Write off #92 (Roubiliana vs elgalla vs Cassandra Gotha vs xrusaki)

[elgalla]

Ωραία εισαγωγή, ευελπιστώ να την αξιοποιήσουμε κατάλληλα. 

[Ιρμάντα]

44 minutes ago, Myyst said:

ααα… μπορεί -μπορεί λέω- να γράψω κι εγώ

may the best woman win

Αγοράκια σας έχουμε, ό,τι και να γράψετε.

[Cassandra Gotha]

(May the best timing win. )

Μαγική εισαγωγή, Ιρμάντα.

 

 

 

[WILLIAM]

8 hours ago, Ιρμάντα said:

Αγοράκια σας έχουμε, ό,τι και να γράψετε.

Κάτι σαν να καταλάβαμε αλλά λέμε να το προσπαθήσουμε.Αυτό δεν είναι το πραγματικά δύσκολο, το δύσκολο είναι να χωράει στις 4000!

[Ballerond]

Πυκνό και πολύ μαγικό. Δύσκολα θα ακολουθήσω, μου αρέσει, αλλά είναι τόσο "Ιρμαντα" που δεν ξέρω αν μπορώ να το προσαρμοσω σε εμένα.

[WILLIAM]

Ναι είναι πολύ Ιρμάντα αλλά μια άλλη φορά με μια εισαγωγή της δασκάλας έγραψα ολόκληρο μυθιστόρημα.

[Cassandra Gotha]

11 hours ago, WILLIAM said:

Ναι είναι πολύ Ιρμάντα αλλά μια άλλη φορά με μια εισαγωγή της δασκάλας έγραψα ολόκληρο μυθιστόρημα.

"Έγραψα μυθιστόρημα". Έτσι, απλά. Γουίλλιαμ, κυρίες και κύριοι!

Παίδες, (και παιδούλες), εγώ κάτι σκαρώνω. Πάρτε και μουσικούλα: Sweet Smoke "Just a Poke"

Κι άλλο (πρώτη φορά κάτι που γράφω μου εμπνέει soundrack) : CHRISTOPHE "Sunny Road to Salina"

Edited August 6, 2019 by Cassandra Gotha

[elgalla]

Εγώ κλωθογυριζω κάτι στο μυαλό μου, πρέπει να βρω τρόπο να το κάνω πλοκή. 

[WILLIAM]

Α εγώ το έκανα πλοκή αλλά στάθηκε σε ένα σταυροδρόμι και δεν αποφασίζει αν θα πάει δεξιά ή αριστερά!

[Ιρμάντα]

2 hours ago, WILLIAM said:

Α εγώ το έκανα πλοκή αλλά στάθηκε σε ένα σταυροδρόμι και δεν αποφασίζει αν θα πάει δεξιά ή αριστερά!

Δεξιά ο δρόμος του Θεού! 

Χαίρομαι που το προχωράτε! 

[elgalla]

Ωραία, το έκανα και πλοκή. Τώρα μένει το γράψιμο. 

[WILLIAM]

Εγώ το έχω κάνει τρίστρατο και προσπαθώ να του εξηγήσω ότι το όριο είναι οι 4000 και όχι οι 44! 

[Ιρμάντα]

Κάτι μου λέει πως την παραδυσκόλεψα την εισαγωγή. Έλλη που είσαι;;;;; Προχωράς;

 

[Elli Sketo]

Εδώ είμαι!

Δε μου αρέσει τίποτα από όσα έχω γράψει. Δε μπορώ να συνδυάσω την εισαγωγή με το ύφος μου και δε μπορώ να στρίψω τις ιδέες μου σε μέρη που μπορώ να γράψω άνετα. Έχω αρχίσει 3 ιστορίες μέχρι τώρα και τις έχω πετάξει. Δε με βλέπω να τα καταφέρνω 

[Ballerond]

Η εισαγωγή είναι γαμάτη για να το συνεχίσει η Ειρήνη 😛 Εγώ είμαι στις 100 λέξεις. Και μετακινούμαι από χθες από τις 102 στις 98 και τούμπαλιν.

[Cassandra Gotha]

Καλά πάμε, ε;

Εγώ έχω πιάσει τις 2.000, δεν ξέρω αν θα μου φτάσουν οι 4, και η Α.Ζ. (αληθινή ζωή, ντε) μου κάνει πλάκες. Αλλά, δεν το βάζω κάτω, γαμώ την αζ μου, γαμώ.

 

edit μία ώρα μετά: Πάει καλά, πάει καλά, πάει καλά!!!

Edited August 8, 2019 by Cassandra Gotha

[MadnJim]

Αυτή η εισαγωγή για κάποιο λόγο μου θύμισε ένα παλιό παραμύθι, λυπάμαι που δεν θυμάμαι τίνος. Πάνω κάτω πήγαινε ως εξής:

Spoiler

 

Κάπου σε κάποιο πλούσιο βασίλειο, υπήρχε ένας βασιλιάς που λάτρευε τα παραμύθια. Καθόταν και τα άκουγε με τις ώρες, αλλά στενοχωριόταν και θύμωνε πολύ όταν αυτά κάποια στιγμή τελείωναν. Έβγαλε λοιπόν τελάλη στο βασίλειο πως όποιος του πει ένα παραμύθι που δεν τελειώνει ποτέ θα του δώσει την κόρη του για γυναίκα και προίκα το μισό του βασίλειο. Αν όμως το παραμύθι θα τελείωνε τότε ο παραμυθάς θα έχανε το κεφάλι του. Κόσμος και κοσμάκης μαζεύτηκε ελπίζοντας ο καθένας πως το δικό του παραμύθι θα κέρδιζε, αλλά ο ένας μετά τον άλλον αποκεφαλιζόταν μιας κι εκ των πραγμάτων κάποια στιγμή αναπόφευκτα το παραμύθι τους έφτανε σε αδιέξοδο και τελείωνε. Εμφανίστηκε κι ένας τυπάκος, τζιμάνι, μ' ένα χαμόγελο γεμάτο αυταρέσκεια κι αυτοπεποίθηση. «Βασιλιά μου» του είπε με περίσσιο θάρρος, «πες να ετοιμάζεται η πριγκίπισσα, έχω παραμύθι που δεν τελειώνει ποτέ». Χαρά ο βασιλιάς! Στρώθηκε αναπαυτικά στην καναπεδάρα του με τα παχιά του τα μαξιλάρια και τα λοιπά κομφόρ του και περίμενε να ακούσει γεμάτος περιέργεια το παραμύθι που δεν τελειώνει ποτέ. «Λοιπόν» άρχισε το αλάνι, «ήταν κάποτε ένα πλούσιο βασίλειο, σαν το δικό σου καλή ώρα. Εύφορη γη, δουλευταράδες οι υπήκοοι, όλοι την περνούσαν χάρμα. Μόνο που μια μέρα πλάκωσε ακρίδα κι ο βασιλιάς διέταξε να μαζευτούν όλα τα σιτηρά και να αποθηκευτούν στις βασιλικές αποθήκες για να τα σώσει από τα αδηφάγα έντομα. Πράγματι τα σιτηρά μαζεύτηκαν και οι αποθήκες σφραγίστηκαν ερμητικά. Έφερναν βόλτα οι ακρίδες να βρουν τρόπο να μπουν μέσα, τσάμπα κόπος. Μια μικρή ακρίδα όμως, σε μια από τις αποθήκες βρήκε μια χαραματιά ίσα που τη χώραγε. Μπήκε μέσα, πήρε ένα σπυρί σιτάρι και ξαναβγήκε. Την είδε μια άλλη ακρίδα, μπήκε κι εκείνη μέσα, πήρε ένα σπυρί σιτάρι και ξαναβγήκε. Μια τρίτη ακρίδα την ακολούθησε, μπήκε μέσα, πήρε ένα σπυρί σιτάρι και ξαναβγήκε. Μια άλλη ακρίδα όρμησε αμέσως στη χαραματιά, μπήκε μέσα, πήρε ένα σπυρί σιτάρι και ξαναβγήκε. Έπεσε σύρμα σ' όλο το ακριδοσόι και οι ακρίδες έκαναν ουρά έξω από τη χαραματιά. Άλλη μια ακρίδα μπήκε, πήρε ένα σπυρί σιτάρι και ξαναβγήκε, για να την ακολουθήσει η επόμενη ακρίδα που μπήκε, πήρε ένα σπυρί σιτάρι και ξαναβγήκε, για να την ακολουθήσει η επόμενη, που μπήκε μέσα, πήρε ένα σπυρί σιτάρι και ξαναβγήκε...»

Anyway, να μην τα πολυλογώ, καμιά βδομάδα μετά ο βασιλιάς βαρέθηκε του θανατά να ακούει για τις ακρίδες που μπαίνανε η μια μετά την άλλη, πέρνανε ένα σπυρί σιτάρι και ξαναβγαίνανε. «Να σου πω ρε φίλε» τον διέκοψε κάποια στιγμή, «πάει μακριά αυτή βαλίτσα με τις ακρίδες;» Ο τυπάκος χαμογέλασε πλατιά. «Κοίτα, βασιλιά μου» του απάντησε, «οι βασιλικές αποθήκες ήταν εκατόν πενήντα μέτρα μήκος, επί εκατό πλάτος, επί πενήντα ύψος, τίγκα στο σιτάρι. Οι ακρίδες ήταν μιλιούνια. Όπως καταλαβαίνεις, μάλλον αυτό το μέσα έξω δεν έχει τελειωμό» Ο βασιλιάς κατάλαβε ότι την πάτησε, τον σιχτίρισε ευγενικά, του έδωσε την πριγκίπισσα για γυναίκα και το μισό του βασίλειο για προίκα όπως είχε υποσχεθεί, και στο εξής έμαθε να εκτιμά ένα καλό τέλος σε μια καλή ιστορία.

 

Καλή επιτυχία σας εύχομαι!  

[Ιρμάντα]

Να δώσω hint? Αλλά μάλλον δεν πρέπει....περιμένω δικά σας teaser όμως. 

Edited August 8, 2019 by Ιρμάντα

[WILLIAM]

Το παραμύθι αυτό ήταν στο αναγνωστικό στο δημοτικό φίλε μου Σπύρο, από εκεί το θυμάσαι πιθανότατα.

[elgalla]

http://www.snhell.gr/kids/content.asp?id=82&cat_id=3

[MadnJim]

4 hours ago, WILLIAM said:

Το παραμύθι αυτό ήταν στο αναγνωστικό στο δημοτικό φίλε μου Σπύρο, από εκεί το θυμάσαι πιθανότατα.

Ωχ ωχ, αν άρχισα να θυμάμαι αναλαμπές από το δημοτικό, δεν το λες καλό σημάδι αυτό.  

[WILLIAM]

Ας τα γέρο μου, μας πήρανε τα χρόνια.

Λοιπόν, η απόφαση ελήφθη το περάσαμε το τρίστρατο και πάμε ευθεία!

[Cassandra Gotha]

(Πειράζει που ο τίτλος μου μοιάζει να, λίγο, με έναν του Κινγκ; Μετά το θυμήθηκα ότι υπάρχει, και δεν μου κάνει άλλος. Μην απαντάτε, παραμιλάω).

                                                               Η Τελευταία Έξοδος

 

 

Quote

 

Δεν είχε καμιά όρεξη να κουνηθεί. Θα μπορούσε να μείνει εκεί μέχρι να νυχτώσει, και μόνο τότε θα έψαχνε για ένα πιο ζεστό, προφυλαγμένο μέρος, μια τρύπα για να χωθεί μέσα της και να κοιμηθεί.

Στη σκέψη του νυχτώματος, όμως, κάτι δεν του άρεσε. Μια βαθιά ανησυχία του χάλασε την ευδαιμονία της στιγμής. Μια υποψία ότι δεν θα νύχτωνε ποτέ, κι ότι αυτός θα έμενε εκεί, ξαπλωμένος μπρούμυτα πάνω στα χαλίκια, σε μια αιώνια λιακάδα, με το απέραντο πράσινο να τον νανουρίζει.

Μήπως είχε πεθάνει;

Πετάχτηκε πάνω σαν να είχε πέσει σε σφηκοφωλιά. Είχε ξεχαστεί. Είχε παρασυρθεί.

Είχε κινδυνεύσει.

 

 

Edited August 9, 2019 by Cassandra Gotha

[jjohn]

6 minutes ago, Cassandra Gotha said:

(Πειράζει που ο τίτλος μου μοιάζει να, λίγο, με έναν του Κινγκ; Μετά το θυμήθηκα ότι υπάρχει, και δεν μου κάνει άλλος. Μην απαντάτε, παραμιλάω).

Πειράζει που μοιάζει με την Ελληνική μετάφραση

[WILLIAM]

Δεν πειράζει καθόλου!

Αλλά εγώ ζήλεψα το ποταμάκι.