Συνέντευξη με την Αποστολία Γκιριτζιώτη

[Nargathrod]

Η ακόλουθη συνέντευξη δόθηκε στα πλαίσια της 56^ης συνάντηση της  Λέσχης Ανάγνωσης Φανταστικού του Sff.gr. Οι ερωτήσεις συγκεντρώθηκαν από το μέλος του forum Baldwin the Victorius

Βιβλίο: Ελίζα το βασίλειο πέρα από το Δάσος

Συγγραφέας: Λία Γκιριτζιώτη

 

1.    Γιατί έγραψες το βιβλίο;

Δεν ξέρω. Γράφω από παιδί. Δεν μπορώ να μη γράφω. Γράφω συνέχεια. Δηλαδή, αν μ’αφήσεις σκίζω τα νύχια, πρέπει να γράφω. Και αν πάω κάπου έχω βιβλίο και τετράδιο και γράφω.

 

2.    Η Ελίζα τι αντιπροσωπεύει για εσένα;

Η Ελίζα είναι το όνειρο κάθε έφηβης. Είναι η έφηβη. Κάποια στιγμή υπήρξαμε όλες  χρονών δεκαπέντε λόγου χάρη. Η Ελίζα λοιπόν, αν το έχετε διαβάσει, θα προσέξετε στην αρχή πως είναι πολύ απλοϊκός άνθρωπος, ένα απλοϊκό παραμύθι, γιατί το μυαλό της Ελίζας, όχι η Ελίζα δεν είναι χαζούλα, δεν είναι χαζή, είναι άβγαλτη. Δεν έχει δει τον κόσμο, δεν ξέρει, οπότε τα αντιμετωπίζει όλα απλοϊκά. Από τα μέσα και μετά που η Ελίζα αρχίζει και υποψιάζεται, που αρχίζει και καταλαβαίνει τι γίνεται, τι είναι ο κόσμος στην πραγματικότητα, ότι δεν είναι το χουχουλένιο παλάτι που μεγάλωσε, αρχίζει και είναι πιο σοβαρή η κατάσταση. Μέχρι που στο τέλος αρχίζουμε και συνηδειτοποιούμε πως δεν διαβάζουμε ένα παιδικό παραμύθι. Είναι δηλαδή γραμμένο επίτηδες έτσι. Στην αρχή είναι απλοϊκό, τα πουλάκια, τα τριανταφυλλάκια...

 

3.    Το έχεις κάνει επίτηδες; Να φαίνεται η ηρωίδα αφελής;

Ναι, είναι επίτηδες στην αρχή που η Ελίζα φαίνεται λίγο αφελής. Το βιβλίο είναι πενταλογία. Καθως προχωράμε... Ναι, είναι romantic fantasy και είναι 5 βιβλία. Καθώς προχωράμε λοιπόν η Ελίζα ενηλικιώνεται. Η Ελίζα γίνεται πολύ ισχυρή, γίνεται η πιο δυνατή βασίλισσα που έχει γεννηθεί. Είναι πανέξυπνη, δίνει διαταγές να θανατωθούν κάποιοι στα επόμενα βιβλία... η Ελίζα είναι πολύ ισχυρό πρόσωπο.

 

4.    Νταινέρυς.

Όχι τόσο χάλια.

 

5.    Οπότε έχει εξέλιξη, στα επόμενα βιβλία έχει εξέλιξη σαν χαρακτήρας.

Η Ελίζα ναι, ενηλικιώνεται, γίνεται πολύ ισχυρή βασίλισσα κάποια στιγμή. Γίνεται ίδια με τον άντρα της, όπως λένε οι περισσότεροι.  Σε τι κοινό απευθύνεται; Κανονικά απεθύνεται σε νεαρούς ενήλικες, έτσι το λέμε τώρα.

 

6.    Το young adult.

Κανονικά ναι. Το πρώτο βιβλίο το θεωρώ κοριτσίστικο βιβλίο. Όχι πως δεν μπορεί να το διαβάσει ένας άντρας αλλά το θεωρώ κοριτσίστικο. Σιγάσιγά αρχίζει και γίνεται πιο φυσιολογικό. Δηλάδή απευθύνεται σε ευρύτερο κοινό σιγά σιγά. Αλλά το πρώτο επειδή είναι ένα κορίτσι απευθύνεται σε κοριτσίστικο κοινό.

 

7.    Δεν είναι και ότι πιο κοριτσίστικο έχω διαβάσει. Υπάρχουν και περισσότερο...

Ναι εντάξει. Επικεντρώνεται λίγο σε φουστανάκια και σε τέτοια, ο αδερφός μου είχε σκυλοβαρεθεί όταν το διάβαζε.

 

8.    Εξώφυλλο, Όθωνας Νικολαϊδης. Φοβερό εξώφυλλο.

Το εξώφυλλο είναι εξαιρετικό. Είναι απίστευτος. Δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Περίμενα κάτι, τέλος πάντων. Μετά είδα αυτό... δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Η μόνη μου ένσταση είναι ότι βγήκε λίγο σκούρο και δεν φαίνεται το θέμα του. Έχει βγάλει τα μάτια του ο άνθρωπος και δεν φαίνεται το θέμα του.

 

9.    Τι είναι αυτό που δεν φαίνεται;

Είναι σκούρο οπότε χάνεις όλη την δουλειά που έχει κάνει. Αν το δεις πιο φωτισμένο είναι απίστευτο το τι έχει μέσα..

 

10.    Επιρροές συγγραφικές . Σε αυτό που είδαμε εγώ βλέπω πάρα πολλά πράγματα. Παραμύθια από το εξωτερικό, βλέπω παραμύθια γενικά, ένα συνονθύλευμα πολλών πραγμάτων. Τι σκεφτόσουν, πως ξεκίνησες, τι διάβασες και είπες ‘’θα στρωθώ να γράψω’’;

Καταρχήν το έγραψα στο 19 μου αυτό και το ξανάπιασα τώρα. Αυτό που είχα εκείνη την εποχή στο μυαλό μου είναι πως ήθελα να διαβάσω ένα παραμύθι αλλά όσα παραμύθια έβρισκα ήταν για πολύ μικρά παιδάκια, προσχολικής ηλικίας. Ήθελα λοιπόν να διαβάσω στα 50 μου ένα παραμύθι που να είναι απλοΪκό σαν παραμύθι αλλά να μην είναι...

 

11.    Έγραψες το βιβλίο που θα ήθελες να διαβάσεις δηλαδή.

Πάντα συτό κάνουμε άλλωστε. Και ήθελα να διαβάσω ένα παραμύθι. Αυτό στο μυαλό μου ήταν να γράψω ένα παραμύθι. Μετά βέβαια η ιστορία άρχιζε να γεμίζει στο μυαλό μου. Βγήκε ολόκληρη κοσμοθεωρία. Αυτό φαίνεται από το δεύτερο βιβλίο και μετά, δεν φαίνεται τόσο στο πρώτο.Είναι ένα παραμύθι, διαβάζουμε ένα παραμύθι. Γυρίζουμε στα παιδικά μας χρόνια, μόνο που επειδή οι προσλαμβάνουσες μας πλέον είναι διαφορετικές ήθελα να μπορεί να μας καλύψει το παραμύθι. Είναι ένα παραμύθι. Δες το έτσι, σαν παραμύθι.

 

12.    Στα επόμενα υποθέτω αυξάνει κάπως η αγωνία, έτσι;

Ναι στα επόμενα γίνεται της τρελής. Ναι στο επόμενο νομίζουμε ότι έχουν λυθεί τα προβλήματα της Ελίζας...

 

13.    Είναι λίγο καταθλιπτικός ο Έσμπεν;

Όχι.Στην αρχή είναι δυστυχισμένος, δεν είναι καταθλιπτικός. Καθώς περνάει ο καιρός βλέπουμε ότι ο Έσμπεν διασκεδ’αζει πάρα πολύ. Είναι μόνος του, είναι πολύ μοναχικό πλάσμα. Μετά θα δούμε ότι είναι μαζί , πάλι είναι μόνος του. Αλλά όχι,όχι δεν είναι καταθλιπτικός. Αντιθέτως.

 

14.    Έχει κάποια επιρροή από βρυκόλακες;

Όχι. Μου αρέσουν πάρα πολύ αυτά, δηλαδή τα καινούργια με τους βρυκόλακες που πηγαίνουν από παντού αλλά όχι ο Έσμπεν δεν είναι βρυκόλακας. Μάλιστα την περίοδο εκείνη που το έγραψα δεν ήταν καν της μόδας οι βρυκόλακες. Πίνει βέβαια αίμα ο Έσμπεν αλλά το κάνει για τιμωρία. Κανένα ξωτικό δεν πίνει αίμα. Δεν είναι στην φύση του δηλαδή. Έμαθε να το κάνει και το κάνει.

 

15.    Έχει κάποια της εικόνας τους. Είναι πάρα πολύ μεγάλος, ότι έχει μια σκοτεινή γοητεία, είναι και λίγο μάγος και πίνει αίμα.

Δεν είναι λίγο μάγος, είναι τελείως μάγος. Αλλά η γοητεία του τώρα, σκέψου ότι είναι ένα ον 500 ετών. Και παίζει ένα κοριτσάκι στα δάχτυλα, μπορεί να γοητεύσει οποιονδήποτε. Ξέρει τώρα την ανθρώπινη ψυχολογία, είναι εμπειρία. Εδώ πατάμε τα 40 και, ξαφνικά, τι να μας πουν τα κοριτσάκια. Πόσο μάλλον ένα ον τόσο μεγάλο. Και σιγά σιγα στα επόμενα βιβλία θα το δούμε, θα κάνει και άλλα πράγματα.

 

16.    Και νομίζω κιόλας πως αυτό που τον αποσταθεροποιεί και για αυτό και ο ίδιος καταλήγει να νοιάζεται για αυτήν είναι το ότι δεν τον φοβάται, νομίζω αυτό τον τραβάει πάνω της.

Δεν της περνάει καν από το μυαλό να φοβηθεί. Η ελίζα δεν έχει φοβηθεί ποτέ της. Ο Έσμπεν φέρεται σαν ηλίθιος. Πραγματικά φέρεται σαν ηλίθιος. Άλλα είχε στο μυαλό του και ξαφνικά βρέθηκε ερωτευμένος. Γιατί η Ελίζα είναι ισχυρή προσωπικότητα. Παρότι είναι κοριτσάκι, δεν έχει εμπειρίες, αλλά είναι ισχυρή προσωπικότητα, το καθήκον το έχει πάρα πολύ μες στο μυαλό της. Η Ελίζα έχει αξιοπρέπεια, ξεχνάω πολά πράγματα της Ελίζας...Η Ελίζα έχει αρχές, έχει αξιοπρέπεια, έχει ήθος και ξέρει τι πάει να πει καθήκον.

 

17.    Η σχέση με τον πατέρα της. Πως το σκεφτόσουν όταν το έγραφες;

Τον παππούλη μου. Φαινόταν αυτό; Μεγάλωσα με τον παππού μου ο οποίος ήταν τόσο ισχυρός άνθρωπος, σαν warrior king με τα αυτά του, τα γενια του, με τα μαλλιά του. Δεν σήκωνε πολλά αλλά ήταν πολύ στοργικός, με μενα. Τον μισούν όλοι όσοι τον ξέρουν. Υπέροχος άνθρωπος, πολύ ισχυρός, η πιο δυνατή προσωπικότητα που έχω δει στην ζωή μου. Τον παππού μου σκεφτόμουν, είχαμε πάρα πολύ καλή σχέση και σκεφτόμουν αν του συνέβαινε κάτι τι θα έκανα; Ναι θα έκανα όλα αυτά.

 

18.    Είχες πολλά συνονόματα και ξαφνικά η νόνα ήταν η Ελπινίκη .

Ναι, η νόνα ήταν χωριάτισσα. Ήθελα ένα όνομα χωριατοκόριτσου.

 

19.    Απλώς έχεις πολλά για αυτό μου έκανε λίγο περισσότερη εντύπωση.

Ναι, δεν είχε πλάκα όταν το δάβασες;

 

20.    Ναι, είχε πλάκα. Εγώ περίμενα κάτι σαν Γερτρούδη

Ναι, ήθελα να είναι έτσι αστείο γιατί πολύ ξαφνικά ακούς Ελπινίκη και βάζεις τα γέλια. Ναι, την φοβούνται όλοι, ακόμα και ο Έσμπεν κάποια στιγμή, στα επόμενα βιβλία δηλαδή την τρέμει, ε εντάξει ακούς Ελπινίκη και σου έρχεται λίγο αστείο. Για αυτό το έκανα. Είναι χαριτωμένο.

 

21.    Όντως, ήταν ωραίο.

Μα αυτή ήταν η πρόθεση μου. Η νόνα δεν θέλω να έχει τίποτα ραφινάτο. Η νόνα είναι το χωριατοκόριτσο το στιβαρό που έτυχε να δουλέψει απλά για τον βασιλιά.

 

22.    Έγραψες μια ιστορία έχοντας υπόψην σου ότι την έγραψες λίγο γρήγορα, και δεν εννοώ βιαστικά. Δηλαδή από το ένα κομμάτι στο άλλο και από την μία εικόνα στην άλλη και από την μία περιπέτεια στην άλλη πάμε, απλά την αφηγούμαστε. Δεν ήθελες να το...

Αναλύσω;

 

23.    Ναι, ήθελες απλώς να πεις...

Νομίζω δεν ήθελα να αναλύσω τις περιπέτειες στην αρχή γιατί θα γινόταν και λίγο κουραστικό. Εγώ θα κουραζόμουν να το διάβαζα δηλαδή και το έκανα όπως θα ήθελα εγώ να το διαβάσω. Θέλω να πω ότι οι εικόνες μου θέλω να αλλάζουν γρήγορα, και το εκτιμώ και στα βιβλία που διαβάζω να υπάρχει ροή. Ναι, δεν θελω να στεκόμαστε πολύ, το καταλάβαμε, πάμε. Δεν θέλω... τώρα δεν ξέρω αν ο αναγνώστης θα ήθελε περισσότερη ανάλυση. Στην αρχή είναι λιγάκι απλοϊκό. Μετά αν δεις ότι από το σημείο που ο Έσμπεν προσπαθεί να είναι βέβαιος ότι τον αγαπάει και που μπαίνει στο φέρετρο, εκεί και μετά σταματάει να είναι τόσο γρήγορο και απλό. Τα πράγματα είναι λίγο πιο σταθερά. Η αρχή ήταν λίγοπ ένα κοριτσάκι το οποίο, α τι ωραία θα βγούμε στον κόσμο θα πάμε να παίξουμε, είναι όπω;ς την π΄ρωτη φορά που βγαίνουμε από το σπίτι για να πάμε με φίλους να ξενυχτήσουμε, έτσι λίγο γρήγορο λίγο απλό, λίγο...

 

24.    Και το δάσος στα παραμύθια έχει πάντα μυητική αξία.

Ναι μου το ‘πανε. Δεν ήταν αυτή πρόθεση μου. Δεν το είχα σκεφτεί τότε.

 

25.    Όλοι η ήρωες και ηρωϊδες των παραμυθιών θα χαθούν στο δάσος.

Ναι αλλά εκεί ήταν η πρόθεση του Έσμπεν να χαθεί στο δάσος, ακόμα και αν είχε πάει δηλαδή και πέταγε πετραδάκια σαν τον κοντορεβυθούλη πάλι θα είχαμε πρόβλημα.

 

26.    Ερώτηση τώρα πάνω σε αυτό. Πως μπορούσε ο Έσμπεν αν είναι σίγουρος ότι η Ελίζα λόγω αυτού του κόλπου που έχει κάνει, λόγω του πατέρα της που του έχει κάνει μάγια, πως μπορούσε να ξέρει πως η Ελίζα θα ήταν αυτή που θα πήγαινε να τον βρει.

Να πω την αλήθεια, αυτό δεν το είχα σκεφτεί, γιατί σου είπα στην αρχή είναι ένα απλοϊκό παραμύθι. Υποθέτω ότι αν δεν έπιανε το κόλπο του Έσμπεν αυτό, θα έβρισκε άλλο κόλπο να την πλησιάσει. Σκέψου λοιπόν ότι γνωρίζοντας τον Έσμπεν, τι γαϊδούρι είναι, αν πήγαινε κάποιος άλλος να τον βρεί ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να απαιτούσε την πριγήπισσα των ανθρώπων. Γνωρίζοντας τον Έσμπεν θα την έβρισκε την άκρη. Έχε του εμπιστοσύνη. Του ήρθε βολικό. Ήταν όπως ήθελε τα πράγματα. Και εγώ θα βαριόμουνα λίγο να καθήσω να γράψω το να ξεκινήσει κάποιος και να γυρίσει πίσω να ζητάει την πριγκίπησσα, βαρέθηκα, το ήθελα λίγο πιο κοριτσίστικο.

 

27.    Ένα χρόνο μετά την έκδοση, τι βλέπεις στην ελληνική φανταστική λογοτεχνία. Ποιά είναι η εμπειρία σου από την έκδοση;

Τώρα κοίτα, είχα την τύχη να με εκδόσει ο Κώστας ο Κότσιας που είναι φίλος οπότε τον κάνω ότι θέλω, με κάνει ότι θέλει, έχει πλάκα. Είχα μεγάλη τύχη, τα παιδιά είναι φίλοι, νιώθω πολύ μεγάλη ασφάλεια. Τώρα αναγνώστες, δεν ρωτάω ‘’σας άρεσε’’ γιατί ο κόσμος είναι ευγενικός, είπε ‘’παρα πολύ ωραίαο βιβλίο’’ και δεν θέλω να φέρω κανέναν σε δύσκολη θέση. Σε άλλους αρέσει, σε άλλους δεν αρέσει. Ας πούμε στην μάνα μου δεν άρεσε. Στους αδερφούς  μου άρεσε, ο ένας  μου λέει ‘’όχι δεν είναι κοριτσίστικο αυτό, ο άλλος πίνει αίμα και σπάει κεφάλια’’. Ό άλλος μου αδερφός φτιάχνει soundtrack, έχει φτιάξει τρέηλερ για το βιβλίο, έχει ασχοληθεί πάρα πολύ. Οπότε δεν ρωτάω σε αναγνώστες ‘’σας άρεσε;’’, όχι. Φέρνεις τον άλλον σε δύσκολη θέση. Μ ε έχουν πλησιάσει πάρα πολύ και μου έχουν πει ότι τους άρεσε, μάλιστα μια κοπελίτσα σε μια εκδήλωση με ρώτησε ‘’αυτά που είπατε, τα παιρνάτε σαν ιδδέες στο βιβλίο;’’. Λέω ‘’ναι’’. Της άρεσαν οι ιδέες, η αφωσίωση, της άρεσαν όλα αυτά, της άρεσε αυτό που λέει ο Έσμπεν που αναφέρω ότι το λέει η Ελίζα, ότι η γυναίκα ακολουθεί την μοίρα του άντρα της. Α, ξέχασα το λέει στο 5^ο βιβλίο. Της άρεσαν πάρα πολύ αυτά. Μου λέει ‘’ μου αρέσουν πάρα πολύ αυτά, είναι πολύ ρομαντικά’’. Έχουμε μάθει να θεωρούμε τους άντρες κατώτερους και λίγο ‘’δεν μπορώ να σεβαστώ τον άντρα μου γιατί είναι λίγο υποτιμητικό ή δεν μπορώ να τον ακούσω ή να τον συμβουλευτώ γιατί εγώ είμαι η γυναίκα και ξέρω’’. Εμένα δεν μου αρέσουν τόσο πολύ αυτά. Έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο ως κοινωνία. Δεν θέλω να είμαι σκλάβα στον άντρα μου αλλά θέλω να τον αγαπάω και να τον φροντίζω με τον τρόπο που οι γυναίκες αγαπάνε τους άντρες τους και να μ’αγαπάει και να με φροντίζει και εκείνος με τον τρόπο που οι άντρες αγαπάνε τις κυρίες τους.

 

28.    Για το ελληνικό φανταστικό τι γνώμη έχετε;

Δεν ήξερα καν ότι υπήρχε. Και μετά γνώρισα την Ειρήνη Μαντά και διάβασα. Δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν Έλληνες που γράφουν φανταστικό. Όταν ξεκίνησα να μπω στο κουρμπέτι είπα ‘’έλα μωρε, θα είμαι μόνη μου, ιδέα δεν θα έχουν τι είναι αυτό που βλέπουνε, δεν θα υπάρχει καν κοινό’’. Υπάρχουνε και είναι πολλοί και χαίρομαι, είναι ολόκληρος κόσμος. Μέχρι τώρα πίστευα ότι απλά μεταφραζονται. Ήξερα μόνο για τον Μπαλάνο και τον Μαστακούρη. Και νόμιζα μόνο αυτοί οι δύο είναι και λέω τώρα, εντάξει δεν υπάρχει κοινό... εγώ δίπλα σε αυτούς τους δύο, κακώς ξεκινάω. Είναι ολόκληρος κόσμος. Δεν το ήξερα, το ανακάλυψα τώρα.

 

29.    Αγαπημένοι συγγραφείς; Ξένοι, Έλληνες;

Έλληνες οι αγαπημένοι μου είναι ο Μαστακούρης και ο Μπαλάνος. Την Ειρήνη την λάτρεψα. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να γράψω κάτι τόσο περίπλοκο. Από ξένους τώρα μου αρέσει ο Ουγκώ. Μου αρέσει όταν είναι στο θέμα. Η αλήθεια είναι ότι οι βικτωριανοί είναι λίγο δάσκαλοι. Όταν είναι στο θέμα είναι υπέροχοι και μετά σε διδάσκουν και κάτι. Ξεκινά για παράδειγμα ο Ουγκώ στον δεύτερο τόμο των Αθλίων, έχει τρία κεφάλαια όπου εξηγεί γιατί χρειάζεται η αργκό σε μία γλώσσα. Όταν είναι στο θέμα είναι αριστουργηματικός. Μου αρέσει η γραφή του. Και ο Έκο μου αρέσει αλλά δυσκολεύομαι λίγο να τον παρακολουθήσω. Αλλά μου αρέσει η γραφή του, ο τρόπος που το θέτει.

Edited May 3, 2020 by Spark
Αυξήθηκε λίγο η απόσταση μεταξύ των ερωτήσεων για ευκολία στην ανάγνωση.