King_Volsung Posted May 19, 2005 Share Posted May 19, 2005 Το "εγώ" δεν είναι τίτλος... δεν βρήκα ακόμη τίτλο... αλλά δηλώνει πως αυτό το ποίημα είναι "περιγραφή" του εαυτού μου. Εξιστορεί τη νύχτα-χαράματα της 19ης Μαΐου (ξέρω, σύμπτωση... μπορεί και όχι). -------------------- Πεθύμησα τα κίτρινα λιβάδια, λες και τα έχω δει ποτέ μου... Μέσα στο μυαλό μου ζω, Φυλακισμένος στον κόσμο μου. Ο Ουρανός ξεφεύγει, Από την μαυρίλα της νύχτας. Ο Ήλιος φαίνεται να σηκώνεται. Κι εγώ μόνος. Μια τέτοια νύχτα, Του Μορφέα την αγκαλιά άφησα. "Ανόητε! Τρέχα!" Φαντάζουν οι γλυκιές μελωδίες. -δουλειά δεν έχουν και τραγουδούν- Κι εγώ θέλω να χαθώ, Στον κόσμο αυτό. Δουλειά να μην έχω, Και να τραγουδώ. Που να πήγαν τ'αηδόνια, Που είχα ακούσει μικρός; Μέσα σε αυτήν την αηδία, όλα χάνονται... ...μέσα στον κόσμο τους. ----------- [Ορφέα, επλίζω να καταλαβαίνεις εσύ ] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted May 19, 2005 Share Posted May 19, 2005 Που να πήγαν τ'αηδόνια,Που είχα ακούσει μικρός; Μέσα σε αυτήν την αηδία, όλα χάνονται... ...μέσα στον κόσμο τους. Κι όμως μεγαλώνω μέσα απο το φώς που ήμουν μικρός τώρα ποιά βγαίνω!!! ΠΟΛΥ καλο!!! Χαίρε Βασιλιά Βολσούνγκιε !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted May 20, 2005 Share Posted May 20, 2005 Πεθύμησα τα κίτρινα λιβάδια,λες και τα έχω δει ποτέ μου... Όνειρα, όνειρα, μ'αυτά απογοητεύεσαι, χωρίς αυτά δε ζείς! Συγκροτημένο και όμορφα τοποθετημένο στο θέμα του! Nice! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted May 20, 2005 Author Share Posted May 20, 2005 Όνειρα, όνειρα, μ'αυτά απογοητεύεσαι, χωρίς αυτά δε ζείς! Ναι... δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι είναι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted May 20, 2005 Share Posted May 20, 2005 Όμορφο... Είμαι τελείως ψόφιος, αλλά νομίζω πως θα έπρεπε να κρατήσεις το κλίμα μέχρι το τέλος - δώσε την άσχημη εικόνα, αλλά όμορφα... έτσι που γράφεις για την αηδία (ναι ξέρω πως είναι πολύ ωραίο που παρηχείς το αηδόνι) είναι σαν να βλέπει κανείς τον κόσμο και μετά να λιώνει σαν να'ταν από πλαστικό... Μeasure for measure! Οι Μούσες μαζί σου, -Ορφέας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted May 23, 2005 Share Posted May 23, 2005 Ωραίο! Θα έλεγα ότι ο λόγος προσεγγίζει λίγο τον θεατρικό (το διαβάζω και το ακούω σαν να απαγγελέται μονόλογος-ιδικά η 4η μονόστιχη στροφή) και αυτό του δίνει μια επι πλέον παραστατικότιτα. Επί πλέον, η έλληψη "τέλειας" δομής και συνοχής καθώς και το σπάσημο των ολοιοκαταλήξεων και του ρυθμού δίνει μια παρα πάνω ένταση (π.χ. 2η και 6η στροφή). Μια ιδέα που μού'ρθε, είναι ότι θα μπορούσες να βάλεις άλλη μια στροφή στο τέλος, οπώτε θα είχε την δομή "τρείς στροφές-στίχος-δύο στροφες-στίχος-μια στροφή". Όχι πως σημαίνει κάτι αυτή η δομή, αλλά θα ήταν ένα ενδιαφέρον σβίσημο (έχω γενικά κάτι με τα σβησήματα εγώ...) Όσο για την ατμόσφαιρα που προκαλεί, μ'αρέσει γιατί είναι μεν λυπημένη, αλλά όχι και κατάμαυρη. Τουλάχιστον όχι ωμά: ή όποια μαυρίλα δείνεται λυρικά και προσεγμένα. Η μόνη ίσως παρατήριση που έχω να κάνω, είναι στην 5η στροφή που βάζεις τέλεια ομοιοκαταληξία. Ενώ το ποίημα έχει μια υπόνοια ομοιοκαταληξίας στην 1η στροφή και μετά όσο πάει διαλήεται, ξαφνικά έρχεται νέα ομοιοκαταληξία και δίνει νέα όθηση. Άμα το ποίημα είχε κάνα-δυό στροφές ακόμα που θα έκθεταν τον θέμα της 5ης και που θα διαλλιόνταν πάλι η ομοιοκαταληξία πιστεύω θα είχε πιο πολύ "νόημα" αυτή η ξαφνική ομοιοκαταληξία. Γενικά, σε τέτοια "ελεύθερα" ποιήματα, ο ρυθμός και η ομοιοκαταληξίες λειτουργούν ώς "ενεργιακά κέντρα" και συνήθως ώς μια νεα αρχή για μια καινούργια ιδέα. (το τελευταίο είναι αποψή μου) Μπορεί να το παράκανα και να το ξεψήρισα πολύ, αλλά καλύτερα να λέμε και κανένα αρνητικό (στο πιο σαδιστικό του: να ψάχνουμε να βρούμε κανένα αρνητικό) για να υπάρχει μια εξέληξη/προσπάθεια για προσωπική καλυτέρευση. Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted May 23, 2005 Author Share Posted May 23, 2005 Deodonus, σε ευχαριστώ για τα σχόλια... μόνο που αυτό το ποίημα το έγραψα τόσο γρήγορα, μου βγήκε τόσο ελεύθερα που ούτε σκέφτηκα τέτοιου είδους ''τεχνικές". Ό,τι παρατήρησες είναι τυχαίο Πάντως θα τα έχω στα υπόψη μου αυτά που μου είπες για άλλα επόμενα ποιήματα. Μπορεί να το παράκανα και να το ξεψήρισα πολύ, αλλά καλύτερα να λέμε και κανένα αρνητικό (στο πιο σαδιστικό του: να ψάχνουμε να βρούμε κανένα αρνητικό) για να υπάρχει μια εξέληξη/προσπάθεια για προσωπική καλυτέρευση. ναι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.