Προβληματισμένος νέος "συγγραφέας"

[Keravnoulhs]

Θέλω απλά να μοιραστώ αυτά που σκέφτομαι για το βιβλίο μου και να ακούσω κάποια σχόλια.

Το "συγγραφέας" το  γράφω έτσι επειδή ακόμα δε θεωρώ ότι είμαι, ίσως να είμαι επίδοξος συγγραφέας. Από πέρσι το καλοκαίρι έχω ξεκινήσει να γράφω μια ιστορία. Σε αυτό το σημείο να πω ότι από μικρό παιδί μέσα μου ήξερα ότι μια μέρα θα έγραφα μια ωραία ιστορία και δεν το είχα προσπαθήσει ποτέ (να γράψω ολόκληρο βιβλίο). Την ιστορία μου στο μυαλό την έχω χωρίσει σε 5 βιβλία (τώρα θα μου πει κανείς με ποιο κριτήριο; ένιωθα ότι με αυτά που έχω στο μυαλό μου, νοηματικά μπορέι να χωρέσει σε 5). Το κάνω ως ένα βαθμό και επειδή με ηρεμεί, έχω φτιάξει έναν όμορφο κόσμο και τον επεκτείνω και δίνω μια μορφή σε όλα τα πράγματα που με απασχολούν και τα εκφράζω όπως θέλω (λογοτεχία του φανταστικού).

Αυτή τη στιγμή κάνω το διδακτορικό μου πάνω στην επιστήμη μου οπότε λίγο πολύ έχω κάπως χρόνο να το κάνω. Αλλά με όλα αυτά που έχω διαβάσει για τις εκδόσεις έχω μια απογοήτευση. Δεν ξέρω αν έχει νόημα να γράψω από τη στιγμή που ααααν κάποιος εκδότης πει το ναι ή θα μου πει σκάσε μου τόσα χρήματα για την έκδοση ή αν θα δώσει 10 βιβλία μου σε μερικά βιβλιοπωλεία χαμένα σε ένα ράφι. Στα αγγλικά γράφω άψογα, μπορώ να παρουσιάσω ένα αξιοπρεπές κείμενο (αν και σίγουρα θέλει κάποιον να το δει) αλλά είναι μια πανάκριβη λύση. Είμαι λίγο γειωμένος γιατί απλά πίστευτα ότι ένα ωραίο βιβλίο αρκεί και όλα τα άλλα είναι θέμα του εκδότη.

Edited August 21, 2019 by Ιρμάντα

[Ιρμάντα]

Καλησπέρα Αλέξανδρε.

Λοιπόν έχεις δίκιο και άδικο σε όσα λες. Ή σε όσα σε προβληματίζουν. Από τη στιγμή που το γράψιμο σε ηρεμεί, ή σωστότερα, η κατασκευή του κόσμου σου σε συναρπάζει, πρέπει να συνεχίσεις να το κάνεις. Να συνεχίσεις να γράφεις εφόσον σε ικανοποιεί το αποτέλεσμα. Υπάρχει μία θεωρία σε σχέση με αυτό, το γράψε σαν να μην υπάρχει αύριο. Δεν είναι πάντα σωστό, αλλά στην πορκειμένη περίπτωση νομίζω πως αυτό πρέπει να κάνεις. Γράψε χωρίς να σκέφτεσαι ούτε εκδότες ούτε διανομείς. Αυτές οι έννοιες θα σε απασχολήσουν μετά. Μην περιορίζεις τον εαυτό σου, εφόσον αυτό που κάνεις, από όσο κατάλαβα, είναι κάτι που απολαμβάνεις -και είναι και παιδικό όνειρο στην τελική.

Είναι θετικό ότι γράφεις αγγλικά. Υπάρχουν πλατφόρμες, ιντερνετικά περιοδικά, συμβατικά περιοδικά, που θα αγόραζαν μία νουβέλα ή ένα διήγημα. Αυτό θελει μεν ψάξιμο αλλά δεν κοστίζει τόσο. Μιλάω για να αρχίσεις από κάτι μικρό στην ξενόγλωσση αγορά. Αν κάνεις την αρχή μετά κανείς δεν ξέρει τί πόρτες μπορεί να σου ανοίξουν.

Ένα έργο πέντε τόμων έχει σίγουρα μικρές προοπτικές επιτυχίας στην Ελλάδα. Ωστόσο όταν θα το έχεις ολοκληρώσει, ξανακοιτάξει, διορθώσει, κουρέψει, ξαναγράψει και ξαναδιαβάσει, όταν θα έχει περάσει από το κόσκινο του beta reading και όταν θα έχεις ακούσει και πέντε γνώμες από ανθρώπους που είχαν την τύχη (ή την ατυχία) να έχουν μπει κάπως νωρίτερα στο χώρο, θα δεις τότε ποιες πόρτες μπορείς να χτυπήσεις. Υπάρχουν εκδότες που στάνταρ θα ζητήσουν χρήματα και αν δεν σε ενδιαφέρει αυτό απλώς δεν θα ασχοληθείς. Υπάρχουν εκδότες που δεν ζητάνε, και είναι πολλοί, και όταν το έργο σου θα είναι όσο καλύτερο μπορείς να το κάνεις, θα στοχεύσεις εκεί.

Από τη στιγμή που θα έχεις μία θετική απάντηση τα πράγματα θα είναι ευκολότερα για το δεύτερο βιβλίο σου, ακόμη πιο εύκολα για το τρίτο και ούτω καθ' εξής. Επίσης μία έκδοση στο εξωτερικό σίγουρα παίζει μεγάλο ρόλο στο βιογραφικό σου. Κυνήγησε διαγωνισμούς εκδοτικών οίκων, είναι και αυτό ένα κάποιο ξεκίνημα. Βάλε στην αναζήτηση λογοτεχνικοί διαγωνισμοί, να δεις πόσα θα σου βγάλει. Γενικώς, να φαίνεσαι. Σε παρουσιάσεις, σε events, να ακούγεσαι. Το πράγμα δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Αλλά σίγουρα μην ξανασκεφτείς ότι δεν έχει νόημα να γράψεις. Είναι σαν να παρατάει κάποιος τη ζωγραφική, που τον γεμίζει, τον εμπνέει, τον κάνει να νιώθει όμορφα με τον εαυτό του, μόνο και μόνο επειδή διαπιστώνει ότι δεν θα γίνει ποτέ ο νέος Νταλί. Ελπίζω να κατάλαβες τι θέλω να πω.

Στο κάτω -κάτω το όνομα, όπως και τα βιβλία, χτίζονται λίγο -λίγο.

 

[Keravnoulhs]

Καλησπέρα, ευχαριστώ για την απάντηση:)

Συμφωνώ, μάλλον πρέπει να αρχίσω να γράφω και να ολοκληρωθεί αυτό το "έργο". Το οποίο θα πάρει καιρό αλλά δεν βιάζομαι, το κάνω γιατί μαρέσει. Αλλά θα χρειαστώ πολύ ψάξιμο φοβάμαι για τον εκδότη. 

Θα ψάξω και αυτό που είπες για τους διαγωνισμούς μήπως βρω κάτι.. Ίσως να με ενδιέφερε να γράψω και μια πολύ μικρή, μονοσέλιδη ιστορία κάπου (όχι να πληρώσω, τσάμπα ίσως) οπότε θα ψάξω κάτι αν υπάρχει σε κάποια σελίδα στα αγγλικά για να δω πως θα πάει (και να νιώσω και μια μικρή ικαοποίηση ότι κάποιος βρήκε εδιαφέρον αυτό που ψάχνω). Αν γνωρίζεις καμία τέτοια σελίδα που ψάχνει κάτι τέτοιο θα χαρώ να μου τη στείλεις

[Christopher_R]

Καλησπέρα και από εμένα Αλέξανδρε,

αφού συμφωνήσω με τις πολύ καλές συμβουλές της Ειρήνης, επίτρεψέ μου να σου πω και εγώ τη γνώμη μου για το δίλλημα που θέτεις στο ποστ σου, που αν κατάλαβα σωστά είναι αν αξίζει να αφιερώσεις το χρόνο σου και την ενέργειά σου συγγράφοντας κάτι που πιθανώς να μην εκδοθεί ποτέ.

Ας υποθέσουμε πως ένας πιτσιρικάς σου έλεγε πως του αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο (ή η κιθάρα κ.τ.λ) αλλά το σκέφτεται να αρχίσει γιατί έχει διαβάσει πως δύσκολα θα του προσφέρει επαγγελματικό συμβόλαιο κάποιος στο μέλλον και δεν ξέρει αν αξίζει η προσπάθεια. Τι θα τον συμβούλευες;

 

Θαρρώ πως η απάντηση κρύβεται πίσω από το κίνητρο που ωθεί κάποιον σε μία απόφαση και εξηγώ.

Αν η συγγραφή / μουσική/ άθληση είναι κάτι που πραγματικά σου προσφέρει ευχαρίστηση το δίλλημα είναι ξεκάθαρο. Συνεχίζεις το ταξίδι. Αν φτάσεις στην Ιθάκη (έκδοση) θα είναι φανταστικό αλλά το σημαντικότερο όπως είπε και ο Καβάφης θα είναι οι εμπειρίες και τα συναισθήματα που θα βιώσεις κατά τη διάρκεια του ίδιου του ταξιδιού.

Αν ο αποκλειστικός σκοπός σου είναι το να βγάλεις το δημιούργημά σου έξω στον κόσμο ( το οποίο είναι επίσης απολύτως φυσιολογικό να επιδιώκει ένας φιλόδοξος συγγραφέας), τότε πάλι στην εποχή μας έχεις πολλές επιλογές που δεν απαιτούν κόστος, ιδιαίτερα από τη στιγμή που όπως λες χειρίζεσαι πολύ καλά την αγγλική γλώσσα ( βλέπε amazon, print on demand κ.α). Οπότε ούτε εδώ υπάρχει δίλημμα. Συνεχίζεις με τα μπούνια.

Αν ο στόχος είναι μόνο η παραδοσιακή έκδοση μέσω κάποιου οίκου, η απάντηση δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρη καθώς πρέπει να λάβεις πολλούς παράγοντες υπ' όψιν σου όπως ενδεικτικά την αγορά, το κοινο-στόχο, την εμπορικότητα του θέματος του βιβλίου σου, το προσωπικό σου ταλέντο στη γραφή και πολλά πολλά άλλα. Αφού ερευνήσεις όλα τα παραπάνω μετά θα κρίνεις το κόστος ευκαιρίας του χρόνου σου και αν αυτός μπορούσε να επενδυθεί κάπου που ο λόγος προσπάθεια/ πιθανή απόλαυση δείχνει ελκυστικότερος.

 

Σε κάθε περίπτωση είναι πάντα ευγενές και όμορφο το να κυνηγάει κάποιος το όνειρό του οπότε αν είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου για το τί ζητάς θα οδηγηθείς στη σωστή απόφαση.

Ελπίζω να σε βοήθησα λίγο και καλή επιτυχία από καρδιάς σε ό,τι αποφασίσεις.

[WILLIAM]

Φίλε μου σου έδωσαν ήδη πολύ καλές συμβουλές.

Εγώ θα σου πω ένα πράγμα μόνο, αν το αγαπάς κάνε το γιατί θα ομορφύνει τη ζωή σου και θα σε βοηθήσει σε ώρες που άλλα πράγματα θα απειλούν την καλή σου διάθεση και την ηρεμία σου. Για την έκδοση θα δεις όταν έρθει η ώρα. Και αφού έχεις καλή σχέση με τα αγγλικά έχεις και αυτήν την εναλλακτική.

Διαγωνισμοί εκδοτικών, περιοδικών, συλλόγων κλπ τρέχουν συνέχεια, ζητούν από ιστορίες μιας σελίδας ως μυθιστορήματα. απλά έχε το νου σου. Να κοιτάς και εδώ στα νέα, όλο και κάποιος από εμάς βλέπει κάποιον και τον ανακοινώνει και στους υπόλοιπους.

[Keravnoulhs]

Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας! Μου αρέσει η διαδικασία της συγγραφής. Δεν ξέρω αν έχει την παραμικρή σχέση, αλλά επειδή δουλεύω σε μια ερευνητική ομάδα που βγάζουμε δημοσιεύσεις (βέβαια επιστημονικές καμία σχέση) κατά μια έννοια νιώθω ότι σχετίζονται. Γιατί η όλη διαδικασία της έρευνας θέλει φαντασία. Να φανταστείς πως ο τάδε μηχανισμός ή η τάδε ουσία μπορεί αν χρησιμοποιηθεί για κάποιον σκοπό και ακόμα περισσότερο αν τα αποτελέσματα είναι τελείως αντίθετα από αυτά που θα "έπρεπε"  να φανταστείς τον λόγο να βάλεις πείραμα και αν δεις αν η φαντασία σου είχε δίκιο.

Τώρα στο κομμάτι της συγγραφής το απολαμβάνω γιατί πέρανν του ότι φτιάχνεις έναν κόσμο όπως τον θες έχεις και απόλυτη ελευθερία μέσα σε αυτόν. Ο τρόπος που προσεγγίζω την ιστορία είναι σαν να την έχω ζήσει και να προσπαθήσω να ανακαλέσω στο μυαλό μου κάθε λεπτομέρεια που φαινομενικά έχω ξεχάσει. Μου δημιουργούνται συνεχώς απορίες που προσπαθώ να λύσω μόνος μου και γενικά η διαδικασία έχει πολύ ενδιαφέρον. Και μπορώ να πω ότι έχω φτάσει σε ένα σημείο οι χαρακτήρες μου να χουν φωνή, έγραφα οτι ο ταδε έκανε το τάδε και μετά λέω όχι αποκλείεται αυτός να έκανε αυτό δεν είναι στον χαρακτήρα του.

Βγήκα λίγο οφφ τοπικ αλλα είχα μια ανάγκη να το μοιραστώ και αυτό

[Alexz]

@Keravnoulhs

Αλέξανδρε γεια και από εμένα.

Εγώ θα σου πρότεινα να θέσεις τους στόχους σου και να σκεφτείς τι ζητάς.

Θέλεις να εκδόσεις μία ιστορία - βιβλίο επειδή θέλεις να να την μοιραστείς; Μπορείς να την βάλεις εδώ ή στο wattpad ή να πάρεις ένα isbn και να βγάλεις το βιβλίο σου ψηφιακά και να το διανέμεις. 

Αν σε ενδιαφέρει να ασχοληθείς επαγγελματικά ή να κερδίσεις ένα Χ ποσό που εσύ θα θεωρήσεις επιτυχία, η προσέγγιση θα είναι αντίστοιχα διαφορετική. Θα το στείλεις σε παραδοσιακό εκδοτικό οίκο ή να κάνεις αυτοέκδοση; Το καθένα έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Θα γράφεις λιγότερο "ποιοτικά κείμενα", προκειμένου να ικανοποιήσεις το κοινό σου; 

Ιδιαίτερα αν σκέφτεσαι να κάνεις αυτοέκδοση στο amazon, εκτός από επιμέλεια κειμένου θα χρειαστείς και ένα πολύ καλό εξώφυλλο. Η διαδικασία θα σου κοστίσει μεταξύ 1500-2000€ αν σκέφτεσαι να φτιάξεις κάτι σοβαρό (επιμέλεια + εξώφυλλο), ώστε να μπει κάποιος στον κόπο να το αγοράσει.

[Solonor]

Εγώ πάλι λέω πως αν αναρωτιέσαι αν αξίζει να το γράψεις, πριν ακόμα το γράψεις, άσ' το να πάει.

Διότι αν στόχος σου είναι η έκδοση, η στατιστική λέει πως έχεις να φας τόσο σκατό ώσπου να φτάσεις εκεί (αν μιλάμε για αγγλικά, βάλ' τα ίδια κιλά επί δέκα), που θα τα παρατήσεις.

Επίσης η στατιστική λέει πως η πρώτη απόπειρα της πενταλογίας θα είναι για πέταμα.

Γενικά δεν υπάρχει κανένα νόημα στη συγγραφή, εκτός από ένα είδος διεστραμμένης αυτοϊκανοποίησης.

ΥΓ. Υπάρχει πάντα η επιλογή αυτοέκδοσης, που είναι κάτι σαν αλληλοαυνανισμός μεταξύ μικρών ομάδων. 

[WILLIAM]

Οι παρομοιώσεις σου είναι αμίμητες φίλε μου!

[Keravnoulhs]

13 hours ago, hidedora said:

Θέλεις να εκδόσεις μία ιστορία - βιβλίο επειδή θέλεις να να την μοιραστείς; Μπορείς να την βάλεις εδώ ή στο wattpad ή να πάρεις ένα isbn και να βγάλεις το βιβλίο σου ψηφιακά και να το διανέμεις. 

Αν σε ενδιαφέρει να ασχοληθείς επαγγελματικά ή να κερδίσεις ένα Χ ποσό που εσύ θα θεωρήσεις επιτυχία, η προσέγγιση θα είναι αντίστοιχα διαφορετική. Θα το στείλεις σε παραδοσιακό εκδοτικό οίκο ή να κάνεις αυτοέκδοση; Το καθένα έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Θα γράφεις λιγότερο "ποιοτικά κείμενα", προκειμένου να ικανοποιήσεις το κοινό σου; 

Θα ήθελα ιδανικά να εκδοθεί σε έναν εκδοτικό οίκο και να μπορεί κάποιος να το βρει σε ένα βιβλιοπωλείο. Το κέρδος δεν με ενδιαφέρει τόσο, δεν τρέφω αυταπάτες ότι θα γράψω το χαρυ ποτερ και θα γινω πλούσιος. Τώρα και 10 ευρώ να έβγαζα θα ένιωθα μια ηθική ικανοποίηση 😛 Δε θα ήθελα αυτοέκδοση, ούτε να δώσω χρήματα γιατί 1000-2000 ευρώ δε μου περισσεύουν. 

 

11 hours ago, Solonor said:

Εγώ πάλι λέω πως αν αναρωτιέσαι αν αξίζει να το γράψεις, πριν ακόμα το γράψεις, άσ' το να πάει.

Διότι αν στόχος σου είναι η έκδοση, η στατιστική λέει πως έχεις να φας τόσο σκατό ώσπου να φτάσεις εκεί (αν μιλάμε για αγγλικά, βάλ' τα ίδια κιλά επί δέκα), που θα τα παρατήσεις.

Επίσης η στατιστική λέει πως η πρώτη απόπειρα της πενταλογίας θα είναι για πέταμα.

Γενικά δεν υπάρχει κανένα νόημα στη συγγραφή, εκτός από ένα είδος διεστραμμένης αυτοϊκανοποίησης.

ΥΓ. Υπάρχει πάντα η επιλογή αυτοέκδοσης, που είναι κάτι σαν αλληλοαυνανισμός μεταξύ μικρών ομάδων. 

γενικά πριν κάνω κάτι το επεξεργάζομαι αρκετά. Ότι και να κάνω πάντα σκέφτομαι αν αξίζει να το κάνω. Στόχος μου είναι η έκδοση, να γράψω κάτι και να μείνει σε ένα μπαούλο (βασικά σε έναν SSD θα μείνει αλλά τέλος πάντων) δεν έχει νόημα για μένα. Τώρα αν θα ναι μάπα το καρούζι δεν ξέρω, εμένα μου αρέσει αυτό που γράφω, σίγουρα βέβαια θέλει πολλή δουλειά αφότου τελειώσει το αρχικό γράψιμο διορθώσεις επί διορθώσεων. Δεν το είχα σκεφτεί σαν αυνανισμό και αλληλοαυνανισμό για να είμαι ειλικρινής αλλά ωραία παρομοίωση 😛

[Alexz]

3 hours ago, Keravnoulhs said:

Θα ήθελα ιδανικά να εκδοθεί σε έναν εκδοτικό οίκο και να μπορεί κάποιος να το βρει σε ένα βιβλιοπωλείο. Το κέρδος δεν με ενδιαφέρει τόσο, δεν τρέφω αυταπάτες ότι θα γράψω το χαρυ ποτερ και θα γινω πλούσιος. Τώρα και 10 ευρώ να έβγαζα θα ένιωθα μια ηθική ικανοποίηση 😛 Δε θα ήθελα αυτοέκδοση, ούτε να δώσω χρήματα γιατί 1000-2000 ευρώ δε μου περισσεύουν. 

Όπως ανέφερε η @Ιρμάντα και ο @WILLIAM , θα ήταν ενδεχομένως καλή κίνηση να κυνηγήσεις πρώτα διαγωνισμούς, ώστε να σε γνωρίσει το κοινό, αλλά και οι ίδιοι οι εκδοτικοί οίκοι και μετά να στραφείς σε κάποιον μεγάλο εκδοτικό οίκο. 

[Ballerond]

@Keravnoulhs , όπως είπε κι ο πάνσοφος και πανάγαθος (τώρα κλαίμε) @Solonor , ξέχνα οτιδήποτε αφορά εκδόσεις, πενταλογίες κτλ.
Γράφε αυτό που γουστάρεις, γράψε μερικά short stories κι ανέβασέ τα εδώ να τα ξεσκίσ...εεε... να τα σχολιάσουμε να δεις την γλύκα, πάρε κριτικές, πάρε γνώμες, γράφε, σβήνε, ξαναγράφε, βρίσε, σκίσε σελίδες.
Γενικά έχει πολύ πράμα η υπόθεση. Κι όταν αποκτήσεις μία εμπειρία κι έχεις και κάτι δεκάδες χιλιάδες λέξεις στην πλάτη, τότε μπορείς να σκεφτείς όλα τα υπόλοιπα.

[Keravnoulhs]

1 hour ago, Ballerond said:

@Keravnoulhs , όπως είπε κι ο πάνσοφος και πανάγαθος (τώρα κλαίμε) @Solonor , ξέχνα οτιδήποτε αφορά εκδόσεις, πενταλογίες κτλ.
Γράφε αυτό που γουστάρεις, γράψε μερικά short stories κι ανέβασέ τα εδώ να τα ξεσκίσ...εεε... να τα σχολιάσουμε να δεις την γλύκα, πάρε κριτικές, πάρε γνώμες, γράφε, σβήνε, ξαναγράφε, βρίσε, σκίσε σελίδες.
 Γενικά έχει πολύ πράμα η υπόθεση. Κι όταν αποκτήσεις μία εμπειρία κι έχεις και κάτι δεκάδες χιλιάδες λέξεις στην πλάτη, τότε μπορείς να σκεφτείς όλα τα υπόλοιπα.

Το πενταλογία μου ακούγεται λίγο βαρύ.. απλά είναι 5 ιστορίες.. δεν σημαίνει (ή δεν ξέρω ακόμα) αν θα ναι 400 σελίδες η κάθε μια. Θα μπορούσαν ίσως να έμπαιναν και σε ένα βιβλίο σαν 5 ενότητες ας πουμε. Ούτως ή άλλως αν ασχολιόμουν να το στείλω σε εκδότη το 1ο θα στελνα. Θα μπορούσα αν γράψω ένα short story για τα μάτια σας μόνο αν θέλετε και ξεσκίστε το δεν πειράζει (εμάς στις κλινικές μόνο που δεν μας βάραγαν έχω περάσει χειρότερα). Πόσο short είναι ένα short story? Λίγο άσχετο, αλλά στα αγγλικά δεν είχα καλύτερο από τις εκθέσεις τύπου story που σου έλεγε ξεκίνα με αυτή τη φράση και γράψε ένα κείμενο 300 λέξεων.

[elgalla]

@Keravnoulhs

Πέρνα μια βόλτα από τις βιβλιοθήκες και θα πάρεις μια ιδέα. 😁

[Cassandra Gotha]

7 hours ago, Keravnoulhs said:

Πόσο short είναι ένα short story? Λίγο άσχετο, αλλά στα αγγλικά δεν είχα καλύτερο από τις εκθέσεις τύπου story που σου έλεγε ξεκίνα με αυτή τη φράση και γράψε ένα κείμενο 300 λέξεων.

Διήγημα.

[WILLIAM]

Αυτό μου άρεσε και εμένα στα Αγγλικά, το μείνε στις 300 ήταν κάπως πιο δύσκολο!

Είμαστε ένα καλό κοινό δώ, μπορείς να μας δείξεις τι γράφεις. Και όπως είπε και ο Ballerod κυρίως γράφε, αυτό είναι το ζητούμενο και αφού σε ευχαριστεί γιατί όχι;

[Keravnoulhs]

Έβαλα εκεί μια ιστορία που έγραψα , μου φάνηκε πολύ εδιαφέρουσα αυτή η ενότητα που μπορείς να γράψεις ότι ιστορία θέλεις. Ελπλιζω να παλεύεται 😛

 

 

[Keravnoulhs]

Θα συνεχίσω το νήμα (αν το παρακολουθεί κανείς). Είχα μείνει αρκετό καιρό "άπραγος" συγγραφικά και τώρα με έπιασε πάλι και έγραψα κάμποσες σελίδες σε δύο μέρες. Για κάποιο λόγο με εμπνέει πολύ να βλέπω μια φωτογραφία ενός προσώπου και βλέποντας τη μπορώ να φτιάξω το χαρακτήρα. Από ανθρώπους που γνωρίζω, τι μου βγάζουν τι νιώθω και τους φτιάχνω εγώ όπως θέλω. Και πάντα χρειάζομαι μουσική. Μαρεσει που χωρις να καταβάλω κάποια προσπάθεια, η ιστορία απλά φτιάχνεται μόνη της.. είχα πει θα είναι πενταλογία και κάπως αυτο οργανώνεται στο μυαλό μου. Βεβαια γράφω τις σκέψεις γιατί μπορεί να έχω στο μυαλό μου τι θα γίνει αλλά μέχρι να πληκτρολογήσω την τελευταία σελίδα μπορεί να έχω ξσεχάσει σημαντικές ιδέες. Επισης μου αρεσει η ενοτητα που γραφεις μια ιστορια και την συζητας με τα αλλα μελη του φορουμ αλλα ετσι φοβάμαι ότι "καίω" το βιβλίο μου.

[Mesmer]

On 10/14/2019 at 9:41 PM, Keravnoulhs said:

Επισης μου αρεσει η ενοτητα που γραφεις μια ιστορια και την συζητας με τα αλλα μελη του φορουμ αλλα ετσι φοβάμαι ότι "καίω" το βιβλίο μου.

Δεν είναι παράξενος ο φόβος σου. Να έχεις όμως υπόψη σου ότι οι δεύτερες γνώμες είναι πολύ χρήσιμες. Επίσης, δεν είναι ανάγκη να συζητάς για το βιβλίο σου δημόσια. Μπορείς να βρεις ένα-δυο άτομα τα οποία εμπιστεύεσαι, με τα οποία θα μπορείς να ανταλλάζεις ιδέες και συμβουλές σε μεταξύ σας συνομιλία. 

[WILLIAM]

Επίσης το νανο είναι μια καλή ιδέα μιας και είναι πριβέ οι συζητήσεις.