβαια αυτό μου συμβαίνει στις μισές ιστορίες του Ντίνου, οπότε ...) Και ναι, μου άρεσε. Πολύ. Το διάβασα μέσα σε μιάμιση μέρα. Edited September 22, 2019 by Roubiliana 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted October 25, 2019 Share Posted October 25, 2019 Σε κάποια φάση μου θύμισε το I Am Legent, του Richard Matheson: μιλάμε για ένα είδος που τρέφεται με ανθρώπους (στις Στάχτες με το ανθρώπινο αίμα), όπως οι άνθρωποι τρώμε ζώα. Κι όμως, το είδος αυτό το ονομάζουμε τέρας και θέλουμε να το εξολοθρεύσουμε. Μου άρεσε που μ' έκανε να αναρωτηθώ "τι είναι τέρας; Και γιατί;". Μου άρεσαν κάποιες κινηματογραφικές σκηνές. Αγαπημένη μου, εκείνη με τους δύο εραστές που στέκονται μπροστά στην μπαλκονόπορτα εκείνη τη νύχτα με την καταιγίδα, και ο αέρας φυσάει, σβήνει τα κεριά και τους "εξαφανίζει". Τρομερή εικόνα! Το βιβλίο όμως ήθελε ένα τσικ ακόμα: γλώσσα, επιμέλεια, αλλά κυρίως ιστορία. Δεν είχε μια ιστορία που να με κρατάει, οι χαρακτήρες δεν μπορώ να πω ότι με συγκίνησαν, ότι με ένοιαζε τι θα τους συμβεί στη συνέχεια. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted November 9, 2019 Author Share Posted November 9, 2019 https://weirdsides.com/arthra-istories/weird-reviews/kritiki-vivliou-stachti-sta-marmara/?fbclid=IwAR0t60KObLXzT95z2uKFqUEUToap7ND05xG57VJ9YIO74yQ0d0fkp0pclMk 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alexz Posted November 9, 2019 Share Posted November 9, 2019 Το παρήγγειλα την Τετάρτη από public και αναμενω να με ενημερώσουν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alexz Posted December 7, 2019 Share Posted December 7, 2019 Εξαιρετικό βιβλίο @DinoHajiyorgi Εδώ έχω και το review μου. Το "Στάχτη στα μάρμαρα" είναι μια εξαιρετικά δυνατή ιστορία με βαμπίρ, η οποία θα μπορούσε να σταθεί επάξια δίπλα στο μυθιστόρημα "Συνέντευξη με έναν Βρικόλακα". Παρ' ότι μπαίνω στον πειρασμό να κάνω spoiler, θα περιοριστώ και θα αναφέρω απλά πως είχα καιρό να διαβάσω βιβλίο με τόσο ανεπτυγμένη γλώσσα και βάθος στους χαρακτήρες, με τους οποίους και δέθηκα. Εάν είσαι λάτρης των old school vampire stories, θα λατρέψεις το συγκεκριμένο βιβλίο. Αν δεν είσαι, ευκαιρία να ανακαλύψεις την μαγεία των "παραδοσιακών" βαμπίρ. Το χτίσιμο του κόσμου είναι τόσο πραγματικό και τρομακτικό, σαν ο συγγραφέας να ταξίδεψε σε αυτά τα μέρη, δραπέτευσε από αυτά, και αφού γύρισε πίσω κάθισε να τα γράψει και να μας τα εξιστορήσει. Εφόσον λοιπόν υποθέτουμε πως ο συγγραφέας Ντίνος Χατζηγιώργης δεν είναι βαμπίρ και δεν τα έζησε από κοντά, σημαίνει ότι έχει γίνει αρκετή έρευνα και πολύ σοβαρή δουλειά για να βγει αυτό το αποτέλεσμα. Η ιστορία διαδραματίζεται σε ελληνικό setting, είναι απόλυτα αρμονικό με την Ελληνική κουλτούρα και δεν ξενίζει, ούτε φαίνεται περίεργο. Ας μην ξεχνάμε πως οι βρικόλακες και άλλα μυθικά πλάσματα έχουν ελληνικές – βαλκανικές ρίζες και ο συγγραφέας αποδίδει εξαιρετικά αυτό το στοιχείο. Μια γενική (και ουδέτερη) παρατήρηση που θα μπορούσα να κάνω, είναι πως το βιβλίο έχει σχετικά μικρή αναλογία διαλόγων – αφήγησης, με την αφήγηση να είναι επικρατέστερη στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου. Προσωπικά δεν θεωρώ πως είναι ενοχλητική, αλλά θεώρησα πως πρέπει να το αναφέρω, μιας και κάποιοι μπορεί να το θεωρήσουν αποτρεπτικό. Παρότι και εγώ προτιμώ μεγαλύτερη αναλογία στους διαλόγους, δεν ενοχλήθηκα καθόλου. Όταν το βιβλίο είχε κυκλοφορήσει, τόσο ο τίτλος όσο και το εξώφυλλό του είχαν αποτελέσει αποτρεπτικοί παράγοντες για να το αγοράσω (και να το διαβάσω, να πω την αλήθεια!), μιας και δεν μου θύμιζε παραδοσιακή ιστορία με βαμπίρ. Αυτό αποτελεί καθαρά προσωπική μου άποψη, αλλά πιστεύω πως με ένα διαφορετικό εξώφυλλο, που να αντιπροσωπεύει την συγκεκριμένη θεματική, και έναν τίτλο που να μην χρειάζεται να διαβάσεις το βιβλίο πρώτα -ενδεχομένως- να ανταποκρινόταν θετικότερα και πιο άμεσα στο αναγνωστικό κοινό. Δεν μπορώ να πω πως υπάρχουν αρνητικές εντυπώσεις που με έκαναν να σταματήσω τη ανάγνωση του "Στάχτη στα μάρμαρα". Κάποιες παρατηρήσεις που μπορώ να κάνω όμως, είναι πως υπάρχουν γεγονότα που έρχονται σαν από μηχανής θεός να λύσουν κάποιες καταστάσεις για τον πρωταγωνιστή μας, τον Ζήνωνα, ώστε να προχωρήσει η πλοκή της ιστορίας. Επίσης, ίσως να έπρεπε να υπάρχει περισσότερο tell και περιγραφές, μιας και σε κάποια σημεία είχα την αίσθηση του "κενού δωματίου", λόγω του υπερβολικού show των συναισθημάτων και των σκέψεων των χαρακτήρων. Δύο ερωτήματα που είχα, παραμένουν αναπάντητα μέχρι το τέλος και δεν απαντώνται, αλλά δεν επηρεάζουν την πλοκή. Τέλος, δεν γίνεται ουσιαστικό χτίσιμο άλλων χαρακτήρων, καθώς και στις αναμεταξύ τους σχέσεις. Απλά υπάρχουν για να προχωρήσει η πλοκή και δεν γίνεται "επένδυση" πάνω τους. Αυτό θεωρώ πως θα μπορούσε να δουλευτεί λίγο περισσότερο από τον συγγραφέα. Σε γενικές γραμμές όμως δεν υπάρχει κάτι που με αποθάρρυνε από το να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο. Ίσα ίσα με έβγαλε και από ένα καλοκαιρινό reader’sblock. Θεωρώ το "Στάχτη στα Μάρμαρα" ένα εξαιρετικό βιβλίο το οποίο το χάρηκα διαβάζοντας το, μιας και αποτελεί ένα μικρό "διαμαντάκι" της ελληνικής λογοτεχνίας του φανταστικού. Θα ήθελα να υπάρξει και συνέχεια, αλλά δεν ξέρω ο τρόπος με τον οποίο τελειώνει, αν του δίνει αυτό το περιθώριο... 2 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νίκη Posted December 7, 2019 Share Posted December 7, 2019 (edited) Λοιπόν... Το έχω πάρει και διαβάσει εδώ και μήνες, όμως μια το ένα, μια το άλλο ακόμη δεν είχα βρει ευκαιρία να σχολιάσω εδώ. Θα το κάνω τώρα, κι ελπίζω να μην πειράζει που θα "απλώσω" σεντόνι! Γενικά, μου άρεσε πολύ, καθώς έχει πολλά στοιχεία που αγαπώ: βρικόλακες: τσεκ, ιστορικά στοιχεία: τσεκ, αγάπη μεταξύ ανδρών: τσεκ. Πάντως, δεν μπορώ να πω ότι μου φάνηκε τρόμου, περισσότερο φαντασίας γενικά-παραφυσικό ρομάντζο μου φάνηκε. Τα μόνα στοιχεία τρόμου που υπήρχαν ήταν οι -πραγματικά αρκετά λεπτομερείς- αιματηρές σκηνές, όπως και το ότι ο ένας απ' τους πρωταγωνιστές είναι βρικόλακας. Τα καλά στοιχεία είναι τα εξής: Μου άρεσαν πολύ οι ιστορικές περίοδοι που επέλεξες καθώς είναι ασυνήθιστες και μάλλον άγνωστες στο ευρύ κοινό (αν και για το 1821 κάνουμε στο Γυμνάσιο, αλλά και πάλι έχω την αίσθηση ότι την βλέπουμε πολύ ωραιοποιημένη, πράγμα που εσύ δεν κάνεις). Εξαιρετικός και νομίζω όμορφα δουλεμένος ο κεντρικός ήρωας, ο Ζήνωνας. Τα υπαρξιακά και ηθικά διλήμματα που τον ταλανίζουν μου θύμισαν τους βρικόλακες της Ann Rice. Έλα, πες αλήθεια, από εκεί τον εμπνεύστηκες! Τα flashbacks είναι άψογα τεχνικά και έτσι η ιστορία ρέει απρόσκοπτα. Σε αυτήν την τεχνική και στη σκηνοθεσία πολλών ιδιαίτερων σκηνών σκηνές αναγνωρίζονται οι κινηματογραφικές καταβολές σου. Αρνητικά στοιχεία Εδώ θα χρειαστεί να βάλω σπόιλερ, καθώς θα ήθελα να εξηγήσεις περισσότερα για τα κίνητρα που έκαναν τους ήρωες σου να δράσουν όπως έδρασαν. Συγκεκριμένα, Spoiler Θα ήθελα να ανέλυες περισσότερο τα κίνητρα του Ζήνωνα για την αυτοκτονία του. Έτσι όπως τα έλεγες, με μπέρδεψε: τι σχέση είχε αυτή η πράξη με το φως που και αυτός ως ήρωας και εσύ ως συγγραφέας το συνδέατε με τους αρχαίους θεούς; πώς ήταν σίγουρος ότι με την αυτοκτονία θα ενωνόταν με τους αρχαίους θεούς και δεν θα κατέληγε στο σκοτεινό Άδη; Τι σχέση έχει η αυτοκτονία με τον θάνατο του Μπάιρον; Νομίζει ότι θα τον βρει στον Παράδεισο της Αρχαίας Ελλάδας; Παρενθετικά, αυτή η σύνδεση φωτός-αρχαίου παγανισμού δεν ισχύει: η αρχαία μυθολογία έχει και τον Άδη και ένα σωρό τέρατα, αιμομιξίες, δολοφονίες και δεν-ξέρω-κι-εγώ -τι-άλλο. Θα ήθελα να σκιαγραφούσες τον Μπάιρον ως κάπως πιο αντιήρωα. Υπερβολικά αγγελικό τον παριστάνεις κι αυτό δεν μου πολυαρέσει. Ας μην ξεχνάμε ότι από νέος στην Αγγλία θεωρούνταν το τρομερό παιδί, εκκεντρικός και διάσημος για τις ερωτοδουλειές του. Επίσης, αυτό που τον έκανε να καταφύγει εκτός Αγγλίας ήταν διάφορα ερωτικά σκάνδαλα στα οποία μπλέχτηκε, κυρίως η ερωτική του σχέση με την ετεροθαλή του αδερφή! Θα προτιμούσα η ομιλία του Ζήνωνα να είναι πιο αρχαιοπρεπής, επειδή κιόλας λες Spoiler όταν πάει βόλτα τον Μπάιρον στα ερείπια της Αρχαίας Αθήνας, ο Μπάιρον σκέφτεται ότι "η ομιλία του [Ζήνωνα] είχε μια καθαρότητα που είχε βρει μόνο στα κείμενα που μελετούσε", αλλά αυτό δεν φαίνεται στον αναγνώστη! Με εκνευρίζει που τον Ζήνωνα τον αποκαλείς όλη την ώρα βαμπίρ. Πες και κάποια άλλη λέξη: δαιμόνιο, πλάσμα της νύχτας, καταχανάς, βουρδούλακας, νεκροζώντανος... Τα λέω όλα αυτά γιατί η λέξη βαμπίρ, γραμμένη στα ελληνικά και μάλιστα συνεχώς δεν μ' αρέσει καθόλου (αισθητικά εννοώ, κάτι στην όψη της) Ακόμη, χρησιμοποιείς συχνά τη λέξη "πέτσα" αντί για δέρμα, επιδερμίδα, σάρκα....Πέτσα έχει το κοτόπουλο, όχι ο άνθρωπός (κρύο αστείο). Γενικά, μια παραπάνω προσοχή στη γλώσσα και στην επιμέλεια θα την ήθελε το βιβλίο. Και δύο πραγματολογικά σχόλια: 1. Δεν μου άρεσε που τον μεταμόρφωνες σε νυχτερίδα, καθώς στην Ελλάδα δεν έχουμε τρομαχτικές νυχτερίδες. Μάλιστα, διάβασα σε μια εργασία ότι οι μεταμορφώσεις των βρικολάκων στην Ελλάδα ήταν σε σκύλους, γάτες, κατσίκες και λύκους. Μ' άρεσε όμως η μεταμόρφωση σε λύκο, καθώς λαογραφικά λυκάνθρωπος και βρικόλακας συνδέονται σε όλες τις βαλκανικές χώρες (και στην Ελλάδα), αλλά και ετυμολογικά, καθώς έχω διαβάσει ότι, λέει, στα ρουμανικά βρικόλακας είναι η λέξη για τον λυκάνθρωπο. Spoiler Spoiler Σε μια ερωτικη σκηνή, ο Ζήνωνας "ένιωσε να σκληραίνει χαμηλά". Μα ο Ζήνωνας είναι βρικόλακας, και άρα δεν έχει κυκλοφορία αίματος, η οποία είναι απαραίτητη για τη στύση! Θα μου πεις "τι το ψάχνεις τώρα, εδώ διαβάζεις μια ιστορία που έτσι κι αλλιώς είναι μη αληθοφανής" Άλλο αυτό: μια ιστορία, όσο φαντασίας και να είναι, πραγματολογικά θέλω να είναι λογική, όσο είναι αυτό δυνατό. Εξάλλου, αν οι βρικόλακες μπορούσαν να κάνουν σεξ δεν θα χρειάζονταν το δάγκωμα, το οποίο είναι συμβολικό υποκατάστατο της ερωτικής πράξης σε όποιο βρικολακοβιβλίο κι αν έχω διαβάσει. Πάντως, η αίσθηση πνιξίματος που νιώθει σε αγχωτικές στιγμές, δεν με πείραξε, όπως το προηγούμενο παράδειγμα, γιατί μπορεί να είναι ψυχολογική ψευαίσθηση, υπόλλειμα απ' όταν ήταν ζωντανός, ενώ το άλλο είναι αποκλειστικα σωματική λειτουργία. Edited December 7, 2019 by Νίκη κατά λάθος το τελευταίο είναι σπόιλερ μέσα σε σπόιλερ 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted December 8, 2019 Author Share Posted December 8, 2019 (edited) 6 hours ago, Νίκη said: Τα υπαρξιακά και ηθικά διλήμματα που τον ταλανίζουν μου θύμισαν τους βρικόλακες της Ann Rice. Έλα, πες αλήθεια, από εκεί τον εμπνεύστηκες! Έχω δει μόνο την ταινία, όταν βγήκε. 😯 Spoiler Η πράξη του Ζήνωνα στο τέλος έχει να κάνει με το ότι δεν αντέχει πλέον να υπάρχει αφού δεν ζει ο ποιητής του. Edited December 8, 2019 by DinoHajiyorgi 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νίκη Posted January 9, 2020 Share Posted January 9, 2020 Για το σπόιλερ: ναι, εννοείται, αυτό το κατάλαβα, αλλά οι άλλες συνδέσεις, με το φως και την αρχαία Ελλάδα; Αυτές μου φάνηκε ότι δεν αιτιολογούνται. Ελπίζω να μην παρεξηγηθείς από τα σχόλια μου: μου άρεσε και με συγκίνησε, για αυτό ασχολούμαι με τα κάποια προβλήματά του. Αν δεν μου άρεσε, δεν θα το συζήταγα! Πάντως, συγχαρητήρια και ελπίζω να πήγε καλά από πωλήσεις! ΥΓ: Συγνώμη για την εξαιρετικά καθυστερημένη απάντηση, αλλά είχα τρεχάματα, είχε χαλάσει κι ο υπολογιστής μου, οπότε δεν έμπαινα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 10, 2020 Author Share Posted January 10, 2020 (edited) 18 hours ago, Νίκη said: Για το σπόιλερ: ναι, εννοείται, αυτό το κατάλαβα, αλλά οι άλλες συνδέσεις, με το φως και την αρχαία Ελλάδα; Αυτές μου φάνηκε ότι δεν αιτιολογούνται. Μου αρέσουν τα σχόλια σου Βάγια. Θα είχα να σου απαντήσω στα περισσότερα αλλά δεν θέλω να το κάνω, δεν έχει σημασία, οι παρατηρήσεις και απορίες σου είναι έγκυρες. Για το σπόιλερ, σε όλη τη διάρκεια του μυθιστορήματος υπάρχουν αναφορές στη νοσταλγία του Ζήνωνα για τους θεούς, το ελληνικό φως που έχασε, το ίδιο φως που διεκδικούσε τον ποιητή του. Το λέει και ξεκάθαρα στο τέλος ότι θέλει να επιστρέψει στους θεούς, ανάμεσα στους οποίους είναι ο Βύρωνας. Ίσως ακόμα αδυνατώ να καταλάβω τι και πως σε δυσκολεύει αυτό το σημείο. Το αν όντως πήγε στο φως, στους θεούς και στον ποιητή του, αυτό είναι μια ρομαντική θεώρηση του ίδιου και αυτού του συγγραφέα. Δύο παραδείγματα αναφοράς μέσα από το βιβλίο: Όταν αγαπούσε τον Αλκίνοο ήταν ακόμα ζωντανός, αγωνίζονταν μαζί στην παλαίστρα, τα πνευμόνια τους να καίνε, οι καρδιές τους να χτυπούν, να στέλνουν καθαρό ζεστό αίμα στο ζαλισμένο τους κεφάλι. Περπατούσαν μαζί κάτω από τον ήλιο, ο γαλάζιος ουρανός ανοιγόταν από πάνω τους δεκτικός και τεράστιος, σαν τον έρωτά τους θαρρείς, και τις νύχτες ζέσταιναν ο ένας τον άλλον κάτω από τα σκεπάσματά τους. «Θυμάσαι τους θεούς, Ζήνωνα;» «Οι θεοί έχουν πεθάνει. Τους σκότωσαν οι χριστιανοί». Ο Απολινάρης τον κοίταξε ξαφνιασμένος. «Τους θεούς δεν μπορεί να τους σκοτώσει κανένας. Έφυγαν μόνοι τους γιατί είχε έρθει ο καιρός τους να φύγουν. Όλη τους η δύναμη ζει σήμερα στις μνήμες μας. Εκεί είναι και το μυστικό της αθανασίας. Πιστεύεις πως εσύ κι εγώ είμαστε αθάνατοι; Πτώματα που αρνιούμαστε να σαπίσουμε είμαστε. Μια προσβολή στα μάτια τους, και είναι καλό που δεν είναι ανάμεσά μας να μας βλέπουν. Αλλά θα έρθει και ο δικός μας καιρός, Ζήνωνα. Όχι ακόμα, αλλά κάποια μέρα. Όταν η στιγμή θα είναι κατάλληλη θα το ξέρουμε. Και τότε επιτέλους θα φύγουμε κι εμείς, θα πάμε να βρούμε τον Δία, την Ήρα, την Αθηνά και τους άλλους…» Δεν είπε τίποτα άλλο. Και ο Ζήνωνας δίστασε να πει το οτιδήποτε γιατί δεν ήξερε αν συμφωνούσε ή διαφωνούσε. Ίσως ήταν νωρίς για εκείνον, παρόλα αυτά υποψιαζόταν μια αλήθεια πίσω από τα λόγια του κόντε. Edited January 10, 2020 by DinoHajiyorgi 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alexz Posted January 10, 2020 Share Posted January 10, 2020 @DinoHajiyorgi Sequel σκέφτεσαι να βγάλεις τελικά; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 11, 2020 Author Share Posted January 11, 2020 8 hours ago, hidedora said: @DinoHajiyorgi Sequel σκέφτεσαι να βγάλεις τελικά; Όχι αυτή τη στιγμή. Από το βιβλίο όμως μπορούν να βγουν spin-off, όπως τι απέγινε ο Απολινάρης ή το τούρκικο καράβι με το καταραμένο πλήρωμα, αυτή τη στιγμή όμως δεν με απασχολούν. Για μένα παίζει πρώτα η μοίρα αυτού του βιβλίου και τι θα λέει από "box-office". Δεν γράφω δηλαδή μόνο για την ψυχούλα μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted January 11, 2020 Share Posted January 11, 2020 Το τουρκικό καράβι κι εμένα μου αρέσει σαν ιδέα πάντως. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νίκη Posted January 11, 2020 Share Posted January 11, 2020 Το τούρκικο καράβι με το καταραμένο πλήρωμα είναι καταπληκτικό σαν ιδέα! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted February 28, 2020 Author Share Posted February 28, 2020 On 1/11/2020 at 10:03 AM, Roubiliana said: Το τουρκικό καράβι κι εμένα μου αρέσει σαν ιδέα πάντως. On 1/11/2020 at 7:21 PM, Νίκη said: Το τούρκικο καράβι με το καταραμένο πλήρωμα είναι καταπληκτικό σαν ιδέα! Όταν είχα διαβάσει τα ανωτέρω ποστ, "Ο Λύκος της Θάλασσας" ήταν μια πιθανότητα, ούτε καν ιδέα. Σήμερα συμπλήρωσα 35.000 λέξεις, μπαίνω στο φινάλε και στόχος είναι το λιγότερο άλλες 11.000 λέξεις. Έτσι θα φτάσω το μέγεθος του "Στάχτη στα Μάρμαρα." 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alexz Posted February 28, 2020 Share Posted February 28, 2020 1 hour ago, DinoHajiyorgi said: Όταν είχα διαβάσει τα ανωτέρω ποστ, "Ο Λύκος της Θάλασσας" ήταν μια πιθανότητα, ούτε καν ιδέα. Σήμερα συμπλήρωσα 35.000 λέξεις, μπαίνω στο φινάλε και στόχος είναι το λιγότερο άλλες 11.000 λέξεις. Έτσι θα φτάσω το μέγεθος του "Στάχτη στα Μάρμαρα." Αίντε να το δούμε σύντομα στα ράφια των βιβλιοπωλείων! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted March 31, 2020 Author Share Posted March 31, 2020 #menoumespiti Μοναδική προσφορά για το βιβλίο μου από τις Εκδόσεις Πηγή. Αποκτήστε με απόλυτη ασφάλεια, εντός 24 ωρών, και δωρεάν μεταφορικά και αντικαταβολή (αποστολή με κούριερ σε όλη την Ελλάδα) το βιβλίο μου, με τίτλο "Στάχτη στα Μάρμαρα" https://www.pigi.gr/?product=staxth-sta-marmara στη μοναδική τιμή 12,6 ευρώ, τηλεφωνικά στο 2311 272803 (ώρες 10.00-18.00) ή διαδικτυακά, με χρήση του κουπονιού free10. Kερδίζετε συνολικά 4,9 ευρώ! Επίσης δώρο για εσάς από τις Εκδόσεις Δαιδάλεος το κλασικό αριστούργημα του 'Οσκαρ Ουάιλντ "Ο Ψαράς και η Ψυχή του" για να περάσετε ακόμη πιο όμορφα το χρόνο σας. #staysafe https://www.pigi.gr/?product=staxth-sta-marmara 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Starbuck Posted April 16, 2020 Share Posted April 16, 2020 έλα το παρήγγειλα επιτέλους! μου 'χει κινήσει την περιέργεια από τότε που βγήκε. Τυχαία παρακολούθησα και το τόπικ με τις περιπέτειές του. Τελειώνω με το πανέμορφο «Αρχέγονο και άλλοι καιροί» της Όλγκα Τοκάρτσουκ και ξεκινάω το «Στάχτη στα Μάρμαρα» του Ντίνου Χατζηγιώργη! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.