Άλντους Χάξλεϋ (Aldous Huxley)

[BladeRunner]

Ο Aldous Huxley, ένας από τους σημαντικότερους Βρετανούς συγγραφείς του 20ου αιώνα, γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου του 1894 στο Γκοντάλμινγκ της επαρχίας Σάρεϊ της Αγγλίας και πέθανε σε ηλικία 69 ετών, στις 22 Νοεμβρίου του 1963 στο Λος Άντζελες των Ηνωμένων Πολιτειών, την ίδια ακριβώς μέρα που δολοφονήθηκε ο John Kennedy και πέθανε ένας άλλος μεγάλος Βρετανός συγγραφέας, ο C. S. Lewis. Φυσικά το πιο γνωστό και πολυσυζητημένο έργο του είναι το "Θαυμαστός καινούργιος κόσμος" (1932), που ανήκει σε μια άτυπη τριλογία δυστοπικών μυθιστορημάτων με φιλοσοφικές προεκτάσεις, μαζί με το "1984" του George Orwell και το "Φαρενάιτ 451" του Ray Bradbury. Συνολικά έγραψε δώδεκα μυθιστορήματα, καθώς επίσης πολλά διηγήματα και δοκίμια φιλοσοφικής και μυστικιστικής φύσεως. Μάλιστα, προς το τέλος της ζωής του ασχολήθηκε έντονα με τον παραψυχολογία και τον φιλοσοφικό μυστικισμό.

Περισσότερα στοιχεία για την ζωή και το έργο του, εδώ. Πλήρης βιβλιογραφία του, εδώ.

Βιβλία του συγγραφέα που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά:

Λογοτεχνικά έργα:

*1921*. Crome Yellow - Ο κίτρινος πύργος (Κάκτος), Κίτρινο Κρόουμ (Νεφέλη)
*1922*. The Gioconda Smile - Το χαμόγελο της Τζοκόντα (Απόπειρα)
*1923*. Antic Hay - Κολασμένος χορός (Αστάρτη)
*1928*. Point Counter Point - Κοντραπούντο (Πάπυρος/ΒΙΠΕΡ), Αντίστιξη (Μέδουσα)
*1930*. Brief Candles - Αναγκαστική ανάπαυση (Γράμματα)
*1930*. After the Fireworks - Μετά τα πυροτεχνήματα (Θεωρία/Ηριδανός)
*1932*. Brave New World - Θαυμαστός καινούργιος κόσμος (Πάπυρος/Κάκτος/Μέδουσα/Νησίδες)
*1936*. Eyeless in Gaza - Ο τυφλός λυτρωτής (Scripta)
*1939*. After Many a Summer - Μετά από πολλά καλοκαίρια (Νεφέλη)
*1948*. Ape and Essence - Ο πίθηκος και η αλήθεια (ΒΙΠΕΡ), Ο πίθηκος και η ουσία (Ελεύθερος Τύπος)
*1955*. The Genius and the Goddess - Ο μεγαλοφυής και η Θεά (Γαλαξίας)
*1962*. Island - Το νησί (Κάκτος)

Non-Fiction:

*1942*. The Art of Seeing: An Adventure in Re-education - Η τέχνης της όρασης (Διόπτρα)
*1954*. The Doors of Perception - Θύρες αντίληψης (Κατσάνος), Οι πύλες της αντίληψης (Κάκτος)
*1956*. Heaven and Hell - Παράδεισος και Κόλαση (Κατσάνος/Κάκτος)
*1958*. Brave New World Revisited - Επιστροφή στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο (Μέδουσα/Περί Τεχνών), Επιστροφή στο θαυμαστό νέο κόσμο (Ελεύθερος Τύπος)
*1959*. The Human Situation - Διαλέξεις για την ανθρώπινη κατάσταση (Αρσενίδης)
Επίσης: Πάνω στην ψυχεδελική εμπειρία (Ελεύθερος Τύπος)

Παιδικά: 

*1944*. The Crows of Pearblossom - Οι κουρούνες της Αχλαδούπολης (Διήγηση)

Edited May 5, 2020 by BladeRunner

[BladeRunner]

Θαυμαστός καινούργιος κόσμος

Αρχικά σκεφτόμουν να πιάσω με τη σειρά τα μυθιστορήματα του Άλντους Χάξλεϊ, ξεκινώντας με το "Ο κίτρινος πύργος", συνεχίζοντας με το "Κολασμένος χορός", και ούτω καθεξής, όμως έτσι θα αργούσε ακόμα περισσότερο η στιγμή που θα έπιανα στα χέρια μου το κλασικό αυτό δυστοπικό μυθιστόρημα, που αποτελεί μέρος μιας άτυπης τριλογίας, μαζί με το "1984" του Τζορτζ Όργουελ και το "Φαρενάιτ 451" του Ρέι Μπράντμπερι (και τα δυο προ πολλού διαβασμένα). Έτσι, είπα να γνωρίσω τον συγγραφέα με το πιο γνωστό του και ένα από τα πλέον πολυδιαβασμένα και πολυσυζητημένα μυθιστορήματα του 20ου αιώνα.

Τώρα, τι να γράψω για το βιβλίο, που δεν έχουν γράψει και πει εκατομμύρια άλλοι αναγνώστες που το διάβασαν πριν από μένα; Ότι είναι τόσο ενδιαφέρον, ιντριγκαδόρικο, συγκλονιστικό και τρομακτικό, με ιδέες και αναφορές που δίνουν τροφή για σκέψη και αφορμή για ατελείωτες συζητήσεις με φιλοσοφικές προεκτάσεις; Ότι είναι από τα βιβλία που διαβάζεις κυρίως για τις ιδέες, τις σκέψεις και τις φιλοσοφικές αναφορές, και όχι τόσο για την πλοκή ή τους χαρακτήρες; Βέβαια, οφείλω να πω ότι και η πλοκή μου άρεσε λίγο-πολύ, αλλά και οι χαρακτήρες έκαναν αρκετά καλά τη δουλειά τους (έστω και αν εντέλει δεν δέθηκα ιδιαίτερα με κάποιον). Και η αλήθεια είναι ότι ναι μεν είχα σχετικά υψηλά προσδοκίες για το βιβλίο αυτό (εξίσου υψηλές με τα άλλα δυο που ανέφερα στην αρχή), αλλά για κάποιο λόγο περίμενα ότι από άποψη γραφής θα ήταν κάπως στρυφνό και απαιτητικό, σίγουρα όχι τόσο ευκολοδιάβαστο και συναρπαστικό όπως αποδείχθηκε ότι ήταν τελικά.

Ναι, δικαίως είναι ένα βιβλίο που έχει διαβαστεί τόσο πολύ, που έχει συζητηθεί τόσο πολύ, που έχει επηρεάσει τόσο πολύ. Είναι ένα βιβλίο που τρομάζει, που αναστατώνει, που αφυπνίζει, και που βάζει τους αναγνώστες να σκεφτούν κάποια πράγματα για τη ζωή και το μέλλον της κοινωνίας. Προσωπικά, τον κόσμο του βιβλίου τον βρήκα αρκετά πιο τρομακτικό από αυτόν του "1984", έστω και αν είναι κάπως άτοπες και ανούσιες τέτοιου είδους συγκρίσεις. Όπως και να'χει, είναι ένα βιβλίο που με συντάραξε και με έβαλε σε σκέψεις. Σίγουρα θα το ξαναδιαβάσω. Και σίγουρα νιώθω ότι γνώρισα έναν ακόμα εξαιρετικά αξιόλογο και ευφυή συγγραφέα, με τον οποίον έχω πολύ μέλλον μπροστά μου (έχω καμιά δεκαριά βιβλία του στα αδιάβαστα!).

9/10