Cassandra Gotha Posted January 21, 2020 Share Posted January 21, 2020 Συνεχίζουμε και φέτος αυτή τη λυτρωτική συνήθεια: να παρατάμε ένα βιβλίο που δεν πάει, για οποιονδήποτε λόγο. Λέμε εδώ γιατί το παρατήσαμε. Σεβόμαστε ο ένας τη γνώμη του άλλου. Εγώ είμαι έτοιμη να παρατήσω ένα ακόμη διάσημο βιβλίο φαντασίας, αλλά επειδή το έφτασα ως τα 2/3, λέω να του δώσω μια ευκαιρία ακόμη, να δω πόσο θα την παλέψω μαζί του. Έρχεται κράξιμο σε λίγες μέρες, θα δούμε, ή εδώ ή στα διαβασμένα. Η πίστα δική σας, προς το παρόν. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted January 31, 2020 Share Posted January 31, 2020 1. Bill, the Galactic Hero/Μπιλ, ο Ήρωας του Γαλαξία - Harry Harrison (Εκδόσεις Μέδουσα): Το παράτησα στη σελίδα 86/205. Είναι μια σατυρική, στρατιωτική ιστορία επιστιμονικής φαναντασίας, αλλά σαν επιστιμονική φαντασία είναι εντελώς αδιάφορο και σαν σάτυρα δεν είναι ούτε αστείο, ούτε έχει κάτι το ουσιαστικό να πει. Δεν είναι κακό, αλλά δεν βρήσκω και κανέναν λόγο για να συνεχίσω να το διαβάζω. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted February 10, 2020 Share Posted February 10, 2020 Η τελευταία παγίδα - Jean Bernard Pouy Πρώτο παρατημένο βιβλίο της χρονιάς και το άξιζε. Το βιβλίο το παράτησα αν θυμάμαι καλά περίπου στη σελίδα 120 σε σύνολο 199. Δεν είναι τόσο κακό βιβλίο, υπήρχαν στιγμές που περνούσα καλά διαβάζοντάς το. Μερικές φορές, βέβαια, στους διαλόγους δεν καταλάβαινα ποιος έλεγε τι (γιατί δεν αναφερόταν ποτέ από τον συγγραφέα), αλλά αυτό δεν ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η απόφασή μου να το παρατήσω οφείλεται στο γεγονός πως κάπου στη σελίδα 120 έχασα τη μπάλα σχετικά με την εξέλιξη και τη ροή της ιστορίας. Βασικά, η ροή της ιστορίας έπαψε να βγάζει νόημα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted February 16, 2020 Share Posted February 16, 2020 Quote 1. Bill, the Galactic Hero/Μπιλ, ο Ήρωας του Γαλαξία - Harry Harrison (Εκδόσεις Μέδουσα): Το παράτησα στη σελίδα 86/205. Είναι μια σατυρική, στρατιωτική ιστορία επιστιμονικής φαναντασίας, αλλά σαν επιστιμονική φαντασία είναι εντελώς αδιάφορο και σαν σάτυρα δεν είναι ούτε αστείο, ούτε έχει κάτι το ουσιαστικό να πει. Δεν είναι κακό, αλλά δεν βρήσκω και κανέναν λόγο για να συνεχίσω να το διαβάζω. 2. The Dark Tower 02: The Calling of the Three/Το Κάλεσμα των Τριών (Εκδόσεις Bell): Το παράτησα στη σελίδα 50 απ' τις περίπου 500 (δεν θυμάμαι ακριβώς). Είχα μαζί του τα ίδια προβλήματα που είχα και με το πρώτο βιβλίο της σειράς. Μια πολύ έντονη ασάφεια στο ύφος, μια αποστασιοποίηση στον τρόπο γραφής, κανένα ενδιαφέρον για τους χαρακτήρες, και μια σχετική βαρεμάρα. Και τα τεσσάρα είναι πράγματα που στα άλλα έργα του King δεν τα έχω συναντήσει (σε αξιοσημείωτο βαθμό τουλάχιστον). Υποθέτω ότι απλά δεν είναι του γούστου ο τρόπος που προσεγγίζει μια fantasy ιστορία, γιατί γενικά μου αρέσει σαν συγγραφέας. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted March 15, 2020 Share Posted March 15, 2020 Quote 1. Bill, the Galactic Hero/Μπιλ, ο Ήρωας του Γαλαξία - Harry Harrison (Εκδόσεις Μέδουσα): Το παράτησα στη σελίδα 86/205. Είναι μια σατυρική, στρατιωτική ιστορία επιστιμονικής φαναντασίας, αλλά σαν επιστιμονική φαντασία είναι εντελώς αδιάφορο και σαν σάτυρα δεν είναι ούτε αστείο, ούτε έχει κάτι το ουσιαστικό να πει. Δεν είναι κακό, αλλά δεν βρήσκω και κανέναν λόγο για να συνεχίσω να το διαβάζω. 2. The Dark Tower 02: The Calling of the Three/Το Κάλεσμα των Τριών (Εκδόσεις Bell): Το παράτησα στη σελίδα 50 απ' τις περίπου 500 (δεν θυμάμαι ακριβώς). Είχα μαζί του τα ίδια προβλήματα που είχα και με το πρώτο βιβλίο της σειράς. Μια πολύ έντονη ασάφεια στο ύφος, μια αποστασιοποίηση στον τρόπο γραφής, κανένα ενδιαφέρον για τους χαρακτήρες, και μια σχετική βαρεμάρα. Και τα τεσσάρα είναι πράγματα που στα άλλα έργα του King δεν τα έχω συναντήσει (σε αξιοσημείωτο βαθμό τουλάχιστον). Υποθέτω ότι απλά δεν είναι του γούστου ο τρόπος που προσεγγίζει μια fantasy ιστορία, γιατί γενικά μου αρέσει σαν συγγραφέας. 3. Benito Cereno/Μπενίτο Σερένο - Herman Melville (Εκδόσεις Άγρα): Το άφησα στη σελίδα 50/172. Το βαριόμουν αφόρητα. Αν και πρόζα ήταν πολύ ωραία η ροή του κειμένου ήταν ληθαργική και ο τρόπος που μεταδιδόταν η πληροφορία στον αναγνώστη τελείως άνευρος και στερούμενος οποιουδήποτε συναισθήματος. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted March 18, 2020 Share Posted March 18, 2020 Πάνε μερικές εβδομάδες που έχω παρατήσει το Gone Girl της Gillian Flynn. Δίστασα να το δημοσιεύσω εδώ, γιατί σκεφτόμουν ότι ίσως το ξαναπροσπαθήσω κάποια άλλη φορά, κάτι που μάλλον τελικά δεν θα κάνω. Το παράτησα στην σελίδα 12 σε σύνολο 415. Το γράψιμο δεν μου άρεσε ιδιαίτερα και οι σελίδες που διάβασα έχουν αρκετή φλυαρία για τη σχέση που έχει ένα παντρεμένο ζευγάρι και τι ενοχλεί τον έναν που κάνει ο άλλος. Δεν ήταν αυτό ακριβώς που περίμενα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted March 29, 2020 Share Posted March 29, 2020 Small Gods - Terry Pratchett Είχα πιάσει κάποτε και το πρώτο βιβλίο της σειράς Discworld το οποίο επίσης είχα αφήσει. Ο Pratchett προφανώς έχει αρκετό χιούμορ και δεν ήταν λίγες οι φορές που γέλασα διαβάζοντάς το, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να ευχαριστηθώ την ανάγνωση του βιβλίου. Δυσκολευόμουν κατά διαστήματα να ακολουθήσω το γράψιμό του. Το παράτησα στην σελίδα 70 σε σύνολο 380. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted March 30, 2020 Author Share Posted March 30, 2020 Παράτησα κι εγώ ένα βιβλίο, το "Νόβα" του S.R.Delany. Δεν τον ξέρω καν αυτόν τον συγγραφέα, αλλά το συγκεκριμένο βιβλίο μου φάνηκε πως είναι ό,τι ακριβώς φοβόμουν: το brainstorming ενός (ίσως μαστουρωμένου, αλλά δεν θέλω να με δει να το γράφω και μου κάνει μήνυση για συκοφαντία γι' αυτό έβαλα το "ίσως" ) brainiac. Απλά, όχι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pixie Posted March 30, 2020 Share Posted March 30, 2020 The Poppy War της R. F. Kuang Ο δεύτερος λόγος που το παράτησα εκεί γύρω στο 51% είναι ότι άρχισε να προμηνύεται ερωτικό τρίγωνο στον ορίζοντα, και αυτό ποτέ δεν είναι καλό στα young adult βιβλία. Τώρα για τον πρώτο λόγο. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι fantasy, βασισμένο στον 2ο Σινοϊαπωνικό πόλεμο. Βασικά μόνο τα ονόματα έχει αλλάξει, αλλά δεν είναι αυτό που με ενόχλησε. Η ηρωίδα μας γίνεται δεκτή στην ανώτατη σχολή αξιωματικών του στρατού ή/και ανώτατων δημοσίων υπαλλήλων. Το μεγαλύτερο βάρος σ' αυτήν τη σχολή το δίνουνε στη μάχη σώμα με σώμα. Οι σκηνές εκπαίδευσης και μάχης δεν είναι και οι πιο πρωτότυπες, αλλά αυτό που με ενοχλεί είναι ότι κανείς από τους φοιτητές σου δεν πρόκειται να πολεμήσει σώμα με σώμα τον έχθρό! Όλοι βολεμένοι στα επιτελεία στα μετώπισθεν θα είναι. Τον εχθρό μόνο σε μικρογραφία στην μακέτα θα τον συναντήσουν. Επίσης η άλλη πλευρά έχει κανόνια, βαρύ πυροβολικό δηλαδή. Σε κανένα σημείο όμως, στις 200 και κάτι σελίδες που διάβασα τουλάχιστον, κανείς δεν το αναφέρει καλή ιδέα να αποκτήσουν κι αυτοί κανένα κανονάκι. Και έχουν και κύριο μάθημα τη στρατηγική. Μην πω και ότι το βιβλίο αντιγράφει σε ανησυχητικό βαθμό το Όνομα του Ανέμου του Rothfuss. (το είπα όμως 😛) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted April 18, 2020 Share Posted April 18, 2020 Quote 1. Bill, the Galactic Hero/Μπιλ, ο Ήρωας του Γαλαξία - Harry Harrison (Εκδόσεις Μέδουσα): Το παράτησα στη σελίδα 86/205. Είναι μια σατυρική, στρατιωτική ιστορία επιστιμονικής φαναντασίας, αλλά σαν επιστιμονική φαντασία είναι εντελώς αδιάφορο και σαν σάτυρα δεν είναι ούτε αστείο, ούτε έχει κάτι το ουσιαστικό να πει. Δεν είναι κακό, αλλά δεν βρήσκω και κανέναν λόγο για να συνεχίσω να το διαβάζω. 2. The Dark Tower 02: The Calling of the Three/Το Κάλεσμα των Τριών (Εκδόσεις Bell): Το παράτησα στη σελίδα 50 απ' τις περίπου 500 (δεν θυμάμαι ακριβώς). Είχα μαζί του τα ίδια προβλήματα που είχα και με το πρώτο βιβλίο της σειράς. Μια πολύ έντονη ασάφεια στο ύφος, μια αποστασιοποίηση στον τρόπο γραφής, κανένα ενδιαφέρον για τους χαρακτήρες, και μια σχετική βαρεμάρα. Και τα τεσσάρα είναι πράγματα που στα άλλα έργα του King δεν τα έχω συναντήσει (σε αξιοσημείωτο βαθμό τουλάχιστον). Υποθέτω ότι απλά δεν είναι του γούστου ο τρόπος που προσεγγίζει μια fantasy ιστορία, γιατί γενικά μου αρέσει σαν συγγραφέας. 3. Benito Cereno/Μπενίτο Σερένο - Herman Melville (Εκδόσεις Άγρα): Το άφησα στη σελίδα 50/172. Το βαριόμουν αφόρητα. Αν και πρόζα ήταν πολύ ωραία η ροή του κειμένου ήταν ληθαργική και ο τρόπος που μεταδιδόταν η πληροφορία στον αναγνώστη τελείως άνευρος και στερούμενος οποιουδήποτε συναισθήματος. 4. Burning Chrome & Other Stories/Μνημονικός Τζόνι & Άλλα Διηγήματα - William Gibson (Εκδόσεις Αίολος): Διάβασα τις πρώτες 100/220 σελίδες, που είναι και τα πρώτα 5 απ' τα συνολικά 10 διηγήματα. Με εξαίρεση το πρώτο διήγημα δεν με κέρδισαν καθόλου και ανά φάσεις είχα μια δυσκολία στο να παρακολουθήσω τι γίνεται. Σε κάθε περίπτωση πάντως η γραφή του Gibson είναι πολύ καλή και γεμάτη στυλ και προσωπικότητα, ενώ υπάρχουν και διαφορές καλές ιδέες διάσπαρτες. Δεν ξέρω αν ήταν η αλλαγή στη φόρμα που δεν μου έκανε (μιας και πριν μερικά χρόνια είχα λατρέψει το Neuromancer) ή αν δεν ήμουν στο σωστό mood. Ίσως κάποια στιγμή το ξαναπροσπαθήσω, αλλά δεν ξέρω σίγουρα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted August 16, 2020 Share Posted August 16, 2020 Catch-22 Έφτασα μέχρι 57 σε σύνολο 530. Είχα ακούσει καλά λόγια, γι' αυτό και το έπιασα, αλλά πρόκειται απλά για ιστορίες κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που βιώνει ένας στρατιωτικός. Δεν υπάρχει κεντρική ενδιαφέρουσα παράλληλη ιστορία που να με κράτησε. Επίσης, πολύ φλυαρία και μακροσκελείς προτάσεις σε σημείο να μην καταλαβαίνω τι διαβάζω. Καταλαβαίνω ότι έχει αρκετό χιούμορ, γέλασα μερικές φορές, αλλά αυτό δεν αρκούσε για να το συνεχίσω. Με παίδευε πολύ, ειδικά αυτές οι προτάσεις που δεν είχαν τελειωμό σε σημείο να μην καταλαβαίνω τι διαβάζω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted October 1, 2020 Share Posted October 1, 2020 (edited) Κυνηγώντας τις καταιγίδες- Νικόλαος Παναγιωτίδης Μέχρι την 15η σελίδα άντεξα. Το συγκεκριμένο βιβλίο όχι απλά έχει πολλά επίθετα... Πιστεύω πως αν μπορούσε ο συγγραφέας, θα κόλλαγε επίθετο μέχρι και στο "και".. Με κούρασε πολύ γρήγορα. Σα να έκανε επίδειξη επιθέτων ενα πραμα. Edited October 2, 2020 by Mictantecutli 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.